Zwanger worden vanaf november 2020

24-10-2020 19:15 1248 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Wij willen vanaf november graag voor een eerste kindje gaan! Super spannend! En daarom lijkt het mij erg fijn om de ervaringen te delen. Ik ben zelf 32 en mijn vriend 33. We zijn bijna twee jaar samen.

Ik zal een tabel maken en deze bij houden voor wie er mee willen doen met daarin leeftijden, hoeveelste kindje en NOD.

Wie schrijft er gezellig mee?!

NaamLeeftijdenHoeveelste kindjeNOD
Soepmyn34/391e16-3
Besss30/302e

Zwanger :cheer2:
NaamLeeftijdHoeveelste kindjeBevallenUitgerekende datum💗 of 💙
Pinguin29/312e16 juli16 juli 2021💙
Plukje8336/372e23 juli 2021💙
Lampje27932/331e4 augustus27 juli 2021💗
Followthesun9030/331e2 augustus25 augustus 2021💗
Pebblesflintstone30/332e22 augustus25 augustus 2021💙
Menmo32/323e20 augustus27 augustus 2021💙
Alexandra0331/361e5 oktober 2021
Sunny-in-Perth31/2e14 oktober 2021💙
Sága30/2e 18 december 2021
Vutje34/352e💗
Dinosaus30/352e
lampje279 wijzigde dit bericht op 23-08-2021 13:14
75.41% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi allemaal, leuk dat we weer wat meiden bijgekomen zijn! Ik weet ook niet zo goed wat een goed maximum kan zijn maar denk dat er nog wel een paar bij kunnen :)

Hier inderdaad ongesteld, het is al bijna weer voorbij dus nieuwe ronde nieuwe kansen 🥳
Raar inderdaad hoe het lichaam je voor de gek houd, of juist de geest, haha.
@mintell, jammer dat ook jij ongesteld geworden bent.

@warmpjes, mooi wat je schrijf over baby overal mee heen nemen als je zwanger bent. Ben ook benieuwd naar dat gevoel.
Ik zit eerlijk gezegd er nog midden in, ik heb gekozen af te wachten, dus het kan zeg maar elk moment gebeuren. We kwamen erachter tijdens de termijnecho bij ongeveer 12 weken. De embryo was rond de acht a negen weken gestopt met groeien en de vruchtzak bij iets over de tien weken. Pas na die echo had ik mijn eerste bloedverlies, alsof ik het moest zien voor mijn brein het registreerde.

@Lampje279; leeftijden hier zijn 30/33. Ik weet mijn nod niet.

Leuk om jullie verhalen te lezen, hoewel het niet allemaal leuk is natuurlijk. Hier kost het vaak ook even tijd voor ik mensen goed uit elkaar kan houden. Een profielafbeelding helpt wel ;) Erg benieuwd naar de eerste nods volgende week! Altijd zo leuk om 'mee te maken' als iemand zwanger raakt!
Alle reacties Link kopieren Quote
@lou, oké op naar de volgende ronde inderdaad!

@blóm, jeetje wat rot zeg :( veel sterkte gewenst!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ps. Ik heb mijn afbeelding maar even aangepast voor het onthouden ;)
Haha ik had het lampje van Willie Wortel verwacht ;) En dankje.

Lou2020; zie nu dat jij je nod al had. En je eerste! Spannende periode!
@lampje ik heb inderdaad een miskraam gehad en een missed abortion voor mijn eerste doorgaande zwangerschap. Een hele zware periode vond ik dat, omdat je niet wist of het ooit wel zou lukken. Daarbij kwam ook dat ik een verkleving van mijn baarmoedermond kreeg door de curettage. Maar in het ziekenhuis geloofden ze dit niet. Maar ik voel echt wel wanneer mijn lijf menstrueert. En er kwam dus geen bloed. De tweede maand deed het zoveel pijn, ik zat huilend aan de telefoon met het ziekenhuis. Toen wilden ze me met tegenzin pas zien. En de gynaecoloog zei direct ‘oh het is wel goed dat we dit nu doen’....

Goed dat zit blijkbaar nog best een beetje hoog :) Ik heb de afgelopen jaren geleerd dat je in de medische wereld heel goed voor jezelf (of je kind!) op moet komen. Onze jongste is ook twee keer voor langere tijd opgenomen geweest en daar heb ik zelf ook echt heel erg mijn best moeten doen om voorzien te worden van complete informatie. De zorg in Nederland is echt super, en tegelijkertijd soms ook erg afwachtend.

@Linn welkom! Drie jaar lijkt me erg pittig. Was er een aanwijsbare reden?

@blom, veel sterkte de komende tijd! Je komt rustig en positief over. Hoe gaat het met je?

Ik zal ook een afbeelding toevoegen.
Wow wat een hoop nieuwe berichten, ik ga ze zo eens op mijn gemak lezen.

Toen ik de vorige keer met de pil stopte raakte ik direct zwanger maar dat eindigde helaas in een miskraam. Daarna lukte het niet meer en na 2 jaar hebben we ons laten onderzoeken. Daar kwam niks afwijkend uit dus we besloten het nog een half jaar aan te kijken. De maand voor we terug zouden gaan naar het zkh was het raak :worship: Waarschijnlijk doordat ik de hoop al had opgegeven en het los liet, of het is gewoon echt een kwestie van geluk hebben.

Eigenlijk hebben we altijd maar 1 kind gewild dus toen we beide merkte dat het weer begon te kriebelen hebben we daar echt even aan moeten wennen! En nu vooral heel nieuwsgierig of het ons gegeven is.
Hoi meiden,

Ik zou graag met jullie meepraten, dus ik hoop dat er nog eentje bij kan? :-)

Ik ben 35 jaar (mijn man ook) en wij gaan voor ons 3e kindje. Ik heb twee zoontjes van 4 en 2.

Ik heb net ronde 3 erop zitten en ben nu nog ongesteld. 4 dagen eerder dan verwacht, dus ben een beetje de weg kwijt in mijn cyclus. Bij mijn zoontjes was ik beide keren in de eerste poging zwanger. Ik merk dat ik daar toch wat nerveus van word en dat ik erg de behoefte heb om ervaringen uit te wisselen. Mijn nod zou dan ongeveer op 24 november uitkomen.

Ik ga eens rustig jullie verhalen lezen, maar eerst snel mijn zoontje troosten die net begint te huilen ;-)

Fijne nacht!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik woon in west Australië, hier zijn we alweer ruim 6 maanden Corona vrij en merk ik niets meer van Corona in het dagelijks leven. Het is alleen zo dat we west Australië niet uit of in mogen zonder toestemming (en dat zal nog wel een hele tijd duren).

Ik kom niet vaak terug naar Nederland omdat ik het nog steeds heerlijk vind om veel te reizen en in Nederland voelt het niet echt als vakantie maar alleen familie bezoek. Mijn zoontje heeft in zijn eerste levensjaar al 10 keer gevlogen, helaas kan dat nu niet meer...
Gelukkig gaan wij wel tijdens de kerst op vakantie, 2 weken kamperen :)

Toen wij probeerde zwanger te raken van mijn zoontje was ik daar behoorlijk obsessief mee bezig (ook omdat het medisch was) ik vond dat een hele moeilijke periode vooral omdat je het niet goed kunt delen, vandaar dat dit forum hopelijk steun biedt.
Ik wil het nu graag iets meer loslaten maar weet niet zo goed hoe.. merk dat ik er toch veel mee bezig ben in mijn hoofd.
Wat leuk Sunny dat je in Australië woont en hoe fijn dat jullie coronavrij zijn, dat kunnen wij nog lang niet zeggen.

Wij hebben de grote wens om een paar maanden naar Australië te gaan voor onze dochter naar school gaat.

Ik was er de vorige keer ook best obsessief mee bezig en kon het ook moeilijk loslaten. Je voelt toch van alles en je wens is zo groot. Wat ik toen ook lastig vond was dat mensen die van de miskraam en onze wens wisten er toch een beetje op zaten te wachten. Niemand verwacht een 2e bij ons dus dat vind ik eigenlijk wel heerlijk, er komen nooit vragen.

Heb dus helaas geen goede tips voor je. Je zal nu iig meer bezig gehouden worden door jullie zoontje, misschien scheelt dat iets.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ah Blom, wat heftig! Veel sterkte!

Sunny, wat fijn dat jullie daar corona-vrij zijn! Dat je de regio (?) nog niet uit mag is wel balen, maar ik zou het al wel heel fijn vinden als de rest een beetje normaal gaat. Ik denk alleen dat de Nederlanders/West-Europeanen wat minder goed zijn in regels opvolgen, waardoor ik verwacht dat het hier niet zo snel corona-vrij wordt. Ikzelf baal ook dat het reizen nog niet kan, zeker omdat ons zoontje nu nog zo jong is en we hem eigenlijk overal mee naartoe kunnen slepen, haha.

Linn, ik snap helemaal dat je het fijn vindt dat de verwachting er niet is! Toen wij het vertelden aan mijn schoonouders kregen we ook gelijk te horen 'ja was ook wel te verwachten he?', waarbij ik echt dacht: ehh? Hoezo? Dat was volgens mij echt puur omdat we al 2 jaar waren getrouwd en al lang bij elkaar zijn (en daarbij kan ik zulke opmerkingen niet zo goed hebben - ik doe iets omdat ik het zelf wil, niet omdat het in de lijn der verwachting ligt). Mijn eigen ouders en mensen die mij goed kennen hadden het juist nog niet (op dat moment) verwacht, omdat ik nog druk bezig was met 'carrière' haha.

Lauren, leuk dat je ook meeschrijft!
Alle reacties Link kopieren Quote
Oja, en dat van die profielfoto is inderdaad wel handig. Ik ga ook even één toevoegen :)
Ik heb vannacht de miskraam gehad. Het leek wel een kleine bevalling, maar heel blij dat het spontaan op gang is gekomen!

Wij waren de vorige keer niet super ‘obsessief’ bezig met zwanger worden, maar ik was ook zo snel zwanger dat dat niet kon. Ik kan me voorstellen dat als het langer duurt dat anders is. En ik denk dat als je toch al erg er mee bezig bent het wel helpt om erover te delen met elkaar. Hoewel ik soms ook merk dat je elkaar een beetje ‘gek’ kan maken, bijvoorbeeld dat als anderen zorgen hebben om vruchtbaarheid of zwangerschap en je daar telkens over leest je zelf misschien je meer druk gaat maken.

Bij ons vroegen zelfs mensen of het gepland was haha. Terwijl we niet eens zo jong waren en ook een jaar of vijf samenwonend. Zal zijn dat ik toen studeerde ipv werkte.
En nu weer.
Blóm schreef:
31-10-2020 10:11
Ik heb vannacht de miskraam gehad. Het leek wel een kleine bevalling, maar heel blij dat het spontaan op gang is gekomen!
Heftig! Sterkte! X
Alle reacties Link kopieren Quote
Welkom Sunny, Blom, Linn en Lauren!

@ Blom: Wat heftig je miskraam en zeker omdat het zo recent is. Hoe voel je je? Veel sterkte!
Alle reacties Link kopieren Quote
@blom, sterkte gewenst! Wel fijn dat het inderdaad spontaan is begonnen. Maar lijkt me erg zwaar om mee te maken.

@lauren8888, welkom! Ik zal je toevoegen in de tabel.

Wat betreft het vragen van de omgeving, dat lijkt me erg vervelend. Ik zal dat zelf ook nooit doen. In mijn omgeving ken ik ook veel stellen bij wie het moeilijk ging. Met hormonen en medische molen enzo. Dus ik ga er ook niet van uit dat het altijd makkelijk gaat. Bij ons worden er in de familie/ schoonfamilie wel eens opmerkingen gemaakt in het algemeen. Dat ze het leuk zouden vinden. Mijn ouders bijvoorbeeld ook. Maar verder gelukkig niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Blom, veel sterkte! Hoe gaat het nu met je?

Ik vind die vragen vanuit de omgeving ook niet echt handig. Je weet niet of het een gevoelig onderwerp is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Heftig Blóm, hopelijk voel je je snel wat beter, al zal het natuurlijk emotioneel zijn.
Zo heb je 3 dagen niks en zo heb je een heel boek om bij te lezen! :)
Welkom nieuwe dames: Sunny, Blom, Linn en Lauren!
Om het leren kennen wat te bespoedigen heb ik ook een plaatje toegevoegd :D
Ik heb er een notitiebriefje bij gepakt dus ik hoop dat ik niemand oversla.

@Vivavette eerlijk gezegd is de verwachting dat ze er niet meer helemaal overheen groeit...Meestal gebeurt dat wel in het eerste jaar. Nu is het afwachten of ze oud kan worden met wat er overblijft.

@Blom heftig van je miskraam, dan heb je best even gehad om te dromen. Ik hoop dat jullie droom snel echt uit mag komen! Misschien ook wel een opluchting dat het voorbij is? Er op wachten lijkt me heel lastig.

@ Warmpjes Ik heb juist een hele makkelijke zwangerschap gehad, ik ben gewoon niet zo goed in zwanger zijn haha. Ik ben nog al een rauwdauw en ik kan niet zo goed omgaan met de beperkingen die zwanger zijn met zich meebrengt, in mijn werk bijvoorbeeld.
En jeetje wat een reis naar jullie eerste! Ik kan me voorstellen dat de moed je dan af en toe in de schoenen zakt!
En bij jullie is het grote wachten begonnen, spannend!

@ Linn Jullie hebben ook lang moeten wachten zeg! Extra frustrerend als het eerst zo snel raak is. Ik hoop dat het nu sneller gaat voor jullie. Als er veel mee bezig zijn echt stress geeft kan loslaten wel helpen, maar ik geloof niet dat er mee bezig zijn op zichzelf negatieve invloed heeft hoor.

@ Pinguin Wat een flauwe opmerking van je schoonouders zeg. Dat je het op een gegeven moment verwacht hoeft toch niet te betekenen dat je dan ook niet meer enthousiast bent als het gebeurt.

Zoals ik al zei was onze dochter een cadeautje, het was dus wel duidelijk dat ze niet gepland was (vriend en ik woonden niet eens in hetzelfde land haha). Dat gaf wel hele leuke momenten met vertellen, iedereen was ook super blij!

Nu met de tweede krijgen we al een tijdje vragen over. In het begin probeerde ik nog geheimzinnig te doen maar inmiddels weet iedereen die dicht bij ons staat wel dat we dit najaar er weer voor gaan. Dan is het ook maar duidelijk als in ineens niet meer drink.

Hebben jullie nog dingen die jullie gelijk zouden ontmaskeren? Corona en dus minder sociale gelegenheden maken het wel makkelijker natuurlijk. Ergens vind ik dat ook wel fijn.

Fijne zondag iedereen!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ook dan ernaar vragen/de vraag voor een tweede krijgen vind ik stom, ik kan dan best recalcitrant worden haha
Ik heb één vriendin die het weet, omdat ik een tijdje terug werd overspoeld met gevoelens/twijfel voor een tweede. Ik weet van haar dat zij voor een derde willen dus wellicht zijn we tegelijk zwanger :) Bij haar tweede waren we ongeveer zes weken samen zwanger, maar toen wist zij het natuurlijk niet.

Er zijn denk ik niet écht dingen die mij ontmaskeren. Ik drink eigenlijk al vrijwel niet meer sinds we ‘begonnen’ voor ons zoontje en na de bevalling/na de bv heb ik het niet-drinken eigenlijk doorgezet. Ik mis het niet en ik kan ook veel minder hebben (en ik hou niet van controleverlies 😅). Heel misschien merken ze het aan dat ik geen carpaccio of sushi eet, maarja je kan op een bepaald moment ook gewoon zin hebben in iets anders. ALS je al samen eet, dat is inderdaad nu met Corona toch anders.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallo!
Mag ik ook nog meeschrijven? Man en ik hebben de knoop doorgehakt: we gaan voor een derde! Oudste is nu 5, jongste 2 en hoewel het nu net weer iets rustiger wordt, kiezen we toch nog een keer voor drukte 😅
Wij zijn beide 32, ik ben net gestopt met de pil. Ik verwacht rond 16/11 ongesteld te moeten worden, dus dat gaan we zien. Bij dochter was ik meteen de eerste ronde zwanger en bij zoon de derde ronde, al was ik toen wel al bewust iets vroeger gestopt met de pil om te “ontwennen”. Dat nu niet gedaan, en de pil braaf ingeruild voor foliumzuur 😊 tussen de zwangerschappen trouwens ook een miskraam gehad. Een hele vroege weliswaar, maar toch. Ook bij beide kinderen heftige bevallingen gehad waardoor ik laaaaang heb getwijfeld of ik het nog wel een keer aandurf, dus dat wordt nog spannend als het lukt..
Ik probeer trouwens regelmatig alles te lezen en te reageren, maar dat lukt niet altijd even braaf. Ik doe in ieder geval mijn best 😉
Joe!
Hoi Menmo!
Welkom! Leuk dat jullie voor een derde gaan! Mooi gemengde groep zo.
Wij sluiten een derde ook niet uit maar dat hangt wel heel erg af van hoe het kind is/de kinderen samen zijn.
We gaan voor de one-at-a-time aanpak😁
Hadden jullie vooraf een idee hoeveel kinderen jullie wilden?

@Pinguin ik vind het vooral van kennissen en collega's erg vervelend. En onbeleefd ook. Voor naasten vind ik het nu eigenlijk wel leuk (moest wel wennen) dat ze het weten. Ze leven gewoon erg mee :)
Alle reacties Link kopieren Quote
Wij hebben aan familie en vrienden verteld dat we nu voor een tweede gaan :) wij hadden dit bij onze eerste ook vooraf al gedeeld en ik vond dit heel fijn. Wij hebben alleen maar leuke en lieve reacties gehad en ik vind het persoonlijk fijn om gewoon eerlijk te zijn.

Zelf heb ik niet vaak de vraag gehad wanneer een tweede zou komen maar mijn man kreeg die vraag wel super vaak. Van collega's en op het sportveld, de vraag kwam dan vooral van andere mannen en volgens mij vond mijn man het nooit vervelend.
Hij was wel eerder klaar voor een tweede dan ik, ik heb langer getwijfeld over een tweede maar nu voelt het voor mij als de perfecte tijd.
Alle reacties Link kopieren Quote
@Dinosaus we hebben altijd gedacht “2 of 3” (man 2, ik 3). Voor de 2e er was zat man ook op 3. Alleen, toen kwam de bevalling van 2.. Die was dusdanig dramatisch dat er een klachtenprocedure is geweest tegen het ziekenhuis en een hoop gedoe. Toen hebben we echt gedacht “nooit meer”. In het ziekenhuis ook aangegeven dat door hun toedoen onze wens voor een 3e aangetast werd. Ben dus heel benieuwd hoe dat zal lopen mocht het met een 3e lukken.

Qua opmerkingen: ik merk dat 2 toch wel de standaard is. “2 is wel genoeg toch?” hoor ik dan, en er wordt er van uit gegaan dat je niet voor een groter gezin kiest. Al kan dat bij mij dus zijn (in ieder geval van mensen die onze situatie kennen) dat we hele andere redenen hebben om niet voor een 3e te gaan 😉
Welkom Menmo! Spannend, voor een derde gaan na je eerdere ervaringen!

Mijn bevalling was niet traumatisch maar ik zou het ook graag heel anders hebben mocht het nog een keer mogen gebeuren.

Ik werd met 38w ingeleid vanwege pre-eclampsie en 24 uur na de bevalling zette dat helaas toch door en belandde ik helaas in het Hellp syndroom, was heel naar en daardoor langer in het zkh moeten blijven. Maar goed de bevalling zelf verliep prima en het was dus wel een goede keus om in te gaan leiden.

Mocht er nog een baby komen hoop ik echt op een thuisbevalling, dat lijkt me zoveel fijner.

Zijn er meer die een eventuele volgende bevalling graag anders zouden hebben?

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven