Verschillende types en samenleven

30-06-2025 10:47 33 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe verbind je twee verschillende persoonlijkheidsstijlen in een samenwoon situatie?

Waar de één als die thuiskomt uit het werk eerst even op de bank gaat zitten en een glaasje cola drinkt, even een uurtje wat tijd verdrijft en daarna begint met koken en de klusjes waarna aan het einde vd avond alles voor elkaar is.
De ander komt uit het werk, gaat als een razende tornado door de toko heen, heeft het eten in no-time op tafel, gaat daarna gelijk ook alles opruimen en vervolgens als alles klaar is pas op de bank zitten, met een glaasje drinken waarna aan het einde vd avond alles voor elkaar is.

Beide persoonlijkheidsstijlen zijn natuurlijk hartstikke effectief en uiteindelijk even netjes, maar als die mensen samenwonen kan het nog best wel eens wat irritatie opleveren.

'Jij trage slak, ik heb zo niks aan je' vs ' mens doe niet zo gestrest komt heus wel goed'. Met als valkuil dat de een gaat regisseren en de ander steeds meer achterover leunt en want op opdrachten, want die komen toch wel...

Zijn er mensen met ervaring hiermee en tips?
gonniegijsje wijzigde dit bericht op 30-06-2025 10:50
10.10% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat boeit het jou hoe andere mensen dat doen?
Of gaat de OP over jezelf?
Don’t let anyone ruin your day. It’s your day.
Ruin it yourself.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ieder een andere dag toewijzen?
Zo te lezen is resultaat bij beide hetzelfde, alleen als persoon 1 direct aan de gang gaat, heeft die alles al gedaan voordat persoon 2 is begonnen. Dus als je om en om een dag doet, heeft ieder er evenveel werk aan en hoef je niet op elkaar te vitten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Denk dat in geen 1 relatie de personen hetzelfde zijn. Geven en nemen.

Maar wachten op opdrachten en deze geven ken ik niet...
Ik zou eens goed met elkaar in gesprek gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Aan de manier van omschrijven denk ik op te maken dat jij degene bent die eerste even lekker gaat zitten, terwijl de ander als een malle door het huis gaat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wij hebben vaste kookdagen.

De razende Roeland gaat na de werkdag meteen aan de slag en heeft inderdaad die maaltijd (mits niet al eerder voorbereid) snel op tafel staan. De slome slak kan daardoor direct aanschuiven en na het eten ruimen ze samen op en begint de relax-avond

Op de kookdagen van de slome slak heeft de razende Roeland de keuze om (al dan niet met en snelle snack om de ergste honger te stillen) ook even met de voetjes omhoog een serie te kijken of - indien niet te stoppen - alvast wat andere "moetwerkjes" op te pakken. Gaan sporten is ook een goed idee.

Zo lang duidelijk is dat één iemand verantwoordelijk is voor het avondeten, kan dit goed naast elkaar bestaan, is mijn ervaring.
Alle reacties Link kopieren Quote
Klussen verdelen. Dan kan de een zijn/haar klusjes meteen na het werk doen en de ander na het eten. Degene die alles direct wil doen, moet dan wel accepteren dat sommige klusjes even blijven liggen. En als de een graag direct uit het werk wil eten, dan krijgt diegene het klusjes "koken".
Alle reacties Link kopieren Quote
Wij werken met een verdeling van huishoudelijke taken, kookdagen, etcetera. Iedereen levert zo een vergelijkbare bijdrage, maar ieder op de eigen manier. Geen centje pijn.
Oh, Spike, how could you ever know what it's like to be totally obsessed with a pony only to find out they're obsessed with somepony else?
Alle reacties Link kopieren Quote
Heel herkenbaar, die OP! Waarbij ik in ons huishoudend de trage slak ben die zit 'opgescheept' met een razende roeland die inderdaad als een tornado door het huis stormt, want alles vies, overal vuil en altijd wel werk. En niet kunnen rusten voor het werk eerst gedaan is en het werk ís nooit gedaan.

Hoe ermee om te gaan? Nou, in elk geval NIET meer door er in mee te gaan. Na 300 kilometer autorijden en file (ok voor sommigen is dat een kippeneindje) wil ik gewoon even zitten met een ijskoude cola en niet meteen 5 minuten na thuiskomst de auto uitladen en de was gaan uitsorteren.

Na het koken en avondeten vind ik het prima om even neer te ploffen, over een half uur kan die vaatwasser ook wel ingeruimd en de tafel afgesopt.
Als je mij dus lekker in mijn stoel ziet zitten niksen, is dat niet omdat ik al het werk op de ander wil afschuiven, maar ik doe die dingen liever op een later moment. Ik ben dat zo maar gaan benoemen. Het is niet dat ik denk: ik plof lekker makkelijk neer en al het werk komt op de ander neer.
Bovendien kun je autorijden en eten koken ook als "werk" zien en geldt dat niet alleen voor dingen als opruimen, sorteren en poetsen. Dus @TO, als dit ook speelt tussen jou en je partner, kijk naar de dingen die je allebei wél doet.
Alle reacties Link kopieren Quote
elkaar respecteren en de ruimte geven.
dus razende roeland ontwijkt de keukentafel waar trage slak aan zit en trage slak gaat niet 2,5 uur douchen en cremmetjes smeren op maandagavond als je weet dat razende roeland juist dan de douche een grote beurt wil geven.

wij hebben deze situatie ongeveer thuis en dat gaat heel goed zolang je elkaar ziet. hebben we een sociaal uitje gehad dan blijft mijn man bijvoorbeeld erg druk naderhand en ik moet juist met een kop thee in mijn eentje even afschakelen. dus hij praat, ik kijk hem aan met "de blik" en hij zegt: oh, ja. ik ben al weg

hahaha
En doooooor!
Alle reacties Link kopieren Quote
Afspraken maken wie kookt en hoe laat het eten op tafel staat. Opruim en schoonmaak klussen verdelen en niet zeuren over elkaars timing of tempo.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik mag niet citeren uit de OP toch?

Maar hoewel het verschil me bekend voorkomt en ik een heel andere stijl heb dan mijn partner, komt de manier waarop je zoiets zou aangeven me totaal niet bekend voor: "jij trage slak" of "ik heb niets aan je" "de opdrachten komen toch wel".

Ik denk eigenlijk dat er iets heel anders mis is met deze mensen die samen wonen.

Bij mensen met een verder goede relatie zou mijn advies zijn: je houdt allebei een beetje rekening met elkaar. En je kunt ook proberen de taken te verdelen. Wat niet jouw taak is, dat doet de ander op zijn of haar manier/moment.
Daadkracht is mooi, even rustig ademhalen ook
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn ex kon het niet hebben dat ik na het werk eerst een uurtje wat voor mijzelf ging doen. Niet hebben als in niet kunnen accepteren. Dat is volgens mij de sleutel in samenleven: accepteren hoe de ander is en doet en kan je dat niet met die persoon dan zelf de consequentie trekken in plaats van iemand jouw normen en waarden opleggen.
Een beetje aanpassen aan elkaar is natuurlijk onvermijdelijk maar als dat teveel van je eigenheid aantast, niet mee doorgaan. Daarom eerst iemand heel goed leren kennen voor dat je samen gaat wonen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het ligt er aan hoe storend het is.

Als iemand na het werk eerst een uurtje allerlei andere dingen gaat doen, dan op het gemakkie gaat koken, waardoor ik pas om 20:00 pas een keer aan tafel kan, terwijl ik dood ga van de honger, dan word ik daar heel humeurig van.
Het is nog anders als ik om 16 uur nog een boterham op heb, na het werk gelijk ben gaan sporten en om kwart voor 8 pas klaar ben met douchen en zo. Dan is het ideaal.

Ik denk dat het moment van eten voor mij het belangrijkste is. Dat ik weet wanneer het komt en liever niet al te wisselend qua moment tussen de dagen.
De rest boeit niet zo, als het maar gedaan wordt en er geen kritiek op komt.
Verder sowieso een vaste verdeling van dagen en/of klussen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou vaste avonden afspreken waarop wie kookt. Degene die kookt bepaalt het ritme en de ander past zich aan
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
'Jij trage slak, ik heb zo niks aan je' vs ' mens doe niet zo gestrest komt heus wel goed'. Met als valkuil dat de een gaat regisseren en de ander steeds meer achterover leunt en want op opdrachten, want die komen toch wel...

Hele bijzondere manier van omgaan met elkaar. Niet bepaald constructief, gezonde communicatie en daarmee fijne afpsraken kunnen maken lijken ver te zoeken.

Verder: als de neuroot niet leert te ontspannen zolang nog niet alles gedaan is dan heeft de relatie geen kans van slagen en houdt het gewoon op. Zelfde geldt voor de niet-neuroot: als die niet kan/leert ontspannen als de neuroot bezig is houdt het ook op. Kun je lang over bakkeleien maar daar komt het gewoon op neer.
Alle reacties Link kopieren Quote
S-Groot schreef:
30-06-2025 12:46
Hele bijzondere manier van omgaan met elkaar. Niet bepaald constructief, gezonde communicatie en daarmee fijne afpsraken kunnen maken lijken ver te zoeken.

Verder: als de neuroot niet leert te ontspannen zolang nog niet alles gedaan is dan heeft de relatie geen kans van slagen en houdt het gewoon op. Zelfde geldt voor de niet-neuroot: als die niet kan/leert ontspannen als de neuroot bezig is houdt het ook op. Kun je lang over bakkeleien maar daar komt het gewoon op neer.
Ik kan op zich prima blijven ontspannen als de neuroot als een haas in de weer is met 1001 klussen terwijl je amper 10 minuten thuis bent, ik schenk mijzelf op mijn gemak nog een colaatje in, maar ik pas er voor om te horen te krijgen dat ik "niks doe", en zeker als ik heb toegezegd dat ik de was mórgen voor mijn rekening neem.

Overigens werkt de situatie waarschijnlijk wel het best als je er enigszins gelijk in staat. Dan moet je nog steeds taken verdelen, maar het scheelt wel als je het allebei fijn vindt dat koffers meteen dezelfde avond al uitgepakt zijn na een vakantie of dat je allebei denkt: pfff zullen we dat morgen doen? Eerst even eten thuis laten bezorgen en maar lekker gaan slapen.

Een heel groot verschil op dit gebied leidt tot irritaties zonder dat iemand gelijk of ongelijk heeft.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je kunt inderdaad afspraken maken over wie wat doet. Wat ook kan is een compromis in de trant van 'even een kwartiertje zitten en dan gaan we koken'.

Het schrijft wel iets makkelijker als je gewoon jouw situatie in de OP zet en vraagt of mensen dit herkennen en hoe zij het aanpakken.
Alle reacties Link kopieren Quote
dianaf schreef:
30-06-2025 12:20
Het ligt er aan hoe storend het is.

Als iemand na het werk eerst een uurtje allerlei andere dingen gaat doen, dan op het gemakkie gaat koken, waardoor ik pas om 20:00 pas een keer aan tafel kan, terwijl ik dood ga van de honger, dan word ik daar heel humeurig van.
Er mankeert waarschijnlijk niets aan je eigen handen om zelf te gaan koken, afwassen, zuigen, strijken, ramen lappen, opruimen of welke klus dan ook te gaan doen die wat jou betreft niet kan wachten.

Als dat tot gevolg heeft dat de één alles doet en de ander niets én dat leidt tot scheve gezichten, dan is het wel tijd voor een gesprek. Misschien zijn de verschillen uiteindelijk maar klein of misschien wel onoverbrugbaar. Maar niets zo erg om je te zitten te verbijten en te wachten tot iemand iets doet of om dingen te moeten doen omdat de ander anders boos wordt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wombat schreef:
30-06-2025 13:29
Je kunt inderdaad afspraken maken over wie wat doet. Wat ook kan is een compromis in de trant van 'even een kwartiertje zitten en dan gaan we koken'.
Vooraf benoemen dat je even behoefte hebt aan zitten en wat drinken voor je in de actiemodus gaat helpt inderdaad wel. Anders oog je alsof je het wel best of makkelijk vindt dat de ander alles doet (dat verwijt wel eens gekregen) dus ik kondig maar vaak aan wát en wanneer ik een bepaalde taak ga uitvoeren maar dat ik eerst even wil ontspannen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pioen00 schreef:
30-06-2025 13:39
Er mankeert waarschijnlijk niets aan je eigen handen om zelf te gaan koken, afwassen, zuigen, strijken, ramen lappen, opruimen of welke klus dan ook te gaan doen die wat jou betreft niet kan wachten.

Als dat tot gevolg heeft dat de één alles doet en de ander niets én dat leidt tot scheve gezichten, dan is het wel tijd voor een gesprek. Misschien zijn de verschillen uiteindelijk maar klein of misschien wel onoverbrugbaar. Maar niets zo erg om je te zitten te verbijten en te wachten tot iemand iets doet of om dingen te moeten doen omdat de ander anders boos wordt.
Zeker. Maar daar moet je dan wel afspraken over maken, vandaar de rest van mijn stukje. ;-) Niet alleen over wie kookt, maar ook over wanneer het eten op tafel staat.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
dianaf schreef:
30-06-2025 14:10
Zeker. Maar daar moet je dan wel afspraken over maken, vandaar de rest van mijn stukje. ;-) Niet alleen over wie kookt, maar ook over wanneer het eten op tafel staat.
Eens, maar ook daar heb ik mijzelf een interval gegeven. Richtpunt 17.45, maar met mogelijkheid tot een kwartier vroeger tot ongeveer een half uur later. Echt exact hetzelfde tijdstip iedere dag vind ik heel moeilijk in te schatten. Op mijn kookdagen kan ik altijd op tijd beginnen maar met het één ben ik langer bezig dan met het ander.
Alle reacties Link kopieren Quote
Samen overleggen.
Een compromis vinden in hoe laat jullie willen eten, hoe schoon/vaak iets schoongemaakt moet worden, waar de rommeligere persoon wel mag rommelen.
En dan de taken verdelen en afspreken wanneer ze gedaan worden/uiterlijk gedaan zijn.

Hier in huis kook ik, en ik doe de was.
In overleg met alle huisgenoten zorg ik dat het eten op de afgesproken tijd op tafel staat, en zij laten het mij op tijd weten als ze niet meeeten.
Wanneer ik begin met voorbereiden, wat ik kook, hoe ik het kook, dat is aan mij.
Soms kook ik een dag tevoren, zodat het de volgende dag toch op tijd op tafel staat.
Was Idem: ik kijk wanneer ik het doe, maar elke week wordt alle was weggewerkt. Dus je bent je lievelingsshirt nooit langer dan een week kwijt.
Aan mij of ik dan direct na mijn werk een was aanzet, of dat ik in het weekend een wasmarathon doe. Als het maar gedaan is die week.

Man doet hier de toiletten. Die doet ie twee keer per week. Niet twee dagen achter elkaar, en verder zoekt hij het maar uit. Als ze maar nooit echt smerig zijn is het prima.

Hij maakt ze anders schoon dan ik zou doen, en soms kiest hij andere momenten dan ik zou doen.... Tsja. Dat probeer ik los te laten.

Ik denk dat je in gedachten moet houden dat er geen 'goede' manier is, maar er vele manieren zijn. Dat ieder zijn eigen manier kan hebben, als je samen afspraken maakt.
En dan verder moet loslaten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dala schreef:
30-06-2025 14:15
Eens, maar ook daar heb ik mijzelf een interval gegeven. Richtpunt 17.45, maar met mogelijkheid tot een kwartier vroeger tot ongeveer een half uur later. Echt exact hetzelfde tijdstip iedere dag vind ik heel moeilijk in te schatten. Op mijn kookdagen kan ik altijd op tijd beginnen maar met het één ben ik langer bezig dan met het ander.
Met tijdstip bedoel ik ook een interval als het gaat om het koken in mijn eigen huishouden. Als het bijvoorbeeld echt 18:00 moet zijn (omdat iemand op zijn laatste om 18:30 weg moet), dan maak ik iets dat zeker voor die tijd klaar is en ik warm kan houden. Of iets dat ik al eerder gekookt heb en enkel hoef op de wachten. :-D
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit beschrijft denk ik zo ongeveer mijn relatiedynamiek. Het kan best 😉 Het is geven en nemen.
Soms zijn we een team en doen we alles even fixen voordat we op de bank gaan zitten, soms ga ik eerst mijn gang en laat ik de vervelende klusjes over voor mijn bankhangende man, soms heb ik de wind onder mijn staart en doe ik gewoon alles zelf.
Ik accepteer van hem dat hij soms wat meer tijd nodig heeft, hij accepteert van mij dat ik pas relaxed op de bank zit als de shit geregeld is.
De truc zit ‘m er vooral in dat we geen scores bijhouden en gewoon accepteren hoe het is. Maar bij ons is er dus wel sprake van een redelijke balans, in ieder geval wat betreft de dingen die jij noemt.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven