Relaties
alle pijlers
Timing helemaal verkeerd; helaas?!
donderdag 21 oktober 2021 om 20:15
Erg leuke man ontmoet; allebei in de 40. We vinden elkaar aantrekkelijk, hebben heel veel lol, zijn intellectueel ongeveer op 't zelfde niveau, in zelfde milieu opgegroeid, zelfde kijk op de wereld.
Toen we elkaar ontmoetten zaten we beide in de laatste fase van onze relaties. We hebben op een gegeven moment uitgesproken dat we elkaar erg leuk vinden, maar daar niets mee te doen, want nog relaties.
Beide hebben we onze relaties inmiddels verbroken.
En nu, nu alle seinen op groen staan, staan ze toch op rood, omdat we allebei nog niet klaar zijn voor iets nieuws.
Hoewel, hij minder dan ik.
Ik denk dat verdriet en iets leuks nieuws naast elkaar kunnen bestaan, ook al is mijn hart gesloten. Hij heeft het gevoel dat hij vreemd gaat als hij en ik samen zijn.
Vanwege zijn gevoel en mijn gesloten hart hebben we besloten om met wat er was te stoppen.
En ik vind het jammer!
Hebben jullie weleens zoiets meegemaakt? Dat de timing helemaal niet ok was? En hoe is dat afgelop
Update januari 2022
We wilden toch wel
.
Zijn sinds begin november samen en het gaat wonderwel goed, maar gezien de heropening van 't topic, is er toch het een en ander wat ik lastig vind en hoop op wat nuchtere woorden.
Hij en ik zijn in de 40 en hebben dan ook wat relaties achter de rug. Hij was een vreemdganger tijdens zijn relaties (niet tijdens zijn laatste lange) en ik ook tijdens mijn eerste huwelijk.
Ik heb er inmiddels aardig wat therapie op zitten en ik weet dat ik niet meer vreemd zal gaan, omdat de redenen waarom ik vreemd ging 'weg-getherapied' zijn.
Hoe het met hem zit? Hij zegt hetzelfde, natuurlijk.
Alleen, ik vind het lastig om te geloven.
Mijn verlatingsangst speelt als een malle op nu en ik weet niet goed hoe hier mee om te gaan.
Kunnen jullie me helpen om e.e.a. in perspectief te plaatsen?
Toen we elkaar ontmoetten zaten we beide in de laatste fase van onze relaties. We hebben op een gegeven moment uitgesproken dat we elkaar erg leuk vinden, maar daar niets mee te doen, want nog relaties.
Beide hebben we onze relaties inmiddels verbroken.
En nu, nu alle seinen op groen staan, staan ze toch op rood, omdat we allebei nog niet klaar zijn voor iets nieuws.
Hoewel, hij minder dan ik.
Ik denk dat verdriet en iets leuks nieuws naast elkaar kunnen bestaan, ook al is mijn hart gesloten. Hij heeft het gevoel dat hij vreemd gaat als hij en ik samen zijn.
Vanwege zijn gevoel en mijn gesloten hart hebben we besloten om met wat er was te stoppen.
En ik vind het jammer!
Hebben jullie weleens zoiets meegemaakt? Dat de timing helemaal niet ok was? En hoe is dat afgelop
Update januari 2022
We wilden toch wel
.Zijn sinds begin november samen en het gaat wonderwel goed, maar gezien de heropening van 't topic, is er toch het een en ander wat ik lastig vind en hoop op wat nuchtere woorden.
Hij en ik zijn in de 40 en hebben dan ook wat relaties achter de rug. Hij was een vreemdganger tijdens zijn relaties (niet tijdens zijn laatste lange) en ik ook tijdens mijn eerste huwelijk.
Ik heb er inmiddels aardig wat therapie op zitten en ik weet dat ik niet meer vreemd zal gaan, omdat de redenen waarom ik vreemd ging 'weg-getherapied' zijn.
Hoe het met hem zit? Hij zegt hetzelfde, natuurlijk.
