Relaties
alle pijlers
Oudere kinderen en relatie: hoe doen jullie het?
maandag 22 september 2025 om 22:06
Er zijn de laatste dagen een aantal topics geweest van vrouwen die een vraag hadden over hun relatie, waarbij een van de twee of beiden pubers of jongvolwassenen thuis hebben wonen uit een eerdere relatie. Ik ben nu eigenlijk best wel benieuwd: hoe doen stellen in een soortgelijke situatie dit? Zijn jullie met kinderen erbij gaan samenwonen? Hebben jullie gewacht tot iedereen uit huis was? Of zijn jullie gewoon dik tevreden met levenslang latten? Ik ben nieuwsgierig naar wat voor vormen er zijn en waarom je hiervoor gekozen hebt. Helemaal zonder oordeel trouwens, gewoon uit nieuwsgierigheid en om er misschien zelf wat van te leren.
woensdag 24 september 2025 om 11:55
mijn kinderen wonen op kamers en hun kamers thuis zijn nog zoals ze ze achtergelaten hebben.onderdepalmboom schreef: ↑24-09-2025 10:22Als ik kijk naar mijn grootouders, die lieten de 'kinderkamers' zoals ze waren nadat mijn ouders het huis uit waren (dus echt +40 jaar). Ik heb dat altijd vreemd gevonden, zou wel een logeerkamer voorzien. Maar mijn partner wil ook in een toekomstig huis voor elk kind (samen 5) een kamer waar ze ook eigen spullen in kunnen zetten. Dan zit je dus met een gigantisch huis met kamers die wss nauwelijks gebruikt worden.
Ik heb wel eens gevraagd: zullen we er een leuke logeerkamer van maken??
Maar nee, Nog niet
heel eerlijk... lijkt mij wel leuk, hun 'tienerkamers' aanpakken, er leuke dubbelfunctie kamers van maken
woensdag 24 september 2025 om 12:17
Ik heb met mijn scheiding ook tijdelijk bij iemand anders gewoond omdat het bij mijn eigen ouders even niet kon.
Heb ik nooit erg gevonden. Ik verwacht toch niet dat ze de rest van hun leven zitten te wachten of ik misschien eens terug zou moeten. Als het kan heel fijn als het niet kan ook goed dan is er vast een andere oplossing.
Oplossingen voor problemen die er niet zijn en misschien nooit komen is een beetje onzinnig. Mijn kinderen zullen altijd welkom zijn maar dat kan ook op een logeerkamer.
Heb ik nooit erg gevonden. Ik verwacht toch niet dat ze de rest van hun leven zitten te wachten of ik misschien eens terug zou moeten. Als het kan heel fijn als het niet kan ook goed dan is er vast een andere oplossing.
Oplossingen voor problemen die er niet zijn en misschien nooit komen is een beetje onzinnig. Mijn kinderen zullen altijd welkom zijn maar dat kan ook op een logeerkamer.
Terug van weggeweest
woensdag 24 september 2025 om 14:05
Om mij heen gaan veel ouders met uitwonende (studerende) kinderen kleiner wonen. Ze willen niet langer wonen in een veel te groot huis met lege kamers. Mijn ouders hebben dat destijds, toen wij gingen studeren, ook gedaan: hun grote huis verruild voor een compact appartement met een logeerkamer.meisje85 schreef: ↑24-09-2025 10:58Dat hebben ze in Amerikaanse series ook altijd.Nog even los van de financiële kant: ik denk dat niet veel mensen er op zitten te wachten om met z'n tweeën in een heel groot huis met een flink aantal lege kamers te wonen. Nog los van dat het ongezellig is, zit je ook met heel veel extra onderhoud, schoonmaken e.d. Dat kan allemaal best een blok aan je been zijn, zeker als het alleen maar "voor het geval dat" is.
Zo'n zelfde beweging zie ik ook bij veel ouders die destijds 'voor de kinderen' in het groen zijn gaan wonen. Nu vervelen ze zich en keren ze terug naar de stad. Mijn eigen ouders zijn ons, de studerende kinderen, gevolgd naar de stad waar wij woonden. Gezellig bij elkaar in de buurt, en weg uit het groen.
Bij gescheiden ouders gaat het misschien weer anders, dat weet ik niet. Maar het lijkt me wel normaal om op zeker moment, als de kinderen hun eigen leven hebben, vooral voor je eigen keuzes te gaan.
woensdag 24 september 2025 om 14:13
ik vind mensen die echt uit de kinderen zijn juist opvallend honkvast, de reden:Claire45 schreef: ↑24-09-2025 14:05Om mij heen gaan veel ouders met uitwonende (studerende) kinderen kleiner wonen. Ze willen niet langer wonen in een veel te groot huis met lege kamers. Mijn ouders hebben dat destijds, toen wij gingen studeren, ook gedaan: hun grote huis verruild voor een compact appartement met een logeerkamer.
Alles wat ik terugkoop is kleiner, maar net zo duur
woensdag 24 september 2025 om 15:21
Lila-Linda schreef: ↑24-09-2025 14:13ik vind mensen die echt uit de kinderen zijn juist opvallend honkvast, de reden:
Alles wat ik terugkoop is kleiner, maar net zo duur
Soms is kleiner maar een andere locatie juist wat mensen willen
woensdag 24 september 2025 om 15:33
woensdag 24 september 2025 om 16:15
Dan is het toch juist fijn als mensen gaan samenwonen als de kinderen uit huis zijn? Dan komen er weer huizen vrij en is er meer doorstroom.Lila-Linda schreef: ↑24-09-2025 15:33snap ik, ik zie het hier alleen in de praktijk niet gebeuren
(en volgens mij is dat een vrij landelijk probleem, zit de woningmarkt ook op slot omdat ouderen niet kleiner gaan wonen)
Terug van weggeweest
woensdag 24 september 2025 om 16:39
Er is hier toch niemand tegen samenwonen?Ditishet25 schreef: ↑24-09-2025 16:15Dan is het toch juist fijn als mensen gaan samenwonen als de kinderen uit huis zijn? Dan komen er weer huizen vrij en is er meer doorstroom.
woensdag 24 september 2025 om 22:43
Denk wel dat het uitmaakt of ouders nog bij elkaar of gescheiden zijn. Ik zie voorbeelden met aan stiefouders en stiefbroers en zussen aan zowel moeders kant als vaders kant . Als je kamer dan direct na het op kamers gaat wordt opgedoekt wordt het thuisgevoel wat karig.Ditishet25 schreef: ↑24-09-2025 12:17
Oplossingen voor problemen die er niet zijn en misschien nooit komen is een beetje onzinnig. Mijn kinderen zullen altijd welkom zijn maar dat kan ook op een logeerkamer.
donderdag 25 september 2025 om 07:10
De woningmarkt zit op slot omdat er niet of nauwelijks nog gebouwd mag worden, omdat woningen splitsen lang niet altijd wordt toegestaan door de gemeente en omdat verhuren steeds meer aan regels gebonden wordt.Lila-Linda schreef: ↑24-09-2025 15:33snap ik, ik zie het hier alleen in de praktijk niet gebeuren
(en volgens mij is dat een vrij landelijk probleem, zit de woningmarkt ook op slot omdat ouderen niet kleiner gaan wonen)
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
donderdag 25 september 2025 om 07:13
ik zeg OOKHexopbezemsteel schreef: ↑25-09-2025 07:10De woningmarkt zit op slot omdat er niet of nauwelijks nog gebouwd mag worden, omdat woningen splitsen lang niet altijd wordt toegestaan door de gemeente en omdat verhuren steeds meer aan regels gebonden wordt.
ik zeg niet, dat dit HET probleem is
donderdag 25 september 2025 om 08:19
Wij latten nu bijna 2 jaar. Zijn kinderen zijn net de deur uit. De mijne zitten nog op de middelbare school. We wonen maar 10 minuten met de auto van elkaar vandaan (half uur op de fiets), dus we blijven zolang mijn kinderen nog thuis wonen wel latten. Ik verwacht dat mijn jongste nog wel minimaal 6 jaar thuis blijft wonen. Daarna willen we misschien wel samenwonen, maar dat is niet het hogere doel. Latten vind ik eigenlijk ook wel heel fijn.
donderdag 25 september 2025 om 09:10
Dat snap ik maar om nu nog jaren te wachten omdat ze misschien nog s terug zouden moeten is weer de andere kant. En wanneer ze net op kamers zijn kun je ook samenwonen in je eigen huis of je eigen huis nog een (half) jaartje aanhouden. Er zijn een hoop tussenvormen tussen volledig latten en volledig samenwonen.Poespas schreef: ↑24-09-2025 22:43Denk wel dat het uitmaakt of ouders nog bij elkaar of gescheiden zijn. Ik zie voorbeelden met aan stiefouders en stiefbroers en zussen aan zowel moeders kant als vaders kant . Als je kamer dan direct na het op kamers gaat wordt opgedoekt wordt het thuisgevoel wat karig.
Mijn kinderen doen geen HBO dus gaan ook ws niet op kamers. Zelf ook niet gedaan maar ik kon een huis kopen op mijn 21e dat is nu niet meer zo makkelijk.
Terug van weggeweest
donderdag 25 september 2025 om 09:49
Wij zitten ook nog wel te denken over het juiste moment. Wanneer mag je voor jezelf kiezen? Voor nu hebben we bedacht dat we op z'n vroegst gaan samenwonen als de vervolgopleidingen klaar zijn. Mijn partner zou bij mij intrekken tzt en dan zou dat betekenen dat zijn kinderen hun kamer bij hem kwijt zijn. Maar wie weet hebben ze er tegen die tijd sowieso al voor gekozen om het heen en weer verhuizen elke week te stoppen, dat is nog moeilijk te voorspellen, maar wel heel aannemelijk. Dus we kijken over een aantal jaar gewoon hoe het er voor staat.
Mijn kinderen zullen hun 'kinderkamer' niet zo snel kwijt zijn, we hebben die ruimte niet nodig. Zijn kinderen hebben (samen) bij mij ook een kamer, dat zal ook zo blijven, want we hebben geen verhuisplannen.
Mijn kinderen zullen hun 'kinderkamer' niet zo snel kwijt zijn, we hebben die ruimte niet nodig. Zijn kinderen hebben (samen) bij mij ook een kamer, dat zal ook zo blijven, want we hebben geen verhuisplannen.
donderdag 25 september 2025 om 10:57
Ik hoop met name voor de kinderen dat dit over een jaar of 10 beter gaat.Lila-Linda schreef: ↑25-09-2025 09:29De leeftijd waarop kinderen gemiddeld het huis uitgaan is nu ongeveer 24 jaar, dat stijgt de laatste jaren
En dat is gemiddeld, dus boven de 25 komt echt steeds meer voor,
Maar een 22 jarige zou het ook niet erg vinden om grotendeels alleen te verblijven in het huis van de ouder die dan weer meer bij de partner is. Bijvoorbeeld.
Maar iedere situatie relatie en kind is anders.
Terug van weggeweest
donderdag 25 september 2025 om 11:19
Lila-Linda schreef: ↑25-09-2025 09:29De leeftijd waarop kinderen gemiddeld het huis uitgaan is nu ongeveer 24 jaar, dat stijgt de laatste jaren
En dat is gemiddeld, dus boven de 25 komt echt steeds meer voor,
Ik vind dit dus echt heel deprimerend. Vooral voor de kinderen natuurlijk. Met 24 was ik zo zelfstandig en onafhankelijk.. ik kan me niet indenken dat het fijn is op die leeftijd nog bij je ouders te wonen.
donderdag 25 september 2025 om 11:21
Zomeravond schreef: ↑25-09-2025 09:49Wij zitten ook nog wel te denken over het juiste moment. Wanneer mag je voor jezelf kiezen? Voor nu hebben we bedacht dat we op z'n vroegst gaan samenwonen als de vervolgopleidingen klaar zijn. Mijn partner zou bij mij intrekken tzt en dan zou dat betekenen dat zijn kinderen hun kamer bij hem kwijt zijn. Maar wie weet hebben ze er tegen die tijd sowieso al voor gekozen om het heen en weer verhuizen elke week te stoppen, dat is nog moeilijk te voorspellen, maar wel heel aannemelijk. Dus we kijken over een aantal jaar gewoon hoe het er voor staat.
Mijn kinderen zullen hun 'kinderkamer' niet zo snel kwijt zijn, we hebben die ruimte niet nodig. Zijn kinderen hebben (samen) bij mij ook een kamer, dat zal ook zo blijven, want we hebben geen verhuisplannen.
Dit is ook een punt natuurlijk. De meeste kinderen blijven toch echt niet tot diep in hun twintiger jaren in een co-ouderschap situatie. Mijn dochter van 17 heeft daar nu al geen zin meer in. En als de kinderen voor 1 vaste verblijfplaats kiezen, is de situatie ook weer heel anders.
donderdag 25 september 2025 om 12:10
Ja, precies. En moet er dan bij zowel pa als moe een kamer in stand blijven tot in de eeuwigheid, voor het geval dat? In ons geval zullen mijn kinderen denk ik uiteindelijk voornamelijk bij mij verblijven (ivm de relatie met hun vader) en bij mijn vriend bij hun moeder ( ivm praktischere ligging van haar huis).Charlotta schreef: ↑25-09-2025 11:21Dit is ook een punt natuurlijk. De meeste kinderen blijven toch echt niet tot diep in hun twintiger jaren in een co-ouderschap situatie. Mijn dochter van 17 heeft daar nu al geen zin meer in. En als de kinderen voor 1 vaste verblijfplaats kiezen, is de situatie ook weer heel anders.
donderdag 25 september 2025 om 12:12
Ditishet25 schreef: ↑25-09-2025 10:57Ik hoop met name voor de kinderen dat dit over een jaar of 10 beter gaat.
Maar een 22 jarige zou het ook niet erg vinden om grotendeels alleen te verblijven in het huis van de ouder die dan weer meer bij de partner is. Bijvoorbeeld.
Maar iedere situatie relatie en kind is anders.
Dit is ook een punt. Ik kan me voorstellen dat kinderen van boven de 18 het heerlijk vinden om regelmatig het huis voor zichzelf hebben. Dat vinden mijn pubers nu al (overdag).
donderdag 25 september 2025 om 12:16
eeuwigheid?Zomeravond schreef: ↑25-09-2025 12:10Ja, precies. En moet er dan bij zowel pa als moe een kamer in stand blijven tot in de eeuwigheid, voor het geval dat? In ons geval zullen mijn kinderen denk ik uiteindelijk voornamelijk bij mij verblijven (ivm de relatie met hun vader) en bij mijn vriend bij hun moeder ( ivm praktischere ligging van haar huis).
neu, want ze gaan echt wel het huis uit. Maar niet op hun 18e.
donderdag 25 september 2025 om 13:37
Lila-Linda schreef: ↑25-09-2025 12:16eeuwigheid?
neu, want ze gaan echt wel het huis uit. Maar niet op hun 18e.
Maar als volwassen kinderen fulltime bij moeder wonen, moet vader dan toch nog zorgen dat er een volledig ingerichte kamer in zijn huis is?
donderdag 25 september 2025 om 14:20
wijnwijf schreef: ↑24-09-2025 11:14Even on topic:
Hier is (kinderloze) nieuwe partner bij mij en mijn kinderen ingetrokken. Hij wilde heel graag samenwonen, voor mij was het geen must maar ik begreep ook zijn behoefte. Omdat ik, na mijn scheiding, met mijn kinderen en een fikse restschuld, op zoek moest naar een nieuw huis (ex-partner overigens hetzelfde) heb ik mij voorgenomen dat ik nooit meer in die situatie zou belanden. Het huis waar we in wonen is dus van mij (en de kinderen) en nieuwe partner is er bij ingekomen maar geen mede-eigenaar geworden. Juist omdat ik al een keer na een relatiebreuk gedwongen een huis moest verkopen ben ik daar heel huiverig voor. Nieuwe partner zou heel graag samen wat willen kopen (of mede-eigenaar worden). Ik begrijp dat vanuit zijn positie maar dat is voor mij pas bespreekbaar als mijn kinderen niet meer thuis wonen.
Overigens, het samenwonen is best moeizaam met 2 pubers (die er 50% van de tijd zijn) en een partner die elkaars bloedgroep niet hebben (nogal verschillende persoonlijkheden. Nieuwe partner had er te hoge verwachtingen van (samen 1 gezin vormen, misschien juist ook omdat hij zelf geen kinderen heeft) terwijl mijn kinderen hem als mijn partner zien maar ook niet meer dan dat (zoals zij altijd zeggen: ik heb al een vader en ik hoef er niet nog 1). Dan levert soms best lastige situaties op omdat ze hem wel tolereren maar weinig bemoeienis van hem accepteren. Met die kennis nu denk ik dat ik het samenwonen nu zou hebben uitgesteld tot mijn kinderen uit huis waren.
Ik zou dat dan ook niet willen.
En zie daar de reden om gewoon te wachten TO.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
