Actueel
alle pijlers
Vliegtuigcrash in Zuid-Frankrijk
dinsdag 24 maart 2015 om 11:57
Duits passagiersvliegtuig neergestort in het zuiden van Frankrijk
Alweer een crash
En ja, ik weet dat vliegen relatief veilig is, in vergelijking met bijvoorbeeld autorijden, maar toch. Ik schrik er elke keer weer van. Ik hoop dat er overlevenden zijn, maar ik vrees het ergste. Denk dat er ook wel aardig wat Nederlanders aan boord zullen zijn (niet dat dit het erger maakt).
Alweer een crash
En ja, ik weet dat vliegen relatief veilig is, in vergelijking met bijvoorbeeld autorijden, maar toch. Ik schrik er elke keer weer van. Ik hoop dat er overlevenden zijn, maar ik vrees het ergste. Denk dat er ook wel aardig wat Nederlanders aan boord zullen zijn (niet dat dit het erger maakt).
dinsdag 31 maart 2015 om 01:51
In Spanje hebben ze trouwens iemand opgepakt wegens het aanzetten tot haat tegen Catalanen naar aanleiding van deze vliegtuigramp.
Veel van de slachtoffers met een Spaanse nationaliteit zijn Catalaans want de vlucht kwam van Barcelona (= hoofdstad Catalonië) en deze 'verlichte ziel' vond dat blijkbaar nodig om dus maar naar te gaan doen naar deze overleden Catalanen.
Er is nu dus de discussie gaande of het oppakken ingaat tegen het recht op vrije meningsuiting (want die moet je beschermen juist dan wanneer je de mening niet populair is, want populaire meningen hoeven niet beschermd te worden) of niet.
Persoonlijk denk ik dat het terecht is dat discriminatie wordt tegen gegaan en het is walgelijk dat iemand op het internet gaat vieren dat er mensen gestorven zijn. Ik vind in dit geval dus dat de Spaanse autoriteiten een goed besluit hebben genomen (en dat is iets wat ik niet vaak kan zeggen).
Veel van de slachtoffers met een Spaanse nationaliteit zijn Catalaans want de vlucht kwam van Barcelona (= hoofdstad Catalonië) en deze 'verlichte ziel' vond dat blijkbaar nodig om dus maar naar te gaan doen naar deze overleden Catalanen.
Er is nu dus de discussie gaande of het oppakken ingaat tegen het recht op vrije meningsuiting (want die moet je beschermen juist dan wanneer je de mening niet populair is, want populaire meningen hoeven niet beschermd te worden) of niet.
Persoonlijk denk ik dat het terecht is dat discriminatie wordt tegen gegaan en het is walgelijk dat iemand op het internet gaat vieren dat er mensen gestorven zijn. Ik vind in dit geval dus dat de Spaanse autoriteiten een goed besluit hebben genomen (en dat is iets wat ik niet vaak kan zeggen).
dinsdag 31 maart 2015 om 08:52
Voor de mensen die nerveus zijn, bedenk maar dat er 100.000 vliegtuigen per dag veilig landen en opstijgen. De toekomst kun je niet voorspellen, het heeft dus werkelijk geen zin om je er druk over te maken. Als het moment daar is deal je ermee zoals de omstandigeden dan zijn. Er gebeuren elke dag de meest gruwelijke dingen waar mensen mee te dealen hebben. Het is een illusie om te denken dat jou niks zal overkomen, tegelijkertijd heeft het geen zin om je er zorgen over te maken. Des te meer reden om NU te leven.
dinsdag 31 maart 2015 om 09:05
Gisteren is op het Duitse nieuws door de Staatsanwaltschaft bekend gemaakt dat de co-piloot een paar jaar geleden bekend was met suïcidepogingen en psychotherapie.
Nu is er een debat losgebarsten over de zwijgplicht van artsen. Die zal versoepeld worden als derden in gevaar zijn.
Vraag me wel af of dat dan waterdicht is, want wie heeft het nou met de arts over wat die voor de kost doet als het niet ter sprake komt?
Nu is er een debat losgebarsten over de zwijgplicht van artsen. Die zal versoepeld worden als derden in gevaar zijn.
Vraag me wel af of dat dan waterdicht is, want wie heeft het nou met de arts over wat die voor de kost doet als het niet ter sprake komt?
Girls compete with each other, women empower one another
dinsdag 31 maart 2015 om 09:09
Er is helemaal niks waterdicht.
In dit geval heel cru, want zoals iemand hier al eerder zei: juist op de piloot moet je kunnen vertrouwen.
Aan de andere kant, er wordt ook wel eens drugs gesmokkeld door vliegtuigcrews, bvoorbeeld. Er worden wel eens piloten betrapt met drank of drugs op. Dat zijn gewoon feiten. En dan gebeurt er vast nog genoeg wat helemaal nooit openbaar wordt.
In dit geval heel cru, want zoals iemand hier al eerder zei: juist op de piloot moet je kunnen vertrouwen.
Aan de andere kant, er wordt ook wel eens drugs gesmokkeld door vliegtuigcrews, bvoorbeeld. Er worden wel eens piloten betrapt met drank of drugs op. Dat zijn gewoon feiten. En dan gebeurt er vast nog genoeg wat helemaal nooit openbaar wordt.
dinsdag 31 maart 2015 om 09:19
Volledig eens met Blije Kip.
Trouwens...
Als mijn familie op vakantie gaat dan maak ik me meer zorgen als ze met de auto of bus gaan dan als ze met het vliegtuig gaan. In mijn hoofd zie ik altijd bussen en auto's gekreukeld langs de weg of in de berm of tegen bomen.
Op de weg is het druk met andere automobilisten, vrachtwagen- en touringcarchauffeurs die wellicht vermoeid, gestresst zijn, of afgeleid zijn (telefoon, dreinende kids op de achterbank etc). Of alcohol hebben gedronken....
En mocht je met een vliegtuig neerstorten dan denk ik dat je snel buiten bewustzijn raakt. En bij auto-ongelukken denk ik meer aan vreselijke verwondingen, mensen die uit hun auto gezaagd moeten worden, blijvend ernstig letsel: meer lijden dus.
Edit 1: het is heus niet zo dat ik doodsbang ben op de (snel)weg, maar in vergelijking tot vliegen zie ik bij autorijden meer "beren op de weg". En je hebt gewoon geen invloed op je medeweg gebruikers (en ook niet op de piloot) dus wees gewoon relaxed en laat het los.
Edit 2:
Mocht je erge vliegangst hebben dan is het misschien een idee on eens een middagje op Schiphol te vertoeven: dan kun je zien hoeveel vliegtuigen er probleemloos landen en opstijgen en hoe relaxed die vele duizenden passagiers zijn.
Trouwens...
Als mijn familie op vakantie gaat dan maak ik me meer zorgen als ze met de auto of bus gaan dan als ze met het vliegtuig gaan. In mijn hoofd zie ik altijd bussen en auto's gekreukeld langs de weg of in de berm of tegen bomen.
Op de weg is het druk met andere automobilisten, vrachtwagen- en touringcarchauffeurs die wellicht vermoeid, gestresst zijn, of afgeleid zijn (telefoon, dreinende kids op de achterbank etc). Of alcohol hebben gedronken....
En mocht je met een vliegtuig neerstorten dan denk ik dat je snel buiten bewustzijn raakt. En bij auto-ongelukken denk ik meer aan vreselijke verwondingen, mensen die uit hun auto gezaagd moeten worden, blijvend ernstig letsel: meer lijden dus.
Edit 1: het is heus niet zo dat ik doodsbang ben op de (snel)weg, maar in vergelijking tot vliegen zie ik bij autorijden meer "beren op de weg". En je hebt gewoon geen invloed op je medeweg gebruikers (en ook niet op de piloot) dus wees gewoon relaxed en laat het los.
Edit 2:
Mocht je erge vliegangst hebben dan is het misschien een idee on eens een middagje op Schiphol te vertoeven: dan kun je zien hoeveel vliegtuigen er probleemloos landen en opstijgen en hoe relaxed die vele duizenden passagiers zijn.
anoniem_175496 wijzigde dit bericht op 31-03-2015 09:27
Reden: per ongeluk te vroeg verzonden
Reden: per ongeluk te vroeg verzonden
% gewijzigd
dinsdag 31 maart 2015 om 09:23
quote:labellei schreef op 31 maart 2015 @ 09:19:
Volledig eens met Blije Kip.
Trouwens...
Als mijn familie op vakantie gaat dan maak ik me meer zorgen als ze met de auto of bus gaan dan als ze met het vliegtuig gaan. In mijn hoofd zie ik altijd bussen en auto's gekreukeld langs de weg of in de berm of tegen bomen.
Op de weg is het druk met andere automobilisten, vrachtwagen- en touringcarchauffeurs die wellicht vermoeid, gestresst zijn, of afgeleid zijn (telefoon, dreinende kids op de achterbank etc). Of alcohol hebben gedronken....
En mocht je met een vliegtuig neerstorten dan denk ik dat je snel buiten bewustzijn raakt. En bij auto-ongelukken denk ik meer aan vreselijke verwondingen, mensen die uit hun auto gezaagd moeten worden, blijvend ernstig letsel: meer lijden dus.Ik wil niet bot doen, maar gisteren is juist bekend geworden dat mensen de volle acht minuten alles hebben meegekregen wat er gebeurde... dat is meer dan horror.
Volledig eens met Blije Kip.
Trouwens...
Als mijn familie op vakantie gaat dan maak ik me meer zorgen als ze met de auto of bus gaan dan als ze met het vliegtuig gaan. In mijn hoofd zie ik altijd bussen en auto's gekreukeld langs de weg of in de berm of tegen bomen.
Op de weg is het druk met andere automobilisten, vrachtwagen- en touringcarchauffeurs die wellicht vermoeid, gestresst zijn, of afgeleid zijn (telefoon, dreinende kids op de achterbank etc). Of alcohol hebben gedronken....
En mocht je met een vliegtuig neerstorten dan denk ik dat je snel buiten bewustzijn raakt. En bij auto-ongelukken denk ik meer aan vreselijke verwondingen, mensen die uit hun auto gezaagd moeten worden, blijvend ernstig letsel: meer lijden dus.Ik wil niet bot doen, maar gisteren is juist bekend geworden dat mensen de volle acht minuten alles hebben meegekregen wat er gebeurde... dat is meer dan horror.
dinsdag 31 maart 2015 om 09:29
quote:mienbillekesjeuken schreef op 31 maart 2015 @ 09:23:
[...]
Ik wil niet bot doen, maar gisteren is juist bekend geworden dat mensen de volle acht minuten alles hebben meegekregen wat er gebeurde... dat is meer dan horror.Ja was ik ook nog vergeten te posten: bij dit ongeluk was dit dus niet zo: daarom vind ik dit ongeluk juist zo onvoorstelbaar vreselijk
[...]
Ik wil niet bot doen, maar gisteren is juist bekend geworden dat mensen de volle acht minuten alles hebben meegekregen wat er gebeurde... dat is meer dan horror.Ja was ik ook nog vergeten te posten: bij dit ongeluk was dit dus niet zo: daarom vind ik dit ongeluk juist zo onvoorstelbaar vreselijk
dinsdag 31 maart 2015 om 09:37
quote:labellei schreef op 31 maart 2015 @ 09:19:
Edit 2:
Mocht je erge vliegangst hebben dan is het misschien een idee on eens een middagje op Schiphol te vertoeven: dan kun je zien hoeveel vliegtuigen er probleemloos landen en opstijgen en hoe relaxed die vele duizenden passagiers zijn.En dat helpt tegen erge vliegangst?
Edit 2:
Mocht je erge vliegangst hebben dan is het misschien een idee on eens een middagje op Schiphol te vertoeven: dan kun je zien hoeveel vliegtuigen er probleemloos landen en opstijgen en hoe relaxed die vele duizenden passagiers zijn.En dat helpt tegen erge vliegangst?
dinsdag 31 maart 2015 om 09:41
quote:mienbillekesjeuken schreef op 31 maart 2015 @ 09:09:
Er is helemaal niks waterdicht.
In dit geval heel cru, want zoals iemand hier al eerder zei: juist op de piloot moet je kunnen vertrouwen.
Aan de andere kant, er wordt ook wel eens drugs gesmokkeld door vliegtuigcrews, bvoorbeeld. Er worden wel eens piloten betrapt met drank of drugs op. Dat zijn gewoon feiten. En dan gebeurt er vast nog genoeg wat helemaal nooit openbaar wordt.Persoonlijk heb ik nog altijd meer vertrouwen in piloten dan mijn medeweggebruikers op de weg.
Er is helemaal niks waterdicht.
In dit geval heel cru, want zoals iemand hier al eerder zei: juist op de piloot moet je kunnen vertrouwen.
Aan de andere kant, er wordt ook wel eens drugs gesmokkeld door vliegtuigcrews, bvoorbeeld. Er worden wel eens piloten betrapt met drank of drugs op. Dat zijn gewoon feiten. En dan gebeurt er vast nog genoeg wat helemaal nooit openbaar wordt.Persoonlijk heb ik nog altijd meer vertrouwen in piloten dan mijn medeweggebruikers op de weg.
dinsdag 31 maart 2015 om 09:55
quote:mienbillekesjeuken schreef op 31 maart 2015 @ 09:23:
[...]
Ik wil niet bot doen, maar gisteren is juist bekend geworden dat mensen de volle acht minuten alles hebben meegekregen wat er gebeurde... dat is meer dan horror.
Horror, ja. 'Gelukkig' was iedereen snel dood, veel te snel om er iets van gevoeld te hebben. Ik kan me ook voorstellen dat in paniek alles in een soort 'roes' gebeurt, het is zó onwerkelijk en paniek of angst neemt je over, maar daarna waren ze dood en er was geen tijd om te reflecteren op die paniek en angst of de gebeurtenissen. Meestal komt besef natuurlijk na afloop. Dit maakt het niet minder erg, het is gewoon een horrorscenario, hoe je het ook wendt of keert. Zelf ben ik eigenlijk minder zo bang voor angst of paniek, maar wel voor pijn en een fysiek nare dood. En het liefst heb je natuurlijk dat iedereen ongemerkt. Nouja, het liefst leefden we in een sprookje waarin dit soort dingen nooit gebeurden...maarja.
Maar ook hier, als ik me druk maak in het vliegtuig ga ik ook de meest erge rampscenario's bedenken (kan ook voor situaties buiten het vliegtuig natuurlijk). De enige manier om dat te stoppen voor mij is te bedenken dat je er écht geen controle over hebt. Je kan eindeloos de meest gruwelijke situaties gaan bedenken (als je hersens een 'oplossing' bedenken maak je het verhaal nóg erger) maar je hebt er geen controle over of zo'n situatie uitkomt of niet. Het is vreselijk, maar dit hoort bij het leven en je zal handelen zoals in je opkomt als je in zo'n situatie terecht komt. bewusteloos raakt en nooit wat door heeft.
Als je gaat bedenken wat er elke dag over de hele wereld gebeurt aan gruwelijke situaties..... het is vreselijk, maar toch 'hoort het erbij' en het kan jou ook overkomen. En je zal er ook mee omgaan zoals alle andere mensen dat doen op dat moment.
Nou heb ik geen vliegangst ofzo, maar wel een levendig en actief voorstellingsvermogen dat soms teruggefloten moet worden.
[...]
Ik wil niet bot doen, maar gisteren is juist bekend geworden dat mensen de volle acht minuten alles hebben meegekregen wat er gebeurde... dat is meer dan horror.
Horror, ja. 'Gelukkig' was iedereen snel dood, veel te snel om er iets van gevoeld te hebben. Ik kan me ook voorstellen dat in paniek alles in een soort 'roes' gebeurt, het is zó onwerkelijk en paniek of angst neemt je over, maar daarna waren ze dood en er was geen tijd om te reflecteren op die paniek en angst of de gebeurtenissen. Meestal komt besef natuurlijk na afloop. Dit maakt het niet minder erg, het is gewoon een horrorscenario, hoe je het ook wendt of keert. Zelf ben ik eigenlijk minder zo bang voor angst of paniek, maar wel voor pijn en een fysiek nare dood. En het liefst heb je natuurlijk dat iedereen ongemerkt. Nouja, het liefst leefden we in een sprookje waarin dit soort dingen nooit gebeurden...maarja.
Maar ook hier, als ik me druk maak in het vliegtuig ga ik ook de meest erge rampscenario's bedenken (kan ook voor situaties buiten het vliegtuig natuurlijk). De enige manier om dat te stoppen voor mij is te bedenken dat je er écht geen controle over hebt. Je kan eindeloos de meest gruwelijke situaties gaan bedenken (als je hersens een 'oplossing' bedenken maak je het verhaal nóg erger) maar je hebt er geen controle over of zo'n situatie uitkomt of niet. Het is vreselijk, maar dit hoort bij het leven en je zal handelen zoals in je opkomt als je in zo'n situatie terecht komt. bewusteloos raakt en nooit wat door heeft.
Als je gaat bedenken wat er elke dag over de hele wereld gebeurt aan gruwelijke situaties..... het is vreselijk, maar toch 'hoort het erbij' en het kan jou ook overkomen. En je zal er ook mee omgaan zoals alle andere mensen dat doen op dat moment.
Nou heb ik geen vliegangst ofzo, maar wel een levendig en actief voorstellingsvermogen dat soms teruggefloten moet worden.
dinsdag 31 maart 2015 om 09:57
quote:labellei schreef op 31 maart 2015 @ 09:29:
[...]
Ja was ik ook nog vergeten te posten: bij dit ongeluk was dit dus niet zo: daarom vind ik dit ongeluk juist zo onvoorstelbaar vreselijk
Ja... gelukkig komt zoiets bijna nooit voor, maar het is ook weer niet bepaald de eerste keer.
Blijf er over malen, wat iemand er toe brengt, anderen zoiets aan te doen.
[...]
Ja was ik ook nog vergeten te posten: bij dit ongeluk was dit dus niet zo: daarom vind ik dit ongeluk juist zo onvoorstelbaar vreselijk
Ja... gelukkig komt zoiets bijna nooit voor, maar het is ook weer niet bepaald de eerste keer.
Blijf er over malen, wat iemand er toe brengt, anderen zoiets aan te doen.
dinsdag 31 maart 2015 om 09:58
dinsdag 31 maart 2015 om 10:00
Ad 3: Conflict van plichten .
Heeft de arts informatie over een patiënt die hij vanwege zijn beroepsgeheim niet mag prijsgeven maar komt hierdoor een ander zwaarwegend belang in gevaar, dan kan hij in een conflict van plichten komen. De arts staat dan voor de keuze tussen zijn beroepsgeheim en dat andere belang.
Bij het maken van de keuze moet de arts zich de volgende vragen stellen:
Is het mogelijk toestemming aan de patiënt te vragen?
Kan de patiënt het probleem zelf oplossen?
Is er een reëel risico op acuut en direct gevaar?
Wordt het risico daadwerkelijk weggenomen door politie/justitie te informeren?
Is er geen andere weg om de dreiging weg te nemen?
Is er een redelijke verhouding tussen middel en doel?
Doorbreking van het beroepsgeheim tegenover politie/justitie op grond van een conflict van plichten is met name geoorloofd in situaties waarin direct gevaar als gevolg van strafbaar handelen kan worden afgewend door ingrijpen van de arts, bijvoorbeeld bij (een vermoeden van) kindermishandeling.
http://www.fomat.nl/beroepsgeheim.html
Heeft de arts informatie over een patiënt die hij vanwege zijn beroepsgeheim niet mag prijsgeven maar komt hierdoor een ander zwaarwegend belang in gevaar, dan kan hij in een conflict van plichten komen. De arts staat dan voor de keuze tussen zijn beroepsgeheim en dat andere belang.
Bij het maken van de keuze moet de arts zich de volgende vragen stellen:
Is het mogelijk toestemming aan de patiënt te vragen?
Kan de patiënt het probleem zelf oplossen?
Is er een reëel risico op acuut en direct gevaar?
Wordt het risico daadwerkelijk weggenomen door politie/justitie te informeren?
Is er geen andere weg om de dreiging weg te nemen?
Is er een redelijke verhouding tussen middel en doel?
Doorbreking van het beroepsgeheim tegenover politie/justitie op grond van een conflict van plichten is met name geoorloofd in situaties waarin direct gevaar als gevolg van strafbaar handelen kan worden afgewend door ingrijpen van de arts, bijvoorbeeld bij (een vermoeden van) kindermishandeling.
http://www.fomat.nl/beroepsgeheim.html
dinsdag 31 maart 2015 om 10:03
In de wet staat dat een arts zijn beroepsgeheim mag doorbreken bij toestemming van de patiënt of in geval van een wettelijke meldplicht (bijvoorbeeld bij bepaalde infectieziekten).
Er zijn daarnaast situaties denkbaar waarin de arts meent dat een ander belang zwaarder weegt dan zijn beroepsgeheim, omdat door te spreken ernstig nadeel kan worden voorkomen (conflict van plichten). De arts moet zelf dan een afweging maken tussen de belangen die worden gediend door het beroepsgeheim, te weten de toegankelijkheid van de gezondheidszorg en de privacy van de patiënt, en andere belangen. Besluit een arts dat andere belangen zwaarder wegen, en daarmee zijn beroepsgeheim te doorbreken, dan is hij alleen niet strafbaar als hij zich met succes kan beroepen op overmacht (artikel 40 WvSr.). Dat kan alleen als aan alle onderstaande voorwaarden is voldaan:
de arts heeft alles in het werk gesteld om eerst toestemming te verkrijgen van de patiënt
de arts verkeert in gewetensnood door het handhaven van de zwijgplicht
het gevaar kan niet op een andere manier worden weggenomen dan door te spreken
door te blijven zwijgen ontstaat naar alle waarschijnlijkheid ernstige schade bij een ander
het moet vrijwel zeker zijn dat door de doorbreking van het beroepsgeheim die schade kan worden voorkomen of beperkt
Bij doorbreking van het beroepsgeheim mag de arts slechts die gegevens verstrekken die nodig zijn om schade te voorkomen. Die gegevens moeten soms aan het potentiële slachtoffer, soms aan de politie of een ander worden verstrekt afhankelijk van de situatie. Indien het mogelijk is, moet de arts aan de patiënt melden dat hij de gegevens aan een ander heeft verstrekt.
KNMG.artsennet.nl
Er zijn daarnaast situaties denkbaar waarin de arts meent dat een ander belang zwaarder weegt dan zijn beroepsgeheim, omdat door te spreken ernstig nadeel kan worden voorkomen (conflict van plichten). De arts moet zelf dan een afweging maken tussen de belangen die worden gediend door het beroepsgeheim, te weten de toegankelijkheid van de gezondheidszorg en de privacy van de patiënt, en andere belangen. Besluit een arts dat andere belangen zwaarder wegen, en daarmee zijn beroepsgeheim te doorbreken, dan is hij alleen niet strafbaar als hij zich met succes kan beroepen op overmacht (artikel 40 WvSr.). Dat kan alleen als aan alle onderstaande voorwaarden is voldaan:
de arts heeft alles in het werk gesteld om eerst toestemming te verkrijgen van de patiënt
de arts verkeert in gewetensnood door het handhaven van de zwijgplicht
het gevaar kan niet op een andere manier worden weggenomen dan door te spreken
door te blijven zwijgen ontstaat naar alle waarschijnlijkheid ernstige schade bij een ander
het moet vrijwel zeker zijn dat door de doorbreking van het beroepsgeheim die schade kan worden voorkomen of beperkt
Bij doorbreking van het beroepsgeheim mag de arts slechts die gegevens verstrekken die nodig zijn om schade te voorkomen. Die gegevens moeten soms aan het potentiële slachtoffer, soms aan de politie of een ander worden verstrekt afhankelijk van de situatie. Indien het mogelijk is, moet de arts aan de patiënt melden dat hij de gegevens aan een ander heeft verstrekt.
KNMG.artsennet.nl
dinsdag 31 maart 2015 om 10:07
Als de piloot dit aan zijn arts zou hebben verteld, had deze uiteraard mogen en moeten spreken. Dat doen artsen ook wel.
Alleen deze piloot heeft zijn arts/therapeut niet verteld dat hij serieus van plan was een vliegtuig te laten crashen.
Iedereen gaat nu kijken hoe dit voorkomen had kunnen worden en wie had moeten ingrijpen, maar het trieste feit is dat dit niet voorkomen had kunnen worden.
Soms zijn mensen tot de vreselijkste dingen in staat en houden ze dat goed verborgen.
Alleen deze piloot heeft zijn arts/therapeut niet verteld dat hij serieus van plan was een vliegtuig te laten crashen.
Iedereen gaat nu kijken hoe dit voorkomen had kunnen worden en wie had moeten ingrijpen, maar het trieste feit is dat dit niet voorkomen had kunnen worden.
Soms zijn mensen tot de vreselijkste dingen in staat en houden ze dat goed verborgen.
dinsdag 31 maart 2015 om 10:31
quote:hiltje schreef op 31 maart 2015 @ 10:07:
Als de piloot dit aan zijn arts zou hebben verteld, had deze uiteraard mogen en moeten spreken. Dat doen artsen ook wel.
Alleen deze piloot heeft zijn arts/therapeut niet verteld dat hij serieus van plan was een vliegtuig te laten crashen.
Iedereen gaat nu kijken hoe dit voorkomen had kunnen worden en wie had moeten ingrijpen, maar het trieste feit is dat dit niet voorkomen had kunnen worden.
Soms zijn mensen tot de vreselijkste dingen in staat en houden ze dat goed verborgen.Dat vrees ik ook. Maar het blijft onbegrijpelijk waarom iemand doelbewust anderen meeneemt in zijn ellende. Heb helaas meerdere zelfmoorden in mijn omgeving meegemaakt maar die mensen richtten hun problemen juist heel erg op zichzelf. Wilden zichzelf pijn doen, niet anderen.
Als de piloot dit aan zijn arts zou hebben verteld, had deze uiteraard mogen en moeten spreken. Dat doen artsen ook wel.
Alleen deze piloot heeft zijn arts/therapeut niet verteld dat hij serieus van plan was een vliegtuig te laten crashen.
Iedereen gaat nu kijken hoe dit voorkomen had kunnen worden en wie had moeten ingrijpen, maar het trieste feit is dat dit niet voorkomen had kunnen worden.
Soms zijn mensen tot de vreselijkste dingen in staat en houden ze dat goed verborgen.Dat vrees ik ook. Maar het blijft onbegrijpelijk waarom iemand doelbewust anderen meeneemt in zijn ellende. Heb helaas meerdere zelfmoorden in mijn omgeving meegemaakt maar die mensen richtten hun problemen juist heel erg op zichzelf. Wilden zichzelf pijn doen, niet anderen.
dinsdag 31 maart 2015 om 10:39
Ik ben suicidaal geweest ooit. En ik weet nog dat ik piekerde over hoe dat te doen zonder daar iemand bij te traumatiseren. Ik heb zelf ptss en dat wil ik niemand anders aandoen. Dus ik vind het ook moeilijk me te verplaatsen in de piloot. Het enige wat ik kan bedenken is dat hij misschien juist graag de aandacht wilde op zo'n dramatische manier, omdat hij zo lang alleen heeft geleden. Misschien vond hij het oneerlijk dat hij niet meer kon vliegen en wilde hij daar mensen voor straffen, en pakte de mensen die er niks mee te maken hadden maar wel onder zijn controle stonden.
Er zijn tegenwoordig meer mensen die op spectaculaire wijze zelfmoord plegen en daarbij anderen meenemen. Ik denk dat die mensen enorm leden onder hun bestaan en dat hun pijn en boosheid daarover ervoor zorgde dat ze een groep onschuldige mensen vermoordden.
Maar ik ben zelf iemand die er altijd heilig in heb geloofd dat wat je ook doet in je leven en wat je ook overkomt, je mag anderen niet kwetsen of straffen, je mag anderen het leven niet ontnemen, wat er ook gebeurt, hoezeer je ook lijd. Want dat je lijdt, is niet zomaar iedereens schuld en ik ben tegen strijd, geweld en moord, altijd geweest ook. Straffen mag alleen de rechter en het kan ook niet anders, je mag nooit het recht in eigen handen nemen. Zo heb ik mijn dader aangepakt, die is gestrafd door een rechter. Ik had ook echt niet anders gewild. Absoluut niet. Ik denk dat als je daar niet heel erg van overtuigd bent tot in alle hoeken van je ziel, dat je er minder bezwaar tegen maakt, onschuldige mensen mee te nemen de dood in.
Misschien is dat het wel. Ik heb voor mijn ellende altijd mensen die ik daarvoor verantwoordelijk heb kunnen houden en als schuldige kan aanwijzen, ik ben namelijk mishandeld en sexueel misbruikt. Maar als er geen duidelijke reden is voor je problemen, dan kun je daar iedereen als verantwoordelijk voor zien. Dan wordt de redenatie: ik werd als loser geboren en dat is niemands schuld maar ik moet er wel onder lijden. Nu gaan jullie sterven, dat is niet jullie schuld maar toch moeten jullie het lijden ondergaan zonder daar controle over te hebben. Net als ik. Net als dat ik graag had gewild dat ik van mijn problemen afkwam en dat niet lukte, gaan jullie nu sterven en daar kunnen jullie ook niks aan veranderen.
Inleven in de suicidale geest is moeilijk, ik hoop dat niemand het mij kwalijk neemt. Maar ik ben daadwerkelijk suicidaal geweest, daarom doe ik een poging. Ik denk dat ik zelfmoord zie als een manier om te zeggen: tot hier en niet verder want ik trek het niet meer. En dat sommige mensen het zien als een laatste kans om mensen net zoveel pijn te doen als zij hebben gehad in hun leven. Ook al hebben die mensen er niks mee te maken. Je zou ook je eigen verwekkers, je ouders, de dood mee in kunnen nemen, als je dan iemand wil straffen voor je bestaan. Maar als die ook niet de oorzaak zijn van je problemen, of je bent daarvan overtuigd, dan rest nog de rest van de mensen op de wereld. Het lijkt erop dat die mensen vinden dat de mensheid zelf straf verdient. Ik vind dat heel dom.
Er zijn tegenwoordig meer mensen die op spectaculaire wijze zelfmoord plegen en daarbij anderen meenemen. Ik denk dat die mensen enorm leden onder hun bestaan en dat hun pijn en boosheid daarover ervoor zorgde dat ze een groep onschuldige mensen vermoordden.
Maar ik ben zelf iemand die er altijd heilig in heb geloofd dat wat je ook doet in je leven en wat je ook overkomt, je mag anderen niet kwetsen of straffen, je mag anderen het leven niet ontnemen, wat er ook gebeurt, hoezeer je ook lijd. Want dat je lijdt, is niet zomaar iedereens schuld en ik ben tegen strijd, geweld en moord, altijd geweest ook. Straffen mag alleen de rechter en het kan ook niet anders, je mag nooit het recht in eigen handen nemen. Zo heb ik mijn dader aangepakt, die is gestrafd door een rechter. Ik had ook echt niet anders gewild. Absoluut niet. Ik denk dat als je daar niet heel erg van overtuigd bent tot in alle hoeken van je ziel, dat je er minder bezwaar tegen maakt, onschuldige mensen mee te nemen de dood in.
Misschien is dat het wel. Ik heb voor mijn ellende altijd mensen die ik daarvoor verantwoordelijk heb kunnen houden en als schuldige kan aanwijzen, ik ben namelijk mishandeld en sexueel misbruikt. Maar als er geen duidelijke reden is voor je problemen, dan kun je daar iedereen als verantwoordelijk voor zien. Dan wordt de redenatie: ik werd als loser geboren en dat is niemands schuld maar ik moet er wel onder lijden. Nu gaan jullie sterven, dat is niet jullie schuld maar toch moeten jullie het lijden ondergaan zonder daar controle over te hebben. Net als ik. Net als dat ik graag had gewild dat ik van mijn problemen afkwam en dat niet lukte, gaan jullie nu sterven en daar kunnen jullie ook niks aan veranderen.
Inleven in de suicidale geest is moeilijk, ik hoop dat niemand het mij kwalijk neemt. Maar ik ben daadwerkelijk suicidaal geweest, daarom doe ik een poging. Ik denk dat ik zelfmoord zie als een manier om te zeggen: tot hier en niet verder want ik trek het niet meer. En dat sommige mensen het zien als een laatste kans om mensen net zoveel pijn te doen als zij hebben gehad in hun leven. Ook al hebben die mensen er niks mee te maken. Je zou ook je eigen verwekkers, je ouders, de dood mee in kunnen nemen, als je dan iemand wil straffen voor je bestaan. Maar als die ook niet de oorzaak zijn van je problemen, of je bent daarvan overtuigd, dan rest nog de rest van de mensen op de wereld. Het lijkt erop dat die mensen vinden dat de mensheid zelf straf verdient. Ik vind dat heel dom.
Mensen kunnen alleen zichzelf redden.
dinsdag 31 maart 2015 om 11:39
quote:blijekip schreef op 31 maart 2015 @ 09:55:
[...]
Als je echt erge vliegangst hebt en je wil er vanaf kan je het beste een cursus doen.
Oh ja. Maar bij mij heeft relativeren wel geholpen. Het was ook een maar een suggestietje, ik beweer niet dat ik een psycholoog ben .
En wat brengt iemand ertoe om zoveel onschuldige mensen mee te nemen in zijn of haar zelfmoord?
Ik vind dat zo'n intrigerende vraag. Ik kom vooralsnog niet verder dan heel veel woede, haat (wat zich richt tegen alles en iedereen dus de gehele mensheid?) maar ook vooral ook veel verongelijktheid....
En wellicht: macht. Dat je denkt "en nu ben ik aan de beurt, nu pak ik iedereen terug, en dat zul je weten ook".
(Ik heb zelf dat soort gedachten ook wel eens gehad. Dat ik in een depressie bui dacht: "ik pleeg pas zelfmoord als ik mijn leven (schijnbaar) weer vol orde heb". Iets van "ik pak jullie wel terug, lekker puh ". Uit een soort van verongelijktheid, boosheid, machteloosheid? )
[...]
Als je echt erge vliegangst hebt en je wil er vanaf kan je het beste een cursus doen.
Oh ja. Maar bij mij heeft relativeren wel geholpen. Het was ook een maar een suggestietje, ik beweer niet dat ik een psycholoog ben .
En wat brengt iemand ertoe om zoveel onschuldige mensen mee te nemen in zijn of haar zelfmoord?
Ik vind dat zo'n intrigerende vraag. Ik kom vooralsnog niet verder dan heel veel woede, haat (wat zich richt tegen alles en iedereen dus de gehele mensheid?) maar ook vooral ook veel verongelijktheid....
En wellicht: macht. Dat je denkt "en nu ben ik aan de beurt, nu pak ik iedereen terug, en dat zul je weten ook".
(Ik heb zelf dat soort gedachten ook wel eens gehad. Dat ik in een depressie bui dacht: "ik pleeg pas zelfmoord als ik mijn leven (schijnbaar) weer vol orde heb". Iets van "ik pak jullie wel terug, lekker puh ". Uit een soort van verongelijktheid, boosheid, machteloosheid? )
