
Hij heeft gelogen over studie afronding

maandag 8 november 2021 om 14:53
Vorige week vertelde mijn vriend (28) dat hij zijn bachelor nooit heeft gehaald, in totaal heeft hij daar 3+ jaar over gelogen tegen zijn omgeving. Wij zijn twee maanden samen.
Hij zei dat hij fulltime werkte maar in werkelijkheid werkte hij maar 2-3 dagen per week en probeert de andere dagen (tevergeefs) zijn bachelor af te ronden.
De afgelopen dagen heeft hij het ook aan zijn ouders en vrienden verteld.
Hij wil proberen alsnog zijn bachelor te halen, hoeft nog maar een paar studiepunten.
Ik wil hem steunen en doe dat nu ook, maar ergens ben ik bang dat hij makkelijk over andere dingen liegt en vertrouw ik hem nu een heel stuk minder…
Hier heb ik het met hem over gehad en hij zegt niet te liegen/hebben gelogen over andere dingen.
Kan het liegen echt beperkt zijn tot de studievoortgang? Heeft iemand hier ervaring mee als (ex)partner?
Hij zei dat hij fulltime werkte maar in werkelijkheid werkte hij maar 2-3 dagen per week en probeert de andere dagen (tevergeefs) zijn bachelor af te ronden.
De afgelopen dagen heeft hij het ook aan zijn ouders en vrienden verteld.
Hij wil proberen alsnog zijn bachelor te halen, hoeft nog maar een paar studiepunten.
Ik wil hem steunen en doe dat nu ook, maar ergens ben ik bang dat hij makkelijk over andere dingen liegt en vertrouw ik hem nu een heel stuk minder…
Hier heb ik het met hem over gehad en hij zegt niet te liegen/hebben gelogen over andere dingen.
Kan het liegen echt beperkt zijn tot de studievoortgang? Heeft iemand hier ervaring mee als (ex)partner?

maandag 8 november 2021 om 21:05
Ik heb net even die documentaire gekeken over die pretend studenten. Komen op mij niet over als volleerde leugenaars hoor. Eerder als jonge mensen die zich vastgelopen hebben in hun uitstelgedrag, die niet makkelijk iets over zichzelf vertellen of voor zichzelf opkomen en die het heel erg vinden om hun ouders teleur te stellen.
Dus ik zou die jongen wel een kans geven. Je kunt natuurlijk ook wachten tot je iemand tegenkom die geen fuck om de mening van z’n ouders geeft.
Dus ik zou die jongen wel een kans geven. Je kunt natuurlijk ook wachten tot je iemand tegenkom die geen fuck om de mening van z’n ouders geeft.
maandag 8 november 2021 om 21:22
Niet quoten aub!
Hoi TO,
Ik heb hetzelfde meegemaakt als jij, alleen wel op iets andere schaal. Toen ik mijn vriend leerde kennen waren we begon twintig, en toen bleek al dat hij grote moeite had met mijn studie. Vakken die bij de meeste mensen slechts maanden duren, moest hij soms 7x herkansen. Hij heeft de hersens echt wel, maar heeft achteraf de verkeerde studiekeuze gemaakt en is daar veel te lang in blijven hangen. Met hangen en wurgen haalde hij zijn vakken en moest hij alleen de scriptie nog - zei hij. Een poos later gaf hij schoorvoetend toe dat hij ook enkele vakken moest herkansen. Daar is hij dus een poos niet eerlijk over geweest.
Ik schrok daarvan, maar zag ook direct in dat het nooit zijn bedoeling was geweest om mij te kwetsen en dat hij doodongelukkig was met zijn studie. Maar inmiddels was hij ook zo ver dat het echt zonde was om op te geven. Hij heeft toen een pauze van 1.5 jaar ingelast waarin hij ging werken en ging nadenken. Na 1.5 ongeschoold werk kwam hij tot de conclusie dat hij het toch echt wilde afmaken. Uiteindelijk heeft hij over z’n scriptie ruim anderhalf jaar gedaan. Ook weer met hangen en wurgen, ups en downs en veel momenten dat ik dacht: hij gooit de handdoek in de ring. En ik heb hem zo ontzettend vaak mijn hulp aangeboden, met plannen, met schrijven, hem naar een coach gestuurd, naar de POH-GGZ, naar zijn ouders… Niks hielp.
Uiteindelijk moest het uit hemzelf komen. En op het aller-aller-allerlaatste moment, drie weken voor de nu-of-nooit deadline, zette hij de beuk erin, leverde zijn scriptie in en studeerde af. En sindsdien heb ik de gelukkigste, liefste en meest toegewijde vriend ooit, en ik ben ontzettend trots dat hij dit overwonnen heeft. Er is zó’n last van hem afgevallen. Dus ja, het kan goedkomen. Maar als we dit enkele jaren geleden hadden geweten, dan was hij als jonge twintiger al gestopt met studeren en had hij een ander pad gekozen. Maar je moet in ieder geval niet denken dat je hem hiermee kunt helpen, hij moet het echt zelf oplossen.
Of je hem zo’n leugen kunt vergeven, zo pril in de relatie, is aan jou. Maar weet in ieder geval dat hij je waarschijnlijk niet heeft willen kwetsen. En het je nu juist verteld omdat hij je niet wil verliezen.
Sterkte!
Hoi TO,
Ik heb hetzelfde meegemaakt als jij, alleen wel op iets andere schaal. Toen ik mijn vriend leerde kennen waren we begon twintig, en toen bleek al dat hij grote moeite had met mijn studie. Vakken die bij de meeste mensen slechts maanden duren, moest hij soms 7x herkansen. Hij heeft de hersens echt wel, maar heeft achteraf de verkeerde studiekeuze gemaakt en is daar veel te lang in blijven hangen. Met hangen en wurgen haalde hij zijn vakken en moest hij alleen de scriptie nog - zei hij. Een poos later gaf hij schoorvoetend toe dat hij ook enkele vakken moest herkansen. Daar is hij dus een poos niet eerlijk over geweest.
Ik schrok daarvan, maar zag ook direct in dat het nooit zijn bedoeling was geweest om mij te kwetsen en dat hij doodongelukkig was met zijn studie. Maar inmiddels was hij ook zo ver dat het echt zonde was om op te geven. Hij heeft toen een pauze van 1.5 jaar ingelast waarin hij ging werken en ging nadenken. Na 1.5 ongeschoold werk kwam hij tot de conclusie dat hij het toch echt wilde afmaken. Uiteindelijk heeft hij over z’n scriptie ruim anderhalf jaar gedaan. Ook weer met hangen en wurgen, ups en downs en veel momenten dat ik dacht: hij gooit de handdoek in de ring. En ik heb hem zo ontzettend vaak mijn hulp aangeboden, met plannen, met schrijven, hem naar een coach gestuurd, naar de POH-GGZ, naar zijn ouders… Niks hielp.
Uiteindelijk moest het uit hemzelf komen. En op het aller-aller-allerlaatste moment, drie weken voor de nu-of-nooit deadline, zette hij de beuk erin, leverde zijn scriptie in en studeerde af. En sindsdien heb ik de gelukkigste, liefste en meest toegewijde vriend ooit, en ik ben ontzettend trots dat hij dit overwonnen heeft. Er is zó’n last van hem afgevallen. Dus ja, het kan goedkomen. Maar als we dit enkele jaren geleden hadden geweten, dan was hij als jonge twintiger al gestopt met studeren en had hij een ander pad gekozen. Maar je moet in ieder geval niet denken dat je hem hiermee kunt helpen, hij moet het echt zelf oplossen.
Of je hem zo’n leugen kunt vergeven, zo pril in de relatie, is aan jou. Maar weet in ieder geval dat hij je waarschijnlijk niet heeft willen kwetsen. En het je nu juist verteld omdat hij je niet wil verliezen.
Sterkte!
maandag 8 november 2021 om 21:28
Nog geen reacties gelezen.
Ik ken meerdere van dit soort verhalen in mijn omgeving.
De vriend van een van mijn vriendinnen heeft opgebiecht dat zijn beachelor nog niet binnen was toen zijn familie en vrienden klaar zaten om naar de uitreiking te gaan.
De vriendin van een goede vriend van mijn partner biechtte het op toen haar vriend haar professor was tegen gekomen op de faculteit.
Met mijn partner scheelde het denk ik niet zoveel of hij was daar ook terecht gekomen, maar ik geloofde hem te vaak niet als hij zei dat het wel een goede dag was geweest op het laboratorium.
Dan is er nog het verhaal van een paar jaar terug van een studente geneeskunde die zelfmoord pleegde omdat ze niet meer wist hoe ze uit haar web van leugens kon komen.
Het klinkt heel idioot, maar het begint meestal heel klein, gewoon een leugentje omdat je geen zin hebt om toe te geven dat je dat ene vak niet gehaald hebt. Of dat je een hoofdstuk van je scriptie hebt ingeleverd en wacht op commentaar. Maar na dat ene tentamen moet je dan toch ook wel het volgende tentamen gaan halen of het volgende hoofdstuk inleveren en zo kan het steeds lastiger worden om toe te geven dat dat eerste hoofdstuk niet ingeleverd is.
In jouw geval zou ik heel opgelucht zijn. Jullie zijn nu 2 maanden samen, hij leeft al een tijd met die leugen, maar blijkbaar was er nu toch een trigger om het op te biechten omdat hij met jou niet in een dergelijk leugen wil leven. Ik zou proberen hem te steunen, het moet een rottige en stressvolle ervaring zijn om steeds te moeten liegen en vanuit hier kun je samen verder gaan bouwen aan een toekomst
Ik ken meerdere van dit soort verhalen in mijn omgeving.
De vriend van een van mijn vriendinnen heeft opgebiecht dat zijn beachelor nog niet binnen was toen zijn familie en vrienden klaar zaten om naar de uitreiking te gaan.
De vriendin van een goede vriend van mijn partner biechtte het op toen haar vriend haar professor was tegen gekomen op de faculteit.
Met mijn partner scheelde het denk ik niet zoveel of hij was daar ook terecht gekomen, maar ik geloofde hem te vaak niet als hij zei dat het wel een goede dag was geweest op het laboratorium.
Dan is er nog het verhaal van een paar jaar terug van een studente geneeskunde die zelfmoord pleegde omdat ze niet meer wist hoe ze uit haar web van leugens kon komen.
Het klinkt heel idioot, maar het begint meestal heel klein, gewoon een leugentje omdat je geen zin hebt om toe te geven dat je dat ene vak niet gehaald hebt. Of dat je een hoofdstuk van je scriptie hebt ingeleverd en wacht op commentaar. Maar na dat ene tentamen moet je dan toch ook wel het volgende tentamen gaan halen of het volgende hoofdstuk inleveren en zo kan het steeds lastiger worden om toe te geven dat dat eerste hoofdstuk niet ingeleverd is.
In jouw geval zou ik heel opgelucht zijn. Jullie zijn nu 2 maanden samen, hij leeft al een tijd met die leugen, maar blijkbaar was er nu toch een trigger om het op te biechten omdat hij met jou niet in een dergelijk leugen wil leven. Ik zou proberen hem te steunen, het moet een rottige en stressvolle ervaring zijn om steeds te moeten liegen en vanuit hier kun je samen verder gaan bouwen aan een toekomst
maandag 8 november 2021 om 21:35
Het is echt een fenomeen de pretend student. Krijgt steeds meer bekendheid. In de docu zie jr verschillende verhalen. Zo heeft iedereen zo zijn eigen redenen. Noet willen falen: bang voor oordeel. Niet succesvol zijn. De mindere zijn ten opzichte van anderen op gebied van studie, status, inkomen. Sommige maakte de verkeerde studiekeuze. Niet kunnen voldoen aan je eigen eisen of beeld wat je hebt waar je aan moet voldoen om mee te tellen. Mijn jongste broer is nu is zijn Lip stage van de pabo gestopt. Bleek het niet meer te willen. Studiekeuze niet meer te ambiëren. Zag zichzelf er niet in werken. De corona tijd maakte hem erg depressief. Hij weet niet meer wat hij wil. Niet een pretent student. Viel hem wel zwaar om te vertellen en hij probeerde te lang om door te gaan wat hem opbrak tot het echt niet meer ging

maandag 8 november 2021 om 21:41
En op een gegeven moment niet meer durven toe te geven dat je al die tijd hebt gelogen.
TO’s vriend lijkt die horde tenminste genomen te hebben en het familie verteld te hebben. Dat scheelt al een stuk, want dat is de enige manier om eruit te komen.
Hoewel ik me dan wel afvraag of hij de zaken niet alsnog mooier voorspiegelt dan ze ze zijn. Is het wel echt realistisch dat hij zijn studie nu opeens nog wel afrondt? Gaat het inderdaad maar om een paar punten? Of heeft hij het met deze insteek verteld om de klap voor ouders minder groot te maken en nog wat tijd te kopen? —Zo van, ja, ik loop vreselijk achter en daar heb ik over gelogen, maar ik ga het echt weer oplossen.
TO’s vriend lijkt die horde tenminste genomen te hebben en het familie verteld te hebben. Dat scheelt al een stuk, want dat is de enige manier om eruit te komen.
De afgelopen dagen heeft hij het ook aan zijn ouders en vrienden verteld.
Hij wil proberen alsnog zijn bachelor te halen, hoeft nog maar een paar studiepunten.
Hoewel ik me dan wel afvraag of hij de zaken niet alsnog mooier voorspiegelt dan ze ze zijn. Is het wel echt realistisch dat hij zijn studie nu opeens nog wel afrondt? Gaat het inderdaad maar om een paar punten? Of heeft hij het met deze insteek verteld om de klap voor ouders minder groot te maken en nog wat tijd te kopen? —Zo van, ja, ik loop vreselijk achter en daar heb ik over gelogen, maar ik ga het echt weer oplossen.
maandag 8 november 2021 om 22:03
Ik ken zoveel verhalen en het kan echt alle kanten op. Ik ken de pathologische leugenaar die is blijven liegen, de student die "gedwongen" werd te studeren maar dat niet wou, de student die "gedwongen" werd in een bepaalde studierichting, de student die wo niet aankon maar dat niet durfde toegeven, én de student die op een bepaald moment een extra zetje nodig had maar geen hulp durfde vragen en zo onder druk stond door familie/vrienden dat hij zijn/haar kop in het zand stak. Met allemaal is het goed gekomen en met hun relaties ook behalve met de eerste. Dus ja, ik zou op dit moment nog niet onmiddellijk de handdoek in de ring gooien.
maandag 8 november 2021 om 22:30
Ik vind het een heel goed teken dat hij dit aan jou wílde vertellen, zichzelf een deadline heeft gezet en heeft ingezien dat hij het dan óók aan zijn ouders wilde vertellen. Ja, hij heeft gelogen maar hij wil nu zijn verantwoordelijkheid nemen, dat lijkt me wel duidelijk. En dat hij zich doodschaamde en het tóch heeft verteld, lijkt me ook wel duidelijk. Ik zou hem persoonlijk een kans geven als ik heel gek op hem was. Je kunt het ook gewoon even aankijken hè, je hoeft niet meteen te trouwen.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
maandag 8 november 2021 om 23:13
Zelf ooit een pretend student geweest. Liep compleet vast in een studie die ik niet leuk vond, zat compleet tussen wal en schip en daardoor ook geen aansluiting met studiegenoten. Zat hierdoor ook erg slecht in mijn vel en ook in mezelf gekeerd.
Op een gegeven moment open kaart gespeeld en studie uiteindelijk wel afgerond. Zou mezelf wel als eerlijk bestempelen, dus het hoeft niet perse een structurele leugenaar te zijn.
Het is achteraf vooral ook het gebrek aan hulp dat me opbrak op de momenten dat ik het nodig had en erom vroeg maar niet kreeg.
Schaamte speelde ook een behoorlijk rol zoals mensen eerder aangeven, dus in die zin is het wel positief dat 'ie in ieder geval die drempel over is...
Op een gegeven moment open kaart gespeeld en studie uiteindelijk wel afgerond. Zou mezelf wel als eerlijk bestempelen, dus het hoeft niet perse een structurele leugenaar te zijn.
Het is achteraf vooral ook het gebrek aan hulp dat me opbrak op de momenten dat ik het nodig had en erom vroeg maar niet kreeg.
Schaamte speelde ook een behoorlijk rol zoals mensen eerder aangeven, dus in die zin is het wel positief dat 'ie in ieder geval die drempel over is...
maandag 8 november 2021 om 23:56
Niemand is perfect. Gezeur.
dinsdag 9 november 2021 om 00:15
Zie het als een nieuwe lei. Mocht je ooit achter leugens komen op andere levensgebieden ga het gesprek aan. Bekijk per keer waar je acceptatie grens ligt. Dit bekennen is al een hele doorbraak. Misschien dit praktisch benaderen als bv studieschuld aflossen en daar zelf verantwoordelijk voor zijn en werk en inkomen. Rekening houden met wel en niet samenwonen, vakantie kosten en budget voor boodschappen en uitjes. Geen huis kopen voorlopig of dure bruiloft. Ik weet jou wensen en dromen niet. Je kunt hier zeker samen sterk uit komen. Liefde en geluk en steun onvolwaardig zijn onbetaalbaar. Weest trots dat hij het heeft verteld. Ga vooral ook verder met het dagelijks leven. Misschien voor hem een vorm van therapie en nuttige dagbesteding als yoga, meditatie, ademhalingsoefeningen en bv wandelen in de natuur elke dag voor minimaal 20 minuten

dinsdag 9 november 2021 om 00:29
dinsdag 9 november 2021 om 07:15
Waar je wel rekening mee moet houden is dat studiepunten vaak een jaar of 5 blijven staan. Er komt een moment dat je gewoon te laat bent en je weer opnieuw moet beginnen. Het is de vraag of even een paar studiepunten halen wel echt aan de orde is.
Daarnaast denk ik, uiteindelijk is het zijn eigen verantwoordelijkheid. Hij is nog steeds wie hij is, ook zonder HBO diploma.
Daarnaast denk ik, uiteindelijk is het zijn eigen verantwoordelijkheid. Hij is nog steeds wie hij is, ook zonder HBO diploma.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
dinsdag 9 november 2021 om 08:51
Ik onderscheid twee manieren van liegen:
A: liegen omdat jij je voor iets schaamt, wat partner eigenlijk niet zo veel uit maakt
B: liegen omdat je stiekem iets hebt gedaan wat binnen de relatie een dealbreker is
B is wat mij betreft een no-go en rode vlag. Maar het verhaal van TO is een gevalletje A.
A: liegen omdat jij je voor iets schaamt, wat partner eigenlijk niet zo veel uit maakt
B: liegen omdat je stiekem iets hebt gedaan wat binnen de relatie een dealbreker is
B is wat mij betreft een no-go en rode vlag. Maar het verhaal van TO is een gevalletje A.
Disclaimer: ik heb een mannelijk brein.
dinsdag 9 november 2021 om 10:35
Als ik 2 maanden met iemand zou daten en hij zou met zoiets komen zou het voor mij denk ik wel klaar zijn. Je kent elkaar nog amper en dan al zoiets. Ik zou echt denken dat hij blijkbaar niet zo een moeite heeft met grote geheimen lang verborgen houden en dat zou niks voor mij zijn.
Hem steunen lijkt me ook helemaal niet nodig. Hij heeft het zelf bewust zo gedaan. Waarom zou hij steun nodig hebben/verdienen?
Hem steunen lijkt me ook helemaal niet nodig. Hij heeft het zelf bewust zo gedaan. Waarom zou hij steun nodig hebben/verdienen?

dinsdag 9 november 2021 om 10:50
Nou, dat is duidelijk.abracadabra schreef: ↑09-11-2021 10:35Als ik 2 maanden met iemand zou daten en hij zou met zoiets komen zou het voor mij denk ik wel klaar zijn. Je kent elkaar nog amper en dan al zoiets. Ik zou echt denken dat hij blijkbaar niet zo een moeite heeft met grote geheimen lang verborgen houden en dat zou niks voor mij zijn.
Hem steunen lijkt me ook helemaal niet nodig. Hij heeft het zelf bewust zo gedaan. Waarom zou hij steun nodig hebben/verdienen?
dinsdag 9 november 2021 om 11:13
Idd. Natuurlijk kan dit. Ienand in de vriendengroep moest echt nog maar 2 vakken. Maar haalde deze steeds niet ivm verkeerde prioriteiten. Hij was nl tijdens zijn studie bij zijn stagebedrijf blijven werken (en daarna ook) en het werk ging altijd voor. Hij heeft zelfs zijn studie om laten zetten naar een andere die vergelijkbaar maar minder zwaar was. Per saldo na 10 jaar nog niet klaar! In die tijd vervielen dan alle studiepunten behalve zijn propedeuse.cleo schreef: ↑08-11-2021 21:41
Hoewel ik me dan wel afvraag of hij de zaken niet alsnog mooier voorspiegelt dan ze ze zijn. Is het wel echt realistisch dat hij zijn studie nu opeens nog wel afrondt? Gaat het inderdaad maar om een paar punten? Of heeft hij het met deze insteek verteld om de klap voor ouders minder groot te maken en nog wat tijd te kopen? —Zo van, ja, ik loop vreselijk achter en daar heb ik over gelogen, maar ik ga het echt weer oplossen.
Onwijs zonde.
To, het kan best zijn dat zijn studieschuld hoger is dan je denkt. Je weet niet of hij bij moest lenen, er is vast een studieschuld mbt zijn ov-kaart.
Honingbij, ik weet niet hoekang dat traject bij jullie geduurd heeft. Maar ik geloof toch niet dat ik het zou zien zitten om jaren met iemand samen te zijn, die niet doorzet, geen hulp aanvaart en blijkbaar niet de gezelligste is. Fijn dat het bij jullie nog goed gaat, maar man al die negativiteit zou ik niet trekken.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.

dinsdag 9 november 2021 om 22:06
Dit natuurlijk wel heel erg kort door de bocht. Veel mensen met problemen op welk vlak dan ook hebben vaak verkeerde beslissingen met hun volle verstand gemaakt. Als dat niet het geval was zou de hulpverlening het bijv. een stuk rustiger hebben, maar ook ziekenhuizen veel leger zijn.abracadabra schreef: ↑09-11-2021 10:35Als ik 2 maanden met iemand zou daten en hij zou met zoiets komen zou het voor mij denk ik wel klaar zijn. Je kent elkaar nog amper en dan al zoiets. Ik zou echt denken dat hij blijkbaar niet zo een moeite heeft met grote geheimen lang verborgen houden en dat zou niks voor mij zijn.
Hem steunen lijkt me ook helemaal niet nodig. Hij heeft het zelf bewust zo gedaan. Waarom zou hij steun nodig hebben/verdienen?
Dat het een dealbreaker voor je zou zijn kan ik me trouwens prima voorstellen en lijkt me ook best reeel in zo'n geval.

woensdag 10 november 2021 om 09:04
Ik heb eens een stagiair bij ons apart genomen, die ging ook helemaal op in de stage en kon ook een soort junior functie krijgen. Het was ook duidelijk dat de studie daarvoor al enigszins stagneerde. Ik heb toen echt gezegd daar mee op te passen, want als de studie niet af is houden veel mensen daar een leven spijt van en het kan je ook echt belemmeren als je in de toekomst eens elders wil gaan werken. En dan zit je vast bij je eerste werkgever en zo geweldig was die functie bij ons niet. Die heeft uiteindelijk toch de functie afgeslagen en de studie eruit geperst. Hij was achteraf erg blij met mijn waarschuwing.dianaf schreef: ↑09-11-2021 11:13Idd. Natuurlijk kan dit. Ienand in de vriendengroep moest echt nog maar 2 vakken. Maar haalde deze steeds niet ivm verkeerde prioriteiten. Hij was nl tijdens zijn studie bij zijn stagebedrijf blijven werken (en daarna ook) en het werk ging altijd voor. Hij heeft zelfs zijn studie om laten zetten naar een andere die vergelijkbaar maar minder zwaar was. Per saldo na 10 jaar nog niet klaar! In die tijd vervielen dan alle studiepunten behalve zijn propedeuse.
Onwijs zonde.
To, het kan best zijn dat zijn studieschuld hoger is dan je denkt. Je weet niet of hij bij moest lenen, er is vast een studieschuld mbt zijn ov-kaart.
Honingbij, ik weet niet hoekang dat traject bij jullie geduurd heeft. Maar ik geloof toch niet dat ik het zou zien zitten om jaren met iemand samen te zijn, die niet doorzet, geen hulp aanvaart en blijkbaar niet de gezelligste is. Fijn dat het bij jullie nog goed gaat, maar man al die negativiteit zou ik niet trekken.
Het nieuwe stelsel is een drama voor studenten, maar één ding is wel beter, dat eindeloze studeren van vroeger, daar heb ik echt mensen aan ten onder zien gaan. Niemand wordt gelukkig van 10 jaar studeren, en je zakt steeds verder in het moeras.

woensdag 10 november 2021 om 09:08
Ja maar ik geloof toch niet dat wij ons zo verschrikkelijk schaamden als het een jaar helemaal niet ging. Kan ik met niet herinneren tenminste.

woensdag 10 november 2021 om 09:13
Jawel hoor, ik ken de pretend student echt van mijn generatie (dus nu veertigers), heb diverse voorbeelden uit mijn directe omgeving. Waaronder een vriend die al met ouders onderweg was in de auto naar zogenaamde diploma-uitreiking toen het hoge woord er eindelijk uit kwam.
En ook best wat mensen die na 10 jaar studeren uiteindelijk nooit afgestudeerd zijn. Heel gelukkig waren die niet al die jaren, maar je bent dan ook niet meer op een leeftijd dat thuis alle ins & outs worden gedeeld.
