
Kind misbruikt
maandag 15 september 2025 om 20:07
Sorry voor het openen van zo’n zwaar topic. Ik heb behoefte om van me af te schrijven en kan elk mogelijk advies gebruiken.
Vandaag ben ik met mijn lieve dochter (3,5 jaar) naar een binnenspeeltuin geweest. We komen hier regelmatig. Maar vandaag eindigde anders. Mijn dochter is door een volwassen man misbruikt daar, boven op een speeltoestel. De man heeft haar op haar hand geslagen, bedreigd dat ze niets mocht vertellen en aangeraakt in haar onderbroek en bij haar billen.
Ze was zwaar overstuur. Ik ben op een soort automatische piloot gegaan en heb het personeel gewaarschuwd, de politie gebeld en mijn man. De politie heeft camerabeelden veilig gesteld en ook haar kleren.
Ik snap het niet. Ben ik te laks geweest door haar alleen te laten spelen op de toestellen? Ze doet dit altijd en normaal gezien gaat het goed. Natuurlijk kijk ik ook regelmatig waar ze is. Hoe kon dit gebeuren op een relatief drukke middag? Overal liepen kinderen en hun ouders maar er zijn ook wel donkere hoekjes.
Gaat mijn dochter hiervan gevolgen ondervinden? Dat is mijn grootste angst. En dat die vent niet gepakt is (het signalement is niet duidelijk behalve dat hij wrsch blond is en in dochters beleving heeeel groot). Die zit nu lekker aan zijn avondeten met zijn gezin, terwijl mijn dochter in deze nachtmerrie zit. Naar omstandigheden doet ze het zo goed. Ons is geadviseerd de normale routine te volgen. En haar zeker niet aan een verhoor onderwerpen. Morgen moeten we naar de zedenpolitie.
Ik heb de kinderopvang gebeld, het centrum seksueel geweld en mijn vader. Wat kan ik verder nog doen? Is het goed zo? Moet ik ergens op letten?
Ik weet het echt even niet meer.
Vandaag ben ik met mijn lieve dochter (3,5 jaar) naar een binnenspeeltuin geweest. We komen hier regelmatig. Maar vandaag eindigde anders. Mijn dochter is door een volwassen man misbruikt daar, boven op een speeltoestel. De man heeft haar op haar hand geslagen, bedreigd dat ze niets mocht vertellen en aangeraakt in haar onderbroek en bij haar billen.
Ze was zwaar overstuur. Ik ben op een soort automatische piloot gegaan en heb het personeel gewaarschuwd, de politie gebeld en mijn man. De politie heeft camerabeelden veilig gesteld en ook haar kleren.
Ik snap het niet. Ben ik te laks geweest door haar alleen te laten spelen op de toestellen? Ze doet dit altijd en normaal gezien gaat het goed. Natuurlijk kijk ik ook regelmatig waar ze is. Hoe kon dit gebeuren op een relatief drukke middag? Overal liepen kinderen en hun ouders maar er zijn ook wel donkere hoekjes.
Gaat mijn dochter hiervan gevolgen ondervinden? Dat is mijn grootste angst. En dat die vent niet gepakt is (het signalement is niet duidelijk behalve dat hij wrsch blond is en in dochters beleving heeeel groot). Die zit nu lekker aan zijn avondeten met zijn gezin, terwijl mijn dochter in deze nachtmerrie zit. Naar omstandigheden doet ze het zo goed. Ons is geadviseerd de normale routine te volgen. En haar zeker niet aan een verhoor onderwerpen. Morgen moeten we naar de zedenpolitie.
Ik heb de kinderopvang gebeld, het centrum seksueel geweld en mijn vader. Wat kan ik verder nog doen? Is het goed zo? Moet ik ergens op letten?
Ik weet het echt even niet meer.
donderdag 18 september 2025 om 14:46
Tegen wat of wie?
Er is helaas geen verdachte
Frankly my dear, I don"t give a damn
donderdag 18 september 2025 om 15:25
donderdag 18 september 2025 om 16:27
Dit inderdaad.
Ik ken (helaas) een kindje waarbij dit wel is gedaan. Ongeveer een jaar later hebben ze dader op kunnen pakken omdat hij betrapt is met een ander kind. Er bleek toen een match te zijn met het DNA van het eerste kindje.
donderdag 18 september 2025 om 21:44
Precies.
En nog altijd worden vrouwen hierin niet serieus genomen. Tenminste daar lijkt het op.
She is home at the sea; her soul a part of it's deep melody.
donderdag 18 september 2025 om 23:24
Ik wil even iedereen bedanken die gereageerd heeft in dit topic. Ik heb elke reactie aandachtig gelezen en waardeer jullie input en steun enorm.
Intussen zijn de gemoederen weer wat gaan liggen. Dochtertje is vandaag weer voor het eerst naar de opvang gegaan en dat ging goed. Er zijn geen bijzonderheden in haar gedrag. Ik heb ook een kinderpsycholoog gesproken in mijn kennissenkring. Die heeft gezegd dat ik vooral moet opletten op regressie in haar vaardigheden, bijvoorbeeld ineens weer in bed plassen. Maar vooralsnog lijkt hier geen sprake van.
Gisteren wilden ze weer naar een binnenspeeltuin, ze zei wel duidelijk dat ze naar een andere wilde. Ik ben maar met haar gegaan, omdat het anders zo’n groot ding zou worden. En ik wilde haar graag een positieve ervaring geven. De draad gelijk weer oppakken, haar niet anders behandelen. Ze heeft het enorm naar haar zin gehad. Wel merkte ik dat ze in mijn buurt bleef. Ik heb dan ook als een havik op haar gelet. Deze binnenspeeltuin was echter wel veel overzichtelijker. Desalniettemin heb ik zelf echt wel een paar keer op de rand van een paniekaanval gestaan daar.
De binnenspeeltuin waar het is gebeurd, zit in een sportcomplex waar eigenlijk iedereen zo binnen kan lopen. Deze binnenspeeltuin was op dat gebied echt heel anders.
Ik ben intussen ook opnieuw gebeld door het centrum voor seksueel geweld. Deze gaven aan dat het hoofd van de zedenrecherche graag in gesprek wil over het hoe en waarom ze hebben besloten om hiervan geen zaak te maken. Ik heb uitgelegd dat ik het gevoel heb niet geloofd te worden, de vrouw aan de telefoon verzekerde mij dat dat absoluut niet aan de orde was. Ik heb ook nogal onvriendelijk laten blijken dat ik de zedenrecherche eigenlijk als vijand zie, zeker door mijn eigen ervaringen met hen. Toch denk ik dat het misschien gemoedsrust zou kunnen geven, al kan ik me momenteel niet voorstellen dat hun verklaring goed genoeg is. Ik wil die vent van de straat.
Zelf zit ik momenteel in een burn-out voor de tweede keer in korte tijd. Aan de ene kant is het natuurlijk fijn om met mijn dochter thuis te kunnen zijn en haar in de watten te kunnen leggen. Aan de andere kant is dit weer iets dat erbovenop komt en ik heb het gevoel dat ik op ben en niet meer kan.
Intussen zijn de gemoederen weer wat gaan liggen. Dochtertje is vandaag weer voor het eerst naar de opvang gegaan en dat ging goed. Er zijn geen bijzonderheden in haar gedrag. Ik heb ook een kinderpsycholoog gesproken in mijn kennissenkring. Die heeft gezegd dat ik vooral moet opletten op regressie in haar vaardigheden, bijvoorbeeld ineens weer in bed plassen. Maar vooralsnog lijkt hier geen sprake van.
Gisteren wilden ze weer naar een binnenspeeltuin, ze zei wel duidelijk dat ze naar een andere wilde. Ik ben maar met haar gegaan, omdat het anders zo’n groot ding zou worden. En ik wilde haar graag een positieve ervaring geven. De draad gelijk weer oppakken, haar niet anders behandelen. Ze heeft het enorm naar haar zin gehad. Wel merkte ik dat ze in mijn buurt bleef. Ik heb dan ook als een havik op haar gelet. Deze binnenspeeltuin was echter wel veel overzichtelijker. Desalniettemin heb ik zelf echt wel een paar keer op de rand van een paniekaanval gestaan daar.
De binnenspeeltuin waar het is gebeurd, zit in een sportcomplex waar eigenlijk iedereen zo binnen kan lopen. Deze binnenspeeltuin was op dat gebied echt heel anders.
Ik ben intussen ook opnieuw gebeld door het centrum voor seksueel geweld. Deze gaven aan dat het hoofd van de zedenrecherche graag in gesprek wil over het hoe en waarom ze hebben besloten om hiervan geen zaak te maken. Ik heb uitgelegd dat ik het gevoel heb niet geloofd te worden, de vrouw aan de telefoon verzekerde mij dat dat absoluut niet aan de orde was. Ik heb ook nogal onvriendelijk laten blijken dat ik de zedenrecherche eigenlijk als vijand zie, zeker door mijn eigen ervaringen met hen. Toch denk ik dat het misschien gemoedsrust zou kunnen geven, al kan ik me momenteel niet voorstellen dat hun verklaring goed genoeg is. Ik wil die vent van de straat.
Zelf zit ik momenteel in een burn-out voor de tweede keer in korte tijd. Aan de ene kant is het natuurlijk fijn om met mijn dochter thuis te kunnen zijn en haar in de watten te kunnen leggen. Aan de andere kant is dit weer iets dat erbovenop komt en ik heb het gevoel dat ik op ben en niet meer kan.
vrijdag 19 september 2025 om 08:01
Ach vrouw, alsof dit normaal al niet heftig genoeg is.
Maar je zit ook nog in een burn out..
Kudos voor hoe je overeind blijft.
Wat fijn dat je dochter zelf weer vroeg om een binnen speeltuin. Ze linkt het blijkbaar aan die ene plaats, niet aan speeltuinen, dat is fijn.
Geeft dat jou ook iets van geruststelling? Zien dat ze weer verder gaat met het leven van alle dag.
Heb je enig idee wat jou nu kan helpen?
Trek je een gesprek met zeden, waarin je neer kan leggen hoe ongeholpen je je -alweer- voelt überhaupt?
Naast je burn out triggert dit gewoon een hoop bij je. Dat lijkt me ontzettend heftig, dus broodnodig om ook even heel heel goed voor jezelf te zorgen. Na te gaan wat jij nu nodig hebt.
Sterkte.
Maar je zit ook nog in een burn out..

Kudos voor hoe je overeind blijft.
Wat fijn dat je dochter zelf weer vroeg om een binnen speeltuin. Ze linkt het blijkbaar aan die ene plaats, niet aan speeltuinen, dat is fijn.
Geeft dat jou ook iets van geruststelling? Zien dat ze weer verder gaat met het leven van alle dag.
Heb je enig idee wat jou nu kan helpen?
Trek je een gesprek met zeden, waarin je neer kan leggen hoe ongeholpen je je -alweer- voelt überhaupt?
Naast je burn out triggert dit gewoon een hoop bij je. Dat lijkt me ontzettend heftig, dus broodnodig om ook even heel heel goed voor jezelf te zorgen. Na te gaan wat jij nu nodig hebt.
Sterkte.
vrijdag 19 september 2025 om 09:49
vrijdag 19 september 2025 om 11:04
vrijdag 19 september 2025 om 13:12
Wat fijn dat je dochter naar een binnenspeeltuin wilde en wat goed van jou dat je dit ook hebt gedaan.
De zedenpolitie... ik heb me geloof ik nog nooit ergens zo niet gehoord gevoeld. Terwijl ik wel aangifte mocht komen doen. Zeer ongeïnteresseerde houding.
Die vent moet natuurlijk van de straat. Hopelijk komt er toch een onderzoek.
En dan ook nog een burnout...
Ik wil je heel veel sterkte wensen.
De zedenpolitie... ik heb me geloof ik nog nooit ergens zo niet gehoord gevoeld. Terwijl ik wel aangifte mocht komen doen. Zeer ongeïnteresseerde houding.
Die vent moet natuurlijk van de straat. Hopelijk komt er toch een onderzoek.
En dan ook nog een burnout...
Ik wil je heel veel sterkte wensen.
vrijdag 19 september 2025 om 13:31
Je bent er dapper in TO!
Hopelijk valt het mee voor je dochter, daar lijkt het nu wel op. Zij kan er gelukkig niet de lading aan verbinden die je als volwassene natuurlijk wel voelt. Op basis van wat er uiteindelijk met haar is gebeurd valt het voor haar hopelijk alleen onder niet zulke leuke gebeurtenissen zonder dat het echt traumatiserend is.
Heel goed en dapper dat je weer met haar naar een binnenspeeltuin bent gegaan. En dat zou natuurlijk gewoon een veilige plek moeten zijn!
Wel heel teleurstellend van de zedenrecherche dat ze geen dna-onderzoek doen zeg. Ik snap dat een zaak starten heel lastig is als je geen enkel idee hebt van de dader. Maar als ze hem nou een keer oppakken voor iets anders dan heb je hem wel, en dan helpt het vast om hem langer van de straat te houden.
Hopelijk valt het mee voor je dochter, daar lijkt het nu wel op. Zij kan er gelukkig niet de lading aan verbinden die je als volwassene natuurlijk wel voelt. Op basis van wat er uiteindelijk met haar is gebeurd valt het voor haar hopelijk alleen onder niet zulke leuke gebeurtenissen zonder dat het echt traumatiserend is.
Heel goed en dapper dat je weer met haar naar een binnenspeeltuin bent gegaan. En dat zou natuurlijk gewoon een veilige plek moeten zijn!
Wel heel teleurstellend van de zedenrecherche dat ze geen dna-onderzoek doen zeg. Ik snap dat een zaak starten heel lastig is als je geen enkel idee hebt van de dader. Maar als ze hem nou een keer oppakken voor iets anders dan heb je hem wel, en dan helpt het vast om hem langer van de straat te houden.

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in