Antidepressiva?

Ik slik al ruim 20 jaar AD.
Zonder zit ik altijd aan de sombere kant van het spectrum en waren mijn winterdepressies fors.
Nu ben ik qua stemming meer gemiddeld en zijn mijn winterdepressies milder.

1x geprobeerd te stoppen, echt heel langzaam, maar dat was geen succes, dus nu blijf ik het gebruiken.

Alle soorten medicatie hebben een lange lijst mogelijke bijwerkingen. Dat jij precies last gaat krijgen van die hele lijst bijwerkingen is nihil.

Het is een kwestie van kosten/baten afwegen. Wat levert het me op? Bijvoorbeeld kwaliteit van leven. Wat lever ik in? Mogelijk last van enkele bijwerkingen, uitproberen en zoeken naar de juiste meds voor jou met alle ongemakken tojdens dat uitzoeken.

Het heeft hier 15 jaar geleden geholpen.
Tegelijk was ik ook weer heel blij dat ik het spul na 2 jaar de deur uit kon doen.

Ik slik al genoeg medicatie voor andere zaken, levenlang AD was mijn ding niet.

Ik heb de boel overigens eerst 2 jaar lang uit proberen te stellen.
Tot het echt niet meer anders ging.

Ik zou dus ook vooral in overleg gaan met huisarts en psycholoog / psychiater wat zij adviseren.

Ik slik het nu ongeveer tien jaar, na ook heel lang gewacht te hebben omdat het me afschrok. Maar mij heeft het alleen maar goeds gebracht, ik ben veel meer in balans. Ik ga er ook nooit meer mee ophouden. Sommige hebben pillen nodig voor het hart of de bloeddruk, ik om mentaal beter in balans te zijn.

Als jij geboren bent met flinke aanleg voor depressie, wat zou het dan eigenlijk als je je hele leven deze medicatie nodig zou hebben?

Buster schreef: ↑

26-07-2025 18:27

Als jij geboren bent met flinke aanleg voor depressie, wat zou het dan eigenlijk als je je hele leven deze medicatie nodig zou hebben?

Dit dacht ik ook meteen. En zoals hierboven al gezegd werd, sommige mensen hebben medicatie nodig voor hun hart of bloeddruk o.i.d. en wij inderdaad om ons mentaal lekkerder te voelen.

Ik ben begonnen met AD vanwege een depressie. Die depressie is voorbij en ik ben gaan afbouwen. Ik ben uiteindelijk zonder problemen afgebouwd naar 0 echter bleef ik last houden van overprikkeling en werd m'n humeur weer labiele dus ben snel weer begonnen met 10mg en dat blijf ik denk ik ook nodig hebben. Voel me er zoveel prettiger bij. Ik neem liever een pilletje en kan genieten van het leven dan geen pilletje en blijfen strugglen.

Ik had een paar jaar geleden veel last van depressieve gevoelens, en ook ik heb er lang over gedaan om naar de huisarts te gaan. Pas toen ik erachter kwam dat het in de familie zit (wat ik niet wist) ging er een lampje branden.

Ik slikte 20 mg per dag, en ben na een jaar af gaan bouwen om te kijken of dat ging. Dat ging en ik ben nu zonder, maar ik zou absoluut niet aarzelen om terug te grijpen op medicatie als het weer nodig zou zijn. Ik voelde me veel stabieler en helderder.

De bijwerkingen vielen me 100% mee, ik heb alleen last gehad van een droge mond en wat slapeloosheid bij het op en afbouwen.

Herkenbaar. Ook bij mij ging het na therapie altijd eventjes beter. Naast therapie heb ik ook nog mindfulness, bedrijfsmaatschappelijk werk, trainingen en weetikwatmeer geprobeerd (zeer leerzaam maar de klachten bleven of keerden altijd weer terug), tot ik er op een gegeven moment zo klaar mee was, dat ik via de psychiater AD kreeg. Overigens pas nadat hij me uitgebreid had bevraagd op de klachten, hoe lang het al zo was, mijn persoonlijke situatie, mijn leefstijl, wat ik verder al geprobeerd had, etc. etc.

Ondertussen slik ik het denk ik zo'n 15 jaar. Ik heb 2x geprobeerd af te bouwen. Dat afbouwen ging goed (tip: doe het in zéér kleine stapjes, in mijn geval kleiner dan standaard geadviseerd wordt) maar na verloop van een paar maanden kwamen de klachten weer terug. Ik kan heel goed het verschil voelen tussen afbouwverschijnselen (die ik nauwelijks had toen ik heel langzaam afbouwde) en de oorspronkelijke klachten. Dus voorlopig laat ik het lekker zo.

Met AD ben ik in balans, voel ik me mezelf, leid ik een gelukkig leven waarin ik goed kan functioneren op alle vlakken. Jammer dat ik medicatie nodig heb, maar daar heb ik me inmiddels mee verzoend. De bijwerkingen vond en vind ik in mijn geval zeer mild, sommigen verdwijnen ook na verloop van tijd. Ze staan voor mij in ieder geval in geen enkele verhouding tot hoe ik me voel zonder AD.

Voor de volledigheid: ik slik AD tegen een gegeneraliseerde angststoornis, en heel in het begin ook tegen een depressie (waarschijnlijk veroorzaakt door mijn gevecht tegen de angststoornis). Dankzij de laatste keer afbouwen ontdekte ik dat ik toekan met de laatste dosering van Venlafaxine (37.5mg, ik zat op het dubbele).

Er gaan best wat spookverhalen en vooroordelen rond over AD dus logisch en goed dat je eerst onderzoekt hoe het werkt, welke soorten er zijn, etc. Mijn advies: laat je informeren door een psychiater, mocht je dat nog niet gedaan hebben.

Sterkte met je afwegingen!