als zwanger worden langer duurt - deel 2

Ja heel spannend! M’n hcg waarde was 49. Maar als je tabellen op zoekt, moet de waarde in de 4e week tussen de 10-500 ongeveer liggen. Daar zit ik wel tussen, maar wel aan de lage kant vind ik zelf.
Ik heb getest met de early test van de action..

49 is best hoog al. Misschien late innesteling?! Wel gek dat de test negatief is. Ik test met gewone action al ruim voor nod positief. Je zou zeggen met 49 moet t al duidelijk zijn. Ben heel benieuwd. Ik duim voor je!

Animal, ik kom steeds spieken of er al nieuws is! Geen bloed begreep ik uit het IVF topic.... vind het echt super spannend!

Roxx, bij jou ook al zo spannend. Ik heb geen idee hoe hoog mijn waardes waren. Ik heb getest met gewone test van de action op 15 dpo (omgerekend na de punctie) maar zoals Nic ook al zegt, misschien late innesteling? Of duurt het bij jou wat langer om HCG aan te maken? Ik duim voor je!

Xx

Roxx, 49 is niet superhoog idd, maar ook niet helemaal aan de ondergrens. Wel interessant dat het dus echt zo kan zijn dat er hcg in je bloed zit (en ook nog met die waarde), maar dat het niet in je urine te zien is. Daar waarschuwt m'n arts altijd voor. Ik ga keihard duimen dat je vandaag een mooi gestegen waarde hebt! Da's belangrijker dan de waarde zelf, heb ik altijd begrepen.

Animal, ook ik vind het reuze spannend en zal vandaag het forum goed in de gaten houden. Wordt je altijd meteen 's ochtends ongesteld? Ik hoop dat je vandaag een beetje afleiding hebt! Ik denk dat je morgen pas gaat testen? Hoeveel dpo ben je nu? Ik hoop het zo voor je!

Helaas is het eerste bloed gezien. Het is minimaal, maar toch verwacht ik er helemaal niets van. Ik heb de medicatie besteld. Dus laat het dan ook maar doorbreken.

Wat ontzettend spannend Roxx!

Dag lieve dames.. Ik heb het forum enorm verwaarloosd..

Rox.. wat spannend momenteel zeg !! Ik duim voor je dat de waardes oplopen !

Animal.. he bah wat naar ! wat een tegenvaller weer als et echt doorbreekt als menstruatie.

ook nog een knuffel voor de anderen die het nodig hebben


Ik zag de vraag mbt ICSI en bevruchtingen. Ik heb 2 ICSI pogingen ondergaan. Ik had de eerste keer 4 eicellen die werden bevrucht en 1 daarvan heeft het overleefd tot zeker de teruplaatsing ( geen embryo's) , de tweede keer had ik 5 eicellen die ze gingen bevruchten en wederom kregen wij het bericht dat er maar 1 teruggeplaatst kon worden en dat de anderen wederom niet ingevroren kunnen worden. Dus ook ICSI geeft geen garantie op embryo's

Neeeee, Animal.... Ach wat ontzettend kl*te... Ik blijf nog ff keihard doorduimen dat het niet doorzet, maar snap dat je er niets meer van verwacht. Kak, ik hoopte het zo voor je... Hele dikke knuffel...

He balen Animal! Ik had echt goede hoop, zag er zo veel belovend uit

Dikke knuffel en hoop dat je de dag een beetje doorkomt (en je man ook)

Animal...
Wat enorm ***! Had het zo gehoopt!
Hoop voor je dat het niet doorzet!

Wat ontzettend balen animal, dikke knuffel!

Rox, 49 is best netjes! Ik had met de action testen ook geen positieve test (zowel early, als de normale)! De clearblue (met wekenindicator) had ik wel gelijk positief (met ochtendurine), dus misschien is dat nog een idee. Hij gaf ook eerst 1-2 weken aan en na een week netjes 2-3, dus dan weet je ook dat je hcg oploopt !

Helaas... was ook te mooi om waard te zijn.. hcg gedaald..

Och nee, Roxx... . Wat ontzettend jammer. En wat een rollercoaster deze afgelopen dagen voor jou. Ik weet niet zo goed wat ik moet schrijven, maar wil je een hele dikke knuffel geven.

Pfff, wat een k*tdag vandaag, zeg... Ik had echt gehoopt dat we de juich-poppetjes weer tevoorschijn zouden kunnen halen . Vind het echt soms zo oneerlijk allemaal. En vanmiddag bij de lunch moest ik een heel verhaal aanhoren van een collega wiens vriendin onverwacht zwanger was (of sneller dan verwacht, dat werd me niet helemaal duidelijk). Iig kwam het allemaal net niet handig uit met bepaalde stappen in z'n carrière. Hij heeft echt geen idee hoe gelukkig hij mag zijn .

Roxx wat ongelofelijk k*t zeg! Dikke knuffel.

Animal ook balen voor jou zeg! Ben je echt definitief uit de race doordat t doorgebroken is? Of nog niet helemaal?
Bij alle 5 m'n zwangerschappen begon t ook met licht bloedverlies. Dus heb altijd nog hoop als t niet doorzet.
Knuffel voor jou ook!

Hey allemaal,

Rox wat ongelooflijk rot zeg, eerst al die negatieve test, dan krijg je toch hoop door die bloedtest en dan mag het toch niet zo zijn.. idd wat windmolen zegt, echt een rollercoaster. Dikke knuffel voor jou.


Windmolen en animal ook voor jullie weer flink balen.. dikke knuffel! Het is allemaal wat he wat we ervoor over moeten hebben..

Ik ben vandaag in tranen uitgebartsten op m'n werk.. k*t zooi. Ik ben de laatste weken sowieso al heel down en verdrietig, ben heel blij dat we eindelijk met icsi gaan starten maar vind t heel heftig allemaal. Plus de stress dat ik het komende week mijn leidinggevende moet gaan vertellen helpt ook niet mee. Maar goed, 2 collega's van mij kregen het over ivf omdat iemand in hun familie dat momenteel deed en ik weet niet waarom, maar ik brak. Huilen op je werk vind ik echt een no go, grrrr. 1 collega weet het nu dus en ik hooop dat het daarbij blijft op leidinggevende na, maar dat komt dus volgende week nog.

23 oktober prikinstructie.

Wat een verdrietig hier toch. Bah, hoop zo dat het jullie nu eindelijk ook gegund is. Dikke knuffel voor iedereen

Gisteren weer een jaar ouder geworden. Nooit zoveel last vast gehad maar ik merk dat 35 wel een beetje zeer doet
Gelukkig mocht ik gisteren ook weer naar mijn meisje spieken. Ik doe namelijk mee aan het youthonderzoek.

Wat een narigheid hier.. er moet echt weer eens een positieve flow komen ! DIkke knuffel voor jullie dames

Roxx, hoe gaat het nu met je? Vind het echt zo jammer voor je dat het toch niet zo mocht zijn. Je zal wel erg verdrietig zijn, zo dichtbij en dan toch weer niet. Is je menstruatie inmiddels op gang gekomen? Of wacht je nog? Denk veel aan je. Dikke knuffel!

Pinguin, heel herkenbaar, ik voel me de laatste tijd ook vaak verdrietig en depri. Ben soms wel blij dat ik veel thuis werk, dan kan ik gewoon m'n tranen even laten gaan als het nodig is. Vervelend dat het bij jou op je werk in het bijzijn van collega's gebeurde. Hoe reageerden ze? Hopelijk een beetje lief en ondersteunend? Misschien is het ook wel fijn als een aantal mensen ervan weten, dan hoef je niet altijd een pokerface op te houden. Heb je het inmiddels je leidinggevende verteld? Hoe ging dat gesprek? Ik hoop dat het meeviel/meevalt. Schrijf hier lekker van je af als je er behoefte aan hebt. Het is inderdaad niet niets allemaal, dat merk ik nu ook echt wel. Ook een dikke knuffel voor jou!

Lobbes, wat is jouw status ook al weer?

Hier weinig nieuws. Morgen heb ik weer de echo, ik denk dat ik dan al dichtbij m'n eisprong zit, aan m'n lichaam te merken, dus dan kunnen we de terugplaatsing plannen. Ik zie er erg tegenop en probeer er even niet teveel aan te denken. Ik hoop echt dat de arts morgen me een beetje perspectief kan teruggeven. Ik hou ervan als ik een plan heb, maar nu weet ik het even niet hoe we het beste verder kunnen gaan als deze terugplaatsing ook niet lukt.

Hallo lieve meiden,

Al veel te lang niet gereageerd, sorry... Ik lees trouw mee, maar vaak op mijn mobiel (werk bijna niet meer, en zit amper nog achter pc) dus reageren is zo lastig.

Wat een verdriet hier weer. Ik had, net zoals iedereen, zo gehoopt dat er weer wat positiviteit zou komen in deze groep....
Het is jullie zo gegund.....

Animal, ik kan niets anders dan een dikke virtuele knuffel naar je sturen ... Ik kan me voorstellen dat je echt radeloos bent soms, waarom lukt het nou niet.....

Roxx, jeetje wat een teleurstelling weer.... Het leek even wat hoopvol. Ik hoop dat je jezelf weer bij elkaar kan rapen en de moed verzamelen om toch verder te gaan. En wat hier ook al veel geschreven is (ik weet niet of wellicht al duidelijk is of niet) volgende ronde icsi? ipv ivf?

Windmolen, lieverd... ik weet niet zo goed wat ik tegen je kan zeggen. Vandaag is je echo, ik hoop dat je gevoel klopt en je dicht bij je eisprong zit. Hopelijk heb je een goed gesprek met de arts kunnen hebben, en heeft hij je zoals je schrijft wat perspectief kunnen geven. Het is zo moeilijk om na al die teleurstelling, klap na klap, je zelf steeds te blijven oprapen en hoop te houden......
Is er een manier om ergens wat mentale support te krijgen? Wat coaching/therapie? Al kan ik me voorstellen dat het heel lastig is gezien de taalbarrière. Of iets anders dat je ontspanning en afleiding geeft? (ik weet niet, yoga, mindfullness.... Ik noem maar iets).
Voor jou in ieder geval ook een mega dikke knuffel!

Pinguin, ik snap dat je tegen dit traject op ziet, het is toch weer 'nieuw en onbekend'. En dan moet je het ook nog gaan delen op je werk, dat is toch een drempel. Ik snap dat je af en toe breekt.... (en dat je dat echt verschrikkelijk vindt wanneer andere erbij zijn) maar men moest eens weten wat je allemaal moet doorstaan... Ik vind dat voor een ieder die in dit traject zit dikke respect hoort te krijgen en begrip. (al weet ik helaas uit de realiteit en mijn eigen werk dat dat soms niet het geval is...) maar ja, wishfull thinking. Sterkte meis, de komende tijd...

Sofie, hoe gaat het met de kleine? Ik ben even kwijt hoe ver je nu bent, maar gok dat je al tegen de 20 weken echo aan zit?
en hoe staat het met de bruiloft???? (

Deni, jij zit (bijna) op 29 weken toch? gaat alles nog goed? Hoe voel je je?

Hier nog een kleine update. Helaas ben ik echt uitgeput. (reden dat ik ook niet zo actief meer ben op het forum). De te lage bloeddruk, twee kleintjes in mijn buik, en nu ook zwangerschapsdiabetes. We hebben geprobeerd het onder controle te krijgen met een dieet, maar ik ging in rap tempo afvallen. Dus de naalden zijn weer terug in mijn leven en ik moet nu dagelijks insuline spuiten.

Ik werk nog alleen in de ochtenden, maar zelfs dat breekt me op (ook omdat ik bijna iedere dag wel op en neer naar t ziekenhuis moet.... want nu moet ik naast speciale echo's en de gyn ook naar diëtist, speciale verpleegkundige, internist.).... Tis geen klaagzang hoor, zeker niet. Ik prijs me iedere minuut van de dag gelukkig dat ik zwanger ben. Alleen door alle complicaties wordt de kans op vroeggeboorte groter, dus blijven ook iedere dag duimen dat die twee kleine mannen nog wel even in mijn buik blijven zitten

Lieve meiden, ik blijf mee lezen, en zal proberen echt af en toe even te reageren.. (niet omdat ik me verplicht voel, integendeel... omdat ik aan jullie denk, en ik gewoon zo hoop en jullie het allemaal gun dat er een positief einde komt aan deze zware periode).
Jullie zijn stuk voor stuk kanjers!!

Hee lieve meiden,

Hier ook even wat rustiger. Zit echt even in een dip. Zou het liefst de hele dag onder een dekentje liggen. Echt geen zin om te werken nu, maargoed dat moet nu eenmaal. Zie heel erg op tegen de 20 weken echo en merk dat het weer wat minder goed gaat met mn mama. Die combinatie is niet al te best op dit moment.

Sorry, dat ik jullie hier lastig mee val.. er is al zoveel slecht nieuws geweest de laatste tijd. Zo verdrietig

Roxx, zo balen dat hcg is gedaald.. zo krijg je toch even hoop om daarna weer keihard onderuit gehaald te worden
Animal, je klinkt altijd meteen weer zo sterk, maar hoe gaat het nu met je? Want blijft altijd een klap als je weer ongesteld word
Windmolen, hoe was je echo? Jij had ook even een dip begreep ik. Dikke knuffel meid
Pinguin, snap het helemaal dat je baalt dat je moest huilen op je werk. Maar je kan ook niet de hele dag happy zijn als je dat niet bent. Luchtte het uiteindelijk wel op?
Nic, nog gefeliciteerd!
Wolkje, klinkt best heftig.Die diabetes klinkt ook echt niet fijn. Als je het niet trekt op je werk gewoon nog minder gaan werken (makkelijk gezegd, I know) maar hoe langer je mannen blijven in je buik hoe beter en je moet zelf ook fit zijn en blijven natuurlijk. Pittig hoor! (en af en toe klagen mag best, ook als je zwanger bent )

Nou nog 5 nachtjes.. hoop dat het snel gaat de dagen want ik tel ze echt af

@windmolen, ik las je update in het andere topic net. Klinkt goed, meer actie in de taxi! Hoop heel erg dat de extra dingetjes je gaan helpen. En fijn dat je cyclus weer mooi is en je dinsdag alweer tp hebt. Weer op dat spannende bankje. Las ergens in een ander topic dat iemand er zich zo'n hard houten bankje bij voorstelde.. maar we maken er een heerlijke comfortabele sofa van voor je Succes meid

ps. hier hetzelfde beleid mbt endometriose. Zo lang het qua pijn etc te doen is opereren ze liever niet... een vervelend idee soms omdat je dan weinig controle hebt op de binnenkant van je buik maar iedere operatie is ook weer risico en kans op littekenweefsel dus snap het ook weer dat ze niet voor niks in je willen snijden. Helemaal eens dat snel zwanger worden de perfecte oplossing is. Ik begin met duimen!!

Ha Wolkje! Fijn om weer eens iets van jou te lezen . Maar pfoeh, je hebt niet bepaald de ideale zwangerschap zo te lezen... Jeetje wat een gedoe met al die ziekenhuisbezoekjes. Denk je dat je daar vanaf bent als je eindelijk zwanger bent... Met de twee kleine mannen gaat het verder goed? Hoeveel weken ben je nu zwanger ook alweer? Ik weet eigenlijk niet zoveel van zwangerschapsdiabetes, heb je daar veel last van? Lage bloeddruk lijkt me wel heel vervelend, kan me voorstellen dat werken dan snel teveel wordt. Kun je niet nog minder gaan werken? Sterkte iig! En voel je niet schuldig hoor, als je hier weinig meer schrijft. Maar vind het wel heel lief van je dat je aan ons denkt en met ons meehoopt. Hopelijk kunnen we snel dit forum opdoeken omdat iedereen zwanger is geworden .
Oh en bedankt voor je woorden aan mij. Hieronder schrijf ik hoe de echo ging, maar even over mentale support: ik heb vandaag aan m'n gyn gevraagd of ze iemand weet met wie ik kan praten, omdat het nu toch wel moeilijk wordt. Ik heb drie visitekaartjes gekregen van psychologen/coaches waarmee de kliniek goede ervaringen heeft en die gespecialiseerd zijn in onvervulde kinderwens. Ik moet alleen nog uitzoeken of ik de gesprekken ook vergoed kan krijgen. Ik denk dat de taalbarrière inmiddels niet meer zo'n probleem moet zijn. Verder ben ik momenteel wel weer heel gemotiveerd met m'n hobby's bezig, dat brengt ook weer wat positieve energie. Dus het gaat inmiddels wel weer wat beter. Maar ik merk dat sommige negatieve gedachtes steeds terugkomen en ik ze niet zo goed uit m'n hoofd krijg (dingen als: ik ben er de schuld van dat m'n man geen vader wordt). Daarvoor wil ik denk ik idd toch maar wat extra hulp van buitenaf inschakelen.

Sofie, wat vervelend dat jij ook in een dip zit. Verdrietig dat het weer minder goed gaat met je moeder. Geeft ze dat zelf ook zo aan? Ik snap helemaal dat je dat zorgen baart . Wbt je 20-weken echo: is er een reden dat je je zorgen maakt? Of 'gewoon' de spanning van of het allemaal nog wel ok is? Ik hoop dat de wachttijd snel voorbij gaat en duim dat je een prachtige echo gaat hebben en het kindje helemaal gezond. Daar ga ik eigenlijk wel vanuit.
Fijn om te lezen dat bij jou het beleid precies zo was met opereren. Eigenlijk klinkt het ook wel weer heel logisch, maar soms moet ik het gewoon toch weer even horen van een arts ofzo. En ja, ik mag binnenkort weer op het wachtbankje plaatsnemen. Haha, hard houten bankje. Doe mij maar zo'n sofa-bank dan idd. En zolang er niemand naast me zit, ga ik er nog maar even languit op liggen .

Ff een copy-paste van het IVF-topic voor degenen die daar niet lezen:
De echo was goed, er zat idd een groot ei klaar om te springen (LH was al hoog) en m'n bmsvl is weer mooi dik. Maandag nog een keertje bloedprikken en dan dinsdag terugplaatsing. M'n arts had al een plan klaarliggen wat we anders gaan doen deze keer. Het is allemaal experimenteel, maar zou mogelijk kunnen helpen bij implantation-failure. Ik ga op de avond voor de terugplaatsing een spuit granocyte zetten. Dat doet iets voor m'n immuunsysteem, om te voorkomen dat een overactief immuunsysteem de embryo afstoot.
Verder ga ik vanaf de dag voor de terugplaatsing tot aan de zwangerschapstest bloedverdunners spuiten en aspirine slikken. Ik ben benieuwd. Vind het wel fijn om iets extra's te kunnen doen, maar m'n arts was wel heel duidelijk dat het experimenteel is en niet bewezen dat het iets doet.

