Actueel
alle pijlers
Achterstand vrouwen op Nederlandse arbeidsmarkt
woensdag 21 november 2018 om 18:32
Als vervolg op actueel/nederlandse-vrouwen-moeten-meer ... #p29270079
Het artikel wat de aanleiding was voor dat topic:
Achterstand vrouwen kost Nederlandse economie €100 mrd
Nederland laat een enorme bron van welvaart en welzijn onbenut door de hardnekkige achterstelling van vrouwen op de arbeidsmarkt. Als Nederland op het vlak van gendergelijkheid net zo goed zou scoren als de best presterende landen om ons heen, zou de economie een extra impuls krijgen van €114 mrd, oftewel 17%. Bij volledige gelijkheid van mannen en vrouwen zouden alle Nederlanders samen €221 mrd rijker zijn, een plus van 32%.
Dat blijkt uit onderzoek dat adviesorganisatie McKinsey woensdag aanbiedt aan minister Ingrid van Engelshoven, die onderwijs en emancipatie in haar portefeuille heeft.
Zielig
De onderzoekers constateren dat een complex systeem is ontstaan, dat 'typisch is voor Nederland' en zichzelf in stand houdt. Vrouwen werken massaal in het onderwijs en de zorg, sectoren met veel deeltijdbanen en een relatief lage bijdrage aan het bruto binnenlands product. Ze nemen onevenredig veel onbetaalde zorgtaken op hun schouders en worden ook nog eens belemmerd door 'uitgesproken opvattingen en sociale normen' rond werkende moeders en de school- en beroepskeuze van meisjes.
[knip]
Als Nederlandse vrouwen vier uur zouden vastplakken aan de 27 uur die ze per week werken, komen ze op het West-Europese gemiddelde. Ook hun financiële zekerheid is daarmee gediend. Als vrouwen die ondanks een 'kleine' deeltijdbaan van minder dan twintig uur afhankelijk zijn van een partner, vijf uur extra zouden werken, zouden 230.000 vrouwen economische zelfstandigheid verwerven. En al bij een uur extra werk in de zorg en het onderwijs zouden de personeelstekorten in die sectoren theoretisch zijn opgelost.
Linkje naar het hele artikel: https://fd.nl/economie-politiek/1269419 ... &s_cid=671
En mijn vragen daarbij:
Wanneer gaan we zorgtaken en het huishouden eens eerlijk verdelen?
Hoe krijgen we 'de Nederlandse vrouw' zover dat ze vier dagen gaat werken? Of op z'n minst vijf uur meer dan nu?
Hoe zorgen we ervoor dat het ook voor mannen gewoon wordt om maximaal vier dagen te werken?
Het artikel wat de aanleiding was voor dat topic:
Achterstand vrouwen kost Nederlandse economie €100 mrd
Nederland laat een enorme bron van welvaart en welzijn onbenut door de hardnekkige achterstelling van vrouwen op de arbeidsmarkt. Als Nederland op het vlak van gendergelijkheid net zo goed zou scoren als de best presterende landen om ons heen, zou de economie een extra impuls krijgen van €114 mrd, oftewel 17%. Bij volledige gelijkheid van mannen en vrouwen zouden alle Nederlanders samen €221 mrd rijker zijn, een plus van 32%.
Dat blijkt uit onderzoek dat adviesorganisatie McKinsey woensdag aanbiedt aan minister Ingrid van Engelshoven, die onderwijs en emancipatie in haar portefeuille heeft.
Zielig
De onderzoekers constateren dat een complex systeem is ontstaan, dat 'typisch is voor Nederland' en zichzelf in stand houdt. Vrouwen werken massaal in het onderwijs en de zorg, sectoren met veel deeltijdbanen en een relatief lage bijdrage aan het bruto binnenlands product. Ze nemen onevenredig veel onbetaalde zorgtaken op hun schouders en worden ook nog eens belemmerd door 'uitgesproken opvattingen en sociale normen' rond werkende moeders en de school- en beroepskeuze van meisjes.
[knip]
Als Nederlandse vrouwen vier uur zouden vastplakken aan de 27 uur die ze per week werken, komen ze op het West-Europese gemiddelde. Ook hun financiële zekerheid is daarmee gediend. Als vrouwen die ondanks een 'kleine' deeltijdbaan van minder dan twintig uur afhankelijk zijn van een partner, vijf uur extra zouden werken, zouden 230.000 vrouwen economische zelfstandigheid verwerven. En al bij een uur extra werk in de zorg en het onderwijs zouden de personeelstekorten in die sectoren theoretisch zijn opgelost.
Linkje naar het hele artikel: https://fd.nl/economie-politiek/1269419 ... &s_cid=671
En mijn vragen daarbij:
Wanneer gaan we zorgtaken en het huishouden eens eerlijk verdelen?
Hoe krijgen we 'de Nederlandse vrouw' zover dat ze vier dagen gaat werken? Of op z'n minst vijf uur meer dan nu?
Hoe zorgen we ervoor dat het ook voor mannen gewoon wordt om maximaal vier dagen te werken?
woensdag 21 november 2018 om 21:28
Wat is er mis mee om te werken voor je geld? Ook tot je 68e (of langer).Gebruna schreef: ↑21-11-2018 19:48En wat te denken van de vele vrouwen die alleenstaand zijn en die vanaf hun 18e jaar al fulltime (moeten) werken, simpelweg om in hun eigen levensonderhoud te kunen voorzien. Nog maar kort geleden kregen die te horen dat zij 50 jaar lang fulltime zullen moeten werken voordat er sprake kan zijn van pensioen.
woensdag 21 november 2018 om 21:39
Laten we dan beginnen met werken in de zorg te laten lonen. Het uurloon is om te huilen en de werkdruk torenhoog voor de meeste mensen.Sara9876 schreef: ↑21-11-2018 21:23Heel veel vrouwen (en veel minder mannen) in de zorg (dus de mensen met de juiste opleiding en ervaring!) werken parttime. De personeelsproblemen in de zorg zijn dus het makkelijkst op te lossen als vrouwen iets meer gaan werken.
Ik zou eerlijk gezegd niet weten hoe je het anders op korte (en lange) termijn kunt oplossen.
Geen wonder dat men het niet fulltime volhoudt.
woensdag 21 november 2018 om 21:45
Gebruna schreef: ↑21-11-2018 19:48En wat te denken van de vele vrouwen die alleenstaand zijn en die vanaf hun 18e jaar al fulltime (moeten) werken, simpelweg om in hun eigen levensonderhoud te kunen voorzien. Nog maar kort geleden kregen die te horen dat zij 50 jaar lang fulltime zullen moeten werken voordat er sprake kan zijn van pensioen.
(…)
Toch best vreemd, dat als het om alleenstaande vrouwen (en mannen) gaat, dat helemaal niemand de vraag stelt, of zegt het belangrijk te vinden, "of dit wel een vrije keuze is"......
Waarom zou je die vraag stellen bij alleenstaande mensen en niet bij mensen in een relatie? Er moet toch altijd wel iemand werken over het algemeen?
woensdag 21 november 2018 om 21:51
Ja, dit.COtweepuntnul schreef: ↑21-11-2018 18:45Door het vooraf te bespreken voordat je aan kinderen begint.
Ik heb het als eis gesteld. We willen beide kinderen dus we gaan het ook verdelen. Beide vier dagen.
Je moet op cruciale momenten in je relatie praten over de verdeling van werk, huishouden en eventueel kinderen.
Nu wilde mijn man hetzelfde als ik, dus ik heb heel makkelijk praten, maar toch is dit bij ons o.a. onderwerp van gesprek geweest:
- in de beginfase van de relatie
- toen we wilden gaan samenwonen
- voordat ik zwanger werd
Ik heb nooit minder dan 32 uur in de week gewerkt en dat ben ik ook niet van plan.
woensdag 21 november 2018 om 22:10
Hier hebben we die dingen ook uitgebreid besproken. Eerlijk gezegd snap ik niet waarom je kinderen zou willen met een man die totaal geen enkele concessie wil doen? Daar laat je je toch in de eerste plaats niet door bezwangeren?Poppy_del_Rio schreef: ↑21-11-2018 21:51Ja, dit.
Je moet op cruciale momenten in je relatie praten over de verdeling van werk, huishouden en eventueel kinderen.
Nu wilde mijn man hetzelfde als ik, dus ik heb heel makkelijk praten, maar toch is dit bij ons o.a. onderwerp van gesprek geweest:
- in de beginfase van de relatie
- toen we wilden gaan samenwonen
- voordat ik zwanger werd
Ik heb nooit minder dan 32 uur in de week gewerkt en dat ben ik ook niet van plan.
Een kind heeft zorg nodig, hoe zie je dat voor je? Hoe kun je zo'n vraag niet met elkaar bespreken als je zo'n grote stap zet?
woensdag 21 november 2018 om 22:11
Mijn man vond het niet noodzakelijk om parttime te gaan werken geloof ik, maar mijn redenering was weinig tegenin te brengen dus dit is het geworden. Als je minder stevig in je schoenen staat dan ik, kan ik me indenken dat je dan al snel het klassieke anderhalfverdienersmodel krijgt. En als dat niet de bedoeling was, is dat zonde.Poppy_del_Rio schreef: ↑21-11-2018 21:51Ja, dit.
Je moet op cruciale momenten in je relatie praten over de verdeling van werk, huishouden en eventueel kinderen.
Nu wilde mijn man hetzelfde als ik, dus ik heb heel makkelijk praten, maar toch is dit bij ons o.a. onderwerp van gesprek geweest:
- in de beginfase van de relatie
- toen we wilden gaan samenwonen
- voordat ik zwanger werd
Ik heb nooit minder dan 32 uur in de week gewerkt en dat ben ik ook niet van plan.
woensdag 21 november 2018 om 22:16
Misschien nog belangrijk om toe te voegen dat de meeste van mijn collega's in de eerstelijnszorg er nog wel een baan naast hebben. Met name vakantiewerk zoals schoonmaak. Is echt heel normaal... en tegelijkertijd heel raar eigenlijk als je hbo opgeleid bent.
Maar daarom vraag ik me ook af of die cijfers wel kloppen. Op papier werken we misschien parttime in de zorg. Maar in de praktijk studeren we, hebben een bijbaan, of zijn ondernemer (ik geef weleens cursussen bijvoorbeeld, op zzp-basis, buiten mijn loondienst om).
Maar daarom vraag ik me ook af of die cijfers wel kloppen. Op papier werken we misschien parttime in de zorg. Maar in de praktijk studeren we, hebben een bijbaan, of zijn ondernemer (ik geef weleens cursussen bijvoorbeeld, op zzp-basis, buiten mijn loondienst om).
woensdag 21 november 2018 om 22:18
Dit is ook wel zo ja. Als je gewoon blijft werken in de zorg/ onderwijs, al is het maar een uur of 20, dan zul je niet snel omkomen van de honger na een scheiding. Door de tekorten kun je altijd wel enkele uren meer gaan werken en zo in je eigen levensonderhoud voorzien.Zalmsnipper schreef: ↑21-11-2018 20:35Eens met Ikigai. Persoonlijk denk ik ook dat er helemaal niets mis is met 20 uur contracten in zorg of onderwijs. Wanneer huwelijk of relatie strandt is er voldoende opleiding en relevante werkervaring aanwezig om eigen broek op te houden.
Ik krijg echt tranen in mijn ogen van (meestal) vrouwen die fulltime thuisblijven voor de vaat en de kids, geen opleiding hebben en na 15 jaar aan de kant gezet worden.
Ook helemaal eens mbt dat toeslagen enkel op basis van fulltime werken of opleiding toegekend zouden moeten worden.
Ik ken trouwens best wat docenten die parttime werken en die kunnen prima rondkomen van hun salaris. In de zorg is dat lastiger, heb ik het idee. Daar liggen de lonen toch wel echt bedroevend laag.
woensdag 21 november 2018 om 22:24
Maar waarom zouden vrouwen het moeilijker hebben? Ik wil best bijdragen en werken voor mensen die daartoe niet in staat zijn, maar niet voor vrouwen die 'een bewuste keuze maken om thuis te blijven'.
Ik zou niet weten waarom ik die zou moeten ondersteunen?
woensdag 21 november 2018 om 22:34
Voor wie gereageerd heeft op mijn eerdere post:
https://www.rijksoverheid.nl/actueel/ni ... eltijdwerk
Ik ben het als eerste (en als laatste) eens met ieder die zegt dat iedereen voor zijn eigen inkomen zou moeten werken - of samen met een partner besluit daar een (andere) verdeling in te kiezen.
De meeste mensen hebben (kunnen) daarin niets te kiezen, o.a. m/v die alleenstaande is; daarvan vindt men het dus niet "belangrijk om de vraag te stellen of dit wel een vrije keuze is".
Maar dat in het artikel (zie linkje) wordt gezegd:
“…En zo lijken vrouwen te vaak voor een kleine deeltijdbaan te kiezen. Belangrijk daarbij is dat we de vraag stellen of dit wel een vrije keuze is…”
Daarin lijkt het alsof die vrouw met kinderen + deeltijdbaan nog steeds de onderdrukte vrouw is die vanuit de emancipatiegedachte ‘bevrijd’ zou moeten worden, terwijl heel veel vrouwen er gewoon heel bewust, samen met hun partner, voor kiezen de dingen te doen zoals zij die doen. En dat prima vinden.
De druk op die parttime werkende vrouwen komt vooral voort uit de argumenten die de overheid aandraagt:
“…Nederland scoort in het onderzoek op belangrijke indicatoren het laagst van West-Europa. Zo maken Nederlandse vrouwen het minste aantal betaalde arbeidsuren, is het gemiddelde maandinkomen het laagst, zijn vrouwen heel erg ondervertegenwoordigd in managementposities en kiezen er nergens in de omliggende landen zo weinig meisjes voor beta-opleidingen….”
Mijn punt was dus: misschien wíllen we het in Nederland wel zoals het nu is; gaat het prima zo, vinden we het eigenlijk wel goed, zouden vrouwen in andere landen misschien juist wat meer op Nederland willen lijken?
Ik lees uit dat hele onderzoek voornamelijk economische motieven ten behoeve van 'het land' en de bereidheid om er (KOT e.d.) nog wat miljoenen tegenaan te gooien om 100 miljard extra inkomsten te genereren.
https://www.rijksoverheid.nl/actueel/ni ... eltijdwerk
Ik ben het als eerste (en als laatste) eens met ieder die zegt dat iedereen voor zijn eigen inkomen zou moeten werken - of samen met een partner besluit daar een (andere) verdeling in te kiezen.
De meeste mensen hebben (kunnen) daarin niets te kiezen, o.a. m/v die alleenstaande is; daarvan vindt men het dus niet "belangrijk om de vraag te stellen of dit wel een vrije keuze is".
Maar dat in het artikel (zie linkje) wordt gezegd:
“…En zo lijken vrouwen te vaak voor een kleine deeltijdbaan te kiezen. Belangrijk daarbij is dat we de vraag stellen of dit wel een vrije keuze is…”
Daarin lijkt het alsof die vrouw met kinderen + deeltijdbaan nog steeds de onderdrukte vrouw is die vanuit de emancipatiegedachte ‘bevrijd’ zou moeten worden, terwijl heel veel vrouwen er gewoon heel bewust, samen met hun partner, voor kiezen de dingen te doen zoals zij die doen. En dat prima vinden.
De druk op die parttime werkende vrouwen komt vooral voort uit de argumenten die de overheid aandraagt:
“…Nederland scoort in het onderzoek op belangrijke indicatoren het laagst van West-Europa. Zo maken Nederlandse vrouwen het minste aantal betaalde arbeidsuren, is het gemiddelde maandinkomen het laagst, zijn vrouwen heel erg ondervertegenwoordigd in managementposities en kiezen er nergens in de omliggende landen zo weinig meisjes voor beta-opleidingen….”
Mijn punt was dus: misschien wíllen we het in Nederland wel zoals het nu is; gaat het prima zo, vinden we het eigenlijk wel goed, zouden vrouwen in andere landen misschien juist wat meer op Nederland willen lijken?
Ik lees uit dat hele onderzoek voornamelijk economische motieven ten behoeve van 'het land' en de bereidheid om er (KOT e.d.) nog wat miljoenen tegenaan te gooien om 100 miljard extra inkomsten te genereren.
woensdag 21 november 2018 om 22:34
Ach ja, man en ik zijn 13 jaar geleden gestart met beide 3 dagen werken, zo bijzonder is dat niet. Dat werkte niet meer voor ons en sindsdien hebben we twee keer werk en zorgen gewijzigd. Het enige dat wij moeten doen is ons gezin draaiend houdend, hoe wij dat doen is aan ons.
Hoe een ander dat invult moeten zij ook zelf weten. Wat dat economisch betekent zal me worst wezen.
Hoe een ander dat invult moeten zij ook zelf weten. Wat dat economisch betekent zal me worst wezen.
woensdag 21 november 2018 om 22:36
Dit inderdaad.Hetvrijewoord schreef: ↑21-11-2018 22:09Waarom worden allerlei stellingen altijd klakkeloos voor waar aangenomen?
Waarom moeten Nederland per se een Europees gemiddelde halen?
Waarom moet er per se 100 miljard bij?
woensdag 21 november 2018 om 22:45
Ja, dit is in het kort wat ik zojuist ook beschreef.Hetvrijewoord schreef: ↑21-11-2018 22:09Waarom worden allerlei stellingen altijd klakkeloos voor waar aangenomen?
Waarom moeten Nederland per se een Europees gemiddelde halen?
Waarom moet er per se 100 miljard bij?
Aangezien we er alsmaar (als individuele huishoudens) niet op vooruit zijn gegaan gedurende de afgelopen 40 jaar (zie Rabo rapport), rijst m.i. ook de vraag wat al die 'economische zelfstandigheid van wieg tot het graf' alle inwoners mag kosten.
Of MOET kosten voor iedereen die geen gezin heeft en voor wie er dus niets te kiezen valt.
donderdag 22 november 2018 om 08:21
En ik ken ook niemand in het onderwijs die niet structureel overwerkt.
Ze zijn trouwens zelfs bezig om in het VO de fulltime aanstelling aan te passen, waarschijnlijk zo dat mijn 0,8 fte opeens toch officieel bijna wel 1,0 fte is. Wat het nu allang onofficieel wel is. Leuke theorie in dat artikel, maar slaat in de praktijk kant noch wal.
donderdag 22 november 2018 om 08:41
Precies dit.Gatinmijnsok schreef: ↑21-11-2018 22:34Ach ja, man en ik zijn 13 jaar geleden gestart met beide 3 dagen werken, zo bijzonder is dat niet. Dat werkte niet meer voor ons en sindsdien hebben we twee keer werk en zorgen gewijzigd. Het enige dat wij moeten doen is ons gezin draaiend houdend, hoe wij dat doen is aan ons.
Hoe een ander dat invult moeten zij ook zelf weten. Wat dat economisch betekent zal me worst wezen.
donderdag 22 november 2018 om 09:04
donderdag 22 november 2018 om 11:05
Ik wil dan eerst zorgen voor goedkoper wonen zodat ik juist niet meer afhankelijk ben en ook een paar maanden weg kan blijven per jaar.MadameJean schreef: ↑21-11-2018 19:06Mag je zelf weten. Maar ik vind: niet meer toeslag als de parttimefactor er de oorzaak van is dat je salaris daalt v
En wat blondie zegt, ik wil helemaal niet meer werken en ook niet gedwongen worden als dat helemaal niet hoeft.
donderdag 22 november 2018 om 11:31
ik ook!Man werkt meer dan volledig, we hebben 3 jonge kinderen waarvan 1 meervoudig beperkt, onze hypotheek is over 3 jaar volledig afgelost doordat ik voor de kinderen meer dan volledig heb gewerkt. Met als doel, ooit wanneer er kinderen zijn ik fors ga minderen. Man heeft WO met goed resultaat behaald, we hebben thuis de zorg voor beperkt kind altijd geregeld, ik zie alleen maar voordelen.
En ik hoor het wel om mij heen, je eigen ontwikkeling etc etc jajaja
Ik kan altijd rijden voor school, andere ouders moeten werken, ik ben vrijwilliger op de dagbesteding van beperkte dochter, man kan lange dagen maken en daardoor een aardig gezinsinkomen realiseren. Laat iedereen doen waar hun gezin het beste op gedijt.
donderdag 22 november 2018 om 11:36
Hier wil ik serieus op reageren, gemeente is verplicht jou/dochter een pgb uit te betalen. Dat is bij de wet geregeld, of je nu niet werkt, deeltijd of voltijd.snoepzak schreef: ↑21-11-2018 19:49Hier ben ik het helemaal mee eens. Ik snap dat toen vrouwen nog niet werkte als er kinderen kwamen, dat je dan thuis kon komen en mocht verwachten dat je niks meer in huis hoefde te doen en het eten klaarstond. Maar nu werk ik 28u en gaat mijn man er nog steeds heel makkelijk vanuit dat ik alles wel regel "want jij werkt toch minder". Grappig is dat aan de andere kant de gemeente met haar jeugdwet staat en ik pgb nodig had voor mijn dochter. Dan vragen ze dus serieus of je niet zelf minder kan gaan werken en meer kan zorgen "want jij bent toch de moeder". Volgens mij hadden moeders in de jaren 70 het zo gek nog niet. Ja, ze hadden geen keus, maar ze hadden zeker wel een relaxter leven.
En als je wil kan je ook een zorgovereenkomst voor jezelf maken zodat je er een inkomen uit kan halen. Per Saldo is een heel handige site, veel info te vinden over pgb en gemeente. Zorg wel dat je een lange adem hebt
donderdag 22 november 2018 om 12:10
Onze situatie zie ik om mij heen (helaas) ook vaak. Hetzij minder heftig dan hier.
Bij de zwangerschap de beloftes om alles eerlijk te verdelen. Ook met de werkgevers besproken. En dan wil de baas van mijn man ineens niet aan deeltijd. En mijn baas vindt er wat van dat ik mijn kind in de opvang dump... (17 jaar geleden alweer).
Ook familie spreekt een sort van schande dat ik mijn man zoveel in huis laat doen.... En hij krijgt enorm veel credits als hij een keer de koffie serveert en een luier verschoont als ze op visite zijn.
Uiteindelijk ben ik op 3 dagen blijven hangen (er was destijds ook een enorme wachtlijst bij de opvang) en mijn man heeft met een andere baan 4 dagen kunnen afdwingen.
Helaas heeft mijn man het in zijn hoofd gehaald dat als de kinderen eenmaal op de middelbare school zitten hij weer 5 dagen mag werken.
En toen begonnen de problemen rond onze jongste dochter. Die heeft (blijkt nu) een erfelijke stofwisselingsziekte en autisme (komt vaker voor in die combinatie). Gaat nauwelijks naar school en heeft heel veel hulp nodig om eventueel toch iets van een diploma te halen.
Dat mag ik nu helemaal oplossen. Nou ja na werktijd doet man wel iets maar instanties e.d houden toch de kantooruren aan. En overdag heeft mijn dochter nog een beetje energie dus als papa thuiskomt is de energie op en heeft helpen met huiswerk geen zin meer.
Man heeft net een andere baan en ik heb nog gezegd dat hij voor minder uren moet gaan, maar hij heeft dit (weer) totaal genegeerd. Financieel kan het, maar hij wil het niet.
Ik baal hier zo enorm van... En ook voor dochter wil ik echt geen ruzie; zij heeft nu echt stabiliteit nodig.
Ik kan natuurlijk ook zoveel gaan werken maar dan staat dochter in de kou.
En dat is wat ik om me heen zie; vrouwen laten hun gezin nu eenmaal niet stikken. Als zij niet inspringen als het nodig is dan staat hun kind in de kou. Ik zag het ook toen bij vrienden hun dochter in het ziekenhuis terechtkwam met een infectie. Mama neemt vrij (of zorgverlof) papa werkt gewoon door.
En twee jaar terug zag ik het ook toen mijn schoonmoeder ernstig ziek werd; de mannen kwamen echt alleen buiten kantoortijden.
En werkgevers zitten daar ook niet zo op te wachten is mijn ervaring. Die willen het liefst een werknemer zonder privé leven, en dan kom je toch vaker op een man uit...
Ik weet niet hoe dit soort situaties in het buitenland worden opgelost eigenlijk. Wel ken ik iemand in Frankrijk die juist heel erg baalt dat deeltijd geen optie is en zij heeft haar kinderen iet echt zien opgroeien.
Willen wij dat ook hier?
Samen deeltijd is toch (voor het gezin dan) in mijn ogen de mooiste oplossing?
Bij de zwangerschap de beloftes om alles eerlijk te verdelen. Ook met de werkgevers besproken. En dan wil de baas van mijn man ineens niet aan deeltijd. En mijn baas vindt er wat van dat ik mijn kind in de opvang dump... (17 jaar geleden alweer).
Ook familie spreekt een sort van schande dat ik mijn man zoveel in huis laat doen.... En hij krijgt enorm veel credits als hij een keer de koffie serveert en een luier verschoont als ze op visite zijn.
Uiteindelijk ben ik op 3 dagen blijven hangen (er was destijds ook een enorme wachtlijst bij de opvang) en mijn man heeft met een andere baan 4 dagen kunnen afdwingen.
Helaas heeft mijn man het in zijn hoofd gehaald dat als de kinderen eenmaal op de middelbare school zitten hij weer 5 dagen mag werken.
En toen begonnen de problemen rond onze jongste dochter. Die heeft (blijkt nu) een erfelijke stofwisselingsziekte en autisme (komt vaker voor in die combinatie). Gaat nauwelijks naar school en heeft heel veel hulp nodig om eventueel toch iets van een diploma te halen.
Dat mag ik nu helemaal oplossen. Nou ja na werktijd doet man wel iets maar instanties e.d houden toch de kantooruren aan. En overdag heeft mijn dochter nog een beetje energie dus als papa thuiskomt is de energie op en heeft helpen met huiswerk geen zin meer.
Man heeft net een andere baan en ik heb nog gezegd dat hij voor minder uren moet gaan, maar hij heeft dit (weer) totaal genegeerd. Financieel kan het, maar hij wil het niet.
Ik baal hier zo enorm van... En ook voor dochter wil ik echt geen ruzie; zij heeft nu echt stabiliteit nodig.
Ik kan natuurlijk ook zoveel gaan werken maar dan staat dochter in de kou.
En dat is wat ik om me heen zie; vrouwen laten hun gezin nu eenmaal niet stikken. Als zij niet inspringen als het nodig is dan staat hun kind in de kou. Ik zag het ook toen bij vrienden hun dochter in het ziekenhuis terechtkwam met een infectie. Mama neemt vrij (of zorgverlof) papa werkt gewoon door.
En twee jaar terug zag ik het ook toen mijn schoonmoeder ernstig ziek werd; de mannen kwamen echt alleen buiten kantoortijden.
En werkgevers zitten daar ook niet zo op te wachten is mijn ervaring. Die willen het liefst een werknemer zonder privé leven, en dan kom je toch vaker op een man uit...
Ik weet niet hoe dit soort situaties in het buitenland worden opgelost eigenlijk. Wel ken ik iemand in Frankrijk die juist heel erg baalt dat deeltijd geen optie is en zij heeft haar kinderen iet echt zien opgroeien.
Willen wij dat ook hier?
Samen deeltijd is toch (voor het gezin dan) in mijn ogen de mooiste oplossing?
donderdag 22 november 2018 om 14:06
Wat een vreselijke situatie en inderdaad het komt veel meer voor. Mannen zijn in veel gevallen nog steeds niet bereid om zorgtaken op zich te nemen. Ja, een gezellige papadag, waarop dan voornamelijk leuke dingen worden gedaan en dan natuurlijk wel de overige dagen 4x9 werken, want je zou ook op de andere dagen je kind eens kunnen brengen/ halen, dat zou wel erg ver gaan.Gelukspopje schreef: ↑22-11-2018 12:10Onze situatie zie ik om mij heen (helaas) ook vaak. Hetzij minder heftig dan hier.
Bij de zwangerschap de beloftes om alles eerlijk te verdelen. Ook met de werkgevers besproken. En dan wil de baas van mijn man ineens niet aan deeltijd. En mijn baas vindt er wat van dat ik mijn kind in de opvang dump... (17 jaar geleden alweer).
Ook familie spreekt een sort van schande dat ik mijn man zoveel in huis laat doen.... En hij krijgt enorm veel credits als hij een keer de koffie serveert en een luier verschoont als ze op visite zijn.
Uiteindelijk ben ik op 3 dagen blijven hangen (er was destijds ook een enorme wachtlijst bij de opvang) en mijn man heeft met een andere baan 4 dagen kunnen afdwingen.
Helaas heeft mijn man het in zijn hoofd gehaald dat als de kinderen eenmaal op de middelbare school zitten hij weer 5 dagen mag werken.
En toen begonnen de problemen rond onze jongste dochter. Die heeft (blijkt nu) een erfelijke stofwisselingsziekte en autisme (komt vaker voor in die combinatie). Gaat nauwelijks naar school en heeft heel veel hulp nodig om eventueel toch iets van een diploma te halen.
Dat mag ik nu helemaal oplossen. Nou ja na werktijd doet man wel iets maar instanties e.d houden toch de kantooruren aan. En overdag heeft mijn dochter nog een beetje energie dus als papa thuiskomt is de energie op en heeft helpen met huiswerk geen zin meer.
Man heeft net een andere baan en ik heb nog gezegd dat hij voor minder uren moet gaan, maar hij heeft dit (weer) totaal genegeerd. Financieel kan het, maar hij wil het niet.
Ik baal hier zo enorm van... En ook voor dochter wil ik echt geen ruzie; zij heeft nu echt stabiliteit nodig.
Ik kan natuurlijk ook zoveel gaan werken maar dan staat dochter in de kou.
En dat is wat ik om me heen zie; vrouwen laten hun gezin nu eenmaal niet stikken. Als zij niet inspringen als het nodig is dan staat hun kind in de kou. Ik zag het ook toen bij vrienden hun dochter in het ziekenhuis terechtkwam met een infectie. Mama neemt vrij (of zorgverlof) papa werkt gewoon door.
En twee jaar terug zag ik het ook toen mijn schoonmoeder ernstig ziek werd; de mannen kwamen echt alleen buiten kantoortijden.
En werkgevers zitten daar ook niet zo op te wachten is mijn ervaring. Die willen het liefst een werknemer zonder privé leven, en dan kom je toch vaker op een man uit...
Ik weet niet hoe dit soort situaties in het buitenland worden opgelost eigenlijk. Wel ken ik iemand in Frankrijk die juist heel erg baalt dat deeltijd geen optie is en zij heeft haar kinderen iet echt zien opgroeien.
Willen wij dat ook hier?
Samen deeltijd is toch (voor het gezin dan) in mijn ogen de mooiste oplossing?
Ik ben steeds opnieuw weer zo blij met mijn eigen man als ik dit soort verhalen lees. Hij doet alles vanzelfsprekend en onverwachte situaties lossen we 50/50 op, zoals het uitkomt. Helaas is dit nog altijd zeer zeldzaam.
donderdag 22 november 2018 om 14:12
Is er hier een goede rekenaar of een arbeidsmarktdeskundige die duidelijk kan maken hoe men aan die 100 miljard komt? Dat is namelijk 100 met 9 nullen: 100.000.000.000
Er zijn in het derde kwartaal 2018 in Nederland in totaal 4.294.000 parttimers.
Als die allemaal 5 uren per week extra zouden werken, kom je uit op 21.470.000 uren extra (21,4 miljoen uren).
Stel dat het gemiddelde uurloon ligt op 25,- (156 werkuren per maand x 25,- per uur is bijna 4000,- bruto per maand of ruim 50.000,- bruto jaarsalaris).
21.470.000 extra uren x 25,- per uur = 536.750.000,- euro.
Als elk extra gewerkt uur elders leidt tot een extra gewerkt uur van een ander (opvang, geld innen bij de één en subsidie/toeslagen verstrekken aan de ander, beleid schrijven e.d.) dan zou je dat bedrag kunnen verdubbelen en dus uitkomen op 1.073.500.000,- euro.
Dat is één miljard.
Misschien snap/doe ik iets niet goed, maar kan iemand uitleggen hoe de economie niet 1 maar 100 miljard ‘beter’ wordt als iedere parttimer 5 uur extra zou gaan werken?
Of doe ik nu een “JesseKlavertje”:
https://www.youtube.com/watch?v=YYs2rm38ObI
Er zijn in het derde kwartaal 2018 in Nederland in totaal 4.294.000 parttimers.
Als die allemaal 5 uren per week extra zouden werken, kom je uit op 21.470.000 uren extra (21,4 miljoen uren).
Stel dat het gemiddelde uurloon ligt op 25,- (156 werkuren per maand x 25,- per uur is bijna 4000,- bruto per maand of ruim 50.000,- bruto jaarsalaris).
21.470.000 extra uren x 25,- per uur = 536.750.000,- euro.
Als elk extra gewerkt uur elders leidt tot een extra gewerkt uur van een ander (opvang, geld innen bij de één en subsidie/toeslagen verstrekken aan de ander, beleid schrijven e.d.) dan zou je dat bedrag kunnen verdubbelen en dus uitkomen op 1.073.500.000,- euro.
Dat is één miljard.
Misschien snap/doe ik iets niet goed, maar kan iemand uitleggen hoe de economie niet 1 maar 100 miljard ‘beter’ wordt als iedere parttimer 5 uur extra zou gaan werken?
Of doe ik nu een “JesseKlavertje”:
https://www.youtube.com/watch?v=YYs2rm38ObI
