Reizen of wachten

11-07-2025 15:51 53 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi allemaal,

Ik wil jullie een dilemma voorleggen, waar ik mee zit. Laat ik voorop stellen dat het een luxeprobleem is!

Ik heb al een langere tijd de droom om voor een halfjaar te reizen door midden/zuid Amerika. Het dilemma waar ik mee zit is werk, mijn huisje en mijn kat.
Ik heb over een jaar voldoende gespaard om deze reis te maken + een flink budget om mee terug te komen, mocht ik een tijdje zonder werk komen te zitten. Mijn kat is al wat ouder, ik weet niet hoe oud, omdat ik haar via marktplaats heb gekocht en ze bij deze mensen is aan komen lopen. De kat is voor mij de grootste moeilijkheid om op reis te gaan, omdat ik toch de angst heb dat haar iets overkomt tijdens mijn reis. Ik heb wel iemand bereid gevonden om op de kat te passen (persoon in kwestie komt in mijn huis wonen, kent de kat goed en heeft eerder bij een vakantie van 3 weken opgepast).
Toch blijft het een knagend gevoel...
Ik zoek naar ervaringen van mensen die ook voor een langere tijd op reis zijn gegaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wij gaan al een aantal jaar Nederland niet meer uit vanwege onze bejaarde hond. Die kunnen en willen we nergens meer achterlaten, dus die gaat overal mee naartoe.
Ik heb echt nog wel vakantie-wensen maar de hond gaat echt voor.
Ik zou dus niet gaan reizen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Cliopatra schreef:
11-07-2025 18:29
Wij gaan al een aantal jaar Nederland niet meer uit vanwege onze bejaarde hond. Die kunnen en willen we nergens meer achterlaten, dus die gaat overal mee naartoe.
Ik heb echt nog wel vakantie-wensen maar de hond gaat echt voor.
Ik zou dus niet gaan reizen.
Maar TO kan poes wel ergens achterlaten, gewoon thuis met iemand die al heeft bewezen goed op te kunnen schieten met poes. En met poes is voor zover ik lezen kan niks aan de hand, behalve dan dat ze de jongste niet meer is. Als je een ouwe hond hebt die bij wijze van spreken alles laat lopen kan ik me indenken dat je geen pogingen meer gaat ondernemen andere mensen ermee op te zadelen maar zulke narigheid lees ik in de OP nergens terug.
'Denk nou niet: "Ik ben te min, mijn leven heeft geen zin."
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou niet gaan.

Want volgend jaar is er iets anders waardoor je niet kan. En het jaar daarop wéér iets anders. En zo gaat het maar door.

Later, als het allemaal te laat is, kan je tevreden terug kijken dat je niet gegaan bent, maar dat er wél iets had kunnen gebeuren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Natsuro schreef:
11-07-2025 19:02
Ik zou niet gaan.

Want volgend jaar is er iets anders waardoor je niet kan. En het jaar daarop wéér iets anders. En zo gaat het maar door.

Later, als het allemaal te laat is, kan je tevreden terug kijken dat je niet gegaan bent, maar dat er wél iets had kunnen gebeuren.
Goed idee, dan kan ze later tegen de kinderen/nichten/neven zeggen dat ze vooral moeten gaan als alles goed geregeld is, want dat ze anders spijt krijgen.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
Alle reacties Link kopieren Quote
Cliopatra schreef:
11-07-2025 18:29
Wij gaan al een aantal jaar Nederland niet meer uit vanwege onze bejaarde hond. Die kunnen en willen we nergens meer achterlaten, dus die gaat overal mee naartoe.
Ik heb echt nog wel vakantie-wensen maar de hond gaat echt voor.
Ik zou dus niet gaan reizen.
Een vakantie of verre reis is heel wat anders. En je zegt sinds een aantal jaar, daarvoor dus wel.
En kat van TO wordt gewoon goed verzorgd en is ook nog eens gezond.

