Psyche
alle pijlers
Geen mentale beelden kunnen vormen: afantasie
vrijdag 25 april 2025 om 07:46
De aandoening waarbij je niet kunt visualiseren heet afantasie. Ongeveer een half jaar geleden ontdekte ik dat de meeste mensen beelden kunnen vormen. Toen ik dat ontdekte, was ik in eerste instantie verdrietig dat ik dat niet kan, maar nu heb ik geaccepteerd dat het zo is.
Bij het lezen van boeken creëer ik geen mentale beelden; het verhaal roept een gevoel op. Doordat ik niet kan visualiseren, hebben details van de omgeving of het uiterlijk van personen geen invloed op mijn ervaring. Alles wat ik leer doe ik door middel van woorden. Alles ik aan een appel denk, zie ik geen plaatjes, maar dan hoor ik mijn monologe stem die zegt: het is rood of groen, het heeft een bolle vorm, aan de bovenkant in het midden van de appel is een steeltje en ze kunnen zuur of zoet smaken, afhankelijk van de kleur. Soms heb ik het gevoel dat de monitor uitstaat, maar de computer gewoon aanstaat.
Ik heb weleens gehoord dat wanneer je denkt dat je iets doet, het desbetreffende hersengebied geactiveerd wordt. Ik vraag me af of dit ook geldt voor mensen met afantasie, ook al visualiseren ze het niet. Helaas is er nog weinig onderzoek naar afantasie gedaan, aangezien het een relatief nieuw begrip is. Hoe ervaren jullie het leven met afantasie (als je dat hebt)? Ik ben benieuwd naar jullie antwoorden.
Bij het lezen van boeken creëer ik geen mentale beelden; het verhaal roept een gevoel op. Doordat ik niet kan visualiseren, hebben details van de omgeving of het uiterlijk van personen geen invloed op mijn ervaring. Alles wat ik leer doe ik door middel van woorden. Alles ik aan een appel denk, zie ik geen plaatjes, maar dan hoor ik mijn monologe stem die zegt: het is rood of groen, het heeft een bolle vorm, aan de bovenkant in het midden van de appel is een steeltje en ze kunnen zuur of zoet smaken, afhankelijk van de kleur. Soms heb ik het gevoel dat de monitor uitstaat, maar de computer gewoon aanstaat.
Ik heb weleens gehoord dat wanneer je denkt dat je iets doet, het desbetreffende hersengebied geactiveerd wordt. Ik vraag me af of dit ook geldt voor mensen met afantasie, ook al visualiseren ze het niet. Helaas is er nog weinig onderzoek naar afantasie gedaan, aangezien het een relatief nieuw begrip is. Hoe ervaren jullie het leven met afantasie (als je dat hebt)? Ik ben benieuwd naar jullie antwoorden.
vrijdag 25 april 2025 om 11:27
Ik zie nergens op internet iets over audiodenken ofzo, dat moet toch ook wel bestaan?
Ik ben wel een beelddenker. Ik visualiseer plaatjes, maar ook bewegende beelden, en dat kan ook met geluid zijn. Ik kan nu wel op commando het geluid van de zee visualiseren over het geluid van de muziek die ik al hoor, dan hoor ik beide tegelijk. Ik geloof niet dat ik letters zie, ik hoor wel hele verhalen. Het enige wat ik mis is stilte, dat is er nooit.
Op dit moment hoor ik wat ik hier wil schrijven, ik hoor muziek, en ik visualiseer hoe ik dat muziekstuk speel, de bewegingen en een deel van het instrument zeg maar, en ik visualiseerde Rooss uit dit topic, geen idee waarom, misschien door de vele kleuren in de avatar. Allemaal tegelijk.
Ik ben wel een beelddenker. Ik visualiseer plaatjes, maar ook bewegende beelden, en dat kan ook met geluid zijn. Ik kan nu wel op commando het geluid van de zee visualiseren over het geluid van de muziek die ik al hoor, dan hoor ik beide tegelijk. Ik geloof niet dat ik letters zie, ik hoor wel hele verhalen. Het enige wat ik mis is stilte, dat is er nooit.
Op dit moment hoor ik wat ik hier wil schrijven, ik hoor muziek, en ik visualiseer hoe ik dat muziekstuk speel, de bewegingen en een deel van het instrument zeg maar, en ik visualiseerde Rooss uit dit topic, geen idee waarom, misschien door de vele kleuren in de avatar. Allemaal tegelijk.
vrijdag 25 april 2025 om 11:34
Dat bestaat ook. Er zijn zelfs onderzoeken gedaan naar wie er een interne monoloog (een praatstem die je gedachten dicteert) heeft en wie niet.Pianissimo schreef: ↑25-04-2025 11:27Ik zie nergens op internet iets over audiodenken ofzo, dat moet toch ook wel bestaan?
Ik ben wel een beelddenker. Ik visualiseer plaatjes, maar ook bewegende beelden, en dat kan ook met geluid zijn. Ik kan nu wel op commando het geluid van de zee visualiseren over het geluid van de muziek die ik al hoor, dan hoor ik beide tegelijk. Ik geloof niet dat ik letters zie, ik hoor wel hele verhalen. Het enige wat ik mis is stilte, dat is er nooit.
Op dit moment hoor ik wat ik hier wil schrijven, ik hoor muziek, en ik visualiseer hoe ik dat muziekstuk speel, de bewegingen en een deel van het instrument zeg maar, en ik visualiseerde Rooss uit dit topic, geen idee waarom, misschien door de vele kleuren in de avatar. Allemaal tegelijk.
vrijdag 25 april 2025 om 11:35
Dat het hier als modern wordt afgeserveerd, en in de hoek van beelddenken wordt gezet, zegt iets over hoe weinig er over bekend is.
De term afantasie stamt uit 2015 maar al in de 19e eeuw oderzochten wetenschappers dat sommige mensen geen mentale beelden kunnen oproepen.
Het is neurologisch onderbouwd (MRI: minder activiteit in visuele hersengebieden), en geen modeverschijnsel.
En dat het pas zo laat bekend wordt, komt ook omdat als je afantasie hebt, je niet weet dat anderen dat wel hebben. En voor mensen met verbeeldingskracht is het lastig beseffen dat er mensen zijn zonder.
De term afantasie stamt uit 2015 maar al in de 19e eeuw oderzochten wetenschappers dat sommige mensen geen mentale beelden kunnen oproepen.
Het is neurologisch onderbouwd (MRI: minder activiteit in visuele hersengebieden), en geen modeverschijnsel.
En dat het pas zo laat bekend wordt, komt ook omdat als je afantasie hebt, je niet weet dat anderen dat wel hebben. En voor mensen met verbeeldingskracht is het lastig beseffen dat er mensen zijn zonder.
vrijdag 25 april 2025 om 11:45
Ik vind de verwondering van sommigen bijzonder. Ik zie dus nooit beeld, ook geen herinneringen van gisteren of mijn overleden moeder. Ik kan zelfs geen plaatje in mijn hoofd krijgen van mijn partner en kinderen, terwijl ik ze prima kan beschrijven en al van verre herken. Ik weet pas sinds een aantal jaren dat de meeste mensen wel in enige mate beelden zien. Ik heb wel eens van die vragen/testjes gehad als ‘denk niet aan een blauwe olifant, wat zie je dan voor je?’, maar ben altijd in de veronderstelling geweest dat dat ‘wat zie je voor je’ in figuurlijke zin bedoeld werd (als in, ‘waar denk je aan’, want ik kan natuurlijk prima aan een blauwe olifant denken, dan denk ik ‘blauwe olifant.’)
Ik ervaar het niet als een gemis, net als dat ik meestal prima kan leven met mijn innerlijke dialoog die pas stopt als ik in slaap val.
Ik ervaar het niet als een gemis, net als dat ik meestal prima kan leven met mijn innerlijke dialoog die pas stopt als ik in slaap val.
vrijdag 25 april 2025 om 11:50
Ik verwonder me omdat ik mijn hoofd gehuld in volledige duisternis niet kan voorstellen.KamilleT schreef: ↑25-04-2025 11:45Ik vind de verwondering van sommigen bijzonder. Ik zie dus nooit beeld, ook geen herinneringen van gisteren of mijn overleden moeder. Ik kan zelfs geen plaatje in mijn hoofd krijgen van mijn partner en kinderen, terwijl ik ze prima kan beschrijven en al van verre herken. Ik weet pas sinds een aantal jaren dat de meeste mensen wel in enige mate beelden zien. Ik heb wel eens van die vragen/testjes gehad als ‘denk niet aan een blauwe olifant, wat zie je dan voor je?’, maar ben altijd in de veronderstelling geweest dat dat ‘wat zie je voor je’ in figuurlijke zin bedoeld werd (als in, ‘waar denk je aan’, want ik kan natuurlijk prima aan een blauwe olifant denken, dan denk ik ‘blauwe olifant.’)
Ik ervaar het niet als een gemis, net als dat ik meestal prima kan leven met mijn innerlijke dialoog die pas stopt als ik in slaap val.
vrijdag 25 april 2025 om 12:01
vrijdag 25 april 2025 om 12:35
Ik verwonder me altijd over hoe goed mensen anderen kunnen herkennen en onthouden. Terwijl ik wel een beelddenker ben ben ik ontzettend slecht in het onthouden van gezichten, maar ik herken veel mensen dus ook nog eens niet als ik ze tegenkom. Ik ben altijd bang dat ik me ga voorstellen aan mensen die ik al ken. En namen kan ik ook al niet onthouden.KamilleT schreef: ↑25-04-2025 11:45Ik vind de verwondering van sommigen bijzonder. Ik zie dus nooit beeld, ook geen herinneringen van gisteren of mijn overleden moeder. Ik kan zelfs geen plaatje in mijn hoofd krijgen van mijn partner en kinderen, terwijl ik ze prima kan beschrijven en al van verre herken. Ik weet pas sinds een aantal jaren dat de meeste mensen wel in enige mate beelden zien. Ik heb wel eens van die vragen/testjes gehad als ‘denk niet aan een blauwe olifant, wat zie je dan voor je?’, maar ben altijd in de veronderstelling geweest dat dat ‘wat zie je voor je’ in figuurlijke zin bedoeld werd (als in, ‘waar denk je aan’, want ik kan natuurlijk prima aan een blauwe olifant denken, dan denk ik ‘blauwe olifant.’)
Ik ervaar het niet als een gemis, net als dat ik meestal prima kan leven met mijn innerlijke dialoog die pas stopt als ik in slaap val.
vrijdag 25 april 2025 om 12:38
Dat idee heb ik ookcanis-felis schreef: ↑25-04-2025 09:59Ik vraag me onderhand eerlijk gezegd af of die niet in de meerderheid zijn.
vrijdag 25 april 2025 om 13:36
Interne dialoog kan ik me dan weer niks bij voorstellen.
Beelddenken herken ik wel, bv als ik boeken lees zie ik de personages voor me.
Maar het is allemaal erg light. Ik heb dan weer totaal geen ruimtelijk inzicht en ben erg theoretisch aangelegd. Als kind had ik ook al weinig fantasie. Met een boek was ik gauw tevreden. Mogelijk werkt mijn ass brein weer anders dan dat van zus bijvoorbeeld. Die kon met legoblokjes of potloden hele verhalen maken.
Beelddenken herken ik wel, bv als ik boeken lees zie ik de personages voor me.
Maar het is allemaal erg light. Ik heb dan weer totaal geen ruimtelijk inzicht en ben erg theoretisch aangelegd. Als kind had ik ook al weinig fantasie. Met een boek was ik gauw tevreden. Mogelijk werkt mijn ass brein weer anders dan dat van zus bijvoorbeeld. Die kon met legoblokjes of potloden hele verhalen maken.
vrijdag 25 april 2025 om 13:44
Ben zelf redelijk beelddenker, maar ben nu ook reuze benieuwd wat de ervaring is van een niet-beelddenker bij het kijken van een film waarvan ze het boek hebben gelezen.
Ik heb bij het lezen van boeken altijd bepaalde beelden en als ik dan de film zie, bijna altijd de ervaring dat het op film toch heel anders is dan dat ik in m'n hoofd had. Heb je dan als niet-beelddenker zoiets van: hé, zo ziet het eruit wat ik gelezen heb?
Sowieso vind ik het wel fijner om informatie tot me te nemen vanuit tekst, terwijl tegenwoordig heel veel dingen op video worden gezet. Ik vind dat echt rete irritant, want het kost zoveel meer tijd. Maar vraag me af of dit voor een niet- beelddenker juist fijner is, omdat je dan zelf geen voorstelling hoeft te maken, maar je het letterlijk op video ziet.
Ik heb bij het lezen van boeken altijd bepaalde beelden en als ik dan de film zie, bijna altijd de ervaring dat het op film toch heel anders is dan dat ik in m'n hoofd had. Heb je dan als niet-beelddenker zoiets van: hé, zo ziet het eruit wat ik gelezen heb?
Sowieso vind ik het wel fijner om informatie tot me te nemen vanuit tekst, terwijl tegenwoordig heel veel dingen op video worden gezet. Ik vind dat echt rete irritant, want het kost zoveel meer tijd. Maar vraag me af of dit voor een niet- beelddenker juist fijner is, omdat je dan zelf geen voorstelling hoeft te maken, maar je het letterlijk op video ziet.
vrijdag 25 april 2025 om 14:14
Ja, maar dat is het natuurlijk niet. Je vormt dus een beeld dat eigenlijk niet klopt. Het kan soms best beperkend zijn als het om abstracte begrippen gaat, of om dingen die je nooit hebt gezien.
Ik ben ook niet iemand die overal beelden bij verzint. Een personage in een boek vormt zich niet verder dan wat mij aan info wordt gegeven. Het schijnt ook dat mensen bij een personage bijvoorbeeld sneller een wit iemand in hun hoofd creëren.
Toch zie ik mijzelf ook wel als een visueel iemand, ik kan me soms bijvoorbeeld naast de inhoud van iets dat ik heb gelezen ook letterlijk herinneren en voor me zien waar op een pagina iets stond.
En ik ben zeer goed in gezichten onthouden. Al lag ik ooit twee minuten naast je in de box, of ik zat tegenover je in de tram, ik herken je.
Wel heb ik een hekel aan luisteren of kijken naar informatie, ik ervaar dat als tijdrovend. Ik kan ook niets met luisterboeken. Ook infographics vind ik vaak niet verhelderend, en ik merk dat ik die in mijn hoofd weer omzet naar tekst, zo van; wat staat hier nu eigenlijk?
Interne dialoog en hele gesprekken voer ik ook niet in mijn hoofd, gedachten gaan toch ook veel sneller dan dat? Ik snap dat eigenlijk niet eens
Maar natuurlijk zal het iets anders werken in iemands hoofd.
vrijdag 25 april 2025 om 14:39
Is dat zo? Verliezen de meeste volwassenen het beelddenken? Ik vind het altijd moeilijk voor te stellen als ik hoor dat iemand geen beeld vormt, net zoals iemand die dat niet heeft, zich waarschijnlijk kan voorstellen hoe het is om beeld te zien.
Maar in mijn omgeving hoor ik toch wel van de meeste mensen terug dat ze (zeer levendig) kunnen visualiseren.
Het lijkt me echt heel gek als dat er niet is. Ik zou denk ik zelfs niet eens weten hoe ik dan nog mijn werk kan doen. Omdat ik met vanalles beeld vorm. Ik "zie" het mezelf uitvoeren, ik "zie" de soort formules, ik "zie" de informatie die ik moet ophalen, ik "zie" het proces als in een film en ik "zie" de aanpassingen als ik als regisseur 'cut' roep en iets aanpas in het proces. Dan veranderd de film, de spelers, de uitkomst (het zijn overigens sterk gecomprimeerde beelden, geen urenlange films. Ik zie alleen details als ik erover ga nadenken)
vrijdag 25 april 2025 om 14:47
Hier hetzelfde. Ik heb ook moeite om te weten wie iemand is als ik deze niet in de juiste context tegenkom. Vaak is er wel enige herkenning, maar heb ik geen idee waarvan. Ik kan bijv. al 2 jaar een buur wekelijks passeren in mijn straat en in een vreemde stad naast zo iemand staan en geen idee hebben wie het is, behalve dat ik deze persoon ergens van ken.Eidde schreef: ↑25-04-2025 09:22Dat van die personen in andere context niet herkennen heb ik ook. Maar ben sowieso slecht met gezichten onthouden, ik stel me soms 3x voor aan dezelfde persoon.
Maar ik ben wel een beelddenker, én muziekdenker én heb een interne dialoog én krijg ook gevoelens bij gedachten. In mijn hoofd klinkt dus altijd een liedje, een gesprek en zie en voel ik dingen. Ook allemaal tegelijk. Lekker druk
Afantasie nog nooit van gehoord. Wel vervelend dat je het echt mist dat je geen beelden ziet. Geen idee hoe dat is.
En verder zie en hoor en voel ik ook vanalles in mijn hoofd. Beeld, geluiden, smaken, geuren, gevoelens en zelfs beweging. Ik kan me heel moeilijk voorstellen hoe de wereld is zonder dat. Volgens mij mis ik alleen het talige deel. Dat je denkt in woorden. Ik heb geen idee hoe dat werkt. Woorden bestaan voor mij niet zonder plaatjes, vorm, geluid of iets uit het genoemde rijtje. Kan me daar geen voorstelling van maken hoe een woord alleen een woord kan zijn, zonder duiding. Zelfs als ik aan een woord MOET denken, dan zie ik zwarte letters op een witte achtergrond in een bepaald font met capsgrootte. Maar mijn hoofd heeft veel moeite om dat vast te houden, want dat kan bijna alleen met woorden die mijn hoofd niet kent. Mijn hoofd gaat toch associaties zoeken met plaatjes, herinneringen, geuren, gevoelens, etc.
Zeer interessant onderwerp iig. Want blijkbaar kunnen woorden of getallen betekenis hebben zonder dat het iets zintuigelijks oproept en dat lijkt me super efficient, hoewel ik volledig niet kan begrijpen hoe dat dan werkt.
vrijdag 25 april 2025 om 15:13
Ik droom wel met wat beeld erbij, dus ik ben geen 100% niet-beelddenker, maar ik denk meer in audio en ook wel geur of gevoel. Bijvoorbeeld als Harry Potter voor het eerst naar Zweinstein vaart, dan denk ik aan de koude geur van over water varen en hoe het voelt in zo'n bootje. Dus ja, toen ik Zweinstein voor het eerst op beeld zag, vond ik dat echt fantastisch. Vooral die bewegende trappen, dat krijg ik in m'n hoofd niet goed voor elkaar, ik vond het in het boek vrij suf en op beeld prachtig.TinyTiny schreef: ↑25-04-2025 13:44Ben zelf redelijk beelddenker, maar ben nu ook reuze benieuwd wat de ervaring is van een niet-beelddenker bij het kijken van een film waarvan ze het boek hebben gelezen.
Ik heb bij het lezen van boeken altijd bepaalde beelden en als ik dan de film zie, bijna altijd de ervaring dat het op film toch heel anders is dan dat ik in m'n hoofd had. Heb je dan als niet-beelddenker zoiets van: hé, zo ziet het eruit wat ik gelezen heb?
Maar de intonatie van hoe iemand praat, bijvoorbeeld, kan wel heel anders zijn dan ik me had voorgesteld, of zoiets vaags als uitstraling ofzo. Dus die ervaring dat het heel anders was dan in m'n hoofd, dat heb ik ook.
vrijdag 25 april 2025 om 15:21
Grappig dat “van boek naar film”. Ik maak dus hele werelden in mijn hoofd als ik een boek lees. En ben vaak teleurgesteld door de film-versie omdat die dan “niet klopt”. Vervolgens wordt mijn versie dan overschreven door de filmversie. Ik kan me dus niet meer herinneren hoe “mijn” Harry Potter wereld eruit zag. En dat vind ik ergens best jammer haha.
vrijdag 25 april 2025 om 15:26
Zijn mensen die meer auditief zijn ingesteld, dan ook grotere muziekliefhebbers? Ik vind muziek leuk en heb zeker mijn voorkeuren. Maar ik ken ook muziekfanaten die de hele dag rifjes dit en bliepjes daar horen en genieten van kleine muziekfragmentjes etc. Zouden dit vooral auditieve mensen zijn?
