Ongelijke behandeling door schoonouders

06-12-2023 20:05 204 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn schoonouders geven mij met mijn verjaardag een aanzienlijk kleiner geldbedrag dan aan hun eigen zoon, mijn partner.
Ik ben dit niet gewend vanuit ons gezin. Mijn ouders geven iedereen altijd gelijke bedragen.

We zijn overigens 7 jaar bij elkaar.

Hoe kijken jullie hier tegenaan?
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh, mijn ouders (gescheiden) geven mij ieder altijd 50 euro voor mijn verjaardag (of een cadeau rond die waarde, als ik iets weet te bedenken), en mijn man krijgt een cadeau rond de 25 euro. Man en ik hebben er nooit bij stilgestaan dat dat een ongelijke behandeling is. Cadeaus voor onze families betalen we altijd gewoon sam/sam. Tsja, je kan wel op alle slakken zout leggen natuurlijk.
Quincy2 schreef:
07-12-2023 07:43
Ik heb liever 20-50 euro dan een theedoek (ja, wel eens gehad).

Mijn man krijgt ook veel meer. Ik zit er niet mee. Toen mijn schoonmoeder eens van wat geld af moest, kreeg ik een bepaald bedrag en haar kinderen en kleinkinderen 10x zoveel of zo. Dus de kinderen staan ook hoger in de rangorde. De partner van schoonzus kreeg hetzelfde als ik.


Oh ik niet. Doe mij maar een paar mooie, goed uitgezochte theedoeken dan een briefje van 20. Ik ben een vrouw van in de 40 met een eigen salaris, geen tiener.

Verder eens, helemaal prima en logisch dat eigen kinderen hoger in de rangorde staan. Ik kan dit topic echt maar moeilijk begrijpen.. zoveel relaties zijn tegenwoordig ook niet voor het leven, dus waarom moet je doen alsof je schoonkinderen op hetzelfde niveau staan als je eigen kinderen?
Alle reacties Link kopieren Quote
BosEnDuin schreef:
07-12-2023 09:13
Ik snap TO wel, ik kom uit een gezin waarbij zowel mijn zus als ik altijd 'hetzelfde' kregen aan waarde voor verjaardagen etc. Nu heb ik >10 jaar een relatie, mijn partner en ik zijn vlak op elkaar jarig en vieren het altijd samen. Steevast krijg ik een aanzienlijk kleiner cadeautje dan mijn man van mijn schoonouders en dat staat toch altijd een beetje raar. In de trant van nieuwe accuboormachine voor HIM vs 2 theedoeken voor HER. Dat steekt altijd een beetje.
Het gaat niet om hebzucht maar om hoe je bent opgevoed en wat je zelf normaal vindt. Bij mij is dat gelijkheid qua cadeaus of iemand nu 'eigen' of 'aangetrouwd' is dus als dat in de kleine kring zo anders gaat, doet dat toch vreemd aan, alsof je minder waard bent dan de ander.
Dat soort dingen kregen wij hier ook. Nou vond ik het wel opmerkelijk, maar eigenlijk wel prima: ik had niet zoveel met die mensen. Als je dan steeds toch wel leuke cadeaus krijgt, kom je misschien toch in een soort dilemma terecht. Op deze manier, dat ik dan theedoeken kreeg alsof ik afdeling afwas was en mijn man niet, bevestigde het mijn mening over die mensen. Daarbij speelde natuurlijk mee hoe ik deze 'cadeaus' in mijn handen gedrukt kreeg, uit het zicht van de andere gasten als een moetje.
Alle reacties Link kopieren Quote
Stientje schreef:
07-12-2023 09:35
Oh ik niet. Doe mij maar een paar mooie, goed uitgezochte theedoeken dan een briefje van 20. Ik ben een vrouw van in de 40 met een eigen salaris, geen tiener.
Echt? Theedoeken zijn theedoeken, zoiets kun je wat mij betreft niet 'goed uitzoeken', want ze zijn allemaal hetzelfde :-) En als vrouw van in de 40 met een eigen salaris wil je toch geen ouderwetse rolbevestigende theedoeken? De afwas is jouw taak....
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben oprecht verbaasd over de OP en sommige reacties. Ik vind het helemaal niet raar om aan je eigen kinderen meer te geven.
Er is geen sprake van ongelijke behandeling want de relatie is niet gelijk. Je bent geen kind, je bent "slechts" de partner van hun kind.
Geef jij de buurvrouw ook hetzelfde voor haar verjaardag als dat je je moeder geeft?

Ik krijg een geldbedrag voor mijn verjaardag van mijn schoonouders. Ik weet niet of het evenveel is als mijn man krijgt maar ik vermoed van wel. En dat vind ik juist raar. Heel lief natuurlijk, ik ben dol op ze! Maar het hoeft voor mij echt niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn ouders willen alles ook heel gelijk doen. En daar past een vast geldbedrag per kind bij. Dat is al 20 jaar 100 euro. Als ik iets duurders op het oog heb, vraag ik de siblings bij te leggen, of ik koop het zelf en stuur een tikkie van 100 euro.

Ik heb echt geen idee hoeveel schoonkinderen krijgen van mijn ouders. Maakt me ook helemaal niet uit.

Mijn neefjes en nichtjes gun ik sowieso de wereld, dus hoe meer die krijgen, hoe beter.
Alle reacties Link kopieren Quote
Quincy2 schreef:
07-12-2023 09:45
Echt? Theedoeken zijn theedoeken, zoiets kun je wat mij betreft niet 'goed uitzoeken', want ze zijn allemaal hetzelfde :-) En als vrouw van in de 40 met een eigen salaris wil je toch geen ouderwetse rolbevestigende theedoeken? De afwas is jouw taak....

Off topic, maar theedoeken zijn zeker niet theedoeken. Ik heb regelmatig 'oh zo leuke' theedoeken gekocht die voor geen meter drogen. Dan krijg ik liever een set goeie van De Witte Lietaer. Al zijn die van de HEMA ook favoriet bij mij.
Ik heb er oprecht echt nog nóóit notie van genomen of ik minder krijg aan cadeautjes/giften van mijn schoonouders op verjaardagen.

Wel heb ik een keer meegemaakt, dat na een lange dag mijn schoonouders helpen verhuizen, opruimen, schoonmaken samen met mijn schoonzus.
Ik per ongeluk zag dat mijn schoonzus in de keuken iets toegestopt kreeg van schoonvader (haar vader dus)
Ik zag het niet goed, maar 2 briefjes van 50 waren het sowieso.
Ik kreeg niks.
Het was natuurlijk zijn goed recht om zijn eigen dochter iets te willen te geven... maar erg netjes naar mij toe vond ik het niet. Al was het duidelijk niet de bedoeling dat ik het had gezien.
Het was wel teleurstellend.

Verder zou ik niet weten wie, 'wat' krijgt.
Taskmaster schreef:
07-12-2023 09:53
Off topic, maar theedoeken zijn zeker niet theedoeken. Ik heb regelmatig 'oh zo leuke' theedoeken gekocht die voor geen meter drogen. Dan krijg ik liever een set goeie van De Witte Lietaer. Al zijn die van de HEMA ook favoriet bij mij.

Eens! Ik zie het krijgen van theedoeken (of iets anders huishoudelijks) ook niet perse als rolbevestigend. Ik heb prachtige theedoeken van een van mijn beste vriendin gehad een tijdje geleden, en ben juist heel blij daarmee. Het zijn mooie, dure theedoeken, die mooi staan in de keuken. Had ik zelf nooit gekocht.

Maar het was maar een voorbeeld natuurlijk. Voor mij telt vooral dat ik geld echt een absurd kado vind voor een volwassene.
Alle reacties Link kopieren Quote
Stientje schreef:
06-12-2023 22:56
Ik sta er echt van te kijken dat mensen hun (schoon)kinderen geld geven voor hun verjaardag. Worden jullie elk jaar opnieuw 12 ofzo?

Wat is er mis met gewoon een leuk persoonlijk kado?
Als ik voor mijzelf spreek: ik heb genoeg spullen. Ik word niet gelukkiger van een nieuwe sjaal, ski muts of theepot om maar een zijstraat te noemen.

Ik vraag wel eens aan mijn ouders voor een kerst- of verjaardagscadeau een dagje uit naar bijvoorbeeld De Efteling wanneer we in Nederland zijn. Herinneringen maken en er samen op uit.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren Quote
Stientje schreef:
06-12-2023 22:56
Ik sta er echt van te kijken dat mensen hun (schoon)kinderen geld geven voor hun verjaardag. Worden jullie elk jaar opnieuw 12 ofzo?

Wat is er mis met gewoon een leuk persoonlijk kado?
Ik zie het juist andersom. Een 12-jarige wil geen geld, maar een leuk cadeau.
Ik heb gewoon erg weinig wensen. Ik hou niet van hebbedingetjes of kopen om te kopen. Bovendien zijn mijn (schoon)ouders niet meer de jongsten, en vinden iets bedenken en het gaan kopen lastig. Geld is voor beide kanten fijner. Wel horen ze graag waar ik het voor gebruikt heb.
Alle reacties Link kopieren Quote
Baggal schreef:
07-12-2023 10:01
Als ik voor mijzelf spreek: ik heb genoeg spullen. Ik word niet gelukkiger van een nieuwe sjaal, ski muts of theepot om maar een zijstraat te noemen.

Ik vraag wel eens aan mijn ouders voor een kerst- of verjaardagscadeau een dagje uit naar bijvoorbeeld De Efteling wanneer we in Nederland zijn. Herinneringen maken en er samen op uit.
Dit dus.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pindakaasjes schreef:
07-12-2023 09:53

Wel heb ik een keer meegemaakt, dat na een lange dag mijn schoonouders helpen verhuizen, opruimen, schoonmaken samen met mijn schoonzus.
Ik per ongeluk zag dat mijn schoonzus in de keuken iets toegestopt kreeg van schoonvader (haar vader dus)
Ik zag het niet goed, maar 2 briefjes van 50 waren het sowieso.
Ik kreeg niks.
Het was natuurlijk zijn goed recht om zijn eigen dochter iets te willen te geven... maar erg netjes naar mij toe vond ik het niet. Al was het duidelijk niet de bedoeling dat ik het had gezien.
Het was wel teleurstellend.
Dit lijkt me pijnlijk.

Ik heb een schoonfamilie meegemaakt waarbij de schoondochters heel veel klussen deden voor de schoonouders. Schoondochters die meegingen met schoonmoeder naar doktersafspraken, schoondochters die huishoudelijke klusjes deden, meer dan de eigen zoons.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nova schreef:
07-12-2023 10:05
Ik zie het juist andersom. Een 12-jarige wil geen geld, maar een leuk cadeau.
Ik heb gewoon erg weinig wensen. Ik hou niet van hebbedingetjes of kopen om te kopen. Bovendien zijn mijn (schoon)ouders niet meer de jongsten, en vinden iets bedenken en het gaan kopen lastig. Geld is voor beide kanten fijner. Wel horen ze graag waar ik het voor gebruikt heb.
Ik vraag altijd waar behoefte aan is. Als ze heel specifiek zijn, krijgen ze dat van mij. Maar soms sparen ze voor iets en dan vragen ze geld. Dus dan houd ik daar rekening mee. Ik geef dan geld met wat lekkers erbij waar diegene van houdt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Stientje schreef:
07-12-2023 09:57


Maar het was maar een voorbeeld natuurlijk. Voor mij telt vooral dat ik geld echt een absurd kado vind voor een volwassene.
Nou ja, ik ben single en ik krijg nooit grote cadeaus van iemand, behalve die 100 euro op mijn verjaardag van mijn ouders. Daar leg ik dan graag wat bij, zodat ik een mooie tas, mooie oorbellen of duik-camera van kan kopen. Dus ik heb dan liever dat geld (evt aangevuld met wat geld van siblings) zodat ik wat groters kan uitzoeken. Iets wat ik niet 'zomaar' voor mezelf zou kopen.

Maar ik heb ook een sibling die als er geen groter familiecadeau was alsnog met 15 euro cash komt aanzetten. Dan denk ik 'die ene keer per jaar dat je een cadeautje voor me koopt.....'. Dan heb ik wél nog liever een leuk paar sokken of een theedoek ;).
Alle reacties Link kopieren Quote
Stientje schreef:
07-12-2023 09:35
Oh ik niet. Doe mij maar een paar mooie, goed uitgezochte theedoeken dan een briefje van 20. Ik ben een vrouw van in de 40 met een eigen salaris, geen tiener.

Verder eens, helemaal prima en logisch dat eigen kinderen hoger in de rangorde staan. Ik kan dit topic echt maar moeilijk begrijpen.. zoveel relaties zijn tegenwoordig ook niet voor het leven, dus waarom moet je doen alsof je schoonkinderen op hetzelfde niveau staan als je eigen kinderen?
Waarom moet je tiener zijn om geld te krijgen?
Is toch leuk als iemand zelf wat uit kan zoeken? Of uit eten gaat van dat cadeau?
Baggal schreef:
07-12-2023 10:01
Als ik voor mijzelf spreek: ik heb genoeg spullen. Ik word niet gelukkiger van een nieuwe sjaal, ski muts of theepot om maar een zijstraat te noemen.

Ik vraag wel eens aan mijn ouders voor een kerst- of verjaardagscadeau een dagje uit naar bijvoorbeeld De Efteling wanneer we in Nederland zijn. Herinneringen maken en er samen op uit.
Ja en nee, in mijn geval. Krijg ik geld, verdwijnt het meestal gewoon aan boodschappen.
Anderzijds heb ik (om een voorbeeld te geven) jaren lang met een soort grote kruik van aardewerk gezeten) die volgens een vriendin écht iets voor mij was... maar die ik in werkelijkheid spuuglelijk vond en vond vloeken in mijn interieur.
Dan vroeg ze ook nog bij ieder bezoek waar ik die mooie kruik toch had staan?
Dan loog ik dat die nou net op mijn slaapkamer of badkamer had gezet (terwijl hij al lang naar de kringloopwinkel was gegaan).
Dit herhaalde zich best vaak tot ik uiteindelijk maar jokte dat de kruik helaas kapot was gevallen.
Ik vond het best zielig voor haar want dat ding zou nog behoorlijk prijzig geweest zijn. Een heel lief gebaar van haar maar voor mij een miskoop en dus weggegooid geld.

Dan is soms geld geven idd toch beter.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nova schreef:
07-12-2023 10:05
Ik zie het juist andersom. Een 12-jarige wil geen geld, maar een leuk cadeau.
Ik heb gewoon erg weinig wensen. Ik hou niet van hebbedingetjes of kopen om te kopen.
Wat ik nodig heb, koop ik meestal gewoon zelf. Ik heb niet zoveel behoefte aan frutsels, sjaaltjes, sieraden, badschuim. Nou vier ik mijn verjaardag al jaren niet meer, maar met kerst kreeg ik nog wel hetzelfde soort cadeau (of toch nog iets voor mijn verjaardag later). Ik hoef helemaal niks eigenlijk, maar als je me iets wil geven, doe dan maar iets waar ik wat aan heb, en waar ik iets nuttigs van kan kopen. Ik hoef niet een cadeau om een cadeau te krijgen (of zodat de ander niet met lege handen komt).
Tafelkleed schreef:
07-12-2023 10:12
Waarom moet je tiener zijn om geld te krijgen?
Is toch leuk als iemand zelf wat uit kan zoeken? Of uit eten gaat van dat cadeau?

Als iemand zelf om geld vraagt voor iets groters vind ik het prima. Maar als ik zomaar een briefje van 50 zou krijgen dan gaf ik het de week daarna aan de schoonmaakster vrees ik!

Ik vind ‘belevingen’ ook leuke kado’s trouwens: etentjes, dagje sauna, theater, dat soort dingen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pindakaasjes schreef:
07-12-2023 10:13
Ja en nee, in mijn geval. Krijg ik geld, verdwijnt het meestal gewoon aan boodschappen.
Anderzijds heb ik (om een voorbeeld te geven) jaren lang met een soort grote kruik van aardewerk gezeten) die volgens een vriendin écht iets voor mij was... maar die ik in werkelijkheid spuuglelijk vond en vond vloeken in mijn interieur.
Dan vroeg ze ook nog bij ieder bezoek waar ik die mooie kruik toch had staan?
Dan loog ik dat die nou net op mijn slaapkamer of badkamer had gezet (terwijl hij al lang naar de kringloopwinkel was gegaan).
Dit herhaalde zich best vaak tot ik uiteindelijk maar jokte dat de kruik helaas kapot was gevallen.
Ik vond het best zielig voor haar want dat ding zou nog behoorlijk prijzig geweest zijn. Een heel lief gebaar van haar maar voor mij een miskoop en dus weggegooid geld.

Dan is soms geld geven idd toch beter.
Moest wel lachen dat jij je dus in allerlei bochten moest wringen vanwege die kruik. Tja… Mijn oom zei altijd: je moet maar afwachten wat er nu weer je huis binnenkomt :rofl: .

Ik heb destijds van mijn ouders voor het afstuderen twee zilveren kandelaars gekregen en van een oom een Mont Blanc pen. Dat vind ik dan wel hele mooie cadeaus voor een speciale gelegenheid. Van mijn man ook wel eens sieraden voor de trouwdag of de geboorte van onze dochter. Maar… dat zijn vaak hele speciale cadeaus en die waardeer ik enorm. Maar juist van de “frutsels” in het huis word ik niet blij, hoe lief en aardig dat ook is. Je huis slipt zo dicht met spullen die je niet gebruikt. Vaak staat het dan gewoon in de kast.
Een aantal jaar terug begon ik met serviesgoed: dat vond ik ook helemaal prima om gewoon een beker of een kommetje te krijgen. Niet origineel, maar wel handig. Inmiddels is dat servies compleet (met extra’s) dus ook daar genoeg van.

Mijn tante komt na kerst en neemt ons mee naar een ballet. Dat vind ik dus ontzettend leuk en lief en… je hebt daarna geen “frutsels”.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Oh, ik houd juist helemaal niet van belevingen krijgen. Dat is onder mensen van mijn leeftijd steeds vaker het idee, ik geef “een beleving” (want we hebben alles al), dus dan moet je weer uit eten, naar het theater en weet ik het wat. Soms maanden later nog, omdat het er eerder niet van kwam, want vaak moet je met de gever naar de beleving. Vaak geef je dan alsnog zelf ook weer geld uit. Geef me gewoon iets en dan ronden we die verjaardag ter plekke meteen af. Klaar is Kees.
Nu ik er aan denk, wij zijn thuis sowieso al niet zo opgevoed met dat alles gelijk moest zijn. Mijn ouders kochten voor ons wat we leuk vonden. Met bijvoorbeeld Sinterklaas kon dat behoorlijk uiteen lopen, omdat de een van dure Lego hield en de ander gewoon graag vouwblaadjes en stickers wilde. Mijn ouders gingen dan niet specifiek aanvullen om de bedragen gelijk te maken. En het was ook absoluut taboe om te vergelijken “hier wordt niet gemeten!”. Ook hebben sommigen van ons bijvoorbeeld het rijbewijs gekregen, en anderen niet. Dat liep dan gewoon zo. Voor ons verder heel normaal. Dingen liepen gewoon zo. Ik heb daar nooit een probleem mee gehad, in het grote geheel gaat het redelijk gelijk op. Denk ik ;)

Dus wellicht maakt dat al dat ik dingen anders zou ervaren dan iemand die heel erg is opgevoed met gelijke monniken, gelijke kappen.
nitflex schreef:
07-12-2023 10:48
Nu ik er aan denk, wij zijn thuis sowieso al niet zo opgevoed met dat alles gelijk moest zijn. Mijn ouders kochten voor ons wat we leuk vonden. Met bijvoorbeeld Sinterklaas kon dat behoorlijk uiteen lopen, omdat de een van dure Lego hield en de ander gewoon graag vouwblaadjes en stickers wilde. Mijn ouders gingen dan niet specifiek aanvullen om de bedragen gelijk te maken. En het was ook absoluut taboe om te vergelijken “hier wordt niet gemeten!”. Ook hebben sommigen van ons bijvoorbeeld het rijbewijs gekregen, en anderen niet. Dat liep dan gewoon zo. Voor ons verder heel normaal. Dingen liepen gewoon zo. Ik heb daar nooit een probleem mee gehad, in het grote geheel gaat het redelijk gelijk op. Denk ik ;)

Dus wellicht maakt dat al dat ik dingen anders zou ervaren dan iemand die heel erg is opgevoed met gelijke monniken, gelijke kappen.

Same here. Ik pas dit principe ook niet toe bij de kado’s voor mijn kinderen eerlijk gezegd. Ik denk er nu met kerst in het vooruitzicht ook niet perse over na of beide kinderen wel voor exact hetzelfde bedrag kado’s krijgen. Soms wil de een een koptelefoon van 80 euro en de ander een horloge van 50. Ik ga dat dan niet aan zitten vullen met 30 euro aan andere troepjes. Over hun leven gemeten zullen ze heus wel ongeveer hetzelfde van me krijgen :)
In mijn familie is geld krijgen trouwens wel gebruikelijk. Mijn familie woont in het buitenland en we kregen als kind voor onze verjaardag vaak $100 opgestuurd bijvoorbeeld (en ook altijd kleding). En voor dingen als je communie enzo. Maar dat mocht je dan niet zomaar terloops uitgeven. Dat deed je in je spaarpot en als je er wat mee ging kopen, dan schreven we een bedankbrief naar oma om te vertellen wat we ermee hadden gedaan.

Zo ga ik daar nu nog steeds mee om. Als iemand mij €50 geeft, gaat dat zeker niet zomaar op aan boodschappen. Ik houd dat apart (noteer het). Als ik het dan gebruik als bijdrage aan iets groters dan laat ik dat de gever altijd weten in een kaartje. Misschien is geld geven in andere culturen gebruikelijker.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als aanhang hoor je niet bij de bloedband en je bent als aanhang officieel ook geen erfgenaam, dus ergens klopt de stelling "dat je er niet echt bij hoort" wel.
Het zal vervelend voelen, dat snap ik.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven