Huis kopen angst

19-06-2025 20:48 47 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn vriend en ik zijn ingeloot voor een nieuwbouwwoning hier in de buurt. We wonen al een tijd samen in mijn huurwoning en hebben samen een kind. Het samenwonen is altijd prima gegaan en er is geen enkele twijfel dat dat anders zou gaan als we een koophuis hebben. En toch heb ik een steen in mijn maag sinds we zijn ingeloot voor de koopwoning. In mijn hoofd zit je met een koopwoning definitief aan elkaar vast, waar een huurwoning me nog een soort vrijheidsgevoel geeft dat ik er altijd kan blijven wonen ook als we uit elkaar zouden gaan. Het definitieve van samen een huis kopen benauwd me, wat ik niet had gedacht toen we bewust op zoek gingen naar een koophuis. In het jaar hiervoor hadden we ook telkens geen geluk met lotingen en bieden, waardoor ik het ook totaal niet zag aankomen dat we nu wel ingeloot zouden zijn. Ik ben een ontzettende piekeraar en kan mezelf helemaal gek denken, dus door al die gedachten ga ik inmiddels twijfelen of een huis kopen wel een goed idee is. Normaal zeg ik altijd bij twijfel niet doen, maar in dit geval vraag ik me af of mijn gedachten niet een loopje met me nemen.

Heeft er iemand ervaring met angsten/ twijfels bij het kopen van een huis samen, terwijl je wel al samenwoonde en gewoon een goede relatie had? Hoe kom je erachter of je je gedachten moet negeren of ze juist serieus moet nemen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Tuurlijk is het spannend, maar met een koopwoning zit je na uit elkaar gaan vaak beter omdat je dan overwaarde hebt. Maar als je zeker bent van je liefde voor elkaar, waar zit m dan de angst in? Je bent door je kind al aan elkaar verbonden voor het leven, of dat nou een huur of een koophuis is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Cactusjeprik schreef:
19-06-2025 20:48
Mijn vriend en ik zijn ingeloot voor een nieuwbouwwoning hier in de buurt. We wonen al een tijd samen in mijn huurwoning en hebben samen een kind. Het samenwonen is altijd prima gegaan en er is geen enkele twijfel dat dat anders zou gaan als we een koophuis hebben. En toch heb ik een steen in mijn maag sinds we zijn ingeloot voor de koopwoning. In mijn hoofd zit je met een koopwoning definitief aan elkaar vast, waar een huurwoning me nog een soort vrijheidsgevoel geeft dat ik er altijd kan blijven wonen ook als we uit elkaar zouden gaan. Het definitieve van samen een huis kopen benauwd me, wat ik niet had gedacht toen we bewust op zoek gingen naar een koophuis.
meid, je zit definitief aan elkaar vast door jullie kind ;)
een huis kan je zo in de verkoop zetten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je zit al definitief aan hem vast want je hebt een kind samen.

Wat betreft het huis, bij twijfel niet doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat huis zet je in de verkoop.
Dat kind wordt wat moeilijker.

Ik zou dus vooral zorgen dat alles tot de laatste letter beschreven is.
En ten allen tijde ingeschreven blijven bij de woningbouw.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren Quote
Eens jullie zijn voor altijd aan elkaar verbonden door jullie kind. Wees eens eerlijk tegenover jezelf; waar zit je echte probleem?
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wissewis schreef:
19-06-2025 20:56
Dat huis zet je in de verkoop.
Dat kind wordt wat moeilijker.

Ik zou dus vooral zorgen dat alles tot de laatste letter beschreven is.
En ten allen tijde ingeschreven blijven bij de woningbouw.
Het is heel praktisch, maar in de liefde? Wat een armoe...
Alle reacties Link kopieren Quote
Draai het om: als je koopt ga je aflossen en vermogen opbouwen. Mochten jullie uit elkaar gaan dat verkoop je het huis en heb je geld om iets nieuws op te bouwen. Al het geld wat je dan hebt, heb je niet als je huurt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat ik herken in je verhaal (tenminste, ik heb het idee dat het enigszins vergelijkbaar is) is toen ik op een totaal andere manier, te maken kreeg met “vastigheid”.
Eerst toen wij een puppy kregen en jaren later toen ik ontdekte dat ik zwanger was.
De hond, ik kreeg het er Spaans benauwd van. Als ik het nu zo opschrijf (het is 20 jaar geleden) klinkt het debiel. Maar het voelde zó bindend, zo definitief. Ik kreeg er half paniek van, zo benauwend was dat. Ik lag er wakker van, voortdurend een knoop in mijn maag. Heeft even geduurd, daarna was het weg. Hondje heeft jaren lang bij ons gewoond, ik was dol op het beestje.
Toen de zwangerschap. We hadden een kinderwens, tot het zo ver was. Steen in mijn maag, zo definitief, niet meer terug kunnen. Vreselijk!! Duurde een paar weken, die paniek. Op dat moment was het bijna alles overheersend.

Wat ik er aan herken is het benauwende gevoel als er iets “definitiefs” op mijn pad komt. Terwijl het wel dingen zijn die ik graag wilde en toch het gevoel dat je vast zit, “niet terug kan” of zo….. en ik ben zó blij dat ik me niet door die angsten heb laten leiden!
Die indruk krijg ik bij jou ook, dat het niet zozeer in de relatie zit (jullie kindje is meer bindend dan dit huis) maar idd dat je gedachten een loopje met je nemen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Precies wat anderen ook zeggen, je bent al verbonden aan de vader van je kind.
Wat nu ineens een koophuis zo spannend maakt?
Alle reacties Link kopieren Quote
Huis vinden als je uit elkaar gaat wordt toch wel lastig. Dan kan je beter hopelijk nog wat overwaarde meenemen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mousse28 schreef:
19-06-2025 21:04
Precies wat anderen ook zeggen, je bent al verbonden aan de vader van je kind.
Wat nu ineens een koophuis zo spannend maakt?
Dat schrijft ze: als de relatie nu over is zet ze hem eruit en kan ze in de woning blijven wonen met haar inkomen. De gezamenlijke woning za wss op 2 inkomens gekocht zijn en dan kan je het niet zo makkelijk overnemen.

Ik herken je gevoel hoor TO. Ik had dat ook. We gingen samenwonen en ik hield nog een paar maanden mijn appartement aan. Toen die definitief verkocht werd kreeg ik het ook wel even benauwd. Ik had nu geen escape meer. Maar goed we wonen na al die jaren nog steeds samen dus ga er gewoon vanuit dat het goed blijft gaan.
Jij mag alles worden wat je wilt.
Ok, ik word een probleem.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nou… ik vond het toch een stuk complexer toen we uit elkaar gingen en een woning hadden die we niet afzonderlijk van elkaar konden aanhouden. Of eigenlijk vond de bank dat we dat niet konden. Dat was stressvoller dan het vormgeven van gedeeld ouderschap na de scheiding.
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar dat zou betekenen dat je eigenlijk nooit samen zou gaan kopen, want je geeft zelf aan dat je relatie gewoon goed zit en er geen reden voor angst en twijfel is. Dus dan zal dat gevoel altijd opspelen als je op het punt staat te kopen, en dan koop je dus nooit. En dan krijg je dus nooit eigendom en overwaarde e.d. maar blijf je altijd huren, en over 10 jaar baal je als een stekker dat de huizen nóg meer waard en zeldzamer zijn geworden, en je er niet meer tussen komt.

Je hebt gewoon cold feet, lekker dat huis kopen en zorgen dat je je eigen persoonlijke inschrijving bij de woningbouw hebt en je verder je financiële zaken goed op orde hebt. Ik heb zelfs 2 inschrijvingen bij de woningbouw terwijl ik al 8 jaar een koopwoning heb: 1 in onze eigen stad én 1 in een regio in de buurt met veel kortere wachtlijst, voor het geval dat. Is ook heel handig als er ooit wat gebeurt waardoor we alsnog samen sociaal moeten huren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Met een kind zit je toch duizend keer meer aan elkaar vast dan met een koopwoning?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ergens snap ik het wel, als deze huurwoning nu jouw fallback is, dan geef je natuurlijk wel wat zekerheid op. Maar als jullie zeker genoeg zijn van elkaar om samen een kind te krijgen, laat dat gevoel dan ook doorwerken in deze stap.

Wij kochten ons huis aan het einde van de crisis, mijn angst was om met een restschuld te eindigen als we uit elkaar zouden gaan, want dat was wat je destijds veel zag gebeuren met stellen. Ik ben niet echt een paniekdenker, maar ik ben wel risico avers. We hebben toen best wat eigen geld ingelegd en toch maar de sprong gewaagd. Gaat tien jaar later gelukkig nog steeds heel goed en ben ik zowel op relationeel als financieel vlak erg blij met de keuze. 😊
Alle reacties Link kopieren Quote
Kijk eens op langplusgelukkig.nl.
Daar wordt heel duidelijk uitgelegd waar dit soort twijfelgedachten vandaan komen.

Heeft mij destijds goed geholpen toen we samen een huis gingen kopen (toevallig heb ik vandaag mede daardoor zonder angstgedachten de huur van appartement opgezegd omdat we bijna gaan verhuizen). En toen speelde datzelfde angstbrein weer de kop op toen ik zwanger raakte van ons eerste kindje.

En nu speelt het soms weer op nu de bevalling nadert…

Dus ja: ik herken het bij grote, belangrijke stappen in het leven. Mijlpalen, drempels. Hoe je het ook wilt noemen. Maar de kunst is om je er niet door te laten leiden (en lijden…). Dus check die site even, wordt veel duidelijk! ☺️
Alle reacties Link kopieren Quote
Snap hier weinig van. Jullie hebben niet voor niets een kind samen toch? Jullie zijn een gezin. Wat is er dan eng aan een koophuis kopen met de vader van je kind en waarbij de relatie ook nog eens prima is. Toch, of twijfel je daarover?
Je bent nu angstig dat je ooit uit elkaar gaat en dat dan lastig is ivm je huis. Ik zou eerder wakker liggen vanwege de gedachte dat je uit elkaar zou gaan terwijl je samen een kind hebt. Dat lijkt me nog veel minder fijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Veel reacties met wel wat herkenning! En uiteraard terechte vragen.

Het is niet dat ik per se bang ben om uit elkaar te gaan, maar meer dat ik bang ben voor de gevolgen die dat zou hebben in een koopwoning tov huidige huurwoning. Nu kan ik mijn kind een veilige haven bieden, óók als zijn vader en ik uit elkaar zouden gaan. Bij een koopwoning kan ik in mijn eentje geen nieuwe woning kopen, niet in de koopwoning blijven wonen en voor sociale huur sta ik dan misschien weer niet lang genoeg ingeschreven als we uit elkaar zouden gaan. Dan heb ik geen veilige haven meer voor mijn kind.

Misschien was aan elkaar vast zitten niet de juiste benaming. Meer dat ik mijn kind nu een heel goed leven kan bieden in mijn eentje (indien nodig) en dat niet meer zo makkelijk is als er een koopwoning is.

Het helpt ook niet mee dat het kopen van een huis wordt gezien als de belangrijkste aankoop van je leven, waardoor mijn angst om het ‘fout’ te doen ook wordt vergroot.
Alle reacties Link kopieren Quote
Welke achtervang heeft hij nu eigenlijk?
Want hij moet dat kind ook een dak boven zijn hoofd bieden als het misloopt.
En hij is bij jou ingetrokken dus hij heeft nu helemaal niets qua achtervang, lijkt mij.

Wat zegt hij van je zorgen?

En tja, anders trek je jezelf terug uit het koopproces. Is de volgende op de wachtlijst gelukkig.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren Quote
Cactusjeprik schreef:
19-06-2025 22:59
Het is niet dat ik per se bang ben om uit elkaar te gaan, maar meer dat ik bang ben voor de gevolgen die dat zou hebben in een koopwoning tov huidige huurwoning. Nu kan ik mijn kind een veilige haven bieden, óók als zijn vader en ik uit elkaar zouden gaan.

Hier zit een diepere angst achter die nu naar voren komt maar eigenlijk niet veel te maken heeft met deze situatie qua huizen. Maar alles met een bepaalde veiligheid en die nu getriggerd wordt.
Het zou kunnen dat de kern vanuit je jeugd komt. Een situatie of fase die je onveiligheid heeft gegeven en je daarvan een bepaalde overlevingsstand hebt meegenomen.
Qua concrete huizen situatie, ik zou gewoon gaan voor het nieuwe huis waar jullie qua loting voor in aanmerking komen. Verder zou je voor je diepere gevoelens wat hulp kunnen zoeken, dat hoef je niet alleen uit te vogelen. Een psycholoog bijvoorbeeld.
Wellicht vind je het dan misschien lastig om dit te bespreken met je partner maar je zou kunnen aangeven dat je spanning voelt mbt de aankoop vh huis en het misschien wat dieper zit en je daar graag wat hulp bij wil hebben. Je kunt het in principe neutraler houden.

Heb je vroeger wel eens wat van deze angst gemerkt in situaties in je leven?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou de huurwoning aanhouden tot de bouw afgerond is. Daarna kun je, in het slechtste geval, altijd nog besluiten om het weer te verkopen.

Ik heb zelf een nieuwbouwwoning gekocht en heb daar ook zo lang over getwijfeld terwijl ik nog maar alleen ben. Eerst heb je nog bedenktijd na het tekenen, dan onder voorbehoud van financiering.
Mensen hier uit de straat hebben het bijna gelijk na de oplevering zonder er ook maar iets aan te doen te koop gezet voor een ton meer, dat is snel verdiend. Het gaat om twee huizen. Misschien stelt dat je enigszins gerust?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap je TO. Daarom ben ik blij dat ik destijds met mijn man een huis heb gekocht dat ik ook in mijn eentje kan betalen. Dat is door de enorme waardestijging inmiddels wat moeilijker geworden, maar de wetenschap dat ik mijn man het huis uit kan gooien en er verder niets verandert, vind ik heel prettig.
Alle reacties Link kopieren Quote
Trixie schreef:
20-06-2025 08:25
Ik snap je TO. Daarom ben ik blij dat ik destijds met mijn man een huis heb gekocht dat ik ook in mijn eentje kan betalen. Dat is door de enorme waardestijging inmiddels wat moeilijker geworden, maar de wetenschap dat ik mijn man het huis uit kan gooien en er verder niets verandert, vind ik heel prettig.
Even advocaat van de duivel he: als jullie het beiden kunnen betalen kan man het toch ook willen overnemen en jou ‘eruit gooien’? Dan gaat de rechter wellicht beslissen wie er in het huis mag wonen en dan heb je dus alsnog geen zekerheid?
Alle reacties Link kopieren Quote
Trixie schreef:
20-06-2025 08:25
Ik snap je TO. Daarom ben ik blij dat ik destijds met mijn man een huis heb gekocht dat ik ook in mijn eentje kan betalen. Dat is door de enorme waardestijging inmiddels wat moeilijker geworden, maar de wetenschap dat ik mijn man het huis uit kan gooien en er verder niets verandert, vind ik heel prettig.
Even advocaat van de duivel he: als jullie het beiden kunnen betalen kan man het toch ook willen overnemen en jou ‘eruit gooien’? Dan gaat de rechter wellicht beslissen wie er in het huis mag wonen en dan heb je dus alsnog geen zekerheid?

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven