Actueel
alle pijlers
opdringerige buren
vrijdag 20 juli 2007 om 10:17
Binnenkort ga ik verhuizen naar een rijtjeshuis waarvan de tuinen tegen elkaar aanliggen. We zijn nog niet alle dagen aanwezig in het nieuwe huis, maar toch hebben we al 'last' van onze nieuwe buren. Vanaf de eerste dag dat we de sleutel hebben zijn ze opdringerig. Natuurlijk zijn ze nieuwsgierig naar de nieuwe buren, maar nu begint het echt te veel te worden voor ons. Elke keer als we in het huis zijn, dan moeten ze tegen ons praten. Ze werken niet meer en zijn de hele dag thuis, ze gaan nooit weg. Met het mooie weer zitten ze de hele dag in de tuin en zeggen niets tegen elkaar. Des te meer luisteren ze ons af en weten precies wat we aan het doen zijn, wanneer we gaan eten, wie er op visite komt, ecc. Regelmatig hangen ze over de schutting om te vragen hoe het met 'de buurtjes' gaat. Ze hadden veel contact met de vorige bewoners en denken dat wij net zo zijn. Maar niets is minder waar. Wij zijn veel meer op ons zelf en hechten heel veel waarde aan onze privacy. Ons huis en onze tuin is het enige plekje waar we even tot rust kunnen komen. Maar ik durf nu al niet meer door te tuin te lopen, want dan horen ze dat en moeten ze weer iets tegen me zeggen. Ik voel me echt in de gaten gehouden en ik weet niet hoe ik dit op moet lossen, want verder zijn het hele aardige mensen die niet zeuren of moeilijk doen. Ze zijn alleen teveel en ongevraagd aanwezig in ons leventje. Misschien is dit wel een generatieverschil, maar wij zijn heel erg op ons zelf en dat zullen we ze op een of andere manier toch duidelijk moeten maken. Heeft er iemand tips?
vrijdag 20 juli 2007 om 10:58
hoe hoog is de schutting? ,misschien een idee om er een pergola (of hoe dat ook heet) erbovenop te maken met planten die de schutting iets hoger laten lijken..
Als ze wat vraagt aan je zo kort mogelijk antwoord geven.
hoe gaat het? prima en dan weer naar binnen gaan.. wedden dat als je dit 4x doet ze de volgende keer minder snel zal aanspreken?
Ik heb namelijk ook zo'n buurvrouw.. Zodra ze me buiten hoorde was het .. alles goed buur? in het begin probeer je iedereen netjes te woord te staan.. maar daarna was het al snel.. ja prima..
even naar binnen.. 3 minuten later weer naar buiten.. mooie dag vandaag he...
Nou idd mevrouw.. weer ff naar binnen 5 minuten later weer naar buiten.. Klaar!!!!
Als ze wat vraagt aan je zo kort mogelijk antwoord geven.
hoe gaat het? prima en dan weer naar binnen gaan.. wedden dat als je dit 4x doet ze de volgende keer minder snel zal aanspreken?
Ik heb namelijk ook zo'n buurvrouw.. Zodra ze me buiten hoorde was het .. alles goed buur? in het begin probeer je iedereen netjes te woord te staan.. maar daarna was het al snel.. ja prima..
even naar binnen.. 3 minuten later weer naar buiten.. mooie dag vandaag he...
Nou idd mevrouw.. weer ff naar binnen 5 minuten later weer naar buiten.. Klaar!!!!
vrijdag 20 juli 2007 om 12:36
4 jaar geleden zijn we verhuist. Ons turkse buren dachten dat we moslim zijn. Een stuk van de heg tussen onze tuinen was weg. De buurman wilde dat we de rest van heg weg zouden halen zodat we (of ze?) een grotere tuin zouden hebben. Hij liep naar buiten via onze tuin (hij moet via zijn schuur naar buiten) en om de halverklap was hij zonder toesteming in onze keuken. Mijn man, i.p.v. de heg weg te halen, heeft een schutting in dat stukje die ze als deur gebruikten. Toen hij vroeg waarom (dat vraagt hij altijd: waarom die? waarom dat?), zei mijn man: zodat onze zoon niet op je bosuitjes loopt (hij heeft twee stukjes met bosuitjes en peterselie). Hij praat en groet ons alleen als hij ons nodig heeft. Leuke buren zij ze niet, maar we hebben er geen last van :D
vrijdag 20 juli 2007 om 12:42
Denk inderdaad dat je het beste zo weinig mogelijk kunt vertellen, geen lange verhalen, wel beleefd blijven, groeten, maar geen details en elke keer inderdaad gelijk weggaan, naar binnen bijv. Denk dat er dan inderdaad wel duidelijk wordt dat jullie geen interesse in uitgebreid contact hebben.
Succes.
Succes.
vrijdag 20 juli 2007 om 23:11
Hoi! Kan mij voorstellen dat dit reuze-irritant is. Hoe dit op te lossen om te voorkomen dat je straks je tuin niet meer in durft? Als jullie er eenmaal wonen dan kun je ze een keer uitnodigen voor een kennismakingsbezoekje en het huis laten zien. Misschien is een stuk nieuwsgierigheid dan al weggenomen. Als zij zo'n goed kontakt met de vorige bewoners hadden, zullen ze ze inderdaad wel missen. Mijn ouders zijn ook op leeftijd en misten hun vorige buren (van dezelfde leeftijd) ook enorm, het dagelijkse praatje, even een bakkie etc. Ik zou het toch aankaarten denk ik door het bij jezelf te houden. Zeg lachend dat ze aan jullie waarschijnlijk een stuk minder gezelligheid beleven omdat jullie graag op jullie zelf zijn als je vrij bent. Hopelijk snappen ze de hint. Zo niet, dan zou ik na een tijdje toch eens langs gaan voor een vriendelijk maar duidelijk gesprek. "ik kan mij voorstellen dat jullie de oude buren missen, maar wij zijn minder van de praatjes en ik krijg het gevoel dat ik door jullie in de gaten word gehouden. Ik voel mij daar persoonlijk niet zo prettig bij". Op die manier hou je het bij jezelf zonder aanvallend naar hen te zijn. En anders inderdaad maar een hoge schutting met geluidswal bouwen!
Ik wens je heel veel succes en woonplezier!
Ik wens je heel veel succes en woonplezier!
zaterdag 21 juli 2007 om 12:31
Bedankt voor jullie reacties. Ik ben blij dat ik niet de enige ben die er zo over denkt. Ik ben misschien wat minder sociaal dan de vorige buren, maar het is tenslotte mijn leven, toch? Voor mij is mijn huis, mijn thuis, een rustpunt in deze hectische wereld. Als mijn buren zich dan ook nog met mij gaan bemoeien terwijl ik lekker tot mezelf wil komen, dan heb ik het gevoel dat ik moet vluchten in mijn eigen huis. De schutting gaan we zeker hoger maken en als ze dan toch doorgaan met praten over of vanachter de schutting, dan zal ik ze vriendelijk vertellen dat ik me daar niet prettig bij voel. Moeten ze zelf maar een leven nemen. Nu zitten ze de hele dag maar thuis, niemand komt er op visite, zelf gaan ze ook nooit weg, ze praten amper met elkaar. Het enige wat ze doen is ons in de gaten houden en de voortuin schoffelen zodat ze niets hoeven te missen. Ik denk ook niet dat ze beseffen dat mijn man en ik een drukke baan hebben en als we thuis zijn, gewoon lekker met z'n tweetjes willen zijn, zonder bemoeienis van een ander.
Wat een raar verhaal trouwens dat de buurman zomaar bij je in de keuken staat. Als dat bij mij zou gebeuren, zou ik helemaal ontploffen denk ik.
Nogmaal bedankt voor de reacties en als er nog meer mensen hier iets over kwijt willen, lees ik het graag. Dat zou voor mij alleen maar een bevestiging zijn dat het niet aan mij ligt, want dat denk ik ook nog wel eens.
Wat een raar verhaal trouwens dat de buurman zomaar bij je in de keuken staat. Als dat bij mij zou gebeuren, zou ik helemaal ontploffen denk ik.
Nogmaal bedankt voor de reacties en als er nog meer mensen hier iets over kwijt willen, lees ik het graag. Dat zou voor mij alleen maar een bevestiging zijn dat het niet aan mij ligt, want dat denk ik ook nog wel eens.
