Relaties
alle pijlers
Stiefkind bij ons/mij wonen
maandag 21 april 2025 om 07:59
Even een andere gebruikersnaam aangemaakt ivm herkenning;
Sinds 6 jaar een relatie. Beide twee kinderen uit een eerdere relatie. Ik een puber van 17 en kind van 10, hij twee kinderen onder de 8 jaar.
Omgang met de vader van mijn kinderen verloopt redelijk soepel, omgang met de moeder en de omgangsregeling met zijn kinderen loopt stroef. Dit heeft o.a. te maken gehad met kinderontvoering en ouderverstoting door de moeder.
Het gaat soms goed en dan zijn er periodes dat de kinderen worden weggehouden van hun vader.
De afgelopen 3 jaar waren zwaar (en vaak ook leuk!) Na een mentale breakdown en daarop volgende burn out is mijn partner bij mij komen wonen met aanhouden van de eigen woning voor de weekenden/weken/vakanties periodes met zijn kinderen. Dat leek ons verstandig zodat ze niet in hun kwetsbare situatie heen en weer gesleep zouden worden. We doen wel dagjes uit of sporadisch logeren met alle kinderen.
Mijn puber kreeg te maken met een depressie en moeilijkheden op school. Daarvoor is er zelfs ontheffing van de leerplicht om zich te richten op herstel. Er is in ons gezin/huis op dit moment sprake van vrijwillige hulp door een wijkteam hiervoor omdat dochter zichzelf ook beschadigde en ruzies uit de hand liepen waarbij ze uiteindelijk ook een paar keer tijdelijk niet thuis heeft gewoond. Dit waren periodes van 4 weken bij haar vader of toenmalig vriendje.
Op dit moment gaat het goed met mijn dochter.
Mijn partner is altijd behulpzaam en supportive richting mijn dochter geweest.
Er is een periode geweest dat het toenmalig vriendje van dochter niet thuis kon wonen en die heeft een maand of drie hier gebivakkeerd. Wat gezellig was, maar ook wel “veel” zo nu en dan. Ik voelde wel dat ik veel van mijn eigen ruimte moest inleveren en ben ook opgelucht dat hij weer zijn eigen plek heeft.
Mijn jongste van 10 is een gezonde, drukke kerel die momenteel wel onderzocht word op ADHD.
Afijn. Dit is een beetje mijn bagage op dit moment, echter in verhouding tot een jaar geleden zit ik in een rustig vaarwater en voel ik mij goed en gaat het met mijn gezin ook goed. Ik ben gelukkig.
Tot twee weken geleden. Kind van partner is na wederom maanden van weghouden van vader door de moeder, zo ontzettend boos geworden en onhandelbaar dat dit geresulteerd heeft tot tussenkomst van politie en veilig thuis/jeugdzorg. Voorlopig kan kind niet zomaar terug naar de moeder. Omdat kind momenteel 2 weken vakantie heeft, is mijn partner nu in zijn eigen huis en zorgt voor kind met ondersteuning van zijn moeder/oma van kind.
En jullie voelen het misschien al aankomen, omdat partner nog herstellende is van zware burn-out en in een emdr traject zit, is mij gevraagd voorlopig zowel partner als zijn kind in huis te nemen zodat hij ontzien kan worden op bepaalde momenten.
En ik zie het dus niet zitten. Ik merk aan mijn partner dat hij fantaseert over met zijn allen in mijn huis wonen, dat zijn kind helemaal weer de oud wordt en iedereen lang en gelukkig leeft.
Echter zie ik dus behoorlijk wat beren op de weg en met name voor mijn eigen kinderen. En mijn eigen welzijn. En dat mijn vrijheid en ruimte beperkt word. En ik opdraai voor 24/7
zorg terwijl ik een eigen bedrijf en baan heb. En wat als het kind zo’n trauma heeft dat er echt professionele hulp nodig is die ik niet kan bieden? Of een gevaar vormt voor mijn kinderen?
