Relaties
alle pijlers
Van wie hou jij? En hoe weet je dat?
dinsdag 21 maart 2023 om 15:26
Ik ben benieuwd hoe je weet of je van iemand houdt. Mijn partner en kinderen zijn duidelijk 
maar dan vind ik het toch al lastiger worden. Wel m’n broer, maar niet mijn jongste broer? En in de vriendenkring, wel mijn basisschool vriendin maar niet mijn oud-collega-vriendin?
Kortom, hoe weet jij van wie je houdt?
maar dan vind ik het toch al lastiger worden. Wel m’n broer, maar niet mijn jongste broer? En in de vriendenkring, wel mijn basisschool vriendin maar niet mijn oud-collega-vriendin? Kortom, hoe weet jij van wie je houdt?
woensdag 22 maart 2023 om 16:33
Dit geldt voor mij ook wel ja.cuculuscanorus schreef: ↑22-03-2023 16:25Ik ben geen goede houder van (wel met mijn kinderen, gelukkig), ik ben daar niet mee opgegroeid. Dat maakt echt verschil, want mijn kinderen zijn er alweer veel beter in.
Ook niet goed meer durven denk ik. En als het dan wél zo is, is het ook 'echt' (weet het niet zo goed te duiden dus).
There is always something happening, and it's usually right now
woensdag 22 maart 2023 om 16:34
Ja, mooi interview, vind ik ook.cuculuscanorus schreef: ↑22-03-2023 16:23Vandaag stond in de Volkskrant een interview met de moeder van Michael P, de moordenaar van Anne Faber. Was een mooi interview en ging hier ook over. Zij houdt nog steeds van haar zoon, al heeft ze absoluut herkend dat hij een enorme misdadiger is.
woensdag 22 maart 2023 om 23:29
Houden van voel ik vooral heel duidelijk als het niet uit maakt wat ik er voor terug krijg. Bij mijn Kinderen, familie, hele goede vrienden en huisdieren voel ik dat.
Partner is combi van klein deel puur houden van maar vooral heel veel voorwaardelijke liefde. Ik hou van hem omdat ik er zoveel voor terug krijg. Stopt dit dan zal het houden ook van verdwijnen
Partner is combi van klein deel puur houden van maar vooral heel veel voorwaardelijke liefde. Ik hou van hem omdat ik er zoveel voor terug krijg. Stopt dit dan zal het houden ook van verdwijnen
donderdag 23 maart 2023 om 00:02
Het is en blijft je kind, het kleine onschuldige hoopje mens dat je 9maanden in je buik gedragen hebt en na de geboorte in je armen hield, dat kleine onschuldige hulpeloze hoopje mens aan wie je in je hart beloofd hebt er altijd voor te zorgen en hem/haar altijd te beschermen. Je kunt de daden van je kind veroordelen en verafschuwen, je kunt ook besluiten afstand te nemen van je kind, maar je zult nooit stoppen van je kind te houden. (Ik ben me ervan bewust dat er ook moeders zijn die niet (in staat is om) onvoorwaardelijk van hun kind (te) houden, dit zijn hele trieste situaties en het is niet mijn bedoeling om mensen te kwetsen of hun ervaringen te bagatelliseren. Ik probeer enkel uit te leggen waar de onvoorwaardelijke liefde voor een kind vandaan komt)
donderdag 23 maart 2023 om 09:30
Leuk om te lezen hoe iedereen er anders in staat, en welke betekenis je eraaan geeft. en fijn dat ik niet de enige ben die het lastig vindt. Vroeger werd “ ik hou van je “ ook niet hardop uitgesproken tegen mij, en ik vind dat nu ook lastig om da5 zelf te doen. Vind het zo zwaar klinken, zo definitief. Hebben jullie dat ook? Ik hoor soms bij de basisschool een moeder dan tussen neus en lippen door “love you!” zeggen tegen haar kind, maar ik bewaar liever zo’n uitspraak als bijzonder. Terwijl het juist goed is als je vaak hoort da5 er van je gehouden wordt. Spreken jullie “houden van “ hardop uit tegen bijvoorbeeld vrienden?
donderdag 23 maart 2023 om 10:38
Ik hou van mijn man, kinderen, vriendinnen, mijn zus en diens man, mijn nicht en mijn vader. Niet tegen iedereen spreek ik het uit. Maar dat voel ik wel heel sterk, dat ze belangrijk voor me zijn, ik heel veel om ze geef en het ontzettend veel pijn zou doen als hen iets zou overkomen, of wanneer zij zelf bijvoorbeeld veel pijn hebben. Ik houd niet van mijn moeder, die heeft mij mijn leven lang (met en zonder opzet) zo enorm beschadigd dat ze kapot kan vallen. Geen houden van, wel heel veel haat. Je hoeft niet automatisch van je familie te houden, je hebt niet voor hen gekozen.
donderdag 23 maart 2023 om 10:43
En of ze bestaan, helaas. Tegelijkertijd is zij voor mij de grootste drijfveer om het zelf onvoorwaardelijk te blijven doen naar mijn kinderen.m-april schreef: ↑23-03-2023 00:02Het is en blijft je kind, het kleine onschuldige hoopje mens dat je 9maanden in je buik gedragen hebt en na de geboorte in je armen hield, dat kleine onschuldige hulpeloze hoopje mens aan wie je in je hart beloofd hebt er altijd voor te zorgen en hem/haar altijd te beschermen. Je kunt de daden van je kind veroordelen en verafschuwen, je kunt ook besluiten afstand te nemen van je kind, maar je zult nooit stoppen van je kind te houden. (Ik ben me ervan bewust dat er ook moeders zijn die niet (in staat is om) onvoorwaardelijk van hun kind (te) houden, dit zijn hele trieste situaties en het is niet mijn bedoeling om mensen te kwetsen of hun ervaringen te bagatelliseren. Ik probeer enkel uit te leggen waar de onvoorwaardelijke liefde voor een kind vandaan komt)
donderdag 23 maart 2023 om 10:52
Ik hou zoveel van mijn dochter dat ik in staat ben om al anderhalf jaar geen contact met haar te hebben zodat zij haar demonen, angsten en verdriet onder ogen kan gaan zien en er de strijd mee aan gaat. Al ga ik ondertussen kapot van verdriet....
Dat is moederliefde... Toch?
Dat is moederliefde... Toch?
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
donderdag 23 maart 2023 om 11:11
Mijn zusje 
daar hield ik van .ze is nl te jong overleden .
Van mijn ouders ook overleden op hoge leeftijd .beter te accepteren dan mijn zusje .
Van je ouders weet je dat ze niet het eeuwige leven hebben .
Zijn kort na elkaar twee vrienden van ons overleden .van de een hield ik .alleen vriendschap dikke vriendschap van man en vrouw . En ik mis hem .
De ander had van mij ook wel 100 jaar mogen worden maar hem mis ik niet in mijn denken en doen .hoop dat ik het n beetje goed formuleer .
daar hield ik van .ze is nl te jong overleden .Van mijn ouders ook overleden op hoge leeftijd .beter te accepteren dan mijn zusje .
Van je ouders weet je dat ze niet het eeuwige leven hebben .
Zijn kort na elkaar twee vrienden van ons overleden .van de een hield ik .alleen vriendschap dikke vriendschap van man en vrouw . En ik mis hem .
De ander had van mij ook wel 100 jaar mogen worden maar hem mis ik niet in mijn denken en doen .hoop dat ik het n beetje goed formuleer .
Am ende wird alles gut.und wen es nicht gut ist .ist es nicht das ende .
donderdag 23 maart 2023 om 11:11
Ik houd van mijn man, dochter, ouders en oma. Oh en mijn katten. Mijn houden van cirkel is heel klein en zijn allemaal mensen (en dieren) die heel dicht bij mij staan.
Ik geef om vrienden, maar ik houd niet van ze. Ik zou het echt heel jammer vinden als het contact zou verdwijnen, maar ik zou er niet kapot aan gaan.
Wat betreft het uitspreken. Ik ben echt opgegroeid met dat wel zeggen. Mijn moeder en ik zeggen het nog steeds regelmatig tegen elkaar. En ik zeg het ook regelmatig tegen mijn dochter. Dat is dus ook wel eens als ik haar afgeef bij het kdv. Betekent niet dat ik er makkelijk over denk, want ik heb, naast de kleine cirkel, maar tegen 1 vriend ooit ik hou van je gezegd. Als ik het zeg, dan meen ik het ook echt.
Ik geef om vrienden, maar ik houd niet van ze. Ik zou het echt heel jammer vinden als het contact zou verdwijnen, maar ik zou er niet kapot aan gaan.
Wat betreft het uitspreken. Ik ben echt opgegroeid met dat wel zeggen. Mijn moeder en ik zeggen het nog steeds regelmatig tegen elkaar. En ik zeg het ook regelmatig tegen mijn dochter. Dat is dus ook wel eens als ik haar afgeef bij het kdv. Betekent niet dat ik er makkelijk over denk, want ik heb, naast de kleine cirkel, maar tegen 1 vriend ooit ik hou van je gezegd. Als ik het zeg, dan meen ik het ook echt.
donderdag 23 maart 2023 om 11:12
Houden van is soms (een beetje) loslaten om later weer te kunnen omarmen, heel veel liefs voor joulichtbron schreef: ↑23-03-2023 10:52Ik hou zoveel van mijn dochter dat ik in staat ben om al anderhalf jaar geen contact met haar te hebben zodat zij haar demonen, angsten en verdriet onder ogen kan gaan zien en er de strijd mee aan gaat. Al ga ik ondertussen kapot van verdriet....
Dat is moederliefde... Toch?
donderdag 23 maart 2023 om 11:41
Boeiende vraag. Liefde bestaat op een spectrum lijkt me, en dan heb je ook nog verschillende soorten.
Er is een heel aanwezig voelbaar soort houden van. Dat je alleen al omdat de persoon er simpelweg is ontroerd/blij/gelukkig bent, en je je bijna elke dag wel bewust bent van hoe belangrijk deze persoon voor je is, en als diegene afwezig is is dat voelbaar. Ik voel dit bv naar mijn partner en de kat, als ik kinderen zou hebben zouden ze vast in deze categorie zitten.
Dan heb je een meer passieve aanwezige mensen waar je veel om geeft maar die je niet dagelijks ziet, maar die wel meteen bij je opkomen als belangrijke personen. Voor wie je dingen wil doen om te helpen, bij wie je je verheugt om ze te zien, bij wie he je geaccepteerd en geliefd voelt, en bij wie je meeleeft als het niet goed gaat en die je erg zou missen in je leven als ze er niet meer zijn. Dit zijn bij mij enkele vrienden en naaste (schoon)familieleden.
Dan is er een categorie mensen die ik graag mag, maar die niet dichtbij genoeg staan om duidelijk vrienden te zijn. Misschien wel als ik ze langer zou kennen of in een bredere context. Mensen die ik vooral door omstandigheden ken en met wie ik goed kan opschieten. Collega's vooral, een buurvrouw, sommige familie. Ik voel sympathie, vind het gezellig met ze, zou op verzoek met dingen helpen en het jammer vinden als ik ze nooit meer zou zien, maar niet hartverscheurend.
Dan zijn er mensen met wie de relatie gecompliceerd is; aan de ene kant houd ik van ze, aan de andere kant botsen we of zijn we te verschillend. Ken ze goed en wil ook dat het goed met ze gaat, maar als dat niet zo is raakt het me minder dan bij mensen die dichtbij staan. Afstand voelt ambivalent, meer vaag onrustig 'ik heb al een tijdje niets laten horen' dan echt drang om contact op te nemen. Eigenlijk alleen familie in deze categorie.
Dan kennissen, verre familie, en collega's die ik oppervlakkig ken. Als ze ineens weg zijn zou het niet meteen opvallen. Geen liefde, wel sympathie maar erg situatiegebonden, uit het oog, uit het hart.
Er is een heel aanwezig voelbaar soort houden van. Dat je alleen al omdat de persoon er simpelweg is ontroerd/blij/gelukkig bent, en je je bijna elke dag wel bewust bent van hoe belangrijk deze persoon voor je is, en als diegene afwezig is is dat voelbaar. Ik voel dit bv naar mijn partner en de kat, als ik kinderen zou hebben zouden ze vast in deze categorie zitten.
Dan heb je een meer passieve aanwezige mensen waar je veel om geeft maar die je niet dagelijks ziet, maar die wel meteen bij je opkomen als belangrijke personen. Voor wie je dingen wil doen om te helpen, bij wie je je verheugt om ze te zien, bij wie he je geaccepteerd en geliefd voelt, en bij wie je meeleeft als het niet goed gaat en die je erg zou missen in je leven als ze er niet meer zijn. Dit zijn bij mij enkele vrienden en naaste (schoon)familieleden.
Dan is er een categorie mensen die ik graag mag, maar die niet dichtbij genoeg staan om duidelijk vrienden te zijn. Misschien wel als ik ze langer zou kennen of in een bredere context. Mensen die ik vooral door omstandigheden ken en met wie ik goed kan opschieten. Collega's vooral, een buurvrouw, sommige familie. Ik voel sympathie, vind het gezellig met ze, zou op verzoek met dingen helpen en het jammer vinden als ik ze nooit meer zou zien, maar niet hartverscheurend.
Dan zijn er mensen met wie de relatie gecompliceerd is; aan de ene kant houd ik van ze, aan de andere kant botsen we of zijn we te verschillend. Ken ze goed en wil ook dat het goed met ze gaat, maar als dat niet zo is raakt het me minder dan bij mensen die dichtbij staan. Afstand voelt ambivalent, meer vaag onrustig 'ik heb al een tijdje niets laten horen' dan echt drang om contact op te nemen. Eigenlijk alleen familie in deze categorie.
Dan kennissen, verre familie, en collega's die ik oppervlakkig ken. Als ze ineens weg zijn zou het niet meteen opvallen. Geen liefde, wel sympathie maar erg situatiegebonden, uit het oog, uit het hart.
This is an unacceptable timeline
donderdag 23 maart 2023 om 12:07
Tegen mijn kind en man zeg ik het elke dag, bewust. Niet tussen neus en lippen door, maar ik sta er echt even bij stil.Vivienne99 schreef: ↑23-03-2023 09:30Ik hoor soms bij de basisschool een moeder dan tussen neus en lippen door “love you!” zeggen tegen haar kind, maar ik bewaar liever zo’n uitspraak als bijzonder. Terwijl het juist goed is als je vaak hoort da5 er van je gehouden wordt. Spreken jullie “houden van “ hardop uit tegen bijvoorbeeld vrienden?
Tegen vrienden zeg ik niet snel dat ik van ze hou, alleen als we ff een momentje hebben. Ik spreek tegen hen wel vaak uit dat ik hen waardeer, ik moedig ze aan en ik juich voor hun successen. Andere manieren om te laten zien dat ik van ze hou
donderdag 23 maart 2023 om 12:12
Mijn kinderen moeder en zusje. Daar hou ik écht oprecht van.
Ik geef om mijn broer. Maar er is zoveel gebeurd. Dat het van houden van is overgegaan naar geven om hem.
Als mijn moeder zusje of kinderen iets zou overkomen. Zou ik hier helemaal kapot van zijn.
Bij sommige zou ik er verdriet om hebben. Maar het een plek kunnen geven.
Bij degene van wie ik oprecht hou zou dat nooit goed lukken.
Ik geef om mijn broer. Maar er is zoveel gebeurd. Dat het van houden van is overgegaan naar geven om hem.
Als mijn moeder zusje of kinderen iets zou overkomen. Zou ik hier helemaal kapot van zijn.
Bij sommige zou ik er verdriet om hebben. Maar het een plek kunnen geven.
Bij degene van wie ik oprecht hou zou dat nooit goed lukken.
donderdag 23 maart 2023 om 12:25
Hier ook, iedere avond bij het instoppen zeg ik: "Ik hou van jou" en vult kind aan "Tot de maan en weer terug". Daarna zeg ik dat ik trots op hem ben en vraag ik of hij ook trots op zichzelf is, wat hij met een glimmend snuutje bevestigt. Dit ritueel heb ik met beide kinderen, wat echt niet minder betekent omdat het iedere avond gezegd wordt.Pinaco schreef: ↑23-03-2023 12:07Tegen mijn kind en man zeg ik het elke dag, bewust. Niet tussen neus en lippen door, maar ik sta er echt even bij stil.
Tegen vrienden zeg ik niet snel dat ik van ze hou, alleen als we ff een momentje hebben. Ik spreek tegen hen wel vaak uit dat ik hen waardeer, ik moedig ze aan en ik juich voor hun successen. Andere manieren om te laten zien dat ik van ze hou
donderdag 23 maart 2023 om 15:41
donderdag 23 maart 2023 om 15:45
lichtbron schreef: ↑23-03-2023 10:52Ik hou zoveel van mijn dochter dat ik in staat ben om al anderhalf jaar geen contact met haar te hebben zodat zij haar demonen, angsten en verdriet onder ogen kan gaan zien en er de strijd mee aan gaat. Al ga ik ondertussen kapot van verdriet....
Dat is moederliefde... Toch?
donderdag 23 maart 2023 om 15:51
Hier hetzelfde. Maar het is niet hetzelfde als moederliefde, uiteraard. En ik geef ook eerlijk toe dat ik niet van ál mijn leerlingen hou. Van de ene meer dan van de andere. En er zijn er ook bij waarbij het heel moeilijk is om iets van liefdevolle gevoelens voor te hebben. Ik kan dit, vind ik in ieder geval zelf, wel goed voor mezelf houden en de leerlingen niet het gevoel geven dat ik de één hoger heb zitten dan de ander, al is dat dus soms wel zo.feow schreef: ↑22-03-2023 16:16Ik heb voor mijn leerlingen een soort speciale liefde.
Als ze bij mij in de klas zitten en daarna nog ongeveer drie maanden ga ik voor ze door het vuur en mag je me midden in de nacht wakker maken om iets te doen, daarna neem ik (op een enkele uitzondering na) afstand.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
