Werk & Studie
alle pijlers
Eerlijk zijn over fysieke/mentale klachten werkgever?
vrijdag 17 februari 2023 om 11:20
Doen jullie dat wel of niet? Zoja waarom en hoe pak je dat aan. Bij aanvang sollicitatie, na een bepaalde periode of pas wanneer de klachten een rol gaan spelen of houd je altijd je medische informatie voor jezelf zonder details te delen..
Ik heb er persoonlijk verschillende ervaringen mee gehad maar 9/10 verzwijg ik eigenlijk waar ik precies mee kamp tenzij het om een griepje gaat of ongeval.
Ik heb er persoonlijk verschillende ervaringen mee gehad maar 9/10 verzwijg ik eigenlijk waar ik precies mee kamp tenzij het om een griepje gaat of ongeval.
vrijdag 17 februari 2023 om 11:25
Ik heb een chronische aandoening die op termijn voor uitval zou kunnen zorgen of arbeidsongeschiktheid maar nu (nog) niet. Omdat het geen invloed heeft op mijn werk op korte termijn vertel ik het dus in principe niet, maar haak bij een sollicitatie wel af als er geen goede wia/wga hiaat verzekering in het arbeidsvoorwaardenpakket zit.
vrijdag 17 februari 2023 om 11:32
Dat ligt er aan wat je hebt.
Ik heb het bij mijn eerste serieuze werkgever aangegeven. Ik moest gekeurd worden en de arts heeft mij daarom afgekeurd. Omdat het bedrijf mij toch graag wilde, ben ik een 2e keer gekeurd en toen wel (gedeeltelijk) goed gekeurd. Ik heb daar bijna 20 jaar gewerkt, maar viel af en toe uit.
Het was fijn dat ze begrip hadden voor mijn medische aandoeningen. Ik kan me ook voorstellen dat het afschrikt. Als mensen je dus niet kennen en ook je ziekte niet goed kennen. Mijn 1e werkgever kende mij al omdat ik er eerst vrijwilligerswerk deed en zij op basis daarvan mij een contract aanboden.
Ik heb het bij mijn eerste serieuze werkgever aangegeven. Ik moest gekeurd worden en de arts heeft mij daarom afgekeurd. Omdat het bedrijf mij toch graag wilde, ben ik een 2e keer gekeurd en toen wel (gedeeltelijk) goed gekeurd. Ik heb daar bijna 20 jaar gewerkt, maar viel af en toe uit.
Het was fijn dat ze begrip hadden voor mijn medische aandoeningen. Ik kan me ook voorstellen dat het afschrikt. Als mensen je dus niet kennen en ook je ziekte niet goed kennen. Mijn 1e werkgever kende mij al omdat ik er eerst vrijwilligerswerk deed en zij op basis daarvan mij een contract aanboden.
vrijdag 17 februari 2023 om 11:36
Ik heb een flink gat in mijn CV en ook nog eens geen opleiding. Ben eerst voor echt een vreselijk schijt salaris begonnen bij een werkgever waar ik mee in gesprek kwam. Vanuit daar al snel weer ergens anders gaan werken en dat gat verklaar ik gewoon alszijnde "niet relevante functies". Twee jaar verder verdiende ik alweer het dubbele.
En nee ik zeg er zeer zeker niks over. Ik kijk wel uit.
vrijdag 17 februari 2023 om 11:37
Hoe groot is het gat? Vriendin van mij is er ongeveer een jaar uitgeweest om allerlei redenen. Zij zegt dat ze een 'sabbatical year' heeft genomen omdat ze goed wilde bedenken hoe ze de rest van haar loopbaam vorm wilde geven. Dat was zeker waar maar er speelden nog meer dingen die ze niet per se in een eerste gesprek wilde delen. Ze heeft er geen vervelende/gekke reacties of vragen over gehad.