Ik heb aangegeven dat ik een logeerpartij van een dag of 4/5 echt heel leuk vind, echter wil ik niet de volledige zorg over een kind met complex trauma/gedrag terwijl het net een beetje op de rit is met mijn eigen dochter en ik ook nog de 10 jarige moet begeleiden in een adhd traject.
Ik ben het gesprek aangegaan met mijn partner, dat kan ook want onze relatie is gewoon goed en we kunnen alles delen, toch is hij teleurgesteld en had andere verwachtingen. Ze komen i.i.g. logeren, ik heb duidelijk aangegeven geen verwachtingen te willen scheppen over pertinent hier wonen etc.
Ik voel mij schuldig en sterk tegelijk omdat ik mijn grenzen heb aangegeven.
Heb ik hier goed aan gedaan? Of had ik gewoon hier wel in mee moeten gaan.
Sinds 6 jaar een relatie. Beide twee kinderen uit een eerdere relatie. Ik een puber van 17 en kind van 10, hij twee kinderen onder de 8 jaar.
Omgang met de vader van mijn kinderen verloopt redelijk soepel, omgang met de moeder en de omgangsregeling met zijn kinderen loopt stroef. Dit heeft o.a. te maken gehad met kinderontvoering en ouderverstoting door de moeder.
Het gaat soms goed en dan zijn er periodes dat de kinderen worden weggehouden van hun vader.
De afgelopen 3 jaar waren zwaar (en vaak ook leuk!) Na een mentale breakdown en daarop volgende burn out is mijn partner bij mij komen wonen met aanhouden van de eigen woning voor de weekenden/weken/vakanties periodes met zijn kinderen. Dat leek ons verstandig zodat ze niet in hun kwetsbare situatie heen en weer gesleep zouden worden. We doen wel dagjes uit of sporadisch logeren met alle kinderen.
Mijn puber kreeg te maken met een depressie en moeilijkheden op school. Daarvoor is er zelfs ontheffing van de leerplicht om zich te richten op herstel. Er is in ons gezin/huis op dit moment sprake van vrijwillige hulp door een wijkteam hiervoor omdat dochter zichzelf ook beschadigde en ruzies uit de hand liepen waarbij ze uiteindelijk ook een paar keer tijdelijk niet thuis heeft gewoond. Dit waren periodes van 4 weken bij haar vader of toenmalig vriendje.
Op dit moment gaat het goed met mijn dochter.
Mijn partner is altijd behulpzaam en supportive richting mijn dochter geweest.
Er is een periode geweest dat het toenmalig vriendje van dochter niet thuis kon wonen en die heeft een maand of drie hier gebivakkeerd. Wat gezellig was, maar ook wel “veel” zo nu en dan. Ik voelde wel dat ik veel van mijn eigen ruimte moest inleveren en ben ook opgelucht dat hij weer zijn eigen plek heeft.
Mijn jongste van 10 is een gezonde, drukke kerel die momenteel wel onderzocht word op ADHD.
Afijn. Dit is een beetje mijn bagage op dit moment, echter in verhouding tot een jaar geleden zit ik in een rustig vaarwater en voel ik mij goed en gaat het met mijn gezin ook goed. Ik ben gelukkig.
Tot twee weken geleden. Kind van partner is na wederom maanden van weghouden van vader door de moeder, zo ontzettend boos geworden en onhandelbaar dat dit geresulteerd heeft tot tussenkomst van politie en veilig thuis/jeugdzorg. Voorlopig kan kind niet zomaar terug naar de moeder. Omdat kind momenteel 2 weken vakantie heeft, is mijn partner nu in zijn eigen huis en zorgt voor kind met ondersteuning van zijn moeder/oma van kind.
En jullie voelen het misschien al aankomen, omdat partner nog herstellende is van zware burn-out en in een emdr traject zit, is mij gevraagd voorlopig zowel partner als zijn kind in huis te nemen zodat hij ontzien kan worden op bepaalde momenten.
En ik zie het dus niet zitten. Ik merk aan mijn partner dat hij fantaseert over met zijn allen in mijn huis wonen, dat zijn kind helemaal weer de oud wordt en iedereen lang en gelukkig leeft.
Echter zie ik dus behoorlijk wat beren op de weg en met name voor mijn eigen kinderen. En mijn eigen welzijn. En dat mijn vrijheid en ruimte beperkt word. En ik opdraai voor 24/7
zorg terwijl ik een eigen bedrijf en baan heb. En wat als het kind zo’n trauma heeft dat er echt professionele hulp nodig is die ik niet kan bieden? Of een gevaar vormt voor mijn kinderen?
Ik heb aangegeven dat ik een logeerpartij van een dag of 4/5 echt heel leuk vind, echter wil ik niet de volledige zorg over een kind met complex trauma/gedrag terwijl het net een beetje op de rit is met mijn eigen dochter en ik ook nog de 10 jarige moet begeleiden in een adhd traject.
Ik ben het gesprek aangegaan met mijn partner, dat kan ook want onze relatie is gewoon goed en we kunnen alles delen, toch is hij teleurgesteld en had andere verwachtingen. Ze komen i.i.g. logeren, ik heb duidelijk aangegeven geen verwachtingen te willen scheppen over pertinent hier wonen etc.
Ik voel mij schuldig en sterk tegelijk omdat ik mijn grenzen heb aangegeven.
Heb ik hier goed aan gedaan? Of had ik gewoon hier wel in mee moeten gaan.
zondag 11 mei 2025 om 12:53
Ik fik TO helemaal niet af. Lezen vind je blijkbaar heel moeilijk. Maar goed, iemand zoals jij, die overduidelijk alleen maar zaken roept om het roepen, neem ik verder niet zo serieus. Dus ik laat het hierbij.
zondag 11 mei 2025 om 13:38
Twee gemene sneren in 1 reactie. Dat is knap maar niet zo intelligent.dweedledee schreef: ↑11-05-2025 12:53Ik fik TO helemaal niet af. Lezen vind je blijkbaar heel moeilijk. Maar goed, iemand zoals jij, die overduidelijk alleen maar zaken roept om het roepen, neem ik verder niet zo serieus. Dus ik laat het hierbij.
zondag 11 mei 2025 om 18:23
zondag 11 mei 2025 om 19:24
Het maakt toch niet zoveel uit wie de "bad guy" is? Ik lees over twee mensen bij wie het allemaal boven het hoofd groeit. En dat is heel begrijpelijk. Ze gaan van probleem naar probleem en hebben volgens mij amper lange periodes met rust gehad waarin ze echt konden bouwen.
vivalafete25 wijzigde dit bericht op 12-05-2025 06:04
0.91% gewijzigd
zondag 11 mei 2025 om 20:04
Vivalafete25 schreef: ↑11-05-2025 19:24Het maakt toch niet zoveel uit wie de "bad guy" is? Ik lees over twee mensen bij wie het allemaal boven het hoofd groeit. En dat is heel begrijpelijk. Ze gaan naar probleem naar probleem en hebben volgens mij amper lange periodes met rust gehad waarin ze echt konden bouwen.
Dit.
Come on mensen, er is hier niemand goed of fout. TO en haar vriend lijken me twee mensen die hun uiterste best doen voor hun gezinnen maar helaas met best wel wat tegenslag geconfronteerd zijn. En die allebei niet helemaal rationeel en constructief in deze lastige situatie staan. Gewoon heel menselijk lijkt me.
zondag 11 mei 2025 om 20:46
Dat zwart wit denken klopt wel. Het is ook iets wat ik gelijk doe, daarna kan ik er wel grijs doorheen mengen, zeg maar.Marianneke schreef: ↑10-05-2025 15:30Dan denk ik dat jij teveel belang toekent aan die vraag 'waarom niet met de kinderen?'
Vul niet voor hem in wat hij wel of niet wil of aan jou toestaat of jou groen licht voor geeft.
Ik vind je heel zwartwit, er zijn niet veel grijstinten. De relatie kan op het moment niet zo ingevuld worden als voorheen, dan is je enige idee blijkbaar uitmaken. Hij vraagt waarom jij iets alleen wilt doen of zonder kinderen en jij vult direct in dat hij jou idee dus niet goed vindt.
Het zou fijn zijn als het je lukt om in te zien dat er ook nog vele mogelijkheden tussen de 2 uitersten in liggen. En dat iets wat nu niet mogelijk is over een poosje vast wel weer gaat.
Emoties komen bij mij wat harder binnen en ik heb tijd nodig om rationeel te denken.
zondag 11 mei 2025 om 20:49
Wat je schrijft beschouw ik zeker niet als affakkelen, voor wat het waard is. Ik denk dat je goed ziet wat voor effect mijn gedrag heeft.dweedledee schreef: ↑10-05-2025 14:50Ik vind je echt weinig constructief, TO. Je bent opzettelijk overal beren op de weg aan het gooien en je gedraagt je als een kleuter die haar zin niet krijgt.
Als je je nog langer zo achtergesteld blijft voelen, zou ik de relatie beëindigen. Deze krijgt namelijk geen enkele kans op deze manier.
zondag 11 mei 2025 om 20:53
Gisteren en vandaag hebben vriend en dochter ook bij ons doorgebracht. Het was wederom gewoon gezellig - niet roze bril bedoeld- en nu ik haar beter begin te kennen en ook zie hoe ze opleeft en gewoon een 8-jarige meisje is -zonder al die doemscenario’s over gedrag- zie ik er minder tegenop als ze meer deel van ons leven uitmaakt. Wat nog steeds niet betekent dat ik zou gaan voor hier wonen.
Ik wil mij wel meer in gaan zetten om een fijn leven met haar op te bouwen en een betrouwbare volwassene in haar leven te zijn.
Ik merk dat de verstandhouding tussen mij en mijn vriend ook aanzienlijk verbeterd doordat ik er milder naar kijk en minder verzet.
Ik wil mij wel meer in gaan zetten om een fijn leven met haar op te bouwen en een betrouwbare volwassene in haar leven te zijn.
Ik merk dat de verstandhouding tussen mij en mijn vriend ook aanzienlijk verbeterd doordat ik er milder naar kijk en minder verzet.
zondag 11 mei 2025 om 22:00
DonnaDo schreef: ↑11-05-2025 20:53Gisteren en vandaag hebben vriend en dochter ook bij ons doorgebracht. Het was wederom gewoon gezellig - niet roze bril bedoeld- en nu ik haar beter begin te kennen en ook zie hoe ze opleeft en gewoon een 8-jarige meisje is -zonder al die doemscenario’s over gedrag- zie ik er minder tegenop als ze meer deel van ons leven uitmaakt. Wat nog steeds niet betekent dat ik zou gaan voor hier wonen.
Ik wil mij wel meer in gaan zetten om een fijn leven met haar op te bouwen en een betrouwbare volwassene in haar leven te zijn.
Ik merk dat de verstandhouding tussen mij en mijn vriend ook aanzienlijk verbeterd doordat ik er milder naar kijk en minder verzet.
Op zich is dit logisch, want je vriend krijgt nu misschien hoop dat jullie ooit toch een happy family worden. Doordat jij er nu meer in lijkt mee te gaan, is hij weer blij en is de sfeer beter. Hoe meer jij richting hem beweegt, hoe blijer hij is. Maar hoe zit het met jezelf? Ben je blij omdat de spanning uit de lucht is, of ben je blij omdat dit is wat je wilt.
Je hebt van het begin af aan gezegd dat je niet samen wil wonen. Ik neem aan dat je dat nog steeds niet wilt, blijf heel duidelijk naar hem, want eerder is gebleken dat hij je niet echt wil horen daarin.
Creativiteit is de adem van de ziel – dus adem elke dag!
zondag 11 mei 2025 om 22:00
DonnaDo schreef: ↑11-05-2025 20:53Gisteren en vandaag hebben vriend en dochter ook bij ons doorgebracht. Het was wederom gewoon gezellig - niet roze bril bedoeld- en nu ik haar beter begin te kennen en ook zie hoe ze opleeft en gewoon een 8-jarige meisje is -zonder al die doemscenario’s over gedrag- zie ik er minder tegenop als ze meer deel van ons leven uitmaakt. Wat nog steeds niet betekent dat ik zou gaan voor hier wonen.
Ik wil mij wel meer in gaan zetten om een fijn leven met haar op te bouwen en een betrouwbare volwassene in haar leven te zijn.
Ik merk dat de verstandhouding tussen mij en mijn vriend ook aanzienlijk verbeterd doordat ik er milder naar kijk en minder verzet.
Wat fijn dat je het nu zo beziet en ook dat de sfeer daardoor verbetert. Is dat voorlopig een optie voor jou en voor je vriend, LATten, de weekenden samen doorbrengen als dat lukt, en doordeweeks hij met zijn dochter in zijn eigen huis?
Coffee is never my cup of tea
zondag 11 mei 2025 om 22:04
Nee hoor. Ik blijf bij mijn standpunt dat hier wonen geen goed idee is. Ik vind het op dit moment niet vervelend of lastig om meer tijd met zijn dochter door te brengen zoals de weekenden. Het is gezellig en ze is behoorlijk zelfstandig en kan zich leuk vermaken hier.Sierlijk schreef: ↑11-05-2025 22:00Op zich is dit logisch, want je vriend krijgt nu misschien hoop dat jullie ooit toch een happy family worden. Doordat jij er nu meer in lijkt mee te gaan, is hij weer blij en is de sfeer beter. Hoe meer jij richting hem beweegt, hoe blijer hij is. Maar hoe zit het met jezelf? Ben je blij omdat de spanning uit de lucht is, of ben je blij omdat dit is wat je wilt.
Je hebt van het begin af aan gezegd dat je niet samen wil wonen. Ik neem aan dat je dat nog steeds niet wilt, blijf heel duidelijk naar hem, want eerder is gebleken dat hij je niet echt wil horen daarin.
zondag 11 mei 2025 om 22:05
Ja, ik denk dat we een eind komen op deze manier.Marianneke schreef: ↑11-05-2025 22:00Wat fijn dat je het nu zo beziet en ook dat de sfeer daardoor verbetert. Is dat voorlopig een optie voor jou en voor je vriend, LATten, de weekenden samen doorbrengen als dat lukt, en doordeweeks hij met zijn dochter in zijn eigen huis?
zondag 11 mei 2025 om 22:41
Helemaal mee eens.Sierlijk schreef: ↑11-05-2025 22:00Op zich is dit logisch, want je vriend krijgt nu misschien hoop dat jullie ooit toch een happy family worden. Doordat jij er nu meer in lijkt mee te gaan, is hij weer blij en is de sfeer beter. Hoe meer jij richting hem beweegt, hoe blijer hij is. Maar hoe zit het met jezelf? Ben je blij omdat de spanning uit de lucht is, of ben je blij omdat dit is wat je wilt.
Je hebt van het begin af aan gezegd dat je niet samen wil wonen. Ik neem aan dat je dat nog steeds niet wilt, blijf heel duidelijk naar hem, want eerder is gebleken dat hij je niet echt wil horen daarin.
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
zondag 11 mei 2025 om 23:06
Maar Donnado, ik ga toch even advocaat vd duivel spelen. Want je hebt het erover dat het een leuk meisje is. Kortom, als ze haar gezellige onproblematische zelf is, dan heb je ruimte voor haar. Maar je hebt ook een paar reacties geleden aangegeven dat het behoorlijk moeizaam was met haar. Mag ze dat gedrag van jou ook meenemen of wordt het dan meteen te zwaar?DonnaDo schreef: ↑11-05-2025 22:04Nee hoor. Ik blijf bij mijn standpunt dat hier wonen geen goed idee is. Ik vind het op dit moment niet vervelend of lastig om meer tijd met zijn dochter door te brengen zoals de weekenden. Het is gezellig en ze is behoorlijk zelfstandig en kan zich leuk vermaken hier.
Want ze neemt wel haar bagage mee en als ouder vang je die op. Als zij (en je vriend) meteen de deur wordt gewezen zodra het een beetje moeilijk wordt, ben je imo erg verkeerde signalen aan het geven. Het is geen pop dat altijd maar haar leuke zelf moet spelen voor jou om het te blijven trekken en rooskleurig te zijn.
Ik vind je erg onvolwassen handelen eigenlijk. Niet met het doel het beste voor haar te bieden, maar wat het beste voor jou is.
zondag 11 mei 2025 om 23:14
zondag 11 mei 2025 om 23:19
Nee, het is niet mijn bedoeling een kind als een pop te behandelen en ik wil ook niet dat zij zich anders gedraagt om geliefd te zijn. Ik weet wel hoe dat voelt vanuit mijn eigen kind zijn en de afwijzing die oa mijn kind vanuit vader heeft ervaren. Ik heb mijn portie boos en niet leuk kind echt wel gehad en heb ze nog steeds lief.NomenNesci0 schreef: ↑11-05-2025 23:06Maar Donnado, ik ga toch even advocaat vd duivel spelen. Want je hebt het erover dat het een leuk meisje is. Kortom, als ze haar gezellige onproblematische zelf is, dan heb je ruimte voor haar. Maar je hebt ook een paar reacties geleden aangegeven dat het behoorlijk moeizaam was met haar. Mag ze dat gedrag van jou ook meenemen of wordt het dan meteen te zwaar?
Want ze neemt wel haar bagage mee en als ouder vang je die op. Als zij (en je vriend) meteen de deur wordt gewezen zodra het een beetje moeilijk wordt, ben je imo erg verkeerde signalen aan het geven. Het is geen pop dat altijd maar haar leuke zelf moet spelen voor jou om het te blijven trekken en rooskleurig te zijn.
Ik vind je erg onvolwassen handelen eigenlijk. Niet met het doel het beste voor haar te bieden, maar wat het beste voor jou is.
Er is mij in het begin door bepaalde “verhalen” vanuit school en VT een beeld van probleem gedrag geschetst (dat ik niet herken op dit moment) waardoor ik twijfels had over hoe het meisje zich zou kunnen gedragen. Boosheid, liegen.
Echter is er door de spoedhulp een ander verhaal neergezet. Door o.a. ouder verstoting is zij in een loyaliteitsconflict geraakt en dus niet geleerd autonoom van beide ouders te mogen houden. De boosheid en het leven in de fantasie komt mogelijk meer uit de behoefte van erkenning.
Het is op dit moment merkbaar dat ze lekkerder in haar vel zit, is een stuk rustiger en geeft zelf aan dat ze zich fijn voelt door minder prikkels. Van zorgelijk gedrag is nu, na een week of 4 nog steeds geen sprake al weet ik dat het echt wel zou kunnen komen. Dat is niet de schuld van het meisje zelf.
Ik denk dat het niet erg is om het voor de momenten samen ook gewoon leuk te hebben. Ik wil ook nog steeds niet de optie hier wonen mogelijk maken. Eerst maar rust en stabiliteit.
zondag 11 mei 2025 om 23:34
Ik zie op geen enkele wijze onvolwassen gedrag of onvolwassen keuzes in je handelen, Donnado. Maar wel respect hoe je omgaat met al die pijlen die je op je afgevuurd krijgt.
Volgens mij zie je het behoorlijk helder en hou je je vizier open en duidelijk, er is ruimte voor het meisje en jij bewaakt je eigen grenzen. En daarin mag je prima voor jezelf kiezen, het is jouw leven. Je weet van tevoren namelijk eigenlijk nooit wat het beste is voor een kind dus je eigen moreel kompas hierin aanhouden is prima. Jij bent namelijk één van de volwassenen in dit verhaal.
Fijn dat ze zich fijner voelt nu. Hoe is het nu voor vader, ziet hij het weer een beetje zitten allemaal? Ook als het voorlopig gaat zoals het nu gaat?
Volgens mij zie je het behoorlijk helder en hou je je vizier open en duidelijk, er is ruimte voor het meisje en jij bewaakt je eigen grenzen. En daarin mag je prima voor jezelf kiezen, het is jouw leven. Je weet van tevoren namelijk eigenlijk nooit wat het beste is voor een kind dus je eigen moreel kompas hierin aanhouden is prima. Jij bent namelijk één van de volwassenen in dit verhaal.
Fijn dat ze zich fijner voelt nu. Hoe is het nu voor vader, ziet hij het weer een beetje zitten allemaal? Ook als het voorlopig gaat zoals het nu gaat?
.
zondag 11 mei 2025 om 23:50
Dank je wel. Ik doe mijn best.Rooss4.0 schreef: ↑11-05-2025 23:34Ik zie op geen enkele wijze onvolwassen gedrag of onvolwassen keuzes in je handelen, Donnado. Maar wel respect hoe je omgaat met al die pijlen die je op je afgevuurd krijgt.
Volgens mij zie je het behoorlijk helder en hou je je vizier open en duidelijk, er is ruimte voor het meisje en jij bewaakt je eigen grenzen. En daarin mag je prima voor jezelf kiezen, het is jouw leven. Je weet van tevoren namelijk eigenlijk nooit wat het beste is voor een kind dus je eigen moreel kompas hierin aanhouden is prima. Jij bent namelijk één van de volwassenen in dit verhaal.
Fijn dat ze zich fijner voelt nu. Hoe is het nu voor vader, ziet hij het weer een beetje zitten allemaal? Ook als het voorlopig gaat zoals het nu gaat?
Met mijn vriend gaat het wel oké, we zaten vanmiddag met een ranja in de tuin en hij vertelde mij dat hij zich ondanks de storm waar hij zich in bevindt in deze momenten (zon, ranja, kinderen in zwembadje) heel gelukkig voelt. Hebben vannacht ook goed geslapen. Dat scheelt.
maandag 12 mei 2025 om 06:39
Ze woonden samen. Nu dat kind er is, is hij met haar door de weeks in zijn eigen huis en in het weekend bij TO. TO is duidelijk dat met dochter erbij terug samen wonen uitgesloten is.Sierlijk schreef: ↑11-05-2025 22:00Op zich is dit logisch, want je vriend krijgt nu misschien hoop dat jullie ooit toch een happy family worden. Doordat jij er nu meer in lijkt mee te gaan, is hij weer blij en is de sfeer beter. Hoe meer jij richting hem beweegt, hoe blijer hij is. Maar hoe zit het met jezelf? Ben je blij omdat de spanning uit de lucht is, of ben je blij omdat dit is wat je wilt.
Je hebt van het begin af aan gezegd dat je niet samen wil wonen. Ik neem aan dat je dat nog steeds niet wilt, blijf heel duidelijk naar hem, want eerder is gebleken dat hij je niet echt wil horen daarin.
Ze LATten nu gewoon en genieten van de weekend samen.
Volgens jou mogen ze elkaar niet meer zien? Zij heeft hem gisteravond met de politie terug naar zijn huis moeten sturen?
Goed bezig to, fijn dat jullie een leuk weekend hadden.
maandag 12 mei 2025 om 09:07
Jeetje, wat lees jij een post anders dan ik. Bijzonder. Volgens mij bedoelde ze vooral dat de verwachtingen van TO en partner van de relatie niet zo met elkaar lijken te stroken. M.i. lijken die van hem nogal bepalend in de relatie. Ik krijg het gevoel dat TO snel de neiging heeft zichzelf en haar wensen wegcijfert. Voor mij leest het niet zo gek dat vriend nu weer oké is, maar ik vraag me af of dat - uiteindelijk - ook geldt voor TO. Dat is aan haar om te ervaren, maar ze heeft hier niet voor niks een topic lopen, toch?Attraverso schreef: ↑12-05-2025 06:39Ze woonden samen. Nu dat kind er is, is hij met haar door de weeks in zijn eigen huis en in het weekend bij TO. TO is duidelijk dat met dochter erbij terug samen wonen uitgesloten is.
Ze LATten nu gewoon en genieten van de weekend samen.
Volgens jou mogen ze elkaar niet meer zien? Zij heeft hem gisteravond met de politie terug naar zijn huis moeten sturen?
Goed bezig to, fijn dat jullie een leuk weekend hadden.
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
maandag 12 mei 2025 om 12:46
canis-felis schreef: ↑12-05-2025 09:07Jeetje, wat lees jij een post anders dan ik. Bijzonder. Volgens mij bedoelde ze vooral dat de verwachtingen van TO en partner van de relatie niet zo met elkaar lijken te stroken. M.i. lijken die van hem nogal bepalend in de relatie. Ik krijg het gevoel dat TO snel de neiging heeft zichzelf en haar wensen wegcijfert. Voor mij leest het niet zo gek dat vriend nu weer oké is, maar ik vraag me af of dat - uiteindelijk - ook geldt voor TO. Dat is aan haar om te ervaren, maar ze heeft hier niet voor niks een topic lopen, toch?
Precies, dat zie jij goed. Dank je wel.
Creativiteit is de adem van de ziel – dus adem elke dag!
maandag 12 mei 2025 om 13:03
Helemaal eens met deze post.Sierlijk schreef: ↑11-05-2025 22:00Op zich is dit logisch, want je vriend krijgt nu misschien hoop dat jullie ooit toch een happy family worden. Doordat jij er nu meer in lijkt mee te gaan, is hij weer blij en is de sfeer beter. Hoe meer jij richting hem beweegt, hoe blijer hij is. Maar hoe zit het met jezelf? Ben je blij omdat de spanning uit de lucht is, of ben je blij omdat dit is wat je wilt.
Je hebt van het begin af aan gezegd dat je niet samen wil wonen. Ik neem aan dat je dat nog steeds niet wilt, blijf heel duidelijk naar hem, want eerder is gebleken dat hij je niet echt wil horen daarin.
maandag 12 mei 2025 om 13:14
Een verstandhouding verbeteren doe je door met elkaar in gesprek te gaan en te blijven en niet doordat jij je gaat aanpassen aan hem. Als dit je strategie wordt om deze verbeterde verstandhouding te laten voortduren, dan ga je van een hele kouwe kermis thuiskomen.DonnaDo schreef: ↑11-05-2025 20:53Gisteren en vandaag hebben vriend en dochter ook bij ons doorgebracht. Het was wederom gewoon gezellig - niet roze bril bedoeld- en nu ik haar beter begin te kennen en ook zie hoe ze opleeft en gewoon een 8-jarige meisje is -zonder al die doemscenario’s over gedrag- zie ik er minder tegenop als ze meer deel van ons leven uitmaakt. Wat nog steeds niet betekent dat ik zou gaan voor hier wonen.
Ik wil mij wel meer in gaan zetten om een fijn leven met haar op te bouwen en een betrouwbare volwassene in haar leven te zijn.
Ik merk dat de verstandhouding tussen mij en mijn vriend ook aanzienlijk verbeterd doordat ik er milder naar kijk en minder verzet.
En je praat over een fijn leven met haar opbouwen. Waarom ga je ineens van 0 tot 100? Je bent de laatste tijd geeneens zeker van je relatie met haar vader, waarom praat je daar dan over? Zorg eerst dat jullie op elkaar kunnen bouwen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
