Actueel
alle pijlers
Medewerkster TBS Kliniek aangerand en mishandeld
maandag 7 mei 2018 om 11:47
Vanmorgen las ik onderstaande artikel:
https://nos.nl/artikel/2230734-medewerk ... ndeld.html
Ik vind dit verschrikkelijk, walgelijk en zoiets zou nooit mogen gebeuren.
Het roept bij mij ook de volgende vraag op:
In hoeverre verdienen delinquenten (TBS'ers) een 2e kans?
Nederland is een land waarin i.p. iedereen een 2e kans verdient . Of je nou links of rechts stemt, dit komt voort uit de grondbeginselen van de wet. Dit betekent bijv. geen doodstraf, voorwaardelijke vrijlating , maar ook evt behandeling. Ik denk dat behandeling zeer belangrijk is bij delinquenten. Zij gaan immers ooit weer de maatschappij in. Op wat voor manier dan ook (beschermd wonen, begeleid wonen, zelfstandig wonen, etc). Hierop moeten ze dan ook goed voorbereid worden. Anders gaat het geheid mis natuurlijk. Om te kunnen re-integreren is er dus bijv ook weekendverlof nodig.
De mensen die met deze doelgroep werken, staat een flinke klus te wachten. De cliënten kampen vaak met verschillende problematieken; verslaving, psychische- en persoonlijkheids- problemen, laag IQ en zelfbeeld, slechte omgeving waarin ze opgegroeid zijn, zeer makkelijk beïnvloedbaar, etc. Het blijft altijd een risico-groep en dus tricky om hen steeds meer vrijheden te geven. Ze hoeven maar door iets kleins getriggerd te worden en het gaat weer mis.
Er wordt veel geoefend met stimuleren van positief gedrag, aanleren van nieuw gedrag, een passende omgeving waarin de cliënt zo goed mogelijk kan functioneren en natuurlijk het stabiliseren van de problemen waar de cliënt mee kampt.
Ik weet dat veel van deze cliënten nooit helemaal zelfstandig kunnen gaan functioneren. Ze belanden op een dagbesteding en blijven in de hulpverlening.
Het is toch fantastisch als ze op die manier een stabiel en rustig leven kunnen leiden?
Maar aan de andere kant. Deze mensen komen in onze (kwetsbare) maatschappij. Een maatschappij waarin men zich veilig wil voelen... Het is, bij wijzen van spreken, maar goed dat je niet weet wat die buurman op de hoek in zijn verleden allemaal heeft uitgespookt. Dan zou je je kinderen nooit meer alleen buiten laten spelen.
Ik vind dit wel een lastig dilemma. In hoeverre moeten we deze mensen behandelen en weer terug brengen in de maatschappij? Is het niet gewoon beter (en goedkoper) om deze mensen gewooon de rest van hun leven op te sluiten? Geen rare incidenten meer met TBS'ers op weekendverlof, geen vieze buurmannetjes meer, geen agressie naar werknemers in een TBS kliniek, etc....
Tja zo zwart/wit is het dan ook weer niet. In het nieuws lezen we allerlei nare verhalen over (ex) TBS'ers die de fout in gegaan zijn. De succesverhalen lezen we dan weer niet. Die zijn er natuurlijk ook. Dus waar trek je dan een grens? Wie verdient er dan wel en wie verdient er geen tweede kans?
https://nos.nl/artikel/2230734-medewerk ... ndeld.html
Ik vind dit verschrikkelijk, walgelijk en zoiets zou nooit mogen gebeuren.
Het roept bij mij ook de volgende vraag op:
In hoeverre verdienen delinquenten (TBS'ers) een 2e kans?
Nederland is een land waarin i.p. iedereen een 2e kans verdient . Of je nou links of rechts stemt, dit komt voort uit de grondbeginselen van de wet. Dit betekent bijv. geen doodstraf, voorwaardelijke vrijlating , maar ook evt behandeling. Ik denk dat behandeling zeer belangrijk is bij delinquenten. Zij gaan immers ooit weer de maatschappij in. Op wat voor manier dan ook (beschermd wonen, begeleid wonen, zelfstandig wonen, etc). Hierop moeten ze dan ook goed voorbereid worden. Anders gaat het geheid mis natuurlijk. Om te kunnen re-integreren is er dus bijv ook weekendverlof nodig.
De mensen die met deze doelgroep werken, staat een flinke klus te wachten. De cliënten kampen vaak met verschillende problematieken; verslaving, psychische- en persoonlijkheids- problemen, laag IQ en zelfbeeld, slechte omgeving waarin ze opgegroeid zijn, zeer makkelijk beïnvloedbaar, etc. Het blijft altijd een risico-groep en dus tricky om hen steeds meer vrijheden te geven. Ze hoeven maar door iets kleins getriggerd te worden en het gaat weer mis.
Er wordt veel geoefend met stimuleren van positief gedrag, aanleren van nieuw gedrag, een passende omgeving waarin de cliënt zo goed mogelijk kan functioneren en natuurlijk het stabiliseren van de problemen waar de cliënt mee kampt.
Ik weet dat veel van deze cliënten nooit helemaal zelfstandig kunnen gaan functioneren. Ze belanden op een dagbesteding en blijven in de hulpverlening.
Het is toch fantastisch als ze op die manier een stabiel en rustig leven kunnen leiden?
Maar aan de andere kant. Deze mensen komen in onze (kwetsbare) maatschappij. Een maatschappij waarin men zich veilig wil voelen... Het is, bij wijzen van spreken, maar goed dat je niet weet wat die buurman op de hoek in zijn verleden allemaal heeft uitgespookt. Dan zou je je kinderen nooit meer alleen buiten laten spelen.
Ik vind dit wel een lastig dilemma. In hoeverre moeten we deze mensen behandelen en weer terug brengen in de maatschappij? Is het niet gewoon beter (en goedkoper) om deze mensen gewooon de rest van hun leven op te sluiten? Geen rare incidenten meer met TBS'ers op weekendverlof, geen vieze buurmannetjes meer, geen agressie naar werknemers in een TBS kliniek, etc....
Tja zo zwart/wit is het dan ook weer niet. In het nieuws lezen we allerlei nare verhalen over (ex) TBS'ers die de fout in gegaan zijn. De succesverhalen lezen we dan weer niet. Die zijn er natuurlijk ook. Dus waar trek je dan een grens? Wie verdient er dan wel en wie verdient er geen tweede kans?
maandag 7 mei 2018 om 14:54
Kun je je niet meer herinneren wanneer dat in het nieuws was en waar die incidenten plaatshadden?himalaya schreef: ↑07-05-2018 14:50Inderdaad.
Als ‘met zijn 2en werken in plaats van 1’ zou werken om agressie volledig te voorkomen, was dat al gedaan. Maar een TBS’er, een psyciatrische patient of een willekeurige burger kam dusdanig door het lint gaan, dat je dat met zijn tweeën ook niet kunt beteugelen. Of een groep richt zich op de hulpverleners. Volg het nieuws maar eens.
Vertel me alles.
maandag 7 mei 2018 om 18:02
Dat dacht ik ook altijd.strikjemetstippels schreef: ↑07-05-2018 13:50Ja precies. Een vrouw in een groep criminelen die grotendeels of enkel man is, kat op het spek lijkt me.
Maar mijn beste vriendin is begeleidster in een TBS kliniek en is inderdaad een frêle dame.
Toen ze solliciteerde dacht ze ook dat ze vierkant uitgelachen zou worden vanwege haar postuur, maar dat was helemaal geen probleem.
Alleen grote kleerkasten met marinierskapsels als begeleiders inzetten werkt juist agressieverhogend, blijkt in de praktijk.
Alle medewerkers hebben wel een knop bij zich voor als ze bijstand nodig hebben en dat werkt uitstekend.
Binnen enkel seconden zijn er dan een flink aantal collega’s paraat die er ook meteen op duiken indien nodig.
Onderbezetting en veel inzetten van uitzendkrachten is inderdaad wel een groot probleem, hoor ik van haar.
Inmiddels loopt zij ook op haar tandvlees.
Het is loodzwaar werk, en maar matig betaald. Ik heb er bewondering voor.
When in doubt, the auditor is always right!
maandag 7 mei 2018 om 18:58
Dat laatste kan je nooit en nergens garanderen. Ik heb ooit bij een heel beschaafd bedrijf gewerkt waar de directeur zich uiteindelijk niet kon inhouden en de secretaresse heeft verkracht. Op de werkvloer.... Ik zou niet weten hoe je uitwassen ooit kunt voorkomen.
maandag 7 mei 2018 om 19:04
Dat klinkt prima zeg ik
Als dat volgens jou niet te voorkomen is dan vind je straks niemand meer die dat beroep wilt uitoefenen wat denk je daarvan.
maandag 7 mei 2018 om 19:44
Denk je dat de mensen die dit werk doen niet bewust zijn van de mogelijke agressie tijdens hun werkzaamheden?
Daarmee zeg ik niet dat het zo hoort en geaccepteerd moet worden als onderdeel van je werk, maar het is wel heel naief als je het risico op geweld niet meeneemt in het solliciteren naar een dergelijke werkplek
maandag 7 mei 2018 om 22:25
Je wilt niet weten hoeveel tbs'ers er elke dag buiten de poort mogen om naar hun dagbesteding te gaan. Dat kan zomaar die vriendelijke meneer zijn in het tuincentrum.
Ik zou er zelf niet willen werken, maar ik ken genoeg mensen die dat wel willen, én doen.
Ik zou er zelf niet willen werken, maar ik ken genoeg mensen die dat wel willen, én doen.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
zondag 13 mei 2018 om 19:19
WAT.EEN.ONZIN.maia_sofia schreef: ↑07-05-2018 14:47Vaak is het wel goed om vrouwen als begeleider in te zetten. Je ziet daardoor namelijk ook het omgekeerde. Mannen vertonen vaak macho en agressiever gedrag naar mannelijke begeleiders. Naar vrouwen toe zijn ze respectvoller en mee werkender. Je moet wel zien dat het grote deel van deze doelgroep (ook) zwakbegaafd is.
Als een cliënt echt agressief wordt, kun je nog zoveel verdedigingstechnieken geleerd hebben, je hebt in je eentje echt niets in te brengen. Dan zit er maar één ding op (of je nou man of vrouw bent): Op de pieper drukken, dan duiken je collega's er bovenop. In deze situatie is er overduidelijk ergens iets misgaan, maar het hoe en wat weten wij natuurlijk niet.
Ik weet niet waar je dat vandaan hebt maar ik hoop dat je doorhebt dat dat kletspraat is.
Tot je als vrouwzijnde tussem al die psychopaten staat, dan afwachten wat ze gaan doen als ze hun dag niet hebben. Ik denk iig niet dat ze even lief tegen je zijn OMDAT je een vrouw bent.
zondag 13 mei 2018 om 21:22
Over onzin gesproken. De meeste cliënten in een TBS kliniek zijn geen psychopaten hoorBordorood schreef: ↑13-05-2018 19:19WAT.EEN.ONZIN.
Ik weet niet waar je dat vandaan hebt maar ik hoop dat je doorhebt dat dat kletspraat is.
Tot je als vrouwzijnde tussem al die psychopaten staat, dan afwachten wat ze gaan doen als ze hun dag niet hebben. Ik denk iig niet dat ze even lief tegen je zijn OMDAT je een vrouw bent.
