Werk & Studie
alle pijlers
Genante momenten op je werk
vrijdag 30 april 2021 om 22:36
Ik heb net zoiets stoms gehad op het werk.
Ik kan niet helemaal in details treden ivm herkenbaarheid. Maar in het kort, telefoon kwijt, een aantal mensen helpen zoeken zodat er een tijd lang niks gedaan kon worden en iedereen later klaar was. Uiteindelijk op een andere afdeling weer gevonden en scherm helemaal kapot.
Willen jullie je flaters, blunders en gênante momenten met me delen zodat ik me iets beter voel..?
Ik kan niet helemaal in details treden ivm herkenbaarheid. Maar in het kort, telefoon kwijt, een aantal mensen helpen zoeken zodat er een tijd lang niks gedaan kon worden en iedereen later klaar was. Uiteindelijk op een andere afdeling weer gevonden en scherm helemaal kapot.
Willen jullie je flaters, blunders en gênante momenten met me delen zodat ik me iets beter voel..?
maandag 14 juni 2021 om 13:28
_CarmiggelT_ schreef: ↑14-06-2021 11:03Ik bedenk ook nog iets. Niet per se grappig, wel gênant: ik ben een keer tijdens een personeelsvergadering flauwgevallen. Het was warm en ik weet nog dat ik het zo lang vond duren, iedereen blééf maar lullen... en toen knalde ik dus met mijn kop tegen de tafel.
Was toch wel gelijk einde vergadering hoop ik? 
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 14 juni 2021 om 15:38
Oh jeetje dat is wel heftig!Lariba schreef: ↑26-05-2021 09:44Ik ben ooit eens een week afwezig geweest i.v.m. zwangerschapscomplicaties die uitliepen op een late miskraam. Kennelijk had de secretaresse daar tegen derden ook meer over verteld dan nodig was, want toen ik het jaar erop hoogzwanger was reageerde een netwerkpartner met: Dat is je tweede, toch? Hoewel het natuurlijk ook geen geheim was, baalde ik daar best wel van. Ze had gewoon kunnen zeggen dat ik ziek was, of zelfs alleen maar tijdelijk afwezig.
(Zijn we zo bezig met de privacy van de cliënten, krijg je dit...)
Ik noemde alleen 'therapeutische basis' dus dat was nog vrij algemeen. Was ook niet geschoold voor dat werk, was student/invaller. Maar die secretaresse van jullie mocht daar nog wel eens wat les in krijgen dan. 'ziek' of 'afwezig' had de lading idd ook gedekt.
Je kunt méér.
maandag 14 juni 2021 om 15:58
Ik herinner me er nog één. We hadden een besloten FB-groep met zo'n 40 collega's. Ik viel er soms in maar kende de mensen niet echt goed.
Op een gegeven moment was ik een dagje weggeweest met mijn vader, leuk foto's gemaakt samen etc. Op mijn vrije dag de foto's uitgezocht, leuk verslagje geschreven. Foto's en verslag op mijn FB geplaatst. Even later... het hele verhaal nergens meer te vinden op mijn tijdlijn. Vreemd maar OK... verhaal en alle foto's nog een keer gepost.
Aan het einde van de dag kwam ik er achter dat de eerste versie van 'Moon en papa op stap' in de besloten groep van de collega's terecht was gekomen. Ik heb het natuurlijk verwijderd en een klein sorry-berichtje geplaatst. Vond het wel jammer dat niemand iets stuurde in de trant van 'joh Moon hoort dit hier wel?'
Op een gegeven moment was ik een dagje weggeweest met mijn vader, leuk foto's gemaakt samen etc. Op mijn vrije dag de foto's uitgezocht, leuk verslagje geschreven. Foto's en verslag op mijn FB geplaatst. Even later... het hele verhaal nergens meer te vinden op mijn tijdlijn. Vreemd maar OK... verhaal en alle foto's nog een keer gepost.
Aan het einde van de dag kwam ik er achter dat de eerste versie van 'Moon en papa op stap' in de besloten groep van de collega's terecht was gekomen. Ik heb het natuurlijk verwijderd en een klein sorry-berichtje geplaatst. Vond het wel jammer dat niemand iets stuurde in de trant van 'joh Moon hoort dit hier wel?'
Je kunt méér.
woensdag 16 juni 2021 om 20:37
Ik werk als kookdemonstratrice in een supermarkt. Twee dagen per week sta ik daar achter een kookmeubel gerechten te bereiden met ingrediënten van grote fabrikanten. Die gerechtjes laat je proeven aan de langslopende klanten. Intussen vertel je dan over het product waar je die dag voor 'staat' en probeer je het product te verkopen.
Het kan heel verschillend zijn, de ene dag sta je een blik soep op te warmen, de andere keer maak je een zalige pasta-tonijnsalade en een week later gaat het om de chocopasta van merk X en sta je broodpartjes met chocopasta te smeren. Best leuk om te doen, je ontwikkelt een vaste kring van proevers ("Even kijken wat voor lekkers we nu weer mogen proeven!" hoor je dan al bij de ingang van de winkel).
Zo had ik een keer een demo met mayonaise van een bepaald merk, en dat moest met patat. Die patat bak je in een airfryer. Ik was net een paar maanden in dienst en had nog nooit met een airfryer gewerkt, ook thuis niet. Op zich geen hogere wiskunde, maar de airfryer waar ik de beschikking over had, daarvan was het spiraal aangekoekt met vet en aanbaksels, het spiraal was door voorgangers nooit goed schoongemaakt. Maar dat wist ik toen nog niet.
Dus ik had al een paar keer zo'n patatsessie gedaan maar het viel me wel op dat dat ding rookte. Dus ik wapperde een beetje met mijn handen om de walm weg te werken en hoppa... de volgende reut patatjes in de bak en gaan...
Weer een rookkolom en... wieuwwww wieuwww wieuwww, het brandalarm ging af! Ik schrok me de tandjes! Vervolgens gingen de luiken van de winkel maar ook van andere winkels in die passage dicht. De klanten... die winkelden gewoon stoïcijns door, alsof er niets aan de hand was.
Ik trok gelijk de stekker uit het stopcontact en stond een beetje verbaasd rond te kijken. Nog geen minuut later (voor mijn gevoel) staan er vier potige brandweermannen voor mijn meubel... "Mevrouw, ik begrijp dat er hier problemen zijn met de door u gebruikte apparatuur. Zit de stekker nog in het stopcontact?" Ik zei dat ik die er al uit had getrokken en toen concludeerden ze dat het door 'mijn' airfryer kwam. Ze hebben de brandmelders ge-reset en toen gingen ze weer. Ik was de hele dag van slag... wat een rotdienst was dat zeg. Toen via internet de gebruiksaanwijzing van de airfryer opgezocht (die was nl. niet meer aanwezig) en het spiraal heel goed schoongeschrobd.
Grote hilariteit in de winkel, bij de klanten en bij de medewerkers. Een week later kwam ik aanrijden en ik zag de brandweer op de parkeerplaats staan dus ik had gelijk weer de riebels. Kwam ik in de winkel, zegt de bedrijfsleider: "Goedemorgen... ik weet niet wat je vandaag gaat doen, maar we hebben de brandweer alvast laten aanrukken."
Het kan heel verschillend zijn, de ene dag sta je een blik soep op te warmen, de andere keer maak je een zalige pasta-tonijnsalade en een week later gaat het om de chocopasta van merk X en sta je broodpartjes met chocopasta te smeren. Best leuk om te doen, je ontwikkelt een vaste kring van proevers ("Even kijken wat voor lekkers we nu weer mogen proeven!" hoor je dan al bij de ingang van de winkel).
Zo had ik een keer een demo met mayonaise van een bepaald merk, en dat moest met patat. Die patat bak je in een airfryer. Ik was net een paar maanden in dienst en had nog nooit met een airfryer gewerkt, ook thuis niet. Op zich geen hogere wiskunde, maar de airfryer waar ik de beschikking over had, daarvan was het spiraal aangekoekt met vet en aanbaksels, het spiraal was door voorgangers nooit goed schoongemaakt. Maar dat wist ik toen nog niet.
Dus ik had al een paar keer zo'n patatsessie gedaan maar het viel me wel op dat dat ding rookte. Dus ik wapperde een beetje met mijn handen om de walm weg te werken en hoppa... de volgende reut patatjes in de bak en gaan...
Weer een rookkolom en... wieuwwww wieuwww wieuwww, het brandalarm ging af! Ik schrok me de tandjes! Vervolgens gingen de luiken van de winkel maar ook van andere winkels in die passage dicht. De klanten... die winkelden gewoon stoïcijns door, alsof er niets aan de hand was.
Ik trok gelijk de stekker uit het stopcontact en stond een beetje verbaasd rond te kijken. Nog geen minuut later (voor mijn gevoel) staan er vier potige brandweermannen voor mijn meubel... "Mevrouw, ik begrijp dat er hier problemen zijn met de door u gebruikte apparatuur. Zit de stekker nog in het stopcontact?" Ik zei dat ik die er al uit had getrokken en toen concludeerden ze dat het door 'mijn' airfryer kwam. Ze hebben de brandmelders ge-reset en toen gingen ze weer. Ik was de hele dag van slag... wat een rotdienst was dat zeg. Toen via internet de gebruiksaanwijzing van de airfryer opgezocht (die was nl. niet meer aanwezig) en het spiraal heel goed schoongeschrobd.
Grote hilariteit in de winkel, bij de klanten en bij de medewerkers. Een week later kwam ik aanrijden en ik zag de brandweer op de parkeerplaats staan dus ik had gelijk weer de riebels. Kwam ik in de winkel, zegt de bedrijfsleider: "Goedemorgen... ik weet niet wat je vandaag gaat doen, maar we hebben de brandweer alvast laten aanrukken."
donderdag 17 juni 2021 om 08:38
Ik geef les op een middelbare school. Tijdens een leesvaardigheidsoefening zei ik zonder erover na te denken over een gatentekst (zo'n tekst met gaten waar je dan het juiste woord in moet vullen) "En hoe ga je dan te werk als je zo'n gat moet vullen". De blik van mijn klas vol pubers...
Ik heb maar gewoon gezegd "Ja jongens, ik hoorde het zelf ook. Laat deze maar even gaan".
Ik heb maar gewoon gezegd "Ja jongens, ik hoorde het zelf ook. Laat deze maar even gaan".
vrijdag 18 juni 2021 om 17:30
Jaren terug besloot een redelijk nieuw en onervaren collega politieagente een " mogelijk explosief" mee te nemen naar het politiebureau. Het " explosief " was door haar aangetroffen bij een 112-melding. Ze had het in de agentenwacht neergelegd en vertelde luchtig dat ze het in een kartonnen doosje had gedaan. Iedereen verschoot van kleur en wist niet hoe snel ze weg moesten komen. De EOD heeft het bureau ontruimd. Het bleek een ouder type granaat te zijn wat nog op scherp stond en nog kon afgaan.
Waarschijnlijk de eerste keer dat de EOD een explosief in een politiebureau heeft moeten ontmantelen
Waarschijnlijk de eerste keer dat de EOD een explosief in een politiebureau heeft moeten ontmantelen
vrijdag 18 juni 2021 om 17:46
Ik bedacht er nog één. Jaren geleden gewerkt met een leuke collega die doof was. Het was even wennen maar met liplezen kwamen we een heel eind. Soms typten we iets in op de pc of telefoon en anders werden het wilde gebaren met handen en voeten.
Ik was er helemaal aan gewend. Tot ik ander werk kreeg. Als een collega mij niet verstond of begreep had ik nog steeds wel eens de neiging de dingen te gaan uitbeelden of overdreven te articuleren
Ik was er helemaal aan gewend. Tot ik ander werk kreeg. Als een collega mij niet verstond of begreep had ik nog steeds wel eens de neiging de dingen te gaan uitbeelden of overdreven te articuleren
Je kunt méér.
vrijdag 18 juni 2021 om 18:16
Ik gaf leiding bij scouting, en we gingen een dag eerder naar het kampeerterrein om een gat voor de wc te graven.heritage schreef: ↑18-06-2021 17:30Jaren terug besloot een redelijk nieuw en onervaren collega politieagente een " mogelijk explosief" mee te nemen naar het politiebureau. Het " explosief " was door haar aangetroffen bij een 112-melding. Ze had het in de agentenwacht neergelegd en vertelde luchtig dat ze het in een kartonnen doosje had gedaan. Iedereen verschoot van kleur en wist niet hoe snel ze weg moesten komen. De EOD heeft het bureau ontruimd. Het bleek een ouder type granaat te zijn wat nog op scherp stond en nog kon afgaan.
Waarschijnlijk de eerste keer dat de EOD een explosief in een politiebureau heeft moeten ontmantelen
De vriend waar ik mee was, stuitte op een dikke schijf van metaal, met een draadje eraan.
Hij zei "oh, een oude mijn" en gooide hem de sloot in.
En ik was niet zo bij de hand om hem uit te foeteren en het ding uit de sloot op te duiken.
(misschien was het geen mijn, maar een primus (kooktoestel op petroleum)).
De plek waar we kampeerden was een eiland bij NIeuwkoop, dat in de jaren '50 ofzo met bouwafval aangelegd was.
Waarschijnlijk ging er ook wel eens wat vuilnis heen, en dan zou iemand er een oude mijn (of primus) bij gegooid kunnen hebben.
De antwoorden op het forum zijn niet altijd bedoeld als hulp.
Sommige mensen maken soms onaardige opmerkingen.
Reageren is niet altijd nodig, en zeker niet verplicht.
Sommige mensen maken soms onaardige opmerkingen.
Reageren is niet altijd nodig, en zeker niet verplicht.
vrijdag 18 juni 2021 om 19:36
Een collega toen ik nog in het ziekenhuis werkte. Ze had net een patiënt geholpen met wassen, aankleden, bed verschonen, etc. De patiënt had recent een ileostoma gekregen en belde een tijdje later dat het stomazakje ineens best vol zat, dus die collega was er naartoe gegaan en liet het zakje leeglopen in een maatbeker. Helaas zette ze vervolgens de maatbeker iets te hard neer, waardoor de inhoud omhoog spatte. Het zat werkelijk overal: op de patiënt, het bed en beddengoed, op het blad en in de kieren van het nachtkastje, op de vloer, de muur, haar eigen uniform en zelfs haar haren. Het was zoveel werk om alles schoon te krijgen maar het was hilarisch. Gelukkig kon de patiënt er ook om lachen. De desbetreffende collega vond het iets minder grappig hahaha.
rainydays wijzigde dit bericht op 19-06-2021 00:13
8.59% gewijzigd
Here am I in my little bubble
vrijdag 18 juni 2021 om 21:19
Zij-van-boven schreef: ↑16-06-2021 20:37-x-
Een week later kwam ik aanrijden en ik zag de brandweer op de parkeerplaats staan dus ik had gelijk weer de riebels. Kwam ik in de winkel, zegt de bedrijfsleider: "Goedemorgen... ik weet niet wat je vandaag gaat doen, maar we hebben de brandweer alvast laten aanrukken."
vrijdag 18 juni 2021 om 21:31
CHL schreef: ↑05-05-2021 18:53Haha door die schuifpui schiet mij er eentje te binnen over een draaideur
Hoe ik erbij kwam weet ik niet, maar ik stapte dus achter mijn collega aan in hetzelfde poortje, waardoor als zij een stap zette, de glazen wand tegen mij aan kwam, die draaideur stopte en zij er tegenaan liepdus hortend en schokkend met de slappe lach door die draaideur, maar ik schaamde me echt kapot.
Ik zie het al helemaal voor me
Here am I in my little bubble
vrijdag 18 juni 2021 om 21:37
Gamayun schreef: ↑05-05-2021 22:02Ik werkte als teamleider bij een klantenservice van een grote financiële dienstverlener. Ik had zelf veel ervaring aan de telefoon, maar de afdeling waar ik voor ging werken betrof een outbound afdeling en dat was ik totaal niet gewend. Om te weten hoe dat is, wilde ik zelf ook bellen. Maar... eerlijk gezegd vind ik mensen opbellen best wel eng. Deze mensen hadden daar overigens wél om gevraagd, het waren allemaal mensen die om wat voor reden dan ook contact zochten. Vol stress pakte ik de telefoon voor mijn eerste telefoontje. Ik had me bijzonder goed voorbereid, me ingelezen in de hele klantsituatie. Het enige waar ik me níet op had voorbereid, was... de voicemail.
De voicemail die ik insprak luidde zo ongeveer als volgt:
Ja eeeh hallo, met Gamayun, dit is eeeh een bericht voor... even kijken... meneer Jenssen.. Nee, Janssen.... Nou ja ik bel u dus.. omdat u gebeld wilde worden. Ja, u wilde gebeld worden. Daarom bel ik dus he, omdat we u terug zouden bellen. Dat hebben we ... eeh... beloofd. Maar u bent er niet. Sja. Nou ja. Dan proberen we het later nog wel een keertje hoor. Fijne midd...nee... avond. Dag he. Oh ja... dit was trouwens... *naam van financiële dienstverlener*.
Vooral de laatste zin deed 't hem. Het was zo'n slechte voicmail.. en dan toch nog even braaf de naam van de organisatie eruit gooien. Degene die naast mij zat lag onder de tafel van het lachen. Ik ging met nóg meer stress mijn tweede telefoontje in...
Hahahaha ik zit te schudden van de lach, heb 't er warm van
Here am I in my little bubble
vrijdag 18 juni 2021 om 22:38
Nog eentje in het kader van gevoelige darmen. Ik had een paar jaar geleden een intakegesprek met een dementerende dame van in de tachtig en haar zoon. Mevrouw kwam in één van de zelfstandige appartementen wonen met als ondersteuning een paar keer per dag thuiszorg.
Vlak voor het gesprek had ik het gevoel dat ik misschien in de nabije toekomst naar het toilet moest, dus ik liep voor de zekerheid in de richting van het toilet. Het appartement van die mevrouw lag echter tegenover dat toilet en de zoon van die mevrouw kwam net de voordeur uit. Hij zag mij en dacht dat ik op weg was om hen op te halen voor het gesprek, dus hij knoopte al meteen een heel gesprek aan. In de gauwigheid dacht ik oké, ik ga na het gesprek wel, dat gaat vast goed.
Dus wij met z'n drieën naar een vergaderzaaltje om alle informatie door te nemen, vragen te beantwoorden en papieren te ondertekenen. Het duurde niet lang voordat ik last kreeg van mijn buik, maar ik kon steeds geen goed moment vinden om even een onderbreking in te lassen.
Op een gegeven moment ging het echt niet goed. Ik voelde een soort diarree aankomen, maar tegelijkertijd was ik ook winderig dus ik deed een poging om alles in te houden maar er kwamen ineens echt een paar dikke winden uit terwijl ik aan het praten was.
Met rood hoofd praatte ik stoïcijns door tegen de zoon, hopend dat hij niks had gehoord, intussen bedenkend hoe ik weg kon zonder nog meer gênante geluiden. De dame was overigens slechthorend dus die kon in ieder geval niks gehoord hebben.
In mijn nood drukte ik de zoon een aantal papieren in de hand onder het mom van "kunt-u-dit-en-dit-even-lezen-en-ondertekenen-ik-moet-echt-heel-eventjes-weg-om-iets-te-regelen".
Vervolgens stoof ik met samengeknepen billen de vergaderzaal uit. Helaas voor mij lag het toilet aan de andere kant van de gang, dus ik moest eerst nog een stukje lopen.
Intussen kwam een bevriende collega mij vanaf de andere kant van de gang ook nog tegemoet lopen en ze wilde mij wat vragen/vertellen. Ik bleef echter op een driftig tempo doorlopen en riep halverwege haar zin: "IK KAN NIET PRATEN IK MOET ECHT NÚ NAAR HET TOILET IK SPREEK JE LATER!".
Na een opluchtend toiletbezoek heb ik het gesprek uiteindelijk rustig kunnen afronden. Geen idee of die zoon wat had gehoord/geroken. Hij heeft in ieder geval niks laten merken
Inmiddels gebruik ik medicatie en is het gelukkig een stuk rustiger in darmland
Vlak voor het gesprek had ik het gevoel dat ik misschien in de nabije toekomst naar het toilet moest, dus ik liep voor de zekerheid in de richting van het toilet. Het appartement van die mevrouw lag echter tegenover dat toilet en de zoon van die mevrouw kwam net de voordeur uit. Hij zag mij en dacht dat ik op weg was om hen op te halen voor het gesprek, dus hij knoopte al meteen een heel gesprek aan. In de gauwigheid dacht ik oké, ik ga na het gesprek wel, dat gaat vast goed.
Dus wij met z'n drieën naar een vergaderzaaltje om alle informatie door te nemen, vragen te beantwoorden en papieren te ondertekenen. Het duurde niet lang voordat ik last kreeg van mijn buik, maar ik kon steeds geen goed moment vinden om even een onderbreking in te lassen.
Op een gegeven moment ging het echt niet goed. Ik voelde een soort diarree aankomen, maar tegelijkertijd was ik ook winderig dus ik deed een poging om alles in te houden maar er kwamen ineens echt een paar dikke winden uit terwijl ik aan het praten was.
Met rood hoofd praatte ik stoïcijns door tegen de zoon, hopend dat hij niks had gehoord, intussen bedenkend hoe ik weg kon zonder nog meer gênante geluiden. De dame was overigens slechthorend dus die kon in ieder geval niks gehoord hebben.
In mijn nood drukte ik de zoon een aantal papieren in de hand onder het mom van "kunt-u-dit-en-dit-even-lezen-en-ondertekenen-ik-moet-echt-heel-eventjes-weg-om-iets-te-regelen".
Vervolgens stoof ik met samengeknepen billen de vergaderzaal uit. Helaas voor mij lag het toilet aan de andere kant van de gang, dus ik moest eerst nog een stukje lopen.
Intussen kwam een bevriende collega mij vanaf de andere kant van de gang ook nog tegemoet lopen en ze wilde mij wat vragen/vertellen. Ik bleef echter op een driftig tempo doorlopen en riep halverwege haar zin: "IK KAN NIET PRATEN IK MOET ECHT NÚ NAAR HET TOILET IK SPREEK JE LATER!".
Na een opluchtend toiletbezoek heb ik het gesprek uiteindelijk rustig kunnen afronden. Geen idee of die zoon wat had gehoord/geroken. Hij heeft in ieder geval niks laten merken
Inmiddels gebruik ik medicatie en is het gelukkig een stuk rustiger in darmland
rainydays wijzigde dit bericht op 19-06-2021 00:26
4.86% gewijzigd
Here am I in my little bubble
vrijdag 18 juni 2021 om 22:51
dagdromer1986 schreef: ↑07-05-2021 00:15Haha, dit is een heerlijk topic. Zou elke post wel willen quoten omdat ik er hard om gelachen heb.
Hahaha ik ben mezelf ook aan het inhouden, anders blijf ik aan het quoten/posten. Ik ben het hele topic achter elkaar aan het lezen dus ik heb een topavond
Here am I in my little bubble
zaterdag 19 juni 2021 om 12:04
Ik heb er ook nog eentje, ik werkte destijds als secretaresse en op een ochtend moest ik wat eerder beginnen om een hoge pief van het een of ander te ontvangen. Ik geloof dat hij al om 8 uur kwam, terwijl de rest van het kantoor ergens tussen 8.30 en 9 kwam binnendruppelen. Ik reed toen altijd op de scooter naar mijn werk, met helm en had die dag oorbellen aan met zo'n haakje. Toen ik aankwam en mijn helm af wou zetten, bleek dat haakje in de voering van mijn helm gedraaid en toen zat ik dus vast. Op de een of andere manier draaide mijn oorlel ook nog eens mee, dus ik moest met 1 hand de helm ondersteunen, want als hij normaal zat trok hij aan mijn oorlel 
van alles geprobeerd, maar ik kon met geen mogelijkheid loskomen Ik heb dus een half uur in mijn eentje op kantoor alles aangeslingerd met 1 hand, spreekkamer klaargemaakt, koffie gezet, stilletjes hopend dat 1 van mijn collega's eerder zou komen dan de hoge pief, maar helaas, toen hij voor de deur stond zat ik dus nog steeds vast in mijn helm, en ik was inmiddels al vrij hysterisch, want ik word op de een of andere manier helemaal claustrofobisch als ik vast zit in een kledingstuk, laat staan die helm op mijn hoofd. Voor het plaatje, kantoor zat in een chique pand, ik was ook netjes en zakelijk gekleed en dan dus die helm op mijn kop en zo deed ik de deur open 'Goedemorgen, meneer Bladiebla! Sorry voor de wat vreemde onthaal, maar ik heb het op de een of andere manier voor elkaar gekregen om vast te komen zitten in mijn helm.'
van alles geprobeerd, maar ik kon met geen mogelijkheid loskomen Ik heb dus een half uur in mijn eentje op kantoor alles aangeslingerd met 1 hand, spreekkamer klaargemaakt, koffie gezet, stilletjes hopend dat 1 van mijn collega's eerder zou komen dan de hoge pief, maar helaas, toen hij voor de deur stond zat ik dus nog steeds vast in mijn helm, en ik was inmiddels al vrij hysterisch, want ik word op de een of andere manier helemaal claustrofobisch als ik vast zit in een kledingstuk, laat staan die helm op mijn hoofd. Voor het plaatje, kantoor zat in een chique pand, ik was ook netjes en zakelijk gekleed en dan dus die helm op mijn kop en zo deed ik de deur open 'Goedemorgen, meneer Bladiebla! Sorry voor de wat vreemde onthaal, maar ik heb het op de een of andere manier voor elkaar gekregen om vast te komen zitten in mijn helm.'
zaterdag 19 juni 2021 om 14:37
Niet eens gênant perse van mijn kant, maar enórm akward.
Jaren terug, ik was net 20 en nog erg blue op de arbeidsmarkt.
Op mijn voicemail had de secretaresse mij gebeld en vroeg mij terug te bellen naar aanleiding van mijn sollicitatie. (baliemedewerkster). Ik had haar terug gebeld waarop ze meteen al zei dat ze mijn voicemail niet professioneel vond. ( Hooiii! Dit is de voicemail van VGM. spreek je boodschap in na de piep en dan bel ik je zo spoedig mogelijk terug.'. Dat Hooiii mocht niet, volgens haar. dat is niet netjes)
Afijn, ik vond dat al erg raar. Maar goed, toch gegaan op gesprek. Ik heb een uur! in de wachtruimte gezeten, dezelfde secretaresse was mij vergeten kwam ze stamelend vertellen nadat we naar kantoor van haar teamleider vertrokken. (nu denk ik, lijk wel gek om daar een uur braaf te zitten wachten)
Er werd nergens aangeboden waar ik mijn jas kon ophangen dus ik heb het hele gesprek met mijn jas op schoot gezeten. Een winterjas.
Tijdens het gesprek werd gevraagd of ik wist hoe hoog mijn IQ was en of ik dacht dat ik slim was. ( voor baliemedewerker? really? Worden daar ook open-hart-operaties uitgevoerd? )
én hij vroeg hoe ik een bepaalde situatie zou aanpakken als ik een sprinkhaan was geweest.
Uhhhh........ geen idee?
Ik dacht, daar hoor ik niets meer van. Nou, ik was nog aangenomen ook. 'geeft niets als je niet weet wat je moet doen als je een sprinkhaan bent, je bent nog jong dus dat leer je vanzelf'.
Ik heb vriendelijk bedankt.
Jaren terug, ik was net 20 en nog erg blue op de arbeidsmarkt.
Op mijn voicemail had de secretaresse mij gebeld en vroeg mij terug te bellen naar aanleiding van mijn sollicitatie. (baliemedewerkster). Ik had haar terug gebeld waarop ze meteen al zei dat ze mijn voicemail niet professioneel vond. ( Hooiii! Dit is de voicemail van VGM. spreek je boodschap in na de piep en dan bel ik je zo spoedig mogelijk terug.'. Dat Hooiii mocht niet, volgens haar. dat is niet netjes)
Afijn, ik vond dat al erg raar. Maar goed, toch gegaan op gesprek. Ik heb een uur! in de wachtruimte gezeten, dezelfde secretaresse was mij vergeten kwam ze stamelend vertellen nadat we naar kantoor van haar teamleider vertrokken. (nu denk ik, lijk wel gek om daar een uur braaf te zitten wachten)
Er werd nergens aangeboden waar ik mijn jas kon ophangen dus ik heb het hele gesprek met mijn jas op schoot gezeten. Een winterjas.
Tijdens het gesprek werd gevraagd of ik wist hoe hoog mijn IQ was en of ik dacht dat ik slim was. ( voor baliemedewerker? really? Worden daar ook open-hart-operaties uitgevoerd? )
én hij vroeg hoe ik een bepaalde situatie zou aanpakken als ik een sprinkhaan was geweest.
Uhhhh........ geen idee?
Ik dacht, daar hoor ik niets meer van. Nou, ik was nog aangenomen ook. 'geeft niets als je niet weet wat je moet doen als je een sprinkhaan bent, je bent nog jong dus dat leer je vanzelf'.
Ik heb vriendelijk bedankt.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
zaterdag 19 juni 2021 om 14:53
Een sprinkhaan? Ik weet nog wel dat in de tijd dat ik solliciteerde het helemaal in was om een "spin in het web" te zoeken. Heb wel eens gereageerd dat ik geen spin was, maar met mijn 2 handen ook wel genoeg voor elkaar kreeg. Geen idee meer of ik op gesprek ben geweest
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
zaterdag 19 juni 2021 om 15:02
zaterdag 19 juni 2021 om 16:11
Haha ik zie het ook echt voor meCHL schreef: ↑19-06-2021 12:04Ik heb er ook nog eentje, ik werkte destijds als secretaresse en op een ochtend moest ik wat eerder beginnen om een hoge pief van het een of ander te ontvangen. Ik geloof dat hij al om 8 uur kwam, terwijl de rest van het kantoor ergens tussen 8.30 en 9 kwam binnendruppelen. Ik reed toen altijd op de scooter naar mijn werk, met helm en had die dag oorbellen aan met zo'n haakje. Toen ik aankwam en mijn helm af wou zetten, bleek dat haakje in de voering van mijn helm gedraaid en toen zat ik dus vast. Op de een of andere manier draaide mijn oorlel ook nog eens mee, dus ik moest met 1 hand de helm ondersteunen, want als hij normaal zat trok hij aan mijn oorlel
zaterdag 19 juni 2021 om 19:53
Genant moment tijdens mijn studie, zo'n 30 jaar geleden, maar toch. Ik had een college van een vak na de middagpauze in een bedompt zaaltje. Het college werd gegeven door een docent die volgeschreven overheadsheets (voor de jonge garde: powerpoint op een doorzichtig vel die op een projector werd gelegd) in een saai tempo presenteerde en met zijn saaie stem eentonig toelichtte. Je moest eigenlijk wel aantekeningen maken, maar het was de enige collegezaal met redelijk comfortabele stoelen en na de middagpauze, dus ik had nogal eens de neiging weg te dommelen.
Toen ik tentamen moest doen haalde ik een 5 en het was het laatste vak dat ik nog moest doen om verder te kunnen, dus de stoute schoenen aangetrokken en naar de docent gegaan om te vragen of ik het op korte termijn over kon doen. Weer voor de jonge garde: er waren toen minder studenten dan nu, dus soms stond een docent toe een mondeling te doen buiten de tentamenperiode om. Dat werd mij ook gegund, maar de docent zei: "Ja, uw tentamen viel me wel op, u begon het antwoord bij alle vragen altijd correct, maar u was niet in staat het antwoord af te maken. Maar ik zag u wel slapen tijdens college!"
Toen ik tentamen moest doen haalde ik een 5 en het was het laatste vak dat ik nog moest doen om verder te kunnen, dus de stoute schoenen aangetrokken en naar de docent gegaan om te vragen of ik het op korte termijn over kon doen. Weer voor de jonge garde: er waren toen minder studenten dan nu, dus soms stond een docent toe een mondeling te doen buiten de tentamenperiode om. Dat werd mij ook gegund, maar de docent zei: "Ja, uw tentamen viel me wel op, u begon het antwoord bij alle vragen altijd correct, maar u was niet in staat het antwoord af te maken. Maar ik zag u wel slapen tijdens college!"
zaterdag 30 oktober 2021 om 08:58
Ik gooi er maar weer 1 in.
Ik werk voor een heel groot bedrijf.
Ik was lekker aan het werk tot er ineens omgeroepen werd: 'Attentie! Op de parkeerplaats staat een blauwe Mazda met kenteken blabla waarvan de ramen open staan. Ik herhaal...'
Dat was dus de mijne. Een paar honderd man hebben zich waarschijnlijk afgevraagd welke oelewapper nou de ramen open laat staan.
En het stomme was, ze waren dicht toen ik parkeerde!
(Ik doe de sleutels altijd in mijn broekzak en waarschijnlijk is er per ongeluk een knopje ingedrukt)
Ik werk voor een heel groot bedrijf.
Ik was lekker aan het werk tot er ineens omgeroepen werd: 'Attentie! Op de parkeerplaats staat een blauwe Mazda met kenteken blabla waarvan de ramen open staan. Ik herhaal...'
Dat was dus de mijne. Een paar honderd man hebben zich waarschijnlijk afgevraagd welke oelewapper nou de ramen open laat staan.
En het stomme was, ze waren dicht toen ik parkeerde!
(Ik doe de sleutels altijd in mijn broekzak en waarschijnlijk is er per ongeluk een knopje ingedrukt)
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