OT: ik heb nog nooit hele ingrijpende dingen meegemaakt. 1x iets langer uitgevallen dan bij em regulier griepje, week of 4 denk ik. Ik heb toen wel redelijk specifiek verteld wat er aan dr hand was. Band met werkgever was daar ook naar. Volgens mij ben je niet verplicht om detalis te geven en mag je werkgever daar ook niet naar vragen. Vind het wel een lastige als je bijvoorbeeld weet dat (de kans reëel is dat) je gaat uitvallen bij een sollicitatie. Wat zeg je daarover. Je wil niet je eigen glazen ingooien maar eigenlijk schep je onrealistische verwachtingen naar de werkgever. Moeilijk.
anoniem_659c07a83cf81 wijzigde dit bericht op 17-02-2023 11:40
0.29% gewijzigd
vrijdag 17 februari 2023 om 11:54
Ik heb ook een gat in mijn CV vanwege uitval door burn-out klachten.
Ik ben daar tijdens mijn sollicitatie bij mijn huidige werkgever open over geweest, uit mezelf. Ik kon ook vertellen wat ik er aan had gedaan, oa begeleiding van een coach en de tijd+rust genomen om te bedenken wat ik wil en dat werd zeker gewaardeerd. Ook bij andere sollicitaties heb ik het verteld.
Mocht een toekomstige werkgever er wel raar over doen, dan zou ik er überhaupt niet willen werken.
Ik ben daar tijdens mijn sollicitatie bij mijn huidige werkgever open over geweest, uit mezelf. Ik kon ook vertellen wat ik er aan had gedaan, oa begeleiding van een coach en de tijd+rust genomen om te bedenken wat ik wil en dat werd zeker gewaardeerd. Ook bij andere sollicitaties heb ik het verteld.
Mocht een toekomstige werkgever er wel raar over doen, dan zou ik er überhaupt niet willen werken.
vrijdag 17 februari 2023 om 12:06
Wij werken al sinds corona uitbrak in 2020 grotendeels thuis. Ik ben zelf sinds dien redelijk transparant over mijn fysiek/mentaal welbevinden.
Ik heb een seniorpositie binnen ons team, wat door sommige teamgenoten helaas wordt geinterpreteerd als een vrijbrief om alle escalaties/shit mijn kant op te gooien.
Meestal ben ik daar wel tegen bestand, maar soms lukt het allemaal gewoon even niet. Vooral in fases zoals deze dat je alweer de 8e week fulltime aan het werk bent sinds de kerstvakantie, er ook niet echt vakantie in het verschiet ligt en het al weet ik veel hoe lang grijs en druilerig weer is.
Ik kan niet altijd presteren of volle bak gaan, iedereen helpen, altijd maar mijn telefoon opnemen, en daar ben ik gewoon heel transparant over. Ik merk dat dit ook wel wordt gewaardeerd.
Ik heb een seniorpositie binnen ons team, wat door sommige teamgenoten helaas wordt geinterpreteerd als een vrijbrief om alle escalaties/shit mijn kant op te gooien.
Meestal ben ik daar wel tegen bestand, maar soms lukt het allemaal gewoon even niet. Vooral in fases zoals deze dat je alweer de 8e week fulltime aan het werk bent sinds de kerstvakantie, er ook niet echt vakantie in het verschiet ligt en het al weet ik veel hoe lang grijs en druilerig weer is.
Ik kan niet altijd presteren of volle bak gaan, iedereen helpen, altijd maar mijn telefoon opnemen, en daar ben ik gewoon heel transparant over. Ik merk dat dit ook wel wordt gewaardeerd.
vrijdag 17 februari 2023 om 12:07
De aspirant-werkgever mag tijdens de sollicitatie niet vragen naar de medische toestand van sollicitant, toch kan op de werknemer/sollicitant een spontane mededelingsplicht rusten. De werknemer mag niet zwijgen over medische kwesties waarvan hij wist of had moeten begrijpen dat die hem ongeschikt maakten voor de functie waarnaar hij solliciteerde.
Aangenomen moet worden dat het verzwijgen van een kwaal, ook als daar niet uitdrukkelijk naar is gevraagd, leidt tot het verlies van de loonaanspraak voor ziekte in die gevallen waarin de werknemer wist of had moeten begrijpen dat die kwaal hem ongeschikt maakte voor de betrekking waarnaar hij solliciteerde. In de rechtspraak wordt de aanspraak van de werknemer op loondoorbetaling in dergelijke gevallen in strijd met het goed werknemerschap of de redelijkheid en billijkheid geacht.
In de jurisprudentie zijn ook voorbeelden van het verzwijgen van een burn-out. Geen recht op ziektegeld in dat geval (en je bent verwijtbaar werkloos dus geen WW). Pas dus wel heel erg op met zaken niet melden.
Aangenomen moet worden dat het verzwijgen van een kwaal, ook als daar niet uitdrukkelijk naar is gevraagd, leidt tot het verlies van de loonaanspraak voor ziekte in die gevallen waarin de werknemer wist of had moeten begrijpen dat die kwaal hem ongeschikt maakte voor de betrekking waarnaar hij solliciteerde. In de rechtspraak wordt de aanspraak van de werknemer op loondoorbetaling in dergelijke gevallen in strijd met het goed werknemerschap of de redelijkheid en billijkheid geacht.
In de jurisprudentie zijn ook voorbeelden van het verzwijgen van een burn-out. Geen recht op ziektegeld in dat geval (en je bent verwijtbaar werkloos dus geen WW). Pas dus wel heel erg op met zaken niet melden.
vrijdag 17 februari 2023 om 12:14
Ik denk dat dat heel persoonlijk is en van veel factoren afhankelijk is. In welke sector je werkt, hoeveel invloed de aandoening op je dagelijks leven heeft, hoe groot de kans is dat je uit gaat vallen, of er een stigma op de aandoening hangt, hoe open je überhaupt over je ziekte bent, hoe je relatie met je werkgever is als je er al werkt etc.
Ik heb een chronische aandoening en daarover heb ik verteld tijdens mijn arbeidsvoorwaardengesprek met HR + leidinggevende. Vanwege twee redenen 1) het heeft wel regelmatig invloed op mijn dagelijks leven (niet op mijn functioneren als werknemer) en daar wil ik open over kunnen zijn en 2) ik kan er langdurig door uitvallen en mocht dat gebeuren dan vind ik het niet prettig als het dan voelt alsof ik dit achter heb gehouden. Het niet vertellen zou voor mij dus echt voelen alsof ik een geheim heb. Ik werk ook wel in een “softe” sector waar parttime werken de norm is etc, daardoor is de drempel om zoiets te vertellen ook lager.
Ik heb geen echt gat op mijn CV maar wel twee keer een “bijzondere” overstap (omlaag) gemaakt naar andere studie en later een andere functie. Mijn ziekte was een grote reden daarvoor maar die benoemde ik niet in brief of gesprek. Ik gaf een verklaring die wel de waarheid was, zonder de ziekte te noemen. Dan zei ik bijvoorbeeld dat ik geen beroep meer wilde met de deadlines en stress van werkzaamheden X, en vooral graag werkzaamheden Y en Z wilde doen omdat ik had ontdekt dat dat goed bij mij past. Dat is tot nu toe voldoende uitleg geweest.
Ik heb een chronische aandoening en daarover heb ik verteld tijdens mijn arbeidsvoorwaardengesprek met HR + leidinggevende. Vanwege twee redenen 1) het heeft wel regelmatig invloed op mijn dagelijks leven (niet op mijn functioneren als werknemer) en daar wil ik open over kunnen zijn en 2) ik kan er langdurig door uitvallen en mocht dat gebeuren dan vind ik het niet prettig als het dan voelt alsof ik dit achter heb gehouden. Het niet vertellen zou voor mij dus echt voelen alsof ik een geheim heb. Ik werk ook wel in een “softe” sector waar parttime werken de norm is etc, daardoor is de drempel om zoiets te vertellen ook lager.
Ik heb geen echt gat op mijn CV maar wel twee keer een “bijzondere” overstap (omlaag) gemaakt naar andere studie en later een andere functie. Mijn ziekte was een grote reden daarvoor maar die benoemde ik niet in brief of gesprek. Ik gaf een verklaring die wel de waarheid was, zonder de ziekte te noemen. Dan zei ik bijvoorbeeld dat ik geen beroep meer wilde met de deadlines en stress van werkzaamheden X, en vooral graag werkzaamheden Y en Z wilde doen omdat ik had ontdekt dat dat goed bij mij past. Dat is tot nu toe voldoende uitleg geweest.
vrijdag 17 februari 2023 om 12:20
EHV1981 schreef: ↑17-02-2023 12:07De aspirant-werkgever mag tijdens de sollicitatie niet vragen naar de medische toestand van sollicitant, toch kan op de werknemer/sollicitant een spontane mededelingsplicht rusten. De werknemer mag niet zwijgen over medische kwesties waarvan hij wist of had moeten begrijpen dat die hem ongeschikt maakten voor de functie waarnaar hij solliciteerde.
Aangenomen moet worden dat het verzwijgen van een kwaal, ook als daar niet uitdrukkelijk naar is gevraagd, leidt tot het verlies van de loonaanspraak voor ziekte in die gevallen waarin de werknemer wist of had moeten begrijpen dat die kwaal hem ongeschikt maakte voor de betrekking waarnaar hij solliciteerde. In de rechtspraak wordt de aanspraak van de werknemer op loondoorbetaling in dergelijke gevallen in strijd met het goed werknemerschap of de redelijkheid en billijkheid geacht.
Dit maakte mij ook wel een beetje zenuwachtig idd haha. Al was ik ten tijde van solliciteren gewoon 100% inzetbaar voor mijn functie (nu 2 jaar later nog steeds) en heb ik ook geen progressieve aandoening ofzo.
In de jurisprudentie zijn ook voorbeelden van het verzwijgen van een burn-out. Geen recht op ziektegeld in dat geval (en je bent verwijtbaar werkloos dus geen WW). Pas dus wel heel erg op met zaken niet melden.
Ik ben wel benieuwd of dit dan gaat om mensen die in het verleden een burn-out hebben gehad en daar ten tijde van solliciteren van hersteld waren? Of gaat dit om mensen die tijdens een burn-out van baan wisselden? Weet jij dat? In het laatste geval snap ik het wel…
vrijdag 17 februari 2023 om 12:24
Doorgaans alleen als er gerede kans is dat het mijn werk beinvloedt (als ik niet elke taak kan doen of als het de planning beinvloedt).
Inmiddels weet ik bij mijn huidige werkgever hoe goed daarmee wordt omgegaan dus als ik dat vragen krijg in de richting van 'hoe gaat het daar nu mee' dan volgt er ook wel een open antwoord.
Aan de ene kant kan het melden begrip opleveren en dus heel fijn zijn. Aan de andere kant maakt het je kwetsbaar wanneer er stom gereageerd wordt. Is dus op afstand niet echt in te schatten of het handig is veel of weinig te delen.
In elk geval heeft de werkgever i.p. geen récht op de info (al zijn er situaties waarin het je baas én jou helpt om info te geven).
Inmiddels weet ik bij mijn huidige werkgever hoe goed daarmee wordt omgegaan dus als ik dat vragen krijg in de richting van 'hoe gaat het daar nu mee' dan volgt er ook wel een open antwoord.
Aan de ene kant kan het melden begrip opleveren en dus heel fijn zijn. Aan de andere kant maakt het je kwetsbaar wanneer er stom gereageerd wordt. Is dus op afstand niet echt in te schatten of het handig is veel of weinig te delen.
In elk geval heeft de werkgever i.p. geen récht op de info (al zijn er situaties waarin het je baas én jou helpt om info te geven).
Heb lief, houd moed. Komt goed.
vrijdag 17 februari 2023 om 12:35
vrijdag 17 februari 2023 om 12:42
Ik ben wel benieuwd of dit dan gaat om mensen die in het verleden een burn-out hebben gehad en daar ten tijde van solliciteren van hersteld waren? Of gaat dit om mensen die tijdens een burn-out van baan wisselden? Weet jij dat? In het laatste geval snap ik het wel…
[/quote]
In het voorbeeld dat ik ken ging het om een leraar die een burnout had gekregen bij het werken met een specifieke doelgroep, hij was weer hersteld maar slikte nog wel medicijnen. Hij ging opnieuw solliciteren voor weer een baan met dezelfde doelgroep en daar viel hij naar 2 maanden weer uit.
[/quote]
In het voorbeeld dat ik ken ging het om een leraar die een burnout had gekregen bij het werken met een specifieke doelgroep, hij was weer hersteld maar slikte nog wel medicijnen. Hij ging opnieuw solliciteren voor weer een baan met dezelfde doelgroep en daar viel hij naar 2 maanden weer uit.
vrijdag 17 februari 2023 om 12:43
Eerlijk gezegd vind ik dit van een andere orde. Iedereen moet grenzen stellen in het werk. Ik vind dat toch wel wat anders dan je eventuele psychische problemen delen.daantje24 schreef: ↑17-02-2023 12:06Wij werken al sinds corona uitbrak in 2020 grotendeels thuis. Ik ben zelf sinds dien redelijk transparant over mijn fysiek/mentaal welbevinden.
Ik heb een seniorpositie binnen ons team, wat door sommige teamgenoten helaas wordt geinterpreteerd als een vrijbrief om alle escalaties/shit mijn kant op te gooien.
Meestal ben ik daar wel tegen bestand, maar soms lukt het allemaal gewoon even niet. Vooral in fases zoals deze dat je alweer de 8e week fulltime aan het werk bent sinds de kerstvakantie, er ook niet echt vakantie in het verschiet ligt en het al weet ik veel hoe lang grijs en druilerig weer is.
Ik kan niet altijd presteren of volle bak gaan, iedereen helpen, altijd maar mijn telefoon opnemen, en daar ben ik gewoon heel transparant over. Ik merk dat dit ook wel wordt gewaardeerd.
vrijdag 17 februari 2023 om 12:50
Tja, dat kan gebeuren. Toch zou ik niets zeggen. Wel moet je zélf goed kijken naar wat je aan kunt.EHV1981 schreef: ↑17-02-2023 12:42Ik ben wel benieuwd of dit dan gaat om mensen die in het verleden een burn-out hebben gehad en daar ten tijde van solliciteren van hersteld waren? Of gaat dit om mensen die tijdens een burn-out van baan wisselden? Weet jij dat? In het laatste geval snap ik het wel…
In het voorbeeld dat ik ken ging het om een leraar die een burnout had gekregen bij het werken met een specifieke doelgroep, hij was weer hersteld maar slikte nog wel medicijnen. Hij ging opnieuw solliciteren voor weer een baan met dezelfde doelgroep en daar viel hij naar 2 maanden weer uit.
vrijdag 17 februari 2023 om 12:52
Ik heb een chronische aandoening die net perse invloed heeft op mijn werk maar waarbij ik wel kort kan uitvallen. In een sollicitatiegesprek heb ik het tot nu toe niet verteld, omdat ik ook heb ervaren dat je daardoor niet aangenomen wordt. Wel vindt ik het fijn als mijn teamleider het van mij weet dus als ik eenmaal aangenomen ben dan ben ik er heel open over.
vrijdag 17 februari 2023 om 13:01
Hoezo?Fluitketel schreef: ↑17-02-2023 11:36Ik heb een flink gat in mijn CV en ook nog eens geen opleiding. Ben eerst voor echt een vreselijk schijt salaris begonnen bij een werkgever waar ik mee in gesprek kwam. Vanuit daar al snel weer ergens anders gaan werken en dat gat verklaar ik gewoon alszijnde "niet relevante functies". Twee jaar verder verdiende ik alweer het dubbele.
En nee ik zeg er zeer zeker niks over. Ik kijk wel uit.
vrijdag 17 februari 2023 om 13:05
Ik zou het niet melden tenzij het invloed heeft op je werkzaamheden. Dan is het volgens mij wel verplicht om het te melden maar dat weet ik niet zeker. Zou dat dan niet doen in een sollicitatiegesprek. Ik ken mensen die zoiets hadden van ik vertel het gewoon meteen en die werden constant afgewezen totdat ze maar besloten niks te zeggen.
Ik heb ook wel eens gelogen erover toen een werkgever vroeg of ik gezondheidsklachten of medische aandoeningen had. Ik zei toen gewoon "nee" ook al speelde er wel wat. Het ging die werkgever gewoon niet aan en eerlijk zijn was zowiezo afwijzing.
Ik heb ook wel eens gelogen erover toen een werkgever vroeg of ik gezondheidsklachten of medische aandoeningen had. Ik zei toen gewoon "nee" ook al speelde er wel wat. Het ging die werkgever gewoon niet aan en eerlijk zijn was zowiezo afwijzing.
vrijdag 17 februari 2023 om 13:39
Tjahh, lastig. Ik zat van de week nog te denken hier een topic over te openen over mijn specifieke situatie.
Ik heb nu 2.5 jaar al behoorlijk psychische klachten. Lijkt redelijk chronisch te zijn momenteel en geen idee of ik er ooit vanaf kom en of ik hierdoor ooit ga uitvallen. Als t zo moeizaam blijft als t de laatste 1.5 jaar gaat, dan ga ik dat niet mijn hele leven volhouden. Geloof ik niks van. En dat moet ik ook niet willen vgm.
Ik werk nu 1.5 jaar bij deze baas en functioneel redelijk (vind ik zelf). Ze kennen mij niet anders en vinden t zo prima. Maar ik merk zelf wel dat ik anders functioneer dan voordat ik psychische klachten had. Werk, en alle prikkels op werk, kost ook ontzettend veel energie en ik ben er vaak met mn hoofd maar half vij. Ik twijfel dus ook of dit goed is voor mij (op dit moment) en of/hoe lang ik dit ga/moet volhouden zo.
Ik heb er niks van gezegd, omdat het niemand helpt. Mijzelf niet en werkgever heeft er ook weinig aan het te weten volgens mij. Ik moet voor mezelf bepalen wat goed is voor mij en wat ik aankan. Momenteel vind ik dat nog lastig balanceren. Ook omdat ik de job ansich erg leuk vind en ik (tegen beter weten in?) hoop dat ik me snel beter voel...
Ik denk dat t persoonlijk is en aan de aard van de klachten of je het wilt delen. Als je geholpen bent met mss 1 dag thuiswerken, zou ik me kunnen voorstellen dat je t deelt. Ik kan in principe 1 dag thuiswerken (meestal), dus wat dat betreft is er ook niet echt de noodzaak dit te delen. Maar als je er in principe geen voordeel bij hebt om t te delen, zou ik t niet delen.
Ik heb nu 2.5 jaar al behoorlijk psychische klachten. Lijkt redelijk chronisch te zijn momenteel en geen idee of ik er ooit vanaf kom en of ik hierdoor ooit ga uitvallen. Als t zo moeizaam blijft als t de laatste 1.5 jaar gaat, dan ga ik dat niet mijn hele leven volhouden. Geloof ik niks van. En dat moet ik ook niet willen vgm.
Ik werk nu 1.5 jaar bij deze baas en functioneel redelijk (vind ik zelf). Ze kennen mij niet anders en vinden t zo prima. Maar ik merk zelf wel dat ik anders functioneer dan voordat ik psychische klachten had. Werk, en alle prikkels op werk, kost ook ontzettend veel energie en ik ben er vaak met mn hoofd maar half vij. Ik twijfel dus ook of dit goed is voor mij (op dit moment) en of/hoe lang ik dit ga/moet volhouden zo.
Ik heb er niks van gezegd, omdat het niemand helpt. Mijzelf niet en werkgever heeft er ook weinig aan het te weten volgens mij. Ik moet voor mezelf bepalen wat goed is voor mij en wat ik aankan. Momenteel vind ik dat nog lastig balanceren. Ook omdat ik de job ansich erg leuk vind en ik (tegen beter weten in?) hoop dat ik me snel beter voel...
Ik denk dat t persoonlijk is en aan de aard van de klachten of je het wilt delen. Als je geholpen bent met mss 1 dag thuiswerken, zou ik me kunnen voorstellen dat je t deelt. Ik kan in principe 1 dag thuiswerken (meestal), dus wat dat betreft is er ook niet echt de noodzaak dit te delen. Maar als je er in principe geen voordeel bij hebt om t te delen, zou ik t niet delen.
Zwetser
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
