Actueel
alle pijlers
Naar bericht in de krant
dinsdag 27 december 2011 om 19:33
Ik ben dr beroerd van. Dat ligt misschien wel aan mij, aan de senitimentaliteit (? klopt deze?) waar ik in periodes mee behept ben, maar ik kan niet goed tegen dierenleed, en ik weet, ik heb dit soort dingen vaker gelezen, en besef dat het steeds weer en weer zal blijven gebeuren, niet iedereen is zo begripvol naar zijn huisdieren toe.
Maar nog een paar dagen terug heb ik met mijn kinderen de herinnering opgehaald dat een van onze katten de slaapkamerdeur niet zelf kon openkrijgen, en het beestje had 's nachts al zitten roepen dat hij eruit wilde, maar ik had het wel gehoord, maar niet helemaal niet wakker als ik was, het genegeerd. Op een gegeven moment werd ik wakker van een vreselijke walm, omdat hij ter hoogte van het kussen naast het bed zat te poepen. Op een tijdschrift!
Ik was meteen klaarwakker, en besefte dat ik het hoge-nood alarm van onze Miek had genegeerd, en ik vond het zo zielig voor het dier, en zo knap dat ie dan uiteindelijk maar op een tijdschrift zijn behoefte ging doen.
Achteraf hebben we er wel om moeten lachen, en tegenwoordig maakt de kat zelf alle deuren open, dus het zal niet meer voorkomen.
Maar het verhaal wat ik dus niet kan begrijpen is dat in de krant stond dat een man een hondje heeft doodgeslagen met een stofzuigerslang, omdat het beestje in huis had gepoept.
Hij was een van de kerstdagen alleen thuisgelaten, terwijl de man en zijn vriendin weg waren. Ze waren later thuisgekomen dan gepland het dier was dus niet uitgelaten. De man was zo kwaad geworden dat hij het dier net zolang sloeg tot het niet meer leefde.
Daarna heeft hij zijn vriendin bedreigd, en ze is het huis uit gevlucht, roepend om hulp..
Zo diep en diep triest. Zoals ik al zei, telkens als ik er aan denk, zie ik het voor me en ben ik er beroerd van.
Maar nog een paar dagen terug heb ik met mijn kinderen de herinnering opgehaald dat een van onze katten de slaapkamerdeur niet zelf kon openkrijgen, en het beestje had 's nachts al zitten roepen dat hij eruit wilde, maar ik had het wel gehoord, maar niet helemaal niet wakker als ik was, het genegeerd. Op een gegeven moment werd ik wakker van een vreselijke walm, omdat hij ter hoogte van het kussen naast het bed zat te poepen. Op een tijdschrift!
Ik was meteen klaarwakker, en besefte dat ik het hoge-nood alarm van onze Miek had genegeerd, en ik vond het zo zielig voor het dier, en zo knap dat ie dan uiteindelijk maar op een tijdschrift zijn behoefte ging doen.
Achteraf hebben we er wel om moeten lachen, en tegenwoordig maakt de kat zelf alle deuren open, dus het zal niet meer voorkomen.
Maar het verhaal wat ik dus niet kan begrijpen is dat in de krant stond dat een man een hondje heeft doodgeslagen met een stofzuigerslang, omdat het beestje in huis had gepoept.
Hij was een van de kerstdagen alleen thuisgelaten, terwijl de man en zijn vriendin weg waren. Ze waren later thuisgekomen dan gepland het dier was dus niet uitgelaten. De man was zo kwaad geworden dat hij het dier net zolang sloeg tot het niet meer leefde.
Daarna heeft hij zijn vriendin bedreigd, en ze is het huis uit gevlucht, roepend om hulp..
Zo diep en diep triest. Zoals ik al zei, telkens als ik er aan denk, zie ik het voor me en ben ik er beroerd van.
dinsdag 27 december 2011 om 20:00
quote:Yvonne77 schreef op 27 december 2011 @ 19:45:
Jakkes, wat een vreselijk bericht! :puke:
*gaat nu snel even haar labrador knuffelen *
Ja, het is o-n-b-e-g-r-ij-p-e-l-ij-k, als ik mijn neus in die vachtjes steek, en ze kijken je met zo'n blik aan dat je gewoon ziet dat je alles voor ze bent, hoe kun je een dier dan wat aan doen.
Ik was vanmiddag nog even in de stad en daar zaten twee (ik denk) bordercollies aangelijnd op hun baas te wachten, met die ogen onafgebroken op de winkelingang gericht, om te smelten zo lief en trouw...hoe kán iemand zoiets dan zo te lijf gaan.
Ik denk dat ik er maar beter niet verder over nadenk, maar ik zie dan steeds maar zo'n film voor me.
Hoe dat zal zijn gegaan.
Jakkes, wat een vreselijk bericht! :puke:
*gaat nu snel even haar labrador knuffelen *
Ja, het is o-n-b-e-g-r-ij-p-e-l-ij-k, als ik mijn neus in die vachtjes steek, en ze kijken je met zo'n blik aan dat je gewoon ziet dat je alles voor ze bent, hoe kun je een dier dan wat aan doen.
Ik was vanmiddag nog even in de stad en daar zaten twee (ik denk) bordercollies aangelijnd op hun baas te wachten, met die ogen onafgebroken op de winkelingang gericht, om te smelten zo lief en trouw...hoe kán iemand zoiets dan zo te lijf gaan.
Ik denk dat ik er maar beter niet verder over nadenk, maar ik zie dan steeds maar zo'n film voor me.
Hoe dat zal zijn gegaan.
dinsdag 27 december 2011 om 20:05
dinsdag 27 december 2011 om 20:16
woensdag 28 december 2011 om 07:51
Als je als mens zo met huisdieren omgaat, dan ben je volgens mij in- en inslecht. Verschrikkelijk! Van mij mogen ze die man levenslang met TBS sturen.
Ik weet niet wat ik zou hebben gedaan. Ik kan me voorstellen dat die vriendin doodsbang is geweest. Maar ik denk ook dat al mijn oer-moeder-gevoelens met me aan de haal zouden zijn gegaan en dat ik mijn man iets vreselijks had aangedaan met het eerste het beste zware voorwerp wat ik had kunnen vinden. En daarna zou hij nooit mijn huis meer inkomen.
En inderdaad, Isolde, dat verhaal van die baby is ook vreselijk natuurlijk. Die vrouw is psychisch niet in orde verklaard en kan ook behandeling tegemoet zien.
Ik weet niet wat ik zou hebben gedaan. Ik kan me voorstellen dat die vriendin doodsbang is geweest. Maar ik denk ook dat al mijn oer-moeder-gevoelens met me aan de haal zouden zijn gegaan en dat ik mijn man iets vreselijks had aangedaan met het eerste het beste zware voorwerp wat ik had kunnen vinden. En daarna zou hij nooit mijn huis meer inkomen.
En inderdaad, Isolde, dat verhaal van die baby is ook vreselijk natuurlijk. Die vrouw is psychisch niet in orde verklaard en kan ook behandeling tegemoet zien.
