Social Media

Nee, niemand kan tegenwoordig zonder: sociale media. Een handig systeem die iedereen gebruikt om het nieuws op de voet te volgen. We worden wakker en het eerste wat we doen is onze telefoon van de lader pakken om vervolgens het nieuws van de ochtend te lezen. ‘Wie heeft er nog een leuke post op Facebook geschreven?’. ‘Wat schrijven de kranten deze ochtend?’. ‘Goh… is mijn Facebook vriend alweer ziek?’. Het ritueel wat we elke ochtend doen. Of eigenlijk… de hele dag door. Nog even het nieuws lezen in de pauze, trein, onderweg naar het volgende college of tijdens het werk. Tegenwoordig kan men niet meer zonder het leesvoer wat ons voorgeschoteld wordt.



Zo nu en dan is er een bericht wat enig ophef veroorzaakt en veel mensen staan dan ook te trappelen om hun mening op social media te zetten. We kunnen moeilijk doen alsof er niks aan de hand is. We lezen het allemaal op onze mobiel tijdens de treinrit, in de schoolbanken, in de bus of op het werk. De nieuwsberichten vinden we allemaal verschrikkelijk en dat laten we ook zien. Niet in de werkelijke wereld maar in onze vreselijke, “donkere wereldje”. Social media. Best grappig eigenlijk. We lezen het nieuws, we willen door middel van onze mening mensen beïnvloeden en hoe doen we dat? We gaan het op social media zetten. Het is zelfs zo vreselijk dat we niet alleen reageren, we reageren onze frustraties af op elkaar. Op social media notabene! Ja, want alleen zo zal rechtvaardigheid zegevieren en blijft je veilige omgeving in tact.



En dan hebben we nog niet eens gesproken over de oppervlakkigheid van alle meningen. We lezen iets en we hebben hier een mening over. We zetten dit op social media en we denken nooit aan de mogelijke haken en ogen die aan een nieuwsbericht vastzitten. De rest is eigenlijk al te voorspellen: men zet iets zonder kritisch te zijn op social media, dan krijgt men kritiek van andere mensen die ook een mening hebben. Als laatste ontstaat er een gevecht op social media. Als iedereen nou eens elke dag voor een week lang de reacties leest van een nieuwsbericht, dan is met zekerheid te stellen dat iedereen vele nieuwe scheldwoorden op kan nemen in het geheugen.



Waar zijn we nu eigenlijk mee bezig? We zijn slaaf geworden van iets wat we allemaal verkeerd vinden en we doen er massaal aan mee. Een duistere wereld als het gaat om onze vrijheid van meningsuiting. Dit omdat we allemaal niet meer weten wat we kunnen doen met de vrijheid die we nu bezitten. Hierin kunnen we de vraag ook stellen hoever onze vrijheid eigenlijk gaat. Het is schokkend om te zien hoe sommige mensen hun mening gebruiken om anderen zwart te maken.



Er was eens een tijd waar social media onze levens niet beheersten. Een maatschappelijk probleem werd eerder van alle kanten bekeken voordat men hier een oordeel over had. En wanneer iemand zo overtuigd was van zijn of haar mening dan werden er andere middelen gebruikt om de mensen op de hoogte te stellen. Kunst, muziek, politiek, boeken, dans of educatie. Dit waren de middelen die men vroeger had om mensen op een andere mening te wijzen. Waarom zitten we nog steeds vast in deze duistere wereld? Waar zijn we mee bezig?



-Shajack