Relaties
alle pijlers
Invloed chronische ziekte relatie
woensdag 14 juli 2021 om 18:21
Hallo allemaal,
Vlak voor de val van het forum, wil ik toch nog even spuien…
Ik heb een chronische aandoening, ivm herkenbaarheid wil ik niet te diep ingaan op de aard van deze aandoening, maar in het dagelijks leven loop ik aan tegen lichamelijke vermoeidheid en pijn. Ik slik een hele berg medicijnen, maar in drukke tijden op bijvoorbeeld werk heb ik toch veel klachten. Ik werk overigens fulltime en probeer ondanks alles toch zo’n 3x per week te sporten om verder fysiek in goede conditie te blijven. Ondanks dat ik soms enorm baal van het feit dat ik die aandoening heb vind ik dat ik niet mag klagen gezien alles wat ik nog kan doen.
Echter, merk ik dat mijn relatie door deze aandoening wel onder druk komt te staan. Als ik een ‘mindere’ periode heb hoef ik meestal niet op veel steun te rekenen tenzij ik expliciet aangeef wat ik nodig heb. Nu weet ik wel dat mijn vriend geen helderziende is en ik ben ook behoorlijk goed in verstoppen van ongemak, maar ik kan hier wel van balen. Ik heb een paar maanden terug Corona gehad, dit was voor mijn lijf een hele klap. Mijn symptomen zijn momenteel heel heftig. Mijn werk was nogal duidelijk: je bent jong dus niet aanstellen en gewoon komen. Ik durfde hier niet echt tegenin te gaan, met als gevolg dat mijn leven momenteel bestaat uit werken en instorten. In het weekend kan ik wel wat leuks doen, maar dit kost veel energie. Sporten gaat bijna niet meer, het gaat fysiek niet goed. Mijn vriend en ik hebben nu regelmatig discussies waarin hij aangeeft te balen dat hij met een ‘patiënt’ moet leven. Hij vindt de relatie momenteel saai en heeft het gevoel dat hij voor leuke activiteiten beter naar zijn vrienden kan gaan. Nu is dit natuurlijk ook wel zo, maar de manier waarop hij dit allemaal brengt geeft me geen fijn gevoel en ik voel me niet gesteund. Ik kies hier niet voor en er is helaas weinig aan te doen dan wachten op een betere periode. Ik heb me deze week wel ziek gemeld van werk, omdat het echt niet meer ging. Volgende week heb ik vakantie. Ik voel me een beetje onder druk gezet om leuke dingen te gaan (wat ik het liefste natuurlijk ook zou willen), maar weet ook dat ik beter alle rust kan pakken om een beetje bij te komen. Ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe anderen met chronische ziekten hiermee omgaan, waar liep je tegenaan met je partner? En hoe kwamen jullie weer dichter bij elkaar zonder ruzie?
Vlak voor de val van het forum, wil ik toch nog even spuien…
Ik heb een chronische aandoening, ivm herkenbaarheid wil ik niet te diep ingaan op de aard van deze aandoening, maar in het dagelijks leven loop ik aan tegen lichamelijke vermoeidheid en pijn. Ik slik een hele berg medicijnen, maar in drukke tijden op bijvoorbeeld werk heb ik toch veel klachten. Ik werk overigens fulltime en probeer ondanks alles toch zo’n 3x per week te sporten om verder fysiek in goede conditie te blijven. Ondanks dat ik soms enorm baal van het feit dat ik die aandoening heb vind ik dat ik niet mag klagen gezien alles wat ik nog kan doen.
Echter, merk ik dat mijn relatie door deze aandoening wel onder druk komt te staan. Als ik een ‘mindere’ periode heb hoef ik meestal niet op veel steun te rekenen tenzij ik expliciet aangeef wat ik nodig heb. Nu weet ik wel dat mijn vriend geen helderziende is en ik ben ook behoorlijk goed in verstoppen van ongemak, maar ik kan hier wel van balen. Ik heb een paar maanden terug Corona gehad, dit was voor mijn lijf een hele klap. Mijn symptomen zijn momenteel heel heftig. Mijn werk was nogal duidelijk: je bent jong dus niet aanstellen en gewoon komen. Ik durfde hier niet echt tegenin te gaan, met als gevolg dat mijn leven momenteel bestaat uit werken en instorten. In het weekend kan ik wel wat leuks doen, maar dit kost veel energie. Sporten gaat bijna niet meer, het gaat fysiek niet goed. Mijn vriend en ik hebben nu regelmatig discussies waarin hij aangeeft te balen dat hij met een ‘patiënt’ moet leven. Hij vindt de relatie momenteel saai en heeft het gevoel dat hij voor leuke activiteiten beter naar zijn vrienden kan gaan. Nu is dit natuurlijk ook wel zo, maar de manier waarop hij dit allemaal brengt geeft me geen fijn gevoel en ik voel me niet gesteund. Ik kies hier niet voor en er is helaas weinig aan te doen dan wachten op een betere periode. Ik heb me deze week wel ziek gemeld van werk, omdat het echt niet meer ging. Volgende week heb ik vakantie. Ik voel me een beetje onder druk gezet om leuke dingen te gaan (wat ik het liefste natuurlijk ook zou willen), maar weet ook dat ik beter alle rust kan pakken om een beetje bij te komen. Ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe anderen met chronische ziekten hiermee omgaan, waar liep je tegenaan met je partner? En hoe kwamen jullie weer dichter bij elkaar zonder ruzie?
woensdag 14 juli 2021 om 18:28
Nul begrip voor hoe je "partner" dit brengt. Alsof jij ervoor hebt gekozen om chronisch ziek te zijn? Bah, wat een horkerige houding beschrijf je van hem.
Een relatief jong familielid van mij is chronisch ziek, kan niet werken. Haar man steunt haar en begrijpt het heel goed als ze bij moet komen na een drukke dag en denkt zelf actief met haar mee. Zo kan het dus ook en dat gun ik jou ook.
Oh en zorg goed voor jezelf. Als jij in de vakantie moet herstellen, gaat dat voor op leuke dingen!
Een relatief jong familielid van mij is chronisch ziek, kan niet werken. Haar man steunt haar en begrijpt het heel goed als ze bij moet komen na een drukke dag en denkt zelf actief met haar mee. Zo kan het dus ook en dat gun ik jou ook.
Oh en zorg goed voor jezelf. Als jij in de vakantie moet herstellen, gaat dat voor op leuke dingen!
woensdag 14 juli 2021 om 18:28
Niet. Helaas. Als chronisch zieke is je partner ook chronisch ziek. Jouw leven moet je anders in gaan delen en je partner moet dat ook. Dus idd meer met vrienden gaan doen, andere dingen met jou gaan doen die je minder energie kosten enz. Het is zoeken. Compromissen sluiten. En helaas horen er bij een veranderende heftige fase in jullie gezamenlijke leven ook ruzies. Want makkelijk te accepteren is het zeker niet. Niet voor jou. Maar zeker ook niet voor je partner.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
woensdag 14 juli 2021 om 18:35
woensdag 14 juli 2021 om 18:39
Dit is een goede opmerking. Mijn vriend zei ooit tegen me dat hij geen moeite had met mijn ziek zijn, maar wel met de manier waarop ik ermee omging. Ik zette alles op alles om mijn studie af te maken en lag veel op bed om bij te komen. Als ik me iets beter voelde sprak ik af met vriendinnen. Mijn vriend had het gevoel dat hij alleen mijn slechte momenten kreeg en dat ik mijn goede momenten deelde met mijn vriendinnen.
woensdag 14 juli 2021 om 18:47
"Mijn vriend en ik hebben nu regelmatig discussies waarin hij aangeeft te balen dat hij met een ‘patiënt’ moet leven."
Ik pak dit zinnetje er even uit omdat ik dit een teken aan de wand vind. Als hij dit nu al zo voelt hoe moet het later dan als je vaker dit soort periodes hebt? Nu is het door corona, later misschien door iets anders.
Ik pak dit zinnetje er even uit omdat ik dit een teken aan de wand vind. Als hij dit nu al zo voelt hoe moet het later dan als je vaker dit soort periodes hebt? Nu is het door corona, later misschien door iets anders.
woensdag 14 juli 2021 om 18:48
Maak een preventieve afspraak met de bedrijfsarts. Op contact met de bedrijfsarts heb je recht. Zet je gezondheid op 1 en alle andere dingen daarna...en je vriend: liever kwijt dan rijk; het is een blok aan je been.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
woensdag 14 juli 2021 om 18:50
Wat een slecht advies, nooit minder uren gaan werken zelf door ziekte, daar snij je alleen je zelf mee in de vingers.
Minder uren werken is wel de oplossing maar via een ziekmelding.
woensdag 14 juli 2021 om 18:53
Het is wel dat als je met een chronische ziekte werkt er wel van je verwacht wordt dat je ook gewoon je werk doet. En anders moet je minder uren gaan werken. Ook een chronisch zieke collega gehad die een groot contract had. Van ons vroeg ze de zware dingen te doen want dat trok zij niet. Hierdoor werden wij zwaarder belast. Als diezelfde collega's dan op haar fb zien dat ze festivals in binnen- en buitenland bezoekt gaan er wel wat wenkbrouwen omhoog.
woensdag 14 juli 2021 om 18:54
Ik ben zelf chronisch ziek en werk net als jij ook 'gewoon alsof ik niet ziek ben', maar kan mijn hoofd soms amper boven water houden de laatste jaren.
Die opmerking van je vriend dat hij met een patiënt moet samenleven kwam bij mij ook wel even binnen. Wat een rotopmerking.
Ik ben aan het werk en kan nit uitgebreid reageren, maar ik wil je een hart onder de riem steken dst ik het knap van je vind hoe je zoveel probeert te doen ondanks je ziekte.
En je verdiend een partner die begripvol en goed voor je is.
Die opmerking van je vriend dat hij met een patiënt moet samenleven kwam bij mij ook wel even binnen. Wat een rotopmerking.
Ik ben aan het werk en kan nit uitgebreid reageren, maar ik wil je een hart onder de riem steken dst ik het knap van je vind hoe je zoveel probeert te doen ondanks je ziekte.
En je verdiend een partner die begripvol en goed voor je is.
woensdag 14 juli 2021 om 18:54
woensdag 14 juli 2021 om 18:55
Wat naar dat je zoveel klachten ervaart. Je vriend klinkt weinig inlevend. Aan de andere kant snap ik wel dat hij baalt als hij jou ziet ploeteren om je fulltime werk vol te houden, te sporten etc. Jij voelde je bezwaard om je ziek te melden terwijl je ziek bent door de corona nasleep, waardoor je zelf zegt dat je instort. Die baland is niet goed, het klinkt alsof werken nu je volledige energie ooslurtpt en er daardoor niks overblijft voor je welzijn en je relatie. Ik zou daar eens beginnen.
Als je vriend dit zegt uit eigen frustratie kun je misschien duidelijker communiceren over wat wel en niet gaat ipv het ongemak verstoppen. Hij ziet dan misschien ook niet goed hoe het echt met je gaat. Als hij echter zo naar blijft doen en er echt niet mee kan omgaan moet je misschien andere conclusies trekken.
Als je vriend dit zegt uit eigen frustratie kun je misschien duidelijker communiceren over wat wel en niet gaat ipv het ongemak verstoppen. Hij ziet dan misschien ook niet goed hoe het echt met je gaat. Als hij echter zo naar blijft doen en er echt niet mee kan omgaan moet je misschien andere conclusies trekken.
woensdag 14 juli 2021 om 18:56
woensdag 14 juli 2021 om 18:59
In de eerste plaats: als jij door ziekte niet (volledig) kan werken dan heeft jouw werkgever daar niets over te zeggen. Dan moet je je ziek melden en ga je naar een bedrijfsarts. Les 1 bij chronische ziekte is luisteren naar je lichaam.
En ten tweede moet jouw vriend zich realiseren dat chronisch ziek zijn bij jou hoort en dat dit niet zal veranderen. Maar dat betekent ook dat het voor hem duidelijk moet zijn wat er met jou gebeurt. Les 2 bij chronische ziekte is communiceren; mensen kunnen niet ruiken dat er iets met je is, daar moet je zelf duidelijk over zijn. Mijn man had in het begin ook geen idee, want ik deed er zelf heel nonchalant over, totdat ik een keer echt slecht was. Ik heb geleerd om erover te praten en mijn man is een schat, want hij weet nu wat hij wel en niet van mij kan verwachten en helpt mij om mijn grenzen te bewaken. Maar dit is niet vanzelfsprekend. Als jouw vriend dit niet ziet zitten dan kan dat beter meteen duidelijk zijn, want die ziekte heb je nu eenmaal.
En ten tweede moet jouw vriend zich realiseren dat chronisch ziek zijn bij jou hoort en dat dit niet zal veranderen. Maar dat betekent ook dat het voor hem duidelijk moet zijn wat er met jou gebeurt. Les 2 bij chronische ziekte is communiceren; mensen kunnen niet ruiken dat er iets met je is, daar moet je zelf duidelijk over zijn. Mijn man had in het begin ook geen idee, want ik deed er zelf heel nonchalant over, totdat ik een keer echt slecht was. Ik heb geleerd om erover te praten en mijn man is een schat, want hij weet nu wat hij wel en niet van mij kan verwachten en helpt mij om mijn grenzen te bewaken. Maar dit is niet vanzelfsprekend. Als jouw vriend dit niet ziet zitten dan kan dat beter meteen duidelijk zijn, want die ziekte heb je nu eenmaal.
woensdag 14 juli 2021 om 19:11
Wat een sukkel van een vent zeg:( Ik heb al sinds mijn 22e een chronische aandoening en ben daardoor behoorlijk beperkt zal ik maar zeggen en natuurlijk is dat af en toe lastig voor mijn man maar hij beseft dat het voor mij vervelender is dan voor hem. Als ik een mindere periode heb neemt hij me ook vaak ongevraagd dingen uit handen om te zorgen dat ik niet overbelast raak. Op het moment dat hij me ‘patiënt’ zou noemen zou dat waarschijnlijk het laatste zijn wat hij ooit tegen me heeft mogen zeggen!
woensdag 14 juli 2021 om 19:17
Mee eens, daar zou ik als partner ook erg van balen.
En onderstaande vind ik raar:
''Als ik een ‘mindere’ periode heb hoef ik meestal niet op veel steun te rekenen tenzij ik expliciet aangeef wat ik nodig heb. Nu weet ik wel dat mijn vriend geen helderziende is en ik ben ook behoorlijk goed in verstoppen van ongemak, maar ik kan hier wel van balen.''
Je baalt dat je moet aangeven wat je nodig hebt terwijl je goed bent in verbergen en vriend geen helderziende is? Ik vind het niet teveel gevraagd dat je toch echt zelf aangeeft wat je nodig hebt en als je dat doet steunt hij je blijkbaar.
woensdag 14 juli 2021 om 19:25
Dit.
Meld je ziek en/of laat je afkeuren als je privé er zo onder lijdt. En dan heb ik 't niet over je relatie maar over je eigen qualitytime.
woensdag 14 juli 2021 om 19:29
Waarom zoveel werken en veel sporten? Zo blijft er inderdaad weinig energie over voor andere zaken.
Ik vind hem als een hork klinken, maar hij kan niet ruiken hoe jij je voelt.
Ik ken iemand die chronisch ziek is en ze lacht alles weg. Tja, dan nemen mensen je minder gauw serieus omdat ze denken dat het meevalt. Kan het met jou ook zo zijn?
Ik vind hem als een hork klinken, maar hij kan niet ruiken hoe jij je voelt.
Ik ken iemand die chronisch ziek is en ze lacht alles weg. Tja, dan nemen mensen je minder gauw serieus omdat ze denken dat het meevalt. Kan het met jou ook zo zijn?
woensdag 14 juli 2021 om 19:32
Nooit je contracturen op eigen initiatief verlagen, dat komt je duur te staan als je onverhoopt toch in de ziektewet komt.Ladida1981 schreef: ↑14-07-2021 18:54Dit vind ik ook bijzonder. Is het mogelijk om minder te werken?
woensdag 14 juli 2021 om 19:33
Dit was hier een heikel punt. Wel als een dweil nog s nachts (want energie doseren blabla) iets voor werk doen, bij gezamenlijke privedingen om 10 uur al aftaaien.
Ik heb een tijdje meer dan man verdiend, dat is nu alweer vereffend want man heeft voorgesteld dat ik minder ga werken, en zo thuis meer en leuker aanwezig ben en minder pieken en dalen heb.
Dat is onderdeel van chronisch ziek zijn en minder energie hebben. Je kunt niet meer alles en moet keuzes maken, ook voor je portemonnee.
Maar dat is echt zoeken.
Je zult echt met je vriend moeten zitten en ook het prijskaartje na moeten gaan.
Hij kan wel van alles willen en daarnaast een energiek druk privéleven.
Maar dat kan dus niet allemaal bij jou
En dat is niet leuk, ik kan me het gehint van man nog herinneren over die leuke vrouw van collega x die leuk mee ging mountainbiken of collega y die samen met zijn gezin in de vakantie ging bergbeklimmen.
We lachen daar nu om maar dat was echt een heel ding.
Daarnaast zul je op je werk ook open kaart moeten spelen.
Ik heb dat zelf veel te laat gedaan, zie er ook niet ziek uit (integendeel, ik zie er fantastisch uit met een longontsteking, blozende wangetjes en al, en ben normaal een beetje hyper dus dan nog wat energieker dan de meesten).
Op mijn werk hadden ze geen flauw idee en dat kost ook veel negatieve energie.
Ik ben echt bewust meer gaan 'zeuren', dus gewoon aangeven als ik geen goede dag heb en waarom.
Niet urenlang of de hele dag maar wel tegen mijn manager en naaste collega's kort.
Maar dat is erg lastig en je voelt je snel teveel.
