Zwanger vanaf januari 2021 MET TABEL

Ixia gewoon de tijd nemen die je nodig hebt. Als je werk dit niet begrijpt gewoon ziekmelden. Vooral aan jezelf denken nu! Dikke knuffel

Thanks Badeendje!

Schrok me vanmorgen kapot.
Voelde ineens wat “stromen”, heel waterig donkerbruin. Dacht gelijk het ergste. Gelukkig geen rood bloed te bekennen en net op m’n tampon was het lichtbruin. Wat een tijden weer, sorry voor deze details maar we delen hier wel meer viezige dingen

Oh marie, dat is schrikken he met dat je ineens wat voelt lopen! Ik had dat de eerste weken ook wel echt, maar dan was het gewoon ineens heel veel afscheiding hahaha..... maarja je denkt toch altijd: dalijk is het bloed...

Ja precies, het was ook echt waterig dus ik denk afscheiding die vermengd was met nog oud bloed. Het was inderdaad schrikken en ik was best ontspannen.

Dames, waren/zijn jullie ook zo zenuwachtig? Ik ben er weer zoveel mee bezig Zo irritant! Heb de hele tijd zenuwen, echt gekmakend.

@Marie, misschien kun je je zwangerschapservaring beter delen in het andere topic (linkje staat in de bovenste post) Zo confronteren we de niet-zwangeren niet de hele tijd. Maar ik had dat ook wel in het begin. Maar eigenlijk werd dat al vrij snel kalmte omdat je er toch niet echt wat aan kan veranderen om het 'beter' te doen ofzo.

Ja je hebt gelijk Candy, dankjewel!!

Ixia, hoe voel je je over morgen?

Ik ga niet morgen naar de kliniek maar overmorgen. De uitslag van de vlokkentest was nog niet binnen en zonder die bevestiging (van wat we eigenlijk al weten) ga ik niets doen.

Vandaag hebben we de erkenning geregeld. Toen ging het ook over mijn uitgerekende datum en hoe de zwangerschap verliep dus zat ik daar weer te brullen.
Daarna ben ik alle spullen gaan kopen die ik mee moet naar de kliniek. Bij de hema een lang nachtshirt gekocht enzo. Denk dat ik die daarna nooit meer aanwil en zo weg ga gooien. Toen ik alles aan het verzamelen was in de Hema werd ik gebeld door de uitvaartondernemer. Wel even van alles overlegd terwijl ik rondjes aan het lopen was door de Hema. Hebben het daar ook nog gehad over waar de abortuskliniek het kind in zal doen en hoe ik het dan meekrijg. Crematie mag niet met plastic of glas, maar ik zag al helemaal voor me hoe ik dan met een bloederig lekkend houten kistje op stap moest. Na wat uitzoekwerk van haar bleek het wel in een dun soort boterhamzakje in het houten kistje te mogen. Maar toen was de vraag waar ik dat houten kistje vandaan ging halen en hoe groot dat nu precies moest zijn.
Het is eigenlijk bizar om dit allemaal voor te stellen.
Als we donderdag klaar zijn in de abortuskliniek kunnen we het kistje meteen naar het crematorium brengen waar het dan even bewaard gaat worden. Zo'n klein kindje kan niet in de middag gecremeerd worden omdat de oven dan te heet is. Vrijdagochtend gaan we dan weer naar het crematorium om het naar de oven te brengen. Op mijn verjaardag is dat (dan word ik eigenlijk 38) maar het idee van daar het hele weekend gekoeld te worden sprak me nog minder aan. De dag na crematie kunnen we het dan al ophalen omdat onder de 24 weken het niet een maand daar bewaard hoeft te worden. De uitvaartondernemer zei nog dat het crematorium echt wel wat ervaring heeft met zulke kleintjes en hadden haar nog als tip gegeven dat we ook een knuffeltje oid mee konden geven voor bij het kistje. Ik heb een Takkie pluche sleutelhanger gekocht waar ik die ring vanaf ga halen. Dat leek me wel het juiste formaat qua knuffel. En meteen voor ons precies die sleutelhanger ook gekocht. Ik ga vannacht slapen met die sleutelhanger.

Toen ik in de middag de abortuskliniek belde dat ik de uitslag nog niet had heb ik meteen maar even gevraagd naar waar ze het in gaan doen. Toen bleek dat ze daar ook houten kistjes kunnen leveren.
Tien minuten later werd ik gebeld door een abortusarts zelf over het kistje. Ze probeerde me heel voorzichtig te vertellen dat ze normaal wel kistjes hebben maar dat die op waren. Ze hadden ze wel besteld, maar die zouden niet op tijd weer binnen komen.
Het gaf mij eigenlijk al een heel goed gevoel dat een abortuskliniek kistjes heeft voor mensen die dat willen.
Ik heb meteen even gevraagd hoe het nou zit met het stoppen van het hartje. Het gaat toch net een beetje anders dan ik dacht. Het kind gaat met mij mee onder narcose als ik die narcose krijg. Als wij dus onder narcose zijn dan laten ze het vruchtwater weglopen en knippen de navelstreng door. Pas daarna beginnen ze met het verwijderen. Ik voel me nu wel gerustgesteld als zij als arts echt denkt dat dit een humane oplossing is voor het kind.
En ik heb ook even gevraagd hoe het nou zat met dat vastbinden van mij. Dat klopt dus wel omdat je helemaal slap wordt van die narcose. Ze maakt het eigenlijk nooit mee dat er vrouwen zijn die daar problemen mee hebben (ik heb dat dus wel) en in dat geval maken ze het klittenband pas vast op het moment dat ik onder narcose ben en weer los voordat ik wakker ben.

Het is allemaal zo raar om hier mee bezig te zijn. Tegelijk voel ik me nu ook veel gerustgestelder en hebben we net wat meer tijd om de laatste dingen te regelen.

Lieve Ixia, ik steek een kaarsje voor je op de komende dagen. Wat doe je alles op een mooie, doordachte, en vooral op jóuw manier. Dit gaat je zeker steun bieden in het rouwproces.

Bedankt voor je uitgebreide antwoord. Ik denk elke dag aan jullie.

Ik denk ook veel aan je Ixia, je bent echt een dapper mens
Wat knap en goed dat je zo goed voorbereid bent en alles aangaat, op die manier neem je denk ik op mooie en rustige manier afscheid van dit kindje. Fijn ook dat de arts van de abortuskliniek zo duidelijk uitgelegd heeft hoe het gaat.

Respect voor de manier waarop je hiermee om gaat Ixia! Ik vind het ontzettend knap en je bent echt enorm sterk.

Ixia hier gaat er ook geen dag voorbij dat ik niet meerdere keren aan je gedacht heb. Wat ben je dapper en ik waardeer het dat je je ervaring met ons wilt delen

Ixia, heel veel sterkte vandaag

Heel veel sterkte Ixia

Lieve Ixia,
Zo heb je even geen tijd om op het forum te kijken en te reageren, en dan gebeuren er plots zulke onwerkelijke dingen.
Ik heb alles intussen bij gelezen en ik heb heel veel bewondering voor je kracht in deze moeilijke periode. Wat doe je alles goed doordacht en op de manier die precies bij jullie past.
Enorm veel sterkte vandaag. Ik denk aan je en hier staat een kaarsje te branden. 🕯

Ik ben nu even tijd aan het verdrijven. Medicatie is ingenomen. Nog zo'n 20 minuten wachten. Heb nu krampen en probeer dat ook maar gewoon te accepteren.

Denk aan je, Ixia. Hoop op een mooi afscheid en dat het lichamelijk OK met je gaat.

Ik ben blij dat het achter de rug is. Ik voel ook geen twijfel, we hebben dit goed gedaan. Ik hoop het alleen nooit meer mee te maken.

Mijn vriend mocht toen de behandeling met medicatie begon en na de echte abortus bij me blijven. Ik heb een aparte kamer gekregen daarmee en ik heb heel veel steun aan hem gehad voor en na. Ik ben blij dat ik de abortus niet bewust heb meegemaakt.
Ik vind het ook echt wel erg dat vrouwen dit normaal en nu met corona helemaal alleen moeten doorstaan en op zaal komen.

Morgen is de crematie, echt zonder poespas.

De verloskundige belde vandaag ook. Zij zei ook dat er echt nog opties zijn mochten we wel de erfelijke variant hebben. En had nog wat tips met websites over rouwverwerking.

Ik ben nu echt niet zwanger meer, maar voel me eigenlijk niet anders dan daarvoor. Alleen wat meer buikpijn nu. De pijnlijke borsten had ik amper meer en misselijk of moe ben ik nooit geweest. Alleen tandenpoetsen zorgde voor kokhalzen eerst soms en de laatste dagen altijd. Kan ook de spanning zijn geweest.

Af en toe zit ik nu nog over mn buik te wrijven om even hallo te zeggen. Gaat zo onbewust. Leer ik nog wel af. Al hoop ik dat ik er snel weer mee kan beginnen.

Mijn vriend zei al dat als we een medisch traject in zouden moeten dat het zwanger worden dan nog makkelijker voor hem gaat zijn. Dan hoeft hij tenminste niet in mijn strakke schema mee om maar zwanger te worden

Wat “fijn” dat het goed gegaan is en dat je zoveel goede steun hebt gehad aan je vriend.
Hopelijk knap je snel een beetje op, neem vooral de rust en tijd. Heeft je werk nog iets gezegd over rustig aan doen? Hopelijk begrijpen en steunen ze je!

Volgende week sta ik nog op ziek in ieder geval.

Ixia.... wat ben je sterk, tranen in mijn ogen weer. Hier brand ook een kaarsje voor jullie kindje. Wat fijn dat je voelt dat jullie het goed gedaan hebben. Dat is eigenlijk de enige mening die telt.