Gezondheid
alle pijlers
Vraag over zorgverlener
woensdag 25 juni 2025 om 10:50
Ik was onlangs bij de diabetesverpleegkundige. Ze vroeg hoe het ging en toen heb ik aangegeven niet goed te weten wat ik daar op moest zeggen
Vervolgens zei ze, er is een brief gestuurd naar de huisarts en benoemde ze waar de brief over ging. Ik klapte echter volledig dicht.
Er heeft zich al eerder een situatie voorgedaan, waarop ze aangaf dat ik bij de huisarts was geweest en ook de reden waarom noemde. Dit had echter niets te maken met de diabetes. Ik klapte toen ook dicht overigens.
Ik vind het grensoverschrijdend gedrag en ik wil daar nog wat mee. Ik twijfel echter, want wellicht is hoe dit normaal gesproken gaat
Vervolgens zei ze, er is een brief gestuurd naar de huisarts en benoemde ze waar de brief over ging. Ik klapte echter volledig dicht.
Er heeft zich al eerder een situatie voorgedaan, waarop ze aangaf dat ik bij de huisarts was geweest en ook de reden waarom noemde. Dit had echter niets te maken met de diabetes. Ik klapte toen ook dicht overigens.
Ik vind het grensoverschrijdend gedrag en ik wil daar nog wat mee. Ik twijfel echter, want wellicht is hoe dit normaal gesproken gaat
woensdag 25 juni 2025 om 11:52
Ik ben het niet met je eens, dat ik kinderlijk, verongelijkt eb in de schlachtofferrol zit.Stormke81 schreef: ↑25-06-2025 11:39De wijze waarop je reageert vind ik juist een beetje kinderlijk en verongelijkt. Ze wil je helpen, maar daar sta je niet voor open. Reageer dan volwassen en geef aan dat je het een los ziet van het ander en dat je graag de focus wilt hebben op je diabetes in dit gesprek. Lukt je dat niet omdat je je overvallen voelt dan neem je op een later moment contact o met je huisarts en maak afspraken over je dossier. De huisarts zal je wensen respecteren en je wijzen op de risico's die dat met zich meebrengt.
Pak de regie maar ga uit de slachtofferrol.
De situatie was een week geleden en ik zat te bedenken, dat ik daar dus iets mee moet. Ik wil de diabetesverpleegkundige nou eenmaal niet beschuldigen van gedrag wat prima normaal kan zijn voor haar functie.
Vandaar dat ik het hier check. Gezien de reacties kan ik nu prima richting haar aangeven, hoe ik het in vervolg graag zou willen hebben
woensdag 25 juni 2025 om 11:54
leeg_zakje schreef: ↑25-06-2025 11:52
Vandaar dat ik het hier check. Gezien de reacties kan ik nu prima richting haar aangeven, hoe ik het in vervolg graag zou willen hebben
Of je ziet in dat het ook wel relevant is voor haar hoe het met jou gaat gezien eetbuien enzo. Dan hoef je echt niet alles op tafel te gooien maar sommige informatie wat betreft het psychische deel is zeker relevant.
woensdag 25 juni 2025 om 11:57
Verder dan het benoemen van eetbuien kom ik niet hoor, wat is er nog meer relevant voor iemand die niet gespecialiseerd is in psychische problematiek?
woensdag 25 juni 2025 om 11:59
woensdag 25 juni 2025 om 12:01
Zeg ik ergens dat je wat kunt doen aan dat dicht klappen? Ik zeg dat het lastig kan zijn, de regie te pakken in een gesprek, als je dicht klapt bij bepaalde vragen.leeg_zakje schreef: ↑25-06-2025 11:47Dat is dan de eerste keer in de afgelopen 2 jaar, dat ze erober begint en mij daarmee overvalt, dus dat vind ik ook vreemd.
Dat doe ik al 2 jaar de regie nemen in het gesprek. Ik kan er ook niets aan doen, dat zij mij overvalt en ik daardoor dichtklap.
Het ontslag uit de kliniek is zeker al 2 maanden geleden geweest. Ik zag het gewoon echr niet aankomen, dat ze daarover zou beginnen
Ik weet niet of je het door hebt, maar ik probeer me in te leven in je situatie. Je schiet vooral erg in de verdediging en komt achterdochtig over richting de POH.
Natuurlijk haalt ze die opname aan. Natuurlijk vraagt ze hoe het met je gaat. Een opname in een kliniek is ingrijpend en heeft invloed op diverse levensgebieden.
Ik zou zelfs andersom willen redeneren: wees blij dat je dossier grondig wordt gelezen. Daar kunnen een hoop zorgverleners nog een voorbeeld aan nemen ipv dat je 6x hetzelfde moet vertellen aan verschillende zorgverleners. Ik deed dat zelf ook bij mijn patiënten, zo goed mogelijk inlezen/bijlezen voor ik iemand binnen riep(mits ik daar tijd voor had).
woensdag 25 juni 2025 om 12:01
Wijziging van psychische gesteldheid kan resulteren in niet innemen van medicatie, niet in acht nemen van eetkeuzes, niet controleren van waardes.
woensdag 25 juni 2025 om 12:03
Zoals ik al eerder schreef is dat het mij overviel en ik de vraag niet zag aankomen.Rooss4.0 schreef: ↑25-06-2025 11:51Heel goed omschreven.
TO, ik zie je meerdere keren schrijven dat je dichtklapt en expres vaag blijft. Waarom doe je dat? Waarom laat je je voor jouw gevoel overrulen door deze mevrouw?
Hoe vager jij bent hoe meer zij gaat peuren want ze wil gewoon weten hoe het met je gaat en dat is toch haar goed recht? Als mensen zich niet met jou en jouw gezondheid mogen bemoeien, blijf dan weg van doktoren en assistenten en dit is géén medisch advies!
En als je niet gediend bent van bepaalde vragen, trek je mond dan open. Ik had in jouw geval iets gevraagd in de trant van: "is dit relevant voor mijn diabetes? Als dat niet zo is bespreek ik dit liever met behandelaren die hierover gaan" . En klaar.
Ik blijf vaag, omdat ik het er niet over wilde hebben, maar niet meer mij machteloos was omdat te zeggen.
Ik schaam mij dat ik opgenomen moest worden. Dat was voor mij de eerste keer. Ik ben boos en verdrietig dat het zover heeft moeten komen en daar wil het alleen met mijn behandelaren over hebben.
Dat vind ik niet fair van je dat mensen zich niet met mijn gezondheid mogen bemoeien, dat is pertinent niet waar.
Ik heb voor mijzelf alleen een scheiding gemaakt, dat ik psychische zaken met mijn behandelaren bespreek. Ik heb dan ook al een paar keer tegen de diabetesverpleegkundige gezegd, dat het niet zo goed gaat, maar dat ik daar liever inhoudelijk niets over wilde zeggen. Ze gaf toen steeds aan, dat dit ook niet hoefde/ze dit prima vond.
Dan ontstaat erbij mij ook verwarring, waarom het nu wel zou moeten
woensdag 25 juni 2025 om 12:05
Precies dit.
@Stormke81 Het verschuiven van dag- nachtritme en het niet controleren van waarden is helemaal niet aan de orde.
Zoals ik eerder al beschreef is ze prima tevreden
woensdag 25 juni 2025 om 12:06
En daar kan je gewoon naar vragen zonder het over de psychische problemen of de opname te hebben.
Hoe is je dag-nachtritme, neem je je medicatie en controleer je de waardes?
Vragen naar psychische gesteldheid of achtergrond kan onnodig triggerend zijn.
renske wijzigde dit bericht op 25-06-2025 12:09
0.10% gewijzigd
woensdag 25 juni 2025 om 12:07
maar de diabetes verpleegkundige is ook je behandelaar. Zij kan haar werk niet goed doen als jij informatie die relevant is achterhoudt. Je denkt dat je die scheiding kunt maken, maar de vraag is of je dat kunt, zij is gespecialiseerd hierin en weet welke info ze nodig heeft om je adequaat te kunnen behandelen. Natuurlijk kun je vragen waarom het (nu) relevant is, en haar uitleg aanhoren, maar ik zou niet snel bij een zorgverlener gaan besluiten dat ik zelf wel kan beoordelen welke informatie wel en niet relevant is. Ik neem aan dat die mensen het druk genoeg hebben om geen onnodige vragen te stellen.leeg_zakje schreef: ↑25-06-2025 12:03Zoals ik al eerder schreef is dat het mij overviel en ik de vraag niet zag aankomen.
