Actueel
alle pijlers
Kattenbelasting? Ja!
woensdag 28 februari 2007 om 13:30
Kom hier toch even klagen over die rotkatten die me hele tuin onderschijten en dan weer doodleuk naar hun huis lopen,waar de tuin schoon is.Mijn kinderen kunnen niet eens meer in me eigen grasveld spelen,omdat er overal schijt ligt.En waarom betalen kattenmensen geen belasting??? Heb 10000x meer last van kattenschijt, dan van hondestront.Ik ben een grote voorstander van belasting voor katten, wie nog meer??bewerkt door moderator,
dinsdag 27 maart 2007 om 21:13
Jeetje, dat meen je toch niet echt? Dan zou ik in jouw geval toch echt ernstigere maatregelen overwegen.
Ik heb 2 katten en ben een echte dierenliefhebber, daarom hou ik ze ook altijd binnen. Lekker schoon, zonder risico's en zonder overlast. De mate waarin jij overlast hebt van je buurtkatten is echt niet normaal! Een kennis van ons heeft ooit eens een dergelijke kat aan z'n riek gespiest. Diervriendelijk? Nee... Gemeen? Ja... Ik zou het niet kunnen, maar ik geef hem wél gelijk! Als je al een paar keer bij je buren hebt geklaagd en die kat loopt nog steeds bij je binnen, dan zou ik hem de volgende keer laten ophalen door de dierenambulance, of hoogstpersoonlijk afgeven bij het asiel onder het mom 'gevonden', dan kan dat beest ook op zoek naar een meer betrokken baasje.
woensdag 28 maart 2007 om 09:50
Ik zou met liefde kattenbelasting betalen! Laat de rekening maar komen!
En mag ik dan ook verwachten dat dan iedereen met zijn poten van mijn geliefde dier afblijft?!:@
Dat altijd liever dan dat ik nu een deel van mijn buren argwanend moet bekijken omdat mijn kat eergisteren bijna vermoord is door landbouwgif.
Waarom komt zo iemand dan gewoon niet even zeggen dat hij of zij last heeft van mijn dier!? Ik spaar graag al mijn zakjes koffie-drab op!!!
Het liefst zou ik mijn kat nu binnenhouden, maar dat is in de praktijk gewoon niet mogelijk.
Het is dus vanaf nu elke dag weer wachten of Felix het weer tot aan huis redt...of dat er een dag komt dat we hem gewoon nooit meer terug zien. ;(:@
En weet je wat het ergste is van dit allemaal:
Het is niet strafbaar om een kat proberen te vergifigen.Want omdat mijn kat nog leeft konden ze het op het politiebureau alleen maar als 'melding' noteren, aangifte doen kan allleen als het beestje dood is. :?
En wordt ook niet eens gezien als dierenmishandeling, maar als 'poging tot vernieling'!!!
Vernieling van een levend wezen...het moet niet veel gekker worden.......:?;(:@
En mag ik dan ook verwachten dat dan iedereen met zijn poten van mijn geliefde dier afblijft?!:@
Dat altijd liever dan dat ik nu een deel van mijn buren argwanend moet bekijken omdat mijn kat eergisteren bijna vermoord is door landbouwgif.
Waarom komt zo iemand dan gewoon niet even zeggen dat hij of zij last heeft van mijn dier!? Ik spaar graag al mijn zakjes koffie-drab op!!!
Het liefst zou ik mijn kat nu binnenhouden, maar dat is in de praktijk gewoon niet mogelijk.
Het is dus vanaf nu elke dag weer wachten of Felix het weer tot aan huis redt...of dat er een dag komt dat we hem gewoon nooit meer terug zien. ;(:@
En weet je wat het ergste is van dit allemaal:
Het is niet strafbaar om een kat proberen te vergifigen.Want omdat mijn kat nog leeft konden ze het op het politiebureau alleen maar als 'melding' noteren, aangifte doen kan allleen als het beestje dood is. :?
En wordt ook niet eens gezien als dierenmishandeling, maar als 'poging tot vernieling'!!!
Vernieling van een levend wezen...het moet niet veel gekker worden.......:?;(:@
woensdag 28 maart 2007 om 12:41
Sorry Goldielocks, maar ik ben het dus echt niet met je eens. Ik vind dat het JOUW verantwoordelijkheid is om te zorgen dat anderen geen last hebben van je kat. Dus JOUW verantwoordelijkheid om te zorgen dat ie binnenblijft. Of binnen de tuin blijft. En zo niet, dan weet je dat je het risico loopt dat ie niet terugkomt, doordat ie overreden is of door de kattenhaters waar jij het nu over hebt.
Kijk, ik ga er van uit dat het niet je naaste buurman is die je kat vergiftigd (die zou wel even aanbellen denk ik), maar iemand verder weg en die waarschijnlijk niet eens weet van wie de kat is die steeds in zijn tuin schijt/de vijver leegvist/naar binnen sneakt om in zijn bed te gaan liggen/etc. etc.
Kijk, ik ga er van uit dat het niet je naaste buurman is die je kat vergiftigd (die zou wel even aanbellen denk ik), maar iemand verder weg en die waarschijnlijk niet eens weet van wie de kat is die steeds in zijn tuin schijt/de vijver leegvist/naar binnen sneakt om in zijn bed te gaan liggen/etc. etc.
woensdag 28 maart 2007 om 13:03
En? Geeft het feit dat iemand overlast heeft van mijn huisdier, hem of haar het recht om de kat dan maar te vergiftigen?
Dat ben ik dus niet met jou eens.
Mijn tuin kan nog zo goed afgesloten zijn om het dier bij ons te houden, het blijft een kat en wellicht ontsnapt ie toch ooit wel eens als er een raam of deur open staat. Ik heb hem ook veel liever hele dagen thuis bij ons. Vanaf nu al helemaal. Nu pas besef ik hoe dierbaar het beestje ons is...
Als ik degene die dit op zijn of haar geweten heeft in mijn handen krijg dan sta ik niet voor merzelf in.
Ik kan me goed voorstellen dat het als tuinliefhebber niet fijn is om met je handen in een kattedrol te graaien, maar tjonge jonge, het kan toch niet zo zijn dat overlast van andermans dier(en) een vrijbrief mag zijn om het dan maar van kant te maken?
woensdag 28 maart 2007 om 13:08
Ik vind het nog steeds klinkklare onzin dat het niet mogelijk zou zijn een kat binnen te houden. Dat is een kwestie van opvoeden. Het is nu blijkbaar aan algemeen heersende ideé-fixe dat de kat het enige huisdier is dat de evolutie blijkbaar niet goed heeft voltooid.
Vergiftigen of spiezen zou ik nooit doen, maar waar zou jij in vredesnaam je koffiedrap bij mij willen neerleggen als het jouw kat zou zijn die bij mij naar binnen wandelt? Op mijn vensterbank?
Ik moet idd wel zeggen dat mijn vriend zich erg heeft moeten inhouden toen dat beest door zijn duim beet om zijn keel niet dicht te knijpen. Althans, niet blijvend dicht te knijpen, want hij liet i.e.i. überhaupt niet los.
En ik weet niet of het landelijk zo geregeld is, maar ik mag overigens van mijn buren eisen dat ze hun kat binnen houden als hij overmatige overlast bezorgt.
Dat ik aankomende week een dag thuis moet blijven zodat er een reinigingsdienst kan komen om de bloedvlekken uit de bank te halen, dat wij binnenkort onze muur onder de venstbank opnieuw moeten witten vanwege de afdrukken van kattenpootjes, en dat mijn vriend een week niet heeft kunnen werken vanwege de beetwonden vind ik ongehoord.
Als ik dan later nog de les gekregen krijg over "de kat die niet binnen te houden is" en dat je een kat liever niet zomaar oppakt, lijkt binnenhouden mij de enige oplossing.
Vergiftigen of spiezen zou ik nooit doen, maar waar zou jij in vredesnaam je koffiedrap bij mij willen neerleggen als het jouw kat zou zijn die bij mij naar binnen wandelt? Op mijn vensterbank?
Ik moet idd wel zeggen dat mijn vriend zich erg heeft moeten inhouden toen dat beest door zijn duim beet om zijn keel niet dicht te knijpen. Althans, niet blijvend dicht te knijpen, want hij liet i.e.i. überhaupt niet los.
En ik weet niet of het landelijk zo geregeld is, maar ik mag overigens van mijn buren eisen dat ze hun kat binnen houden als hij overmatige overlast bezorgt.
Dat ik aankomende week een dag thuis moet blijven zodat er een reinigingsdienst kan komen om de bloedvlekken uit de bank te halen, dat wij binnenkort onze muur onder de venstbank opnieuw moeten witten vanwege de afdrukken van kattenpootjes, en dat mijn vriend een week niet heeft kunnen werken vanwege de beetwonden vind ik ongehoord.
Als ik dan later nog de les gekregen krijg over "de kat die niet binnen te houden is" en dat je een kat liever niet zomaar oppakt, lijkt binnenhouden mij de enige oplossing.
Computer says nooooo
woensdag 28 maart 2007 om 13:41
Ik vind jou ervaring met overlast wel erg extreem. Eigenlijk ben jij net zo over de rooie als ik, alleen ervaar jij het dus van een totaal andere kant.
Maar ik begrijp je dus wel.
Wat ik me afvraag is: Begrijp jij mij ook?
Begrijp jij dat wij in ons gezin dol zijn op die kat en dat die kat voor ons het liefste huisdier van de wereld is? Begrijp jij dat wij in tranen waren toen we hem schuimbekkend aantroffen en later jankend bij de dierenarts weggingen omdat we hem doodziek achter moesten laten?
Dat hij de beste vriend van onze tienerdochter is? Dat ie altijd met ons mee eet op een krukje aan tafel en dat zijn plekje aan tafel al twee dagen heel erg leeg is?
Dat ie altijd slaapt op ons bed en dat ie dat mag omdat we dat allemaal heel gezellig vinden?
We hebben hem niet van jongs af aan, dus wat opvoeding betreft hebben we hem helaas niet alles kunnnen leren, anders was het zekerweten een binnenkat geworden.
We zijn bezig met de tuin aanleggen. Als de poort dichtblijft kan hij daar niet uit maar helaas zal het in de praktijk wel eens voor kunnen komen dat hij toch ontsnapt.
En wat als die graftak van een moordenaar hem dan toevallig weer treft deze keer zijn kans wél schoonziet? Heeft ie dan een reden om hem zijn karwei af te laten maken?
Vanaf nu zal ik altijd pas weer opgelucht adem kunnen halen als het beestje de weg naar huis weer gezond en levend terug heeft kunnnen vinden.
Wat mij ook dwars zit is het feit dat we hier nu twee en een half jaar wonen en nog nooit eerder klachten over onze kat gekregen hebben. Als ik door de wijk wandel met mijn hond loopt de kat bijna altijd met ons mee. De meeste mensen vinden het altijd leuk als ze onz zo zien gaan...
Degene die dit heeft gedaan moet weten dat dit dier bij ons hoort. We wonen in een kliene woonwijk en er zijn heel weinig katten. Bij mijn weten loop er nog één andere kat rond. Dat men nu heeft geprobeerd het beestje om zeep te helpen valt me dan ook rauw op mijn dak.
woensdag 28 maart 2007 om 14:04
Goldielocks, ik begrijp heel goed dat jij en je familie helemaal weg zijn van jullie kat. Dat je boos en verdrietig bent omdat iemand jouw kat wat heeft willen aandoen, snap ik ook. (Dat je het beestje aan tafel laat eten dan weer helemaal niet, omdat ik alle rondvliegende haren in de buurt van mijn eten gewoon vies vind, maar that's me :P)
Ten eerste vraag ik me af of er iemand is geweest die jouw kat moedwillig heeft proberen te vergiftigen. Zo ja, dan vind ik dat net als jij verschrikkelijk. Zo nee, dus in het geval dat jouw kat door de tuin van een ander liep te struinen en te poepen, zijn neus overal induwt en daardoor is vergiftigd... Tsja... Dan vind ik het lullig voor je omdat je zoveel om het beestje geeft, maar voor mij is het niet iets anders dan een dom ongeluk.
Ik vind het zelf verschrikkelijk dat ik kattenstront uit mijn tuin moet opruimen, terwijl ik zelf echt geen kattenliefhebber ben. Ik vind het nog erger dat ik de motorkap van mijn auto moet laten overspuiten omdat de kat van de buren er altijd lekker zijn nageltjes inzet (lekker warm, die motorkap). En nee, ik overdrijf nu dus niet! Dat is werkelijk gebeurd.
Ik vind het nog erger dat ik 's morgens vroeg mijn deur open doe en dat ik alle mogelijke moeite moet doen om de kat die voor mijn deur staat en graag naar binnen wil, tegen te houden.
Dat is wel de overlast die katten mij geven. Overlast waar ik niet om heb gevraagd. En dat zijn wel zaken waar ik bij honden geen last van heb. (Die poep ligt overigens op straat en niet in mijn tuin. Maar daar kan ik omheen lopen en daar grijp ik niet per ongeluk met mijn handen in als ik niet uitkijk)
Kortom: ik heb last van katten. Dat iemand anders helemaal gelukkig is met zijn of haar kat kan ik begrijpen. Voor mij gaat het een beetje ver om zo'n beestje iets aan te doen. (Of het moet met water gooien zijn)
maar ik kan me heel goed voorstellen dat er mensen zijn die dat wel doen. Zo ken ik een verhaal van iemand die in de zomer de deur naar de tuin open liet om het huis een beetje te koelen. En die vervolgens de keuken inliep om erachter te komen dat de kat van een paar huizen verderop de vis van die avond op had zitten vreten. Na een paar keer was hij het zat en ging hij verhaal halen bij de eigenaar. Maar nee, hun kat was geweldig, die deed dat soort dingen niet. En nee, het was ook echt niet mogelijk dat het beest binnen bleef. En nee, hun kat was zooo lief, die zou nooit andere mensen tot last zijn.
Dit herhaalde zich een paar keer, tot die man het zo zat was dat hij een regenpijp schuin ingroef in zijn tuin, zijn visje erin gooide, en het einde van het verhaal was dat de kat het niet heeft overleeft.
Ik vind het waanzinnig grof, en ik keur het ook echt af. Maar begrijpen kan ik het wél!
Ten eerste vraag ik me af of er iemand is geweest die jouw kat moedwillig heeft proberen te vergiftigen. Zo ja, dan vind ik dat net als jij verschrikkelijk. Zo nee, dus in het geval dat jouw kat door de tuin van een ander liep te struinen en te poepen, zijn neus overal induwt en daardoor is vergiftigd... Tsja... Dan vind ik het lullig voor je omdat je zoveel om het beestje geeft, maar voor mij is het niet iets anders dan een dom ongeluk.
Ik vind het zelf verschrikkelijk dat ik kattenstront uit mijn tuin moet opruimen, terwijl ik zelf echt geen kattenliefhebber ben. Ik vind het nog erger dat ik de motorkap van mijn auto moet laten overspuiten omdat de kat van de buren er altijd lekker zijn nageltjes inzet (lekker warm, die motorkap). En nee, ik overdrijf nu dus niet! Dat is werkelijk gebeurd.
Ik vind het nog erger dat ik 's morgens vroeg mijn deur open doe en dat ik alle mogelijke moeite moet doen om de kat die voor mijn deur staat en graag naar binnen wil, tegen te houden.
Dat is wel de overlast die katten mij geven. Overlast waar ik niet om heb gevraagd. En dat zijn wel zaken waar ik bij honden geen last van heb. (Die poep ligt overigens op straat en niet in mijn tuin. Maar daar kan ik omheen lopen en daar grijp ik niet per ongeluk met mijn handen in als ik niet uitkijk)
Kortom: ik heb last van katten. Dat iemand anders helemaal gelukkig is met zijn of haar kat kan ik begrijpen. Voor mij gaat het een beetje ver om zo'n beestje iets aan te doen. (Of het moet met water gooien zijn)
maar ik kan me heel goed voorstellen dat er mensen zijn die dat wel doen. Zo ken ik een verhaal van iemand die in de zomer de deur naar de tuin open liet om het huis een beetje te koelen. En die vervolgens de keuken inliep om erachter te komen dat de kat van een paar huizen verderop de vis van die avond op had zitten vreten. Na een paar keer was hij het zat en ging hij verhaal halen bij de eigenaar. Maar nee, hun kat was geweldig, die deed dat soort dingen niet. En nee, het was ook echt niet mogelijk dat het beest binnen bleef. En nee, hun kat was zooo lief, die zou nooit andere mensen tot last zijn.
Dit herhaalde zich een paar keer, tot die man het zo zat was dat hij een regenpijp schuin ingroef in zijn tuin, zijn visje erin gooide, en het einde van het verhaal was dat de kat het niet heeft overleeft.
Ik vind het waanzinnig grof, en ik keur het ook echt af. Maar begrijpen kan ik het wél!
woensdag 28 maart 2007 om 14:11
@Goldielocks: Ik begrijp absoluut dat mensen van hun huisdier houden.
Alhoewel aan tafel op een krukje mag ik ws wel 'apart' noemen, hé? ;)
En een dier vergiftigen of anderszins kwaad aandoen is net zo ongehoord als de overlast dat door datzelfde dier kan worden veroorzaakt. Absoluut.
Juist vanwege al mijn begrip zit ik hier nog steeds als een ware zottekop met de waterfles in de aanslag en zijn tegenwoordig de slaapkamerramen 's nachts dicht, terwijl ik dat echt niet fijn slapen vind.. Want mijn buren hebben hun kat nu eenmaal niet opgevoed, die krijst en piest idd het hele huis bijeen als hij binnen moet blijven.
Wij hopen binnen een jaar te gaan verhuizen, dat maakt eea gemakkelijker om het te slikken. Als ik hier lang wilde blijven wonen, kon de kat wat mij betreft aan een kalmeringsmiddel, maar zou hij toch echt binnen moeten blijven ben ik bang.
Nu kunnen we de sfeer dus op deze manier goed houden tussen ons en de buren. Je moet er toch met elkaar uit komen, dat blijf ik wel het belangrijkste vinden.
Alhoewel aan tafel op een krukje mag ik ws wel 'apart' noemen, hé? ;)
En een dier vergiftigen of anderszins kwaad aandoen is net zo ongehoord als de overlast dat door datzelfde dier kan worden veroorzaakt. Absoluut.
Juist vanwege al mijn begrip zit ik hier nog steeds als een ware zottekop met de waterfles in de aanslag en zijn tegenwoordig de slaapkamerramen 's nachts dicht, terwijl ik dat echt niet fijn slapen vind.. Want mijn buren hebben hun kat nu eenmaal niet opgevoed, die krijst en piest idd het hele huis bijeen als hij binnen moet blijven.
Wij hopen binnen een jaar te gaan verhuizen, dat maakt eea gemakkelijker om het te slikken. Als ik hier lang wilde blijven wonen, kon de kat wat mij betreft aan een kalmeringsmiddel, maar zou hij toch echt binnen moeten blijven ben ik bang.
Nu kunnen we de sfeer dus op deze manier goed houden tussen ons en de buren. Je moet er toch met elkaar uit komen, dat blijf ik wel het belangrijkste vinden.
Computer says nooooo
woensdag 28 maart 2007 om 14:17
Na een paar keer was hij het zat en ging hij verhaal halen bij de eigenaar. Maar nee, hun kat was geweldig, die deed dat soort dingen niet. En nee, het was ook echt niet mogelijk dat het beest binnen bleef. Hier zit hem de kneep, vind ik.
Met elkaar moet je er dus uit proberen te komen, maar als dat éénwegsverkeer wordt omdat een kat op een voestuk geplaatst wordt ten koste van jouw etenswaren/het meubilair/de tuin of persoonlijke hygiene, heb je een probleem.
Met elkaar moet je er dus uit proberen te komen, maar als dat éénwegsverkeer wordt omdat een kat op een voestuk geplaatst wordt ten koste van jouw etenswaren/het meubilair/de tuin of persoonlijke hygiene, heb je een probleem.
Computer says nooooo
woensdag 28 maart 2007 om 14:25
Helemaal met je eens.
Ik heb een vriendin die nooit lang uit kan gaan want ja, 'de meiden' zijn alleen thuis.
Terwijl mijn interpretatie toch echt is dat 2 katten zich uitstekend kunnen vermaken zonder mensen in hun omgeving. Maar nee, die van haar zijn geweldig, hebben haar nodig, en kunnen niet zonder haar.
En het dan ook nog vreemd vinden dat ze na 1 week al ruzie met de buren had omdat de katten te pas en te onpas naar binnen wandelden via het balkon.
Overigens lopen de katten bij haar gewoon ove rhet aanrecht terwijl ze aan het koken is. Ben je dus je groente/vlees aan het klaarmaken, lopen ze er gewoon overheen.
Maar ze mogen niet op de tafel zitten als ze gaat eten, want dat is vies... :?
woensdag 28 maart 2007 om 14:50
Mij zit het meeste dwars dat ik niemand mij hier in de wijk ooit al eens heeft aangesproken op het gedag vasn mijn kat. (TJa, alleen ontzettend vertederd staan kijken als ik langsloop met de hond aan de lijn en kat daar sjokkend naast)
Maar dat men nu wel naar zo een drastische maatregel grijpt als vergif. Dat mijn kat opzettelijk is geprobeert te vergiftigen is 100% zeker. Een kat (aldus de dierenarts) zal nooit zomaar iets opeten, alleen als het hem heel erg lekker wordt gemaakt (gif op een stukje vlees, vis, kaas of in een spons, dan streft het beest een nog gruwelijkere dood) .
Maar ik weet dus niet beter of mijn buren hebben/hadden geen last van mijn kat. Als men mij was komen vertellen dat er wel ergernissen waren dan had ik daar natuurlijk meteen iets mee gedaan.
Ik ben ook niet zo'n mens die niet wil aannemen dat mijn kat niet vervelend zou zijn. Ik geloof best dat ie een een tuin kan poepen ookal wonen we naast een park.
Mijn kat ligt me te dicht bij het hart om nu niks te ondernemen, dus als het aan mij komt slijt ie de rest van zijn leventje op onze eigen vensterbank.
Onze kat is heel bijzonder en eet inderdaad op een krukje aan tafel. Van een bordje. Niks geen haren. Hij zit daar dan gewoon en ik heb nog nooit een haar in mijn eten gehad, behalve dan van mezelf...
Maar dat men nu wel naar zo een drastische maatregel grijpt als vergif. Dat mijn kat opzettelijk is geprobeert te vergiftigen is 100% zeker. Een kat (aldus de dierenarts) zal nooit zomaar iets opeten, alleen als het hem heel erg lekker wordt gemaakt (gif op een stukje vlees, vis, kaas of in een spons, dan streft het beest een nog gruwelijkere dood) .
Maar ik weet dus niet beter of mijn buren hebben/hadden geen last van mijn kat. Als men mij was komen vertellen dat er wel ergernissen waren dan had ik daar natuurlijk meteen iets mee gedaan.
Ik ben ook niet zo'n mens die niet wil aannemen dat mijn kat niet vervelend zou zijn. Ik geloof best dat ie een een tuin kan poepen ookal wonen we naast een park.
Mijn kat ligt me te dicht bij het hart om nu niks te ondernemen, dus als het aan mij komt slijt ie de rest van zijn leventje op onze eigen vensterbank.
Onze kat is heel bijzonder en eet inderdaad op een krukje aan tafel. Van een bordje. Niks geen haren. Hij zit daar dan gewoon en ik heb nog nooit een haar in mijn eten gehad, behalve dan van mezelf...
woensdag 28 maart 2007 om 15:01
Wat ik me afvraag is of een kat zich zal herinneren dat ie ergens iets heeft gegeten en daar dan nooit meer zal komen. Ik bedoel... Na een voltreffer met een emmer water spoot de kat direct weg van de motorkap als ie iemand zag. Ze kunnen wel degelijk dingen onthouden dus.
Overigens realiseer ik me wel dat niet alle kattenbezitters hetzelfde zijn, hoewel het me wel vaak opvalt dat er veel mensen hun kat adoreren en dus geen negatieve dingen accepteren. Maarja, de mensen die dat niet doen (en dat zijn er vast veel meer), die hoor je natuurlijk nooit...
Maarre.... Goldielocks: Heb je een foto?
woensdag 28 maart 2007 om 15:57
Is jouw kat zo bijzonder omdat hij op het krukje blijft zitten of mag hij aan tafel van een bordje eten omdat hij zo bijzonder is?
Laatst nog een artikel over gelezen, trouwens, "de vermenselijking van het huisdier"... Blijf het een beetje eh..bijzonder vinden.
Net als die yorkshire terriërs met een rugbyshirtje aan, petje op etc...
Krijgt hij trouwens dan wel kattenvoer of eet hij met de pot mee?
Laatst nog een artikel over gelezen, trouwens, "de vermenselijking van het huisdier"... Blijf het een beetje eh..bijzonder vinden.
Net als die yorkshire terriërs met een rugbyshirtje aan, petje op etc...
Krijgt hij trouwens dan wel kattenvoer of eet hij met de pot mee?
Computer says nooooo
woensdag 28 maart 2007 om 17:42
Niet ZOMAAR nee.
Zoals je leest heb ik zelf katten en ben een echte dierenliefhebber, ik keur het dan ook zeker niet goed.
Maar ik keur OOK niet goed dat mensen hun katten buiten laten (waar ze in bijna alle gevallen overlast veroorzaken). Gewoon binnen, die katten! Ja, je moet goed uitkijken, dat je geen ramen en deuren openlaat, maar dat moet je met een klein kind evt. ook. En anders zet je je tuin toch af met schrikdraad? Ik vind het logisch dat de kattenbezitter dat doet, niet dat degene die overlast ervaart z'n tuin moet gaan afzetten met smerige koffiedrab of een duur schrikdraadsysteem! Doe je dat als kattenbezitter niet, dan is het een kwestie van 'eigen risico' vind ik.
En wat betreft de kleine wijk: ik woon ook in een kleine wijk, door twee grote doorgaande wegen gescheiden van de rest van het dorp, en er lopen hier toch regelmatig katten rond die zeer zeker niet uit onze eigen buurt komen! Geen idee van wie ze dan wél zijn.
woensdag 28 maart 2007 om 17:53
@Goldielocks, ik vind het ronduit walgelijk wat ze je kat hebben aangedaan.
En ik kan me daar (zoals door iemand anders opgemerkt) dus helemaal niks bij voorstellen. Bij mij zitten ook geregeld katten in de tuin te schijten en honden voor de deur, maar het zal geen moment in me opkomen gif neer te leggen. Op televisie zag ik een programma over een dierenartskliniek waar een vergiftigde kat lag te stuiptrekken. Dat wens je niemand toe.
Er is geen enkele reden om een onschuldig dier zoiets aan te doen.
Ik hoop van harte dat het goed met je kat komt. Heel veel sterkte.
En ik kan me daar (zoals door iemand anders opgemerkt) dus helemaal niks bij voorstellen. Bij mij zitten ook geregeld katten in de tuin te schijten en honden voor de deur, maar het zal geen moment in me opkomen gif neer te leggen. Op televisie zag ik een programma over een dierenartskliniek waar een vergiftigde kat lag te stuiptrekken. Dat wens je niemand toe.
Er is geen enkele reden om een onschuldig dier zoiets aan te doen.
Ik hoop van harte dat het goed met je kat komt. Heel veel sterkte.
