Actueel
alle pijlers
ouders Marlies van der Kouwe
zaterdag 15 november 2008 om 12:22
Gisteren waren de ouders van Marlies van der Kouwe op tv, bij Pauw en Witteman. Ik heb zoveel respect voor deze mensen Ze deden het verhaal over hun dochter zonder te huilen of in te storten, terwijl dit ZO moeilijk voor ze moet zijn. Ik vind het erg knap dat je zo kort na de begrafenis al op tv kunt verschijnen om je verhaal te doen. Ik kreeg gewoon tranen in mijn ogen van het doorzettingsvermogen en de kracht van deze mensen. Ik wens ze ontzettend veel sterkte met het verlies.....
zaterdag 15 november 2008 om 14:21
Die ouders moeten helemaal zelf weten wat ze doen, en als dit optreden hen helpt om hun verdriet te verwerken dan moeten ze dat vooral doen. Maar een kind verliezen is altijd zwaar ook als je er niet mee op tv wilt. Iedereen die dit meemaakt verdient net zoveel respect en waardering. Doorzettingsvermogen en beheersing van emoties zijn niet echt kwalificaties die complimenten vragen onder zulke omstandigheden
zaterdag 15 november 2008 om 15:02
zaterdag 15 november 2008 om 15:51
zaterdag 15 november 2008 om 16:04
Mensen hebben altijd respekt voor ' mentale kracht en doorzetting' maar dit had nooit mogen gebeuren, het maakt je misselijk, en ik kan me voorstellen dat je als ouders het helemaal niet meer ziet zitten en je afvraagt waarom er zulke monsters rondlopen in dit leven. Veel meer reden om te huilen dus.. en ook boos en ook wanhopig
maar ja je moet door en overleven , ik kan me wel voorstellen dat je geen zin meer hebt als je een kind verliest. En dat als de camera uit is je de facade niet op kan houden en hoop ik dat de familie elkaar warmte kan bieden.
maar ja je moet door en overleven , ik kan me wel voorstellen dat je geen zin meer hebt als je een kind verliest. En dat als de camera uit is je de facade niet op kan houden en hoop ik dat de familie elkaar warmte kan bieden.
zaterdag 15 november 2008 om 16:19
Meds heb je mij horen zeggen dat ik minder respect heb voor ouders die niet op tv komen maar toch hetzelfde hebben meegemaakt!
...en die smiley, het is gewoon om het applaus nog eens te illustreren.
....Ik zeg gewoon dat ik het knap vind van die mensen om onder deze omstandigenheden op tv te komen. Vind dat er soms op het forum te fel en te beoordelend wordt gerageerd..JAMMER!
...en die smiley, het is gewoon om het applaus nog eens te illustreren.
....Ik zeg gewoon dat ik het knap vind van die mensen om onder deze omstandigenheden op tv te komen. Vind dat er soms op het forum te fel en te beoordelend wordt gerageerd..JAMMER!
zaterdag 15 november 2008 om 16:23
zaterdag 15 november 2008 om 16:23
zaterdag 15 november 2008 om 16:31
Bellaperez, ik snap ook wat je bedoeld, misschien een beetje onhandig omschreven maar heel vervelend hoe sommige hier meteen reageren. Wat zijn sommige reacties toch dom en vervelend. Jij toont je respect voor de ouders van Marlies en anderen vallen meteen over je heen... En idd, iedereen snapt toch wel wat Bellaperez hier bedoelt?!!!!
zaterdag 15 november 2008 om 21:55
Sorry dat het in sommige ogen "niet goed is opgeschreven" maar ik vind dat dit een forum is! waar je je mening geeft; het is geen betoog in de 2e kamer waar je uren van te voren je mening woord voor woord voorbereidt.
Misschien moet ik maar aan censuur gaan doen, maar dan moet de helft van dit forum ook, als je de rest van postings bekijkt.
Misschien moet ik maar aan censuur gaan doen, maar dan moet de helft van dit forum ook, als je de rest van postings bekijkt.
zaterdag 15 november 2008 om 23:03
Misschien moet je juist als je over dit soort dingen schrijft wél een keer nadenken.
Je zal het gerust goed bedoelen hoor, maar het komt zwaar beroerd uit je toetsenbord.
Je koppelt over respect, kracht en doorzettingsvermogen aan het al dan niet huilen cq instorten van mensen die een heel groot verlies hebben geleden. Dat wekt op zijn minst de suggestie dat mensen die wél instorten geen kracht of doorztettingsvermogen hebben en ook geen respect verdienen.
En dan die achterlijke smiley er nog eens bij.
Je zal het gerust goed bedoelen hoor, maar het komt zwaar beroerd uit je toetsenbord.
Je koppelt over respect, kracht en doorzettingsvermogen aan het al dan niet huilen cq instorten van mensen die een heel groot verlies hebben geleden. Dat wekt op zijn minst de suggestie dat mensen die wél instorten geen kracht of doorztettingsvermogen hebben en ook geen respect verdienen.
En dan die achterlijke smiley er nog eens bij.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
zaterdag 15 november 2008 om 23:07
zaterdag 15 november 2008 om 23:17
quote:HoiPippiLangkous schreef op 15 november 2008 @ 23:11:
Mormeltje, ik denk niet ver door. Ik zie alleen maar mijn ouders voor me.
Dat snap ik,maar denk dat het TO echt niet uit had gemaakt of de ouders nu waren ingestort of niet,zij vond ze heel sterk op dat moment en wilde dat even delen denk ik.........
IK ben ook altijd heel verbaasd moet ik zeggen als ik zulke mensen zo rustig hun verhaal zie doen,geloof dat ik zou gillen en krijsen,maar misschien zijn de ouders van marlies nog in een soort shock dat ze zo rustig waren.
Maar hoe dan ook,het komt misschien voor sommigen rot over maar vind het ook niet nodig om daar zo op te reageren,niet iedereen heeft zulke heftige dingen meegemaakt en weet hoe daar mee om te gaan
Mormeltje, ik denk niet ver door. Ik zie alleen maar mijn ouders voor me.
Dat snap ik,maar denk dat het TO echt niet uit had gemaakt of de ouders nu waren ingestort of niet,zij vond ze heel sterk op dat moment en wilde dat even delen denk ik.........
IK ben ook altijd heel verbaasd moet ik zeggen als ik zulke mensen zo rustig hun verhaal zie doen,geloof dat ik zou gillen en krijsen,maar misschien zijn de ouders van marlies nog in een soort shock dat ze zo rustig waren.
Maar hoe dan ook,het komt misschien voor sommigen rot over maar vind het ook niet nodig om daar zo op te reageren,niet iedereen heeft zulke heftige dingen meegemaakt en weet hoe daar mee om te gaan
zaterdag 15 november 2008 om 23:33
Mormeltje, een mens kan meer aan dan je denkt
Ook het beheerst en rustig kunnen praten over een dergelijk verlies is deel van het rouwproces / de verwerking, samen met huilen en krijsen. Daar is niks uitzonderlijks aan, zo werkt het gewoon.
Verder;
juist omdát je dergelijke dingen niet hebt meegemaakt moet je nadenken wat je zegt / schrijft. Mensen zeggen dingen met de beste intenties maar zijn soms tegelijkertijd zo lomp dat wil je niet weten.
Je hebt geen idee hoe vaak ik tot op het bot gekwetst ben door dergelijke goedbedoelde opmerkingen. Nu niet hoor, maar als ik zoiets had gelezen vlak nadat mijn zus was overleden dan was dat een messteek geweest (spreek uit ervaring )
Tegenwoordig zeg ik het maar gewoon als ik iets dergelijks hoor / lees.
Het is veel makkelijker om na te denken voor je iets zegt dan om die goedbedoelde opmerkingen in perspectief te kunnen plaatsen. Vind datt ook de omgekeerde wereld eigenlijk.
Ook het beheerst en rustig kunnen praten over een dergelijk verlies is deel van het rouwproces / de verwerking, samen met huilen en krijsen. Daar is niks uitzonderlijks aan, zo werkt het gewoon.
Verder;
juist omdát je dergelijke dingen niet hebt meegemaakt moet je nadenken wat je zegt / schrijft. Mensen zeggen dingen met de beste intenties maar zijn soms tegelijkertijd zo lomp dat wil je niet weten.
Je hebt geen idee hoe vaak ik tot op het bot gekwetst ben door dergelijke goedbedoelde opmerkingen. Nu niet hoor, maar als ik zoiets had gelezen vlak nadat mijn zus was overleden dan was dat een messteek geweest (spreek uit ervaring )
Tegenwoordig zeg ik het maar gewoon als ik iets dergelijks hoor / lees.
Het is veel makkelijker om na te denken voor je iets zegt dan om die goedbedoelde opmerkingen in perspectief te kunnen plaatsen. Vind datt ook de omgekeerde wereld eigenlijk.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
zondag 16 november 2008 om 00:22
quote:bellaperez schreef op 15 november 2008 @ 21:55:
Sorry dat het in sommige ogen "niet goed is opgeschreven" maar ik vind dat dit een forum is! waar je je mening geeft; het is geen betoog in de 2e kamer waar je uren van te voren je mening woord voor woord voorbereidt.
Misschien moet ik maar aan censuur gaan doen, maar dan moet de helft van dit forum ook, als je de rest van postings bekijkt.Je hoeft voor mij geen excuus te maken, je mag schrijven wat je wilt, maar dat betekent ook dat iedereen erop kan reageren zoals hij wil
Sorry dat het in sommige ogen "niet goed is opgeschreven" maar ik vind dat dit een forum is! waar je je mening geeft; het is geen betoog in de 2e kamer waar je uren van te voren je mening woord voor woord voorbereidt.
Misschien moet ik maar aan censuur gaan doen, maar dan moet de helft van dit forum ook, als je de rest van postings bekijkt.Je hoeft voor mij geen excuus te maken, je mag schrijven wat je wilt, maar dat betekent ook dat iedereen erop kan reageren zoals hij wil
zondag 16 november 2008 om 01:44
weet je,dit is misschien allemaal wel heel lief bedoeld en zo. maar ik krijg hier een beetje raar gevoel van.
bij zo'n topic moet ik altijd denken stel dat iemand een topic opent waarin ik centraal sta,dat ik mijn kind op zo'n manier verloren heb. weet niet of ik dat zo fijn zou vinden.
Dat ik dat zou lezen op een bepaald moment.lees wat iedereen er van vindt. dat mensen hierin over elkaar heenvallen.
Het is natuurlijk ook mensen eigen om op zoiets verschrikkelijks te reageren ,ik doe het soms ook. het voelt voor mij heel dubbel.net of je bij die mensen door een raam gluurt...
weet ook niet zo goed hoe ik het beter uit kan leggen..
bij zo'n topic moet ik altijd denken stel dat iemand een topic opent waarin ik centraal sta,dat ik mijn kind op zo'n manier verloren heb. weet niet of ik dat zo fijn zou vinden.
Dat ik dat zou lezen op een bepaald moment.lees wat iedereen er van vindt. dat mensen hierin over elkaar heenvallen.
Het is natuurlijk ook mensen eigen om op zoiets verschrikkelijks te reageren ,ik doe het soms ook. het voelt voor mij heel dubbel.net of je bij die mensen door een raam gluurt...
weet ook niet zo goed hoe ik het beter uit kan leggen..
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...