Actueel
alle pijlers
Help jij?
zondag 27 mei 2007 om 14:23
Nu ik dat bericht lees over die homo doe in het water is gemieterd, denk ik er weer aan: als ik dat zou zien, zou ik helpen?
Er zijn genoeg verhalen geweest over mensen die werden afgetuigd terwijl er een grote groep mensen omheen stonden die niets uitvoerden. Persoonlijk lijkt me dat het meest traumatische van de gebeurtenis. Ik herinner me nog goed dat een meisje in een Franse trein door vier kerels werd verkracht, en niemand stak een poot uit. Verkracht én het vertrouwen in de mensheid kwijt. Genoeg om enorm depressief te worden lijkt me.
Als klein meisje moet ik toch bekennen dat ik het niet zou opnemen tegen vier kerels. En dat vind ik rottig van mezelf. Ik kan namelijk wel heel kwaad worden als iemand me probeert te beroven (al eens iemand een goede stomp uitgedeeld), maar als iemand anders iets overkomt ben ik kennelijk te egocentrisch en te bang voor mijn eigen hachie om iets te doen. Hopelijk heb ik de tegenwoordigheid van geest om 112 te bellen, of om wat grote kerels te mobiliseren. Maar zeker weten doe ik het helaas niet.
Wat zou jij doen? Of heb je het weleens meegemaakt?
Er zijn genoeg verhalen geweest over mensen die werden afgetuigd terwijl er een grote groep mensen omheen stonden die niets uitvoerden. Persoonlijk lijkt me dat het meest traumatische van de gebeurtenis. Ik herinner me nog goed dat een meisje in een Franse trein door vier kerels werd verkracht, en niemand stak een poot uit. Verkracht én het vertrouwen in de mensheid kwijt. Genoeg om enorm depressief te worden lijkt me.
Als klein meisje moet ik toch bekennen dat ik het niet zou opnemen tegen vier kerels. En dat vind ik rottig van mezelf. Ik kan namelijk wel heel kwaad worden als iemand me probeert te beroven (al eens iemand een goede stomp uitgedeeld), maar als iemand anders iets overkomt ben ik kennelijk te egocentrisch en te bang voor mijn eigen hachie om iets te doen. Hopelijk heb ik de tegenwoordigheid van geest om 112 te bellen, of om wat grote kerels te mobiliseren. Maar zeker weten doe ik het helaas niet.
Wat zou jij doen? Of heb je het weleens meegemaakt?
maandag 4 juni 2007 om 13:01
Hoi!
Ik ben zelf eens een keertje door een jongen in een discotheek geslagen. Het gebeurde zomaar uit het niets en ik kreeg het idee van zijn vrienden dat hij wel vaker agressief werd van drank. Ik vraag mezelf dan af "Waarom ga je dan op stap?". Uiteindelijk heeft een vriend mij bij hem weggetrokken en is er verder niets gebeurd. Wat mij toen opviel is dat er niemand wat deed, iedereen leek het maar normaal te vinden. Ik ben toen ook een hele tijd niet meer uitgeweest en ga sinds die tijd ook een stuk minder uit.
Ik weet niet van mijzelf of ik een ander zou helpen als ik wat zou zien gebeuren. Ik denk niet dat ik zomaar door zou lopen maar op een of andere manier hulp zou zoeken. Ik hoop tenminste dat ik dat zou doen want ik ben gelukkig nog nooit in zo'n situatie beland.
Groetjes Kikkerjet
Ik ben zelf eens een keertje door een jongen in een discotheek geslagen. Het gebeurde zomaar uit het niets en ik kreeg het idee van zijn vrienden dat hij wel vaker agressief werd van drank. Ik vraag mezelf dan af "Waarom ga je dan op stap?". Uiteindelijk heeft een vriend mij bij hem weggetrokken en is er verder niets gebeurd. Wat mij toen opviel is dat er niemand wat deed, iedereen leek het maar normaal te vinden. Ik ben toen ook een hele tijd niet meer uitgeweest en ga sinds die tijd ook een stuk minder uit.
Ik weet niet van mijzelf of ik een ander zou helpen als ik wat zou zien gebeuren. Ik denk niet dat ik zomaar door zou lopen maar op een of andere manier hulp zou zoeken. Ik hoop tenminste dat ik dat zou doen want ik ben gelukkig nog nooit in zo'n situatie beland.
Groetjes Kikkerjet
woensdag 6 juni 2007 om 13:08
Dat vraag ik ook niet
Ik ben alleen niet zo van "kwaad met kwaad vergelden". Ik los het liever met woorden op.
Je lost het liever met woorden op. Wat wil je dan zeggen?
Niet doen hoor zo wordt die meneer bang van jullie en het doet pijn.
Dacht je dat die 14 jarigen dat niet weten? Die vinden het gewoon leuk om iemand bang te maken en pijn te doen. Ze lachen je vierkant in je gezicht uit als je er wat van zegt en gaan gewoon door.
Vind dat moppetoet heel adequaat heeft gereageerd.
vrijdag 8 juni 2007 om 19:01
heb net vandaag een topic over iets dergelijks geopend..
Niet exact, maar ik heb toevallig gister een paar klappen in mijn gezicht gekregen van iemand die mijn portier vd auto open trok.
Nu echteraf merk ik dat niet de klappen als zodanig mij het meest van mijn stuk hebben gebracht. Het feit dat overal om ons heen auto's stonden met mannen erin die zwijgend toekeken. Mannen die geen actie hebben ondernomen toen ik riep "bel de politie!", die mijnheer die gewoon doorreed, terwijl ik naar hem wuifde om te stoppen.
Uiteindelijk ben ik zelf maar als een idioot achter hem aan gereden en heb al zijn gegevens kunnen noteren terwijl ik met 160 achter hem aan sjeesde. in het spitsuur. Zo kon ik tenminste nog aangifte doen.
Niet exact, maar ik heb toevallig gister een paar klappen in mijn gezicht gekregen van iemand die mijn portier vd auto open trok.
Nu echteraf merk ik dat niet de klappen als zodanig mij het meest van mijn stuk hebben gebracht. Het feit dat overal om ons heen auto's stonden met mannen erin die zwijgend toekeken. Mannen die geen actie hebben ondernomen toen ik riep "bel de politie!", die mijnheer die gewoon doorreed, terwijl ik naar hem wuifde om te stoppen.
Uiteindelijk ben ik zelf maar als een idioot achter hem aan gereden en heb al zijn gegevens kunnen noteren terwijl ik met 160 achter hem aan sjeesde. in het spitsuur. Zo kon ik tenminste nog aangifte doen.
Computer says nooooo
vrijdag 8 juni 2007 om 19:44
Ik heb het ook eens meegemaakt. Fietser werd door automobilist gesneden, gaf daarom een klap op het dak van die auto. Auto stopt, er stappen drie jongens uit, waarvan eentje met een honkbalknuppel, en ze beginnen op die jongen in te slaan. Klaarlichte dag, verschillende mensen in de buurt. Niemand zei iets, niemand deed iets.
En ik? Ik deed ook niks. Ik was verlamd van schrik en verbijstering, echt waar. Pas na een minuut of zo realiseerde ik me dat er toch echt iemand moest ingrijpen. Ik keek om me heen: onder de omstanders waren er veel mannen, allemaal een stuk groter en sterker dan ik. Uiteindelijk, na een aantal keer slikken, toch maar tegen die honkbaljongens geroepen dat ze op moesten houden. Vlak erna stapten ze in de auto en reden weg. Ik heb de fietser nog aangeboden als getuige op te treden. Fietser was gelukkig een gespierde vent, die zich niet had laten bang maken.
Ik vond het achteraf afschuwelijk dat ik er maar zo gestaan had, en gewoon niet in staat was om in te grijpen.
Overigens is het me ook wel eens gebeurd dat ik achter een tasjesdief ben aangerend, totdat omstanders me tegenhielden ("pas nou op, je hebt zo een mes tussen je ribben".)
Ik weet dus niet of ik zou helpen. Het is bij mij een puur fysieke reactie: ik schrik, en dan doe ik niks, of ik word kwaad, en dan denk ik niet genoeg na.
En ik? Ik deed ook niks. Ik was verlamd van schrik en verbijstering, echt waar. Pas na een minuut of zo realiseerde ik me dat er toch echt iemand moest ingrijpen. Ik keek om me heen: onder de omstanders waren er veel mannen, allemaal een stuk groter en sterker dan ik. Uiteindelijk, na een aantal keer slikken, toch maar tegen die honkbaljongens geroepen dat ze op moesten houden. Vlak erna stapten ze in de auto en reden weg. Ik heb de fietser nog aangeboden als getuige op te treden. Fietser was gelukkig een gespierde vent, die zich niet had laten bang maken.
Ik vond het achteraf afschuwelijk dat ik er maar zo gestaan had, en gewoon niet in staat was om in te grijpen.
Overigens is het me ook wel eens gebeurd dat ik achter een tasjesdief ben aangerend, totdat omstanders me tegenhielden ("pas nou op, je hebt zo een mes tussen je ribben".)
Ik weet dus niet of ik zou helpen. Het is bij mij een puur fysieke reactie: ik schrik, en dan doe ik niks, of ik word kwaad, en dan denk ik niet genoeg na.
vrijdag 8 juni 2007 om 20:07
Morgen mag ik weer "beroepsmatig" de straat op.:)
Beetje de buurt in de gaten houden, beetje hangjongeren aanspreken, beetje van alles. Leuke groep mensen als collega's, bereik van de politie optimaal, zaklamp voor verlichting en eventueel zelfverdediging (nog nooit nodig gehad gelukkig) en ehbo-tas op de rug.
Met de groep zijn we redelijk veilig, weten wat wel en niet te doen. Vertrouwen we het niet of loopt er iets fout dan zijn de hulptroepen (vrij) snel aanwezig. Hoe snel ligt wel aan de ernst waarom we bellen.
Beetje de buurt in de gaten houden, beetje hangjongeren aanspreken, beetje van alles. Leuke groep mensen als collega's, bereik van de politie optimaal, zaklamp voor verlichting en eventueel zelfverdediging (nog nooit nodig gehad gelukkig) en ehbo-tas op de rug.
Met de groep zijn we redelijk veilig, weten wat wel en niet te doen. Vertrouwen we het niet of loopt er iets fout dan zijn de hulptroepen (vrij) snel aanwezig. Hoe snel ligt wel aan de ernst waarom we bellen.
vrijdag 8 juni 2007 om 20:12
Er wordt ook altijd gezegd dat je beter de mensen om je heen aan kan spreken om samen aktie te ondernemen. ' Kom op, WE grijpen in' heeft meer effect dan naar een ander kijken of roepen 'Doe iets'. Dan komt er niemand in aktie. Ik ook niet trouwens. Met meerdere mensen zou ik wel in aktie komen, dan voel je je toch sterker.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
vrijdag 8 juni 2007 om 20:25
Mijn zoon heeft met zijn vriend eens een zwerfster ontzet die door een groep jongens werd getreiterd en geslagen. Achteraf ben ik natuurlijk apetrots op ze, Ze hebben eerst de groep toegesproken om te stoppen en toen het niet hielp de vrouw tussen hen in genomen en op veilige afstand gebracht waar ze een taxi aanhielden en samen geld bij elkaar brachten voor de rit (ze zaten nog op school en hadden slechts een bijbaantje)
Natuurlijk ben ik verguld van trots voor zoveel goedheid en moed. Maar ik denk ook hoe het had kunnen aflopen als de groep zich tegen hen had gekeerd. Ik mijn zoon of/en zijn vriend had kunnen begraven in ergste geval.
Mijn man is net zo, springt er ook tussen. Trekt ook vechtende uit elkaar. moet ik blij zijn met zulke moedige kerels waar ik zielsveel van hou? Ik vrees ook de keerzijde ervan. Gelukkig weet mijn man ook wanneer hij door moet rijden, als het schuim op de bek staat en men met een pistool staat te zwaaien. Toen reed hij gelukkig door.
Of ik zelf wat zou doen? geen idee op zijn minst bellen naar 112. Hopelijk mobiliseren. Maar ik geef toe dat ik ook bang ben. Bang voor de agressie bang voor het zinloos geweld.
Natuurlijk ben ik verguld van trots voor zoveel goedheid en moed. Maar ik denk ook hoe het had kunnen aflopen als de groep zich tegen hen had gekeerd. Ik mijn zoon of/en zijn vriend had kunnen begraven in ergste geval.
Mijn man is net zo, springt er ook tussen. Trekt ook vechtende uit elkaar. moet ik blij zijn met zulke moedige kerels waar ik zielsveel van hou? Ik vrees ook de keerzijde ervan. Gelukkig weet mijn man ook wanneer hij door moet rijden, als het schuim op de bek staat en men met een pistool staat te zwaaien. Toen reed hij gelukkig door.
Of ik zelf wat zou doen? geen idee op zijn minst bellen naar 112. Hopelijk mobiliseren. Maar ik geef toe dat ik ook bang ben. Bang voor de agressie bang voor het zinloos geweld.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
zaterdag 9 juni 2007 om 01:22
Goed omschreven, Doddie. Ik zou dat ook hebben. Ik kan alleen maar hopen dat ik iets doe, maar als er erg veel agressiviteit bij komt kijken dan houd ik het voor gezien. Hopelijk ben ik slim genoeg om de politie te bellen.
PPH, wat enorm vervelend. Dat gevoel van in de steek gelaten worden door je medemens lijkt me zó erg. Die eikel is een agressieve boer die jou in je waardigheid aantast, maar die mensen die niet eens vragen of het wel gaat en niet eens naar hun mobieltje grijpen, die zijn net zo erg. Ik had er niet tussen gesprongen, dat durf ik niet (denk ik hoor), maar ik had zeker wel vanuit mijn auto een belletje kunnen plegen:o
Wat ik wel schijnheilig van mezelf vind, is dat ik mijzelf bij een pinautomaat sta op te vreten. 'Als er iemand komt die mijn geld probeert te jatten, dan steek ik 'm overhoop' gaat dan door me heen. Dus als het mijn eigen waardevolle voorwerpen betreft, dan denk ik dat ik wél ingrijp. Al heeft dat niets met verstand te maken natuurlijk maar met een primaire reactie.
PPH, wat enorm vervelend. Dat gevoel van in de steek gelaten worden door je medemens lijkt me zó erg. Die eikel is een agressieve boer die jou in je waardigheid aantast, maar die mensen die niet eens vragen of het wel gaat en niet eens naar hun mobieltje grijpen, die zijn net zo erg. Ik had er niet tussen gesprongen, dat durf ik niet (denk ik hoor), maar ik had zeker wel vanuit mijn auto een belletje kunnen plegen:o
Wat ik wel schijnheilig van mezelf vind, is dat ik mijzelf bij een pinautomaat sta op te vreten. 'Als er iemand komt die mijn geld probeert te jatten, dan steek ik 'm overhoop' gaat dan door me heen. Dus als het mijn eigen waardevolle voorwerpen betreft, dan denk ik dat ik wél ingrijp. Al heeft dat niets met verstand te maken natuurlijk maar met een primaire reactie.
zondag 10 juni 2007 om 21:03
zondag 10 juni 2007 om 23:33
Ik vind dat toch van een heel andere orde, voor je geliefde, je kinderen misschien ook zus of ouders zou je je leven geven, dat gevoel heb ik zeker niet bij een onbekende want dan laat ik mijn kinderen achter zonder moeder en mijn man zonder vrouw.
Ik denk ook dat je dit nooit aan iemand kan vragen, wat zou je doen? Je weet het pas als je er voor staat. Misschien rennen de gene die nu zeker zijn er tussen te springen dan wel hard weg of blijven verlamd staat en zal die gene met twijfel geen moment aarzelen.
Op dat moment zal je er pas iets over kunnen zeggen.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
