Werk & Studie alle pijlers

Bewerkelijke patiënten/bewoners

18-12-2022 14:27 50 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn moeder woont sinds deze week in een verzorgingshuis. Ze is lichamelijk niet in orde, viel regelmatig, en heeft beginnende dementie. Ze is nog relatief jong en regelmatig nog heel helder, en in elk geval erg eigenwijs. Ze heeft dus al ruzie gehad met de nachtdienst omdat ze geen extra slaappil mocht. Thuis had ze die verzameld waardoor ze regelmatig half gedrogeerd door de thuiszorg werd aangetroffen. Ook weet ze zichzelf regelmatig naar buiten te bewegen met haar rollator om te roken (mag niet op haar huidige tijdelijke kamer). Ze gaat dan op een bankje zitten maar kan vervolgens niet meer zelf opstaan en terug naar haar kamer. Van de week deed ze dat ‘s avonds laat, net voor de deur op slot ging en ze dus even ‘kwijt’ was. De medewerkers hebben er dus een gezellige bewerkelijke bewoner bij :)
Hoe is dat voor de andere kant, de zorgmedewerkers?
(Ik hoop dat ze er ook de humor van inzien, ook al wordt je dag er niet rustiger door).
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik werk op de acute psychiatrie, dus geen woonvorm maar wel klinische opname. Kan altijd lachen om eigenwijze patiënten, zolang het respectvol blijft. Het is belangrijk te snappen dat wij regel- en wettentechnisch soms dingen niet kunnen of mogen doen. Dan is het echt heel vervelend als men daar agressief van wordt.
Alle reacties Link kopieren Quote
ZuurSnoepje schreef:
18-12-2022 14:31
Ik werk op de acute psychiatrie, dus geen woonvorm maar wel klinische opname. Kan altijd lachen om eigenwijze patiënten, zolang het respectvol blijft. Het is belangrijk te snappen dat wij regel- en wettentechnisch soms dingen niet kunnen of mogen doen. Dan is het echt heel vervelend als men daar agressief van wordt.
Mijn moeder was echt boos dus niet meer echt respectvol, maar ik denk dat ze wel snapt dat een verzorgende niet zomaar extra pillen kan gaan geven. Maar wel zuur dat je als ‘patiënt’ steeds minder mogelijkheden hebt om zelfstandig dingen te doen (ook al zijn die onverstandig).
Dat boos worden hoort ook wel bij het ziektebeeld (dementie) van je moeder.

Kies je er voor om in een verzorgingstehuis te werken dan kweet je dat je daarmee te maken krijgt.

Ik werk overigens zelf niet in de zorg
Alle reacties Link kopieren Quote
KamilleT schreef:
18-12-2022 14:36
Mijn moeder was echt boos dus niet meer echt respectvol, maar ik denk dat ze wel snapt dat een verzorgende niet zomaar extra pillen kan gaan geven. Maar wel zuur dat je als ‘patiënt’ steeds minder mogelijkheden hebt om zelfstandig dingen te doen (ook al zijn die onverstandig).
Dat is ook zuur. Maar er wordt door ons echt wel geprobeerd om iemand zo lang/ zo veel mogelijk de eigen regie te laten houden. Het moet alleen wel verantwoord blijven.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ben nog niet oud (hoewel niet uitgesproken jong meer) maar weet wel dat bij het toenemen der jaren de jongere mensen waar jij vroeger toe behoorde zich steeds minder kunnen inleven in jouw veranderende omstandigheden. Wat weet zo'n kind van hoe een ouder wordend lijf voelt, van je angsten die je krijgt, van je ervaringen met de wereld. Zo'n kind heeft geen idee hoe pijnen voelen die niet meer overgaan en hoe het is geen toekomst meer te hebben en alleen nog maar achteruit te gaan. Van je geworstel om de dag door te komen met chronische pijnen zonder enige beloning. En dan gaat dat huppelkutje jou vertellen dat je niet lastig mag zijn?

Dus ik zou een slag om de arm houden. Zonder je de kaas van het brood te laten eten natuurlijk.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren Quote
Helpt haar slaapmedicatie niet ?

Gaan ze wel geregeld even met haar naar buiten voor haar sigaretje ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou de extra slaappil bespreekbaar maken. Het zal vast niet goed zijn, maar als je oud en dementerend bent is kwaliteit van leven zoals dat er voor iemand persoonlijk uitziet belangrijker dan medische richtlijnen.

verder denk ik dat het per zorgverlener erg verschilt, en of je een klik hebt met een bewoner, en ook gewoon hoe je zelf die dag in je vel zit. De meeste zorgverleners zijn echt wel lief, maar ook gewoon mensen die op sommige dagen en van sommige mensen meer of minder kunnen hebben.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
Alle reacties Link kopieren Quote
lolapaloeza schreef:
18-12-2022 15:05
Ik zou de extra slaappil bespreekbaar maken. Het zal vast niet goed zijn, maar als je oud en dementerend bent is kwaliteit van leven zoals dat er voor iemand persoonlijk uitziet belangrijker dan medische richtlijnen.
Ik vraag me af of je de arts daar in mee krijgt. Maar wie weet mag ze wel een ander slaapmiddel.

Die wet zorg en dwang is soms oervervelend : een zoetje ( placebo ) geven mag volgens mij officieel ook niet . ( als iemand zich de eerste slaappil inname niet meer herinneren kan )
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
retrostar schreef:
18-12-2022 14:59
Ben nog niet oud (hoewel niet uitgesproken jong meer) maar weet wel dat bij het toenemen der jaren de jongere mensen waar jij vroeger toe behoorde zich steeds minder kunnen inleven in jouw veranderende omstandigheden. Wat weet zo'n kind van hoe een ouder wordend lijf voelt, van je angsten die je krijgt, van je ervaringen met de wereld. Zo'n kind heeft geen idee hoe pijnen voelen die niet meer overgaan en hoe het is geen toekomst meer te hebben en alleen nog maar achteruit te gaan. Van je geworstel om de dag door te komen met chronische pijnen zonder enige beloning. En dan gaat dat huppelkutje jou vertellen dat je niet lastig mag zijn?

Dus ik zou een slag om de arm houden. Zonder je de kaas van het brood te laten eten natuurlijk.

Ik snap je punt, maar zo een een kind en huppelkutje!? Lekker denigrerend weer richting de zorgmedewerker zeg :wtf:
"I love not Man the less, but Nature more..."
Alle reacties Link kopieren Quote
blijfgewoonbianca schreef:
18-12-2022 15:04
Helpt haar slaapmedicatie niet ?

Gaan ze wel geregeld even met haar naar buiten voor haar sigaretje ?
Het was een beetje onduidelijk. Ze heeft ook pijnmedicatie en tussen al die pillen moet dan twee uur zitten. Volgens mij slikte ze thuis gewoon door tot ze sliep, maar dan zat ze soms halve dagen versuft op de bank. We hebben toen de medicijnen wel in een hoog kastje gezet, maar ze is nogal creatief en had dus een stiekem voorraadje aangelegd.
Alle reacties Link kopieren Quote
    retrostar schreef:
    18-12-2022 14:59
    Ben nog niet oud (hoewel niet uitgesproken jong meer) maar weet wel dat bij het toenemen der jaren de jongere mensen waar jij vroeger toe behoorde zich steeds minder kunnen inleven in jouw veranderende omstandigheden. Wat weet zo'n kind van hoe een ouder wordend lijf voelt, van je angsten die je krijgt, van je ervaringen met de wereld. Zo'n kind heeft geen idee hoe pijnen voelen die niet meer overgaan en hoe het is geen toekomst meer te hebben en alleen nog maar achteruit te gaan. Van je geworstel om de dag door te komen met chronische pijnen zonder enige beloning. En dan gaat dat huppelkutje jou vertellen dat je niet lastig mag zijn?

    Dus ik zou een slag om de arm houden. Zonder je de kaas van het brood te laten eten natuurlijk.
    Ga je weer eens lekker? Wat fijn denigrerend weer. En dan vraagt men zich af waarom er geen zorg personeel te vinden is.
    Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
    Alle reacties Link kopieren Quote
    Ik werk in een verpleeghuis, kleinschalig wonen, dementerende bewoners.
    Ik vind elk mens mooi met zijn/haar eigen karakter. De kunst is om er zo mee om te gaan dat het contact fijn blijft en je toch bereikt wat je wilt.
    Dus bijvoorbeeld samen met je moeder naar buiten om te roken?
    justagirly wijzigde dit bericht op 18-12-2022 16:04
    0.36% gewijzigd
    Alle reacties Link kopieren Quote
    Ik zie ook de humor wel in. Verplaats je maar eens in een patiënt. Alle regels, beperkingen en andere mensen je moet het er mee doen en dat is in het begin zoeken, uitdagen en grenzen op zoeken. Dat is normaal toch?
    Waarschijnlijk is hoeveelheid slaapmedicatie over de maximale norm die je moeder slikte thuis. Daar gaan ze natuurlijk niet aan mee werken en besef dat verslaving ook bepaald gedrag kan vertonen.
    Ze is momenteel aan het afkicken kun je wel zeggen.

    Voor je moeder een beetje kan wennen is het ook weer weken/maanden verder en dat zal met ups en downs zijn. Het komt vast wel goed.
    Alle reacties Link kopieren Quote
    Ik werk ook op een kleinschalige woning voor dementerenden. Je kijkt wat er nog wel kan en overlegt dan met de bewoner, zover dat nog kan natuurlijk en probeer oplossingen te zoeken.
    Maar ik snap wel dat ze niet zoveel slaapmedicatie kan krijgen als ze thuis nam. Je wordt ook wel valgevaarlijk in de nacht als je je bed uit komt en zo gedrogeerd bent.
    Het is gewoon zoeken hoe je het naar de bewoner zijn/haar zin kan maken, vooral in het begin als ze net opgenomen zijn.
    Niemand is onmisbaar
    Alle reacties Link kopieren Quote
    Inderdaad Bojoti, juist in het begin is het nog er zoeken en aftasten. Maar vaak is er best een mouw te passen aan heel veel dingen. Ik heb meerdere clienten gehad die (enkel onder begeleiding) rookten omdat er anders bijvoorbeeld brandgevaar kon ontstaan. Maar ook bewoners die zelfstandig nog naar buiten mochten. Hangt heel erg af van het ziektebeeld en de gemaakte afspraken/bekend gedrag/arts/psychiater adviezen etc.
    Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
    Alle reacties Link kopieren Quote
    Niet meer dan menselijk dat je met de ene client/patient meer hebt dan met de ander. Net zoals met ieder ander die je in het leven tegenkomt.

    De kunst is hoe je daar mee omgaat.

    En verder: zodra je de humor niet meer in kunt zien van onverwachte situaties waar clienten zichzelf (of jou) wel eens in brengen, kun je beter stoppen en op zoek gaan naar ander werk/andere doelgroep.
    .
    Alle reacties Link kopieren Quote
    Velvetlady schreef:
    18-12-2022 14:43
    Dat boos worden hoort ook wel bij het ziektebeeld (dementie) van je moeder.

    Kies je er voor om in een verzorgingstehuis te werken dan kweet je dat je daarmee te maken krijgt.

    Ik werk overigens zelf niet in de zorg
    Ik zou ook boos worden als ik als volwassene, na 60 jaar alles zelf bepaald te hebben, me ineens weer moet voegen naar iemands regeltjes alsof ik ineens weer een kind ben.

    Die moeder wil daar ook niet zijn. Het is voor haar bestwil, het is niet wat ze wil.

    Lijkt me echt verschrikkelijk om zo betutteld te worden en gedwongen te moeten samenleven met al die anderen die ik niet ken.
    Alle reacties Link kopieren Quote
    Dropdrop schreef:
    18-12-2022 16:42
    Ik zou ook boos worden als ik als volwassene, na 60 jaar alles zelf bepaald te hebben, me ineens weer moet voegen naar iemands regeltjes alsof ik ineens weer een kind ben.

    Die moeder wil daar ook niet zijn. Het is voor haar bestwil, het is niet wat ze wil.

    Lijkt me echt verschrikkelijk om zo betutteld te worden en gedwongen te moeten samenleven met al die anderen die ik niet ken.
    En daar is bij de zorgmedewerker over het algemeen ook alle begrip voor.
    .
    Alle reacties Link kopieren Quote
    Het is toch een vreselijk idee? Dat je niet meer zelf mag bepalen of je een extra slaappillen neemt of gaat roken? Ik vind het een heel verdrietig beeld
    Alle reacties Link kopieren Quote
    Door dit soort topics ben ik altijd weer blij dat ik niet meer op een PG-afdeling werk, echt veel te weinig geduld voor. 🤣

    Voor cliënten/familieleden die beginnen over ‘kinderen’ en ‘huppelkutjes’ heb ik overigens ook 0,0 geduld. Doe even normaal zeg.
    Ik werk niet in de zorg maar mijn broer woont wegens jong dementie sinds een aantal maanden in een verpleeghuis. Hij was een zware roker maar ze vergeten dus dat ze roken op een gegeven moment.
    Alle reacties Link kopieren Quote
    Bij ons komen voor thuiswonende dementerende cliënten speciaal de verzorgende IG aan huis om de medicatie toe te dienen. Die moeten dit ook aftekenen. Was dit geen optie voor je moeder destijds?

    Verder, je moeder is nu net een week daar. Ze gaat haar draai vinden en de zorgmedewerkers gaan haar handleiding nog leren kennen. Over een maand kan het zomaar eens anders gaan.
    Lila-Linda schreef:
    18-12-2022 16:53
    Het is toch een vreselijk idee? Dat je niet meer zelf mag bepalen of je een extra slaappillen neemt of gaat roken? Ik vind het een heel verdrietig beeld
    Ach kom nou toch. Mijn oma was ook zo, slikte stiekem veel te veel slaapmiddelen, loog daarover (ik slik niks), had haar noodknop niet om (ijdel) en lag toen de halve nacht met een gebroken been buiten bereik van de noodknop. Dat is pas vreselijk. En die was niet eens dement maar gewoon stronteigenwijs.
    Je belandt pas in een verzorginshuis als je echt echt echt niet meer in staat bent om voor jezelf te zorgen en in te schatten wat voor gevolgen je beslissingen hebben.
    Ik werk al heel lang niet meer op PG maar wat al gezegd wordt: geef ze een paar weken de tijd om je moeder te leren kennen. De medewerkers ontdekken heus wel wat bij je moeder goed werkt / met wie ze een klik heeft.

    Gebruikersavatar
    Anonymous
    Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

    Terug naar boven