Ik ben zelf heel sterk visueel ontwikkeld en dat past ook bij mijn aanleg voor vormgeving (of het nu een boeket bloemen is, iets grafisch, architectuur of inrichting, ik heb er gevoel voor). Ik heb dan weer veel minder gevoel voor muziek (maken, horen, ontwerpen).
Ik heb ook een soort bewegingsgevoel in mijn hoofd. Ik zie een of voel een choreografie (en verklaart ook mijn voorkeur voor dans en ritmiek).
Maar woorden? Als ik een beeld zou moeten oproepen wat alleen woorden (dus zonder die context) zouden zijn voor mij, zie ik een monitor met 1 en 0. Een woord zonder beeld, geluid of wat dan ook, zegt mij dus echt helemaal niks. Het zijn bits. Ik staar in het donker wat dat aangaat. Kan niet begrijpen hoe iemand daar context aan kan geven en dat vind ik irritant haha. Ik wil begrijpen hoe dat werkt. Hoe dat kan.
Ik ben zelf heel sterk visueel ontwikkeld en dat past ook bij mijn aanleg voor vormgeving (of het nu een boeket bloemen is, iets grafisch, architectuur of inrichting, ik heb er gevoel voor). Ik heb dan weer veel minder gevoel voor muziek (maken, horen, ontwerpen).
Ik heb ook een soort bewegingsgevoel in mijn hoofd. Ik zie een of voel een choreografie (en verklaart ook mijn voorkeur voor dans en ritmiek).
Maar woorden? Als ik een beeld zou moeten oproepen wat alleen woorden (dus zonder die context) zouden zijn voor mij, zie ik een monitor met 1 en 0. Een woord zonder beeld, geluid of wat dan ook, zegt mij dus echt helemaal niks. Het zijn bits. Ik staar in het donker wat dat aangaat. Kan niet begrijpen hoe iemand daar context aan kan geven en dat vind ik irritant haha. Ik wil begrijpen hoe dat werkt. Hoe dat kan.
vrijdag 25 april 2025 om 15:45
Het beeld hoeft niet te kloppen zolang ik het met snap en daarmee de theorie wel klopt. Ik heb ook veel moleculaire dingen in beelden geleerd die ook niet kloppen maar het wel begrijpbaar maken.pina schreef: ↑25-04-2025 14:14Ja, maar dat is het natuurlijk niet. Je vormt dus een beeld dat eigenlijk niet klopt. Het kan soms best beperkend zijn als het om abstracte begrippen gaat, of om dingen die je nooit hebt gezien.
Ik ben ook niet iemand die overal beelden bij verzint. Een personage in een boek vormt zich niet verder dan wat mij aan info wordt gegeven. Het schijnt ook dat mensen bij een personage bijvoorbeeld sneller een wit iemand in hun hoofd creëren.
Toch zie ik mijzelf ook wel als een visueel iemand, ik kan me soms bijvoorbeeld naast de inhoud van iets dat ik heb gelezen ook letterlijk herinneren en voor me zien waar op een pagina iets stond.
En ik ben zeer goed in gezichten onthouden. Al lag ik ooit twee minuten naast je in de box, of ik zat tegenover je in de tram, ik herken je.
Wel heb ik een hekel aan luisteren of kijken naar informatie, ik ervaar dat als tijdrovend. Ik kan ook niets met luisterboeken. Ook infographics vind ik vaak niet verhelderend, en ik merk dat ik die in mijn hoofd weer omzet naar tekst, zo van; wat staat hier nu eigenlijk?
Interne dialoog en hele gesprekken voer ik ook niet in mijn hoofd, gedachten gaan toch ook veel sneller dan dat? Ik snap dat eigenlijk niet eens
vrijdag 25 april 2025 om 15:49
Lijkt me niet, ik kan beter terughalen hoe iemand klinkt dan hoe iemand eruitziet maar ik vind lezen en filmkijken leuker dan muziek/ podcasts luisteren. Ergens goed in zijn en iets leuk vinden, zijn toch verschillende dingen.NomenNesci0 schreef: ↑25-04-2025 15:26Zijn mensen die meer auditief zijn ingesteld, dan ook grotere muziekliefhebbers? Ik vind muziek leuk en heb zeker mijn voorkeuren. Maar ik ken ook muziekfanaten die de hele dag rifjes dit en bliepjes daar horen en genieten van kleine muziekfragmentjes etc. Zouden dit vooral auditieve mensen zijn?
Ik heb wel met boeken met kaarten in de kaft (de Frieda-boeken van Nicci French bijvoorbeeld, waar de ondergrondse route van de Theems op staat) dat ik dan de hele tijd terug moet bladeren naar de kaart, en vaak toch maar besluit het te laten zitten en gewoon het verhaal lees zonder te snappen waar het is. Dat lukt me gewoon niet, en ik denk dat die combi leuker is voor mensen die het plaatje kunnen onthouden.
framboise-t wijzigde dit bericht op 25-04-2025 15:49
Reden: Spelling
Reden: Spelling
1.12% gewijzigd
vrijdag 25 april 2025 om 15:52
Grappig om dat zo te lezen. Dat van geuren herken ik trouwens ook!framboise-t schreef: ↑25-04-2025 15:13Ik droom wel met wat beeld erbij, dus ik ben geen 100% niet-beelddenker, maar ik denk meer in audio en ook wel geur of gevoel. Bijvoorbeeld als Harry Potter voor het eerst naar Zweinstein vaart, dan denk ik aan de koude geur van over water varen en hoe het voelt in zo'n bootje. Dus ja, toen ik Zweinstein voor het eerst op beeld zag, vond ik dat echt fantastisch. Vooral die bewegende trappen, dat krijg ik in m'n hoofd niet goed voor elkaar, ik vond het in het boek vrij suf en op beeld prachtig.
Maar de intonatie van hoe iemand praat, bijvoorbeeld, kan wel heel anders zijn dan ik me had voorgesteld, of zoiets vaags als uitstraling ofzo. Dus die ervaring dat het heel anders was dan in m'n hoofd, dat heb ik ook.
Uitstraling is misschien ook meer een soort gevoel dat je bij een karakter krijgt dan hoe diegene eruit ziet?
Muziek dat ook genoemd werd, heb ik wat minder mee. Soms kunnen bepaalde nummers wel weer beelden en gevoelens terugbrengen van toen een liedje gedraaid werd. Ik heb echter behalve in de auto bijna nooit muziek aan. Ik hou van stilte.
vrijdag 25 april 2025 om 15:57
Ik heb wel sneller een wit iemand in mijn hoofd, tenzij context mij zou zeggen dat het anders is. Stel dat het boek gaat over een land middenin Afrika of een boek over Chinese meisjes, dan heb ik geen wit hoofd in gedachten. In alle andere gevallen wel eerder ja. Maar dat lijkt me ook logisch, aangezien ik zelf wit ben. Ik denk dat je mensen toch sneller het uiterlijk geeft dat je hoofd voorspelt en dat is Mieke uit de Boterbloemstraat speelde met haar hondje, toch sneller een blonderig wit meisje. Niet een bruin meisje met krullen of een aziatisch meisje met stekeltjes of een eenbenig meisje of een kaal meisje.
vrijdag 25 april 2025 om 16:25
Ik heb dit ook, ik wist heel lang niet dat het voor andere mensen anders was. Ik vind het soms jammer maar meer niet. Volgens mij verwerk ik informatie op een andere manier, maar verwerk ik niet minder informatie dan een ander.
Ik ben sowieso niet visueel ingesteld. Dus niet alleen denk ik niet in plaatjes, ik registreer de meeste visuele dingen niet, tenzij ik er betekenis aan verbind. Ook als ik vaker bij je thuis kom, weet ik waarschijnlijk niet of je vloerbedekking hebt. Ik kan ook niet goed tekenen. Dat had ik waarschijnlijk sowieso niet gekund, maar als je me bijvoorbeeld vraagt een koala te beschrijven, weet ik de verhoudingen en andere essentiële details niet.
Eigenlijk is het alleen zo dat ik er 'last' van heb bij geleide meditatie of hypnose. Visualiseer een... ja verzin het maar, ik zie het sowieso niet. Dus als ik een huis moet visualiseren, bedenk ik een huis, ipv het voor me te zien.
Ik ben sowieso niet visueel ingesteld. Dus niet alleen denk ik niet in plaatjes, ik registreer de meeste visuele dingen niet, tenzij ik er betekenis aan verbind. Ook als ik vaker bij je thuis kom, weet ik waarschijnlijk niet of je vloerbedekking hebt. Ik kan ook niet goed tekenen. Dat had ik waarschijnlijk sowieso niet gekund, maar als je me bijvoorbeeld vraagt een koala te beschrijven, weet ik de verhoudingen en andere essentiële details niet.
Eigenlijk is het alleen zo dat ik er 'last' van heb bij geleide meditatie of hypnose. Visualiseer een... ja verzin het maar, ik zie het sowieso niet. Dus als ik een huis moet visualiseren, bedenk ik een huis, ipv het voor me te zien.
vrijdag 25 april 2025 om 17:12
Mag ik vragen hoe je werk vormgeeft? Ik doe dat dus sterk vanuit visueel beeld. Dus voordat ik aan de slag ga, heb ik in mijn hoofd een beeld wat ik allemaal moet doen. Ik zie dan onderdeeltjes van processen, bijv. in mijn hoofd zit dan een groep mensen samen te overleggen over onderwerp X en ik zie mezelf letterlijk voor Karin van afd. Y staan om informatie op te halen. Of ik zie een bepaald document dat ik moet lezen (zie waar het staat, misschien letterlijk in de kast of zie dat ik ernaar op zoek ben online). Kortom, ik zie een soort grofmazig beeld in mijn hoofd van delen van dit project, ik zie bepaalde technieken voor me die ik moet uitzoeken, ik zie mensen voor me die ik moet benaderen, etc. En door al die puzzelstukjes met een kleine afbeelding, weet ik een beetje waar ik mee moet gaan schuiven om een logisch geheel te krijgen. Dus in mijn hoofd zie ik eerst Karin en daarna Camil. Mijn hoofd zet de beelden of videofragmenten in een tijdslijn en daarop maak ik mijn planning.
Zonder (beeld)materiaal zou ik niet weten wat het project inhoudt of hoe ik een planning kan maken, want dan is er geen betekenis voor mij.
Zonder (beeld)materiaal zou ik niet weten wat het project inhoudt of hoe ik een planning kan maken, want dan is er geen betekenis voor mij.
vrijdag 25 april 2025 om 17:27
Wat is het verschil?Fiorah schreef: ↑25-04-2025 16:25Ik heb dit ook, ik wist heel lang niet dat het voor andere mensen anders was. Ik vind het soms jammer maar meer niet. Volgens mij verwerk ik informatie op een andere manier, maar verwerk ik niet minder informatie dan een ander.
Ik ben sowieso niet visueel ingesteld. Dus niet alleen denk ik niet in plaatjes, ik registreer de meeste visuele dingen niet, tenzij ik er betekenis aan verbind. Ook als ik vaker bij je thuis kom, weet ik waarschijnlijk niet of je vloerbedekking hebt. Ik kan ook niet goed tekenen. Dat had ik waarschijnlijk sowieso niet gekund, maar als je me bijvoorbeeld vraagt een koala te beschrijven, weet ik de verhoudingen en andere essentiële details niet.
Eigenlijk is het alleen zo dat ik er 'last' van heb bij geleide meditatie of hypnose. Visualiseer een... ja verzin het maar, ik zie het sowieso niet. Dus als ik een huis moet visualiseren, bedenk ik een huis, ipv het voor me te zien.
Ik denk redelijk associatief met veel beelden (tegelijk). Ik vind het een groot nadeel dat het mij soms moeite kost dat onder woorden te brengen en er een rechtlijnig verhaal van te maken. Beelden kunnen naast elkaar bestaan, maar misschien is dat met woorden ook wel zo bij de mensen die hoofdzakelijk in woorden denken?
Iemand vertelde laatst dat zij geen melodieën hoort of kan nazingen. Als de muziek is gestopt is het klaar. Als je "yesterday" zegt, hoort zij het niet in haar hoofd. Kan mij daar weinig bij voorstellen (helemaal omdat ze al een leven lang een instrument speelt).
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
