Psyche
alle pijlers
Even uitblazen. Hoe ziet jullie leven eruit?
zondag 4 mei 2025 om 23:14
Toch maar een topic..
Al een tijdje gaat ie niet zo lekker. Ik ben me ervan bewust dat als ik het uitschrijf ik al een gedeelte opweg ben om mijzelf te accepteren en wellicht mijn gewoontes / denkwijze aan te passen.
Regelmatig voel ik mij erg eenzaam. Ik weet dat dit aan mijzelf ligt. Momenteel zit ik in een negatieve spiraal, en is mijn uiterlijk en gedrag daar ook naar. Ik ben wat stiller en teruggetrokken. Partner en ik hebben veel enthousiaste mensen om ons heen, dat is soms moeilijk "bijbenen". Ook heb ik add en daardoor een erg druk hoofd. Gebruik sinds kort medicatie, maar dat lijkt vooralsnog nog niet veel te doen voor mij, binnenkort weer een afspraak bij mijn psychiater. Ik sta op een wachtlijst voor therapie rondom add en zelfreflectie. Heb hier erg veel zin in en behoefte aan. Leer graag, en leer vooral hoe ik mijzelf het beste kan ontwikkelen.
Een tijdje geleden begonnen met een brief te schrijven naar mijn ouders. Hierin heb ik beschreven wat ik moeilijk vond vroeger, en wat mij soms nog dwarszit. Ik heb een moeilijke relatie met mijn ouders.
Mijn partner en ik hebben beide twee kinderen waarvan ik mij wel eens zorgen maak. Welke ouder eigenlijk niet, toch.
Waar ik ook last van heb is dat mijn buurvrouw een super sociaal leven heeft. Iedere dag zijn er wel mensen over de vloer. Ze heeft een grote familie, grote vriendenkring. Het is ook gewoon een leuk spontaan mens, dus dat snap ik. Ik ben ook graag bij haar in de beurt voor een praatje. Maar ergens wringt het wel. Het lijkt net alsof wij niemand hebben, wat niet zo is.
Als wij thuis komen van een dagje weg staan er altijd wel fietsen voor de deur bij onze buren. Dan hebben ze weer een gezellig avondje. Ik ervaar hier geen overlast van ofzo, maar het klinkt erg gezellig allemaal. Dat mis ik bij ons thuis. Wij hebben geen zoete inval, wij hebben niet van die gezellige vrienden. Eerder een beetje saai.. maar dat ben ik zelf ook. Partner en ik kunnen beide moeilijker een gesprek gaande houden. Terwijl buuf altijd haar woordje klaar heeft.
Ik denk dat ik een beetje de realiteit van het leven ben verloren. Spreken jullie iedere dag af als je vrij bent? Zie jij buiten jouw collega's veel mensen / vrienden in de week?
Vind het maar lastig bijbenen, ondanks dat ik echt van mensen hou en het liefst omringt ben door mensen.
Nja lang verhaal hier. Wel lekker om het even uit te typen!
Al een tijdje gaat ie niet zo lekker. Ik ben me ervan bewust dat als ik het uitschrijf ik al een gedeelte opweg ben om mijzelf te accepteren en wellicht mijn gewoontes / denkwijze aan te passen.
Regelmatig voel ik mij erg eenzaam. Ik weet dat dit aan mijzelf ligt. Momenteel zit ik in een negatieve spiraal, en is mijn uiterlijk en gedrag daar ook naar. Ik ben wat stiller en teruggetrokken. Partner en ik hebben veel enthousiaste mensen om ons heen, dat is soms moeilijk "bijbenen". Ook heb ik add en daardoor een erg druk hoofd. Gebruik sinds kort medicatie, maar dat lijkt vooralsnog nog niet veel te doen voor mij, binnenkort weer een afspraak bij mijn psychiater. Ik sta op een wachtlijst voor therapie rondom add en zelfreflectie. Heb hier erg veel zin in en behoefte aan. Leer graag, en leer vooral hoe ik mijzelf het beste kan ontwikkelen.
Een tijdje geleden begonnen met een brief te schrijven naar mijn ouders. Hierin heb ik beschreven wat ik moeilijk vond vroeger, en wat mij soms nog dwarszit. Ik heb een moeilijke relatie met mijn ouders.
Mijn partner en ik hebben beide twee kinderen waarvan ik mij wel eens zorgen maak. Welke ouder eigenlijk niet, toch.
Waar ik ook last van heb is dat mijn buurvrouw een super sociaal leven heeft. Iedere dag zijn er wel mensen over de vloer. Ze heeft een grote familie, grote vriendenkring. Het is ook gewoon een leuk spontaan mens, dus dat snap ik. Ik ben ook graag bij haar in de beurt voor een praatje. Maar ergens wringt het wel. Het lijkt net alsof wij niemand hebben, wat niet zo is.
Als wij thuis komen van een dagje weg staan er altijd wel fietsen voor de deur bij onze buren. Dan hebben ze weer een gezellig avondje. Ik ervaar hier geen overlast van ofzo, maar het klinkt erg gezellig allemaal. Dat mis ik bij ons thuis. Wij hebben geen zoete inval, wij hebben niet van die gezellige vrienden. Eerder een beetje saai.. maar dat ben ik zelf ook. Partner en ik kunnen beide moeilijker een gesprek gaande houden. Terwijl buuf altijd haar woordje klaar heeft.
Ik denk dat ik een beetje de realiteit van het leven ben verloren. Spreken jullie iedere dag af als je vrij bent? Zie jij buiten jouw collega's veel mensen / vrienden in de week?
Vind het maar lastig bijbenen, ondanks dat ik echt van mensen hou en het liefst omringt ben door mensen.
Nja lang verhaal hier. Wel lekker om het even uit te typen!
maandag 5 mei 2025 om 10:32
Ik zit thuis, heel veel thuis. Chronische zenuwpijnklachten, auto immuunaandoening met veel extra pijn, AuDHD en slecht been.
Ook altijd buitenbeentje gevoeld, ondanks dat ik heel extravert kan zijn moest ik altijd al van elke sociale activiteit minimaal 3 dagen bijkomen.Nu weet ik dat ADHD en autisme daar verantwoordelijk voor waren.
Ook lijkt ik heel praterig en makkelijk in omgang, in mijn hoofd ben ik heel bewust van wat ik zeg, of ik mensen wek aankijk, of mensen niet doorhebben dat ik 8 liedjes 'aan' heb staan en een boodschappen lijst aan het maken ben en helemaal niet hoor wat ze zeggen, de helft van de tijd.
Nu is helemaal erg, kan zo een week of 2 zijn voor iets groots, feestje betekend een week van te voren alles beperken en alleen maar rust. En dan op feestje heb ik meds, hulpmiddelen nodig en dan daarna extra pijn maar ook de prikkels moeten zeker 1 tot 2 weken rust hebben.
Ik zie af en toe mensen buiten mijn gezin en al het zorgpersoneel (want die zie ik gelaas weer te veel naar mijn smaak) daar moet ik van te voren veel voor laten en achteraf van bijkomen/helen.
Als je langer ziek en beperkt ben vallen er veel contacten weg, zelfs mensen die je daarvoor 20 jaar als vrienden hebt gezien.
Ook altijd buitenbeentje gevoeld, ondanks dat ik heel extravert kan zijn moest ik altijd al van elke sociale activiteit minimaal 3 dagen bijkomen.Nu weet ik dat ADHD en autisme daar verantwoordelijk voor waren.
Ook lijkt ik heel praterig en makkelijk in omgang, in mijn hoofd ben ik heel bewust van wat ik zeg, of ik mensen wek aankijk, of mensen niet doorhebben dat ik 8 liedjes 'aan' heb staan en een boodschappen lijst aan het maken ben en helemaal niet hoor wat ze zeggen, de helft van de tijd.
Nu is helemaal erg, kan zo een week of 2 zijn voor iets groots, feestje betekend een week van te voren alles beperken en alleen maar rust. En dan op feestje heb ik meds, hulpmiddelen nodig en dan daarna extra pijn maar ook de prikkels moeten zeker 1 tot 2 weken rust hebben.
Ik zie af en toe mensen buiten mijn gezin en al het zorgpersoneel (want die zie ik gelaas weer te veel naar mijn smaak) daar moet ik van te voren veel voor laten en achteraf van bijkomen/helen.
Als je langer ziek en beperkt ben vallen er veel contacten weg, zelfs mensen die je daarvoor 20 jaar als vrienden hebt gezien.
maandag 5 mei 2025 om 10:39
MissNuada schreef: ↑05-05-2025 10:32
Nu is helemaal erg, kan zo een week of 2 zijn voor iets groots, feestje betekend een week van te voren alles beperken en alleen maar rust. En dan op feestje heb ik meds, hulpmiddelen nodig en dan daarna extra pijn maar ook de prikkels moeten zeker 1 tot 2 weken rust hebben.
.
Dat klinkt niet feestelijk! Is dat feestje het jou wel waard om jezelf vooraf zoveel te ontzeggen?
Ik ga soms wel naar een feestje, maar dat is meestal vooral om mijn neus even te laten zien. Na hooguit een uurtje of twee ga ik weer naar huis.
maandag 5 mei 2025 om 10:45
Ik vind het juist heerlijk om met zn tweeën te zijn. De kinderen zijn inmiddels volwassen en hebben hun eigen leven.
We zijn klaar met opvoeden.
Allebei een scheiding achter de rug en daarna werden wij een samengesteld gezin. Mèt pubers en bijna pubers.
Het is gelukt, maar heeft veel energie gekost.
We genieten nu echt van de tijd met zn tweeën. Lekker op het water. Lekker weg met de caravan. Heerlijk op vakantie.
Vind het harstikke gezellig als mn huis vol zit met kinderen en kleinkinderen. Of een kampeer weekend met vrienden. Een avondje met kennissen..Heel leuk, maar kan echt enorm genieten van tijd met zn tweeën. Moet er eerlijk niet aan denken om elk weekend "volk over de vloer te hebben"
We zijn klaar met opvoeden.
Allebei een scheiding achter de rug en daarna werden wij een samengesteld gezin. Mèt pubers en bijna pubers.
Het is gelukt, maar heeft veel energie gekost.
We genieten nu echt van de tijd met zn tweeën. Lekker op het water. Lekker weg met de caravan. Heerlijk op vakantie.
Vind het harstikke gezellig als mn huis vol zit met kinderen en kleinkinderen. Of een kampeer weekend met vrienden. Een avondje met kennissen..Heel leuk, maar kan echt enorm genieten van tijd met zn tweeën. Moet er eerlijk niet aan denken om elk weekend "volk over de vloer te hebben"
maandag 5 mei 2025 om 10:47
ADD-er hier. Ik herken veel van wat je schrijft. Soms kan ik ook best 'jaloers' zijn op de drukte bij de buren, op mensen die altijd leuke sociale dingen doen. Maar ik weet inmiddels dat ik daar overprikkeld van raak.
Ik werk parttime, maar op de dagen dat ik werk ben ik 's avonds toch echt uitgeteld. Afspreken op die dagen doe ik liever niet. De weekenden zijn ook al druk genoeg met alle activiteiten van de kinderen, dus ook dan spreken we niet elk weekend met vrienden af. En als we het doen, niet en zaterdag en zondag. Manlief vind het prima, die houdt ook niet van drukke agenda's.
Maakt dat ons een beetje saai in de ogen van sommige mensen? Vast wel, maar daar maak ik me totaal niet (meer) druk om.
Ik werk parttime, maar op de dagen dat ik werk ben ik 's avonds toch echt uitgeteld. Afspreken op die dagen doe ik liever niet. De weekenden zijn ook al druk genoeg met alle activiteiten van de kinderen, dus ook dan spreken we niet elk weekend met vrienden af. En als we het doen, niet en zaterdag en zondag. Manlief vind het prima, die houdt ook niet van drukke agenda's.
Maakt dat ons een beetje saai in de ogen van sommige mensen? Vast wel, maar daar maak ik me totaal niet (meer) druk om.
maandag 5 mei 2025 om 10:48
Harderwijk2021 schreef: ↑05-05-2025 10:45Ik vind het juist heerlijk om met zn tweeën te zijn. De kinderen zijn inmiddels volwassen en hebben hun eigen leven.
We zijn klaar met opvoeden.
Allebei een scheiding achter de rug en daarna werden wij een samengesteld gezin. Mèt pubers en bijna pubers.
Het is gelukt, maar heeft veel energie gekost.
We genieten nu echt van de tijd met zn tweeën. Lekker op het water. Lekker weg met de caravan. Heerlijk op vakantie.
Vind het harstikke gezellig als mn huis vol zit met kinderen en kleinkinderen. Of een kampeer weekend met vrienden. Een avondje met kennissen..Heel leuk, maar kan echt enorm genieten van tijd met zn tweeën. Moet er eerlijk niet aan denken om elk weekend "volk over de vloer te hebben"
Dat lijkt me een heel fijn leven! Met een mooi evenwicht tussen drukte en rust. Zoiets gun ik jullie, mezelf en iedereen.
maandag 5 mei 2025 om 11:13
maandag 5 mei 2025 om 12:27
Ach, wat jammer dat je je eenzaam of soms saai voelt omdat anderen een druk sociaal leven hebben.
Als je de behoefte hebt aan meer sociale activiteiten, kun je natuurlijk altijd iets ondernemen om je netwerk uit te breiden.
Maar als je eigenlijk de behoefte niet per se voelt, zoals je zegt "lastig bijbenen" dan ben je natuurlijk niet verplicht om net zo'n sociaal leven te hebben als bijvoorbeeld de buurvrouw.
Voor mij persoonlijk: ik werk fulltime in een sociaal beroep. Heel de dag mensen om me heen, praten, aanvoelen, etc. Vind ik erg leuk om te doen en ga bijna altijd met veel plezier. Maar opladen doe ik in mijn eentje het beste. Dus mijn vrije dagen zijn (idealiter) voor 80% gevuld met me-time. Sporten valt daar ook onder, ook als het met trainer of andere sporters om me heen is. Praten niet verplicht, ieder doet lekker zn eigen ding.
Het samenzijn met mijn vriend valt ook merendeels onder me-time, hij doet ook graag zn eigen ding en ik laad prima op met hem erbij.
Maar afspreken met familie en vrienden is bij mij beperkt, ook al zie ik ze enorm graag. Ik kan er echt van genieten, maar alsjeblieft niet te vaak en bij sommigen ook niet te lang.
Ik snap je deels wel hoor, ik zie ook wel eens mensen met grote vriendengroepen en altijd wat leuks te doen en mis soms de studententijd waarin ik ook altijd op pad was met anderen, maar ik ben veranderd en vind dit dus niet meer altijd het allerfijnste. Heb mezelf omarmd zoals ik ben en zeg gemakkelijker nee, want dan zeg ik ja tegen mezelf.
Een mooie tip is wel een hobby waarbij je wel contact hebt met anderen, maar vooral focust op de gedeelde interesse en dus niet per se de diepte in moet met elkaar. Ik heb bijvoorbeeld taalles gehad en had leuk contact over alles rondom de taal en het land met mijn groepje, maar buiten deze hobby delen we niets en dat is prima!
Als je de behoefte hebt aan meer sociale activiteiten, kun je natuurlijk altijd iets ondernemen om je netwerk uit te breiden.
Maar als je eigenlijk de behoefte niet per se voelt, zoals je zegt "lastig bijbenen" dan ben je natuurlijk niet verplicht om net zo'n sociaal leven te hebben als bijvoorbeeld de buurvrouw.
Voor mij persoonlijk: ik werk fulltime in een sociaal beroep. Heel de dag mensen om me heen, praten, aanvoelen, etc. Vind ik erg leuk om te doen en ga bijna altijd met veel plezier. Maar opladen doe ik in mijn eentje het beste. Dus mijn vrije dagen zijn (idealiter) voor 80% gevuld met me-time. Sporten valt daar ook onder, ook als het met trainer of andere sporters om me heen is. Praten niet verplicht, ieder doet lekker zn eigen ding.
Het samenzijn met mijn vriend valt ook merendeels onder me-time, hij doet ook graag zn eigen ding en ik laad prima op met hem erbij.
Maar afspreken met familie en vrienden is bij mij beperkt, ook al zie ik ze enorm graag. Ik kan er echt van genieten, maar alsjeblieft niet te vaak en bij sommigen ook niet te lang.
Ik snap je deels wel hoor, ik zie ook wel eens mensen met grote vriendengroepen en altijd wat leuks te doen en mis soms de studententijd waarin ik ook altijd op pad was met anderen, maar ik ben veranderd en vind dit dus niet meer altijd het allerfijnste. Heb mezelf omarmd zoals ik ben en zeg gemakkelijker nee, want dan zeg ik ja tegen mezelf.
Een mooie tip is wel een hobby waarbij je wel contact hebt met anderen, maar vooral focust op de gedeelde interesse en dus niet per se de diepte in moet met elkaar. Ik heb bijvoorbeeld taalles gehad en had leuk contact over alles rondom de taal en het land met mijn groepje, maar buiten deze hobby delen we niets en dat is prima!
maandag 5 mei 2025 om 12:57
Hell no, ik moet er niet aan denken. Ik word chagrijnig als ik niet minstens 1 weekenddag voor mezelf (en evt lief) heb. Ook doordeweeks 's avonds probeer ik het bij hoogstens 2 sociale dingen te houden.
Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?
maandag 5 mei 2025 om 12:57
Ik heb een drukke baan, heb een vriend, geen kinderen, wonen nog niet samen. Het sociale leven bij mij kan wel druk zijn. Ik wil geen leven waar ik enkel werk en bijkom van het werken. Afgelopen week vrienden gezien, en familie, en ik krijg er echt energie van. Nu ben ik wel sociaal “op” dus de komende dagen even geen afspraken. Daarna een avond bij mijn schoonfamilie eten en met mijn moeder fietsen… in het weekend ook veel gepland (begin 30)
Ik vergelijk me niet echt met andermans levens. Sommige zijn drukker, lijkt me niet fijn - sommige rustigere, lijkt me wat saai.
Zolang je zelf toch tevreden bent?
Ik vergelijk me niet echt met andermans levens. Sommige zijn drukker, lijkt me niet fijn - sommige rustigere, lijkt me wat saai.
Zolang je zelf toch tevreden bent?
Veritas vos liberabit
maandag 5 mei 2025 om 14:06
Als social media zoveel effect heeft, stop er dan mee.
Ik heb nu aantal jaar geen social media meer en mis echt niks. Sommigen viel het ineens wel op dat ik hun foto's niet meer leuk vond. Ik zei, ja die kun je ook appen toch als het zo belangrijk is?!
Verder is mij leven ook niet echt spannend. Weinig contacten, vooral kennissen via partner. Jammer en mis het wel, maar is zo gegroeid. Ook weinig raakvlakken met anderen qua hobbies en interesses vooral. Ik weet ook nooit echt wat te vragen dus kom je gauw op de kinderen enzo. Zelf geen kinderen, maar dat is nu toch vaak het onderwerp bij de meeste vrouwen. De meeste met kinderen zoeken elkaar ook meer op.
Ik heb nu aantal jaar geen social media meer en mis echt niks. Sommigen viel het ineens wel op dat ik hun foto's niet meer leuk vond. Ik zei, ja die kun je ook appen toch als het zo belangrijk is?!
Verder is mij leven ook niet echt spannend. Weinig contacten, vooral kennissen via partner. Jammer en mis het wel, maar is zo gegroeid. Ook weinig raakvlakken met anderen qua hobbies en interesses vooral. Ik weet ook nooit echt wat te vragen dus kom je gauw op de kinderen enzo. Zelf geen kinderen, maar dat is nu toch vaak het onderwerp bij de meeste vrouwen. De meeste met kinderen zoeken elkaar ook meer op.
maandag 5 mei 2025 om 16:24
Ja, eens. Ik krijg echt energie van een feestje of een drukke Koningsdag, zoals laatst toen hier opeens meer dan 20 man aanwaaiden, maar daarna wil ik minstens een paar dagen rust en stilte. Ik heb een vriendin die onze afspraken áltijd afzegt omdat ze ‘die week nog 6 dingen heeft en dan wordt het wel erg veel.’ Ten eerste vind ik het irritant dat ík altijd de dupe word van haar bomvolle agenda, ten tweede heb ik medelijden met haar, want blijkbaar moet alle bevestiging van buiten komen en dat lijkt me dodelijk vermoeiend. Een middenweg vind ik het fijnst: hooguit 1 afspraak doordeweeks (worden er soms wel 2) en in het weekend minimaal 1 dag niks. Lekker opladen en lummelen, de hele dag denken dat ik eindelijk aan dat ene boek ga beginnen, en dat natuurlijk niet doen omdat ik het te druk heb met niksenMurgatroyd schreef: ↑05-05-2025 12:57Hell no, ik moet er niet aan denken. Ik word chagrijnig als ik niet minstens 1 weekenddag voor mezelf (en evt lief) heb. Ook doordeweeks 's avonds probeer ik het bij hoogstens 2 sociale dingen te houden.
maandag 5 mei 2025 om 16:38
Ik denk niet dat we medelijden hoeven te hebben of meewarig hoeven te doen over mensen die graag een volle agenda hebben. Net zoals je omgekeerd niet hoeft te denken dat iemand zielig is die graag thuis zit.
Vind het altijd een beetje raar dat mensen die graag veel sociale dingen doen dan meteen als oppervlakkig worden weggezet. Het is gewoon een andere natuur, en het is niet sneu om graag onder de mensen te zijn.
Vind het altijd een beetje raar dat mensen die graag veel sociale dingen doen dan meteen als oppervlakkig worden weggezet. Het is gewoon een andere natuur, en het is niet sneu om graag onder de mensen te zijn.
maandag 5 mei 2025 om 16:42
Dit herken ik echt helemaal niet. Merk je dat in je omgeving? Of lees je het terug in dit topic?pina schreef: ↑05-05-2025 16:38Ik denk niet dat we medelijden hoeven te hebben of meewarig hoeven te doen over mensen die graag een volle agenda hebben. Net zoals je omgekeerd niet hoeft te denken dat iemand zielig is die graag thuis zit.
Vind het altijd een beetje raar dat mensen die graag veel sociale dingen doen dan meteen als oppervlakkig worden weggezet. Het is gewoon een andere natuur, en het is niet sneu om graag onder de mensen te zijn.
maandag 5 mei 2025 om 16:48
Ik proef het ook wel een beetje terug in de reacties. Dat je niet kunt weten of mensen dat allemaal écht wel zo fijn vinden, of dat ze diep van binnen ook eenzaam kunnen zijn, of minder hoge eisen stellen aan hun vriendschappen, of het doen voor een leuke social media etc.
Terwijl ik denk, de meeste mensen zullen daar vooral heel erg blij mee zijn. En als je er het type voor bent én je hebt er ook het leven naar dat je die zoete inval krijgt en vaak uitgenodigd wordt voor feestjes enzo, dan is dat denk ik vooral heel erg fijn.
Ik ben er een béétje het type voor (niet in heel extreme mate) maar het komt me niet aanwaaien. Ik moet het zelf opzoeken. (Ben nog net geen bruilofts-chaser
) want ergens een uitnodiging voor krijgen is niet vanzelfsprekend voor mij.
maandag 5 mei 2025 om 17:00
Ik denk niet dat iemand 1000 vrienden tegen z'n zin heeft (dus voor de buhne), en voor mij zegt het ook niets over diepgang. Ik denk wel dat mensen allemaal iets anders zoeken in hun vriendschappen, en hoe specifieker de "eisen" zijn die je stelt, hoe dunner de spoeling. Dat heeft voor mij niets met diepgang te maken, maar ik begrijp de associatie.Dala schreef: ↑05-05-2025 16:48Ik proef het ook wel een beetje terug in de reacties. Dat je niet kunt weten of mensen dat allemaal écht wel zo fijn vinden, of dat ze diep van binnen ook eenzaam kunnen zijn, of minder hoge eisen stellen aan hun vriendschappen, of het doen voor een leuke social media etc.
Terwijl ik denk, de meeste mensen zullen daar vooral heel erg blij mee zijn. En als je er het type voor bent én je hebt er ook het leven naar dat je die zoete inval krijgt en vaak uitgenodigd wordt voor feestjes enzo, dan is dat denk ik vooral heel erg fijn.
Ik ben er een béétje het type voor (niet in heel extreme mate) maar het komt me niet aanwaaien. Ik moet het zelf opzoeken. (Ben nog net geen bruilofts-chaser
Toch heb ik niet het idee dat mensen met veel sociale bezigheden "altijd maar weer weggezet worden als oppervlakkig" zoals Pina stelt. Althans in mijn omgeving (met zowel sociaal drukke als sociaal rustige mensen) zie ik dat niet.
maandag 5 mei 2025 om 17:04
Dit topic. Dat deze mensen wel veel hebben, maar de gesprekken zijn oppervlakkig. Of dat iemand kennelijk veel bevestiging van buiten nodig zou hebben, etc. Misschien ligt de buurvrouw nadien wel uitgeteld op de bank.
Nee, mensen hebben hierin gewoon verschillende behoeften.
maandag 5 mei 2025 om 17:11
Echt? Misschien heb ik niet goed gelezen, dat kan.pina schreef: ↑05-05-2025 17:04Dit topic. Dat deze mensen wel veel hebben, maar de gesprekken zijn oppervlakkig. Of dat iemand kennelijk veel bevestiging van buiten nodig zou hebben, etc. Misschien ligt de buurvrouw nadien wel uitgeteld op de bank.
Nee, mensen hebben hierin gewoon verschillende behoeften.
Een met wat je zegt: verschillende behoeften, het een is niet beter of slechter dan het andere.
maandag 5 mei 2025 om 17:11
Echt? Misschien heb ik niet goed gelezen, dat kan.pina schreef: ↑05-05-2025 17:04Dit topic. Dat deze mensen wel veel hebben, maar de gesprekken zijn oppervlakkig. Of dat iemand kennelijk veel bevestiging van buiten nodig zou hebben, etc. Misschien ligt de buurvrouw nadien wel uitgeteld op de bank.
Nee, mensen hebben hierin gewoon verschillende behoeften.
Eens met wat je zegt: verschillende behoeften, het een is niet beter of slechter dan het andere.
maandag 5 mei 2025 om 17:13
Het hangt er ook maar vanaf wie er tot je inner circle behoort en tot wiens inner circle jij behoort. Op zich hecht ik inderdaad wel meer aan vriendschappen waarbij we 1 op 1 of in een klein groepje echt praten, dan vrienden die ik vooral zie op feestjes waar het meer gaat om lekker dansen, borreltje erbij. Dat laatste vind ik óók leuk, maar mijn inner circle geeft op de één of andere manier geen feestjes. Of ik behoor niet tot de genodigden.
Terwijl je zou denken, die mensen met party's van 1000 man daar kan 1 Dala meer of minder ook nog wel bij.
Terwijl je zou denken, die mensen met party's van 1000 man daar kan 1 Dala meer of minder ook nog wel bij.
maandag 5 mei 2025 om 17:17
Overigens is het - voor mij - toch wel een verschil. Inderdaad heb ik tijdens drukke feestjes vaak geen hele diepgaande gesprekken, en wel als ik met één vriendin of een klein groepje ergens ben waar we bv de hele avond aan tafel zitten. Misschien komt de associatie daar vandaan, dat zou ik wel snappen.pina schreef: ↑05-05-2025 17:04Dit topic. Dat deze mensen wel veel hebben, maar de gesprekken zijn oppervlakkig. Of dat iemand kennelijk veel bevestiging van buiten nodig zou hebben, etc. Misschien ligt de buurvrouw nadien wel uitgeteld op de bank.
Nee, mensen hebben hierin gewoon verschillende behoeften.
maandag 5 mei 2025 om 17:23
Ja, maar dat is geen minpunt.Lilla schreef: ↑05-05-2025 17:17Overigens is het - voor mij - toch wel een verschil. Inderdaad heb ik tijdens drukke feestjes vaak geen hele diepgaande gesprekken, en wel als ik met één vriendin of een klein groepje ergens ben waar we bv de hele avond aan tafel zitten. Misschien komt de associatie daar vandaan, dat zou ik wel snappen.
Ik heb het persoonlijk allebei nodig. Alleen maar met een vriendin of klein groepje afspreken is niet voldoende voor mij. Ik moet ook feestjes en uitgaan lekker rondfladderen tussen gesprekken.
Overigens lees ik bij de buurvrouw van TO vooral veel aanloop, dat zullen per keer heus niet hele hordes mensen zijn, dus dan is een “goed” gesprek nog steeds mogelijk.
maandag 5 mei 2025 om 17:29
Lilla schreef: ↑05-05-2025 17:17Overigens is het - voor mij - toch wel een verschil. Inderdaad heb ik tijdens drukke feestjes vaak geen hele diepgaande gesprekken, en wel als ik met één vriendin of een klein groepje ergens ben waar we bv de hele avond aan tafel zitten. Misschien komt de associatie daar vandaan, dat zou ik wel snappen.
Ik realiseer me ook dat ik in grote gezelschappen (en zeker wanneer er veel gepraat wordt en er ook nog eens muziek op staat, of dat er andere geluiden te horen zijn) niemand meer kan verstaan. Dat is ook he-le-maal niet fijn!
maandag 5 mei 2025 om 17:47
Ja, zo is het voor mij ook: ik vind allebei leuk, allebei op een andere manier.pina schreef: ↑05-05-2025 17:23Ja, maar dat is geen minpunt.
Ik heb het persoonlijk allebei nodig. Alleen maar met een vriendin of klein groepje afspreken is niet voldoende voor mij. Ik moet ook feestjes en uitgaan lekker rondfladderen tussen gesprekken.
Overigens lees ik bij de buurvrouw van TO vooral veel aanloop, dat zullen per keer heus niet hele hordes mensen zijn, dus dan is een “goed” gesprek nog steeds mogelijk.
Overigens had ik niet het idee dat er gesuggereerd werd dat er bij de buurvrouw geen goede gesprekken gevoerd zouden worden, maar ook daar heb ik misschien overheen gelezen hoor.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
