Relaties
alle pijlers
Man is helemaal de weg kwijt
woensdag 5 januari 2022 om 22:56
Hi allemaal,
Mijn man is vanavond helemaal geflipt. Hij zit al een paar weken niet goed in z’n vel en ik moet het steeds ontgelden (waarna excuses komen blabla), maar wat er nu is gebeurd kan ik gewoon met m’n kop niet bij.
Hij kwam doodmoe thuis. Ik had lekker gekookt. Wij samen eten. Niet heel gezellig maar prima, hij was echt moe.
Daarna hij op de bank. Ik naast hem. Hij tv keihard aan, ik haat dat en dat weet hij dus ik vraag of hij wat zachter kan. Met veel gezucht en gesteun ietsje zachter.
Ik ga in godsnaam maar met oordopjes en muziek de keuken opruimen ipv lekker op de bank zitten. Goed, ik ben bezig met vaatwasser inruimen en hij komt de keuken in: DOE JE DAT EXPRES?! ZOVEEL HERRIE MAKEN TERWIJL IK PROBEER TE ONTSPANNEN?! Ik dacht al gelijk ‘oh god daar gaan we weer’ dus ik reageerde niet (ik maakte uiteraard niet “expres” zo’n herrie). Daarna ging ik dweilen met zo’n elektrische stoommachine die ook een beetje geluid maakt want de hond had vandaag een paar keer gekotst. Nou dat was de druppel. Hoe haal ik het in mijn hoofd om zoveel herrie te maken, zus en zo, hele woordenkots kwam eruit bij hem, hij haatte me, vond zijn leven zwaar klote met mij, wilde scheiden, etc etc. Ik heb niet gereageerd (al had ik hem het liefst een klap verkocht maar ik weet dat als hij in zo’n bui is dat alles het erger maakt).
Goed, ik ging de hond uitlaten en daarna in bad. Deur op slot gedaan. Reden voor hem om te badkamerdeur zowat te slopen omdat hij zijn tanden wilde poetsen en ik niet meteen open deed.
Daarna ging hij op de bank liggen en zei: wegwezen uit de huiskamer, ik ga slapen. Verbijsterd liep ik naar de slaapkamer en toen dacht ik, ja daag het is veel te vroeg, ik laat me niet wegjagen!
Dus ik weer terug naar de bank, ik zeg rustig: wat is er met je aan de hand joh? Ik snap er niks van. Hij staat op in grote woede, slaat een lamp kapot (!!!) en zegt: als ik jou was zou ik echt naar de slaapkamer gaan. Echt alles wat ik deed en zei maakte hem helemaal gek van woede, echt absurd was het.
Lang verhaal kort: ik zit in de slaapkamer (met hond want die schrok zich kapot). Ik vind dit zo’n absurde situatie!!!! Ik weet niet of ik moet lachen of huilen. Dit is vaker voorgekomen in het begin van onze relatie, ik heb toen relatie verbroken, daarna is het gestopt, daarna zijn we getrouwd. Nu denk ik: straks hebben we kinderen, ook al is dit 1 keer per jaar, dat is al teveel.
Mijn god zeg, wat moet ik nu doen?? (En ja er zijn ook goede kanten natuurlijk aan hem maar die zie ik nu echt niet)
Slapen gaat hem sowieso niet worden nu
Mijn man is vanavond helemaal geflipt. Hij zit al een paar weken niet goed in z’n vel en ik moet het steeds ontgelden (waarna excuses komen blabla), maar wat er nu is gebeurd kan ik gewoon met m’n kop niet bij.
Hij kwam doodmoe thuis. Ik had lekker gekookt. Wij samen eten. Niet heel gezellig maar prima, hij was echt moe.
Daarna hij op de bank. Ik naast hem. Hij tv keihard aan, ik haat dat en dat weet hij dus ik vraag of hij wat zachter kan. Met veel gezucht en gesteun ietsje zachter.
Ik ga in godsnaam maar met oordopjes en muziek de keuken opruimen ipv lekker op de bank zitten. Goed, ik ben bezig met vaatwasser inruimen en hij komt de keuken in: DOE JE DAT EXPRES?! ZOVEEL HERRIE MAKEN TERWIJL IK PROBEER TE ONTSPANNEN?! Ik dacht al gelijk ‘oh god daar gaan we weer’ dus ik reageerde niet (ik maakte uiteraard niet “expres” zo’n herrie). Daarna ging ik dweilen met zo’n elektrische stoommachine die ook een beetje geluid maakt want de hond had vandaag een paar keer gekotst. Nou dat was de druppel. Hoe haal ik het in mijn hoofd om zoveel herrie te maken, zus en zo, hele woordenkots kwam eruit bij hem, hij haatte me, vond zijn leven zwaar klote met mij, wilde scheiden, etc etc. Ik heb niet gereageerd (al had ik hem het liefst een klap verkocht maar ik weet dat als hij in zo’n bui is dat alles het erger maakt).
Goed, ik ging de hond uitlaten en daarna in bad. Deur op slot gedaan. Reden voor hem om te badkamerdeur zowat te slopen omdat hij zijn tanden wilde poetsen en ik niet meteen open deed.
Daarna ging hij op de bank liggen en zei: wegwezen uit de huiskamer, ik ga slapen. Verbijsterd liep ik naar de slaapkamer en toen dacht ik, ja daag het is veel te vroeg, ik laat me niet wegjagen!
Dus ik weer terug naar de bank, ik zeg rustig: wat is er met je aan de hand joh? Ik snap er niks van. Hij staat op in grote woede, slaat een lamp kapot (!!!) en zegt: als ik jou was zou ik echt naar de slaapkamer gaan. Echt alles wat ik deed en zei maakte hem helemaal gek van woede, echt absurd was het.
Lang verhaal kort: ik zit in de slaapkamer (met hond want die schrok zich kapot). Ik vind dit zo’n absurde situatie!!!! Ik weet niet of ik moet lachen of huilen. Dit is vaker voorgekomen in het begin van onze relatie, ik heb toen relatie verbroken, daarna is het gestopt, daarna zijn we getrouwd. Nu denk ik: straks hebben we kinderen, ook al is dit 1 keer per jaar, dat is al teveel.
Mijn god zeg, wat moet ik nu doen?? (En ja er zijn ook goede kanten natuurlijk aan hem maar die zie ik nu echt niet)
Slapen gaat hem sowieso niet worden nu
vrijdag 7 januari 2022 om 11:05
waarom geef je hem nog een kans? hij heeft bewezen er een zooitje van te makenHelphelphelp schreef: ↑07-01-2022 10:26Dag lieve mensen,
Ik heb alle reacties gelezen, heel erg bedankt.
Even een update. Eerst het belangrijkste: het gaat goed met de hond
Ik heb gister toch thuis geslapen. Ik had een hele lange dag en toen ik onderweg was naar die vriendin realiseerde ik me dat ik mijn medicatie was vergeten. Toen ik thuis kwam om die op te halen zag ik dat hij er niet was, dus dat hij ergens anders sliep. Daarom ben ik hier gaan slapen. Ik had al een appje van hem gister met een grappig filmpje, zoals we dat normaal naar elkaar sturen. Ik heb niet gereageerd.
Vanochtend ook een appje met iets onbenulligs en een vraag over iets wat lopend is wat we aan het regelen waren. Ik heb gezegd: we praten erover als je rustig bent.
Kortom, hij voelt zich schuldig (dit weet ik want ik ken hem, na een ruzie duurt het normaal 3 weken voor hij weer normaal kan doen).
Wat wil ik? Hij gaat hier keihard aan werken of we gaan scheiden. Meer smaken zijn er niet. De optie dat hij op en duur over gaat op fysiek geweld acht ik realistisch, en als hij niet aan zijn woedeprobleem en andere onderliggende issues (omgaan met stress vooral) gaat werken wil ik niet met hem verder. Hij mag woedend worden, maar moet er echt mee leren omgaan. Ik wil geen gezin op deze manier. 100% niet. Kinderen leveren volgens mij tien keer zoveel stress op als ons leven nu. Ik vond het al hartverscheurend om die hond zo bang te zien opspringen, stel dat het mijn kind was geweest.
Als hij ervoor gaat en eraan gaat werken zal ik hem helpen en naar mijn eigen aandeel kijken. Als hij bij zijn standpunt blijft dat echte mannen geen hulp nodig hebben ben ik weg.
Vanavond ga ik wel naar die vriendin en daar blijf ik lekker zitten tot ik op vakantie ga. Ik vind het al lekker dat hij er niet was, wat een lucht en ademruimte!
Ik hou jullie op de hoogte x
vrijdag 7 januari 2022 om 11:11
vrijdag 7 januari 2022 om 11:21
vrijdag 7 januari 2022 om 11:25
Nou, duidelijk toch?Helphelphelp schreef: ↑07-01-2022 10:26Ik vind het al lekker dat hij er niet was, wat een lucht en ademruimte!
vrijdag 7 januari 2022 om 11:38
Die 3 weken shit na een ruzie is op zichzelf al geen goede situatie. Dat gaat 1) zich opstapelen en leiden tot wrok en haat of juist tot op je tenen lopen en jezelf kwijt raken en 2) niet te doen in een gezin dat er steeds 3 weken spanning is tussen de ouders. (En dat terwijl je elkaar dan juist extra nodig hebt en elkaar niet kan ontwijken. En er bovendien veel meer stress momenten zijn - naast de vermoeidheid. En je daarom ook niet kunt zeggen dat jij de kar wel gaat trekken: want wat als je een keer moe en chagrijnig bent en een keer niet de verstandigste wil zijn?)
Dus ook daar moet hij dringend aan werken. En ik zou per direct ruzie-afspraken met hem maken: wat bij irritatie, hoe verloopt een ruzie, wat doen we na afloop, hoe maken we het weer goed, etc
Dat gezegd hebbende: je voelt je momenteel blij en opgelucht dat hij er niet is. Misschien iets om over na te denken of dat iets is van de ruzie of dat je gewoon blijer, vrijer en gelukkiger bent zonder hem.
Dus ook daar moet hij dringend aan werken. En ik zou per direct ruzie-afspraken met hem maken: wat bij irritatie, hoe verloopt een ruzie, wat doen we na afloop, hoe maken we het weer goed, etc
Dat gezegd hebbende: je voelt je momenteel blij en opgelucht dat hij er niet is. Misschien iets om over na te denken of dat iets is van de ruzie of dat je gewoon blijer, vrijer en gelukkiger bent zonder hem.
menta wijzigde dit bericht op 07-01-2022 11:43
13.52% gewijzigd
vrijdag 7 januari 2022 om 11:41
Goed punt. Zelfs al zou hij willen, dan is dit niet dit jaar nog opgelost.
Wel iets om mee te nemen in je overwegingen: ga je hier op wachten? Ben je daar zelf stabiel genoeg voor? (Dat vraag ik niet omdat je labiel overkomt, maar omdat ik weet dat ik zelf maar een zeer beperkte portie gekte van mijn medemens aan kan, voordat ik zelf ook raar ga doen.)
vrijdag 7 januari 2022 om 11:46
Als je zo opgelucht bent dat hij er niet is waar komt dan het besluit vandaan dat je hem nog een kans wil geven als hij in therapie gaat?Helphelphelp schreef: ↑07-01-2022 10:26
Ik vind het al lekker dat hij er niet was, wat een lucht en ademruimte!
Wil je hem wel echt nog een kans geven of vindt jij dat je dit moet doen? En met welke reden?
Er zijn geen kinderen die de dupe worden van een scheiding.
Je mag echt voor jezelf kiezen.
Durf je eigenlijk wel te kiezen?
Of laat je de beslissing aan hem over?
Hoop je dat hij laat zien dat hij toch van je houd door nog in therapie te willen?
En als hij veranderd kan jij dan nog wel voor je relatie gaan of is er al te veel stuk gemaakt enmodderen jullie dan door tot uiteindelijk 1 van jullie alsnog de relatie beëindigd.
vrijdag 7 januari 2022 om 11:49
Laat je ook niet zand in de ogen strooien mocht hij wel in therapie gaan. Mijn partner heeft 15 jaar therapieën gevolgd zonder ooit echt zijn probleem aan te pakken. Zodra het spannend werd, stopte hij met de therapie.
Hij moet bereid zijn diep te gaan en de intrinsieke motivatie hebben iets aan zijn gedrag te veranderen, of iedere vorm van therapie is gedoemd te mislukken. En voor je het weet ben jij jaren verder, doet hij zogenaamd zijn best, en is er niets significant aan de situatie veranderd.
Met alle rode vlaggen die ik in jouw verhaal lees, is het denk ik verstandiger nu uit elkaar te gaan. Mocht hij daadwerkelijk met zichzelf aan de slag gaan en een veel leukere en stabielere man worden, kun je altijd weer opnieuw gaan daten en verkennen of je een gelijkwaardige relatie kunt hebben met elkaar, waarin jij ook kunt ademhalen als hij er wel is.
Hij moet bereid zijn diep te gaan en de intrinsieke motivatie hebben iets aan zijn gedrag te veranderen, of iedere vorm van therapie is gedoemd te mislukken. En voor je het weet ben jij jaren verder, doet hij zogenaamd zijn best, en is er niets significant aan de situatie veranderd.
Met alle rode vlaggen die ik in jouw verhaal lees, is het denk ik verstandiger nu uit elkaar te gaan. Mocht hij daadwerkelijk met zichzelf aan de slag gaan en een veel leukere en stabielere man worden, kun je altijd weer opnieuw gaan daten en verkennen of je een gelijkwaardige relatie kunt hebben met elkaar, waarin jij ook kunt ademhalen als hij er wel is.
Leven en laten leven.
vrijdag 7 januari 2022 om 11:55
vierhetleven schreef: ↑07-01-2022 11:49Laat je ook niet zand in de ogen strooien mocht hij wel in therapie gaan. Mijn partner heeft 15 jaar therapieën gevolgd zonder ooit echt zijn probleem aan te pakken. Zodra het spannend werd, stopte hij met de therapie.
Hij moet bereid zijn diep te gaan en de intrinsieke motivatie hebben iets aan zijn gedrag te veranderen, of iedere vorm van therapie is gedoemd te mislukken. En voor je het weet ben jij jaren verder, doet hij zogenaamd zijn best, en is er niets significant aan de situatie veranderd.
Met alle rode vlaggen die ik in jouw verhaal lees, is het denk ik verstandiger nu uit elkaar te gaan. Mocht hij daadwerkelijk met zichzelf aan de slag gaan en een veel leukere en stabielere man worden, kun je altijd weer opnieuw gaan daten en verkennen of je een gelijkwaardige relatie kunt hebben met elkaar, waarin jij ook kunt ademhalen als hij er wel is.
Helemaal mee eens.
vrijdag 7 januari 2022 om 11:57
Heel goed punt. Therapie is geen wondermiddel. Je kunt jarenlang therapie volgen en er geen zak mee opschieten. Het hangt nog steeds van jezelf af, of je echt bereid bent om toe te werken naar verandering.vierhetleven schreef: ↑07-01-2022 11:49Laat je ook niet zand in de ogen strooien mocht hij wel in therapie gaan. Mijn partner heeft 15 jaar therapieën gevolgd zonder ooit echt zijn probleem aan te pakken. Zodra het spannend werd, stopte hij met de therapie.
Hij moet bereid zijn diep te gaan en de intrinsieke motivatie hebben iets aan zijn gedrag te veranderen, of iedere vorm van therapie is gedoemd te mislukken. En voor je het weet ben jij jaren verder, doet hij zogenaamd zijn best, en is er niets significant aan de situatie veranderd.
Met alle rode vlaggen die ik in jouw verhaal lees, is het denk ik verstandiger nu uit elkaar te gaan. Mocht hij daadwerkelijk met zichzelf aan de slag gaan en een veel leukere en stabielere man worden, kun je altijd weer opnieuw gaan daten en verkennen of je een gelijkwaardige relatie kunt hebben met elkaar, waarin jij ook kunt ademhalen als hij er wel is.
En ik vind de opluchting die je voelt nu hij weg is, veelzeggend.
vrijdag 7 januari 2022 om 12:02
Ik denk dat ik het bewijs ben dat je wel degelijk kunt veranderen. Ik snap namelijk precies wat er in het hoofd van je man gebeurde en waarom hij zo reageerde. Met behulp van EFT therapie heb ik dit kunnen veranderen. Vrij snel ook.
Maar, als hij eraan gaat werken is het natuurlijk geen garantie dat het ook bij hem lukt om dit aan te passen. En een huwelijk duurt lang. Wil je echt je leven slijten met iemand die misschien regelmatig chagrijnig is en moppert. Of heb je liever een enthousiaste en levenslustige partner met wie het gezellig en ongecompliceerd is?
Ik zou dus het advies van vierhetleven volgen. Ga uit elkaar, zie hoe dat gaat en wat hij doet, en wie weet komen jullie weer samen. De shock van de impact dat jij echt weg gaat bij dergelijk gedrag, laat hem misschien inzien dat hij echt moet veranderen.
Maar, als hij eraan gaat werken is het natuurlijk geen garantie dat het ook bij hem lukt om dit aan te passen. En een huwelijk duurt lang. Wil je echt je leven slijten met iemand die misschien regelmatig chagrijnig is en moppert. Of heb je liever een enthousiaste en levenslustige partner met wie het gezellig en ongecompliceerd is?
Ik zou dus het advies van vierhetleven volgen. Ga uit elkaar, zie hoe dat gaat en wat hij doet, en wie weet komen jullie weer samen. De shock van de impact dat jij echt weg gaat bij dergelijk gedrag, laat hem misschien inzien dat hij echt moet veranderen.
vrijdag 7 januari 2022 om 12:04
vrijdag 7 januari 2022 om 12:07
Als dat voor hem pas een reden zou zijn om te willen veranderen, dan zou ik er alsnog geen zin meer in hebben, want dat zou betekenen dat hij het zelf zo prima vindt gaan.
vrijdag 7 januari 2022 om 12:07
Als je al gewend bent dat een ruzie rustig drie weken kan duren, kun je je dan wel voorstellen dat je ook een relatie kunt hebben waar je eigenlijk helemaal geen noemenswaardige ruzies hebt? Waarin je het hooguit even oneens bent en dat het dan ook direct weer klaar is? Zo'n relatie mag je jezelf ook gunnen hoor, in plaats van hier weer aan gaan werken en kijken hoe lang het deze keer goed gaat.
vrijdag 7 januari 2022 om 12:08
Ik ook. Dit is toch gewoon een stomme kleuter, met zijn grappige appjes.lilalinda schreef: ↑07-01-2022 12:04Ik zou helemaal niet afwachten, wat hij van plan is. Of hoe zijn therapie aanslaat.
Mijn grens zou bereikt zijn, Ik zou niet meer verder willen.
In dit soort topics vraag ik me altijd af, hoe een TO kan denken, dat dit de leukste partner is die zij (/hij) krijgen kan
vrijdag 7 januari 2022 om 12:14
Ik zie echt zoveel rode vlaggen en vooral opgeschoven grenzen bij jou TO ("normaal duurt het drie weken voordat hij weer normaal doet") dat ik denk dat dit niet te redden is. Jij loopt op eieren, loopt doorlopend te polsen hoe hij erbij zit, hoe hij gaat reageren als je dit of dat doet.
Dat gaat nooit meer weg. Vertrouwen komt te voet en gaat te paard en deze vent is echt te verpest om te denken dat hij ooit beter zal kunnen. Misschien sneu voor hem, maar nu komt alles bij jou terecht en je bent zo te lezen al flink beschadigd. Kies voor jezelf
Ga weg, echt.
Dat gaat nooit meer weg. Vertrouwen komt te voet en gaat te paard en deze vent is echt te verpest om te denken dat hij ooit beter zal kunnen. Misschien sneu voor hem, maar nu komt alles bij jou terecht en je bent zo te lezen al flink beschadigd. Kies voor jezelf
Ga weg, echt.
vrijdag 7 januari 2022 om 12:22
Ik wens je heel veel wijsheid.
Gebruik komende tijd om heel goed na te denken.
En bedenk ook hoe groot je kinderwens is. Want alsjeblieft, doe het je hypothetische kinderen niet aan om van hem een vader te maken.
Hoe veel therapie hij ook ondergaat, kinderen kunnen heel veel stress in je triggeren, waardoor hij makkelijk terug kan vallen in oude gewoontes.
Bedenk goed hoe jij je leven in wil richten. Met/ zonder kinderen. Met/zonder agressie in je relatie.
Gebruik komende tijd om heel goed na te denken.
En bedenk ook hoe groot je kinderwens is. Want alsjeblieft, doe het je hypothetische kinderen niet aan om van hem een vader te maken.
Hoe veel therapie hij ook ondergaat, kinderen kunnen heel veel stress in je triggeren, waardoor hij makkelijk terug kan vallen in oude gewoontes.
Bedenk goed hoe jij je leven in wil richten. Met/ zonder kinderen. Met/zonder agressie in je relatie.
She was brave and strong and broken, all at once.
vrijdag 7 januari 2022 om 12:27
Helemaal mee eens.lilalinda schreef: ↑07-01-2022 12:04Ik zou helemaal niet afwachten, wat hij van plan is. Of hoe zijn therapie aanslaat.
Mijn grens zou bereikt zijn, Ik zou niet meer verder willen.
In dit soort topics vraag ik me altijd af, hoe een TO kan denken, dat dit de leukste partner is die zij (/hij) krijgen kan
Life is short. Eat dessert first.
vrijdag 7 januari 2022 om 12:39
lilalinda schreef: ↑07-01-2022 12:04Ik zou helemaal niet afwachten, wat hij van plan is. Of hoe zijn therapie aanslaat.
Mijn grens zou bereikt zijn, Ik zou niet meer verder willen.
In dit soort topics vraag ik me altijd af, hoe een TO kan denken, dat dit de leukste partner is die zij (/hij) krijgen kan
Of dat je per se een relatie moet hebben en behouden, ongeacht of dat met een leuk iemand is.
Niets mis met geen relatie hebben. Tijdelijk of gewoon nooit.
vrijdag 7 januari 2022 om 13:00
Inderdaad. Waarom gun je jezelf niet iets beters en waarom zou je hem met deze genen willen laten voortplanten? Zitten we straks met een topic over wat voor lul de behanger je ex is, dat er geen omgangsregeling mee af te spreken is, dat je je kind niet bij hem durft achter te laten, dat hij een slechte vader is en de alimentatie niet gaat betalen als hij zijn kind niet mag zien.
