
Man is helemaal de weg kwijt
woensdag 5 januari 2022 om 22:56
Hi allemaal,
Mijn man is vanavond helemaal geflipt. Hij zit al een paar weken niet goed in z’n vel en ik moet het steeds ontgelden (waarna excuses komen blabla), maar wat er nu is gebeurd kan ik gewoon met m’n kop niet bij.
Hij kwam doodmoe thuis. Ik had lekker gekookt. Wij samen eten. Niet heel gezellig maar prima, hij was echt moe.
Daarna hij op de bank. Ik naast hem. Hij tv keihard aan, ik haat dat en dat weet hij dus ik vraag of hij wat zachter kan. Met veel gezucht en gesteun ietsje zachter.
Ik ga in godsnaam maar met oordopjes en muziek de keuken opruimen ipv lekker op de bank zitten. Goed, ik ben bezig met vaatwasser inruimen en hij komt de keuken in: DOE JE DAT EXPRES?! ZOVEEL HERRIE MAKEN TERWIJL IK PROBEER TE ONTSPANNEN?! Ik dacht al gelijk ‘oh god daar gaan we weer’ dus ik reageerde niet (ik maakte uiteraard niet “expres” zo’n herrie). Daarna ging ik dweilen met zo’n elektrische stoommachine die ook een beetje geluid maakt want de hond had vandaag een paar keer gekotst. Nou dat was de druppel. Hoe haal ik het in mijn hoofd om zoveel herrie te maken, zus en zo, hele woordenkots kwam eruit bij hem, hij haatte me, vond zijn leven zwaar klote met mij, wilde scheiden, etc etc. Ik heb niet gereageerd (al had ik hem het liefst een klap verkocht maar ik weet dat als hij in zo’n bui is dat alles het erger maakt).
Goed, ik ging de hond uitlaten en daarna in bad. Deur op slot gedaan. Reden voor hem om te badkamerdeur zowat te slopen omdat hij zijn tanden wilde poetsen en ik niet meteen open deed.
Daarna ging hij op de bank liggen en zei: wegwezen uit de huiskamer, ik ga slapen. Verbijsterd liep ik naar de slaapkamer en toen dacht ik, ja daag het is veel te vroeg, ik laat me niet wegjagen!
Dus ik weer terug naar de bank, ik zeg rustig: wat is er met je aan de hand joh? Ik snap er niks van. Hij staat op in grote woede, slaat een lamp kapot (!!!) en zegt: als ik jou was zou ik echt naar de slaapkamer gaan. Echt alles wat ik deed en zei maakte hem helemaal gek van woede, echt absurd was het.
Lang verhaal kort: ik zit in de slaapkamer (met hond want die schrok zich kapot). Ik vind dit zo’n absurde situatie!!!! Ik weet niet of ik moet lachen of huilen. Dit is vaker voorgekomen in het begin van onze relatie, ik heb toen relatie verbroken, daarna is het gestopt, daarna zijn we getrouwd. Nu denk ik: straks hebben we kinderen, ook al is dit 1 keer per jaar, dat is al teveel.
Mijn god zeg, wat moet ik nu doen?? (En ja er zijn ook goede kanten natuurlijk aan hem maar die zie ik nu echt niet)
Slapen gaat hem sowieso niet worden nu
Mijn man is vanavond helemaal geflipt. Hij zit al een paar weken niet goed in z’n vel en ik moet het steeds ontgelden (waarna excuses komen blabla), maar wat er nu is gebeurd kan ik gewoon met m’n kop niet bij.
Hij kwam doodmoe thuis. Ik had lekker gekookt. Wij samen eten. Niet heel gezellig maar prima, hij was echt moe.
Daarna hij op de bank. Ik naast hem. Hij tv keihard aan, ik haat dat en dat weet hij dus ik vraag of hij wat zachter kan. Met veel gezucht en gesteun ietsje zachter.
Ik ga in godsnaam maar met oordopjes en muziek de keuken opruimen ipv lekker op de bank zitten. Goed, ik ben bezig met vaatwasser inruimen en hij komt de keuken in: DOE JE DAT EXPRES?! ZOVEEL HERRIE MAKEN TERWIJL IK PROBEER TE ONTSPANNEN?! Ik dacht al gelijk ‘oh god daar gaan we weer’ dus ik reageerde niet (ik maakte uiteraard niet “expres” zo’n herrie). Daarna ging ik dweilen met zo’n elektrische stoommachine die ook een beetje geluid maakt want de hond had vandaag een paar keer gekotst. Nou dat was de druppel. Hoe haal ik het in mijn hoofd om zoveel herrie te maken, zus en zo, hele woordenkots kwam eruit bij hem, hij haatte me, vond zijn leven zwaar klote met mij, wilde scheiden, etc etc. Ik heb niet gereageerd (al had ik hem het liefst een klap verkocht maar ik weet dat als hij in zo’n bui is dat alles het erger maakt).
Goed, ik ging de hond uitlaten en daarna in bad. Deur op slot gedaan. Reden voor hem om te badkamerdeur zowat te slopen omdat hij zijn tanden wilde poetsen en ik niet meteen open deed.
Daarna ging hij op de bank liggen en zei: wegwezen uit de huiskamer, ik ga slapen. Verbijsterd liep ik naar de slaapkamer en toen dacht ik, ja daag het is veel te vroeg, ik laat me niet wegjagen!
Dus ik weer terug naar de bank, ik zeg rustig: wat is er met je aan de hand joh? Ik snap er niks van. Hij staat op in grote woede, slaat een lamp kapot (!!!) en zegt: als ik jou was zou ik echt naar de slaapkamer gaan. Echt alles wat ik deed en zei maakte hem helemaal gek van woede, echt absurd was het.
Lang verhaal kort: ik zit in de slaapkamer (met hond want die schrok zich kapot). Ik vind dit zo’n absurde situatie!!!! Ik weet niet of ik moet lachen of huilen. Dit is vaker voorgekomen in het begin van onze relatie, ik heb toen relatie verbroken, daarna is het gestopt, daarna zijn we getrouwd. Nu denk ik: straks hebben we kinderen, ook al is dit 1 keer per jaar, dat is al teveel.
Mijn god zeg, wat moet ik nu doen?? (En ja er zijn ook goede kanten natuurlijk aan hem maar die zie ik nu echt niet)
Slapen gaat hem sowieso niet worden nu



donderdag 6 januari 2022 om 12:48
TO schrijft eerst dat er van haar kant geen probleem was. Maar later blijkt dat/lijkt of ze wel degelijk bewust was dat haar acties extra druk legden. Voor TO wellicht iets om bij haarzelf na te gaan.
De ander geen rust gunnen is eveneens ongezond en een vorm van onveiligheid. Waarmee ik niet goedpraat dat man overgaat op dingen slopen e.d. hoor. Maar volgens mij zit bij TO ook al langer e.e.a. niet goed.
idd_ wijzigde dit bericht op 06-01-2022 12:48
2.34% gewijzigd

donderdag 6 januari 2022 om 12:48
MissPiglet schreef: ↑06-01-2022 12:12Dat je overprikkeld raakt in zo'n situatie en dan boos wordt, kan ik me helemaal voorstellen. Daar heb ik zelf ook last van, maar hoe je dan reageert naar je partner heb je toch zelf in de hand?
Mwa, deels. Erg genoeg herken ik mezelf behoorlijk in de man van TO. Als je moe, gestresst, overprikkeld ben kun je gewoon niemand om je heen verdragen. Als ik dan die opsomming uit de OP lees (klagen over tv-volume, gaan opruimen met geluid, deur op slot doen als je erbij moet, etc) denk ik ook van, ja dat zou ik ook bloedirritant vinden en dan zou ik ook wel erg uit mijn slof kunnen schieten op een moment dat ik slecht in mijn vel zit.
Is dat goed, nee. Maar als ik het goed begrijp moet mijn partner dus maar bij me weg?
donderdag 6 januari 2022 om 12:54
Ik vind wel dat je daar iets aan moet doen. Jezelf niet in de hand hebben kan niet binnen een relatie, waarom zou je een ander persoon daar aan willen blootstellen?OliveHoover schreef: ↑06-01-2022 12:48Mwa, deels. Erg genoeg herken ik mezelf behoorlijk in de man van TO. Als je moe, gestresst, overprikkeld ben kun je gewoon niemand om je heen verdragen. Als ik dan die opsomming uit de OP lees (klagen over tv-volume, gaan opruimen met geluid, deur op slot doen als je erbij moet, etc) denk ik ook van, ja dat zou ik ook bloedirritant vinden en dan zou ik ook wel erg uit mijn slof kunnen schieten op een moment dat ik slecht in mijn vel zit.