Alleen, ik vind het lastig om te geloven.
Mijn verlatingsangst speelt als een malle op nu en ik weet niet goed hoe hier mee om te gaan.
Kunnen jullie me helpen om e.e.a. in perspectief te plaatsen?
mientjehapgraag wijzigde dit bericht op 02-01-2022 20:10
Reden: Update & veranderde vraag
Reden: Update & veranderde vraag
29.74% gewijzigd
donderdag 21 oktober 2021 om 20:38
donderdag 21 oktober 2021 om 20:46
Mèh. Ik heb twee keer gezegd in 't afrondende gesprek dat als het een gewone 'just not that into me' was, dat dat een prima reden is en ik dan ook niet huilend ten aarde stort.
Jammer dat hij niet eerlijk lijkt te zijn nu.
Ik voelde wel dat mijn hart gesloten was (vorige relatie is nog maar kort geleden over gegaan, en ik kan niet zomaar ineens volledig voor een ander gaan dan), maar ik vond 'm leuk genoeg om in elk geval contact te blijven houden. Dus wat Roos en Surebaby zeggen.
Meh.
Nog maar een keer: meh.
Stiekem hoopte ik natuurlijk dat er allemaal verhalen zouden komen waarin het uiteindelijk toch 'goed' kwam, zodat ik me nog wat zou kunnen warmen aan hoop.
En ja, hoop ís uitgestelde teleurstelling.
Jammer dat hij niet eerlijk lijkt te zijn nu.
Ik voelde wel dat mijn hart gesloten was (vorige relatie is nog maar kort geleden over gegaan, en ik kan niet zomaar ineens volledig voor een ander gaan dan), maar ik vond 'm leuk genoeg om in elk geval contact te blijven houden. Dus wat Roos en Surebaby zeggen.
Meh.
Nog maar een keer: meh.
Stiekem hoopte ik natuurlijk dat er allemaal verhalen zouden komen waarin het uiteindelijk toch 'goed' kwam, zodat ik me nog wat zou kunnen warmen aan hoop.
En ja, hoop ís uitgestelde teleurstelling.
donderdag 21 oktober 2021 om 20:54
Zeker meh.MientjeHapgraag schreef: ↑21-10-2021 20:46Mèh. Ik heb twee keer gezegd in 't afrondende gesprek dat als het een gewone 'just not that into me' was, dat dat een prima reden is en ik dan ook niet huilend ten aarde stort.
Jammer dat hij niet eerlijk lijkt te zijn nu.
Ik voelde wel dat mijn hart gesloten was (vorige relatie is nog maar kort geleden over gegaan, en ik kan niet zomaar ineens volledig voor een ander gaan dan), maar ik vond 'm leuk genoeg om in elk geval contact te blijven houden. Dus wat Roos en Surebaby zeggen.
Meh.
Nog maar een keer: meh.
Stiekem hoopte ik natuurlijk dat er allemaal verhalen zouden komen waarin het uiteindelijk toch 'goed' kwam, zodat ik me nog wat zou kunnen warmen aan hoop.
En ja, hoop ís uitgestelde teleurstelling.
Maar mocht het je nog iets beter laten voelen, ik heb het ook wel eens meegemaakt. Mijn relatie was toen denk ik een half jaar voorbij. In dat half jaar heb ik wel gedate en ook wel eens naar bed gegaan met iemand. Maar het was allemaal voor de fun en betekeningsloos. Toen kwam er iemand langs die ik eigenlijk wel erg leuk vond. En dat kwam veel te dicht bij. Ik was daar echt nog niet aan toe. Pas 1,5 jaar later kreeg ik weer een nieuwe relatie en dat begon heel traag, ik was bang me weer emotioneel te binden aan iemand. En ik wilde ook gewoon eerst een tijdje alleen zijn, even weer tot mijzelf komen ofzo. Ik denk dat als ik die man die na ik na een half jaar leuk vond wat later tegen was gekomen het echt wel iets had kunnen worden.
Ik weet nog dat het inderdaad als vreemdgaan voelde. Niet het fysieke gedeelte maar juist het emotionele. Het weer open kunnen stellen voor iemand en je kwetsbaarheid laten zien, dat was toen een stap te ver en voelde als bedrog richting mijn ex.
donderdag 21 oktober 2021 om 22:45
vrijdag 22 oktober 2021 om 09:03
Ik ben het niet eens met wat de rest zegt.
Timing kan zeker wel roet in het eten gooien.
Toen ik mijn huidige partner leerde kennen was ik nog helemaal niet toe aan een relatie.
We hebben het toen wel even geprobeerd maar na een maand of 6 kwam ik er toch achter dat dit niet ging werken.
We hebben toen 2.5 jaar contact gehouden, maar op vriendschappelijke basis.
Na die tijd begon ik te merken dat ik weer open begon te staan voor de liefde.
Inmiddels zijn we nu 2 jaar samen ♡
Timing kan zeker wel roet in het eten gooien.
Toen ik mijn huidige partner leerde kennen was ik nog helemaal niet toe aan een relatie.
We hebben het toen wel even geprobeerd maar na een maand of 6 kwam ik er toch achter dat dit niet ging werken.
We hebben toen 2.5 jaar contact gehouden, maar op vriendschappelijke basis.
Na die tijd begon ik te merken dat ik weer open begon te staan voor de liefde.
Inmiddels zijn we nu 2 jaar samen ♡
zondag 2 januari 2022 om 19:41
We wilden toch wel .
Zijn sinds begin november samen en het gaat wonderwel goed, maar gezien de heropening van 't topic, is er toch het een en ander wat ik lastig vind en hoop op wat nuchtere woorden.
Hij en ik zijn in de 40 en hebben dan ook wat relaties achter de rug. Hij was een vreemdganger tijdens zijn relaties (niet tijdens zijn laatste lange) en ik ook tijdens mijn eerste huwelijk.
Ik heb er inmiddels aardig wat therapie op zitten en ik weet dat ik niet meer vreemd zal gaan, omdat de redenen waarom ik vreemd ging 'weg-getherapied' zijn.
Hoe het met hem zit? Hij zegt hetzelfde, natuurlijk.
Alleen, ik vind het lastig om te geloven.
Mijn verlatingsangst speelt als een malle op nu en ik weet niet goed hoe hier mee om te gaan.
Kunnen jullie me helpen om e.e.a. in perspectief te plaatsen?
.Zijn sinds begin november samen en het gaat wonderwel goed, maar gezien de heropening van 't topic, is er toch het een en ander wat ik lastig vind en hoop op wat nuchtere woorden.
Hij en ik zijn in de 40 en hebben dan ook wat relaties achter de rug. Hij was een vreemdganger tijdens zijn relaties (niet tijdens zijn laatste lange) en ik ook tijdens mijn eerste huwelijk.
Ik heb er inmiddels aardig wat therapie op zitten en ik weet dat ik niet meer vreemd zal gaan, omdat de redenen waarom ik vreemd ging 'weg-getherapied' zijn.
Hoe het met hem zit? Hij zegt hetzelfde, natuurlijk.
Alleen, ik vind het lastig om te geloven.
Mijn verlatingsangst speelt als een malle op nu en ik weet niet goed hoe hier mee om te gaan.
Kunnen jullie me helpen om e.e.a. in perspectief te plaatsen?
zondag 2 januari 2022 om 19:54
Precies mijn gedachte, hoewel bij zijn laatste dus niet.
Ik weet niet wat te doen: hem te vertrouwen op zijn woord (en ben ik dan naïef) of het afkappen (en ben ik dan te voorbarig?)
Ik heb het in het verleden ook niet altijd even netjes aangepakt en ik wil daar zelf ook niet op worden afgeserveerd.
zondag 2 januari 2022 om 20:12
Yep, die had ik eerder ook bedacht en netjes opgeborgen in de 'beter om te vergeten opdat ik kan wentelen in verliefd zijn'-doos.
Shit.
