Relaties
alle pijlers
Ruzie met vriend
woensdag 30 maart 2022 om 08:19
Het lukt mijn vriend en mij heel slecht om ruzies goed te maken of uit te praten zonder in de verdediging te schieten en boos te worden.
Voorbeeld is dat ik vorige week woensdag terugkwam van wintersport. Ik bleek corona te hebben. Mijn vriend ging het weekend zelf ook weg, en dus hielden wij afstand en ging ik boven zitten. Op zich prima, maar hij was kortaf, vroeg niet hoe mijn wintersport was geweest, vroeg niet hoe het met mij ging, hoe ik me voelde. We spraken elkaar dus nauwelijks. Hij bracht mijn avondeten en ging weer weg. Hij heeft geen boodschappen voor mij gedaan toen hij het weekend wegging, dus ik moest zelf maar zien te kijken hoe ik daaraan kwam terwijl ik dus corona had en niet naar buiten kon. Toen ik donderdagochtend vroeg of er nog brood was, zei hij: nee, dan had je me maar moeten appen dat ik brood had moeten kopen. Daar werd ik toen boos over, want het is toch logisch dat ik ontbijt nodig heb. (Er bleek toen vervolgens wel nog brood te zijn in de vriezer). Vrijdagochtend ging hij weg (voor zijn weekend weg tm zondag) zonder gedag te zeggen. Zelf zei hij dat hij me wilde laten slapen, maar ik lag gewoon wakker in bed en had het fijn gevonden als hij even gedag had gezegd zeker omdat we elkaar helemaal niet hadden gesproken.
Vervolgens appte hij me wel normaal het weekend, maar ik heb toen wel aangegeven dat ik het niet leuk vond hoe het allemaal was gegaan en deed kortaf terug. Daar hebben we ruzie over gekregen toen hij thuis kwam zondagavond en sindsdien hebben we nog steeds ruzie. Hij vindt dat hij niet anders had kunnen handelen en dat het logisch was dat hij geen interesse in mij toonde omdat we nou eenmaal afstand moesten houden en niet met elkaar konden praten. Ik mis inlevingsvermogen in mij, dat hij niet even zegt: O sorry, snap dat dat vervelend is en had best meer interesse kunnen tonen in je en boodschappen voor je kunnen doen etc. Hij vindt dat ik meer begrip voor hem moet hebben en dat ik niet boos moet doen en vindt dat ik een excuses van hem afdwing wat hij niet gaat geven. Wat mij dan weer boos maakt, dat hij zo koppig doet.
Wat vinden jullie daarvan? Doe ik te moeilijk? En hoe kan ik dit uitpraten zonder steeds weer in ruzie te belanden? Ik word er echt moedeloos van.
Voorbeeld is dat ik vorige week woensdag terugkwam van wintersport. Ik bleek corona te hebben. Mijn vriend ging het weekend zelf ook weg, en dus hielden wij afstand en ging ik boven zitten. Op zich prima, maar hij was kortaf, vroeg niet hoe mijn wintersport was geweest, vroeg niet hoe het met mij ging, hoe ik me voelde. We spraken elkaar dus nauwelijks. Hij bracht mijn avondeten en ging weer weg. Hij heeft geen boodschappen voor mij gedaan toen hij het weekend wegging, dus ik moest zelf maar zien te kijken hoe ik daaraan kwam terwijl ik dus corona had en niet naar buiten kon. Toen ik donderdagochtend vroeg of er nog brood was, zei hij: nee, dan had je me maar moeten appen dat ik brood had moeten kopen. Daar werd ik toen boos over, want het is toch logisch dat ik ontbijt nodig heb. (Er bleek toen vervolgens wel nog brood te zijn in de vriezer). Vrijdagochtend ging hij weg (voor zijn weekend weg tm zondag) zonder gedag te zeggen. Zelf zei hij dat hij me wilde laten slapen, maar ik lag gewoon wakker in bed en had het fijn gevonden als hij even gedag had gezegd zeker omdat we elkaar helemaal niet hadden gesproken.
Vervolgens appte hij me wel normaal het weekend, maar ik heb toen wel aangegeven dat ik het niet leuk vond hoe het allemaal was gegaan en deed kortaf terug. Daar hebben we ruzie over gekregen toen hij thuis kwam zondagavond en sindsdien hebben we nog steeds ruzie. Hij vindt dat hij niet anders had kunnen handelen en dat het logisch was dat hij geen interesse in mij toonde omdat we nou eenmaal afstand moesten houden en niet met elkaar konden praten. Ik mis inlevingsvermogen in mij, dat hij niet even zegt: O sorry, snap dat dat vervelend is en had best meer interesse kunnen tonen in je en boodschappen voor je kunnen doen etc. Hij vindt dat ik meer begrip voor hem moet hebben en dat ik niet boos moet doen en vindt dat ik een excuses van hem afdwing wat hij niet gaat geven. Wat mij dan weer boos maakt, dat hij zo koppig doet.
Wat vinden jullie daarvan? Doe ik te moeilijk? En hoe kan ik dit uitpraten zonder steeds weer in ruzie te belanden? Ik word er echt moedeloos van.
woensdag 30 maart 2022 om 15:47
We weten niet waarom hij niet naar haar vakantie vroeg en TO heeft het niet gevraagd op het moment dat het speelde. Misschien kwam ze doodziek en chagrijnig thuis, ze had corona immers en heeft hij alle zeilen bijgezet om haar zo min mogelijk te belasten. Dat vertelt het verhaal niet.
Mijn lief kan ook onattent en onhandig overkomen, dat zal vast voor veel mensen een dealbreaker zijn maar ik weet dat het onhandigheid is en nooit kwade wil.
Hij vergeet niet iets om mij pijn te doen maar omdat hij er even niet aan dacht.
Van mij mag je de wereld verwachten van je partner, dat mag een ieder zelf weten. Maar je mag dan ook incasseren dat daar af en toe een teleurstelling bij hoort.
.
woensdag 30 maart 2022 om 16:35
Kom op zeg, hoe moet TO weten dat het brood op is, als ze opgesloten zit op haar slaapkamer?
Ik verwacht op zijn minst dat mijn vriend, mijn moeder en mijn beste vriendin even vragen hoe het met mij gaat, of ik iets nodig heb en hoe mijn vakantie was geweest.
Is dat echt zóveel gevraagd?
Niet toch?
Daar heb je elkaar voor. Om een beetje op elkaar te letten.
En dat hij het zelf ook niet leuk vond, prima, TO ook niet.
Maar om dan dagenlang nieteens te vragen hoe het was....
Het zijn volwassenen he?
Of is dit de i-pad generatie? Die niet weet hoe ze zich sociaal moeten gedragen?
Alleen maar communiceren via app. Want persoonlijk durven ze niet en zelfs bellen is al te eng.
Als míjn partner zo deed was ik ook teleurgesteld. Maar goed, wij kunnen dan ook op elkaar bouwen.
En TO moet communiceren. Niet alleen via app.
Ik verwacht op zijn minst dat mijn vriend, mijn moeder en mijn beste vriendin even vragen hoe het met mij gaat, of ik iets nodig heb en hoe mijn vakantie was geweest.
Is dat echt zóveel gevraagd?
Niet toch?
Daar heb je elkaar voor. Om een beetje op elkaar te letten.
En dat hij het zelf ook niet leuk vond, prima, TO ook niet.
Maar om dan dagenlang nieteens te vragen hoe het was....
Het zijn volwassenen he?
Of is dit de i-pad generatie? Die niet weet hoe ze zich sociaal moeten gedragen?
Alleen maar communiceren via app. Want persoonlijk durven ze niet en zelfs bellen is al te eng.
Als míjn partner zo deed was ik ook teleurgesteld. Maar goed, wij kunnen dan ook op elkaar bouwen.
En TO moet communiceren. Niet alleen via app.
de wereld wacht om ontdekt te worden
woensdag 30 maart 2022 om 16:53
Mijn partner verwacht ook altijd dat ik overal naar vraag. Hij zal echt nooit uit zichzelf iets vertellen of zeggen dat hij iets nodig heeft, maar verwacht echt dat ik er naar vraag. En als ik dat niet doe, dan ben ik volgens hem ongevoelig en heb ik geen oog voor hem. Ik moet er ook specifiek naar vragen, een algemene 'hoe was jouw dag' levert geen specifieke info op over hoe zijn doktersafspraak (ik noem maar een voorbeeld) was.
We zijn 20 jaar samen en ik vind het zijn meest irritante eigenschap. En echt het recept voor teleurstelling. Als je iets nodig hebt of als je graag wil vertellen hoe je vakantie was, vraag er dan om en begin gewoon met vertellen. Maar hij is opgevoed door een moeder die haar kinderen heeft geleerd dat je al snel teveel bent en vooral niet teveel moet opeisen qua aandacht en dergelijke. Dus het zit er diep ingesleten.
En dus probeer ik er aan te denken heel specifiek naar bepaalde dingen te vragen en probeert hij uit zichzelf te vertellen over wat hij wil/heeft meegemaakt. Maar daar zijn wel wat gesprekken aan vooraf gegaan om samen zover te komen en allebei in te zien dat we samen water bij de wijn kunnen doen om nader tot elkaar te komen. Manlief wilde echt niet inzien dat het ook deels aan hem lag. Dat duurde ook even. Want echt hoor, die opvoeding van hem, niet te doen. Zijn moeder zei nooit meteen ja als je iets aanbood, maar eerst 4x nee. Als je het dan niet voor een vijfde keer aanbood, was ze boos en voelde zich tekort gedaan. De hele familie ging er in mee en ging hetzelfde doen, maar ik leen me daar echt niet voor. Ik bied wat aan, vraag bij een 'nee' nog 1x of ze dat zeker weten en dan accepteer ik wat ze zeggen. Hebben ze 2x de kans gehad om ja te zeggen, lijkt me voldoende. Ik moest juist schreeuwen om uberhaupt aandacht te krijgen, dus ik ben nogal geneigd heel snel te roepen wat ik wil en daar ook duidelijk in te zijn. Die combi met man is natuurlijk het recept voor gedoe.
Het heeft echt wel wat gesprekken gekost om bepaalde patronen bij onszelf te herkennen en op te lossen.
We zijn 20 jaar samen en ik vind het zijn meest irritante eigenschap. En echt het recept voor teleurstelling. Als je iets nodig hebt of als je graag wil vertellen hoe je vakantie was, vraag er dan om en begin gewoon met vertellen. Maar hij is opgevoed door een moeder die haar kinderen heeft geleerd dat je al snel teveel bent en vooral niet teveel moet opeisen qua aandacht en dergelijke. Dus het zit er diep ingesleten.
En dus probeer ik er aan te denken heel specifiek naar bepaalde dingen te vragen en probeert hij uit zichzelf te vertellen over wat hij wil/heeft meegemaakt. Maar daar zijn wel wat gesprekken aan vooraf gegaan om samen zover te komen en allebei in te zien dat we samen water bij de wijn kunnen doen om nader tot elkaar te komen. Manlief wilde echt niet inzien dat het ook deels aan hem lag. Dat duurde ook even. Want echt hoor, die opvoeding van hem, niet te doen. Zijn moeder zei nooit meteen ja als je iets aanbood, maar eerst 4x nee. Als je het dan niet voor een vijfde keer aanbood, was ze boos en voelde zich tekort gedaan. De hele familie ging er in mee en ging hetzelfde doen, maar ik leen me daar echt niet voor. Ik bied wat aan, vraag bij een 'nee' nog 1x of ze dat zeker weten en dan accepteer ik wat ze zeggen. Hebben ze 2x de kans gehad om ja te zeggen, lijkt me voldoende. Ik moest juist schreeuwen om uberhaupt aandacht te krijgen, dus ik ben nogal geneigd heel snel te roepen wat ik wil en daar ook duidelijk in te zijn. Die combi met man is natuurlijk het recept voor gedoe.
Het heeft echt wel wat gesprekken gekost om bepaalde patronen bij onszelf te herkennen en op te lossen.
woensdag 30 maart 2022 om 17:03
als we er helemaal vanuit gaan, dat TO echt 100% het hele verhaal vertelt. En niet gekleurd is door haar mening. Dan is die vent een hufter en moet ze hem direct dumpenthanx schreef: ↑30-03-2022 16:35Kom op zeg, hoe moet TO weten dat het brood op is, als ze opgesloten zit op haar slaapkamer?
Ik verwacht op zijn minst dat mijn vriend, mijn moeder en mijn beste vriendin even vragen hoe het met mij gaat, of ik iets nodig heb en hoe mijn vakantie was geweest.
Is dat echt zóveel gevraagd?
Niet toch?
Daar heb je elkaar voor. Om een beetje op elkaar te letten.
En dat hij het zelf ook niet leuk vond, prima, TO ook niet.
Maar om dan dagenlang nieteens te vragen hoe het was....
Maar de kans is groot, dat ook zij dingen deed die hem in het verkeerde keelgat schoten
woensdag 30 maart 2022 om 17:26
appelientjex schreef: ↑30-03-2022 11:21Ja dat denk ik ook. Ik voel me idd soms te weinig gezien. Hij vindt over het algemeen juist dat we te weinig seks hebben en voelt zich daardoor niet begeerd, ik vind dat hij te weinig interesse in mij toont, geen vragen stelt en we te weinig praten. Hij heeft het momenteel ook heel druk met zijn werk en deeltijd opleiding dus we leven nogal langs elkaar heen. Dat helpt ook niet mee.
Tijdens de ruzies denk ik ook vaak: passen we wel bij elkaar? Halen we niet het slechtste in elkaar naar boven? Wil ik niet gewoon een relatie met iemand met wie ik beter kan praten, met iemand die minder bot is. Aan de andere kant denk ik ook weer dat we onhandig communiceren, en dat er dus nog wel wat aan te doen valt. Ik weet zelf niet zo goed hoe ik voor mezelf op kan komen, zonder dat het direct een ruzie wordt. Moet ik mijn irritaties of teleurstellingen maar laten gaan? Als ik het bespreek dan ontaard het snel in een ruzie en natuurlijk wil ik dat ook niet. Maar me terugtrekken en het laten sudderen heeft ook weinig zin.
Buiten de ruzies om hebben we het ook wel gezellig samen, anders waren we niet meer bij elkaar. Maarja het is de vraag of dat genoeg is.
Ik zie jullie hier niet zelf uit komen zonder hulp, dus hulp hoe te communiceren. Ik heb met mijn ex relatietherapie gevolgd (dit in het kader van therapie die onze dochter volgde) en dat hielp erg goed, en dan is de liefde dus allang en breed vertrokken. Dus als er liefde is en de wil om er uit te komen kan zo'n therapie sessie (s) zo maar heel veel opleveren.
woensdag 30 maart 2022 om 18:36
thanx schreef: ↑30-03-2022 16:35Kom op zeg, hoe moet TO weten dat het brood op is, als ze opgesloten zit op haar slaapkamer?
Ik verwacht op zijn minst dat mijn vriend, mijn moeder en mijn beste vriendin even vragen hoe het met mij gaat, of ik iets nodig heb en hoe mijn vakantie was geweest.
Is dat echt zóveel gevraagd?
Niet toch?
Daar heb je elkaar voor. Om een beetje op elkaar te letten.
En dat hij het zelf ook niet leuk vond, prima, TO ook niet.
Maar om dan dagenlang nieteens te vragen hoe het was....
Het zijn volwassenen he?
Of is dit de i-pad generatie? Die niet weet hoe ze zich sociaal moeten gedragen?
Alleen maar communiceren via app. Want persoonlijk durven ze niet en zelfs bellen is al te eng.
Als míjn partner zo deed was ik ook teleurgesteld. Maar goed, wij kunnen dan ook op elkaar bouwen.
En TO moet communiceren. Niet alleen via app.
Precies, hoe hoog of laag leg let je de lat voor een relatie/partner. Wat zijn de dingen die je minimaal wil en kan verwachten van een normale leuke partner. Ik schrik echt soms op deze pijler wat mensen allemaal oke vinden, als ze maar een relatie hebben.
En ook als je niet leuke dingen aangeeft, dat dat ook niet volgens een hele handleiding moet op de juiste tijd en manier omdat de ander anders niet naar je wil luisteren.
Maar goed, ik hoop dat TO snel wel een normaal gesprek LIVE nog met hem kan voeren, maar blijft hij zo raar doen dan ben je toch wel een keertje klaar hoop ik.
Sterkte TO!
woensdag 30 maart 2022 om 19:29
Relatiewaarden kunnen verschillen.LuciFee2022 schreef: ↑30-03-2022 18:36Ik schrik echt soms op deze pijler wat mensen allemaal oke vinden, als ze maar een relatie hebben.
Ik pik echt niet alles om maar een relatie te hebben, integendeel maar ik hecht wel andere waarden aan bepaalde zaken. Ik vind het lief als mijn partner boodschappen doet als ik ziek ben maar ik verwacht het niet. Ik vind dat ook niet vanzelfsprekend.
Waarschijnlijk hecht ik weer aan zaken waar een ander zich niks bij kan voorstellen en dat is prima.
Maar je kunt niet zeggen dat een relatie weinig waarde heeft als er iemand niet aan jouw relatievoorwaarden voldoet.
.
woensdag 30 maart 2022 om 19:40
dannas schreef: ↑30-03-2022 16:53Mijn partner verwacht ook altijd dat ik overal naar vraag. Hij zal echt nooit uit zichzelf iets vertellen of zeggen dat hij iets nodig heeft, maar verwacht echt dat ik er naar vraag. En als ik dat niet doe, dan ben ik volgens hem ongevoelig en heb ik geen oog voor hem. Ik moet er ook specifiek naar vragen, een algemene 'hoe was jouw dag' levert geen specifieke info op over hoe zijn doktersafspraak (ik noem maar een voorbeeld) was.
Het lijkt mij vrij normaal dat als iemand terug is van vakantie, dat je daar naar vraagt. Net als iemand in het ziekenhuis is geweest, Ik vind het een vorm van desinteresse.
TO, als ik je zo lees passen jullie niet. Ga er maar van uit dat het niet beter gaat worden, alleen slechter. Wees eerlijk tegen jezelf en ga serieus nadenken of dit leven écht is wat jij wilt.
woensdag 30 maart 2022 om 22:34
Rooss4.0 schreef: ↑30-03-2022 19:29Relatiewaarden kunnen verschillen.
Ik pik echt niet alles om maar een relatie te hebben, integendeel maar ik hecht wel andere waarden aan bepaalde zaken. Ik vind het lief als mijn partner boodschappen doet als ik ziek ben maar ik verwacht het niet. Ik vind dat ook niet vanzelfsprekend.
Waarschijnlijk hecht ik weer aan zaken waar een ander zich niks bij kan voorstellen en dat is prima.
Maar je kunt niet zeggen dat een relatie weinig waarde heeft als er iemand niet aan jouw relatievoorwaarden voldoet.
Eens én oneens.
Ja, ik begrijp dat eenieder andere zaken belangrijk kan vinden.
Maar:
Nee, een relatie heeft voor míj weinig waarde als die niet aan mijn relatievoorwaarden voldoet
Juist om wat je zoekt past een partner bij je. Er kan een beetje verschil inzitten, maar als dit enorm verschilt (zoals TO het doet voorkomen), dat gaat dat niet werken. Dan zal er altijd iemand teleurgesteld zijn.
(En daarom is het voor mij persoonlijk uiteraard wel van waarde dat mijn partner daaraan voldoet, en bij jou zijn die relatievoorwaarden anders, maar is dat voor jou net zo belangrijk).
En blijkbaar verschillen TO en haar vriend.
Dus moeyen ze er over praten, anders wordt het nooit beter. En misschien blijkt wel dat het niet werkt. Wie weet.
de wereld wacht om ontdekt te worden
woensdag 30 maart 2022 om 23:24
woensdag 30 maart 2022 om 23:36
Juist volstrekt normaal, dit is toch juist het verschil tussen man en vrouw?Rooss4.0 schreef: ↑30-03-2022 12:04Dit is ontzettend tekenend en een behoorlijk glijdende schaal. Jij wilt pas seks als je je verbonden, gezien en begeerd voelt, hij heeft waarschijnlijk wat meer emotionele ruimte voor jouw behoeften als hij zich begeerd voelt middels het lijflijke.
Heeft hij in het verleden wel interesse getoond en vragen gesteld? Of zijn jouw behoeften veranderd in de loop van de tijd?
Hoe oud zijn jullie?
donderdag 31 maart 2022 om 00:00
Het zou op mij overkomen alsof je continu aan het testen bent of je wel geïnteresseerd bentdannas schreef: ↑30-03-2022 16:53Mijn partner verwacht ook altijd dat ik overal naar vraag. Hij zal echt nooit uit zichzelf iets vertellen of zeggen dat hij iets nodig heeft, maar verwacht echt dat ik er naar vraag. En als ik dat niet doe, dan ben ik volgens hem ongevoelig en heb ik geen oog voor hem. Ik moet er ook specifiek naar vragen, een algemene 'hoe was jouw dag' levert geen specifieke info op over hoe zijn doktersafspraak (ik noem maar een voorbeeld) was.
We zijn 20 jaar samen en ik vind het zijn meest irritante eigenschap. En echt het recept voor teleurstelling. Als je iets nodig hebt of als je graag wil vertellen hoe je vakantie was, vraag er dan om en begin gewoon met vertellen. Maar hij is opgevoed door een moeder die haar kinderen heeft geleerd dat je al snel teveel bent en vooral niet teveel moet opeisen qua aandacht en dergelijke. Dus het zit er diep ingesleten.
En dus probeer ik er aan te denken heel specifiek naar bepaalde dingen te vragen en probeert hij uit zichzelf te vertellen over wat hij wil/heeft meegemaakt. Maar daar zijn wel wat gesprekken aan vooraf gegaan om samen zover te komen en allebei in te zien dat we samen water bij de wijn kunnen doen om nader tot elkaar te komen. Manlief wilde echt niet inzien dat het ook deels aan hem lag. Dat duurde ook even. Want echt hoor, die opvoeding van hem, niet te doen. Zijn moeder zei nooit meteen ja als je iets aanbood, maar eerst 4x nee. Als je het dan niet voor een vijfde keer aanbood, was ze boos en voelde zich tekort gedaan. De hele familie ging er in mee en ging hetzelfde doen, maar ik leen me daar echt niet voor. Ik bied wat aan, vraag bij een 'nee' nog 1x of ze dat zeker weten en dan accepteer ik wat ze zeggen. Hebben ze 2x de kans gehad om ja te zeggen, lijkt me voldoende. Ik moest juist schreeuwen om uberhaupt aandacht te krijgen, dus ik ben nogal geneigd heel snel te roepen wat ik wil en daar ook duidelijk in te zijn. Die combi met man is natuurlijk het recept voor gedoe.
Het heeft echt wel wat gesprekken gekost om bepaalde patronen bij onszelf te herkennen en op te lossen.
donderdag 31 maart 2022 om 01:15
Behalve het seksgedeelte is dit volledig herkenbaar voor mij en ik heb er na 14 jaar een punt achter gezet.appelientjex schreef: ↑30-03-2022 11:21Ja dat denk ik ook. Ik voel me idd soms te weinig gezien. Hij vindt over het algemeen juist dat we te weinig seks hebben en voelt zich daardoor niet begeerd, ik vind dat hij te weinig interesse in mij toont, geen vragen stelt en we te weinig praten. Hij heeft het momenteel ook heel druk met zijn werk en deeltijd opleiding dus we leven nogal langs elkaar heen. Dat helpt ook niet mee.
Tijdens de ruzies denk ik ook vaak: passen we wel bij elkaar? Halen we niet het slechtste in elkaar naar boven? Wil ik niet gewoon een relatie met iemand met wie ik beter kan praten, met iemand die minder bot is. Aan de andere kant denk ik ook weer dat we onhandig communiceren, en dat er dus nog wel wat aan te doen valt. Ik weet zelf niet zo goed hoe ik voor mezelf op kan komen, zonder dat het direct een ruzie wordt. Moet ik mijn irritaties of teleurstellingen maar laten gaan? Als ik het bespreek dan ontaard het snel in een ruzie en natuurlijk wil ik dat ook niet. Maar me terugtrekken en het laten sudderen heeft ook weinig zin.
Buiten de ruzies om hebben we het ook wel gezellig samen, anders waren we niet meer bij elkaar. Maarja het is de vraag of dat genoeg is.
En daar ben ik tot op de dag van vandaag enorm dankbaar voor!
De negativiteit brak me gewoon helemaal op... de gezellige momenten werden er door overschaduwd
Ik heb nu een leuk en vrij leven en ik had het veel eerder moeten doen
Zoals ik jou nu lees... zijn die momenten dat je het ' ook wel gezellig hebt' niet genoeg
Wie naar het verleden kijkt, staat met zijn rug naar de toekomst...
donderdag 31 maart 2022 om 06:42
donderdag 31 maart 2022 om 06:57
Ik snap het niet helemaal. Jij komt thuis van vakantie. Hij vraagt niet hoe het was. Jullie appen alleen.
Waarom facetimen of bellen jullie niet, je bent weer thuis?
Waarom moet híj́ dat allemaal doen, hij heeft een baan, opleiding, ging zelf bijna weg, nu extra zorg voor jou.
Jij kunt de dynamiek veranderen door duidelijker te zijn in wat jij wil. Of gewoon eens vertellen wat je wil vertellen zonder dat hij er naar moet vragen. En dat jij dus belt naar hem, vraagt of het uitkomt, en anders wanneer wel. Als het nooit uitkomt houdt het natuurlijk een keer op.
Maar jemig, samenwonen is toch meer dan regelmatig seks en gedeelde lasten.
Waarom facetimen of bellen jullie niet, je bent weer thuis?
Waarom moet híj́ dat allemaal doen, hij heeft een baan, opleiding, ging zelf bijna weg, nu extra zorg voor jou.
Jij kunt de dynamiek veranderen door duidelijker te zijn in wat jij wil. Of gewoon eens vertellen wat je wil vertellen zonder dat hij er naar moet vragen. En dat jij dus belt naar hem, vraagt of het uitkomt, en anders wanneer wel. Als het nooit uitkomt houdt het natuurlijk een keer op.
Maar jemig, samenwonen is toch meer dan regelmatig seks en gedeelde lasten.
donderdag 31 maart 2022 om 08:40
Eens. Zonder dingen uit te (kunnen) spreken blijf je altijd met verwachtingen en acties zitten die je niet begrijpt.ZoeyMaar schreef: ↑30-03-2022 10:19Wat je hier zelf aan kunt doen is in elk geval meer uitspreken wat je denkt en voelt en daar zo open mogelijk over proberen te praten, hopelijk doet hij dat dan ook. Ik heb het idee dat je zijn acties interpreteert op een manier die niet per se is hoe hij het ziet. Zoals dat het vergeten brood te kopen een teken is dat hij niet aan je denkt of als hij weggaat zonder iets te zeggen dat het is uit rancune. Zou kunnen, maar iets anders is ook mogelijk.
Voor je relatie is het beter om wel uit te spreken wat je bij zijn acties denkt en voelt en er ook open voor te staan voor de manier waarop hij het ziet.
donderdag 31 maart 2022 om 09:12
Hoe bedoel je dat?abracadabra schreef: ↑31-03-2022 00:00Het zou op mij overkomen alsof je continu aan het testen bent of je wel geïnteresseerd bent
Wij hebben echt een prima relatie hoor. Al 20 jaar en hebben uitstekend leren leven met elkaars onhebbelijkheden. Elkaar testen doen we echt niet.
Ik ben echt ontzettend slecht in dingen onthouden die anderen gaan doen. Ik heb echt reminders van belangrijke dingen van een ander in mijn agenda staan, anders vergeet ik het. Zoon had van de week zijn theorie examen (auto) en daar denk ik 's ochtends aan omdat het op de kalender staat die ik elke ochtend check, maar als ik niet in mijn werkagenda een reminder zet, vergeet ik dat echt weer omdat ik op dat moment met andere dingen bezig ben. Dus dan even appen hoe het was, vergeet ik ook heel makkelijk. En in de avond bij thuiskomst denk ik er dan ook niet aan. Dat vind ik echt een shiteigenschap van mezelf en dus zet ik overal reminders neer zodat ik aan dat soort dingen denk. Daarmee verandert die eigenschap niet, maar de uitkomst ervan in ieder geval wel.
Andersom wacht man dus liefst tot er heel specifiek naar gevraagd wordt. Dus een 'hoe was het vandaag' is niet goed genoeg. Het moet zijn 'hoe was het bij de dokter/die zakelijke afspraak waar je tegenop zag/etc. vandaag'. Hij heeft echt moeten leren dat je ook uit jezelf dingen kan vertellen en je niet hoeft te wachten tot iemand naar je vakantie vraagt. Dat nooit iets uit jezelf vertellen ook kan overkomen als niks willen delen met een ander.
Dus in geval van TO is vriend misschien wel bozig omdat ze thuis komt en door corona meteen op haar kamer gaat zitten en niet eens even met hem wil delen/enthousiast wil vertellen hoe het allemaal was. Terwijl TO teleurgesteld op haar kamer zit te mokken dat hij niet eens even naar haar vakantie vraagt. En dan ben je allebei boos en vooral met je eigen wensen bezig en niet meer bezig met wat die ander misschien zou willen.
Zo'n patroon hadden wij ook een beetje in het begin (niet wekelijks hoor, want dan had ik allang de stekker eruit getrokken, maar eens per maand denk ik wel). Dat is dus praten met elkaar wel opgelost. Niet de onderliggende eigenschappen, wel hoe we daar samen mee omgaan.
donderdag 31 maart 2022 om 09:46
exact wat ik eerder beschreef........ soms zijn zaken echt simpel te verklarenappelientjex schreef: ↑30-03-2022 11:21Hij vindt over het algemeen juist dat we te weinig seks hebben en voelt zich daardoor niet begeerd,
donderdag 31 maart 2022 om 10:02
Dat stond er helemaal niet. Ik zou me misschien gaan afvragen waarom je het zo persoonlijk neemt steeds.
donderdag 31 maart 2022 om 10:02
Als je narrig gaat zitten doen tegen je zieke vriendin omdat je geen seks kan hebben, grotendeels veroorzaakt door het feit dat zij dus ziek is en dat je zelf, uit eigen vrije wil, een weekend weg bent, dan ben je echt wel extreem kinderachtig hoor.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 31 maart 2022 om 10:06
Wel eens trouwens dat je zelf kunt vertellen hoe je vakantie (sollicitatie, doktersafspraak, examen, et cetera) geweest is, maar ik merk dat heel vaak op het forum, dat iemand gekwetst is omdat een goede vriendin of de partner daar niet uit zichzelf naar vroeg terwijl ik dan denk: joh, daar kun je toch ook gewoon uit jezelf over beginnen?
In dit geval snap ik dat ook nog wel: als iemand thuiskomt en corona blijkt te hebben dan verdwijnt die vraag al gauw naar de achtergrond.
Maar voor de rest vind ik het allemaal wel weinig zorgzaam en aardig overkomen en echt als een strijd, ook die hele houding van 'als je maar niet denkt dat ik mijn excuus maak'.
In dit geval snap ik dat ook nog wel: als iemand thuiskomt en corona blijkt te hebben dan verdwijnt die vraag al gauw naar de achtergrond.
Maar voor de rest vind ik het allemaal wel weinig zorgzaam en aardig overkomen en echt als een strijd, ook die hele houding van 'als je maar niet denkt dat ik mijn excuus maak'.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 31 maart 2022 om 10:08
donderdag 31 maart 2022 om 10:14
Dat doe ik hoor. Ik neem mezelf en mijn relatie regelmatig onder de loep. Maar die bal kan ik ook terugkaatsen, ik vind dat jij behoorlijk gebeten reageert op vrouwen die eigenschappen van mannen accepteren die niet binnen jouw acceptatiekader vallen.LuciFee2022 schreef: ↑31-03-2022 10:02Dat stond er helemaal niet. Ik zou me misschien gaan afvragen waarom je het zo persoonlijk neemt steeds.
.
