Huis kopen angst

19-06-2025 20:48 47 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn vriend en ik zijn ingeloot voor een nieuwbouwwoning hier in de buurt. We wonen al een tijd samen in mijn huurwoning en hebben samen een kind. Het samenwonen is altijd prima gegaan en er is geen enkele twijfel dat dat anders zou gaan als we een koophuis hebben. En toch heb ik een steen in mijn maag sinds we zijn ingeloot voor de koopwoning. In mijn hoofd zit je met een koopwoning definitief aan elkaar vast, waar een huurwoning me nog een soort vrijheidsgevoel geeft dat ik er altijd kan blijven wonen ook als we uit elkaar zouden gaan. Het definitieve van samen een huis kopen benauwd me, wat ik niet had gedacht toen we bewust op zoek gingen naar een koophuis. In het jaar hiervoor hadden we ook telkens geen geluk met lotingen en bieden, waardoor ik het ook totaal niet zag aankomen dat we nu wel ingeloot zouden zijn. Ik ben een ontzettende piekeraar en kan mezelf helemaal gek denken, dus door al die gedachten ga ik inmiddels twijfelen of een huis kopen wel een goed idee is. Normaal zeg ik altijd bij twijfel niet doen, maar in dit geval vraag ik me af of mijn gedachten niet een loopje met me nemen.

Heeft er iemand ervaring met angsten/ twijfels bij het kopen van een huis samen, terwijl je wel al samenwoonde en gewoon een goede relatie had? Hoe kom je erachter of je je gedachten moet negeren of ze juist serieus moet nemen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap het wel. Wij kwamen ook vanuit een huurhuis naar een koophuis een jaar of 12 geleden. Zit altijd een zeker risico aan bij eventueel scheiden. Zo simpel als sommigen het hier stellen is het niet in mijn ogen. Kan de achterblijver bijv. zelf de volledige hypotheeklasten dragen? Kan de achterblijver de ex partner uitkopen, dus eventueel de halve overwaarde ophoesten aan de ex. En indien de koopwoning toch verkocht moet worden, waar kunnen jullie beiden dan gaan wonen? Een huurhuis voelt in zulke gevallen financieel toch wat veiliger, in ieder geval voor één van de partners.
.
Alle reacties Link kopieren Quote
Trixie schreef:
20-06-2025 08:25
Ik snap je TO. Daarom ben ik blij dat ik destijds met mijn man een huis heb gekocht dat ik ook in mijn eentje kan betalen. Dat is door de enorme waardestijging inmiddels wat moeilijker geworden, maar de wetenschap dat ik mijn man het huis uit kan gooien en er verder niets verandert, vind ik heel prettig.
Zou het ook kunnen dat hij jou eruit gooit? Of is het eenrichtingsverkeer wat dat betreft?
.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat mij hielp bij deze angst is noodpotje aan geld. Natuurlijk niet genoeg voor de rest van mijn leven, maar wel genoeg om de eerste periode te kunnen overbruggen mocht het ooit mis gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Cactusjeprik schreef:
19-06-2025 22:59
Veel reacties met wel wat herkenning! En uiteraard terechte vragen.

Het is niet dat ik per se bang ben om uit elkaar te gaan, maar meer dat ik bang ben voor de gevolgen die dat zou hebben in een koopwoning tov huidige huurwoning. Nu kan ik mijn kind een veilige haven bieden, óók als zijn vader en ik uit elkaar zouden gaan. Bij een koopwoning kan ik in mijn eentje geen nieuwe woning kopen, niet in de koopwoning blijven wonen en voor sociale huur sta ik dan misschien weer niet lang genoeg ingeschreven als we uit elkaar zouden gaan. Dan heb ik geen veilige haven meer voor mijn kind.

Misschien was aan elkaar vast zitten niet de juiste benaming. Meer dat ik mijn kind nu een heel goed leven kan bieden in mijn eentje (indien nodig) en dat niet meer zo makkelijk is als er een koopwoning is.

Het helpt ook niet mee dat het kopen van een huis wordt gezien als de belangrijkste aankoop van je leven, waardoor mijn angst om het ‘fout’ te doen ook wordt vergroot.
Ik snap jou wel.
Ik heb zo’n scheiding gehad. Je krijgt nergens zomaar een woning, ook niet als gescheiden ouder. Je hebt geen recht op urgentie en de wachtlijst loopt verder op (ik sta 8 jaar ingeschreven en kom nergens).

Ik woon nu in een 1 kamer appartementje voor 1600 per maand met mijn dochtertje, we slapen in 1 bed. Nu al een jaar… Het is echt kei en keihard. Je kan geen kant op…

Maar toch zou ik altijd liever kopen, voor de helft van de waarde bouw je toch veel op en dat is zeker slim. Ik kreeg zo’n 40k mee. Toch kon ik daarna niet alleen kopen en eigenlijk ook niet huren.

Maar ja. Persoonlijk zou ik kopen als het kan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Solsol schreef:
20-06-2025 08:41
Even advocaat van de duivel he: als jullie het beiden kunnen betalen kan man het toch ook willen overnemen en jou ‘eruit gooien’? Dan gaat de rechter wellicht beslissen wie er in het huis mag wonen en dan heb je dus alsnog geen zekerheid?
Grappig dat je er automatisch vanuit gaat dat mijn man het ook kan betalen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jesco schreef:
20-06-2025 08:57
Zou het ook kunnen dat hij jou eruit gooit? Of is het eenrichtingsverkeer wat dat betreft?
Het is eenrichtingsverkeer omdat ik veel meer verdien dan mijn man.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het is gewoon spannend want het is een heel groot bedrag en dat geef je niet dagelijks uit. Ik vond mijn eerste koophuis ook heel eng toen ons bod werd geaccepteerd maar het was echt een heel goede beslissing om dat huis te kopen! Daarna hebben ook weer een nieuw huis gekocht dat eigenlijk nog enger is (want nu kan ik de hypotheek niet meer van één salaris betalen) maar dat was veel minder spannend!
Dit lijkt me echt een gevalletje 'wie niet waagt, wie niet wint'. Maar je kunt natuurlijk wel voor de zekerheid meteen inschrijven voor een huurwoning. Just in case. Hopelijk nooit nodig maar als het wel nodig is dan wel enorm fijn dat je het hebt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wombat schreef:
20-06-2025 11:04
Maar je kunt natuurlijk wel voor de zekerheid meteen inschrijven voor een huurwoning. Just in case. Hopelijk nooit nodig maar als het wel nodig is dan wel enorm fijn dat je het hebt.
Hierbij wel de aanname dat TO niet te veel verdient voor een (sociale) huurwoning. Of moet je tegenwoordig al inschrijven voor particuliere huur ook?
.
Alle reacties Link kopieren Quote
Trixie schreef:
20-06-2025 10:31
Het is eenrichtingsverkeer omdat ik veel meer verdien dan mijn man.
Ok, duidelijk.
.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi TO,
Ik snap jou zo goed! Hoewel ik sommige reacties (rationeel) ook heeel goed snap, zijn dit soort angsten naar mijn mening lastig te weerleggen door logica. Het is een gevoel. Ik herken het enorm van toen ik ging samenwonen anderhalf jaar geleden. Fijne relatie, maar door het stukje ‘definitieve binding’ raakte ik volledig in paniek (terwijl het huren is!).
Overigens is dit goed gekomen, ik woon nog samen en ik ben blij met die keuze. Maar nu….. ik ben in verwachting. Geheel gepland, gewenst, etc. Maar die paniek is er nu weer, in grotere mate zelfs.

Ik lees ook reacties van herkenning op je bericht. Ik kom heel graag in contact met jou/jullie. Zelf opzoek naar succesverhalen na zulke ervaringen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mxime00 schreef:
20-06-2025 12:35
Hoi TO,
Ik snap jou zo goed! Hoewel ik sommige reacties (rationeel) ook heeel goed snap, zijn dit soort angsten naar mijn mening lastig te weerleggen door logica. Het is een gevoel. Ik herken het enorm van toen ik ging samenwonen anderhalf jaar geleden. Fijne relatie, maar door het stukje ‘definitieve binding’ raakte ik volledig in paniek (terwijl het huren is!).
Overigens is dit goed gekomen, ik woon nog samen en ik ben blij met die keuze. Maar nu….. ik ben in verwachting. Geheel gepland, gewenst, etc. Maar die paniek is er nu weer, in grotere mate zelfs.

Ik lees ook reacties van herkenning op je bericht. Ik kom heel graag in contact met jou/jullie. Zelf opzoek naar succesverhalen na zulke ervaringen.
Ik herken het zo, ik schreef het eerder al hier. Die paniek bij mijn zwangerschap. Afschuwelijk, ik kon bijna niet meer ademen, lag er wakker van.
En inmiddels….. een heerlijke dochter van 16. Hou oneindig veel van haar, het is allemaal goed gekomen. Maar het blijft naar, die “bindingspaniek” :( Het komt goed, je moet er alleen even doorheen helaas.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je hebt angst voor het onbekende, en je hebt gerede twijfel.
Angst voor het onbekende is geen reden om je leven stop te zetten. Er kunnen nog wel honderd verschillende dingen gebeuren die je leven op zijn kop zetten, het is niet realistisch om te verwachten dat je altijd alles kunt voorkomen.
Gerede twijfel is wél een reden om nog eens goed na te denken. Als je relatie niet zo snor zit als je zelf graag gelooft, dan kun je de boel beter terugdraaien nu het nog kan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Trixie schreef:
20-06-2025 10:30
Grappig dat je er automatisch vanuit gaat dat mijn man het ook kan betalen.
Ja das idd wel grappig en ook opvallend want ook ik verdien veel meer dan mijn man. En dan toch die aanname :-D
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja hoor herkenbaar. Vriend en ik woonden al tijden zo goed als samen, maar toen ik mijn huurhuis opzegde, vond ik dat wel een ding! Bleek snel daarna zwanger en hebben geregistreerd partnerschap gedaan, maar had toen stiekem wel wat buikpijn, want dat is zo definitief! Ondanks dat het echt goed zat tussen ons! En we een kind verwachtten.
Spanning, wat als...

Ook het koophuis wat we daarna kochten, vond ik doodeng.

Inmiddels zijn we jaren verder en ben ik gewoon nog steeds heel gelukkig met hem. Ik kon me destijds al geen leven zonder hem voorstellen en dat heb ik nog steeds. De angst voor het onbekende deed niks af aan mijn liefde voor hem. Maar ik vond het wel spannend, destijds
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik herken het enigszins. Ik heb bij alle "grote dingen des levens die samenhangen met een ander" ook altijd wel een moment dat het me even aanvliegt. Paniek is het zeker niet, ik lig er ook niet wakker van, maar af en toe denk ik: jemig, wil ik dit wel, wat gaat het voor gevolgen hebben etc. Ik denk dat het heel erg helpt als je bij jezelf kunt nagaan waar het vandaan komt. Verder durft te kijken dan "het is nu eenmaal veel geld, logisch". Bij mij zit er heel sterk een wil in om "alles alleen aan kunnen/willen pakken" en een grote drang naar vrijheid. Dat zit er bij mij met de paplepel in. Dat zou op het eerste oog haaks kunnen staan op iets als 'met iemand een huis kopen of gaan trouwen'. Maar inmiddels weet ik ook: oooh, dit is hetzelfde stemmetje dat ervoor zorgt dat ik in een winkel soms niet om hulp vraag of dat ervoor zorgt dat ik het zo regel dat ik op ieder moment een andere baan moet kunnen kiezen. Het heeft verder niks met het incident (of de persoon) an sich te maken, maar met mijn onderliggende patronen en overtuigingen. Als je die helder hebt, zijn de gedachten ook niet meer zo beangstigend, denk ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jesco schreef:
20-06-2025 11:22
Hierbij wel de aanname dat TO niet te veel verdient voor een (sociale) huurwoning. Of moet je tegenwoordig al inschrijven voor particuliere huur ook?
Soms wel, soms niet. Maar je moet meestal een hoog salaris hebben om in aanmerking te kunnen komen, en als "borg" twee, drie of zelfs vier keer de maandhuur ophoesten. Niet te doen.
To the end of my days; I will follow.
Alle reacties Link kopieren Quote
Solsol schreef:
20-06-2025 13:19
Ja das idd wel grappig en ook opvallend want ook ik verdien veel meer dan mijn man. En dan toch die aanname :-D
We zijn gehersenspoeld door het patriarchaat. 😭
Alle reacties Link kopieren Quote
Draaideurforummer schreef:
20-06-2025 12:46
Je hebt angst voor het onbekende, en je hebt gerede twijfel.
Angst voor het onbekende is geen reden om je leven stop te zetten. Er kunnen nog wel honderd verschillende dingen gebeuren die je leven op zijn kop zetten, het is niet realistisch om te verwachten dat je altijd alles kunt voorkomen.
Gerede twijfel is wél een reden om nog eens goed na te denken. Als je relatie niet zo snor zit als je zelf graag gelooft, dan kun je de boel beter terugdraaien nu het nog kan.
Dat laatste is een lastige he… beter terugdraaien. Want wie zegt dat dat de juiste keuze is? Paniek is geen goede raadgever, maar kan zo wel voelen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mxime00 schreef:
20-06-2025 17:02
Dat laatste is een lastige he… beter terugdraaien. Want wie zegt dat dat de juiste keuze is? Paniek is geen goede raadgever, maar kan zo wel voelen.
Daarom moet TO eerslijk tegen zichzelf durven zijn en kijken waar die paniek vandaan komt. Als je relatie niet goed zit, dan weet je dat diep van binnen ergens best wel. Als de relatie nu wel goed zit, is er geen reden om het terug te draaien, omdat je jezelf nu eenmaal niet kunt indekken tegen alles wat er mogelijk mis kan gaan in je leven. In zo'n geval is angst inderdaad een slechte raadgever.
Alle reacties Link kopieren Quote
Cactusjeprik schreef:
19-06-2025 20:48
Normaal zeg ik altijd bij twijfel niet doen
Luister altijd naar je gevoel. Ga er eerst eens proberen achter te komen waarom er zo'n angst zit bij het definitieve.
Alle reacties Link kopieren Quote
meisje85 schreef:
20-06-2025 14:13
Ik herken het enigszins. Ik heb bij alle "grote dingen des levens die samenhangen met een ander" ook altijd wel een moment dat het me even aanvliegt. Paniek is het zeker niet, ik lig er ook niet wakker van, maar af en toe denk ik: jemig, wil ik dit wel, wat gaat het voor gevolgen hebben etc. Ik denk dat het heel erg helpt als je bij jezelf kunt nagaan waar het vandaan komt. Verder durft te kijken dan "het is nu eenmaal veel geld, logisch". Bij mij zit er heel sterk een wil in om "alles alleen aan kunnen/willen pakken" en een grote drang naar vrijheid. Dat zit er bij mij met de paplepel in. Dat zou op het eerste oog haaks kunnen staan op iets als 'met iemand een huis kopen of gaan trouwen'. Maar inmiddels weet ik ook: oooh, dit is hetzelfde stemmetje dat ervoor zorgt dat ik in een winkel soms niet om hulp vraag of dat ervoor zorgt dat ik het zo regel dat ik op ieder moment een andere baan moet kunnen kiezen. Het heeft verder niks met het incident (of de persoon) an sich te maken, maar met mijn onderliggende patronen en overtuigingen. Als je die helder hebt, zijn de gedachten ook niet meer zo beangstigend, denk ik.
Deze reactie slaat denk ik wel de spijker op zijn kop. Ik heb ook altijd het gevoel gehad alles alleen aan te moeten kunnen en daardoor ook altijd alles zo geregeld dat ik eventuele tegenslagen in het leven gecovered heb. Daarbij ook de grote behoefte aan vrijheid. Tot nu toe is het enige wat sterker is geweest dan die behoefte aan vrijheid de wens om moeder te worden. Ik ervaar dat dus ook totaal niet als benauwend of iets wat mijn vrijheid beperkt. Ik ga hier eens verder over nadenken :)
Alle reacties Link kopieren Quote
Jesco schreef:
20-06-2025 11:22
Hierbij wel de aanname dat TO niet te veel verdient voor een (sociale) huurwoning. Of moet je tegenwoordig al inschrijven voor particuliere huur ook?
Ze kijken pas naar je inkomen als je daadwerkelijk reageert toch? Dus ook bij een hoog salaris nu kan je wel inschrijven. Je weet niet of dat later ook nog zo zal zijn.
Ik schatte de kans wel hoog dat TO geen enorm inkomen heeft vanwege de angst of ze wel iets zou kunnen vinden.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven