Werk & Studie
alle pijlers
“Hoe was je weekend, wat heb je allemaal gedaan?”
maandag 19 december 2022 om 18:41
Ik haat die vraag iedere maandagochtend op werk 
Bij m’n vorige baan werd er al vanaf donderdagmiddag al gevraagd wat de weekendplannen zijn en op maandag gaf iedereen uitgebreid resumé van al zijn weekendactiviteiten.
Ik ben iemand die niet graag over mijn privé praat op werk dus dit soort vragen vind ik super irritant.
Ik heb ook geen gezin of grote familie dus mijn weekenden zijn vaak niet heel spannend.
Het lijkt ook een soort gewoonte om het te vragen dan oprechte interesse.
Herkent iemand dit? Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook nooit aan collega’s vraag hoe hun weekend was. Het interesseert me ook niet.
Vind je het zelf leuk om met collega’s te delen wat je in het weekend doet of ervaar je het ook als vervelend?
Bij m’n vorige baan werd er al vanaf donderdagmiddag al gevraagd wat de weekendplannen zijn en op maandag gaf iedereen uitgebreid resumé van al zijn weekendactiviteiten.
Ik ben iemand die niet graag over mijn privé praat op werk dus dit soort vragen vind ik super irritant.
Ik heb ook geen gezin of grote familie dus mijn weekenden zijn vaak niet heel spannend.
Het lijkt ook een soort gewoonte om het te vragen dan oprechte interesse.
Herkent iemand dit? Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook nooit aan collega’s vraag hoe hun weekend was. Het interesseert me ook niet.
Vind je het zelf leuk om met collega’s te delen wat je in het weekend doet of ervaar je het ook als vervelend?
dinsdag 20 december 2022 om 09:32
Het gaat er niet om of je collega's alles van je moeten weten. En ook niet om spannende verhalen te vertellen.
Het is een kwestie van oprechte interesse in een ander en beleefd gedrag. Natuurlijk niet bij iedere willekeurige collega in het hele gebouw. Maar van mensen waarmee je veel (soms dagelijks) samenwerkt en die je vaker ziet dan sommige familieleden mag je toch wel iets van sociaal gedrag verwachten? Veel mensen ervaren collega's die alleen op werk gericht zijn en nooit iets willen delen als onaangenaam en minder sociaal. En daardoor niet direct iemand om mee samen te werken of gezellig naast te gaan zitten. En als je wat weet over iemands persoonlijke situatie kan je daar ook rekening mee houden. Bijvoorbeeld een collega met mantelzorg taken, een bepaalde ziekte of problemen in de thuissituatie. Uiteindelijk zorgt dat soort sociale betrokkenheid ook voor een betere sfeer, meer productiviteit en minder verzuim.
Bij mijn werkgever waar dit absoluut niet het geval was zag ik dat destijds duidelijk. Iemands moeder overleed na een lang ziekbed. En werkelijk niemand had interesse. De secretaresse stuurde een verplicht kaartje en mensen namen niet eens de moeite naar de condoleance te gaan of haar een persoonlijk een berichtje te sturen. Het verzuim en ziekteverzuim in dat bedrijf was ook hoog. Er was totaal geen sociale interactie of interesse. Mensen waren "opeens" afwezig en niemand wist wat er aan de hand was.
Het is een kwestie van oprechte interesse in een ander en beleefd gedrag. Natuurlijk niet bij iedere willekeurige collega in het hele gebouw. Maar van mensen waarmee je veel (soms dagelijks) samenwerkt en die je vaker ziet dan sommige familieleden mag je toch wel iets van sociaal gedrag verwachten? Veel mensen ervaren collega's die alleen op werk gericht zijn en nooit iets willen delen als onaangenaam en minder sociaal. En daardoor niet direct iemand om mee samen te werken of gezellig naast te gaan zitten. En als je wat weet over iemands persoonlijke situatie kan je daar ook rekening mee houden. Bijvoorbeeld een collega met mantelzorg taken, een bepaalde ziekte of problemen in de thuissituatie. Uiteindelijk zorgt dat soort sociale betrokkenheid ook voor een betere sfeer, meer productiviteit en minder verzuim.
Bij mijn werkgever waar dit absoluut niet het geval was zag ik dat destijds duidelijk. Iemands moeder overleed na een lang ziekbed. En werkelijk niemand had interesse. De secretaresse stuurde een verplicht kaartje en mensen namen niet eens de moeite naar de condoleance te gaan of haar een persoonlijk een berichtje te sturen. Het verzuim en ziekteverzuim in dat bedrijf was ook hoog. Er was totaal geen sociale interactie of interesse. Mensen waren "opeens" afwezig en niemand wist wat er aan de hand was.
dinsdag 20 december 2022 om 09:35
Dat van dat daten herken ik ook. Ook ooit eens iets laten vallen. Nooit meer. “En, nog wat gehoord?”, “en nog leuke dates op de planning?”. En dat suddert veel te lang door. Na een bepaalde leeftijd moet je dergelijke zaken niet op werk delen. Helemaal niet met mensen die al 100 jaar zijn getrouwd en geen idee hebben van hedendaags daten.hevig schreef: ↑20-12-2022 09:30Ik vind het ook een supervervelende vraag, het voelt ook niet als oprechte interesse maar meer als 'ik moet toch wat vragen'.
Ik houd werk en privé graag gescheiden. Als ik wat wil vertellen, vertel ik het wel.
Gelukkig wordt er bij ons maar zelden gevraagd hoe je weekend was (of andersom 'Ga je nog wat leuks doen in het weekend'). Wij vertellen uit onszelf wel als we wat willen vertellen.
De vraag, 'Ga je nog weg met vakantie', valt voor mij onder hetzelfde kaliber.
Ik heb 1 x de fout gemaakt te zeggen dat ik een internetdate had. Ik heb maanden nieuwsgierige vragen daarover gehad, ik word er nog naar van als ik er aan denk.
Als iemand uit zich zelf verteld heeft dat ie bijvoorbeeld een weekendje weg gaat, dan vind ik het wel passend om nadien te vragen of ie een leuk weekendje weg heeft gehad.
dinsdag 20 december 2022 om 09:42
Ik ben dus wel heel sociaal en praat veel met mensen, en ben gek genoeg eigenlijk ook best populair (al zeg ik het zelf). Het gaat mij echt puur om dat wekelijkse weekendgezeur (en vakanties). Geen aandacht bij overlijden en ziekte vind ik echt wel even wat anders.evelien2010 schreef: ↑20-12-2022 09:32Het gaat er niet om of je collega's alles van je moeten weten. En ook niet om spannende verhalen te vertellen.
Het is een kwestie van oprechte interesse in een ander en beleefd gedrag. Natuurlijk niet bij iedere willekeurige collega in het hele gebouw. Maar van mensen waarmee je veel (soms dagelijks) samenwerkt en die je vaker ziet dan sommige familieleden mag je toch wel iets van sociaal gedrag verwachten? Veel mensen ervaren collega's die alleen op werk gericht zijn en nooit iets willen delen als onaangenaam en minder sociaal. En daardoor niet direct iemand om mee samen te werken of gezellig naast te gaan zitten. En als je wat weet over iemands persoonlijke situatie kan je daar ook rekening mee houden. Bijvoorbeeld een collega met mantelzorg taken, een bepaalde ziekte of problemen in de thuissituatie. Uiteindelijk zorgt dat soort sociale betrokkenheid ook voor een betere sfeer, meer productiviteit en minder verzuim.
Bij mijn werkgever waar dit absoluut niet het geval was zag ik dat destijds duidelijk. Iemands moeder overleed na een lang ziekbed. En werkelijk niemand had interesse. De secretaresse stuurde een verplicht kaartje en mensen namen niet eens de moeite naar de condoleance te gaan of haar een persoonlijk een berichtje te sturen. Het verzuim en ziekteverzuim in dat bedrijf was ook hoog. Er was totaal geen sociale interactie of interesse. Mensen waren "opeens" afwezig en niemand wist wat er aan de hand was.
Nu met de feestdagen keuvelen mensen ook wat af. Nou ja, ik heb de schurft aan kerst, maar ik wil natuurlijk niet op andermans kerst poepen, dus ik klets braaf mee. Maar voor mij hoeft het niet. Zoveel oprechte interesse kan het toch niet zijn, want wie oplet zal merken dat ik nooit écht antwoord.
dinsdag 20 december 2022 om 09:49
navyblue schreef: ↑20-12-2022 09:42Ik ben dus wel heel sociaal en praat veel met mensen, en ben gek genoeg eigenlijk ook best populair (al zeg ik het zelf). Het gaat mij echt puur om dat wekelijkse weekendgezeur (en vakanties). Geen aandacht bij overlijden en ziekte vind ik echt wel even wat anders.
Nu met de feestdagen keuvelen mensen ook wat af. Nou ja, ik heb de schurft aan kerst, maar ik wil natuurlijk niet op andermans kerst poepen, dus ik klets braaf mee. Maar voor mij hoeft het niet. Zoveel oprechte interesse kan het toch niet zijn, want wie oplet zal merken dat ik nooit écht antwoord.
Maar dat hangt allemaal met elkaar samen. Je kunt het niet over ernstige onderwerpen hebben zonder de luchtige onderwerpen. Maar je wil niet praten over het weekend, niet over vakantie, niet over de feestdagen, niet over daten. Wat vind je wel een leuk luchtig onderwerp?
dinsdag 20 december 2022 om 10:05
Wat bedoel je? Dat kan zeker wel!nerdopviva schreef: ↑20-12-2022 09:49Maar dat hangt allemaal met elkaar samen. Je kunt het niet over ernstige onderwerpen hebben zonder de luchtige onderwerpen. Maar je wil niet praten over het weekend, niet over vakantie, niet over de feestdagen, niet over daten. Wat vind je wel een leuk luchtig onderwerp?
Ik praat vooral over het hier en nu, of dingen uit de actualiteit ofzo.
dinsdag 20 december 2022 om 10:10
Ik deel zeker wel eens wat spontaan als ik me ergens op verheug : oh joepie zaterdag zus en zo concert of naar het theater. En als dan op maandag iemand vraagt "hoe was het optreden?" vind ik het wel leuk om daar over te vertellen.
Dat is wat persoonlijker dan de algemene dooddoener "hoe was je weekend?".
En ik stel de vraag eigenlijk ook nooit zo algemeen. Ik haak ook meer in op wat ik al weet: bv. bij de collega die voetbalt, vraag ik of ze gewonnen hebben.
In elk geval vind ik het wel leuk om een spontane babbel te maken met de mensen waar ik dagelijks acht uur mee door breng.
Dat is wat persoonlijker dan de algemene dooddoener "hoe was je weekend?".
En ik stel de vraag eigenlijk ook nooit zo algemeen. Ik haak ook meer in op wat ik al weet: bv. bij de collega die voetbalt, vraag ik of ze gewonnen hebben.
In elk geval vind ik het wel leuk om een spontane babbel te maken met de mensen waar ik dagelijks acht uur mee door breng.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
dinsdag 20 december 2022 om 10:17
dinsdag 20 december 2022 om 10:23
Volgens mij valt dat in de praktijk wel mee hoor. Vaak hebben mensen het niet eens zo door. Het is niet dat er de hele dag nors en knorrig voor ons uitkijken.
dinsdag 20 december 2022 om 10:26
Maar dit doe ik ook, vragen naar hoe iets dat al ter sprake is gekomen is verlopen. Overigens niet op maandagochtend, ik kom altijd helemaal verkreukeld uit het weekend en ben vaak laat, moet dan zsm aan de slag. Maar in de loop van de week wel.belgali schreef: ↑20-12-2022 10:10Ik deel zeker wel eens wat spontaan als ik me ergens op verheug : oh joepie zaterdag zus en zo concert of naar het theater. En als dan op maandag iemand vraagt "hoe was het optreden?" vind ik het wel leuk om daar over te vertellen.
Dat is wat persoonlijker dan de algemene dooddoener "hoe was je weekend?".
En ik stel de vraag eigenlijk ook nooit zo algemeen. Ik haak ook meer in op wat ik al weet: bv. bij de collega die voetbalt, vraag ik of ze gewonnen hebben.
In elk geval vind ik het wel leuk om een spontane babbel te maken met de mensen waar ik dagelijks acht uur mee door breng.
Ik had voorheen een baan met een werkstart, echt om 9:00 op maandag. Werkinhoudelijk, maar natuurlijk ook weer dat weekend. Dat was zó verschrikkelijk om de week met overleg te moeten beginnen, het was een grote reden om een andere baan te zoeken. Ik moet op maandag eerst weer even opgraven waar ik ook alweer mee bezig was. Vervelend om daar en groupe de week mee te beginnen.
anoniem_64099e414652c wijzigde dit bericht op 20-12-2022 10:30
17.31% gewijzigd
dinsdag 20 december 2022 om 10:32
dinsdag 20 december 2022 om 10:41
Dat vind ik ook niet aardig en zal bij ons ook niet gebeuren.
Ik heb zelf ook wel eens wat gevraagd aan een collega (goed bedoeld) dat ik merkte aan de reactie dat ik dat beter niet kon doen en dan doe ik dat ook niet meer, maar dan was het meer een reactie als dat ik geen uitgebreid antwoord kreeg.
dinsdag 20 december 2022 om 10:57
Daar ken ik er ook een van! Hele leuke vent overigens.Lila-Linda schreef: ↑20-12-2022 10:32Mooiste voorbeeld, van iemand die niks wilde delen. Was een mannelijke collega, die plots een week vrij was. geen reden gegeven
pas maanden later kwamen we er achter, dat hij toen verlof op nam, omdat zijn vrouw bevallen was. Niemand wist er ook maar iets van!
dinsdag 20 december 2022 om 11:08
Ik had ook een collega die opeens gescheiden bleek te zijn. Denk dat we het niet geweten zouden hebben als hij niet zijn adres had moeten wijzigen.
dinsdag 20 december 2022 om 11:13
Ik snap oprecht het probleem niet. Het is toch ook niet zo dat je daar een halve dag over moet praten? Ik heb afgelopen weekend bijv geschaatst, dus zeg ik dat op maandag tegen mn collega waar ik een hele dag mee werk. Goh leuk zeg, dat we konden schaatsen, de kinderen hebben ook genoten. En dan zij: ja zeker leuk, maar nee, wij zijn niet geweest, want hadden feestje van... '.Spininhoek schreef: ↑19-12-2022 22:13We praten over heel andere dingen, maar hoe t weekend was vind ik een heel vervelende oppervlakkige vraag. Ik snap hem gewoon niet. Wat hebben ze eraan. Maarja, ben ook een asperger dus daar zal t mee te maken hebben.
We hebben het wel over de kinderen, over series, vandaag nog een hele discussie over welke geloven europa domineerden voordat het christendom de boel overnam. De ijzertijd en de band Heilung en wardruna. Best diepgaand haha. Maar nee, wat ik t weekend heb gedaan ben ik op maandag al kwijt en boeit gewoon niet.
Gewoon zo, op die manier. Zulke gesprekken heb ik niet met alle collega's hoor, absoluut niet. Ik spreek tig collegas op een dag waar ik weinig prive mee deel. Maar als je de hele dag bij elkaar zit? Zou het super saai en ongemakkelijk vinden als ik niks tegen haar 'mag' zeggen wat privézaken betreft. Tuurlijk praten we veel over werkgerelateerde zaken, maar hebben tussendoor ook echt wel tijd voor een leuk privegesprekje hoor. En dat hoor/zie ik andere collega's ook doen. Ben juist blij dat die sfeer er zo is bij ons en het gezellig is onder werktijd.
dinsdag 20 december 2022 om 11:25
Ik herken het wel enigszins van toen ik als enige vrijgezel in een 100jaargetrouwdewerkomgeving werkte, toen vond ik die vraag ook vervelend. Had echt telkens het idee dat ik met supercoole activiteiten op de proppen moest komen, want anders zou iedereen maar denken dat ik zielig en eenzaam was geweest, of die vraag over dates was ook zooo naar. Ze zaten er echt op te azen, zou er weer wat gebeurd zijn met nietweerhe ?
Toen voelde die vraag ook niet luchtig of geïnteresseerd of sociaal.
Inmiddels 100 jaar verder
sta ik er eigenlijk niet eens meer bij stil. Ik vind het oprecht leuk om te horen wat iedereen gedaan heeft en het is eigenlijk ook gewoon een soort praatje. Soms ook meer een ijsbreker als je mekaar weer ziet na een lange vakantietijd. Maar wel iets om vaker over na te denken dat niet iedereen het als luchtig ervaart.
Toen voelde die vraag ook niet luchtig of geïnteresseerd of sociaal.
Inmiddels 100 jaar verder
sta ik er eigenlijk niet eens meer bij stil. Ik vind het oprecht leuk om te horen wat iedereen gedaan heeft en het is eigenlijk ook gewoon een soort praatje. Soms ook meer een ijsbreker als je mekaar weer ziet na een lange vakantietijd. Maar wel iets om vaker over na te denken dat niet iedereen het als luchtig ervaart.
dinsdag 20 december 2022 om 11:51
Ik kwam, fris van school en moest gaan leidinggeven over (oa) een verzuurde oude vrouw. Man bij haar weg, moest ineens aan het werk. Via een Melkert-baan aan de slag
Dat was pittig hoor, ik had amper ervaring
We hadden geen enkele overeenkomst, tot... ik ontdekte, dat we over de tuin konden praten. Ondanks dat haar idee van een tuin (type begraafplaats, met nette perken en veel zichtbare bruine aarde) en mijn beeld (woeste tuin) totaal verschilden, hadden we toch iets waar we elkaar begrepen. En dat hielp
Dat was pittig hoor, ik had amper ervaring
We hadden geen enkele overeenkomst, tot... ik ontdekte, dat we over de tuin konden praten. Ondanks dat haar idee van een tuin (type begraafplaats, met nette perken en veel zichtbare bruine aarde) en mijn beeld (woeste tuin) totaal verschilden, hadden we toch iets waar we elkaar begrepen. En dat hielp
dinsdag 20 december 2022 om 12:57
dinsdag 20 december 2022 om 14:12
Afschuwelijk dat soort mensen. En zeer oncollegiaal. Wij hadden ook zo iemand. Die zit nu in een uithoek van het kantoor en wordt verder grotendeels genegeerd door de rest. Al meerdere malen aangesproken door de leidinggevende maar er komt gewoon niets uit. Op een gegeven moment kreeg hij ook meer individuele taken (en vervelende klussen) want niemand had zin om met hem samen te werken of er alleen maar naast te zitten.
dinsdag 20 december 2022 om 14:23
Nou, ik vind wel; laat zo iemand. Beetje raar dat er maar één vorm van collegialiteit zou bestaan. Die van kletsen bij de koffieautomaat. Ik snap best dat er rechtlijniger types zijn die daar gillend gek van worden.
Die ben ik zelf niet, hoewel ik ook zo mijn bedenkingen heb bij veel dingen van de gemiddelde kantoordynamiek (heb bij veel bedrijven gewerkt). Mijn probleem is vooral die maandagochtend en de weekendvraag en de weekendplannen vanaf donderdag. Elke week weer. Niks mis met een gesprek dat natuurlijk verloopt. Maar elke week diezelfde vraag, dat voegt voor mij weinig toe.
Die ben ik zelf niet, hoewel ik ook zo mijn bedenkingen heb bij veel dingen van de gemiddelde kantoordynamiek (heb bij veel bedrijven gewerkt). Mijn probleem is vooral die maandagochtend en de weekendvraag en de weekendplannen vanaf donderdag. Elke week weer. Niks mis met een gesprek dat natuurlijk verloopt. Maar elke week diezelfde vraag, dat voegt voor mij weinig toe.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
