Werk & Studie
alle pijlers
Collega’s roken binnen
maandag 17 juni 2024 om 20:22
Sinds een paar maanden werk ik in een winkel.
Het gaat om drie verschillende filialen.
Bijna al mijn collega’s roken, en gaan dan buiten staan.
Vorige week was ik voor het eerst met twee collega’s die ik nog niet kende. Ik schrok ervan dat zij gewoon binnen rookten. De ene collega stond al in de winkel te roken toen ik aankwam (tien minuten voor openingstijd). Verder hebben ze de hele dag regelmatig gerookt in een ruimte achter de winkel, waar de computer staat, een keukentje is, en waar ook de postpakketten staan (de winkel is ook een PostNL-punt).
Ik was er helemaal beroerd van. Ik kan slecht tegen rooklucht. Ik heb zelf nooit gerookt, en krijg er branderige ogen en hoofdpijn van. Als ik een postpakket moest gaan pakken, werd ik helemaal misselijk, en tijdens mijn lunchpauze zat ik ook in die vieze lucht.
Omdat het mijn eerste dag met deze collega’s was, durfde ik er niet meteen iets van te zeggen. Maar ik kwam echt beroerd thuis. Alles stonk naar rook. Natuurlijk mijn kleding, m’n haar, m’n tas, m’n jas, m’n sjaal. Ook heb ik de hele avond hoofdpijn gehad, die pas de volgende dag wegtrok.
Nu moet ik donderdag weer naar dat filiaal met die collega’s, en ik ga ze vragen of ze buiten willen roken als ik er ben. Maar ik vind het zo eng en moeilijk.
Deze baan is de eerste na een paar jaar ziek thuis, en het is voor mij eigenlijk ook een soort ‘therapie’ om voor mezelf te leren opkomen. Het is dus goed dat ik dit ga aankaarten, maar tegelijk voel ik me ook zo’n zeikerd.
Zouden jullie hier ook moeite mee hebben. Met het roken op zich bedoel ik, maar ook met het aankaarten ervan? Ik leer graag van jullie, hoe word ik harder en mondiger?
Alvast bedankt!
Het gaat om drie verschillende filialen.
Bijna al mijn collega’s roken, en gaan dan buiten staan.
Vorige week was ik voor het eerst met twee collega’s die ik nog niet kende. Ik schrok ervan dat zij gewoon binnen rookten. De ene collega stond al in de winkel te roken toen ik aankwam (tien minuten voor openingstijd). Verder hebben ze de hele dag regelmatig gerookt in een ruimte achter de winkel, waar de computer staat, een keukentje is, en waar ook de postpakketten staan (de winkel is ook een PostNL-punt).
Ik was er helemaal beroerd van. Ik kan slecht tegen rooklucht. Ik heb zelf nooit gerookt, en krijg er branderige ogen en hoofdpijn van. Als ik een postpakket moest gaan pakken, werd ik helemaal misselijk, en tijdens mijn lunchpauze zat ik ook in die vieze lucht.
Omdat het mijn eerste dag met deze collega’s was, durfde ik er niet meteen iets van te zeggen. Maar ik kwam echt beroerd thuis. Alles stonk naar rook. Natuurlijk mijn kleding, m’n haar, m’n tas, m’n jas, m’n sjaal. Ook heb ik de hele avond hoofdpijn gehad, die pas de volgende dag wegtrok.
Nu moet ik donderdag weer naar dat filiaal met die collega’s, en ik ga ze vragen of ze buiten willen roken als ik er ben. Maar ik vind het zo eng en moeilijk.
Deze baan is de eerste na een paar jaar ziek thuis, en het is voor mij eigenlijk ook een soort ‘therapie’ om voor mezelf te leren opkomen. Het is dus goed dat ik dit ga aankaarten, maar tegelijk voel ik me ook zo’n zeikerd.
Zouden jullie hier ook moeite mee hebben. Met het roken op zich bedoel ik, maar ook met het aankaarten ervan? Ik leer graag van jullie, hoe word ik harder en mondiger?
Alvast bedankt!
woensdag 19 juni 2024 om 23:17
Ja precies. Toen ik oud genoeg was om alleen thuis te blijven en mijn ouders me niet verplichtten om mee te gaan naar ieder feestje van familie ben ik gestopt met naar feestjes gaan behalve de mijlpalen en kerst etc omdat zo'n beetje mijn hele familie rookte en de kamer altijd blauw stond van de rook en ramen en deuren open was te koud. Inmiddels zijn de meeste familieleden gestopt met roken en wordt er buiten gerookt. Je werd altijd een zeur gevonden als je aangaf dat je er niet tegen kon... Heb als kind regelmatig aangegeven dat ik er last van had maar dat werd weggewuifd. Niet zeuren of je gaat maar naar boven dan ruik je het niet.MadameBijoux schreef: ↑19-06-2024 08:48Vroeger kreeg je als niet-roker,als je last had,wel eens opmerkingen,"dan blijf je toch lekker thuis!" Ik vind dan ook dat je als roker ook kunt vragen of iemand er last van heeft als je rookt of beter:meteen naar buiten gaan. Ik zit niet graag in de rook van anderen.
En ik weet nog goed dat mijn ouders om het jaar aan het klagen waren dat de muren weer geverfd moesten worden want het was geel geworden. Wat een rot verf die zo snel verkleurd
donderdag 20 juni 2024 om 07:42
donderdag 20 juni 2024 om 08:50
Vaak was het in het kader van ´als ik maar lekker kan roken,dat is het belangrijkste en of je er wel of niet ertussen zit dat boeit me niet.´ JarenlangGraze schreef: ↑19-06-2024 23:17Ja precies. Toen ik oud genoeg was om alleen thuis te blijven en mijn ouders me niet verplichtten om mee te gaan naar ieder feestje van familie ben ik gestopt met naar feestjes gaan behalve de mijlpalen en kerst etc omdat zo'n beetje mijn hele familie rookte en de kamer altijd blauw stond van de rook en ramen en deuren open was te koud. Inmiddels zijn de meeste familieleden gestopt met roken en wordt er buiten gerookt. Je werd altijd een zeur gevonden als je aangaf dat je er niet tegen kon... Heb als kind regelmatig aangegeven dat ik er last van had maar dat werd weggewuifd. Niet zeuren of je gaat maar naar boven dan ruik je het niet.
En ik weet nog goed dat mijn ouders om het jaar aan het klagen waren dat de muren weer geverfd moesten worden want het was geel geworden. Wat een rot verf die zo snel verkleurd
heb ik als niet-roker rekening moeten houden met de rokers. Dus als in het geval van To de rokers gewoon buiten roken waar het gewoon mag en de niet-rokers in een rookvrije omgeving zitten dan is iedereen blij. Het hoeft dus allemaal niet zo moeilijk te zijn.
madamebijoux wijzigde dit bericht op 20-06-2024 09:10
0.42% gewijzigd
Je pense donc je suis
donderdag 20 juni 2024 om 08:51
Veel sterkte vandaag en tot later! 
donderdag 20 juni 2024 om 10:47
Heel herkenbaar.Graze schreef: ↑19-06-2024 23:17Ja precies. Toen ik oud genoeg was om alleen thuis te blijven en mijn ouders me niet verplichtten om mee te gaan naar ieder feestje van familie ben ik gestopt met naar feestjes gaan behalve de mijlpalen en kerst etc omdat zo'n beetje mijn hele familie rookte en de kamer altijd blauw stond van de rook en ramen en deuren open was te koud. Inmiddels zijn de meeste familieleden gestopt met roken en wordt er buiten gerookt. Je werd altijd een zeur gevonden als je aangaf dat je er niet tegen kon... Heb als kind regelmatig aangegeven dat ik er last van had maar dat werd weggewuifd. Niet zeuren of je gaat maar naar boven dan ruik je het niet.
En ik weet nog goed dat mijn ouders om het jaar aan het klagen waren dat de muren weer geverfd moesten worden want het was geel geworden. Wat een rot verf die zo snel verkleurd
Mijn ouders waren het enige stel in de familie aan vaders kant die niet rookten.
Op zondag kwam de hele familie bij opa & oma omdat wij er waren (woonden andere kant van het land) en dan stond alles blauw van de sigaretten en opa's sigaar.
Vreselijk vonden wij het, maar er iets over zeggen deed je niet
Frankly my dear, I don"t give a damn
donderdag 20 juni 2024 om 11:48
Was dat ongeveer in de jaren 70/80?calvijn1 schreef: ↑20-06-2024 10:47Heel herkenbaar.
Mijn ouders waren het enige stel in de familie aan vaders kant die niet rookten.
Op zondag kwam de hele familie bij opa & oma omdat wij er waren (woonden andere kant van het land) en dan stond alles blauw van de sigaretten en opa's sigaar.
Vreselijk vonden wij het, maar er iets over zeggen deed je niet
Je pense donc je suis
donderdag 20 juni 2024 om 16:11
Sigaren, nog erger, niet te doen. Mijn vader rookte pijp maar is gestopt toen ik geboren werd. Mijn moeder rookte wel maar niet overdreven en is ook een hele tijd gestopt en rookt inmiddels buiten. Ik was een tijd de enige die niet rookte samen met mijn tante die ook nooit gerookt heeft en mijn vader. Ik weet dat mijn vader het ook verschrikkelijk vond maar toen was er vaak nog de mentaliteit van "Als ik niet binnen mag roken, dan kom ik niet". En het is natuurlijk ook niet gezellig als iedereen constant buiten staat te roken. Ben echt zo blij dat de mentaliteit nu anders is.calvijn1 schreef: ↑20-06-2024 10:47Heel herkenbaar.
Mijn ouders waren het enige stel in de familie aan vaders kant die niet rookten.
Op zondag kwam de hele familie bij opa & oma omdat wij er waren (woonden andere kant van het land) en dan stond alles blauw van de sigaretten en opa's sigaar.
Vreselijk vonden wij het, maar er iets over zeggen deed je niet
donderdag 20 juni 2024 om 17:26
In den jaren ´60 en ´70 hadden ze zelf sigaretten in een beker op tafel tussen de knabbeltjes staan. Dat hebben mijn ouders nooit gedaan als ik de oude foto´s uit de jaren ´70 zie. Bij ons mocht er ook niet binnen worden gerookt (nu nog steeds niet en bij ons ook niet trouwens) en niemand deed daar toen moeilijk over. Maar ik weet dat het bij een hoop anderen-zoals Graze het net beschreef-anders kon zijn. Ik ben ook blij dat de mentaliteit nu anders is.
Je pense donc je suis
donderdag 20 juni 2024 om 17:42
Ben benieuwd hoe het vandaag gegaan is to. Hoop dat je je er rustig onder voelde om dit als normale vraag bij ze neer te leggen. Want nee, je zeurt niet. Als je dat in deze tijd niet snapt, heb je echt onder een steen geleefd.
En aanhakend op de andere verhalen. Mijn ouders rookten allebei en in de auto was ik altijd kotsmisselijk. Zeker als er dan ook nog een sigaar tegenaan ging. Maar als kind werd daarover klagen niet gekoppeld als iets asociaals. Echt wat een rare tijden als je daar op terugkijkt.
KInderen in de klas die naar rook stonken was denk ik heel normaal. En ik zal zelf ook gestonken hebben, want het huis stond altijd blauw.
En aanhakend op de andere verhalen. Mijn ouders rookten allebei en in de auto was ik altijd kotsmisselijk. Zeker als er dan ook nog een sigaar tegenaan ging. Maar als kind werd daarover klagen niet gekoppeld als iets asociaals. Echt wat een rare tijden als je daar op terugkijkt.
KInderen in de klas die naar rook stonken was denk ik heel normaal. En ik zal zelf ook gestonken hebben, want het huis stond altijd blauw.
donderdag 20 juni 2024 om 19:52
Zo lief, jullie succeswensen, bedankt!
Toen ik vanmorgen tien minuten voor openingstijd in de winkel aankwam, stond m’n ene collega inderdaad alweer te roken. Gewoon echt in de winkel, bij de kassa’s. M’n andere collega was achter bezig, die rookte nog niet. Zij zei meteen dat ze er maar even was, omdat het eigenlijk haar vrije dag was. Ik móest dus snel zijn, wilde ik ze tegelijk aanspreken.
Ik heb gezegd: ‘Ik wil jullie iets zeggen, en ik vind het heel moeilijk want ik vind jullie allebei leuk, maar ik kan niet goed tegen sigarettenrook’.
M’n ene collega riep meteen: ‘Oh géén probleem, dan roken we buiten. Nou ja, IK vind het in ieder geval geen probleem’.
Dat was echt een fijne reactie. Ik kon wel janken van opluchting. De spanning was echt opgelopen bij me, en ik had ook slecht geslapen. Maar goed, m’n andere collega zei helemaal niets (hij was degene die net had gerookt). Ik wist dus niet goed wat hij ervan vond, maar was opgelucht dat ik het had gezegd.
Ze hebben inderdaad niet binnen gerookt, m’n collega is denk ik vier keer naar buiten geweest. Prima, ik was dolblij. Voelde me echt stukken beter dan vorige week.
Toen was het bijna sluitingstijd. Ik ging stofzuigen, en m’n collega ging achter de kas tellen. Toen vroeg hij: ‘Mag ik nu wel een sigaretje roken, achter?’. Ik had dat echt niet verwacht, en keek in eerste instantie heel moeilijk. ‘Is het ZO erg?!’, vroeg hij toen. Ik zei dat ik er hoofdpijn van kreeg, maar dat ik m’n spullen wel alvast ging pakken en dan niet meer achter zou komen, en dat ik dan aan hem overliet wat hij zou doen.
Nou, hij stak er achter dus eentje op. En juist omdat er de hele dag niet gerookt was, stonk meteen de hele winkel. En ik had dus wel m’n jas en tas al gepakt, maar realiseerde me dat ik nog wel de stofzuiger achter weg moest zetten, dus alsnog dat gore rookhok in moest waar hij zat. En toen zag ik in het keukentje ook nog afwas staan, dus dat heb ik ook nog in die stank staan doen.
En toen was ik er klaar mee. Ik heb gezegd: ‘Je hebt geen idee hoe vies dit is, als je zelf niet rookt. Zelfs door deze paar minuten ben ik nu misselijk’ (wat ook echt zo was.) Hij zei toen dat hij dat echt vervelend vond, en er meer rekening mee zou houden. En toen als klap op de vuurpijl zei hij dat het voor hem ook beter was om buiten te roken, omdat hij dan minder vaak rookte en ook de sigaret niet helemaal oprookte.
Nou ja, wie had dat gedacht.
Toen we afscheid namen zei hij: ‘Tot de volgende keer’.
Ik zei toen: ‘Ja, als je mij op het rooster ziet staan denk je: Oh God, dan mag ik niet roken’. Hij moest toen erg lachen, en zei dat dat zeker niet het geval zou zijn.
Afgesloten dus met een grapje.
Ik denk dat het goed zit.
Toen ik vanmorgen tien minuten voor openingstijd in de winkel aankwam, stond m’n ene collega inderdaad alweer te roken. Gewoon echt in de winkel, bij de kassa’s. M’n andere collega was achter bezig, die rookte nog niet. Zij zei meteen dat ze er maar even was, omdat het eigenlijk haar vrije dag was. Ik móest dus snel zijn, wilde ik ze tegelijk aanspreken.
Ik heb gezegd: ‘Ik wil jullie iets zeggen, en ik vind het heel moeilijk want ik vind jullie allebei leuk, maar ik kan niet goed tegen sigarettenrook’.
M’n ene collega riep meteen: ‘Oh géén probleem, dan roken we buiten. Nou ja, IK vind het in ieder geval geen probleem’.
Dat was echt een fijne reactie. Ik kon wel janken van opluchting. De spanning was echt opgelopen bij me, en ik had ook slecht geslapen. Maar goed, m’n andere collega zei helemaal niets (hij was degene die net had gerookt). Ik wist dus niet goed wat hij ervan vond, maar was opgelucht dat ik het had gezegd.
Ze hebben inderdaad niet binnen gerookt, m’n collega is denk ik vier keer naar buiten geweest. Prima, ik was dolblij. Voelde me echt stukken beter dan vorige week.
Toen was het bijna sluitingstijd. Ik ging stofzuigen, en m’n collega ging achter de kas tellen. Toen vroeg hij: ‘Mag ik nu wel een sigaretje roken, achter?’. Ik had dat echt niet verwacht, en keek in eerste instantie heel moeilijk. ‘Is het ZO erg?!’, vroeg hij toen. Ik zei dat ik er hoofdpijn van kreeg, maar dat ik m’n spullen wel alvast ging pakken en dan niet meer achter zou komen, en dat ik dan aan hem overliet wat hij zou doen.
Nou, hij stak er achter dus eentje op. En juist omdat er de hele dag niet gerookt was, stonk meteen de hele winkel. En ik had dus wel m’n jas en tas al gepakt, maar realiseerde me dat ik nog wel de stofzuiger achter weg moest zetten, dus alsnog dat gore rookhok in moest waar hij zat. En toen zag ik in het keukentje ook nog afwas staan, dus dat heb ik ook nog in die stank staan doen.
En toen was ik er klaar mee. Ik heb gezegd: ‘Je hebt geen idee hoe vies dit is, als je zelf niet rookt. Zelfs door deze paar minuten ben ik nu misselijk’ (wat ook echt zo was.) Hij zei toen dat hij dat echt vervelend vond, en er meer rekening mee zou houden. En toen als klap op de vuurpijl zei hij dat het voor hem ook beter was om buiten te roken, omdat hij dan minder vaak rookte en ook de sigaret niet helemaal oprookte.
Nou ja, wie had dat gedacht.
Toen we afscheid namen zei hij: ‘Tot de volgende keer’.
Ik zei toen: ‘Ja, als je mij op het rooster ziet staan denk je: Oh God, dan mag ik niet roken’. Hij moest toen erg lachen, en zei dat dat zeker niet het geval zou zijn.
Afgesloten dus met een grapje.
Ik denk dat het goed zit.
donderdag 20 juni 2024 om 20:04
Als eerste superknap dat je er wat van gezegd hebt!
Ik vind hun reactie alleen niet erg hoopgevend. Een collega die niet reageert en een collega die daarna alsnog binnen gaat roken en vervolgens na een tweede keer erop aangesproken te zijn zegt ‘er probeert rekening mee te houden’
Ik zou als het nogmaals gebeurd niet de strijd aangaan en gewoon melding maken bij management dat je per direct niet meer ingeroosterd wil worden bij die winkel en waarom.
Hij kan niet moeilijk doen , want ze gaan tegen de wet in. En Ik zou dan ook nog een melding doen als hij wel moeilijk doet. Zodat ze een boete krijgen.
Ik vind hun reactie alleen niet erg hoopgevend. Een collega die niet reageert en een collega die daarna alsnog binnen gaat roken en vervolgens na een tweede keer erop aangesproken te zijn zegt ‘er probeert rekening mee te houden’
Ik zou als het nogmaals gebeurd niet de strijd aangaan en gewoon melding maken bij management dat je per direct niet meer ingeroosterd wil worden bij die winkel en waarom.
Hij kan niet moeilijk doen , want ze gaan tegen de wet in. En Ik zou dan ook nog een melding doen als hij wel moeilijk doet. Zodat ze een boete krijgen.
donderdag 20 juni 2024 om 20:22
Je hebt het goed gedaan en ik vind het knap dat je er iets van gezegd hebt. Maar je moest die andere er twee keer op wijzen. Je kunt echt niet tegen sigarettenrook en er zou een regel moeten komen dat iedereen echt iedere dag buiten staat. Want de pakjes die in de rook liggen gaan er ook naar ruiken en voor klanten ook niet fijn. Ik sluit me dan ook bij LoveFood aan. En geef de moed niet op! Je hebt recht op een rookvrije omgeving.
Je pense donc je suis
donderdag 20 juni 2024 om 20:26
Ik lees in alles wat je hierboven ook al beschreef, namelijk dat je het onwijs spannend vond. Des te knapper hoe je het aangepakt hebt! Ik was zoals jij, en nog soms, dat ik het ronduit moeilijk vind om voor mezelf op te komen in dat soort situaties. Alsof je jezelf boven de ander zet, zoiets. Wat natuurlijk onzin is. Maar met jouw verhaal voel ik gewoon wat er op dat moment (en afgelopen dagen) door je heen gegaan is qua emoties. En mag ik dan even zeggen dat ik ontzettend trots op je ben dat je dit gedaan hebt vandaag! Voor assertieve mensen is dit wellicht niet te bevatten, maar ik snap je emoties en slapeloze momenten. Des te knapper dat je voor jezelf opgekomen bent!IkbenJuul schreef: ↑20-06-2024 19:52Zo lief, jullie succeswensen, bedankt!
Toen ik vanmorgen tien minuten voor openingstijd in de winkel aankwam, stond m’n ene collega inderdaad alweer te roken. Gewoon echt in de winkel, bij de kassa’s. M’n andere collega was achter bezig, die rookte nog niet. Zij zei meteen dat ze er maar even was, omdat het eigenlijk haar vrije dag was. Ik móest dus snel zijn, wilde ik ze tegelijk aanspreken.
Ik heb gezegd: ‘Ik wil jullie iets zeggen, en ik vind het heel moeilijk want ik vind jullie allebei leuk, maar ik kan niet goed tegen sigarettenrook’.
M’n ene collega riep meteen: ‘Oh géén probleem, dan roken we buiten. Nou ja, IK vind het in ieder geval geen probleem’.
Dat was echt een fijne reactie. Ik kon wel janken van opluchting. De spanning was echt opgelopen bij me, en ik had ook slecht geslapen. Maar goed, m’n andere collega zei helemaal niets (hij was degene die net had gerookt). Ik wist dus niet goed wat hij ervan vond, maar was opgelucht dat ik het had gezegd.
Ze hebben inderdaad niet binnen gerookt, m’n collega is denk ik vier keer naar buiten geweest. Prima, ik was dolblij. Voelde me echt stukken beter dan vorige week.
Toen was het bijna sluitingstijd. Ik ging stofzuigen, en m’n collega ging achter de kas tellen. Toen vroeg hij: ‘Mag ik nu wel een sigaretje roken, achter?’. Ik had dat echt niet verwacht, en keek in eerste instantie heel moeilijk. ‘Is het ZO erg?!’, vroeg hij toen. Ik zei dat ik er hoofdpijn van kreeg, maar dat ik m’n spullen wel alvast ging pakken en dan niet meer achter zou komen, en dat ik dan aan hem overliet wat hij zou doen.
Nou, hij stak er achter dus eentje op. En juist omdat er de hele dag niet gerookt was, stonk meteen de hele winkel. En ik had dus wel m’n jas en tas al gepakt, maar realiseerde me dat ik nog wel de stofzuiger achter weg moest zetten, dus alsnog dat gore rookhok in moest waar hij zat. En toen zag ik in het keukentje ook nog afwas staan, dus dat heb ik ook nog in die stank staan doen.
En toen was ik er klaar mee. Ik heb gezegd: ‘Je hebt geen idee hoe vies dit is, als je zelf niet rookt. Zelfs door deze paar minuten ben ik nu misselijk’ (wat ook echt zo was.) Hij zei toen dat hij dat echt vervelend vond, en er meer rekening mee zou houden. En toen als klap op de vuurpijl zei hij dat het voor hem ook beter was om buiten te roken, omdat hij dan minder vaak rookte en ook de sigaret niet helemaal oprookte.
Nou ja, wie had dat gedacht.
Toen we afscheid namen zei hij: ‘Tot de volgende keer’.
Ik zei toen: ‘Ja, als je mij op het rooster ziet staan denk je: Oh God, dan mag ik niet roken’. Hij moest toen erg lachen, en zei dat dat zeker niet het geval zou zijn.
Afgesloten dus met een grapje.
Ik denk dat het goed zit.
Hopelijk is deze situatie ook een ervaring die je in kunt zetten bij een volgende. Dit kun je, dat heb je nu gezien. En is het daardoor nu niet meer spannend? Natuurlijk niet, van die spanning ben je niet meteen af.
Maar je hebt gezien dat je het kunt, zelfs nog af weten te sluiten met een grapje door er wat lucht in te brengen. Compliment voor je aanpak Juul!!
goed gedaan hoor en die ene collega vind ik niet erg tof. Ik hoop dat het goed blijft gaan nu.
donderdag 20 juni 2024 om 21:23
donderdag 20 juni 2024 om 21:44
Dat dacht ik ook gelijk, het kan echt niet anders dan dat die hele winkel meurt. Gadverdamme.
donderdag 20 juni 2024 om 22:18
Wat een superlieve reacties allemaal, bedankt!
Ik voelde me vandaag zo gesterkt door jullie, ben echt blij dat ik dit topic heb geopend.
Deze reactie licht ik er even uit, want het raakt me wel dat je het zo herkent.
Bedankt voor je mooie woorden.
Ik voelde me vandaag zo gesterkt door jullie, ben echt blij dat ik dit topic heb geopend.
apiejapie schreef: ↑20-06-2024 20:26Ik lees in alles wat je hierboven ook al beschreef, namelijk dat je het onwijs spannend vond. Des te knapper hoe je het aangepakt hebt! Ik was zoals jij, en nog soms, dat ik het ronduit moeilijk vind om voor mezelf op te komen in dat soort situaties. Alsof je jezelf boven de ander zet, zoiets. Wat natuurlijk onzin is. Maar met jouw verhaal voel ik gewoon wat er op dat moment (en afgelopen dagen) door je heen gegaan is qua emoties. En mag ik dan even zeggen dat ik ontzettend trots op je ben dat je dit gedaan hebt vandaag! Voor assertieve mensen is dit wellicht niet te bevatten, maar ik snap je emoties en slapeloze momenten. Des te knapper dat je voor jezelf opgekomen bent!
Hopelijk is deze situatie ook een ervaring die je in kunt zetten bij een volgende. Dit kun je, dat heb je nu gezien. En is het daardoor nu niet meer spannend? Natuurlijk niet, van die spanning ben je niet meteen af.
Maar je hebt gezien dat je het kunt, zelfs nog af weten te sluiten met een grapje door er wat lucht in te brengen. Compliment voor je aanpak Juul!!
Deze reactie licht ik er even uit, want het raakt me wel dat je het zo herkent.
Bedankt voor je mooie woorden.
donderdag 20 juni 2024 om 22:25
Stippestaartje schreef: ↑20-06-2024 21:44Dat dacht ik ook gelijk, het kan echt niet anders dan dat die hele winkel meurt. Gadverdamme.
Wij verkopen ook sigaretten. Ik werk in drie filialen in een grote stad. Het filiaal waar ik vandaag werkte, en waar dus ook het probleem met het roken speelde, ligt in een van de armste wijken van Nederland. Gek genoeg hebben de mensen blijkbaar wel geld voor sigaretten, want juist in dit filiaal worden die het meeste verkocht. Het merendeel van de klanten rookt dus, en ik denk dat het ze daarom niet boeit dat je het ruikt in de winkel. Wat wel een groot voordeel is, is dat de winkel twee ingangen heeft, waardoor het lekker door kan luchten. Daardoor valt het ook wel weer mee.
De postpakketten staan wel in een afgesloten ruimte, waar dus gerookt wordt als ik er niet ben.
Kan niet anders dan dat klanten dat inderdaad ruiken aan hun pakje.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
