Actueel
alle pijlers
Noa
maandag 10 juni 2019 om 15:20
Vorige week is noa overleden
Ze leed aan ptss depressie anorexia en volgens mij een persoonlijkheidsstoornis
Ook automutileerde ze
Op haar 16e heeft ze bij de levenseinde kliniek euthanasie gevraagd maar dit was afgewezen gezien haar leeftijd en omdat ze nog traumatherapie moest afronden
Ze had al veel andere behandelingen gehad
Ze is gestopt met eten en drinken en is daardoor overleden
Ik vind het lastig want ze was pas 17 en had de traumabehandeling nog maar kort geprobeerd. Met 17 zijn je hersenen nog niet volledig ontwikkeld dus mss werd haar situatie nog beter
Om haar dan als ouders nu al te laten gaan vind ik moeilijk.
Aan de andere kant leed ze enorm en wilde ze rust
Ze schreef ook een boek. Winnen of leren
Ik hoop dat ze nu rust heeft al is het lastig dat dit haar leven heeft gekost
Het houdt me bezig omdat ik zelf een aantal jaar terug met mn spv over euthanasie sprak. Mn moeder werd er erg boos van, op mij en op de spv.
Ze snapte het niet en zou me zeker niet steunen als ik dat traject in zou gaan.
Dus in die zin ook respect voor de ouders in deze.
Ze leed aan ptss depressie anorexia en volgens mij een persoonlijkheidsstoornis
Ook automutileerde ze
Op haar 16e heeft ze bij de levenseinde kliniek euthanasie gevraagd maar dit was afgewezen gezien haar leeftijd en omdat ze nog traumatherapie moest afronden
Ze had al veel andere behandelingen gehad
Ze is gestopt met eten en drinken en is daardoor overleden
Ik vind het lastig want ze was pas 17 en had de traumabehandeling nog maar kort geprobeerd. Met 17 zijn je hersenen nog niet volledig ontwikkeld dus mss werd haar situatie nog beter
Om haar dan als ouders nu al te laten gaan vind ik moeilijk.
Aan de andere kant leed ze enorm en wilde ze rust
Ze schreef ook een boek. Winnen of leren
Ik hoop dat ze nu rust heeft al is het lastig dat dit haar leven heeft gekost
Het houdt me bezig omdat ik zelf een aantal jaar terug met mn spv over euthanasie sprak. Mn moeder werd er erg boos van, op mij en op de spv.
Ze snapte het niet en zou me zeker niet steunen als ik dat traject in zou gaan.
Dus in die zin ook respect voor de ouders in deze.
anoniem_180210 wijzigde dit bericht op 10-06-2019 16:32
14.53% gewijzigd
maandag 10 juni 2019 om 19:43
Leeftijd maakt voor mij geen verschil. Het feit dat iemand niet meer verder wil leven, raakt mij veel meer.
Laten we geen oordeel vellen over deze situatie. Wij weten niet wat zich daar precies heeft afgespeeld. Dat het zo is afgelopen is al verschrikkelijk genoeg.
Hoe je zelf zou reageren in zo'n situatie, weet je pas op het moment dat je daarmee in aanraking komt.
Laten we geen oordeel vellen over deze situatie. Wij weten niet wat zich daar precies heeft afgespeeld. Dat het zo is afgelopen is al verschrikkelijk genoeg.
Hoe je zelf zou reageren in zo'n situatie, weet je pas op het moment dat je daarmee in aanraking komt.
maandag 10 juni 2019 om 19:45
Kun je in zes jaar tijd alles al geprobeerd hebben? Ik twijfel daaraan. Ik heb zelf tien jaar lang een doodswens gehad, heb ook om euthanasie gevraagd aan mijn hulpverlener (ze lachte me nog net niet uit), heb zelf drie pogingen gedaan, maar toch kwam er uiteindelijk een einde aan die lijdensweg en vond ik rust in mezelf. Ik heb veel therapie gehad, maar ik ben nooit op het punt 'uitbehandeld' terecht gekomen terwijl mijn problematiek vergelijkbaar was: eetproblemen, zelfbeschadiging, borderline, dwangstoornis.
Ik ben nu 31 en al acht jaar stabiel.
drackie wijzigde dit bericht op 10-06-2019 19:47
4.68% gewijzigd
maandag 10 juni 2019 om 19:47
Nee, jij?Anoniem262821034 schreef: ↑10-06-2019 19:36Heeft ook maar iemand hier Noa’s strijd gevolgd op oa IG?
Of is het nu gewoon makkelijk praten over ‘had wel of niet moeten mogen’.
maandag 10 juni 2019 om 19:48
Maar dat is toch ook juist het probleem?Drackie schreef: ↑10-06-2019 19:45Kun je in zes jaar tijd alles al geprobeerd hebben? Ik twijfel daaraan. Ik heb zelf tien jaar lang een doodswens gehad, heb ook om euthanasie gevraagd aan mijn hulpverlener (ze lachte me nog net niet uit), heb zelf drie pogingen gedaan, maar toch kwam er uiteindelijk een einde aan die lijdensweg en vond ik rust in mezelf. Ik heb veel therapie gehad, maar ik ben nooit op het punt 'uitbehandeld' terecht gekomen terwijl mijn problematiek vergelijkbaar was: eetproblemen, zelfbeschadiging, borderline, dwangstoornis.
Ik ben nu 31 en al acht jaar stabiel.
Wat voor jou werkte, was niet te voorspellen. En dat geldt voor iedereen in deze situatie.
maandag 10 juni 2019 om 19:50
maandag 10 juni 2019 om 19:55
Dat is vind ik het frustrerende van dit verhaal.
Het is dat je verstandelijk weet dat het net zo belachelijk staat als al die mensen die haar oprecht mailden of ze Jezus in haar hart wilde toelaten, maar je hebt toch stiekem het idee 'probeer nog iets kind, alsjeblieft dit kan het toch niet zijn'.
maandag 10 juni 2019 om 19:56
maandag 10 juni 2019 om 20:30
Ja, heel frustrerend. Zo jong. Ze zou binnenkort aan een nieuwe behandeling beginnen en toch besloot ze dat het nu klaar was. Onomkeerbaar, en ik kan alleen maar denken 'Stel nou dat die behandeling wél geholpen had...'Het-groepje schreef: ↑10-06-2019 19:55Dat is vind ik het frustrerende van dit verhaal.
Het is dat je verstandelijk weet dat het net zo belachelijk staat als al die mensen die haar oprecht mailden of ze Jezus in haar hart wilde toelaten, maar je hebt toch stiekem het idee 'probeer nog iets kind, alsjeblieft dit kan het toch niet zijn'.
maandag 10 juni 2019 om 20:47
maandag 10 juni 2019 om 21:17
Klopt dat hoorde ik ook omdat ze zich in eerste instantie had gewend tot de Levenseinde kliniek.bethweeter schreef: ↑10-06-2019 15:51Voor zover ik weet is ze gestopt met eten en drinken. Dit kwam naar buiten omdat er in buitenlandse media volop verhalen verschenen dat er in Nederland tieners worden geeuthanaseerd.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
maandag 10 juni 2019 om 21:25
Ik, daarom zei ik aan het begin van het topic ook 'ook niet hier heh'.Anoniem262821034 schreef: ↑10-06-2019 19:36Heeft ook maar iemand hier Noa’s strijd gevolgd op oa IG?
Of is het nu gewoon makkelijk praten over ‘had wel of niet moeten mogen’.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
maandag 10 juni 2019 om 21:58
Ik ben op mijn zestiende uitbehandeld verklaard door de hulpverlening. Zij hadden het idee dat alles al geprobeerd was en niets meer ging helpen. Ik moest mijn situatie zoals die op dat moment was (thuiszitter en niet naar buiten komen) maar leren accepteren. Door de wetgeving op dat moment (aanvraag voor PGB bij Bureau Jeugdzorg) is Bureau Jeugdzorg toen nog voor me gaan vechten. Zij vonden niet dat je uitbehandeld verklaard kon worden op je zestiende. Mijn ouders en ik waren echter machteloos. Wisten wij veel wat er nog meer was als de grootste instelling in de regio je uitbehandeld verklaart. Met de huidige financiering heeft Bureau Jeugdzorg die rol sowieso al niet meer. Gemeentes moeten het doen op die leeftijd en die hebben veel te weinig expertise in huis om tegen de instellingen die iemand uitbehandeld noemen in te gaan.Drackie schreef: ↑10-06-2019 19:45Kun je in zes jaar tijd alles al geprobeerd hebben? Ik twijfel daaraan. Ik heb zelf tien jaar lang een doodswens gehad, heb ook om euthanasie gevraagd aan mijn hulpverlener (ze lachte me nog net niet uit), heb zelf drie pogingen gedaan, maar toch kwam er uiteindelijk een einde aan die lijdensweg en vond ik rust in mezelf. Ik heb veel therapie gehad, maar ik ben nooit op het punt 'uitbehandeld' terecht gekomen terwijl mijn problematiek vergelijkbaar was: eetproblemen, zelfbeschadiging, borderline, dwangstoornis.
Ik ben nu 31 en al acht jaar stabiel.
Ik ben nu 25 en kan de hulpverlening die mij uitbehandeld noemde achterlijk verklaren. Mijn leven lijkt in niets meer op mijn leven van toen ik 16 was. Echter wist ik dat toen niet. Als hulpverlening (degene waarvan je denkt dat ze de expertise hebben) je uitbehandeld noemen op het moment dat je een uitzichtloos leven hebt dan ga je niet denken dat jij ze wel even gaat laten zien dat ze ongelijk hebben. Je loopt niet voor niets in de hulpverlening op dat moment. Ik ken Noa's verhaal niet, dus weet niet hoe het bij haar er uit heeft gezien. Ik weet alleen dat er hulpverlening is die je écht zo vroeg al uitbehandeld verklaart. En dan moet je wel heel krachtig en sterk zijn als ouders en jongere om zelf wel nog mogelijkheden te zien.
