als zwanger worden langer duurt - deel 2

Punctie ging gisteren goed. Mijn eierstokken rolden elke keer weg, dus vaak moeten prikken en was pijnlijker dan vorige keer, maar herstel nu wel veel sneller. Waar ik gisteren was, was ik de vorige keer na 3 dagen pas. 2 eicellen gevonden, vandaag worden we gebeld of ze bevrucht zijn. Ze bellen pas einde ochtend, begin middag.



Lobbes, bmi >35 weigeren ze je vaak voor behandeling. Met 28 weigeren ze je echt niet hoor. Zijn ze heeeel erg streng dan houden ze bmi van 30 aan, zelfs daar kom je niet in de buurt. En laten we heel eerlijk zijn.... vet wat onderhuids zit is veel minder schadelijk dan in de buik, het zogenaamde viscerale vet. En spieren wegen ook nog meer dan vet, waardoor je met een gezonde hoeveelheid vet, toch een te hoog bmi kan hebben. Ik zou me er echt geen zorgen over maken.

Zoals ik gisteren al schreef bij IVF-ICSI topic, geen van beide eicellen is bevrucht.

We gaan over 2 weken naar Dusseldorf en hopen dat zij iets voor ons kunnen betekenen. Tot die tijd zal ik hier vast wel meelezen, maar niet mee schrijven. Ik meld me vast wel ergens weer een keer. Ik wens jullie allemaal heel veel succes lieve meiden!

Oh lieve Animal, ik heb hier geen woorden voor. Wat een rot nieuws is dit..

Ik hoop dat Dusseldorf jullie geluk gaat brengen, en je bent altijd welkom om hier straks (als je er behoefte aan hebt) updates te geven of je hart te luchten

Windmolen: we hebben nu 4 pogingen gehad. 2 hiervan waren onder de 5 miljoen, 1 boven en van de laatste was toen de uitslag nog niet bekend. Heb hiervoor ook niet meer gebeld, want dat zal verder toch niks meer veranderen aan de uitkomst. We houden nu inderdaad een maandje ziekenhuis rust. We proberen wel gewoon thuis, maar even geen ziekenhuis bezoekjes deze maand..



Animal: Ohh nee... ik weet niet wat ik moet zeggen. Wat een rot nieuws! Ik hoop dat jullie dit een plekje kunnen geven en binnenkort met nieuwe moed door kunnen in Düsseldorf!

Och nee, Animal... Hoe kan dat nou? Jeetje, wat moet dat bericht een klap zijn geweest... Weet ook niet zo goed wat ik moet zeggen. Ik ben wel blij om te lezen dat jullie een second opinion gaan vragen in Dusseldorf, het lijkt me toch dat er met meer of andere medicijnen het mogelijk moet zijn om meer eitjes te laten groeien bij jou. Dusseldorf staat iig heel goed aangeschreven, dus ik hoop ontzettend dat dat jullie uitkomst gaat zijn en dat je snel weer hier een positieve update kan geven. Je komt op mij over als een erg sterk en nuchter persoon, ik hoop dat dat je gaat helpen om deze teleurstelling te boven te komen. Heel veel succes en sterkte, lieve Animal!

Lobbes, ja, dat was ik die dat vroeg idd . En jeej, jullie zijn gewoon weer begonnen, eindelijk is het lange wachten weer voorbij! Spannend! Ik ga onwijs voor je duimen! Wat betreft je bmi, volgens mij heeft Animal daar helemaal gelijk en hoef je je nog lang geen zorgen te maken. Bovendien geldt dat geen behandelen volgens mij vaak voor vrouwen die door overgewicht een onregelmatige of lange cyclus hebben en jij hebt juist een hele regelmatige cyclus, dus dan is er al helemaal geen reden om je te weigeren. Interessant wat je schrijft over je THL behandeling. Misschien een domme vraag, maar krijg je dan helemaal geen sneetjes? En weet je of je dan ook dat vervelende CO2-gas niet hoeft? Dat zou een hoop schelen . Sowieso al heel fijn dat je niet helemaal onder narcose hoeft, dat maakt het een stuk minder ingrijpend. Wanneer heb je de operatie, weet je dat al?

Wat lief, wat je over ons groepje schrijft. Ik sluit me er helemaal bij aan, ik ben ook zo blij dat ik jullie heb om m'n verhaal bij kwijt te kunnen en echt begrip te kunnen krijgen. Jullie zijn een stel lieverds!

Hier net de derde IUI achter de rug. Score ietsje minder goed dan de vorige keer, maar nog steeds veel beter dan de eerste keer. Dus mocht het deze keer niet lukken, gaan we wsl tenminste nog één ronde IUI proberen.

Moest deze keer door grote drukte wel echt enorm lang wachten tussen inleveren en tot ik eindelijk aan de buurt was, wel anderhalf uur in de wachtkamer zitten nagelbijten. Ben op een gegeven moment gaan vragen of dat niet slecht is voor de zaadjes , ging me echt zorgen maken, haha. Maar ze zeiden dat het geen kwaad kon, dus hopelijk hebben ze daar gelijk in. De arts was ook echt supergehaast, deze keer, het ging echt van ratsflats, handje schudden, hup, eendenbek erin, spuiten, eendenbek er weer uit en weg was ze weer. Gek genoeg deed het deze keer wel veel minder zeer dan de vorige keren, ik voelde er bijna niets van.

Nu weer wachten, pfff, geen zin in. Ben ook een beetje bang dat m'n ovulatie dit keer te laat gaat zijn, ik voel namelijk nog niets van een eisprong ofzo. Het eitje was afgelopen donderdag bij de laatste echo ook nog echt klein, dus ik ben een beetje bang dat het gewoon nog te vroeg was. Aan de andere kant is vandaag al dag 18 in m'n cyclus en ik heb nog nooit later dan dag 18 een eisprong gehad. Mja, morgen maar kijken of m'n temperatuur mooi gestegen is.



Fijne werkweek weer, allemaal!

Zo meiden, weer terug van vakantie en tijd om even uitgebreid bij te lezen en te reageren op jullie allemaal. Is weer lang geleden dat iemand echt goed positief nieuws gehad heeft in ons groepje. En dat terwijl we hoopten dat 2017 ons toch veel moois zou gaan brengen, hoop dat dat in de komende maanden alsnog gaat gebeuren



Bloempje, niet alle ziekenhuizen hebben van die lange wachttijden. Ik heb gewoon pech en kan niet switchen omdat de reistijd dan niet meer te doen is. Zal gewoon geduldig moeten wachten al vind ik dat soms wel erg zuur. Heb ook al nagedacht over lidmaatschap van Freya, is het magazine de moeite waard? Had wel de Linda gekocht van deze maand met als thema kinderloosheid. Wat jammer dat je weer van het bankje af bent gevallen. Zeker als je temp hoog blijft groeit ook je hoop natuurlijk! Maar wat fijn dat de cystes weg zijn! Ben je daar lekker vanaf! Alleen waar komt die pijn vandaan... heb je nog steeds last? Ben benieuwd wat de gyn zegt. Succes alvast.



Pinguin, onvoorstelbaar dat je weer je eisprong hebt gemist met die testen. Ik leef echt met je mee... het is gewoon shit op zo'n moment. Hoop dat ze nu meegaan in je wens om echo's te maken, want zo kun je toch niet iedere ronde voorbij laten gaan. Ik moet ovu testen gaan gebruiken voor eventuele terugplaatsingen bij ivf in de toekomst (als die er zijn) ga de komende ronde alvast 'oefenen'. Zou er helemaal zenuwachtig van worden om het te missen, dat zal jij ook wel voelen iedere maand



Windmolen, het is ook heftig meis, dikke knuffel voor jou. Is er een wachttijd voor ivf bij jouw kliniek? en hoe zit dat met de kosten in Duitsland? Jammer dat je zolang moest wachten, maar fijn te lezen dat het niet slecht is voor de zaadjes want ik moet altijd voor 9 uur s ochtends inleveren en dan is de inseminatie soms pas om 12 uur! Ik werk dan even in het zkh café of fiets heen en weer. Kan echt slecht tegen die wachtruimte.. hangt geen fijne sfeer en ben altijd bang dat ik bekende tegen kom 8.4 miljoen zaadjes klinkt wel goed hoor!! Ik krijg nooit echt aantallen te horen, maar ik weet zeker dat hier een super snel en sterk zaadje voor jullie tussenzit Heb je geen ovirelle/pregnyl gespoten deze keer om je eisprong te timen? Want daarmee kan niet echt iets misgaan (behalve als je de verkeerde naalden mee krijgt ) en zelfs als is ie wat later is, dan liggen al die super zaadjes alvast te wachten om in actie te komen! Gaat goed komen lieverd!



Roxx, lastig ja om een keuze te maken hoeveel iui's je wil doen. Hier doen ze er vaak niet meer dan vier, daarna neemt de kans schijnbaar al af (al lees je wel dat dames in een vijfde of zesde poging zwanger worden hoor) denk ook dat het aan de 'oorzaak' van de verminderde vruchtbaarheid ligt. Doen jullie in natuurlijke cyclus of met hormonen? Ik vind de ritjes naar het zkh voor echo's namelijk behoorlijk belastend, dus dat zou in mijn geval ook meespelen. Hoe bevalt de pauzeronde? Geeft het je een beetje rust?



Lobbes, wat een lief berichtje! Wij vinden je nooit een zeur, in ons groepje mag je gelukkig gewoon van je af schrijven, in goede en slechte tijden:) ben ik ook heel blij mee! En hoera je zit weer op het bankje ik ben het helemaal eens met dat niet meer ongesteld worden. Ik doe mee met jullie afspraak haha. Ik heb nog nooit van jouw behandeling gehoord maar het klinkt veel minder belastend! Voor mij was het geen optie geweest destijds maar als het zo kan zou ik daar zeker voor gaan. Wat onderzoeken ze precies? Spuiten ze de eileiders door of doen ze ook nog andere zaken checken?



Animal, nogmaals een dikke knuffel voor jou. Moet er steeds aan denken, vind het zo verdrietig voor je

Lieve meiden,



Het is alweer even geleden dat ik wat van me heb laten horen, maar wat afstand heeft me (zover mogelijk) even goed gedaan.

Vanaf nu ga ik weer meeschrijven! Daar ik nogal 'achterloop' in het reageren op iedereen, sorry... Ik heb wel mee gelezen, maar niet zo veel de afgelopen weken. Dus sorry als ik niet op iedereen reageer, ik kom er vanzelf wel 'weer in'....



Animal, pfff, wat een rot nieuws, eerst zo'n vervelende punctie, en dan geen bevruchting. Weet niet zo goed wat ik moet zeggen...

Kan me voorstellen dat je even heel down bent... Bah... Ik ga hopen dat ze in Dusseldorf meer voor je kunnen betekenen.



Windmolen, jeetje, ik zou ook zenuwachtig worden als het zo lang duurt... En dan ook nog eens zo'n gehaaste arts ;( Daar word je niet geruster van... Wat betreft je eitje, spuit je geen pregnyl? (ik weet het even niet meer ....) want dan MOET je eitje toch springen!? (heb ik namelijk al heel vaak nagevraagd aan mijn eigen arts). Snap dat je daar dan ook nog eens de zenuwen van krijgt. Waarop is het eigenlijk gebaseerd dat je dan vandaag de iui hebt? Als je eitje donderdag ook nog zo klein was?



Sofie, Hoe was jullie vakantie? Zijn jullie een beetje tot rust gekomen? Het is toch een turbulente tijd geweest... Hoop dat je wel hebt kunnen genieten!



Nic, hoe gaat het met jullie pup? Groeit natuurlijk veel ste hard



Lobbes, volgens mij is een bmi van 28 niets om je zorgen over te maken... Maar je kan het altijd, voor je eigen geruststelling, even navragen bij je arts... Maar wat hierboven ook al is geschreven, volgens mij is het pas een probleem als je echt een bmi van 35 of hoger hebt. Een beetje overgewicht (wat ik vaak nog niet eens vind bij een bmi van 28) kan echt geen kwaad.



Pinguin, fijn dat je vanaf volgende maand echo's krijgt, blijf het echt een raar verhaal vinden dat ze je gewoon steeds met de ovulatietesten aan de gang laten gaan.... Hopelijk geven de echo's meer duidelijkheid de volgende ronde...



Dan even een update van mij (zie dat mijn nod in de tabel nogal oud is ).

De vorige ronde was echt een drama... Er groeide maar geen ei, ondanks dat we de gonalf hadden verhoogd. Ze konden bij de echo's moeilijk mijn eierstokken zien, steeds weer terug. Uiteindelijk was er vrijdags een ei, moest ik maandags terugkomen, was mn ei weg!? Naja Hopeloos dus. Uit eindelijk ongesteld geworden, en nu weer een ronde verder. Vorige week donderdag zat ik op dag 10, was er nog niets te zien, maar vanochtend weer een echo gehad (vandaag is 14) en er zit een eitje van 16mm. Dus vanavond nog 1x gonalf, en dan morgen de pregnyl zetten zodat woensdagnacht ergens mijn ei springt. Fijn dat er eindelijk wat duidelijkheid is.



Emotioneel is het een achtbaan geweest voor me de laatste tijd. Ik merk dat ik lichamelijk uitgeput raak, ik ben non stop moe. Maar deels is dat mijn eigen schuld, ik blijf maar door gaan, fulltime job, vrijwilligerswerk ernaast, sport, vrienden.... Ik merk dat mijn omgeving geen idee heeft hoe zwaar dit traject voor me is. Ik probeer het ze wel uit te leggen, maar omdat ik nooit echt huil waar andere bij zijn, en vaak weinig ruimte voor mezelf inneem als we met vrienden bij elkaar zijn (daarmee bedoel ik, ruimte om te vertellen hoe het gaat), denkt iedereen ook maar dat het altijd maar goed gaat... Ik probeer het allemaal wat te doorbreken. Meer tijd voor mezelf, meer rust, en soms een open gesprek naar vrienden toe... Maar dat is lastig. Helaas is dat iets waar we allemaal mee te kampen hebben vrees is... Het is soms gewoon een eenzaam traject. Maar, ik heb mezelf grotendeels wel weer herpakt, en we gaan er gewoon weer voor.



Ik hoop zo op goed nieuws hier in deze club... Het is al vaker gezegd, maar het is echt al even geleden dat er in dit topic mooi nieuws kwam... Ik blijf gewoon duimen!



Sorry voor iedereen die ik vergeten ben, ik ga het weer wat meer oppakken en consequenter meeschrijven.

Ha, Sofie, heb je het leuk gehad op vakantie? Ik hoop dat het je goed heeft gedaan! Ik weet eigenlijk nog vrij weinig over ivf in onze kliniek. Ik vermoed eigenlijk dat ze geen wachtlijst hebben, maar we moeten wel eerst toestemming krijgen van de verzekering en daar gaat ook nog wat tijd overheen. We krijgen hier helaas maar 50% van de kosten vergoed, dus dat is ook wel even een dingetje. Ik moet nog navragen hoeveel er dan nog overblijft, maar dat hangt grotendeels van de medicijnen af en wat ik op internet vind verschilt van rond de 600 euro per keer tot ruim het dubbele. Er zijn wel verzekeringen die meer vergoeden, maar dan moeten we allebei overstappen en volgens mij gaat dat alleen maar aan het eind van het jaar. Dus ja, dat wordt nog even wikken en wegen. Van wat ik in het ivf/icsi foldertje heb gelezen loopt hier het traject ook best anders dan van wat ik hier op het forum gelezen heb. Ze hadden het sowieso alleen over een kort traject (dus niet eerst een maand aan de pil). En schijnbaar doen ze ook maar één stimulatie-injectie met gonal-f, ergens aan het begin van de cyclus. Dan wordt op dag 10 gecontroleerd hoeveel eitjes er groeien en kan er eventueel nog bijgespoten worden, maar dat was niet persé nodig. Dus dat klinkt voor mij als veel minder controle dan in Nederland. Weet nog niet zo goed wat ik daarvan vind, maar daar ga ik ter zijner tijd wel wat vragen over stellen.

Oh jeetje, 3 uur tussen inleveren en inseminatie? Da's nog veel langer dan bij mij! Haha, had ik dat geweten, dan had ik me niet zo druk gemaakt! Ja, die wachtkamers zijn echt vreselijk, hè? Hier zijn er de laatste tijd wel vaak moeders met schattige kleine kindjes (neem aan dat die dan voor de tweede of derde gaan?), dat breekt het ijs wel een beetje.



Wolkje! You're back! Gezellig! Fijn dat die horror-cyclus achter je ligt en je nu tenminste een fatsoenlijke cyclus hebt. Met op dag 14 al een 16 mm eitje! Yes, eindelijk weer een echt goede kans! Ik ga voor je duimen . Kan ik alvast een nieuwe nod in de tabel zetten?

Herkenbaar, wat je schrijft over het vermoeid zijn en jezelf op zij zetten. Die continue spanning is gewoon zo slopend. Ik slaap er soms ook slecht van, met nog meer vermoeidheid tot gevolg, heb jij dat ook? Hier snapt ook niemand hoe zwaar het is, met inbegrip van m'n eigen man. En ik neem me soms ook voor om wat meer aan vrienden te vertellen wat er speelt, maar na een aantal begripsloze reacties kom ik daar ook weer een beetje van terug. Ben gewoon bang om gekwetst te worden en dan ben ik alleen maar meer van slag. Heb laatst bijv. weer de 'laat het los' kaart toegespeeld gekregen. Of de 'oh ja, ik begrijp helemaal hoe je je voelt' toen ik weer ongesteld was geworden, van iemand die steeds binnen twee rondes zwanger was. Dus dat delen in real life vind ik lastig. Maar ik denk dat meer rust en tijd voor jezelf iig wel een heel goed idee voor je is.



Wbt mijn eisprong, ik heb idd wel ovitrelle genomen, dus het zou eigenlijk wel goed moeten komen. Maar ik heb het één keer eerder gehad (nog voor de IUI's, toen ik twee keer ovulatie-inductie heb gedaan), dat ik vrij vroeg spuiten moest en dat m'n temperatuurcurve toen aangaf dat m'n eisprong drie dagen na de ovitrelle was ipv 2. Nou zeggen ze wel dat je temperatuur niet meer te vertrouwen is na een hcg-injectie, maar dat is vooral omdat-ie dan hoger is dan-ie normaal gesproken zou zijn (veel vrouwen zijn dan bang dat ze de eisprong gemist hebben), niet omdat-ie dan langer laag blijft ofzo. Dus ik ben een beetje bang voor een koppig ei. Maar ja, hopelijk blijft het zaad nog een tijdje goed en dan ligt het idd mooi klaar, dus wie weet is het ook wel beter zo.

Wolkje, ik vond het ook best raar dat ik na donderdag geen echo meer krijg, maar in onze kliniek werken ze niet in het weekend, 'tenzij het echt niet anders kan', dus ik vermoed dat dat er wat mee te maken had. Vind ik wel echt een beetje storend, maar ja. De arts zei wel tegen mij dat ze met twee echo's, twee meetpunten heeft en dan wel goed kan inschatten hoe snel het gaat. En m'n cyclussen waren tot nu toe erg betrouwbaar, dus ze zal wel gewoon verder geteld hebben (donderdag 13-14 mm, elke dag 2mm groei -> zaterdag 17-18 mm, ovitrelle, maandag 21-22 mm = rijp, zoiets?). Ik heb wel nog vandaag bloedcontrole gehad en die was verder goed, maar daar zitten natuurlijk ruime marges op. Nou ja, heel verhaal, sorry meiden! Het zit me een beetje dwars, geloof ik .

ach lieve windmolen toch... mensen kunnen soms zo naïef en kwetsend zijn. Bij mij troost de gedachte 'ze bedoelen het echt niet zo' al lang niet meer.... Ik denk steeds vaker, jeetje wat zijn jullie lomp en onwetend. Maar ja, het is zo lastig... Vertel je een ander niet hoe zwaar het is, en hoe kwetsend die opmerkingen zijn, zullen ze die blijven maken. Aan de andere kant, hoe moeilijk kan het nou zijn om een klein beetje begrip op te brengen!? Leef je eens in in jou, dan zou je zoiets niet zeggen als je weer net ongesteld bent......

Lastig lastig....



En dan ook nog die spanning omtrent de iui en je eitje... Ik kan het me zo goed voorstellen (ik ben zelf ook zo iemand die zelfs met pregnyl vaak denkt... dalijk springt ie niet.... wat nou als het een slecht sloom ei is.. etc). Die gedachtes kan ik helaas niet bij je wegnemen. Het enige dat mij steeds geruststelt, is dat ik dan toch 14 dagen later ongeveer ongesteld word, en dus weet, oh.... Het ei is dus echt gesprongen op het moment dat ze zeiden.... Maar je kan toch sowieso nog wel sex hebben met je vriend? als extra de komende dagen? Bovenop de iui... Als je bang bent dat het eitje toch wat later springt, 'mis' je zo deze kans in ieder geval niet.



Dikke knuffel voor jou meis! Het klinkt bij jou ook gewoon even allemaal niet zo lekker..... Ik dacht vanochtend nog, toen ik het ziekenhuis weer eens zat te wachten; 'als je nou zou weten wat het eindpunt was..., wist ik maar hoe lang nog...... Of wist ik maar dat het ooit überhaupt zou lukken, ' dan is het 't allemaal waard... Maar helaas, die wetenschap hebben we niet, er is nog geen eindpunt bekend...

oh, en als jij snel en handig bent met de tabel volgens de gyn springt mn ei woensdagavond, dus ik gok dat mijn nod ongeveer 22 maart is.

Thanks, Wolkje! Zit hier echt met tranen in m'n ogen, zo lief, je post... Nee, 't gaat hier ook op het moment niet helemaal optimaal. Heb het er gewoon moeilijk mee. Mijn valkuil is dat ik de neiging heb depri in een hoekje te gaan zitten en te vergeten dat er nog zoveel andere leuke dingen zijn om van te genieten. Voorlopig blijf ik ervan uit gaan dat het uiteindelijk goed komt (maar ja, idd hoe lang nog??) dus rationeel zou ik beter af zijn om gewoon tot die tijd gewoon plezier te hebben van andere dingen. Ik las vandaag ergens op het forum van iemand bij wie zwanger worden ook moeizaam gaat, dat ze niet later wil terugdenken aan deze periode en dat het dan alleen maar negatief en ellendig was. Dat vind ik wel een heel goed punt en dat is ook steeds wat m'n man tegen mij zegt, dat hij het zo jammer vindt dat ik het zo zwaar vind en het niet meer positief zie. Maar ja, het lukt me dus niet zo goed op het moment.

En je hebt natuurlijk gelijk, zolang wij niet tegen anderen zeggen dat bepaalde opmerkingen niet fijn zijn om te horen, dan weten zij blijkbaar ook niet beter (stom genoeg, want idd, hoe moeilijk kan het zijn...). Dus vanuit dat licht zou het idd wel goed zijn als ik wat meer m'n mond opentrek.

Ja, ik ga het idd nog een keer gezellig maken met m'n man vanavond. Ik denk wel dat m'n eitje vanavond nog gaat springen, ik voel 'm nu wel een beetje prikken. Hopelijk voel ik me morgen weer wat rustiger erover. En een goede nacht slaap doet ook wonderen hier.

Lieve dames...

Wat een verwaarlozing hier van deze kant.. Ik had me er echt even helemaal van afgesloten, heel af en toe iets gelezen.. Ik moet mezelf nu ook weer een beetje er toe zetten om mee te schrijven



Allereerst een dikke voor iedereen..





Wij zijn vrijdag weer begonnen met een nieuwe poging Ik gebruik nu menopur en vanaf vanavond moet daar de cetrotide injectie (uit mn hoofd gezegd) bij.. Vrijdag een eerste echo.. ik ben benieuwd of dit nu meer gaat opleveren.

Ik heb alleen hoofdpijn dat is best irritant..

Ik heb een heerlijke vakantie gehad. Heeft ons echt goed gedaan. We zijn zo gewend aan ons drukke leventje dat we de eerste dag even niet zo goed wisten wat we met die vrije tijd moesten

Helaas gaan die dagen veel te snel voorbij, mis het zonnetje alweer ontzettend. Heb ook meteen plannen om onze buitenruimte aan te gaan pakken de komende weken zodat ik hier wat meer in de zon kan chillen, dat doet een mens goed!



Wolkje, wat fijn weer van je te horen! Klinkt als inderdaad als een heftige achtbaan. Het is ook moeilijk om balans te vinden. Tussen rust en tijd voor jezelf.. maar ook weer genoeg leuke dingen doen voor de afleiding en tegen het piekeren. Ik probeer sinds kort iedere ochtend thuis even yoga te doen, heb het idee dat dit voor mij helpt:) Bizar trouwens dat in vier dagen een eitje kan groeien tot 16mm! Lijkt me dat ze 'm eerder gewoon gemist hebben.. maargoed, hij is er dus weer snel naast me op het bankje. Hoe voel je je er deze keer bij? Sta je er positief in?

Met vrienden vind ik ook lastig hier. Met twee goede vriendinnen heb ik het er wel eens over, maar of ze echt echt begrijpen hoe het is. Nee, dat niet. Een vriendin in net moeder (die laat ik nu ook even in dr bubble) en de ander is nog lang niet bezig met een eventuele kinderwens. Maar ze luisteren wel heel lief:) Met mn andere vriendinnen voelt het niet fijn nog om het er over te hebben. Wellicht in de toekomst als ik met ivf bezig ben..? Kun je wel goed met je vriend erover praten?



Windmolen, dikke knuffel meis, vervelend dat je het er zo moeilijk mee hebt. Schrijf hier maar lekker van je af als dat helpt Ik zei het hierboven ook al, de balans vinden is gewoon moeilijk. Als je maar door en door gaat en alleen maar afleiding zoekt en leuke dingen doet. Dan ga je jezelf voorbij en krop je alles op. Maar veranderen in een verbitterde vrouw (waar ik altijd bang voor ben, volgens mij kan ik echt heel lelijk kijken naar zwangeren op straat ) is ook geen optie. Soms kan een goede huilbui gewoon ook opluchten.

Blijf het bijzonder vinden hoe hier in nederland alles anders geregeld is maar in duitsland dus nog anders. Mocht het een geruststelling zijn, er zijn veel vrouwen die juist uitwijken naar duitsland voor ivf omdat ze daar meer vertrouwen in hebben! Dus wie weet doen ze sommige dingen wel anders maar wel beter:) Die kosten zijn wel zuur zeg, besef me wel hoe fijn het is dat we hier 3 pogingen helemaal vergoed krijgen, want het is een duur grapje. Hoop vooral dat je je snel beter voelt, nogmaals een knuffel voor jou!



Deni, wat fijn weer van je te horen! Hoe is het met je? En met je man? En weer bezig met een nieuwe poging! Super! Ik begin alvast met duimen voor een mooi succesverhaal, dat is je dubbeldwars gegund:)

Deni, wat fijn dat jullie weer begonnen zijn! Heel spannend wat de eerste echo gaat opleveren. Hoeveel eitjes had je de vorige keer ook al weer? En hoe gaat het nu met je man, is hij weer helemaal opgeknapt?



Sofie, heerlijk dat je zo'n fijne vakantie hebt gehad. Ja, zo'n zonnetje kan echt goed doen, hè? Ik heb het geluk dat waar ik woon het over het algemeen iets beter weer is dan in Nederland, dus ik kan er ook echt van genieten om in ons tuintje te zitten. Hoe kijk jij nu eigenlijk ertegen aan dat je nog best lang moet wachten? Zie je daar tegenop, of zie je het als een periode om weer even rust te pakken voordat je het ivf-traject ingaat?



Hier voel ik me inmiddels weer wat beter. Eisprong is nu ook definitief geweest, al zie ik aan m'n temperatuurkaartje niet of-ie nou maandag (de dag van de IUI) was, of gisteren. Maar ik maak me er nu minder druk over, kan er toch niets meer aan veranderen. We zien het wel of ik de 20e of de 21 ongesteld ga worden. Of gewoon niet, natuurlijk. Ik zit iig weer op het wachtbankje, en de eerste week daarvan is altijd best relaxed, dus daar ga ik maar een beetje van genieten. Overigens kwam m'n man maandagavond heel lief met een bloemetje voor me aanzetten, omdat-ie vond dat ik het toch wel zwaar heb met al dat gedoe. Het is toch wel een lieverd .

Oh, Lobbes, heb jij eigenlijk nog getest vandaag? Is het vandaag ook je nod? Ik duim voor goed nieuws!

@Sofie.. Heerlijk dan even zo op vakantie.. Hopen dat het voorjaar hier doorzet en je hier ook nog door kan genieten



@Windmolen.. fijn dat je je weer wat beter voelt.. Het is en blijft niet niks waar we mee rond lopen.. Laten we hopen dat je nu op het wachtbankje zit Superlief zo een bloemetje.. fleurt ook altijd weer even op.





@Hier.. Herstel van manlief gaat goed.. controle staat pas weer in april voor hem.. Herstel kon 3-6 maanden duren, maar hij is erg goed opweg.. we zijn bijna 3 maanden verder..



vorige keer had ik na 17 dagen stimulatie maar 4 eitjes bij de punctie.. dit was erg weinig.. vandaar dat ik nu een ander schema heb gekregen. Ik ben benieuwd morgen ochtend. fingers crossed.

En Deni? Hoe was je echo? Ik duim voor veel mooie eitjes! Fijn te horen dat het zo goed gaat met je man .

2 eitjes van 10mm links.. 7 kleintjes.. rechter eierstok was moeilijk te vinden.. met wat duwwerk gevonden maar paar kleintjes.. Ik moet dinsdag weer terug..

Hee meiden,



Het is weer wat rustiger hier. Iedereen een fijn weekend gehad? Beetje kunnen genieten van de zon?



Hier, vanochtend buikpijn, chagarijnig en lage rugpijn. Ik zie het niet hoopvol meer in deze ronde. Baal er echt even flink van. Hoop diep van binnen gewoon dat het toch tegen de verwachtingen in 'spontaan' gaat lukken. Nog geen bruinverlies, dat is in ieder geval iets! Denk dat ik woensdag nod heb, maar weet dat niet zeker. Hou gewoon niet van die onzekere laatste dagen



Deni, succes morgen! Hoop dat alle kleintjes een groeispurt hebben gehad:)

Windmolen, hoe gaat het bij jou?

Oh sofie, die laatste dagen op het wachtbankje zijn altijd zo moeilijk...

Wil je niet al een test doen? als je nod woensdag is?

Dikke knuffel, Sofie . Idd wat wolkje schrijft, die laatste dagen zijn altijd zo moeilijk door te komen. Ik snap het helemaal, dat je aan de ene kant gewoon hoop blijft houden (ik lees ook af en toe van dat soort wonder-verhalen, dus het kan ook echt wel gebeuren), maar aan de andere kant het hopeloos voelt na zo lange tijd. Dat constante heen-en-weer is zo vermoeiend en ik weet zelf ook zo slecht hoe ik daar mee om moet gaan. Kan alleen maar met je meeleven en ik blijf duimen voor zo'n wonder voor jou.



Wolkje, hoe gaat het met jou nu, meis? Je was weer wat positiever, toch? Kan je dat gevoel een beetje vasthouden in de wachtweken? Ik hoop het!



Deni, was je gyn tevreden met de eerste echo? Hopelijk gaan de kleintjes ook mooi doorgroeien! Succes alvast voor de echo van morgen!



Hier idd afgelopen weekend heerlijk genoten van het mooie weer. Zaterdag een prachtige, lange en zonnige wandeling gemaakt en zondag lekker een beetje in de tuin en aan het huis gewerkt. Moet vandaag nog even zien dat ik naar buiten kom, misschien ga ik het hardlopen weer eens oppakken. Maar het doet al enorm goed om naar buiten te kijken en die stralende, blauwe lucht te zien.

Verder gaat het hier ook een beetje heen en weer hier op het wachtbankje. Ik probeer me er maar vast op voor te bereiden dat het toch IVF gaat worden vanwege m'n endometriose, maar blijf het lastig vinden. Had dat echt nooit gedacht toen we 1,5 jaar geleden begonnen zijn met proberen. Aan de andere kant hoop ik uiteraard dat het deze ronde of de volgende nog 'gewoon' met IUI lukt. Ik heb nog geen zwangerschapssymptomen, maar het is ook nog wat vroeg (6/7 dpo).

Ha Wolkje, nee ik haat testen... en ik haat witte testen nog meer dus ik ben meer van het geduldig (?) afwachten.

Hoe zit jij op het bankje? Voel je je positief?

Hallo dames.

Het is een beetje wat rustiger op het forum. Ook van mijn kant. Ik ben afgelopen week weer kei hard van het bankje afgevallen. Het heeft me echt heel veel verdriet gedaan deze keer. Ik merk dat mijn verdriet groot is. Ook bij mijn vriend. Het voelt steeds meer als een continu gemis dan even een paar dagen verdrietig zijn als het een ronde niet is gelukt. Daarnaast ben ik ook vorige week bij de arts geweest om mijn behandeling door te spreken en ben ik bij de PreOperatieScreening geweest. Het verliep allemaal heel rommelig in het ziekenhuis. In mijn dossier stond de verkeerde behandeling vermeld. Dus bij de POS hebben ze dat nog aan moeten passen. E rstond vermeld dat ik een kijkoperatie zou krijgen via de buik onder algehele narcose, alleen krijg ik een THL-behandeling onder sedatie. Kreeg ik vandaag ook nog een telefoontje van de afdeling opname dat ze me ingepland hebben. 29 juni. Ik moest bijna aan de telefoon huilen. ZO LANG NOG WACHTEN?! Maar er zit helaas niks anders op. Ik baal er wel enorm van. En dan maar hopen dat mijn cyclus een beetje gelijk blijft en het tegen die tijd nog klopt.



Ik voel me ook zo machteloos. Jullie zijn allemaal al zo ver in de behandelingen. Begrijp me niet verkeerd want ik gun jullie natuurlijk allemaal een zwangerschap via de natuurlijke weg, zo makkelijk mogelijk, maar het lijkt me ook fijn om bezig te zijn met behandelingen. Dan wordt er tenminste nog iets gedaan. Wij hebben net 5 maanden ongeveer rust gehouden en ook geen afspraken in het ziekenhuis gehad, om optimaal gebruik te kunnen maken van de licht verhoogde vruchtbaarheid na de behandeling. Nou we hadden het net zo goed vorig jaar al kunnen inplannen. Nooit is er ons verteld dat de wachttijd zo lang was.



Het is een enorm egoistische post geworden. Ik zit er gewoon even helemaal doorheen. Ik denk dat ik morgen nog even naar mijn gynaecoloog zelf bel om door te spreken waarom ik nu zo lang moet wachten. Misschien ga ik ook wel bij andere ziekenhuizen informeren naar de wachttijden voor deze behandeling.



Sorry hoor dames, even geen opbeurend bericht.