Naar een nieuw feminisme...

In landen als Nederland vindt ongeveer 99% van de mensen (vrouwen en mannen) dat mannen en vrouwen gelijk zouden moeten zijn voor de wet. Tegelijk noemt minder dan 10% van de Nederlandse vrouwen zichzelf feminist (de cijfers zijn vergelijkbaar in VK en de VS). Wat betekent dat? Dat de meeste vrouwen kennelijk van mening zijn dat 'feminisme' niet meer gelijk gesteld kan worden aan de strijd voor gelijke rechten.

Ik denk dat deze 'silent majority' daar volkomen gelijk in heeft. Er is in Nederland rechtsgelijkheid tussen mannen en vrouwen. Niet alleen in de (Grond)wet, maar ook in de praktijk. Bij meldpunt voor discriminatie, komen eigenlijk nooit klachten binnen over ongelijke behandeling. Er bestaan geen bedrijven die ongelijke loontabellen voor mannen en vrouwen hanteren. De klachten hierover komen van opiniemakers en onderzoekers die nooit discriminatie hebben vastgesteld op de feitelijke werkvloer, maar heel veel data samenvoegen in een statistische analyse. Dan lijkt het weliswaar alsof mannen meer verdienen, maar er worden ongelijke banen en situaties met elkaar vergeleken. Bovendien is bekend dat vrouwen minder goed/fel onderhandelen, wat toch echt iets anders is dan geinstitutionaliseerde discriminatie.

Het is tijd voor een nieuw soort feminisme, een feminisme dat los staat van de maatschappij en de politiek. Het politieke feminisme is een variant van het socialisme, met overheidsdwang als gevolg. De overheid moet sommige belangen gaan veilig stellen, ten koste van de belangen van anderen. Zo moeten organisaties (gedwongen) meer vrouwen aannemen, wat een andere manier is om te zeggen dat ze minder mannen moeten gaan aannemen. Deze manier van denken leidt tot een nieuw soort discriminatie en zet mensen tegen elkaar op.

Het nieuwe feminisme moet niet politiek van aard zijn, maar louter psychologisch en opvoedkundig. Het moet een soort zelfhulp-cursus voor vrouwen zijn. Bijvoorbeeld:
- Assertief leren onderhandelen bij arbeidsvoorwaardengesprek
- Leren om tijdens dates niet proberen om "leuk gevonden te worden", maar te kijken of jij hem leuk vindt.
- Van je partner eisen dat hij zijn aandeel neemt in huishouden en opvoeding (of een andere partner zoeken). Maar niet bij de politiek gaan janken als je dit niet voor elkaar krijgt!
- Je dochters leren om eigenwaarde te ontlenen aan wie ze zijn, in plaats van obsessief bezig te zijn met kleding, make-up en afvallen.
- Je dochters leren dat vrouwen ook topfuncties kunnen bekleden (wat iets heel anders is dan zeuren om een quotum!)
- Minder roddelen over andere vrouwen, en al helemaal niet aan slut-shaming doen.
- Acceptatie hebben voor een (competente) vrouwelijke baas. Uit onderzoek blijkt dat tot op heden vrouwen nog meer moeite hebben met een vrouwelijke baas dan dat mannen dat hebben!
- Assertief durven zijn als hij de seks te vaak en te makkelijk beëindigt zonder dat je bent klaargekomen.

Dit is het type onderwerpen waar een modern feminisme zou moeten staan. Het feminisme moet zich afkeren van de discussies over topfuncties, quota, de vermeende loonkloof en alle onderwerpen waar politieke dwang aan te pas komt.

Noia schreef: ↑

20-03-2020 17:06

Ja, en?
Wat is je vraag?

Mijn vraag is: zijn jullie het met me eens?

montblanc schreef: ↑

20-03-2020 17:03

En wat ga jij als man doen? Een betere wereld begint bij..

Ik voed mijn dochter ook op met zelfvertrouwen en eigenwaarde en eigen verantwoordelijkheid.

Daarnaast stel ik hier een zeer fundamentele koerswijziging voor, die het feminisme inhoudelijk een stuk sterker maakt en ook effectiever maakt. Volgens deze richtlijnen zou iedereen zichzelf feminist moeten noemen (behalve misschien de reactionaire krachten in onze samenleving) en zou het niet langer een gemarginaliseerd clubje zijn dat vooral veel aversie oproept.