Kinderen
alle pijlers
Kinderen die geen aanstalten maken om uit te vliegen
zaterdag 5 juli 2025 om 12:26
Er zijn wel eens topics van mensen met ‘lastige’ thuiswonende volwassen kinderen en dan luidt het advies vaak ‘tijd om op zichzelf te gaan wonen.’ Ik ben overigens zelf ook zo’n adviseur, maar in de praktijk werkt het waarschijnlijk heel anders.
Maar dan toch, wie heeft zijn kind met zachte dwang de deur uit geduwd en hoe heeft dat uitgepakt voor het kind en de onderlinge relatie? En wanneer kun je dat maken? Stel dat je kind 22 is en je wilt als ouder stappen maken met een nieuwe partner (met wie je al 15+ jaar lat). Mag het dan?
Maar dan toch, wie heeft zijn kind met zachte dwang de deur uit geduwd en hoe heeft dat uitgepakt voor het kind en de onderlinge relatie? En wanneer kun je dat maken? Stel dat je kind 22 is en je wilt als ouder stappen maken met een nieuwe partner (met wie je al 15+ jaar lat). Mag het dan?
maandag 14 juli 2025 om 12:16
Dat vraag ik me af. Ik heb er zelf tijdens het opgroeien ook echt wel eens aan getwijfeld. Zelf ook fouten gemaakt. Soms te langzaam, soms te snel. Bij mij zat er geen zesde zintuig bij dat altijd exact wist hoe en wat en dat ook altijd gelijk bleek te hebben.
Soms dacht ik heel duidelijk iets te weten en bleek ik het achteraf toch verkeerd ingeschat te hebben. Als ouders doe je ook maar je best. Sommige ouders willen aan de hele veilige kant zitten (liever alles voorkomen om te overvragen) en andere ouders zitten aan de kant van liever niet ondervragen. Bij sommige kinderen werkt de ene aanpak beter en bij anderen de ander. Dat weet je nooit exact van te voren.
maandag 14 juli 2025 om 12:17
Persoonlijk vind ik dat niet gelukkig. Maar ben blij dat jij dat wel zo voelt.
Ik zie daarvoor veel te veel volwassen "kinderen" die lijfelijk volwassen zijn, maar niet het leven leven dat daarbij hoort en pas tegen de 40 stappen beginnen te zetten die een ander al 10 tot 20 jaar geleden heeft gemaakt.
Er zal vast een deel vd bevolking zijn die er niks van vindt. Maar zou ik voor mezelf spreken, zou ik een volwassen man van 40 die nog steeds thuis woont geen match vinden. En zijn ouders die dat de normaalste zaak vd wereld vinden ook niet. Gelukkig zullen we niet snel in die situatie raken, omdat het al snel schift.
nomennesci0 wijzigde dit bericht op 14-07-2025 12:22
60.22% gewijzigd
maandag 14 juli 2025 om 12:22
Het gaat erom eerlijk te zijn. Is dat moment goed voor het kind of voor jezelf?apiejapie schreef: ↑14-07-2025 12:01Zal je hopen. Maar denk dat dat toch (ook al is uit ongetwijfeld uit liefde voortgekomen) de essentie van het topic voor to is. Ze loopt er tegenaan hoe haar kind te motiveren die zelf geen intrinsieke motivatie voelt (even kort door de bocht). Maar misschien lees ik het heel anders dan anderen?
Als je 100 procent zeker weet dat uit huis gaan goed is voor je kind, is het niet meer moeilijk.
maandag 14 juli 2025 om 12:26
Iets kan als ontwikkeling goed zijn. Wat ik al eerder schreef, niet elk 'kind' voelt intrinsieke motivatie uit zichzelf als er geen noodzaak is. Genoeg mensen te vinden die liever makkelijk leven.
Je màg in mijn optiek ook iets voor jezelf, de ouder willen. Met de wetenschap dat dit je kind helpt verder te ontwikkelen. Je mág als ouder niet tot je zestigste de zorgrol willen dragen voor volwassenen die het zelf kunnen leren als ze dit zouden aangaan.
Je màg in mijn optiek ook iets voor jezelf, de ouder willen. Met de wetenschap dat dit je kind helpt verder te ontwikkelen. Je mág als ouder niet tot je zestigste de zorgrol willen dragen voor volwassenen die het zelf kunnen leren als ze dit zouden aangaan.
maandag 14 juli 2025 om 12:28
Meer dan ál het andere ben ik vooral dankbaar voor een omgeving die niet bezig is met ‘hoe het hoort’ en die weinig vindt van hoe anderen het doen.NomenNesci0 schreef: ↑14-07-2025 12:17Persoonlijk vind ik dat niet gelukkig. Maar ben blij dat jij dat wel zo voelt.
Ik zie daarvoor veel te veel volwassen "kinderen" die lijfelijk volwassen zijn, maar niet het leven leven dat daarbij hoort en pas tegen de 40 stappen beginnen te zetten die een ander al 10 tot 20 jaar geleden heeft gemaakt.
Er zal vast een deel vd bevolking zijn die er niks van vindt. Maar zou ik voor mezelf spreken, zou ik een volwassen man van 40 die nog steeds thuis woont geen match vinden. En zijn ouders die dat de normaalste zaak vd wereld vinden ook niet. Gelukkig zullen we niet snel in die situatie raken, omdat het al snel schift.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
maandag 14 juli 2025 om 12:28
Opvangen zouden mijn ouders ook altijd doen. En dat doen de meeste ouders. Genoeg voorbeelden van mensen die na relatiebreuk, baanverlies of wat voor tegenslag dan ook weer een beroep moeten doen op hun ouders.feow schreef: ↑14-07-2025 10:41Mijn ouders zullen hun kinderen altijd blijven opvangen.
De ouders van mijn man ook.
De ouders van de man van mijn zus ook (mijn zus en haar man opvangen hè, niet mij)
De ouders van de meeste van mijn vrienden ook.
En ik ben blij dat ik in zo’n bubbel leef.
En ik zal mijn kinderen altijd blijven opvangen, al moet ik in de dakgoot slapen om dat te doen.
Geen haar op mijn hoofd die daar graag anders over zou willen denken.
Maar opvangen is totaal wat anders dan een soort status quo faciliteren. Als ouders moet je een kind ook helpen richting te geven aan het leven en een realistisch beeld scheppen van wat de mogelijkheden zijn. Sommige kinderen overzien zaken niet, en dan moet je een beetje meedenken. Dat is wat anders dan een kind uit huis gooien.
Een 22-jarige die denkt het wel te gaan redden met 15 uur werken en de badkamer schoonmaken is nog niet helemaal bij de pinken en moet misschien eens een krant openslaan. Dat is de leeftijd dat velen al afstuderen of klaar zijn met hun vervolgopleiding om *écht* te gaan werken en hun carrière op te bouwen.
Nu groeien we allemaal op verschillende tempo’s op, niet iedereen is op dezelfde leeftijd klaar voor dezelfde dingen. Maar op zijn minst enig besef en kennis van wat je moet doen om bepaalde wensen (zoals een huis kopen) te bewerkstelligen is op die leeftijd toch wel belangrijk.
maandag 14 juli 2025 om 12:36
Wat is voor jou het verschil tussen “opvangen” en voor de eeuwigheid thuis laten wonen zonder consequenties of stimulans? Opvangen: ja. Ik kan ook heus bij mijn ouders terecht indien nodig. Maar thuis blijven wonen tot wanneer ik daar zin in heb: nee. En terecht! Betekent niet dat ze niet van me houden.feow schreef: ↑14-07-2025 10:41Mijn ouders zullen hun kinderen altijd blijven opvangen.
De ouders van mijn man ook.
De ouders van de man van mijn zus ook (mijn zus en haar man opvangen hè, niet mij)
De ouders van de meeste van mijn vrienden ook.
En ik ben blij dat ik in zo’n bubbel leef.
En ik zal mijn kinderen altijd blijven opvangen, al moet ik in de dakgoot slapen om dat te doen.
Geen haar op mijn hoofd die daar graag anders over zou willen denken.
maandag 14 juli 2025 om 12:37
maandag 14 juli 2025 om 12:44
Feow is al met een aantal vragen en voorbeelden uitgenodigd om te laten zien wat ze bedoelt. Mijn (of anderen) reacties op haar kan ze ook aangrijpen om het toe te lichten als het verkeerd begrepen wordt. In plaats daarvan beschrijft ze juist een situatie die daardoor steeds minder invulling overlaat.
maandag 14 juli 2025 om 12:56
Omdat het geplaatst wordt als een soort tegenstelling: ik zal wél altijd mijn kinderen helpen. Alsof mensen die anders over lang thuis wonen denken dat niet zouden doen. Het één sluit het ander niet uit.
Daarbij, in de context van dit topic, we hebben het hier schijnbaar toch over een 22-jarige die wel heel erg de kindrol pakt.
maandag 14 juli 2025 om 13:00
Ik heb weinig behoefte om mij verder toe te lichten hoor.
Nul behoefte om anderen te vertellen hoe fout ze het zien.
Ik hoop alleen dat ik enig tegengeluid kan geven richting TO.
Dat haar kind niet verpest voor het leven, verwend tot op het bot, kleingehouden niet op zal groeien.
Hordes mensen groeien zo op en komen er ook. Met geduld en liefde. En dat worden geen slechte, egocentrische kleuters, maar meestal niet van de rest van de mensheid te onderscheiden volwassenen die ook voor hun nageslacht het beste willen.
Ik woon zoals jij weet piepklein, met volwassen kinderen. En we zijn gelukkig. En ik ga me niet verantwoorden of verklaren verder, ik wéét dat ze er wel komen in dit leven. Niet omdat ik een glazen bol heb, of de waarheid in pacht, maar vanuit een diepgevoeld vertrouwen én vanuit veel goede voorbeelden in mijn omgeving. Ik heb geen behoefte om mensen die het anders doen op een bepaalde manier weg te zetten om mijn punt te maken. Ik ben gewoon tevreden met hoe het hier in mijn omgeving is. En ik hoop dat de TO daar ook iets aan heeft.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
maandag 14 juli 2025 om 13:51
Inderdaad. Dat scheelt veel. Als je idd geen eigen wensen hebt, zoals bijv. samenwonen met je vriend of het huis verkopen, dan hoef je met thuis blijvende kinderen ook niks uit te stellen.
Ik sloeg wat Feow betreft ook idd aan op de zin dat zij haar kinderen iig wél zou helpen. Alsof alle andere ouders die niet net als zij doet, hun kinderen maar laten barsten.
maandag 14 juli 2025 om 14:23
En ik sloeg aan op jou, vlak voor mijn eerste reactie stelde (na een hele hoop in mijn ogen behoorlijk onbehoorlijke, veroordelende en normerende posts) dat het volgens jou niet de bedoeling was dat ouders hun kinderen zouden blijven opvangen.
Ik denk dat dat wél de bedoeling is. Dat dát normaal en vanzelfsprekend is. In mijn omgeving gelukkig wel. En gezien de gemiddelde leeftijd waarop kinderen uit huis gaan is met 22 nog thuis wonen absoluut niet abnormaal. En gezien de zeer lage cijfers van 40+ (of andere extremen) die nog thuis wonen zal het met de gruwelijke gevolgen van de tijd nemen en blijven opvangen ook wel meevallen.
Ik denk dat dat wél de bedoeling is. Dat dát normaal en vanzelfsprekend is. In mijn omgeving gelukkig wel. En gezien de gemiddelde leeftijd waarop kinderen uit huis gaan is met 22 nog thuis wonen absoluut niet abnormaal. En gezien de zeer lage cijfers van 40+ (of andere extremen) die nog thuis wonen zal het met de gruwelijke gevolgen van de tijd nemen en blijven opvangen ook wel meevallen.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
maandag 14 juli 2025 om 16:02
Jij en ik hebben een hele andere definitie van opvangen. Voor jou betekent het blijkbaar thuis kunnen blijven wonen, totdat ze zelf ooit anders beslissen, ook al duurt dit jaren en jaren.
Voor mij betekent je kinderen opvangen in de basis idd. niet thuis blijven wonen totdat het volwassen kind daar een keer geen zin meer in zou hebben.
Voor mij betekent je kinderen opvangen in de basis idd. niet thuis blijven wonen totdat het volwassen kind daar een keer geen zin meer in zou hebben.
maandag 14 juli 2025 om 16:11
Opstartster, in welke bubbel zit kind?
Zijn er anderen die wél studeren of meer werken?
Heeft ze specifieke hobby's of sporten waar veel tijd inkruipt?
Ik gok namelijk dat een aantal van haar vrienden binnenkort toch ook afgestudeerd zijn en over een paar jaar het huis verlaten. Zeker als er vriendjes mee gemoeid zijn
.
Als straks niemand meer tijd heeft om tijdens de week af te spreken omdat ze allemaal afgestudeerd zijn en voltijds of 4/5de aan 't werk zijn is kind misschien ook harder gemotiveerd om ook extra uren te werken?
Gewoon om zich niet de helft van de week steendood te vervelen.
Zijn er anderen die wél studeren of meer werken?
Heeft ze specifieke hobby's of sporten waar veel tijd inkruipt?
Ik gok namelijk dat een aantal van haar vrienden binnenkort toch ook afgestudeerd zijn en over een paar jaar het huis verlaten. Zeker als er vriendjes mee gemoeid zijn
.Als straks niemand meer tijd heeft om tijdens de week af te spreken omdat ze allemaal afgestudeerd zijn en voltijds of 4/5de aan 't werk zijn is kind misschien ook harder gemotiveerd om ook extra uren te werken?
Gewoon om zich niet de helft van de week steendood te vervelen.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
maandag 14 juli 2025 om 16:22
Hoe zit je dochter in haar vel, TO? Want een beetje lui of makkelijk aangelegd zijn, kan natuurlijk, maar als ze op haar 22e hooguit 15 uur werkt, waar vult ze haar dagen dan verder mee? Ik denk dat er maar weinig jonge mensen zijn die echt lekker draaien op zo'n gebrek aan daginvulling. Want dat zijn echt nog heel wat uren die je dan over hebt en volgens mij heeft iedereen ook wel de ervaring dat het soms gewoon zo werkt dat hoe minder je doet, hoe slechter je ook ergens toe komt. Iets dat je normaal zonder nadenken tussendoor doet, wordt dan ineens een ding. (Ik moet even denken aan mijn ex-schoonouders die soms niet konden afspreken omdat ze die dag boodschappen moesten doen en gingen sporten, snap je wat ik bedoel?) En zo'n gebrek aan invulling kan ook heel lamlendig maken, in doen en laten, maar ook in je hoofd. Dus dat ze het qua studie ook allemaal niet weet en denkt dat ze zo uiteindelijk wel aan een huis komt, verbaast me in dat licht eigenlijk ook niet eens echt. Je verliest op zo'n manier onbewust en onbedoeld ook een beetje het zicht op wat "normaal" is.
meisje85 wijzigde dit bericht op 14-07-2025 18:21
4.79% gewijzigd
maandag 14 juli 2025 om 16:29
Opvangen KAN betekenen ze een dak boven het hoofd bieden. Als ze dat nodig hebbenNomenNesci0 schreef: ↑14-07-2025 16:02Jij en ik hebben een hele andere definitie van opvangen. Voor jou betekent het blijkbaar thuis kunnen blijven wonen, totdat ze zelf ooit anders beslissen, ook al duurt dit jaren en jaren.
Voor mij betekent je kinderen opvangen in de basis idd. niet thuis blijven wonen totdat het volwassen kind daar een keer geen zin meer in zou hebben.
maandag 14 juli 2025 om 16:43
Lila-Linda schreef: ↑14-07-2025 16:29Opvangen KAN betekenen ze een dak boven het hoofd bieden. Als ze dat nodig hebben
Dat zeker, maar voor hoe lang? Opvangen is voor mij iets acuuts en duurt geen tien jaar. (Tenzij kind echt in de vernieling zit.)
maandag 14 juli 2025 om 17:30
Ik denk zelf dat het de natuurlijke gang van zaken is als kinderen begin 20 gaan kijken en rond hun 24e max het huis uit zijn. Maar dat vind ik. Prima als andere mensen het anders zien, geen kostgeld willen vragen etc.
Ik denk wel dat het in de regel makkelijker is om keuzes te maken als je geen samengesteld gezin bent. Dan heb je toch met andere partijen te maken, dat zie je hier ook.
Ik denk wel dat het in de regel makkelijker is om keuzes te maken als je geen samengesteld gezin bent. Dan heb je toch met andere partijen te maken, dat zie je hier ook.
maandag 14 juli 2025 om 17:35
Jij begrijpt er niks van.NomenNesci0 schreef: ↑14-07-2025 17:17Feow legt zelf uit wat dat voor haar betekent. Voor haar betekent het dat het kind beslist (ook als er geen noodzaak voor is) wanneer het wil vertrekken.
Geeft niet, maar het zou fijn zijn als jij je er bewust van bent dat je niet kan uitleggen wat een ander bedoeld als je er niks van begrijpt.
En nee, ik ga het jou niet uitleggen.
Ik hoop dat TO en/of andere meelezers er iets aan hebben.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
maandag 14 juli 2025 om 17:57
Ik dacht precies hetzelfde. If you want something done, ask a busy person.meisje85 schreef: ↑14-07-2025 16:22Hoe zit je dochter in haar vel, TO? Want een beetje lui of makkelijk aangelegd zijn, kan natuurlijk, maar als ze op haar 22e hooguit 15 uur werkt, waar vult ze haar dagen dan verder mee? Ik denk dat er maar weinig jonge mensen zijn die echt lekker draaien op zo'n gebrek aan daginvulling. Want dat zijn echt nog heel wat uren die je dan over hebt en volgens mij heeft iedereen ook wel de ervaring dat het soms gewoon zo werkt dat hoe minder je doet, hoe slechter je ook ergens toe komt. Iets dat je normaal zonder nadenken tussendoor doet, wordt dan ineens een ding. (Ik moet even denken aan mijn ex-schoonouders die soms niet konden afspreken omdat ze die dag boodschappen moesten doen en gingen sporten, snap je wat ik bedoel?) En zo'n gebrek aan invulling kan ook heel lamlendig maken. Dus dat ze het qua studie ook allemaal niet weet en denkt dat ze zo uiteindelijk wel aan een huis komt, verbaast me in dat licht eigenlijk ook niet eens echt. Je verliest op zo'n manier onbewust en onbedoeld ook een beetje het zicht op wat "normaal" is.
Als je weinig om handen hebt voelt het schoonmaken van de badkamer al als een hele verdienste. Dat doet ieder ander even na werk, of in de ochtend op een vrije dag.
Maar ook nadenken over wat je wil in het leven is dan een hele horde om te nemen. Waarschijnlijk zit ze gewoon een beetje vast. Soms is het makkelijker om in de vaart der volkeren mee te gaan.
maandag 14 juli 2025 om 18:23
Wat ook nog opvalt: je schrijft dat haar vader haar al langer onder druk zet om meer te werken. Dit lijkt me iets waarin je als gescheiden ouders samen optrekt, toch? Maar dat gebeurt niet echt? In de trant van: goh, we hebben een kind van 22 dat 15 uur werkt en verder niet ergens toe komt, wat vind jij daarvan en wat denk jij dat goed is? Dan heeft ze in ieder geval ook van twee kanten gesprekken hierover.
maandag 14 juli 2025 om 18:35
Hangt er natuurlijk ook vanaf waar kind woont én hoeveel contact er onderling nog is.meisje85 schreef: ↑14-07-2025 18:23Wat ook nog opvalt: je schrijft dat haar vader haar al langer onder druk zet om meer te werken. Dit lijkt me iets waarin je als gescheiden ouders samen optrekt, toch? Maar dat gebeurt niet echt? In de trant van: goh, we hebben een kind van 22 dat 15 uur werkt en verder niet ergens toe komt, wat vind jij daarvan en wat denk jij dat goed is? Dan heeft ze in ieder geval ook van twee kanten gesprekken hierover.
Kind is volwassen en regelt het contact met pa waarschijnlijk zelf.
Het is niet dat er nog dingen zoals studies of hobby's en "wie betaalt haar basket-hobby" besproken moeten worden.
Ik ken genoeg gescheiden ouders die net de vlag uithangen als kind 18 of afgestudeerd is.
Omdat ze dan eindelijk geen contact met ex meer moeten hebben.
Dan kan pa wel iets mompelen over "meer moeten werken", maar als kind grotendeels bij moeder woont is dat bij kind 1 oor in, ander oor uit.
(Als ik lees over "vrijheid blijheid" en "de koelkast plunderen" ga ik ervan uit dat kind eigenlijk bij opstartster woont. En af en toe een keer op bezoek gaat bij vader. En vooral geniet van 't feit dat mam de helft van de tijd toch bij haar partner is.)
Een beetje hetzelfde idee hebben en verkondigen als ex-partners is natuurlijk leuk en handig.
Maar ik gok dat vader kind ook niet naar het Leger des Heils stuurt. En dus hoogstens af en toe vraagt hoe het met haar werkplannen staat.
Het is uiteindelijk zijn probleem niet dat opstartster "ooit" wil gaan samenwonen met haar nieuwe partner.
wissewis wijzigde dit bericht op 14-07-2025 18:40
22.19% gewijzigd
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