Is dat goed, nee. Maar als ik het goed begrijp moet mijn partner dus maar bij me weg?
Ik kan me er niets bij voorstellen dat ik thuis een lamp tegen de grond trap en iemand moet dat maar verdragen want hij maakte herrie met de stofzuiger. Wat ben je dan, 12? Er zijn toch bepaalde grenzen, als je die rekbaar gaat maken kom je op een hellend vlak.
donderdag 6 januari 2022 om 12:54
als jij tegen je partner schreeuwt, op de deur ramt, als hij in de badkamer zit en dingen stukgooit. En als jij geen hulp wil zoeken, voor je stress. Dan vind ik inderdaad, dat hij beter af is, zonder jouOliveHoover schreef: ↑06-01-2022 12:48Mwa, deels. Erg genoeg herken ik mezelf behoorlijk in de man van TO. Als je moe, gestresst, overprikkeld ben kun je gewoon niemand om je heen verdragen. Als ik dan die opsomming uit de OP lees (klagen over tv-volume, gaan opruimen met geluid, deur op slot doen als je erbij moet, etc) denk ik ook van, ja dat zou ik ook bloedirritant vinden en dan zou ik ook wel erg uit mijn slof kunnen schieten op een moment dat ik slecht in mijn vel zit.
Is dat goed, nee. Maar als ik het goed begrijp moet mijn partner dus maar bij me weg?
Maar als jij zelf ook inziet, dat je in stress je aanstelt, en dat je dus bijtijds zelf weg gaat uit de situatie (boven gaat liggen) en als je hulp zoekt, bij je stress0factore. Dan kun je prima samen verder

donderdag 6 januari 2022 om 12:59
OliveHoover schreef: ↑06-01-2022 12:48Mwa, deels. Erg genoeg herken ik mezelf behoorlijk in de man van TO. Als je moe, gestresst, overprikkeld ben kun je gewoon niemand om je heen verdragen. Als ik dan die opsomming uit de OP lees (klagen over tv-volume, gaan opruimen met geluid, deur op slot doen als je erbij moet, etc) denk ik ook van, ja dat zou ik ook bloedirritant vinden en dan zou ik ook wel erg uit mijn slof kunnen schieten op een moment dat ik slecht in mijn vel zit.
Is dat goed, nee. Maar als ik het goed begrijp moet mijn partner dus maar bij me weg?
Sterker nog, volgens sommigen hier moet jij dan verantwoordelijkheid voor de hele relatie nemen en je koffers pakken en je huis opgeven. Want jij bent de agressor.
Tja. Ik loop al lang genoeg rond om te weten dat degene die het hardste schreeuwt niet per definitie degene is die ook het meest 'schuld' heeft. Ik blijf het zeggen: het is een wisselwerking tussen 2 mensen.

donderdag 6 januari 2022 om 13:05
Ik kan me er ook niets bij voorstellen, zelfs als ik honger heb gedraag ik me niet zo.
donderdag 6 januari 2022 om 13:09
Ja zodra je agressief gaat worden, ongeacht of dat uitgelokt wordt...je jezelf niet in de hand hebt en je daar geen hulp voor zoekt vind ik idd dat je partner bij je weg moet gaan.OliveHoover schreef: ↑06-01-2022 12:48Mwa, deels. Erg genoeg herken ik mezelf behoorlijk in de man van TO. Als je moe, gestresst, overprikkeld ben kun je gewoon niemand om je heen verdragen. Als ik dan die opsomming uit de OP lees (klagen over tv-volume, gaan opruimen met geluid, deur op slot doen als je erbij moet, etc) denk ik ook van, ja dat zou ik ook bloedirritant vinden en dan zou ik ook wel erg uit mijn slof kunnen schieten op een moment dat ik slecht in mijn vel zit.
Is dat goed, nee. Maar als ik het goed begrijp moet mijn partner dus maar bij me weg?
Niks maar dan ook niks mag een reden zijn agressie in je relatie te laten zien.

donderdag 6 januari 2022 om 13:14
Als jij om die reden lampen kapot smijt en tegen je partner zegt dat deze maar beter naar de slaapkamer kan verdwijnen, ja, dan zou ik jouw partner zeker adviseren om de relatie te heroverwegen, ja. Uit je slof schieten is niet hetzelfde als agressief reageren en geweld gebruiken.OliveHoover schreef: ↑06-01-2022 12:48Mwa, deels. Erg genoeg herken ik mezelf behoorlijk in de man van TO. Als je moe, gestresst, overprikkeld ben kun je gewoon niemand om je heen verdragen. Als ik dan die opsomming uit de OP lees (klagen over tv-volume, gaan opruimen met geluid, deur op slot doen als je erbij moet, etc) denk ik ook van, ja dat zou ik ook bloedirritant vinden en dan zou ik ook wel erg uit mijn slof kunnen schieten op een moment dat ik slecht in mijn vel zit.
Is dat goed, nee. Maar als ik het goed begrijp moet mijn partner dus maar bij me weg?
Maar goed, hou je lekker van de domme.
donderdag 6 januari 2022 om 13:22
Ik lees veel nuance in de berichten, en allemaal raken ze een kern van waarheid.
Het is zeker waar dat ik een beetje rebels wordt van zijn gedrag; ik had de ontploffing gister kunnen voorkomen door meteen mezelf terug te trekken uit de situatie maar: ik doe dat de laatste tijd te vaak (dingen laten gaan onder het mom ‘hij heeft stress’) en het was denk ik uitstel van executie geweest. En ik heb hem niet zitten provoceren door luide klusjes te gaan doen, ik heb simpelweg gedaan wat ik altijd doe ‘s avonds (namelijk de keuken opruimen na het eten). Het enige dat ik had kunnen doen om het te voorkomen is om te wachten tot hij sliep, maar wat had ik dan moeten doen? Naast hem op de bank in die herrie gaan zitten wachten? Zijn voeten masseren? Mezelf in een mooi lingeriesetje hijsen zodat hij weer in een goed humeur komt?
Ik begrijp helemaal dat het hem in die situatie irriteerde. Ik ben ook wel eens overprikkeld en bij mij moet je dan ook niet extra lawaai gaan maken. Maar! Vroeger kreeg ik ook woede uitbarstingen. Ik heb daar hard aan gewerkt en kan het nu veel beter handelen. Ik herken het ook, ik zie het aankomen en laat het sowieso niet meer zo hoog oplopen. Woorden kan je niet meer terugnemen, en in mijn vorige relatie gedroeg ik mij soms hetzelfde naar mijn ex als mijn man nu naar mij. Daarom begrijp ik het ook zo goed, maar eis ik ook dat hij eraan gaat werken als hij nog terug wil want ik wil echt geen gezin op deze manier.
Als ik eraan heb kunnen werken en hierin ben gegroeid kan hij dat ook. Spullen kapot maken kan echt niet, evenals zulke harde kwetsende woorden. Ik heb enorm op de blaren moeten zitten want van mij werd het niet geaccepteerd. Ik accepteer dit ook niet van hem.
Het is zeker waar dat ik een beetje rebels wordt van zijn gedrag; ik had de ontploffing gister kunnen voorkomen door meteen mezelf terug te trekken uit de situatie maar: ik doe dat de laatste tijd te vaak (dingen laten gaan onder het mom ‘hij heeft stress’) en het was denk ik uitstel van executie geweest. En ik heb hem niet zitten provoceren door luide klusjes te gaan doen, ik heb simpelweg gedaan wat ik altijd doe ‘s avonds (namelijk de keuken opruimen na het eten). Het enige dat ik had kunnen doen om het te voorkomen is om te wachten tot hij sliep, maar wat had ik dan moeten doen? Naast hem op de bank in die herrie gaan zitten wachten? Zijn voeten masseren? Mezelf in een mooi lingeriesetje hijsen zodat hij weer in een goed humeur komt?
Ik begrijp helemaal dat het hem in die situatie irriteerde. Ik ben ook wel eens overprikkeld en bij mij moet je dan ook niet extra lawaai gaan maken. Maar! Vroeger kreeg ik ook woede uitbarstingen. Ik heb daar hard aan gewerkt en kan het nu veel beter handelen. Ik herken het ook, ik zie het aankomen en laat het sowieso niet meer zo hoog oplopen. Woorden kan je niet meer terugnemen, en in mijn vorige relatie gedroeg ik mij soms hetzelfde naar mijn ex als mijn man nu naar mij. Daarom begrijp ik het ook zo goed, maar eis ik ook dat hij eraan gaat werken als hij nog terug wil want ik wil echt geen gezin op deze manier.
Als ik eraan heb kunnen werken en hierin ben gegroeid kan hij dat ook. Spullen kapot maken kan echt niet, evenals zulke harde kwetsende woorden. Ik heb enorm op de blaren moeten zitten want van mij werd het niet geaccepteerd. Ik accepteer dit ook niet van hem.
donderdag 6 januari 2022 om 13:26
Je man is gewoon een eikel, er is geen enkel excuus om je zo te gedragen. Hoe irritant jij ook geweest zou zijn. Dingen slopen, dreigen dat je beter de kamer kunt verlaten? WTF?!? Wat mij betreft zou er geen andere conclusie kunnen zijn dan dat het over en uit is.
Hij zal misschien wel 'vergeten' zijn dat hij riep dat hij wilde scheiden, maar ik zou een exit plan gaan maken en dit na je vakantie met hem bespreken. Wie blijft in het huis wonen en waarom? Wat valt er verder te verdelen? Gelukkig zijn er geen kinderen, hou dat alsjeblieft vooral zo.
Hij zal misschien wel 'vergeten' zijn dat hij riep dat hij wilde scheiden, maar ik zou een exit plan gaan maken en dit na je vakantie met hem bespreken. Wie blijft in het huis wonen en waarom? Wat valt er verder te verdelen? Gelukkig zijn er geen kinderen, hou dat alsjeblieft vooral zo.

donderdag 6 januari 2022 om 13:37
Alleen je schrijft: het liefst had ik hem een klap verkocht, maar dat deed ik niet, want als hij in zo’n bui is escaleert het alleen maar.Helphelphelp schreef: ↑06-01-2022 13:22Maar! Vroeger kreeg ik ook woede uitbarstingen. Ik heb daar hard aan gewerkt en kan het nu veel beter handelen.
Je schrijft niet: het liefst had ik hem een klap verkocht, maar ik weet dat ik mijn woede niet zo mag uiten.
Ik wil niet op alle slakken zout leggen, maar voor mij leest het toch ook wel alsof het jou al langere tijd tot hier zat. Het lijkt of je meer boos bent dan geschrokken. Helemaal terecht trouwens. Maar ik vraag me wel af of je hier onbewust op aanstuurde? Is een vraag hoor, geen oordeel, en als je zegt dat het niet klopt, dan is dat zo.
donderdag 6 januari 2022 om 13:38
ben je dan al bij hem weg?Helphelphelp schreef: ↑06-01-2022 13:22Ik lees veel nuance in de berichten, en allemaal raken ze een kern van waarheid.
Het is zeker waar dat ik een beetje rebels wordt van zijn gedrag; ik had de ontploffing gister kunnen voorkomen door meteen mezelf terug te trekken uit de situatie maar: ik doe dat de laatste tijd te vaak (dingen laten gaan onder het mom ‘hij heeft stress’) en het was denk ik uitstel van executie geweest. En ik heb hem niet zitten provoceren door luide klusjes te gaan doen, ik heb simpelweg gedaan wat ik altijd doe ‘s avonds (namelijk de keuken opruimen na het eten). Het enige dat ik had kunnen doen om het te voorkomen is om te wachten tot hij sliep, maar wat had ik dan moeten doen? Naast hem op de bank in die herrie gaan zitten wachten? Zijn voeten masseren? Mezelf in een mooi lingeriesetje hijsen zodat hij weer in een goed humeur komt?
Ik begrijp helemaal dat het hem in die situatie irriteerde. Ik ben ook wel eens overprikkeld en bij mij moet je dan ook niet extra lawaai gaan maken. Maar! Vroeger kreeg ik ook woede uitbarstingen. Ik heb daar hard aan gewerkt en kan het nu veel beter handelen. Ik herken het ook, ik zie het aankomen en laat het sowieso niet meer zo hoog oplopen. Woorden kan je niet meer terugnemen, en in mijn vorige relatie gedroeg ik mij soms hetzelfde naar mijn ex als mijn man nu naar mij. Daarom begrijp ik het ook zo goed, maar eis ik ook dat hij eraan gaat werken als hij nog terug wil want ik wil echt geen gezin op deze manier.
Als ik eraan heb kunnen werken en hierin ben gegroeid kan hij dat ook. Spullen kapot maken kan echt niet, evenals zulke harde kwetsende woorden. Ik heb enorm op de blaren moeten zitten want van mij werd het niet geaccepteerd. Ik accepteer dit ook niet van hem.

donderdag 6 januari 2022 om 13:50
Wel dus. Eerder al en nu weer.Helphelphelp schreef: ↑06-01-2022 13:22.......
Als ik eraan heb kunnen werken en hierin ben gegroeid kan hij dat ook. Spullen kapot maken kan echt niet, evenals zulke harde kwetsende woorden. Ik heb enorm op de blaren moeten zitten want van mij werd het niet geaccepteerd. Ik accepteer dit ook niet van hem.

donderdag 6 januari 2022 om 14:07
Jufjoke schreef: ↑06-01-2022 13:14Als jij om die reden lampen kapot smijt en tegen je partner zegt dat deze maar beter naar de slaapkamer kan verdwijnen, ja, dan zou ik jouw partner zeker adviseren om de relatie te heroverwegen, ja. Uit je slof schieten is niet hetzelfde als agressief reageren en geweld gebruiken.
Maar goed, hou je lekker van de domme.
Geweld gebruiken niet, ik maak ook nooit spullen kapot. Dus misschien was de vergelijking niet helemaal goed. Ging mij meer om het kwaad worden en het soms helemaal gefrustreerd raken van iemand in je nabijheid (zeker nu we al tijden vaker op elkaars lip zitten).
donderdag 6 januari 2022 om 14:08
Maar dat is toch iets heel anders?OliveHoover schreef: ↑06-01-2022 14:07Geweld gebruiken niet, ik maak ook nooit spullen kapot. Dus misschien was de vergelijking niet helemaal goed. Ging mij meer om het kwaad worden en het soms helemaal gefrustreerd raken van iemand in je nabijheid (zeker nu we al tijden vaker op elkaars lip zitten).
Life is short. Eat dessert first.
donderdag 6 januari 2022 om 14:09
Ik denk, dat dat menselijk is. En je ergeren aan elkaar ook. Maar waar het gedrag van de ex(?) van TO in afwijkt, is dat hij agressief wordt. De meeste mensen weten netjes die grens te bewakenOliveHoover schreef: ↑06-01-2022 14:07Geweld gebruiken niet, ik maak ook nooit spullen kapot. Dus misschien was de vergelijking niet helemaal goed. Ging mij meer om het kwaad worden en het soms helemaal gefrustreerd raken van iemand in je nabijheid (zeker nu we al tijden vaker op elkaars lip zitten).
donderdag 6 januari 2022 om 14:34
Ik vind het zo ontzettend knap hoe mensen bepaalde dingen lezen en hierover hun eigen waarheid voor ogen hebben, hier ook zo’n prachtig voorbeeldSjaantje37 schreef: ↑06-01-2022 10:44Sorry hoor bij mij gaan alle alarmbellen af, altijd seks willen, dus je hebt ook nog een seks tegen je zin omdat hij anders boos wordt?

Want Sjaantje, er bestaan geen vrouwen die altijd (of vaak) zin hebben in seks? In jouw wereld blijkbaar niet, want zal wel tegen haar zin zijn ėn dus een alarmbel. Enig idee hoe dom dit klinkt?
Live Life to the fullest
donderdag 6 januari 2022 om 14:38
Iets met Potten en KetelsGeweldigWeer schreef: ↑06-01-2022 14:34Ik vind het zo ontzettend knap hoe mensen bepaalde dingen lezen en hierover hun eigen waarheid voor ogen hebben, hier ook zo’n prachtig voorbeeld![]()
donderdag 6 januari 2022 om 14:40
Ik hoop dat het jou inmiddels duidelijk is dat jullie geen match made in heaven zijn en kinderen binnen deze relatie niet echt een goed plan zijn?Helphelphelp schreef: ↑06-01-2022 11:12Dat klopt, ik zie mezelf ook niet als willoos slachtoffer (en dat is wat de bom deed ontploffen, dat ik niet als een schichtig muisje ging wachten tot zijn bui overwaaide). Dus de nuance is fijn en mag zeker aanwezig zijn.
Maar.
Geen victimblaming.
In mijn optiek ben ik geen grenzen overgegaan, en hij wel degelijk. Hij ziet dat anders, voor hem is de vaatwasser inruimen als hij tv wil kijken een grens overgaan. Prima, maar hij kan dat ook gewoon zeggen, desnoods kortaf (“doe effe wat zachter joh ik ben kapot en ik probeer tv te kijken”). Dan geen probleem. Maar dreigend naar de keuken komen en tegen me schreeuwen is al te ver. En ja, misschien was daarna gaan dweilen met elektrisch apparaat niet handig. Maar om daarvan nou helemaal uit je vel te springen en als reden aanvoeren om te willen scheiden gaat weer een paar grenzen over wat mij betreft.
Daarnaast had hij ook gewoon die koptelefoon op kunnen doen, maar dit terzijde. Zoals iemand in het begin al zei: hij zocht duidelijk naar escalatie
Je hebt ooit eerder de relatie verbroken vanwege zijn woede-uitbarstingen en hem een 2e kans gegeven, maar ongeacht de reden, dit is dus hoe hij met bepaalde situaties omgaat en dat kun je niet riskeren mét kinderen! Daarnaast weigert hij ook dit issue zelf aan te pakken, dus eigenlijk is het heel simpel. Ga weg bij hem nu je nog begin 30 bent ipv 40+ mét kinderen………
Live Life to the fullest
donderdag 6 januari 2022 om 14:44
Ik zou zijn aanbod om te scheiden met beide handen aanpakken. Tis toch van het zotte dat jij je nog gaat afvragen hoe je zijn woedeaanval had kunnen voorkomen. Dadelijk mag je ook al geen adem meer halen omdat het meneer irriteert. Echt iemand schreef het hier al, hij is echt een eikel en jij blijft dit pikken.Helphelphelp schreef: ↑06-01-2022 13:22Ik lees veel nuance in de berichten, en allemaal raken ze een kern van waarheid.
Het is zeker waar dat ik een beetje rebels wordt van zijn gedrag; ik had de ontploffing gister kunnen voorkomen door meteen mezelf terug te trekken uit de situatie maar: ik doe dat de laatste tijd te vaak (dingen laten gaan onder het mom ‘hij heeft stress’) en het was denk ik uitstel van executie geweest. En ik heb hem niet zitten provoceren door luide klusjes te gaan doen, ik heb simpelweg gedaan wat ik altijd doe ‘s avonds (namelijk de keuken opruimen na het eten). Het enige dat ik had kunnen doen om het te voorkomen is om te wachten tot hij sliep, maar wat had ik dan moeten doen? Naast hem op de bank in die herrie gaan zitten wachten? Zijn voeten masseren? Mezelf in een mooi lingeriesetje hijsen zodat hij weer in een goed humeur komt?
Ik begrijp helemaal dat het hem in die situatie irriteerde. Ik ben ook wel eens overprikkeld en bij mij moet je dan ook niet extra lawaai gaan maken. Maar! Vroeger kreeg ik ook woede uitbarstingen. Ik heb daar hard aan gewerkt en kan het nu veel beter handelen. Ik herken het ook, ik zie het aankomen en laat het sowieso niet meer zo hoog oplopen. Woorden kan je niet meer terugnemen, en in mijn vorige relatie gedroeg ik mij soms hetzelfde naar mijn ex als mijn man nu naar mij. Daarom begrijp ik het ook zo goed, maar eis ik ook dat hij eraan gaat werken als hij nog terug wil want ik wil echt geen gezin op deze manier.
Als ik eraan heb kunnen werken en hierin ben gegroeid kan hij dat ook. Spullen kapot maken kan echt niet, evenals zulke harde kwetsende woorden. Ik heb enorm op de blaren moeten zitten want van mij werd het niet geaccepteerd. Ik accepteer dit ook niet van hem.