Zorgen en angst waarom stiefzoon niet uit huis gaat

tymo66 zondag 7 september 2025 om 21:30

Na vele jaren zelf een oplossing zoeken, krijg ik nu veel behoefte om mijn probleem te delen, als man van 59 jaar, steun te vinden en advies te krijgen. Sinds 9 jaar ben ik getrouwd met een zeer lieve vrouw die twee zonen heeft. 10 jaar geleden zijn we gaan samenwonen, samen huis gekocht, na zo'n 3 jaar lat relatie. Zonen ook mee gekomen en we wonen nu dus 10 jaar samen. De oudste zoon in inmiddels 37 jaar en woont nog altijd alleen hier bij ons boven. De jongste zoon is 26 en woont ook hier nog boven. Ik erger me al 10 jaar aan de oudste zoon, dat er niks gebeurt, geen vrienden, geen hobbies, heeft nu wel werk. Maar huis vinden is natuurlijk moeilijk, maar zeker als je zelf helemaal niks doet. Gek wordt ik er van, en bij vakanties thuis speelt dit zich steeds op. Wordt steeds onverschilleger naar mijn vrouw. Zij beschermt haar zonen tot het uiterste. Ik ben boos, verdrietig en bang, vind het ook voor hem uiteindelijk zo zonde, feitelijk is hij een rustige aardige jongen, maar iets in mij zegt dat hij ook dominant is, hij neemt in iedergeval de boel niet serieus. Maar ik kan niet, kan niet geven, omdat mijn boosheid er steeds tussen zit. En normale zaken aandragen: hem stimuleren bij een vereniging te gaan, vrijwillegerswerk doen, op vakantie gaan, om mensen te ontmoeten, wordt als 'je snapt het niet' uitgelegd, dus praten we langs elkaar heen, zo ben ik natuurlijk begonnen, normaal bespreekbaar te maken.
Speel nu regelmatig met de gedachte om alleen verder te gaan, mogen zij in ons grote huis blijven wonen. Mijn angst zit ook in het feit: stel dat hij straks het huis uitgaat, dan ben ik misschien wel schuldig, als zoonlief iets overkomt???
Heel moelijke gevoelens allemaal. Slaap er al jaren slecht van.
Wie heeft hier ervaring mee?

Lila-Linda maandag 8 september 2025 om 15:30

Vooral op het platteland komt dit veel voor, maar dan is het erf zo groot, dat het amper opvalt. Maar we hebben in NL best een grote groep mannen die het erf niet af komt (hoeveel jaargangen BZV hebben we alleen al gevuld?)

Ga eens uit van de situatie dat deze mannen bij hun moeder blijven wonen, wat is dan je conclusie?

Fantasy maandag 8 september 2025 om 15:32

WeBey schreef: ↑
08-09-2025 14:13
Dit is al een goede eerste stap. En wat er eerder makkelijk zou zijn geweest? Tja, dat is water onder de brug (kon even geen goede Nederlandse variant hiervoor vinden). Je bent iig nu bezig op een rijtje te zetten om dit aan te pakken.

Ik heb een aantal jaar geleden in een soort gelijke situatie gezeten: moeder van 2 jongetjes, vader was gelukkig nog in hun leven. Maar het liep stuk tijdens de gesprekken over samenwonen. Over de verdeling van verantwoordelijkheden betreffende de kinderen. Ik snapte heel goed dat alle belangrijke beslissingen door ouders zouden worden gemaakt. Maar ook voor simpele dagelijkse zaken, zoals zorgen dat huistaakjes worden gedaan, zou ik niets te zeggen hebben. Wat nogal moeilijk is, als moeders bijv niet thuis is.
En het ware verre van 2 etters, maar wel jongetjes die goed ondeugend konden zijn. Ik had niet zoveel zin om als een soort veredelde huisgenoot me dat laten gebeuren.

Anyhooo, moeilijk op afstand te zeggen wat er nu precies met je stiefzoon aan de hand is. Met 37 is hij in principe nog een jonge man die wat van z'n leven kan maken. En is zijn moeder veels te beschermend geweest, zodat hij ook niet de kans kreeg om tot wasdom te komen.

Of heeft hij een vorm van autisme of andere persoonlijkheidsstoornis. Dat zou heel naar voor jullie zijn, maar geeft iig een beetje richting voor een mogelijke oplossing.

Dit rustig uitvragen, liefst met behulp/advies van een therapeut lijkt me het beste voor nu. Staat je partner hier totaal niet voor open, dan zul je idd moeten gaan overwegen om voor jezelf te kiezen. Maar laten we daar nog niet vanuit gaan.

Autisme is geen persoonlijkheidsstoornis, het is een informatieverwerkingsstoornis en aangeboren. Hou op met je gediagnostiseer, vooral als je er geen kaas van hebt gegeten.

Edit: en waarom zou dat naar zijn?

I am free, yes, I'm free, now I'm on my way...

Steven1980 maandag 8 september 2025 om 16:01

Lastige situatie. Ik heb geen advies maar vind het van TO wel netjes dat hij reageert op de ingebrachte adviezen. Dat maakt het topic goed leesbaar en ook leerzaam om de verschillende standpunten te zien.

Mijn zoon heeft een zware verstandelijke beperking en eigenlijk moet hij nu al in de weekenden worden geplaatst in een tehuis. Nu woont hij voltijds thuis maar het niet kunnen en willen loslaten herken ik wel. Totaal andere situatie natuurlijk, maar ik herken wel het beschermen van je kind ten koste van je eigen toekomst. Lastig.

Wissewis maandag 8 september 2025 om 16:08

This is it.

Je woont met 4 volwassenen onder 1 dak.
Die dit als hun thuis zien en geen enkel nut van verhuizen zien.
Al helemaal niet zolang er geen partner is.

Je kan dus hoogstens afspraken proberen te maken hoe je dit zo leuk mogelijk maakt. Hoe je dit financieel en qua huishouden aanpakt.

Als je dit niet wil ben jij dus degene die moet vertrekken, want hun moeder ziet ook het nut van veranderen niet en gaat never nooit haar zonen op straat zetten. En ik snap haar nog voor een stuk ook.

Ik zou overigens ook opletten met te veel druk zetten.
Ik zie het namelijk eindigen in én een kwade zoon die nooit meer langs komt én een partner die niet happy is dat je haar bloedeigen zoon het huis hebt uitgejaagd. Ook niet erg gezond voor jullie relatie.

Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben

Wissewis maandag 8 september 2025 om 16:16

Ik zou trouwens wel eens nahoren of ze al ergens ingeschreven staan bij de woningbouw of dergelijke.

Als er morgen iets gebeurt met hun moeder en jij zet ze op straat (met elk een kwart van het huis als erfenis) moeten ze wel ergens terecht kunnen.

Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben

Merys maandag 8 september 2025 om 16:17

Steven1980 schreef: ↑
08-09-2025 16:01
Lastige situatie. Ik heb geen advies maar vind het van TO wel netjes dat hij reageert op de ingebrachte adviezen. Dat maakt het topic goed leesbaar en ook leerzaam om de verschillende standpunten te zien.

Mijn zoon heeft een zware verstandelijke beperking en eigenlijk moet hij nu al in de weekenden worden geplaatst in een tehuis. Nu woont hij voltijds thuis maar het niet kunnen en willen loslaten herken ik wel. Totaal andere situatie natuurlijk, maar ik herken wel het beschermen van je kind ten koste van je eigen toekomst. Lastig.

Dat de stiefzoon een beperking heeft weten we helemaal niet. Dat heeft Viva er inmiddels zelf van gemaakt.

Wissewis maandag 8 september 2025 om 16:24

Merys schreef: ↑
08-09-2025 16:17
Dat de stiefzoon een beperking heeft weten we helemaal niet. Dat heeft Viva er inmiddels zelf van gemaakt.

Ik zie toch ook eerder een eenzaat zonder vrienden voor me.
Met niet persé een beperking.

Die gewoon het nut niet ziet van alleen op een klein appartementje te gaan zitten als hij prima bij zijn moeder zit.

Ik kom wel vaker van die eenzaten tegen.
Die hoogstens verhuizen als ze ooit een partner tegenkomen.
Of als moeder wegvalt.

Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben

evelien2010 maandag 8 september 2025 om 16:27

Kaatje_Ka schreef: ↑
08-09-2025 15:02
Tussen de regels door lees ik dat ze alledrie financieel nogal afhankelijk zijn van de topicstarter. Dat maakt het dilemma extra zwaar. Hij kan niet eenvoudig zijn boeltje pakken en vertrekken. Of nou ja, het kan wel, maar dan snijdt hij zichzelf financieel in de vingers. Het is geen benijdenswaardige situatie en een simpele oplossing is er ook niet, het gaat hoe dan ook pijn doen vrees ik.

Hij is die jongens financieel niets verplicht. Het zijn niet zijn kinderen en ze zijn voor de wet volwassen. Ze kunnen werken of een uitkering aanvragen. Hij heeft alleen financiële verplichtingen naar zijn partner (afhankelijk van hoe zaken geregeld zijn en wat haar inkomen en vermogen is). Daar staan die jongens los van.

Ik krijg de indruk dat er eigenlijk gewoon misbruik van to en zijn goedheid (en financiën) wordt gemaakt. Hij is erg onverstandig bezig als hij deze vrouw en haar volwassen kinderen volledig aan het onderhouden is van zijn geld! Wel goed gespeeld van haar trouwens. Een financieel bemiddelde man die haar gezin oneindig gaat onderhouden. Ik lees nergens dat zij ook maar ooit uit zichzelf gesproken heeft over het vertrek van haar kinderen. Ze heeft nooit enige vorm van hulp gezocht. En zelfs toen haar 30+ er werkeloos op de bank hing moest alles vanuit to komen. Want die jongens kosten behoorlijk wat. En ik lees niets over kostgeld.

Maar het staat hem volkomen vrij op zichzelf te gaan wonen.

To jouw partner heeft al jarenlang laten zien dat ze tevreden is met de situatie. Zij gaat op haar leeftijd niet meer veranderen hoor. Jij blijft trekken aan een dood paard. En natuurlijk wel blijven betalen.

Kaatje_Ka maandag 8 september 2025 om 16:34

Helemaal eens Evelien, zo zie ik het ook. De consequentie is dat de relatie strandt en het huis verkocht wordt. Maar ik snap ook heel goed dat dat voor TO als een molensteen om zijn nek voelt. Hij is al eigenlijk uitgecheckt, probeert wellicht nog een laatste poging, maar zal toch de feiten onder ogen moeten zien.

evelien2010 maandag 8 september 2025 om 16:37

Lila-Linda schreef: ↑
08-09-2025 15:30
Vooral op het platteland komt dit veel voor, maar dan is het erf zo groot, dat het amper opvalt. Maar we hebben in NL best een grote groep mannen die het erf niet af komt (hoeveel jaargangen BZV hebben we alleen al gevuld?)

Ga eens uit van de situatie dat deze mannen bij hun moeder blijven wonen, wat is dan je conclusie?

Dan heb je natuurlijk een enorm erf waar prima een huis kan worden bijgebouwd. Daarnaast zijn ze op de boerderij gewend om vanaf jonge leeftijd hard te werken voor hun geld. En kunnen ze (ook met beperkingen) meedraaien op het bedrijf. Dat zijn geen jongens die op de bank liggen en waar niets uit handen komt zoals deze jongens. En een groot verschil is dat ik daar zelden samengestelde gezinnen zie. De boerderij is eigendom van de man in veel gevallen.

evelien2010 maandag 8 september 2025 om 16:45

tymo66 schreef: ↑
08-09-2025 12:41
Dank allen voor jullie reacties, fijn om te lezen en geeft steun. Ergens weet ik ook wel: kiezen of delen. En wint mijn gevoel (weggaan) of mijn verstand (want zij is ook zorgzaam naar mij toe, en ik ook erg zorgzaam naar haar toe, dus waarom iets kapot maken wat in de basis goed is). Maar als mijn onbegrip en boosheid blijft ... shit shit shit en ik heb er zelf altijd zo hard voor moeten werken.

Jouw onbegrip is volkomen begrijpelijk en terecht.

Jullie onderlinge zorgzaamheid is volkomen normaal in een goede relatie. Maar als je daadwerkelijk om elkaar geeft neem je elkaars wensen en problemen serieus. Dat doet zij niet. Ze luisterd niet naar jou. En neemt jou zorgen niet serieus. Ze denkt alleen aan haar eigen belang en gaat niet met jou in gesprek. Niet over de mogelijkheden voor deze jongens. Stel er overkomt haar wat dan blijf jij met ze zitten. En je bent nu al 65+ gaan ze voor jullie zorgen als jullie op leeftijd komen? Daar zijn geen afspraken over. Ik lees ook niets over kostgeld. 2 inwonende volwassenen kosten maandelijks veel geld.

Stel jezelf serieuze vragen bij deze relatie. Een gesprek met AMW gaat niet de oplossing zijn. Het is namelijk 3 tegen 1. En jouw partner heeft haar standpunt al jaren duidelijk gemaakt.

ZeepBelle maandag 8 september 2025 om 16:53

@tymo66, wat willen de zonen?
Je zegt dat je wel gesprekken voert maar dat jij daarbij vaak last hebt van irritatie. Emoties kunnen een open gesprek best moeilijk maken

Jij wenst dat de oudste zoon meer initiatieven neemt.
Wat wil hij zelf? Wil hij meer ondernemen buitenshuis? Of vindt hij zijn leven binnenshuis helemaal prima? Mist hij een vriendschap? Een hobby? Kan je die vragen oprecht beantwoorden? Zonder dat ze gekleurd zijn door jouw wensen voor hem

En, hoe ziet oudste zoon de toekomst, wil hij ooit zelfstandig gaan wonen of vindt hij het prima om bij zijn moeder te blijven wonen. Misschien wil hij wel zelfstandig(er), maar kan of durft hij niet. Of weet hij niet hoe hij dat moet beginnen.
Als jij dan regelmatig mopperend of geïrriteerd doet, heeft hij vast geen zin om dat aan jou te vragen.

Eerst weten wat hij wil. Dan pas een plan maken en oplossingen vinden.

En deze vragen gelden ook voor de jongste zoon en de moeder. Wat willen zij? Wat willen zij echt?
En over het wonen in de toekomst: wat willen de zonen als moeder overlijdt? Willen ze dan met jou in het huis blijven wonen? Wil jij dat? Hoe denken ze over de ver(de)re toekomst?

En dan leg je de wensen van jullie 4 bij elkaar.
Dan zie je ook beter waar oplossingen liggen

Maar praat met én luister naar elkaar! Ik lees zoveel aannames en éénzijdige verwachtingen. Krijg eerst eens ieders wensen duidelijk. Dat begint aan de keukentafel. Mochten die gesprekken niet tot duidelijkheid leiden, kan je altijd nog met een maatschappelijk werker erbij die duidelijkheid gaan vinden.

kerstlampjes en bloemen zijn heel verschillend - en allebei prachtig!

NomenNescio maandag 8 september 2025 om 17:06

Wissewis schreef: ↑
08-09-2025 16:08

Als je dit niet wil ben jij dus degene die moet vertrekken, want hun moeder ziet ook het nut van veranderen niet en gaat never nooit haar zonen op straat zetten. En ik snap haar nog voor een stuk ook.

Waarom zou hij degene zijn die moet vertrekken? Een huwelijk heb je samen. En als een vd partners binnen dat huwelijk onder geen beding wil bewegen en het ook niet bijzonder hard lijkt uit te maken of haar partner gelukkig is of niet, dan is zij mede debet aan een huwelijkscrisis. En als een huwelijkscrisis leidt tot een breuk, heeft zij niet méér recht dan hem op dat huis. Tenzij de woning op haar naam staat natuurlijk. Maar als het een gezamenlijke woning is, kan het net zo goed zijn dat zij met haar zonen mag uitkijken naar nieuwe woonruimte en niet hij. Zij heeft op basis van de informatie niet méér recht op dat huis dan hij heeft.

Moiren maandag 8 september 2025 om 17:11

NomenNescio schreef: ↑
08-09-2025 17:06
Waarom zou hij degene zijn die moet vertrekken? Een huwelijk heb je samen. En als een vd partners binnen dat huwelijk onder geen beding wil bewegen en het ook niet bijzonder hard lijkt uit te maken of haar partner gelukkig is of niet, dan is zij mede debet aan een huwelijkscrisis. En als een huwelijkscrisis leidt tot een breuk, heeft zij niet méér recht dan hem op dat huis. Tenzij de woning op haar naam staat natuurlijk. Maar als het een gezamenlijke woning is, kan het net zo goed zijn dat zij met haar zonen mag uitkijken naar nieuwe woonruimte en niet hij. Zij heeft op basis van de informatie niet méér recht op dat huis dan hij heeft.

En 3 inkomens, dus makkelijker iets te vinden.

Don’t let anyone ruin your day. It’s your day.
Ruin it yourself.

NomenNescio maandag 8 september 2025 om 17:13

Kaatje_Ka schreef: ↑
08-09-2025 16:34
Helemaal eens Evelien, zo zie ik het ook. De consequentie is dat de relatie strandt en het huis verkocht wordt. Maar ik snap ook heel goed dat dat voor TO als een molensteen om zijn nek voelt. Hij is al eigenlijk uitgecheckt, probeert wellicht nog een laatste poging, maar zal toch de feiten onder ogen moeten zien.

Ik weet niet of het zo is dat to de grote financiele veilige inbreng verzorgt. Maar helaas zijn er genoeg dames te vinden die het de normaalste zaak vd wereld vinden dat een man alles voor haar en haar kinderen over moet hebben, zelfs als het niet eens zijn kinderen zijn. En dan heeft hij zo te horen ook nog eens geen enkele inbreng in wat hij een fijn leven samen vindt. Hij mag genoegelijk zijn mond houden en zijn mening en gevoel ergens steken waar zij er geen last van heeft.

En bedankt.

Ik hoop voor hem dat hij iig de financiele lasten samen kan delen én dat de volwassen zoons een normaal en fatsoenlijk aandeel nemen in dit huishouden. Zowel financieel als in zorgtaken.
Maar ik vraag me oprecht af of er niet 1 grote goedzak is die hier vooral 3 mensen zit te onderhouden en zij het wel mooi makkelijk hebben.

Wissewis maandag 8 september 2025 om 17:16

NomenNescio schreef: ↑
08-09-2025 17:06
Waarom zou hij degene zijn die moet vertrekken? Een huwelijk heb je samen. En als een vd partners binnen dat huwelijk onder geen beding wil bewegen en het ook niet bijzonder hard lijkt uit te maken of haar partner gelukkig is of niet, dan is zij mede debet aan een huwelijkscrisis. En als een huwelijkscrisis leidt tot een breuk, heeft zij niet méér recht dan hem op dat huis. Tenzij de woning op haar naam staat natuurlijk. Maar als het een gezamenlijke woning is, kan het net zo goed zijn dat zij met haar zonen mag uitkijken naar nieuwe woonruimte en niet hij. Zij heeft op basis van de informatie niet méér recht op dat huis dan hij heeft.

Tegelijk kan zij met 3 lonen waarschijnlijk makkelijker het huis overkopen dan wanneer hij haar met 1 loon moet uitkopen.

En het huis lijkt me ook gekocht op een gezin met 4 personen.
Wie zegt er dat opstarter er wil blijven wonen en het niet te groot is voor 1 persoon?

Of ze verkopen de boel gewoon en kijken élk apart uit naar iets anders.
Dat lijkt mij nog het meest logisch.

Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben

Lila-Linda maandag 8 september 2025 om 17:44

evelien2010 schreef: ↑
08-09-2025 16:37
Dan heb je natuurlijk een enorm erf waar prima een huis kan worden bijgebouwd. Daarnaast zijn ze op de boerderij gewend om vanaf jonge leeftijd hard te werken voor hun geld. En kunnen ze (ook met beperkingen) meedraaien op het bedrijf. Dat zijn geen jongens die op de bank liggen en waar niets uit handen komt zoals deze jongens. En een groot verschil is dat ik daar zelden samengestelde gezinnen zie. De boerderij is eigendom van de man in veel gevallen.

De kern is niet het erf, de kern is: TO wat als deze mannen bij ma blijven wonen?
Want ik denk dat je daar ter degen rekening mee moet houden. Wanneer ga je naar dat stemmetje in je luisteren, dat dat al een tijd fluistert: Ze Gaan Niet Weg

nootboek maandag 8 september 2025 om 17:48

Ik heb niet alles gelezen, maar is het misschien een mogelijkheid om de zoons 'zelfstandiger' te laten zijn op eigen terrein?

Mijn tante had ook zo'n kind en een nieuwe partner. Nu ging dat om 1 kind met inderdaad autisme en extra problematiek. Ze hebben aan de garage een woonunit gecreëerd waar kind 'op zichzelf' ging wonen, met ondersteuning van moeders, maar wel meer privacy voor iedereen.

nausicaa maandag 8 september 2025 om 19:59

NomenNescio schreef: ↑
08-09-2025 17:13
Ik weet niet of het zo is dat to de grote financiele veilige inbreng verzorgt. Maar helaas zijn er genoeg dames te vinden die het de normaalste zaak vd wereld vinden dat een man alles voor haar en haar kinderen over moet hebben, zelfs als het niet eens zijn kinderen zijn. En dan heeft hij zo te horen ook nog eens geen enkele inbreng in wat hij een fijn leven samen vindt. Hij mag genoegelijk zijn mond houden en zijn mening en gevoel ergens steken waar zij er geen last van heeft.

En bedankt.

Ik hoop voor hem dat hij iig de financiele lasten samen kan delen én dat de volwassen zoons een normaal en fatsoenlijk aandeel nemen in dit huishouden. Zowel financieel als in zorgtaken.
Maar ik vraag me oprecht af of er niet 1 grote goedzak is die hier vooral 3 mensen zit te onderhouden en zij het wel mooi makkelijk hebben.

Nou, sorry hoor, maar zelfs als de vrouw er in dit geval zo instaat, heeft TO ook echt heel veel steken laten vallen.
Je bent niet meer piepjong (al een keer getrouwd geweest), je ontmoet iemand die ook niet piepjong is. Op het moment dat haar kinderen 17 en 27 zijn, besluit je samen te gaan wonen, inclusief die kinderen, die allebei niet werken (ok, logisch bij 17, minder bij 27). Dan hèb je het er toch over wat de toekomstverwachtingen zijn. ‘Karel zal binnenkort wel op zichzelf willen, dus we hebben X kamers nodig.’ En als er echt nooit gesproken is over dat Karel op zichzelf gaat wonen, dan is het een enorme aanname van TO dat dat ging gebeuren. Want ik neem aan dat hij die jongens al kende, en de relatie met hun moeder. Dus of het nou een geval van onmacht is, of een heel ongezonde onderlinge relatie, dat zou echt wel opgevallen moeten zijn.
Als dat je nu ineens overvalt, dat ze er nog steeds zijn, dan heb je zelf ook echt heel veel steken laten vallen. Voordat je ging samenwonen, op het moment van samenwonen, op het moment van trouwen. En nu zegt TO zelf dat als hij er over praat, het wel snel verwijtend is. Als iemand dat van zichzelf zegt, mag je er denk ik wel vanuit gaan dat dat echt zo is. Dus blijkbaar kan hij ook niet echt een rustig gesprek hierover aangaan, met vrouw danwel de zonen.

Het gooien op ‘die gemene vrouw die misbruik van hem maakt’ vind ik dan veel te makkelijk.
Iemand scheef hier: opgevoed zijn met eigen verantwoordelijkheid nemen betekent óók dat je dit niet zó lang laat lopen en dan ineens een magische oplossing verwacht. En daar ben ik het helemaal mee eens. Natuurlijk, TO kan het verleden niet terugdraaien. Maar door te gaan benadrukken hoe/dat hij misbruikt wordt, en wat de anderen allemaal fout doen, komt hij nog minder vooruit.

Pianissimo maandag 8 september 2025 om 20:04

Betalen de zoons ook mee in de kosten eigenlijk? En helpen ze mee in het huishouden?

Misschien kunnen jullie groter gaan wonen als de zoons ook meebetalen aan de vaste lasten. Het lijkt me dat er nu vier inkomens zijn? Dan kan er misschien een klein appartement voor ze worden gecreëerd waar ze jullie huur voor gaan betalen. Ze zouden dan ook de meeste dagen van de week in hun eigen appartement kunnen koken en eten.

canis-felis maandag 8 september 2025 om 21:01

WeBey schreef: ↑
08-09-2025 14:41
Ik moet bij dit verhaal ook onwillekeurig denken aan de sketches 'moeder en zoon' van V Kooten en De Bie. Arme kerel van eind 40 die nog bij z'n moeder woont en tegen de camera zeurt: 'maar ja, ik heb geen lekkere blonde vriendin, ik heb alleen mijn moeder.

en daar ben ik ook voor behandeld. '

Om mee te rrrrrrollebollen onder de kerstboom

Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica

Actieve topics