Ik blijf vaag, omdat ik het er niet over wilde hebben, maar niet meer mij machteloos was omdat te zeggen.
Ik schaam mij dat ik opgenomen moest worden. Dat was voor mij de eerste keer. Ik ben boos en verdrietig dat het zover heeft moeten komen en daar wil het alleen met mijn behandelaren over hebben.
Dat vind ik niet fair van je dat mensen zich niet met mijn gezondheid mogen bemoeien, dat is pertinent niet waar.
Ik heb voor mijzelf alleen een scheiding gemaakt, dat ik psychische zaken met mijn behandelaren bespreek. Ik heb dan ook al een paar keer tegen de diabetesverpleegkundige gezegd, dat het niet zo goed gaat, maar dat ik daar liever inhoudelijk niets over wilde zeggen. Ze gaf toen steeds aan, dat dit ook niet hoefde/ze dit prima vond.
Dan ontstaat erbij mij ook verwarring, waarom het nu wel zou moeten
Vervolgens: je hoeft je niet te schamen: ziek is ziek, daar kies je niet voor, daar kun je niets aan doen.
woensdag 25 juni 2025 om 12:08
Het gaat dan ook niet om gespecialiseerd zijn in psychische problematiek. Het gaat om signalen opvangen waaruit blijkt dat er problemen zijn of dreigen te ontstaan als het aankomt op de zorg voor diabetes, als gevolg van mentale problematiek.
woensdag 25 juni 2025 om 12:08
leeg_zakje schreef: ↑25-06-2025 12:03.
Ik blijf vaag, omdat ik het er niet over wilde hebben, maar niet meer mij machteloos was omdat te zeggen.
Ik schaam mij dat ik opgenomen moest worden. Dat was voor mij de eerste keer. Ik ben boos en verdrietig dat het zover heeft moeten komen en daar wil het alleen met mijn behandelaren over hebben.
En bij dat schamen zit jouw pijn.
En die is begrijpelijk maar je hoeft je echt niet te schamen. En dat je het niet met jan en alleman wil delen is logisch, gaat veel mensen geen ene zak aan natuurlijk.
Behalve naar jouw zorgverleners, ook degene die over het lichamelijke deel gaan. Die vragen het niet om jou een kutgevoel te bezorgen maar omdat ze jou zo goed mogelijk willen helpen. En dan nog bepaal jij wat je wel en niet deelt maar hopelijk zie je wel in dat het van belang kán zijn.
woensdag 25 juni 2025 om 12:10
leeg_zakje schreef: ↑25-06-2025 12:05Precies dit.
@Stormke81 Het verschuiven van dag- nachtritme en het niet controleren van waarden is helemaal niet aan de orde.
Zoals ik eerder al beschreef is ze prima tevreden
Mooi dat dat (nu) niet aan de orde is maar als er niets gevraagd wordt en jij deelt niets uit jezelf kunnen er ook zaken over het hoofd gezien worden.
woensdag 25 juni 2025 om 12:11
Mijn excuus, dat was niet mijn bedoeling.Flipflop schreef: ↑25-06-2025 12:01Zeg ik ergens dat je wat kunt doen aan dat dicht klappen? Ik zeg dat het lastig kan zijn, de regie te pakken in een gesprek, als je dicht klapt bij bepaalde vragen.
Ik weet niet of je het door hebt, maar ik probeer me in te leven in je situatie. Je schiet vooral erg in de verdediging en komt achterdochtig over richting de POH.
Natuurlijk haalt ze die opname aan. Natuurlijk vraagt ze hoe het met je gaat. Een opname in een kliniek is ingrijpend en heeft invloed op diverse levensgebieden.
Ik zou zelfs andersom willen redeneren: wees blij dat je dossier grondig wordt gelezen. Daar kunnen een hoop zorgverleners nog een voorbeeld aan nemen ipv dat je 6x hetzelfde moet vertellen aan verschillende zorgverleners. Ik deed dat zelf ook bij mijn patiënten, zo goed mogelijk inlezen/bijlezen voor ik iemand binnen riep(mits ik daar tijd voor had).
Ik zou uit mijzelf niet over de opname begonnen zijn. Ik had dan aangegeven dat het een tijdje slechter ging qua emotie eten, maar het nu weer wat beter gaat. Ik vind de rest niet relevant.
Dit is voor mij ook de eerste keer dat ik überhaupt in contact kom met een diabetesverpleegkundige, omdat het eerder niet nodig was, omdat ik toen geen diabetes had, dus dat is voor mij ook wennen wat nu normaal is.
Gezien jullie reacties weet ik dat nu.
woensdag 25 juni 2025 om 12:12
Misschien moet je iets beter lezen, want ik heb verschillende keren geschreven dat ik juist heel open ben hoe het gaat
woensdag 25 juni 2025 om 12:13
leeg_zakje schreef: ↑25-06-2025 12:12Misschien moet je iets beter lezen, want ik heb verschillende keren geschreven dat ik juist heel open ben hoe het gaat
Joh, sorry dat we je hier proberen te helpen en uit te leggen dat het relevant kan zijn. Ik hou al op.
Ik las dat je dichtklapte. Dat zal ik dan wel verkeerd hebben gelezen.
woensdag 25 juni 2025 om 12:16
Ik ben in 2 jaar tijd, 2 keer dichtgeklapt, dat was het wel hoor. Voor de rest ben ik gewoon heel erg open geweest.
Je schuift mij in de schoenen, dat ik niets zeg en dat is pertinent niet waar. Kom dan ook niet aanzetten met dat je mij wilt helpen
woensdag 25 juni 2025 om 12:17
leeg_zakje schreef: ↑25-06-2025 12:16Ik ben in 2 jaar tijd, 2 keer dichtgeklapt, dat was het wel hoor. Voor de rest ben ik gewoon heel erg open geweest.
Je schuift mij in de schoenen, dat ik niets zeg en dat is pertinent niet waar. Kom dan ook niet aanzetten met dat je mij wilt helpen
Hohoho. Lees nou nog eens wat er hier allemaal gezegd is en probeer niet alleen eruit te pakken wat je niet aanstaat.
Sterkte met alles.
woensdag 25 juni 2025 om 12:18
Ik zou er ook van wegschieten to.
Maar ik weet ondertussen ook dat dit komt uit oude angst en schaamte, en dat het een patroon is dat me niet meer helpt.
Ik moest de vuile was binnenhouden, zorgen dat alles perfect leek, en vragen in deze richting zijn reden tot paniek.
Nu, vanuit de gezonde volwassene bekeken, weet ik dat ik me niet hoef te schamen voor hoe het gaat, voor evt psychische problemen. Dat mensen me willen helpen.
Dat ik degene ben die ze toe kan laten en die hulp kan accepteren.
Dat weet ik in theorie.
In praktijk klap ik dicht, panieker en ben in staat nooit meer terug te komen.
Om dan uiteindelijk, als de paniek zakt, toch te proberen door de angst en schaamte heen te gaan. Terug te gaan. Te proberen te onthouden dat daar mensen zitten die wsl het beste met mij voor hebben.
(Maar eerlijk, ik ben nog steeds pislink op de andere huisarts in onze praktijk die laatste keer verwees naar iets wat ik met mijn eigen huisarts besproken heb in vertrouwen. Dat heeft me 30 jaar gekost. En dat de andere huisarts nu zomaar weet...
Ik weet dat het logisch is, dat hij in zijn recht staat, maar mijn vertrouwen in hem en de praktijk is totaal weg, en het kost me moeite om geen andere huisartsenpraktijk te zoeken.
Het gevecjt tussen de emoties en de logica is groot.
Kan zoiets bij jou ook spelen? )
Maar ik weet ondertussen ook dat dit komt uit oude angst en schaamte, en dat het een patroon is dat me niet meer helpt.
Ik moest de vuile was binnenhouden, zorgen dat alles perfect leek, en vragen in deze richting zijn reden tot paniek.
Nu, vanuit de gezonde volwassene bekeken, weet ik dat ik me niet hoef te schamen voor hoe het gaat, voor evt psychische problemen. Dat mensen me willen helpen.
Dat ik degene ben die ze toe kan laten en die hulp kan accepteren.
Dat weet ik in theorie.
In praktijk klap ik dicht, panieker en ben in staat nooit meer terug te komen.
Om dan uiteindelijk, als de paniek zakt, toch te proberen door de angst en schaamte heen te gaan. Terug te gaan. Te proberen te onthouden dat daar mensen zitten die wsl het beste met mij voor hebben.
(Maar eerlijk, ik ben nog steeds pislink op de andere huisarts in onze praktijk die laatste keer verwees naar iets wat ik met mijn eigen huisarts besproken heb in vertrouwen. Dat heeft me 30 jaar gekost. En dat de andere huisarts nu zomaar weet...
Ik weet dat het logisch is, dat hij in zijn recht staat, maar mijn vertrouwen in hem en de praktijk is totaal weg, en het kost me moeite om geen andere huisartsenpraktijk te zoeken.
Het gevecjt tussen de emoties en de logica is groot.
Kan zoiets bij jou ook spelen? )
avocadeau wijzigde dit bericht op 25-06-2025 12:19
1.29% gewijzigd
woensdag 25 juni 2025 om 12:19
leeg_zakje schreef: ↑25-06-2025 12:11Dit is voor mij ook de eerste keer dat ik überhaupt in contact kom met een diabetesverpleegkundige, omdat het eerder niet nodig was, omdat ik toen geen diabetes had, dus dat is voor mij ook wennen wat nu normaal is.
Maar je schrijft ook (onder andere)
: ‘Mijn waarden zijn altijd goed, ze complimenteert mij elke afspraak weer Hoe goed ik het allemaal doe, dus er is ook geen reden tot zorg’
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
woensdag 25 juni 2025 om 12:20
En dan nog hoef je niet op de mentale problematiek in te gaan. Dat is niet aan de diabetesverpleegkundige.
Tegen iemand met een ptss kan je op zijn hoogst zeggen 'ik heb de indruk dat jouw ritme ontregeld is door de ptss' (vind het wel een grensgeval, kan alleen als de patient zelf de ptss heeft benoemd). Dan ga je zeker niet doorvragen naar wat er gebeurd is, of er herbelevingen en nachtmerries zijn etc. Zit toch niemand op te wachten, zo plotseling tussendoor terwijl je het over de diabetes wil hebben en daarna de weekboodschappen moet doen?
woensdag 25 juni 2025 om 12:21
Is het misschien To omdat je continue geconfronteerd word met jezelf met betrekking tot je psychische problematiek. Aangezien dat niet zomaar verdwijnt en een lang proces is. Dat je er niet altijd mee geconfronteerd wil worden? Dat je een soort wil dat ze de mens achter die problematiek zien? Of omdat als je wat psychische mankeert, er al snel gedacht word dat het daar allemaal aan ligt? Dat mensen wat minder serieus met je omgaan omdat je een soort -10 achter staat bij anderen?
woensdag 25 juni 2025 om 12:24
2 jaar geleden is er diabetes vastgesteld. Ik zit nu dus 2 jaar bij de diabetesverpleegkundige en in die 2 jaar heeft zij mij steeds gecomplimenteerd hoe goed ik het doe en daarom is er geen reden tot zorgen
woensdag 25 juni 2025 om 12:25
Maar je vond het stom dat he verpleegkundige het zweten benoemde, dat had je dan toch zelf niet aangekaart? Terwijl ook dit juist wel belangrijke informatie kan voor deze behandelaar kan zijn.leeg_zakje schreef: ↑25-06-2025 12:12Misschien moet je iets beter lezen, want ik heb verschillende keren geschreven dat ik juist heel open ben hoe het gaat
Where is my mind?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
