Relaties
alle pijlers
Man is helemaal de weg kwijt
woensdag 5 januari 2022 om 22:56
Hi allemaal,
Mijn man is vanavond helemaal geflipt. Hij zit al een paar weken niet goed in z’n vel en ik moet het steeds ontgelden (waarna excuses komen blabla), maar wat er nu is gebeurd kan ik gewoon met m’n kop niet bij.
Hij kwam doodmoe thuis. Ik had lekker gekookt. Wij samen eten. Niet heel gezellig maar prima, hij was echt moe.
Daarna hij op de bank. Ik naast hem. Hij tv keihard aan, ik haat dat en dat weet hij dus ik vraag of hij wat zachter kan. Met veel gezucht en gesteun ietsje zachter.
Ik ga in godsnaam maar met oordopjes en muziek de keuken opruimen ipv lekker op de bank zitten. Goed, ik ben bezig met vaatwasser inruimen en hij komt de keuken in: DOE JE DAT EXPRES?! ZOVEEL HERRIE MAKEN TERWIJL IK PROBEER TE ONTSPANNEN?! Ik dacht al gelijk ‘oh god daar gaan we weer’ dus ik reageerde niet (ik maakte uiteraard niet “expres” zo’n herrie). Daarna ging ik dweilen met zo’n elektrische stoommachine die ook een beetje geluid maakt want de hond had vandaag een paar keer gekotst. Nou dat was de druppel. Hoe haal ik het in mijn hoofd om zoveel herrie te maken, zus en zo, hele woordenkots kwam eruit bij hem, hij haatte me, vond zijn leven zwaar klote met mij, wilde scheiden, etc etc. Ik heb niet gereageerd (al had ik hem het liefst een klap verkocht maar ik weet dat als hij in zo’n bui is dat alles het erger maakt).
Goed, ik ging de hond uitlaten en daarna in bad. Deur op slot gedaan. Reden voor hem om te badkamerdeur zowat te slopen omdat hij zijn tanden wilde poetsen en ik niet meteen open deed.
Daarna ging hij op de bank liggen en zei: wegwezen uit de huiskamer, ik ga slapen. Verbijsterd liep ik naar de slaapkamer en toen dacht ik, ja daag het is veel te vroeg, ik laat me niet wegjagen!
Dus ik weer terug naar de bank, ik zeg rustig: wat is er met je aan de hand joh? Ik snap er niks van. Hij staat op in grote woede, slaat een lamp kapot (!!!) en zegt: als ik jou was zou ik echt naar de slaapkamer gaan. Echt alles wat ik deed en zei maakte hem helemaal gek van woede, echt absurd was het.
Lang verhaal kort: ik zit in de slaapkamer (met hond want die schrok zich kapot). Ik vind dit zo’n absurde situatie!!!! Ik weet niet of ik moet lachen of huilen. Dit is vaker voorgekomen in het begin van onze relatie, ik heb toen relatie verbroken, daarna is het gestopt, daarna zijn we getrouwd. Nu denk ik: straks hebben we kinderen, ook al is dit 1 keer per jaar, dat is al teveel.
Mijn god zeg, wat moet ik nu doen?? (En ja er zijn ook goede kanten natuurlijk aan hem maar die zie ik nu echt niet)
Slapen gaat hem sowieso niet worden nu
Mijn man is vanavond helemaal geflipt. Hij zit al een paar weken niet goed in z’n vel en ik moet het steeds ontgelden (waarna excuses komen blabla), maar wat er nu is gebeurd kan ik gewoon met m’n kop niet bij.
Hij kwam doodmoe thuis. Ik had lekker gekookt. Wij samen eten. Niet heel gezellig maar prima, hij was echt moe.
Daarna hij op de bank. Ik naast hem. Hij tv keihard aan, ik haat dat en dat weet hij dus ik vraag of hij wat zachter kan. Met veel gezucht en gesteun ietsje zachter.
Ik ga in godsnaam maar met oordopjes en muziek de keuken opruimen ipv lekker op de bank zitten. Goed, ik ben bezig met vaatwasser inruimen en hij komt de keuken in: DOE JE DAT EXPRES?! ZOVEEL HERRIE MAKEN TERWIJL IK PROBEER TE ONTSPANNEN?! Ik dacht al gelijk ‘oh god daar gaan we weer’ dus ik reageerde niet (ik maakte uiteraard niet “expres” zo’n herrie). Daarna ging ik dweilen met zo’n elektrische stoommachine die ook een beetje geluid maakt want de hond had vandaag een paar keer gekotst. Nou dat was de druppel. Hoe haal ik het in mijn hoofd om zoveel herrie te maken, zus en zo, hele woordenkots kwam eruit bij hem, hij haatte me, vond zijn leven zwaar klote met mij, wilde scheiden, etc etc. Ik heb niet gereageerd (al had ik hem het liefst een klap verkocht maar ik weet dat als hij in zo’n bui is dat alles het erger maakt).
Goed, ik ging de hond uitlaten en daarna in bad. Deur op slot gedaan. Reden voor hem om te badkamerdeur zowat te slopen omdat hij zijn tanden wilde poetsen en ik niet meteen open deed.
Daarna ging hij op de bank liggen en zei: wegwezen uit de huiskamer, ik ga slapen. Verbijsterd liep ik naar de slaapkamer en toen dacht ik, ja daag het is veel te vroeg, ik laat me niet wegjagen!
Dus ik weer terug naar de bank, ik zeg rustig: wat is er met je aan de hand joh? Ik snap er niks van. Hij staat op in grote woede, slaat een lamp kapot (!!!) en zegt: als ik jou was zou ik echt naar de slaapkamer gaan. Echt alles wat ik deed en zei maakte hem helemaal gek van woede, echt absurd was het.
Lang verhaal kort: ik zit in de slaapkamer (met hond want die schrok zich kapot). Ik vind dit zo’n absurde situatie!!!! Ik weet niet of ik moet lachen of huilen. Dit is vaker voorgekomen in het begin van onze relatie, ik heb toen relatie verbroken, daarna is het gestopt, daarna zijn we getrouwd. Nu denk ik: straks hebben we kinderen, ook al is dit 1 keer per jaar, dat is al teveel.
Mijn god zeg, wat moet ik nu doen?? (En ja er zijn ook goede kanten natuurlijk aan hem maar die zie ik nu echt niet)
Slapen gaat hem sowieso niet worden nu
vrijdag 7 januari 2022 om 13:27
Ik wens jou veel sterkte. Begrijp niet goed in welk universum, dit de leukste en liefste man voor jou kan zijn. Huiselijk geweld is ook de dreiging dat je partner bij een tegenslag jou iets aandoet. De blik in zijn ogen, met woorden aangeven dat je gevaar loopt (als ik jou was zou ik nu naar de slaapkamer vertrekken) de vuist die net naast je tegen een muur slaat.
Kom op adem, en kies voor jezelf.
Kom op adem, en kies voor jezelf.
vrijdag 7 januari 2022 om 13:56
Lees even wat ervoor stond. Ze zet "expres" tussen aanhalingstekens nadat man haar ervan beschuldigd heeft dit "expres" te doen.Machutookunbietjemeerzijn schreef: ↑07-01-2022 10:00TO gaf zelf al aan dat ze rebels werd van mans gedrag
En nb in de OP staat: ik maakte niet "expres" zo'n herrie. Omdat expres tussen "" staat, denk ik dat ze wel degelijk meer herrie maakte dan gebruikelijk, anders had dit er niet zo gestaan.
Ze verwijderde zichzelf, maar ging met oordoppen in de vaatwasser inruimen en de vloer met een dweilmachine/ robot doen.
Als hond overdag heeft liggen kotsen, dan dweil je dat dan weg en laat je niet hele dag liggen.
Als je het dan met een doekje ff snel hebt opgeruimd, dan kan dat dweilen ook wel de volgende dag gedaan worden.
Dit was gewoon passief agressief gedrag van TO. Daarmee praat ik mans gedrag absoluut niet goed, maar ze was wel op zijn knoppen aan het drukken.
En ja, de vaatwasser inruimen moet gewoon gebeuren, maar dat zal nu denk ik ook op een wel wat luidere manier gegaan zijn dan normaal. Nogmaals: dan is gedrag van man niet goed te praten, maar TO had zeker wel door dat ze bij hem op de knoppen aan het drukken was.
En nee, ze had ook niet als een stil muisje in een hoekje hoeven gaan zitten, of in bed te gaan liggen of what ever.
Man zit niet goed in zijn vel, TO weet dat. Daarmee hoeft zij zichzelf niet helemaal weg te cijferen, maar zeg eens zelf:
Als jij in een kut humeur bent, is het dan een goed idee om met jou in discussie te gaan?
Of dat je partner dan dingen gaat doen die je irriteren en waarvan je partner weet dat je er op dat moment wss alleen maar kwader om wordt?
Dat is passief agressief ruzie maken en is totaal niet constructief.
TO erkent haar aandeel ook. Ze werd wat rebels ervan. En ja, ik ben het eens met TO en ook met jou dat zijn reactie hierop buiten alle proporties is, maar als TO ook met haar hakken in het zand blijft zitten, dan komen ze nergens. En kan ze maar beter nu de handdoek in de ring gooien en de scheiding in gang zetten.
Als ze bij elkaar willen blijven zullen ze goed moet gaan praten, op een rustige en constructieve manier, zonder elkaar in de haren te vliegen of zaken te vernielen. En goed praten betekend ook goed luisteren naar elkaar en rekening te houden met elkaar.
Man moet hulp gaan zoeken, want het is wss idd een kwestie van tijd voordat hij haar een klap geeft, of de hond een rotschop geeft.
Zelfs al komt er nooit fysiek geweld aan te pastegen TO, dit is net zo erg en schadelijk.
Die staat dus tussen aanhalingstekens omdat dit een uitspraak van haar man was, niet omdat ze het wel eigenlijk expres deed.
En nu heb je dus een heel stuk geschreven waarin je ook schuld bij TO legt dat niet klopt.
vrijdag 7 januari 2022 om 14:08
Schrikbarend hoeveel mensen het gedrag van deze man proberen goed te praten en allerlei redenen aanhalen waarom zijn gedrag geoorloofd is. Dit soort uitbarstingen, waardoor een dreiging ontstaat en je je onveilig voelt mogen niet voorkomen. Gewoon niet, nooit.
TO wat je ook doet, krijg geen kinderen met deze man.
TO wat je ook doet, krijg geen kinderen met deze man.
avelie wijzigde dit bericht op 07-01-2022 14:11
1.43% gewijzigd
vrijdag 7 januari 2022 om 14:10
ach nee, de grootste verdediger van de man van TO, was een vent
en vrijwel iedereen hier roept verder, dat ze dit niet moet tollereren
hoeveel tel jij er??
vrijdag 7 januari 2022 om 14:12
Al aangepast. Ik weet niet van iedereen of het een man of vrouw is. Ik ga ervan uit dat hier 95% vrouw is, vandaar.
Ik heb niet geteld, maar lees best veel reacties die wijzen op de verantwoordelijkheid van TO en die haar gedrag bekritiseren.
vrijdag 7 januari 2022 om 14:19
Ik vind helemaal niet dat hij per se nog een kans verdient als hij nu wel in therapie gaat. Natuurlijk is de keus aan TO, maar er is ook zoiets als "too little, too late", het is niet dat je zoiets jaren kan laten doorsudderen en dat je, als dan blijkt dat je partner het echt niet meer trekt, alsnog de ja-maar-ik-ga-er-toch-aan-werken-kaart kan trekken.
De wachtlijsten zijn lang en therapie is ook geen tovermiddel, dus in de praktijk komt het er dan op neer dat de kans groot is dat je nog heel wat van dit soort uitbarstingen voor de boeg hebt. Nogmaals, je eigen keus, maar ik kan het me heel goed voorstellen dat genoeg gewoon genoeg is. Door alsnog in therapie te gaan kun je niet het recht claimen dat je partner nog wat meer geduld met je heeft.
De wachtlijsten zijn lang en therapie is ook geen tovermiddel, dus in de praktijk komt het er dan op neer dat de kans groot is dat je nog heel wat van dit soort uitbarstingen voor de boeg hebt. Nogmaals, je eigen keus, maar ik kan het me heel goed voorstellen dat genoeg gewoon genoeg is. Door alsnog in therapie te gaan kun je niet het recht claimen dat je partner nog wat meer geduld met je heeft.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 7 januari 2022 om 16:34
Ja, de schuld ligt nl ook gedeeltelijk bij TO dat ze ruzie hebben.Zonmuis schreef: ↑07-01-2022 13:56Lees even wat ervoor stond. Ze zet "expres" tussen aanhalingstekens nadat man haar ervan beschuldigd heeft dit "expres" te doen.
Die staat dus tussen aanhalingstekens omdat dit een uitspraak van haar man was, niet omdat ze het wel eigenlijk expres deed.
En nu heb je dus een heel stuk geschreven waarin je ook schuld bij TO legt dat niet klopt.
Hij was moe, zij vraagt hem de tv zachter te zetten, wat met gezucht en gesteun gedaan werd door hem.
Ik kan me de ergernis van TO daarover voorstellen.
Zij is daarop demonstratief met oordoppen in en muziek op, de keuken gaan opruimen en dweilen.
En ik kan me dan zijn ergernis voorstellen, ze vraagt eerst om zachter geluid, waarna ze zelf "herrie" gaat maken.
En toen escaleerde de boel door de idiote actie van man.
Deze escalatie is niet spontaan gekomen, dit is zeker het gevolg van actie en reactie.
Fysiek en verbaal geweld zijn nooit de oplossing. En dat je je ergernis uit is ook geen probleem, alleen de escalatie, die is niet normaal.
Dit had volgens mij nooit anders af kunnen lopen. Dit was gewoon wachten op een ontploffing van hem.
Als TO meteen weg was gelopen na haar vraag, en zijn gezucht en gesteun als reactie daarop, en ipv de keuken meteen met de hond was gaan lopen, dan was het nu mss niet uit de hand gelopen. Dan was dit volgende week of whenever uit de hand gelopen. Elke reactie/ actie van TO had hem wel een keer getriggerd.
Man is ziek (overspannen/ burn out/ iig hele hoop stress) en had allang hulp moeten zoeken. Bij de bedrijfsarts of HA.
Iemand mag altijd uit een relatie stappen om welke reden dan ook, maar als je nooit probeert om je problemen op te lossen zal geen enkele relatie van je stand houden.
Ik zeg ook tegen TO dat ze moet vertrekken als man geen enkele stap onderneemt om dit te veranderen.
Het is helemaal niet belangrijk wie er schuld had of geen schuld had. De oplossing die is belangrijk.
Nope
vrijdag 7 januari 2022 om 16:52
Machutookunbietjemeerzijn schreef: ↑07-01-2022 16:34Ja, de schuld ligt nl ook gedeeltelijk bij TO dat ze ruzie hebben.
Hij was moe, zij vraagt hem de tv zachter te zetten, wat met gezucht en gesteun gedaan werd door hem.
Ik kan me de ergernis van TO daarover voorstellen.
Zij is daarop demonstratief met oordoppen in en muziek op, de keuken gaan opruimen en dweilen.
En ik kan me dan zijn ergernis voorstellen, ze vraagt eerst om zachter geluid, waarna ze zelf "herrie" gaat maken.
En toen escaleerde de boel door de idiote actie van man.
Deze escalatie is niet spontaan gekomen, dit is zeker het gevolg van actie en reactie.
Fysiek en verbaal geweld zijn nooit de oplossing. En dat je je ergernis uit is ook geen probleem, alleen de escalatie, die is niet normaal.
Dit had volgens mij nooit anders af kunnen lopen. Dit was gewoon wachten op een ontploffing van hem.
Als TO meteen weg was gelopen na haar vraag, en zijn gezucht en gesteun als reactie daarop, en ipv de keuken meteen met de hond was gaan lopen, dan was het nu mss niet uit de hand gelopen. Dan was dit volgende week of whenever uit de hand gelopen. Elke reactie/ actie van TO had hem wel een keer getriggerd.
Man is ziek (overspannen/ burn out/ iig hele hoop stress) en had allang hulp moeten zoeken. Bij de bedrijfsarts of HA.
Iemand mag altijd uit een relatie stappen om welke reden dan ook, maar als je nooit probeert om je problemen op te lossen zal geen enkele relatie van je stand houden.
Ik zeg ook tegen TO dat ze moet vertrekken als man geen enkele stap onderneemt om dit te veranderen.
Het is helemaal niet belangrijk wie er schuld had of geen schuld had. De oplossing die is belangrijk.
Dit is exact de situatie en hoe ik erover denk, mooi verwoord en goed begrepen!
Ik snap de reacties heel goed die zeggen STAP UIT DAT HUWELIJK. Dat was ook mijn eigen eerste reactie, in de verbijstering, schok en irritatie. Nu heb ik afstand en ga ik, naast de eis dat hij in gaat zien dat hij een probleem heeft (niet alleen woede maar ook omgaan met stress e.d) en daar iets mee doet, even geen heftige beslissingen zoals deze nemen. Even ontspannen, straks ook letterlijk afstand (op vakantie), en na die adempauze van 2 weken weet ik zeker dat ik alles veel helderder zie en de juiste beslissing kan nemen. Als ik nu stante pede een scheiding ga aanvragen ga ik mezelf heel veel stress aandoen, en ik denk dat het beter voor mezelf is als ik even kalmeer eerst. Alles in gang zetten kan ook over 2 weken, zonder dat ik overloop van emoties over de gebeurtenis van eergisteren.
Die afstand gaat hem hopelijk ook heel goed doen, en ik hoop met heel mijn hart dat hij deze kans aangrijpt om te reflecteren op zijn gedrag en gesteldheid. Wie weet, de wonderen zijn de wereld nog altijd niet uit
vrijdag 7 januari 2022 om 16:53
Je blijft erop doorgaan dat die 'dweilactie' expres, demonstratief of wat dan ook was.Machutookunbietjemeerzijn schreef: ↑07-01-2022 16:34Ja, de schuld ligt nl ook gedeeltelijk bij TO dat ze ruzie hebben.
Hij was moe, zij vraagt hem de tv zachter te zetten, wat met gezucht en gesteun gedaan werd door hem.
Ik kan me de ergernis van TO daarover voorstellen.
Zij is daarop demonstratief met oordoppen in en muziek op, de keuken gaan opruimen en dweilen.
En ik kan me dan zijn ergernis voorstellen, ze vraagt eerst om zachter geluid, waarna ze zelf "herrie" gaat maken.
En toen escaleerde de boel door de idiote actie van man.
Deze escalatie is niet spontaan gekomen, dit is zeker het gevolg van actie en reactie.
Fysiek en verbaal geweld zijn nooit de oplossing. En dat je je ergernis uit is ook geen probleem, alleen de escalatie, die is niet normaal.
Dit had volgens mij nooit anders af kunnen lopen. Dit was gewoon wachten op een ontploffing van hem.
Als TO meteen weg was gelopen na haar vraag, en zijn gezucht en gesteun als reactie daarop, en ipv de keuken meteen met de hond was gaan lopen, dan was het nu mss niet uit de hand gelopen. Dan was dit volgende week of whenever uit de hand gelopen. Elke reactie/ actie van TO had hem wel een keer getriggerd.
Man is ziek (overspannen/ burn out/ iig hele hoop stress) en had allang hulp moeten zoeken. Bij de bedrijfsarts of HA.
Iemand mag altijd uit een relatie stappen om welke reden dan ook, maar als je nooit probeert om je problemen op te lossen zal geen enkele relatie van je stand houden.
Ik zeg ook tegen TO dat ze moet vertrekken als man geen enkele stap onderneemt om dit te veranderen.
Het is helemaal niet belangrijk wie er schuld had of geen schuld had. De oplossing die is belangrijk.
Dit terwijl zij aangaf in de OP dat dit niet zo was.
Verder zeg je veel goede dingen, dus eens.
zonmuis wijzigde dit bericht op 07-01-2022 16:57
17.91% gewijzigd
vrijdag 7 januari 2022 om 16:56
je kunt in dit geval heel lang langs elkaar blijven praten.
Het gaan om twee lossen zaken waar je 'schuld' aan kunt hebben
Als je ruzie hebt, heb je beiden 'schuld' aan je eigen aandeel. Beiden, TO en haar man. De een wat meer dan de ander, beiden hadden dingen anders kunnen aanpakken etc.
Maar degene die geweld gebruikt, is 100% alleen verantwoordelijk voor het gebruiken van geweld.
Het gaan om twee lossen zaken waar je 'schuld' aan kunt hebben
Als je ruzie hebt, heb je beiden 'schuld' aan je eigen aandeel. Beiden, TO en haar man. De een wat meer dan de ander, beiden hadden dingen anders kunnen aanpakken etc.
Maar degene die geweld gebruikt, is 100% alleen verantwoordelijk voor het gebruiken van geweld.
vrijdag 7 januari 2022 om 17:02
Overigens wil ik nog een toevoeging doen.
Sommige dingen zijn onvergeeflijk. Ik kan een heel verhaal houden over hoe leuk hij ook is, zijn goede kanten, hoe hij altijd voor me klaarstaat, maar als hij me een klap in mijn gezicht geeft (ik zeg maar wat) ben ik weg.
Wat er nu is gebeurd is wat mij betreft op het randje, als hij ermee aan de slag gaat is het wat mij betreft nog niet onvergeeflijk (alhoewel ik het vooral verschrikkelijk zielig voor de hond vond, daar blijf ik nog wel even geïrriteerd over). Zo sta ik er nu in ieder geval in, misschien over 2 weken heel anders. Met op het randje bedoel ik: dit mag niet meer gebeuren en de grens ligt heel ergens anders dan hij denkt. Maar ik ken ook de verzachtende omstandigheden en zie al langer hoe erg hij worstelt en zijn best doet om er bovenop te komen (en met ‘zijn best doen’ bedoel ik: mij vertellen hoe rot hij zich voelt, excuseren en uitleggen waarom hij zo kortaf doet, toch proberen om leuke dingen voor me te doen en plannen te maken om hieruit te komen - wat mij betreft komt ie niet eens in de buurt van de kern van zijn probleem en daardoor heb ik de eis van professionele hulp gesteld).
Ik verdedig hem niet! Deze actie kan niet. Ik ben niet zijn boksbal, dit is gewoon niet normaal en mag nooit meer voorkomen. Ik probeer alleen te nuanceren
Sommige dingen zijn onvergeeflijk. Ik kan een heel verhaal houden over hoe leuk hij ook is, zijn goede kanten, hoe hij altijd voor me klaarstaat, maar als hij me een klap in mijn gezicht geeft (ik zeg maar wat) ben ik weg.
Wat er nu is gebeurd is wat mij betreft op het randje, als hij ermee aan de slag gaat is het wat mij betreft nog niet onvergeeflijk (alhoewel ik het vooral verschrikkelijk zielig voor de hond vond, daar blijf ik nog wel even geïrriteerd over). Zo sta ik er nu in ieder geval in, misschien over 2 weken heel anders. Met op het randje bedoel ik: dit mag niet meer gebeuren en de grens ligt heel ergens anders dan hij denkt. Maar ik ken ook de verzachtende omstandigheden en zie al langer hoe erg hij worstelt en zijn best doet om er bovenop te komen (en met ‘zijn best doen’ bedoel ik: mij vertellen hoe rot hij zich voelt, excuseren en uitleggen waarom hij zo kortaf doet, toch proberen om leuke dingen voor me te doen en plannen te maken om hieruit te komen - wat mij betreft komt ie niet eens in de buurt van de kern van zijn probleem en daardoor heb ik de eis van professionele hulp gesteld).
Ik verdedig hem niet! Deze actie kan niet. Ik ben niet zijn boksbal, dit is gewoon niet normaal en mag nooit meer voorkomen. Ik probeer alleen te nuanceren
vrijdag 7 januari 2022 om 17:04
je verdedigt hem wel, je komt niet voor jezelf opHelphelphelp schreef: ↑07-01-2022 17:02Overigens wil ik nog een toevoeging doen.
Sommige dingen zijn onvergeeflijk. Ik kan een heel verhaal houden over hoe leuk hij ook is, zijn goede kanten, hoe hij altijd voor me klaarstaat, maar als hij me een klap in mijn gezicht geeft (ik zeg maar wat) ben ik weg.
Wat er nu is gebeurd is wat mij betreft op het randje, als hij ermee aan de slag gaat is het wat mij betreft nog niet onvergeeflijk (alhoewel ik het vooral verschrikkelijk zielig voor de hond vond, daar blijf ik nog wel even geïrriteerd over). Zo sta ik er nu in ieder geval in, misschien over 2 weken heel anders. Met op het randje bedoel ik: dit mag niet meer gebeuren en de grens ligt heel ergens anders dan hij denkt. Maar ik ken ook de verzachtende omstandigheden en zie al langer hoe erg hij worstelt en zijn best doet om er bovenop te komen (en met ‘zijn best doen’ bedoel ik: mij vertellen hoe rot hij zich voelt, excuseren en uitleggen waarom hij zo kortaf doet, toch proberen om leuke dingen voor me te doen en plannen te maken om hieruit te komen - wat mij betreft komt ie niet eens in de buurt van de kern van zijn probleem en daardoor heb ik de eis van professionele hulp gesteld).
Ik verdedig hem niet! Deze actie kan niet. Ik ben niet zijn boksbal, dit is gewoon niet normaal en mag nooit meer voorkomen. Ik probeer alleen te nuanceren
je verbindt geen consequenties aan zijn gedrag. Je hebt hem geleerd, dat hij wegkomt met dit gedrag.
Waarom gun jij jezelf geen veilige relatie?
vrijdag 7 januari 2022 om 17:16
En dan gaat hij in therapie of er op een andere manier aan werken en dan lijkt het goed met hem te gaan en dan komt er een kind... Jij geeft aan dat je inschat dat dat minstens 10x meer stress ed geeft dan het leven dat jullie nu hebben... Nou gooi daar nog maar een 0 achter. Helemaal als iemand dus blijkbaar zo weinig kan hebben alvorens te ontploffen...
Ik zou hier geen kinderen mee willen krijgen...
Sterkte!
Ik zou hier geen kinderen mee willen krijgen...
Sterkte!
vrijdag 7 januari 2022 om 17:29
Helphelphelp schreef: ↑07-01-2022 17:02Maar ik ken ook de verzachtende omstandigheden en zie al langer hoe erg hij worstelt en zijn best doet om er bovenop te komen (en met ‘zijn best doen’ bedoel ik: mij vertellen hoe rot hij zich voelt, excuseren en uitleggen waarom hij zo kortaf doet, toch proberen om leuke dingen voor me te doen en plannen te maken om hieruit te komen - wat mij betreft komt ie niet eens in de buurt van de kern van zijn probleem en daardoor heb ik de eis van professionele hulp gesteld).
Zo herkenbaar van mijn ex. Elke keer weer in tranen en het kwam door de stress, hij wilde dit ook niet en het zou nooit meer gebeuren. Wel dus. En niet perse altijd agressief maar ook met zogenaamde grapjes. 'k*ankerwijfje ben je toch ook he, ja toch he'. Pfff tis een grapje joh, daar kan je toch wel tegen. Niet? Nou sorry dan.
Ja het heeft wellicht een reden dat hij zo doet, en nee het is geen excuus.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
vrijdag 7 januari 2022 om 17:35
Als jij het prima vindt om samen te leven met iemand die aangeeft dat hij jou haat, die het zwaar klote vindt om met jou samen te leven en die aangeeft van je te willen scheiden dan moet je dat natuurlijk doen.
Was dat hoe je het voor je zag toen jullie verkering kregen?
Of hebben jullie een relatie waarin woorden niet zo veel betekenis hebben. Meent hij niet wat hij zegt? In dat geval zou ik ook met andere ogen naar zijn toezeggingen en beloftes voor de toekomst kijken.
Als het jou meer om daden gaat dan woorden: die heb je ook gezien. Je hoeft alleen even naar de lamp te lijken om daar aan herinnerd te worden.
Was dat hoe je het voor je zag toen jullie verkering kregen?
Of hebben jullie een relatie waarin woorden niet zo veel betekenis hebben. Meent hij niet wat hij zegt? In dat geval zou ik ook met andere ogen naar zijn toezeggingen en beloftes voor de toekomst kijken.
Als het jou meer om daden gaat dan woorden: die heb je ook gezien. Je hoeft alleen even naar de lamp te lijken om daar aan herinnerd te worden.
vrijdag 7 januari 2022 om 17:36
ldp schreef: ↑07-01-2022 17:35Als jij het prima vindt om samen te leven met iemand die aangeeft dat hij jou haat, die het zwaar klote vindt om met jou samen te leven en die aangeeft van je te willen scheiden dan moet je dat natuurlijk doen.
Was dat hoe je het voor je zag toen jullie verkering kregen?
Of hebben jullie een relatie waarin woorden niet zo veel betekenis hebben. Meent hij niet wat hij zegt? In dat geval zou ik ook met andere ogen naar zijn toezeggingen en beloftes voor de toekomst kijken.
Als het jou meer om daden gaat dan woorden: die heb je ook gezien. Je hoeft alleen even naar de lamp te lijken om daar aan herinnerd te worden.
Ja god is ook weer zo
daarom: afstand!!
vrijdag 7 januari 2022 om 17:45
Weet je, grenzen lijken zo duidelijk, als hij.... Dan stopt de relatie.
In de praktijk blijkt het leven nooit zo zwart wit, wat hij de volgende keer doet zal net weer een tikje anders zijn, misschien andere omstandigheden, verzachtende omstandigheden of iets wat niet te vergelijken is.
Je zal je eigen grens dus gaan opschuiven, want weggaan is immers ontzettend moeilijk.
Ook ik ben ooit eens stellig geweest over grenzen. Het was het moeilijkste ooit. Situaties die net even anders waren, situaties waar ik zelf misschien ook wel deel aan had, een verjaardag die er aan kwam, een geboorte die er aan kwam. Er zijn altijd redenen om het niet te doen als je twijfelt.
Terwijl als je eerlijk bent tegen jezelf is ieder moment moeilijk, maar is het het wel waard.
Soms gaat daar meer tijd over heen dan de omgeving denkt dat nodig is. Een zetje van mensen om je heen kan juist zijn wat je nodig hebt.
Wat ook kan helpen is een professionel. Heel laagdrempelig de poh GGZ bij de huisarts. Iemand die iedere 2 weken eens vraagt hoe het met je is en hoe je erin staat. Dat houdt je wakker en zorgt ervoor dat je niet indut in een situatie die niet goed voor je is.
In de praktijk blijkt het leven nooit zo zwart wit, wat hij de volgende keer doet zal net weer een tikje anders zijn, misschien andere omstandigheden, verzachtende omstandigheden of iets wat niet te vergelijken is.
Je zal je eigen grens dus gaan opschuiven, want weggaan is immers ontzettend moeilijk.
Ook ik ben ooit eens stellig geweest over grenzen. Het was het moeilijkste ooit. Situaties die net even anders waren, situaties waar ik zelf misschien ook wel deel aan had, een verjaardag die er aan kwam, een geboorte die er aan kwam. Er zijn altijd redenen om het niet te doen als je twijfelt.
Terwijl als je eerlijk bent tegen jezelf is ieder moment moeilijk, maar is het het wel waard.
Soms gaat daar meer tijd over heen dan de omgeving denkt dat nodig is. Een zetje van mensen om je heen kan juist zijn wat je nodig hebt.
Wat ook kan helpen is een professionel. Heel laagdrempelig de poh GGZ bij de huisarts. Iemand die iedere 2 weken eens vraagt hoe het met je is en hoe je erin staat. Dat houdt je wakker en zorgt ervoor dat je niet indut in een situatie die niet goed voor je is.
vrijdag 7 januari 2022 om 17:53
vrijdag 7 januari 2022 om 17:56
Vrijgevestigd is hier in de omgeving binnen 8 weken mogelijk.. kost wel geld.Susan schreef: ↑07-01-2022 14:19Ik vind helemaal niet dat hij per se nog een kans verdient als hij nu wel in therapie gaat. Natuurlijk is de keus aan TO, maar er is ook zoiets als "too little, too late", het is niet dat je zoiets jaren kan laten doorsudderen en dat je, als dan blijkt dat je partner het echt niet meer trekt, alsnog de ja-maar-ik-ga-er-toch-aan-werken-kaart kan trekken.
De wachtlijsten zijn lang en therapie is ook geen tovermiddel, dus in de praktijk komt het er dan op neer dat de kans groot is dat je nog heel wat van dit soort uitbarstingen voor de boeg hebt. Nogmaals, je eigen keus, maar ik kan het me heel goed voorstellen dat genoeg gewoon genoeg is. Door alsnog in therapie te gaan kun je niet het recht claimen dat je partner nog wat meer geduld met je heeft.
Therapie lijkt me sowieso een goed idee, los van of dat een relatie kan redden.
vrijdag 7 januari 2022 om 17:57
Hij was op zoek naar een reden om boos op haar te zijn. Al was ze stilletjes zijn onderbroeken gaan strijken. Het was niet goed geweest. Deze man was uit op escalatie.Machutookunbietjemeerzijn schreef: ↑07-01-2022 16:34Ja, de schuld ligt nl ook gedeeltelijk bij TO dat ze ruzie hebben.
Hij was moe, zij vraagt hem de tv zachter te zetten, wat met gezucht en gesteun gedaan werd door hem.
Ik kan me de ergernis van TO daarover voorstellen.
Zij is daarop demonstratief met oordoppen in en muziek op, de keuken gaan opruimen en dweilen.
En ik kan me dan zijn ergernis voorstellen, ze vraagt eerst om zachter geluid, waarna ze zelf "herrie" gaat maken.
En toen escaleerde de boel door de idiote actie van man.
Deze escalatie is niet spontaan gekomen, dit is zeker het gevolg van actie en reactie.
Het is niet waar dat er altijd twee schuld hebben. Sommige mensen hebben dieperliggende problemen en hebben nooit geleerd om te gaan met hun emoties. Daar kan TO niks aan doen. Hij zal zelf aan de slag moeten.