Er zijn niet veel momenten in je leven waarop je voor 6 maanden weg kan. Je eigen gezondheid, gezondheid van een familielid, een baan, een relatie, een kind.
pelle wijzigde dit bericht op 11-07-2025 19:42
0.53% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Lady*Voldemort schreef:
11-07-2025 18:25
Snap ik ook helemaal hoor. Nu ik eenmaal heb besloten om volgend jaar echt naar Nepal te gaan vind ik dat ook ineens een stuk spannender dan toen het alleen nog maar een droom was :lol: En dan is mijn 'reis' feitelijk gewoon een vakantie, maar dan wat verder weg dan ik gewend ben. Een half jaar naar Zuid-Amerika is wel andere koek.
Herkenbaar. Afgelopen zomer mijn eerste verre reis (vakantie Thailand) gemaakt met mijn gezin. Door corona viel hij een paar jaar geleden in het water en toen was ik stiekem best een beetje opgelucht. Als mijn man het niet had doorgedrukt, waren we waarschijnlijk niet gegaan. Maar het was de beste vakantie ooit.
Heel wat anders dan 6 maanden reizen inderdaad, dus ik snap ook dat er beren komen nu het concreter wordt. Maar ik ken niemand die spijt heeft van reizen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou gaan. Wat er ook al gezegd wordt er kan altijd iets gebeuren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je hebt het goed geregeld. Je kan prima gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ooit was ik de kattenoppas. En toen bleek al snel een van de twee katten zo ziek te zijn dat ik die uiteindelijk moest laten inslapen.

Ga dat proces maar eens door met een kat waarvan de eigenaar aan de andere kant van de wereld zit, allemaal toffe dingen aan het doen is en voor wie de zieke kat toch wel letterlijk een ver-van-het-bed-show is.

Ik was er kapot van en was er dag en nacht mee bezig terwijl het leven van de eigenaar gewoon verderging alsof er weing aan de hand was. Mijn punt. Ik zou een ander nooit zo'n lange tijd met die verantwoordelijkheid opzadelen als ik zelf aan het andere eind van de wereld zit.
Alle reacties Link kopieren Quote
Volgens mij ben je goed voorbereid, flink gespaard, fijne kattenoppas gevonden. Ik zou gaan. En als het toch minder met de kat lijkt te gaan kun je altijd nog gewoon terugvliegen toch? Als je zo lang op reis gaat kan er vanalles met iedereen gebeuren, zo zonde als die gedachte jou afremt je ultieme droom na te jagen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh nee ik zou dit ook echt niet doen/kunnen voor zo lang, maar ik heb dan ook net afscheid moeten nemen van mijn kat.. :cry:
Ik ben zelfs nooit meer op vakantie geweest en ben echt blij en dankbaar dat ik bij haar ben geweest tot het einde.
Ik ben van mening die reis kan altijd nog, als je dan toch het geld hebt zou ik nu vaker en korter gaan en een hele lange reis als kat er niet meer is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Cesarinajoy schreef:
12-07-2025 08:32
Volgens mij ben je goed voorbereid, flink gespaard, fijne kattenoppas gevonden. Ik zou gaan. En als het toch minder met de kat lijkt te gaan kun je altijd nog gewoon terugvliegen toch? Als je zo lang op reis gaat kan er vanalles met iedereen gebeuren, zo zonde als die gedachte jou afremt je ultieme droom na te jagen.
De eigenaar van de kat waar ik op paste kwam echt niet terug toen haar kat doodziek bleek te zijn.

Ook al had ze vooraf precies gezegd wat jij nu schrijft. Eenmaal ver weg van alles werd het toch anders.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja...het is een lastige keuze. Ik ga eerst door met sparen en bekijk het tegen die tijd. Het liefst zou ik pas gaan als ze er niet meer is, maar het kan inderdaad zo zijn dat op zo'n moment er geen mogelijkheid meer is om voor langere tijd weg te gaan. Bedankt allemaal voor jullie reacties!
Alle reacties Link kopieren Quote
Wij zijn ruim 4 jaar niet meer op vakantie geweest omdat onze katten inmiddels hoogbejaard waren. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen dat ze zouden overlijden als ik er niet was.
Alle reacties Link kopieren Quote
Loren schreef:
12-07-2025 08:55
De eigenaar van de kat waar ik op paste kwam echt niet terug toen haar kat doodziek bleek te zijn.

Ook al had ze vooraf precies gezegd wat jij nu schrijft. Eenmaal ver weg van alles werd het toch anders.
Daar kan ik me persoonlijk echt helemaal niks bij voorstellen. Triest dat het bij jou wel zo ging. Zelf zou ik overigens ook geen half jaar wegwillen, vind twee weken eigenlijk al te lang om mijn poezenvriendinnen achter te laten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Loren schreef:
12-07-2025 00:02
Ooit was ik de kattenoppas. En toen bleek al snel een van de twee katten zo ziek te zijn dat ik die uiteindelijk moest laten inslapen.

Ga dat proces maar eens door met een kat waarvan de eigenaar aan de andere kant van de wereld zit, allemaal toffe dingen aan het doen is en voor wie de zieke kat toch wel letterlijk een ver-van-het-bed-show is.

Ik was er kapot van en was er dag en nacht mee bezig terwijl het leven van de eigenaar gewoon verderging alsof er weing aan de hand was. Mijn punt. Ik zou een ander nooit zo'n lange tijd met die verantwoordelijkheid opzadelen als ik zelf aan het andere eind van de wereld zit.
Hoe weet je dat het leven van de eigenaar gewoon doorging alsof er niets aan de hand was? Hoogstwaarschijnlijk vond eigenaar het zo rot voor jou dat je er zo kapot van was dat die zijn verdriet niet met jou heeft gedeeld.
Had je verwacht dat eigenaar terug zou komen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Tja. Mijn oom en tante gingen ooit twee weken op vakantie en opa en oma zouden op de poes passen. Poes kwam gewoon bij opa en oma in huis, dat was al vaker vertoond en poes vond het altijd helemaal prima. Maar die ene keer besloot poes ineens een hersenbloeding te krijgen en het bijltje erbij neer te gooien. Opa en oma vonden het vreselijk natuurlijk, maar er was werkelijk niemand die ze iets kwalijk nam. Ook oom en tante niet.

Waarmee ik maar zeggen wil: shit happens. Als je zo redeneert als sommigen hier zou je niet eens meer een weekendje weg kunnen, want stel je voor.
'Denk nou niet: "Ik ben te min, mijn leven heeft geen zin."
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
Alle reacties Link kopieren Quote
Wij zijn regelmatig wekenlang weg en hebben twee katten.
We hebben vertrouwde huisoppas, die de katten goed kent en we hebben duidelijke afspraken gemaakt over hoe en wat: de dierenarts rekeningen zijn voor ons, ook als de oppas achteraf gezien voor niets is geweest (overkomt mij ook). Zijn we niet bereikbaar, dan accepteer ik de beslissing van de oppas (ook als met kennis achteraf een andere beslissing beter was geweest, het is al lastig genoeg om beslissingen te nemen over het huisdier van iemand anders en achteraf is altijd makkelijk praten).
De dierenarts is op de hoogte van de afspraken en moet meestal direct betaald worden, maar in zo'n geval krijg ik de factuur in mijn mail (en die betaal ik dan ook z.s.m.).
En is het nodig, dan komen we terug. Ik laat mijn kattenoppas niet zitten met misschien wekenlang intensieve zorg al zal ze het wel moeten doen tot we terug zijn (en daar zijn ook afspraken over gemaakt).

Laten we wel wezen: het kan ook heel snel mis gaan als je wel thuis bent en maar een paar uur weg ben.
Mijn kat werd vorig jaar heel snel doodziek en ik zag dat alleen omdat ik met jas, tas en autosleutels in de hand nog even terug liep in huis om iets te checken.
Toen zag ik mijn kat, die een kwartier eerder nog normaal rond liep, plat op de grond liggen met zijn poten naast zich. Ik zou hooguit een uur of 6 weg zijn geweest.
Dat werd in plaats van werken een spoedconsult bij de dierenarts, een spoedoperatie, wekenlang intensieve zorg en gebroken nachten, (en een vette rekening van ruim 1200 euro).
Was ik niet terug gelopen, dan was het maar de vraag of ik hem aan het einde van dag nog levend had gezien.

Shit happens en je kunt niet volcontinue thuis je kat in de gaten houden.

Onze vorige kat was 18 en niet heel fit meer toen wij trouwden en op vakantie wilden gaan. Hij zou naar een vertrouwd kattenpension gaan waar ze prima voor hem zouden zorgen. 4 weken voor onze trouwdag vonden we hem, totaal onverwachts, overleden in huis toen we uit ons werk kwamen. Dierenarts gebeld: die had dat ook niet zien aankomen, omdat de behandeling voor zijn chronische ziekte goed liep en de prognose niet was dat hij op korte termijn zou overlijden. We hadden dit niet kunnen voorkomen, ook niet als we het direct gezien hadden. Hij heeft waarschijnlijk een hartstilstand gehad, hij lag heel ontspannen op de grond.
En achteraf gezien zijn we blij dat dat gebeurt is toen we nog thuis waren en dat niet de kattenoppas de kat zo vond.
Alle reacties Link kopieren Quote
Een jonge kat kan ook wat overkomen. Een familielid kan ineens wat mankeren. Dan kun je dus nooit een verre reis maken. Net een paar weken de kat van de buren verzorgd. Als er wat met het beestje was gebeurd, had ik alles geregeld alsof het mijn eigen kat was, alles in overleg met de buren uiteraard. Ik had niet verwacht dat ze daarvoor terug zouden. Of ze nu daar of hier rouwen om het beestje. Wij hebben ooit een kat gehad die opeens de trap af kwam stuiteren. En overleed voor ik de dierenarts kon bellen. Waarschijnlijk een hartstilstand of herseninfarct. We zullen het nooit weten. Ze was 8 jaar en we gingen elk jaar naar de dierenarts voor een check.
Alle reacties Link kopieren Quote
Cochise schreef:
12-07-2025 19:52
Hoe weet je dat het leven van de eigenaar gewoon doorging alsof er niets aan de hand was? Hoogstwaarschijnlijk vond eigenaar het zo rot voor jou dat je er zo kapot van was dat die zijn verdriet niet met jou heeft gedeeld.
Had je verwacht dat eigenaar terug zou komen?
Ik had deze hele situatie
niet verwacht. En zij natuurlijk ook niet.

Maar de lauwe reacties terug en antwoorden als kijk maar wat je doet want ik ga nu onderweg naar dit en dat zeiden me genoeg.

Eenmaal weer thuis was en is ze nog steeds heel dol op haar andere kat. Maar naar de overleden kat is amper meer gevraagd. Dus het was zeker wel een ver van mijn bed-ding.

Wat ik ergens ook wel begrijp als je leven zich duizenden kikometers verderop afspeelt. Vandaar dat ik dus echt nooit een ander zou opzadelen met de zorg voor mijn huisdier als ik zelf maandenlang heel ver weg zit.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pelle schreef:
13-07-2025 13:57
Een jonge kat kan ook wat overkomen. Een familielid kan ineens wat mankeren. Dan kun je dus nooit een verre reis maken. Net een paar weken de kat van de buren verzorgd. Als er wat met het beestje was gebeurd, had ik alles geregeld alsof het mijn eigen kat was, alles in overleg met de buren uiteraard. Ik had niet verwacht dat ze daarvoor terug zouden. Of ze nu daar of hier rouwen om het beestje. Wij hebben ooit een kat gehad die opeens de trap af kwam stuiteren. En overleed voor ik de dierenarts kon bellen. Waarschijnlijk een hartstilstand of herseninfarct. We zullen het nooit weten. Ze was 8 jaar en we gingen elk jaar naar de dierenarts voor een check.
Dat heb ik dus ook gedaan. Ervoor gezorgd alsof het mijn eigen kat was. Lijkt me logisch.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn vriendin is vier jaar lang nog geen nachtje weg geweest vanwege haar hoogbejaarde kat. Het dier werd vervolgens ruim 20+, maar ze heeft er geen spijt van. Het broertje van mijn kleine kater, die bij mijn collega woonde, is tijdens hun vakantie onverwacht overleden op 9-jarige leeftijd. Hij ging buiten in het zonnetje slapen en is nooit meer wakker geworden. Dat kan dus altijd.
Wij hebben er een in geleende tijd. Ernstige HCM en ooit kreeg hij een levensverwachting van 2,5 jaar. Inmiddels is hij 13 maar ik zie dat nog niet als garantie voor een lang leven, het blijft een zwaard van Damocles. Ik ga daar niet mijn leven voor on hold zetten. Ik hoop overigens nog heel lang van hem te kunnen genieten aangezien ik net voor een vermogen zijn gebitje heb laten saneren :)
Alle reacties Link kopieren Quote
Toen ik zo jong was had ik me niet tegen laten houden door een kat. Ik denk dat ik niet eens een kat had genomen omdat ik wist dat die mij in mijn vrijheid zou belemmeren. Als je ouder wordt krijg je er meestal allemaal verantwoordelijkheden bij, dan kun je je nog genoeg aanpassen. Maar als je zo jong bent mag je gewoon lekker egoïstisch zijn en doen waar je zin in hebt. Zo lang een ander daar maar geen last van heeft.
En dat is nu net even het lastige met je kat, had je daar van te voren niet over nagedacht?
Ik vind het heel mooi om te zien hoe andere mensen om hun huisdier geven, zelf sta ik er wat anders in en geef ik veel om ons huisdier maar ik breng hem zonder problemen naar een fijn pension tijdens onze vakantie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Loren schreef:
12-07-2025 00:02
Ooit was ik de kattenoppas. En toen bleek al snel een van de twee katten zo ziek te zijn dat ik die uiteindelijk moest laten inslapen.

Ga dat proces maar eens door met een kat waarvan de eigenaar aan de andere kant van de wereld zit, allemaal toffe dingen aan het doen is en voor wie de zieke kat toch wel letterlijk een ver-van-het-bed-show is.

Ik was er kapot van en was er dag en nacht mee bezig terwijl het leven van de eigenaar gewoon verderging alsof er weing aan de hand was. Mijn punt. Ik zou een ander nooit zo'n lange tijd met die verantwoordelijkheid opzadelen als ik zelf aan het andere eind van de wereld zit.

Ik vind het aan die ander om daar diens eigen afweging in te maken. Heel erg naar als het zo loopt als bij jou, maar dat zijn de risico's die je neemt als je een dier opvangt of bij het dier intrekt om er op te passen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Loren schreef:
13-07-2025 15:22
Ik had deze hele situatie
niet verwacht. En zij natuurlijk ook niet.

Maar de lauwe reacties terug en antwoorden als kijk maar wat je doet want ik ga nu onderweg naar dit en dat zeiden me genoeg.

Eenmaal weer thuis was en is ze nog steeds heel dol op haar andere kat. Maar naar de overleden kat is amper meer gevraagd. Dus het was zeker wel een ver van mijn bed-ding.

Wat ik ergens ook wel begrijp als je leven zich duizenden kikometers verderop afspeelt. Vandaar dat ik dus echt nooit een ander zou opzadelen met de zorg voor mijn huisdier als ik zelf maandenlang heel ver weg zit.

Dat klinkt heel naar en ik begrijp dat het op die manier ook heel zwaar was voor jou, de eigenaar die niet met je mee ging denken en mede de verantwoordelijkheid wilde nemen.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven