Werk & Studie
alle pijlers
Reïntegreren na burn out, ervaar zoveel spanning.
zaterdag 18 februari 2023 om 16:28
Ik ben er een paar maanden uit geweest vanwege een burn out. Sinds afgelopen week moet ik weer voorzichtig beginnen vd arbo. Zelf had ik helemaal nog niet het gevoel al zover te zijn, maar het was echt de bedoeling.
Ik begin met 2x2 uurtjes. Hierbij kan ik weglopen uit de klas als het me niet lukt.
Mijn hartslag zat boven de 160 de eerste keer. Na een uur was ik al volledig overprikkeld, ondanks regelmatig even de rust opzoeken. De 2e keer ging iets beter.
Maar de dag(en) voordat ik weer "moet" ervaar ik zoveel stressklachten.
Vooral maag - en buikpijn.
Ik wil echt niet meteen afhaken, maar ik vind het toch wel heel vervelend. Eindelijk kwam er iets van rust over me heen en nu ik weer moet sputtert mijn lijf tegen.
De afgelopen periode heb ik veel lichamelijke klachten gehad, net of het toen kon in een periode van rust zeg maar.
En nu gaat dat vrolijk verder, alleen moet ik er nu steeds weer iets meer bij gaan werken.
Iemand met een soortgelijke ervaring? Slijt dat spannende gevoel ook weer? Hoort het erbij? Ik maak mezelf ook aardig gek zo.
Ik begin met 2x2 uurtjes. Hierbij kan ik weglopen uit de klas als het me niet lukt.
Mijn hartslag zat boven de 160 de eerste keer. Na een uur was ik al volledig overprikkeld, ondanks regelmatig even de rust opzoeken. De 2e keer ging iets beter.
Maar de dag(en) voordat ik weer "moet" ervaar ik zoveel stressklachten.
Vooral maag - en buikpijn.
Ik wil echt niet meteen afhaken, maar ik vind het toch wel heel vervelend. Eindelijk kwam er iets van rust over me heen en nu ik weer moet sputtert mijn lijf tegen.
De afgelopen periode heb ik veel lichamelijke klachten gehad, net of het toen kon in een periode van rust zeg maar.
En nu gaat dat vrolijk verder, alleen moet ik er nu steeds weer iets meer bij gaan werken.
Iemand met een soortgelijke ervaring? Slijt dat spannende gevoel ook weer? Hoort het erbij? Ik maak mezelf ook aardig gek zo.
donderdag 2 maart 2023 om 19:28
Ik weet het helaas precies, van die loonsanctie, want we hebben er al eens eentje gehad. Die collega vindt zelf dat het allemaal heel goed gaat en rapporteert dit ook aan de bedrijfsarts. Die kent van ons de andere kant van het verhaal, maar kan niets doen voordat een en ander middels onafhankelijk onderzoek geobjectiveerd is. Het duurt allemaal maanden. En in de tussentijd hebben wij dus iemand op de werkvloer die onbewust onbekwaam is, en dat is echt heel gevaarlijk en legt grote druk op de rest.Flipflop schreef: ↑02-03-2023 12:00Een loonsanctie kan alleen worden opgelegd als de werkgever aantoonbaar te weinig heeft gedaan aan de reïntegratie van de werknemer. Een loonsanctie heeft betrekking op het doorbetalen van salaris na 2 jaar ziekte. Er moet dan nog maximaal een jaar extra salaris worden betaald. Die maatregel kan worden opgelegd door het UWV.
Dat staat volledig los van wat een werknemer wel of niet aan kan. Mijn eigen reïntegratie is "mislukt ", maar mijn werkgever heeft zich voldoende ingespannen om mij te kunnen laten reïntegreren. Zij hebben dus geen loonsanctie opgelegd gekregen. En zijn we in goed overleg uit elkaar gegaan na mijn tweede ziekte jaar.
Die strenge regels vallen dus wel mee.
Daar komt nog bij dat er op een zeker moment een spoor 2 traject opgestart dient te worden (welke ook naast reïntegreren in eigen functie kan lopen). Dan wordt er gekeken naar de mogelijkheden buiten de huidige werkgever.
Het is echt onzin dat een medewerker gedwongen wordt te reïntegraten in eigen functie ook als het de medewerker echt niet lukt of zelfs ten koste van zijn of haar gezondheid gaat.
De bedrijfsarts is niet "gebonden aan regels ". Ik heb alle tijd en ruimte gekregen, ik had zelf de regie. Er werd geen druk uit geoefend. Dat zou overigens ook contraproductief zijn geweest.
Dus dat jouw collega gedwongen wordt om volgens zogenaamde "regels " te reïntegreren, omdat het moet, vind ik echt een hele vreemde zaak.
Als het niet gaat,dan gaat het gewoon niet.
Maar dat is in geval van TO niet aan de orde, hopelijk komt zij gewoon op een goede manier terug in werk dat haar past. En daar hoort zeker ook bij aangeven als het niet goed gaat. Dat is dus vanuit mijn perspectief veel en veel beter dan maar doorploeteren terwijl het je eigenlijk teveel is.
donderdag 2 maart 2023 om 20:01
Oprechte vraag(volledig offtopic, dat realiseer ik me): is er dan niemand(werkgever/leidinggevende of desgewenst collega) die in een persoonlijk gesprek met die collega terugkoppelt dat jullie wat anders zien dan hoe de betreffende collega het ervaart? Dit wordt een hele pijnlijke affaire zo.oneenietweer schreef: ↑02-03-2023 19:28Ik weet het helaas precies, van die loonsanctie, want we hebben er al eens eentje gehad. Die collega vindt zelf dat het allemaal heel goed gaat en rapporteert dit ook aan de bedrijfsarts. Die kent van ons de andere kant van het verhaal, maar kan niets doen voordat een en ander middels onafhankelijk onderzoek geobjectiveerd is. Het duurt allemaal maanden. En in de tussentijd hebben wij dus iemand op de werkvloer die onbewust onbekwaam is, en dat is echt heel gevaarlijk en legt grote druk op de rest.
Maar dat is in geval van TO niet aan de orde, hopelijk komt zij gewoon op een goede manier terug in werk dat haar past. En daar hoort zeker ook bij aangeven als het niet goed gaat. Dat is dus vanuit mijn perspectief veel en veel beter dan maar doorploeteren terwijl het je eigenlijk teveel is.
Ik had iedere 2 weken een gesprek met de leidinggevende vanaf het moment dat ik weer de vloer op was(ook zorgsector overigens).
Alhoewel ik nog niet begrijp hoe hier een loonsanctie uit kan ontstaan, maar let's agree to disagree on that.
Doorploeteren is zeker geen oplossing. Toen ik het ploeteren een beetje los wist te laten, kwam er pas een ietsje herstel op gang.
donderdag 2 maart 2023 om 20:58
Het is al een hele pijnlijke affaire. De collega heeft elke twee weken een evaluatiegesprek, waarin keer op keer wordt aangegeven en vastgelegd dat hij niet werkt op het vereiste niveau. Hij is het er niet mee eens. Vindt dat hij wel vooruitgang boekt. Dat is ook wel zo, maar veel te traag. Hij zit na een jaar thuis en een half jaar re-integratie op de werkvloer nog onder het niveau van een eerstejaars leerling. De externe re-integratiebegeleider heeft al die verslagen gekregen, maar het advies blijft maar om door te gaan, en dat wil de collega zelf ook, totdat een onafhankelijke partij zwart op wit bevestigt dat hij het vereiste niveau niet meer kan behalen. Pas dan mag blijkbaar worden afgestapt van het eerste spoor en mag collega zich volledig focussen op het tweede, dat nu ook al maanden parallel loopt.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
