Zwanger
alle pijlers
Per ongeluk zwanger, wie is de vader?
vrijdag 20 mei 2011 om 20:50
Ik bezwijk op dit moment zowat aan een panic-attack.
5 minuten geleden ben ik erachter gekomen dat ik zwanger ben. Dit is absoluut niet de bedoeling. Wat het nog erger maakt is dat ik niet weet wie de vader is. Ik heb ook geen idee hoelang ik al zwanger ben, aangezien ik de pil altijd doorslik en mijn laatste menstruatie al een paar maanden geleden heeft plaatsgevonden.
Ik ben 24 jaar en heb geen relatie. Mijn vrijgezelle studentenleven is al een tijdje erg wild en ik heb meerdere bedpartners in korte tijd gehad. Ik slik al jaren trouw de pil, maar blijkbaar is er iets misgegaan.
Weet nu echt even niet wat ik moet doen. Het liefst zou ik een ticket boeken naar ver weg, verdwijnen en nooit meer terugkomen, maar dat kan natuurlijk niet.
Ik ben dol op kinderen en wil ze heel graag, maar niet nu.. en niet op deze manier. Een kind moet toch op zijn minst kunnen weten wie de vader is?! Wat voel ik me dom dom dom!! Stomme trut die ik ben..
Heb het nog niet aan iemand verteld, ook niet dat ik me zorgen maakte. Hoe ga ik dit in godsnaam aanpakken? En die mannen..wat ga ik zeggen? Een aantal ken ik goed en kom ik regelmatig tegen. Ik zie het al voor me: Hoi ja hoe is het? Goh ehh ik moet wat vertellen.. ik ben zwanger en jij zou wel eens de vader kunnen zijn, maar dat weet ik ook niet zeker.
Abortus is niet echt een optie, ik kan me niet voorstellen dat ik dat ooit zou doen. En wat ik me net bedenk, ik heb al die tijd gewoon alcohol gebruikt en zelfs laatst nog xtc, wat heb ik dat kind aangedaan?!
Wat een zooitje heb ik ervan gemaakt, ik kan wel janken.
Ik moest mijn verhaal even kwijt om niet gillend gek te worden. Dit was het wel even.
Nu maar naar vriendin één om het te gaan vertellen.
(Ik zet het er maar even onder: ik ben gaan testen omdat ik al een paar weken menstruatie achtige kramp in mijn onderbuik heb, dacht eerst aan een soa dus heb me laten testen (dit doe ik sowieso zeer regelmatig) maar dat was het niet, dus toen een zwangerschapstest gedaan.)
5 minuten geleden ben ik erachter gekomen dat ik zwanger ben. Dit is absoluut niet de bedoeling. Wat het nog erger maakt is dat ik niet weet wie de vader is. Ik heb ook geen idee hoelang ik al zwanger ben, aangezien ik de pil altijd doorslik en mijn laatste menstruatie al een paar maanden geleden heeft plaatsgevonden.
Ik ben 24 jaar en heb geen relatie. Mijn vrijgezelle studentenleven is al een tijdje erg wild en ik heb meerdere bedpartners in korte tijd gehad. Ik slik al jaren trouw de pil, maar blijkbaar is er iets misgegaan.
Weet nu echt even niet wat ik moet doen. Het liefst zou ik een ticket boeken naar ver weg, verdwijnen en nooit meer terugkomen, maar dat kan natuurlijk niet.
Ik ben dol op kinderen en wil ze heel graag, maar niet nu.. en niet op deze manier. Een kind moet toch op zijn minst kunnen weten wie de vader is?! Wat voel ik me dom dom dom!! Stomme trut die ik ben..
Heb het nog niet aan iemand verteld, ook niet dat ik me zorgen maakte. Hoe ga ik dit in godsnaam aanpakken? En die mannen..wat ga ik zeggen? Een aantal ken ik goed en kom ik regelmatig tegen. Ik zie het al voor me: Hoi ja hoe is het? Goh ehh ik moet wat vertellen.. ik ben zwanger en jij zou wel eens de vader kunnen zijn, maar dat weet ik ook niet zeker.
Abortus is niet echt een optie, ik kan me niet voorstellen dat ik dat ooit zou doen. En wat ik me net bedenk, ik heb al die tijd gewoon alcohol gebruikt en zelfs laatst nog xtc, wat heb ik dat kind aangedaan?!
Wat een zooitje heb ik ervan gemaakt, ik kan wel janken.
Ik moest mijn verhaal even kwijt om niet gillend gek te worden. Dit was het wel even.
Nu maar naar vriendin één om het te gaan vertellen.
(Ik zet het er maar even onder: ik ben gaan testen omdat ik al een paar weken menstruatie achtige kramp in mijn onderbuik heb, dacht eerst aan een soa dus heb me laten testen (dit doe ik sowieso zeer regelmatig) maar dat was het niet, dus toen een zwangerschapstest gedaan.)
maandag 10 augustus 2020 om 01:41
Ik heb tot 01.35 vanmorgen zitten lezen omdat ze een geweldige schrijfstijl heeft (kon niet stoppen met lezen) en natuurlijk omdat ik benieuwd ben wat er allemaal nog gaat komen.
Ik ben nog maar op het punt dat ze leven begint te voelen. Heb dus nog wat voor de kiezen
, maar dat gaat niet meer voor zo dadelijk zijn: nu tandjes poetsen en beddeke in.
Ik ben nog maar op het punt dat ze leven begint te voelen. Heb dus nog wat voor de kiezen
, maar dat gaat niet meer voor zo dadelijk zijn: nu tandjes poetsen en beddeke in.
donderdag 13 augustus 2020 om 14:11
Oh opeens kwam dit topic weer omhoog. Heb het jaaaren geleden met zoveel meeleven en spanning zitten lezen, jouw verhaal was echt een sprookje 
! Heb het vermoeden dat je sinds de geboortepost van je dochtertje niet meer terug bent geweest op het forum, dus heb weinig hoop op nog een update, maar ben zo benieuwd hoe het nu gaat met jullie!! Mocht je hier ooit nog eens een kijkje nemen, ik wens jullie ontzettend veel geluk 
(en kijk stiekem uit naar misschien nog een kleine update van het leven nu? Inmiddels moeten ze al 8 en 6 zijn?)
! Heb het vermoeden dat je sinds de geboortepost van je dochtertje niet meer terug bent geweest op het forum, dus heb weinig hoop op nog een update, maar ben zo benieuwd hoe het nu gaat met jullie!! Mocht je hier ooit nog eens een kijkje nemen, ik wens jullie ontzettend veel geluk (en kijk stiekem uit naar misschien nog een kleine update van het leven nu? Inmiddels moeten ze al 8 en 6 zijn?)
zondag 16 augustus 2020 om 11:45
Vannacht om 02.45 was haar laatste post gelezen. Sue was geboren! Het was voor mij het opblijven, lezen (en doorbijten) waard.
TO, misschien zit je in een ander deel van de wereld, maar daar is toch ook internet! Of misschien is je leven toch nog anders gelopen dan je dacht. Log nog eens in en 'stil onze honger' nog eens.
TO, misschien zit je in een ander deel van de wereld, maar daar is toch ook internet! Of misschien is je leven toch nog anders gelopen dan je dacht. Log nog eens in en 'stil onze honger' nog eens.
zondag 25 april 2021 om 22:28