Goeiemorgen lieve meiden,
Sorry dat ik zo lang hier ben weggeweest!! Er is zo veel gebeurd bij ons thuis en dat nieuwe forum werkt nog steeds onhandig op de mobiel.
Heb wel veel aan jullie gedacht en gehoopt dat iedereen inmiddels goed nieuws te melden had gehad! Dikke knuffel voor jullie allemaal het is zo'n heftig traject waar we met z'n allen inzitten!!
Goed van je windmolen dat je met iemand gaat praten. Wij zijn regelmatig (samen of apart) bij de maatschappelijl werkster van het ziekenhuis geweest. Zij heeft ook veel contact met de fertiliteitsarts die ons behandeld. Soms belt ze ook even om te horen hoe het gaat.

Vorige week hebben we onze eerste ICSI behandeling gehad. Lang getwijfeld of ik er nog een keer aan wilde beginnen en toch vol goede moed gestart. Helaas werd dit weer een teleurstelling; er zijn maar twee eicellen gevonden en er is er maar eentje bevrucht. Die heb ik vrijdag teruggekregen, dus het wachten is weer begonnen. Heb veel last van de Pregnyl en eigenlijk weinig goede hoop meer. Als deze poging niet lukt ben ik er klaar mee en gaan we niet meer het medische traject in. Al die teleurstellingen trekken we niet meer. We willen gewoon weer lekker gaan genieten samen zonder met van alles rekening te moeten houden.

Ik zal nog even teruglezen wat jullie allemaal hebben meegemaakt de afgelopen tijd!

Lieve Bloempje, wat fijn om weer even iets van je te lezen. Ik zat nog regelmatig aan je te denken, hoe het nu zou gaan enzo. Vind het wel heftig om je berichtje te lezen. Ik had echt gehoopt voor je dat je deze keer meer eicellen zou hebben en je dan ook wat cryo's zou hebben. Met twee eicellen is de kans wel heel groot dat er maar eentje echt gaat groeien. Maar ik ga echt keihard voor deze ene embryo duimen!! Want ik zou het je zo erg gunnen!! Ik vind het moeilijk om te lezen dat jullie, als het nu niet lukt, gaan stoppen met het traject. Ik kan het me aan de ene kant zo goed voorstellen, want het is ook echt ontzettend zwaar. En de teleurstellingen zo ontzettend hard. En ik meen me te herinneren dat er bij jullie nog wel meer moeilijkheden speelden (volgens mij zat je man er een beetje doorheen ofzo?), dus in die zin snap ik wel dat jullie het niet ten koste willen laten gaan van alles. En dat vind ik ook weer een supersterke beslissing, waar ik echt heel veel respect voor heb. Maar ik zou het zo ongelooflijk jammer vinden als iemand uit ons topic haar wens moet opgeven. (Zouden jullie dan trouwens wel op de gewone manier blijven proberen? Er is natuurlijk altijd nog een kans dat het alsnog lukt.) Nou, ik ga de komende dagen keihard voor je duimen en kaarsjes voor je aansteken. Ik hoop enorm op een last-minute wonder!!

Wat een ontzettend lief berichtje windmolen!!
Klopt, mijn man zat er goed doorheen deze zomer. Gelukkig gaat het met hem weer helemaal goed.
De kansen zijn iedere keer zò klein, ik heb niet het idee dat het medische traject iets toevoegd voor ons. Met een ivf ronde ben je twee maanden bezig en dan hebben we toch maar twee eicellen. Die heb ik vaak in mijn eigen cyclus ook al...
De kans op een natuurlijke zwangerschap is heel erg klein zei de arts. Nog een week op het bankje en dan weten we weer meer.

Hoe gaat het met jou? Jij hebt volgende week een terugplaatsing zie ik, spannend hoor! Zeker met zo'n nieuwe behandeling. Ik ga voor je duimen

Bloempje wat een teleurstellend bericht... Ik hoop voor je dat de uitkomst heel anders zal zijn! Jullie hebben besloten om niet naar het buitenland te gaan? Heel begrijpelijk hoor, het hele traject doet ontzettend veel met je... Ik zal vanavond speciaal voor jou een kaarsje branden, mijn kaarsjes hebben al eerder voor iemand geholpen, dus wie weet helpt het voor jou