Gezondheid alle pijlers

Klacht indienen tegen arts? Ervaringen?

27-03-2025 09:46 24 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hi,

Wie heeft er wel eens een klacht ingediend tegen een arts (ziekenhuis) en wat waren je ervaringen daarmee? Ik twijfel heel erg of ik het moet doen, omdat ik denk dat het heel veel energie gaat kosten die ik momenteel niet heb. Wil vooral erkenning én dat de gemaakte fouten in de toekomst niet meer gemaakt worden bij andere mensen.

De situatie is: na operatie werd gezegd dat ik geen kanker had. Aantal weken later kom ik op standaard controle en wordt gezegd dat het toch kanker was. Blijkt dat ze zonder mij te informeren, een orgaan dat 2 jaar eerder is verwijderd, hebben opgevraagd en opnieuw hebben onderzocht. Lang verhaal kort.
Klacht gaat niet over de conclusie kanker, maar over het proces en de communicatie. Voelt heel onveilig dat dit verder onderzoek is gedaan zonder mij te informeren, ben niet meegenomen in het proces.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik weet niet of je hier een juridisch punt hebt, of je nog "eigenaar" bent van verwijderde organen. Ik heb zelf vaak genoeg met mijn kind meegemaakt dat bloed en stukjes weefsel op een later moment alsnog worden onderzocht op iets anders. Niet per se met eerst overleg daarover. Dus ja, of dat onveilig zou zijn... Over je gevoel valt niet te twisten, maar ik kan zelf niet meteen begrijpen waarom dat onveilig voelt.
Dat je eerst verteld wordt "geen kanker" en daarna toch kanker blijkt te hebben, wat ze je tijdens een routine controle vertellen....Ja, dat is erg heftig en klachtwaardig. Veel sterkte daarmee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je zou sowieso contact op kunnen nemen met de klachtenfunctionaris van het ziekenhuis en daar je verhaal doen. Dan hoor je ook de eventuele verdere procedure.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou dit eerst bespreken in je eerstvolgende afspraak met de oncoloog zelf of verpleegkundige. Of anders een belafspraak laten maken.
Mijn ervaring in mijn ziekenhuis is dat de oncoloog en oncologieverpleegkundige ook ruimte nemen voor zo'n gesprek. Elke stap in het traject wordt door de oncoloog besproken, dus als weefsel opnieuw wordt getest moet je dat weten.

Opspelen als formele klacht kan altijd nog.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als ik dit zo lees vind ik een klacht indienen niet gelijk de eerste logische stap. Wel dat je je verhaal moet kunnen doen in het ziekenhuis en met de behandelend arts en dat ze naar je luisteren en als je inderdaad gelijk hebt dat erkennen en excuses aanbieden.
Ik zou dus nu eerst contact leggen met je behandelaar en zien of je daar een afspraak met kunt krijgen. Lukt dit niet of het je al een poging gedaan dan zou je de klachtenfunctionaris kunnen benaderen.

Bij een klacht tegen een arts denk ik gelijk aan het Medisch Tuchtcollege. Maar wellicht dat jij iets anders in je hoofd had.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat voelt er nu zo onveilig? Dat je niet bent meegenomen in het feit dat ze het recent gingen onderzoeken? Of dat je nu pas hoort dat het kanker was en niet twee jaar geleden al? Dus dat het toen niet verder is onderzocht en dat je nu anders misschien wel dood had kunnen zijn door eventuele uitzaaiingen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Geen ervaring maar wel een situatie gehad die verkeerd had kunnen aflopen.

Ik koos ervoor om geen klacht in te dienen.
Het kost energie die negatief is en het kan lang duren.

Ik wilde liever focussen op herstel en heb wel heel goed mijn verhaal en beklag kunnen doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat vreselijk voor je. Ik wens je in eerste plaats veel sterkte met deze situatie.

Over je vraag: welke toestemmingsverklaringen heb je ondertekend? Op mijn werk vragen we bijv altijd voor elke vorm van behandeling/ contact om toestemming voor het opvragen van het dossier, de medische gegevens bij overige specialisten of betrokken zorgpartijen. Dat is wettelijk ook verplicht. Zonder toestemming mag er niks uit een (oud) dossier gehaald worden. Laat staan opnieuw onderzocht. Heb je niet getekend dan sta je met een klacht zeker in je recht. Neemt niet weg dat ik eerst een gesprek met de betrokkenen zou aangaan om je situatie kenbaar te maken. Hen de gelegenheid te geven eea uit te leggen, te erkennen en eventuele excuses te maken. Wellicht is dat al voldoende voor je en kun je je energie sparen voor je herstel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat heftig dat je onverwacht hoorde dat je kanker hebt. Veel sterkte.

Heb je met de arts(en) gesproken over de gang van zaken?
Wat was de aanleiding voor het onderzoek en weet je wat de reden is dat ze het niet gemeld hebben? Kan het zijn dat je iets gemist hebt?
Misschien helpt zo´n gesprek je gedachten op een rijtje te krijgen en te besluiten of je daadwerkelijk een klacht wil indienen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn moeder, ook rondom communicatie en kanker.
Excuses of erkenning kwam er niet, maar wel een andere arts af kunnen dwingen.
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zie het geloof ik niet, wat het probleem is?

Beter dit dan dat ze het te laat ontdekken denk ik toch?

De communicatie had beter gekund, maar om nu gelijk een klacht in te dienen lijkt me overdreven.
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren Quote
Heb je niet eerst behoefte om het gesprek te voeren? Je doet aannames over jouw rechten (en hun plichten). Maar los daarvan, of er iets overtreden is of niet (dat weet ik niet, ben geen medisch jurist), je hebt de gang van zaken blijkbaar als heel onprettig ervaren. Ik denk dat je er eerst meer bij gebaat bent dat je dit graag bespreekbaar wilt maken, omdat het veel met je doet. Kijk dan wat dit gesprek je brengt. Of ze nog iets kunnen uitleggen. Of procedures zo werken of dat ze er niet bij stilgestaan hebben of juist dachten ze iets goeds te doen om met terugwerkende kracht eea op te zoeken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb in een academisch ziekenhuis wel eens gevraagd om een gesprek met de supervisor omdat er tijdens een onderzoek iets mis dreigde te gaan. Dat het niet mis ging, was omdat ik een compleet college gaf toen ze de verkeerde handeling wilden doen (voor mijn aandoening, ze wilden het gewoon volgens het normale protocol uitvoeren). De arts vond dat niet leuk, maar toen ze samen met de supervisor terug kwam, hadden ze samen al een literatuuronderzoekje gedaan en gezien dat ik gelijk had. Dat leverde een flink geschrokken arts assistent op. De supervisor bood zijn excuses aan dat ze niet op de hoogte waren en bood als oplossing een onderwijsmoment hieraan te wijden, zodat alle artsen in opleiding tot dat specialisme bijgeschoold zouden worden. Dat is ook gebeurd, ik hoor van medepatienten dat het nu beter gaat. Goede oplossing dus maar ik ben wel naar een expertisecentrum gegaan, waar ik deze uitleg niet hoef te geven.

Bij een ander specialisme wilde ik een vergelijkbare situatie voorkomen, daarom wilde ik een gesprek met de arts voordat het onderzoek op de agenda stond. Dat lukte niet: ik kon kiezen tussen een spoedonderzoek zonder gesprek of een voorafgaand consult na een wachtlijst van een jaar. Omdat ik compleet gespamd werd voor een afspraak voor dat spoedonderzoek maar verder geen steek verder kwam, heb ik daar een klacht ingediend bij de klachtenfunctionaris. Die heeft het met de arts besproken, waarna zij mij belde. Ik heb uitgelegd wat de aandachtspunten waren en bij de afspraak bleek ze daar echt heel goed rekening mee te houden. Alles ook goed in het verslag gemeld, dus over 5 jaar, als dat onderzoek herhaald moet worden, is het ook allemaal nog bekend.

Maar ook wel een doorverwijzing, weer met de vraag om te overleggen vanwege de medische situatie, waarbij de arts vond dat ze het wel op de normale manier kon doen, waarbij ik flink in de stress geschoten ben en ben blijven weigeren. Uiteindelijk heeft ze vanwege mijn weigering het onderzoek toch aangepast, maar zonder te weten waarom dat nodig was en met de opmerking dat deze manier van onderzoek onvoldoende informatie gaf. Een andere aanpassing die zelfs meer info zou geven, wilde ze niet doen. Een klacht hierover, met de vraag om alsnog het gesprek te kunnen hebben, is door die arts geweigerd.

Wisselende ervaringen dus, met het indienen van een klacht in het ziekenhuis. Maar waar die laatste natuurlijk wel flink wat ergernis opleverde, heeft het me steeds niet erg veel inspanning gekost. Je wordt in deze goed begeleid door de klachtenfunctionaris, naar mijn ervaring.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb me heel lang bezig gehouden met zo'n officiële klacht.
Dat ging om meer dan 1 fout en met vastgelegde/meetbare fouten en meetbare gevolgen door infectie in mijn ruggenmerg na mislukte plaatsing van bepaald apparaat. Naast herstel van bijna een half jaar en kans dat ik zou overlijden is er nog meer schade voortgekomen uit hun fouten. weer. En totale stilte na die fout, speciale afdeling die eerst van alles beloofde waren muisstil, ze wilde me zelfs niet meer behandelen, dat moest een andere partij maar gaan doen.

Het was ook niet de eerste fout bij een operatie, met nare gevolgen, die ik heb mee gemaakt.

En nog gebeurt er bar weinig mee, ik kan heel misschien aanspraak maken op een klein bedrag uit een speciaal fonds, die max 2500 gaat kunnen worden in NL.
De groep specialisten hebben een foei, niet meer doen gehad en dat is het.


Ik snap je verdriet maar in dit geval gaat een officiële klacht niets uithalen. Soms kan er op moment niets te zien zijn, niets te traceren en op ander moment wel.
Ook qua communicatie is er bijna nooit iets echt hard te maken.
Je zou een gesprek kunnen aanvragen en schriftelijk wat sturen naar juiste orgaan binnen dit ziekenhuis maar verwacht echt geen grote excuses of verandering van beleid.

Als je het puur doet om de artsen te melden wat je miste of niet prettig vond, go for it. Want ook al haalt het verder weinig uit, of je krijgt excuses of ze kunnen uitleggen waarom ze bepaalde beslissingen hebben genomen en misschien helpt je dat toch?

Maar alleen als je de energie nog hebt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je kunt eerst een gesprek aanvragen bij degenen die je behandeld hebben.
Als je hier niet uitkomt samen kun je altijd een officiële klacht indienen.
Veel succes!
Levensgenieter ;)
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja, ooit een officiële klacht ingediend toen tijdens een opname werkelijk alles fout ging wat er fout kon gaan.
Zelfs het personeel begon zichzelf te schamen.
Heb toen expliciet gevraagd om contact met mij op te nemen.

Resultaat ?
Nooit meer iets van gehoord.
Niet geschoten is altijd mis
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat het bij deze ervaringen belangrijk is om te weten hoe lang geleden ze waren. Ik heb het idee dat er in ziekenhuizen steeds meer aandacht komt voor goede klachtenafhandeling en dat er steeds meer ruimte komt voor mensen om dit bespreekbaar te maken met hun artsen. Maar, ik weet ook dat het historisch gezien nogal een hiërarchische cultuur is waarbij de dokter het gewoon het beste weet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb meerdere keren excuses gekregen van de chirurg en werd haast op handen gedragen nadat duidelijk werd hoe dingen waren gegaan.

Dus ik ben echt heel tevreden met die erkenning vanuit het ziekenhuis.

En natuurlijk doen ze dat omdat ze willen voorkomen dat je een klacht indient maar het voelde goed.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kaaaaaaaatje schreef:
28-03-2025 09:50
Ik denk dat het bij deze ervaringen belangrijk is om te weten hoe lang geleden ze waren. Ik heb het idee dat er in ziekenhuizen steeds meer aandacht komt voor goede klachtenafhandeling en dat er steeds meer ruimte komt voor mensen om dit bespreekbaar te maken met hun artsen. Maar, ik weet ook dat het historisch gezien nogal een hiërarchische cultuur is waarbij de dokter het gewoon het beste weet.
Dat idee heb ik juist helemaal niet. En zolang artsen de handen boven het hoofd gehouden wordt door ziekenhuizen, er eindeloos geprocedeerd kan worden om de patiënt het op te laten geven etc zal er ook weinig veranderen.
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik begrijp het niet zo goed, je hebt de bevestiging gekregen dat het heel goed was dat het orgaan is verwijderd. Je hebt geen gevolgen van dat menu heeft ontdekt dat er een serieus probleem was.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn vader wilde een klacht indienen. Arts nam echter direct zelf contact op, is het gesprek aangegaan en heeft excuses aangeboden. Heel fijn gesprek gehad en geen klacht meer ingediend. Dus dat zou mijn eerste stap zijn: je onvrede uiten en gesprek aangaan. Wellicht is klacht dan niet nodig.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn vragen zouden deze zijn:

Waarom hebben ze besloten om oud weefsel opnieuw te gaan onderzoeken? Niet uit bezigheidstherapie neem ik aan. Wat is het beslissingsproces geweest en waarom ben je daar niet in meegenomen?

Betekent dit ook dat je anders een andere behandeling zou hebben gekregen, bijvoorbeeld adjuvante chemotherapie?

En dan kan je altijd nog een klacht indienen. Als je nu groter risico hebt gelopen doordat je geen passende behandeling hebt gehad, is er een andere situatie dan als dat niet uitmaakt.

Ik kan me wel voorstellen dat ze net een ander stukje weefsel hebben genomen om te onderzoeken en daar net andere cellen in hebben aangetroffen dan 2 jaar geleden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou eerst in gesprek gaan met de arts.
Op zich vind ik het namelijk goed dat als iemand in dat team, of het nou die arts of een collega was, toch een niet pluis gevoel had, die dat niet pluis gevoel onderzoekt - duidelijk in jouw belang - om te zorgen dat duidelijk wordt of je echt wel of geen kanker hebt.
Dat de communicatie niet goed is gegaan zou ik zeker wat van zeggen en dat moet anders, maar geen klacht op indienen als iemand met de beste intenties jou zorg wil verlenen.
Ik zou ook vragen hoe dat juridisch zit met oud materiaal met een andere vraag onderzoeken en of dat kan.

Tenzij jij denkt dat hierbij sprake is van echt verkeerde intenties.

Een officiële klacht heeft heel veel impact op de psyche en de tijd van een zorgprofessional. Het kost niet alleen jou tijd maar ook de zorgprofessional kan heel veel patiënten niet behandelen door de tijd die zo'n procedure kost.
Zeker doen dus als je verwacht dat deze arts geen goede intenties had en in algemeen niet met patiënten in een kamer zou moeten zitten, maar bij goede intenties zou ik het niet verder laten komen dan gesprekken evt nog met klachtenfunctionaris en/of patiëntvertrouwenspersoon (maar geen tuchtcollege).
Alle reacties Link kopieren Quote
Kaaaaaaaatje schreef:
28-03-2025 09:50
Ik denk dat het bij deze ervaringen belangrijk is om te weten hoe lang geleden ze waren. Ik heb het idee dat er in ziekenhuizen steeds meer aandacht komt voor goede klachtenafhandeling en dat er steeds meer ruimte komt voor mensen om dit bespreekbaar te maken met hun artsen. Maar, ik weet ook dat het historisch gezien nogal een hiërarchische cultuur is waarbij de dokter het gewoon het beste weet.
Vorig jaar en ik heb dat idee helemaal niet.
Ook doordat ik best wat andere mensen heb ontmoet waar ik zulke verhalen ook van hoor.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven