
Niet leuk
maandag 15 november 2021 om 15:40
Mijn partner heeft een zoon uit een vorige relatie, een hele leuke lieve jongen die de eerste keer dat hij me zag gelijk bij me op schoot kroop. Nu, jaren later, zoon is inmiddels volwassen, hebben we nog steeds een goede band, iets waar ik heel blij mee ben want je hoort ook wel eens anders. Er is echter wel iets wat me steekt en wat ik vooral voor m’n partner gewoon niet leuk vind.
Zoon komt zelden of nooit meer bij ons langs. Eerst was dat omdat hij allergisch bleek te zijn voor honden maar nu wij geen hond meer hebben komt hij nog steeds niet, ondanks de belofte van wel. Nu zou dat nog niet zo’n punt zijn maar bij zijn moeder komt hij wel en daar lopen nogal wat huisdieren rond en daarnaast heeft hij sinds hij samenwoont zelf ook huisdieren. We nodigen zoon en zijn vriendin regelmatig uit voor een bakkie, komen eten of bijv. een avondje voetbal kijken maar er is altijd wel iets wat belangrijker lijkt te zijn dan wij. Afgesproken met vrienden, weekendje weg, etentje met de ouders van vriendin, moe, noem het maar op er is altijd iets waardoor het niet kan.
Ik zie dat partner er moeite mee heeft maar hij wil er ook niets van zeggen omdat hij bang is dat zoon zich dan gedwongen voelt of dat hij commentaar krijgt. Ik zou het hier wel eens over willen hebben met zoon, gewoon op een normale manier, maar ergens vind ik dit ook weer niet aan mij. Wat zouden jullie doen?
Zoon komt zelden of nooit meer bij ons langs. Eerst was dat omdat hij allergisch bleek te zijn voor honden maar nu wij geen hond meer hebben komt hij nog steeds niet, ondanks de belofte van wel. Nu zou dat nog niet zo’n punt zijn maar bij zijn moeder komt hij wel en daar lopen nogal wat huisdieren rond en daarnaast heeft hij sinds hij samenwoont zelf ook huisdieren. We nodigen zoon en zijn vriendin regelmatig uit voor een bakkie, komen eten of bijv. een avondje voetbal kijken maar er is altijd wel iets wat belangrijker lijkt te zijn dan wij. Afgesproken met vrienden, weekendje weg, etentje met de ouders van vriendin, moe, noem het maar op er is altijd iets waardoor het niet kan.
Ik zie dat partner er moeite mee heeft maar hij wil er ook niets van zeggen omdat hij bang is dat zoon zich dan gedwongen voelt of dat hij commentaar krijgt. Ik zou het hier wel eens over willen hebben met zoon, gewoon op een normale manier, maar ergens vind ik dit ook weer niet aan mij. Wat zouden jullie doen?
maandag 15 november 2021 om 15:43
Tja, lastig. Schijnbaar heeft hij geen zin om langs te komen om welke reden dan ook. Ik persoonlijk zou me er niet mee bemoeien en het tussen vader en zoon laten.
Schijnbaar is je partner nogal conflictvermijdend, ik bedoel, hoe lastig is het om als vader je zoon een keer op te porren en te vragen waarom hij wegblijft!
Schijnbaar is je partner nogal conflictvermijdend, ik bedoel, hoe lastig is het om als vader je zoon een keer op te porren en te vragen waarom hij wegblijft!
.

maandag 15 november 2021 om 15:47
Tja, in de eerste instantie is het even lastig voor een kind om niet te komen, maar het blijkt dat het al snel went en er een loslatingsproces heeft plaatsgevonden.
Is natuurlijk pijnlijk voor je man, maar is het misschien een plan om niet de zoon uit te nodigen, maar eens bij de zoon op bezoek te gaan en daarmee interesse te tonen, want het komt meestal maar van één, dat bezoeken. Misschien dat zoon dan wel ontdooit.
Is natuurlijk pijnlijk voor je man, maar is het misschien een plan om niet de zoon uit te nodigen, maar eens bij de zoon op bezoek te gaan en daarmee interesse te tonen, want het komt meestal maar van één, dat bezoeken. Misschien dat zoon dan wel ontdooit.

maandag 15 november 2021 om 15:53
Dus ze willen best jullie gezelschap maar niet per se steeds naar jullie toe? Om welke reden dan ook, eerst de hond nu misschien toch last, duurt lang voor huisdieren haren enz helemaal zijn verdwenen. Of om een andere redenen?
Ga gewoon lekker naar hem toe dan?
maandag 15 november 2021 om 15:55
maandag 15 november 2021 om 15:59
maandag 15 november 2021 om 16:04
maandag 15 november 2021 om 16:48
Niet per definitie natuurlijk, maar heel gek is het ook niet. Mijn ouders zijn jaren niet bij mij geweest omdat ik ver weg woonde. Ik kwam dus bij hun. Dat vond ik jammer, maar soms gaan die dingen zo.
maandag 15 november 2021 om 16:53

maandag 15 november 2021 om 17:06
waarom?Noorder76 schreef: ↑15-11-2021 15:55Het heeft met trots niets te maken hoor, we gaan graag naar ze toe. Het zou echter ook wel eens leuk zijn als ze eens hier kwamen. Ze hoeven de deur niet plat te lopen maar nu zijn ze al in geen 3 jaar geweest en steeds was de hond het excuus maar die is er niet meer dus wat is dan de oorzaak.
maandag 15 november 2021 om 17:07
Ik merk dat het soms zo gaat als kinderen volwassen worden. En niet ieder kind is even attent in dit soort dingen. Dus ga gewoon lekker bij hun langs, ze zijn misschien trots op hun huis en vinden het fijn daar bezoek te ontvangen om dat te showen, of ze hebben het door de week hartstikke druk en zijn blij dat ze 's avonds of in het weekend gewoon in hun huis kunnen zijn in plaats van weer de hort op. Wat maakt het uit, jullie spreken elkaar toch en dan is het gezellig.
Wat eten we vanavond?