Man (53) zoekt e-mailmaatje

Nee, een zielig mannetje ben ik niet. Best fijn leven, succesvol, leidinggevende baan, partner en kinderen. En echt eenzaam ben ik ook niet, voldoende collega's en leuke buren.

Maar toch, toch mis ik het soms om nét even dat andere gesprek te voeren.

Het gesprek dat je niet met je collega's voert. Of het gesprek wat je ook niet met je partner hebt, of misschien ook wel maar dan weet je de uitslag al...

Ik doel niet op praatjes over seks of relaties, dat mag best maar ik wil het zeker hebben over zaken waar ik over nadenk, waar ik een mening over wil krijgen en dan het liefst van iemand die mij dat onbevooroordeeld kan geven. Of wat ik meegemaakt of gezien heb.
En ik wil ook heel graag lezen wat jou bezighoudt om daarop te reageren.
Niet te zwaar hoor, geen discussies over boerenprotesten ofzo, gewoon lekker luchtig mag ook. Voor mijn part over het boek dat je gelezen hebt, film die je gezien hebt, over jouw opwinding over het verkeersgedrag, over jouw guilty pleasure, whatever.
Maar ik luister ook graag naar jouw problemen.

Ik doel niet op een vriendschap IRL, maar zoek gewoon iemand die even naar mij luistert en naar wie ik luister, open en eerlijk en wat mij betreft zelfs anoniem.

Papier is geduldig en ik zal ook echt niet elke avond mailen, ik heb ook een leven.
Maar leuk zou ik het wel vinden om gewoon even met iemand van gedachte te wisselen.

En het leuke van e-mail is dat je dit kan doen wanneer het jou uitkomt. Zonder haast.
En klikt het niet tussen ons? Beleefd bedanken is voldoende.
De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik wel een voorkeur voor een vrouw heb. Puur omdat dit in mijn ogen de leukste en meest verrijkende gesprekken zijn.

Spreekt dit je aan? Stuur me een PB'tje.

PS. Waarom ik dit doe? We hebben allemaal onze makke. De mijne is een angststoornis. Maar ik wil dat (juist) niet het onderwerp van gesprek laten zijn. Het weerhoudt me echter wel om een kroeg of andere sociale gelegenheid op te zoeken...

PPS. Ik houd overigens wel van humor. Zware onderwerpen kunnen we zeer zeker delen, maar ik wil ook af en toe met een glimlach mijn laptop uit kunnen zetten...

Ik reageer graag even op bovenstaande reacties:

Een forum is niet de plek waar ik alles zal delen. Daar gaat het om meningen en niet om het luisterend oor. Kijk maar hoe er hierboven op mij gereageerd wordt. Zonder dat men mij kent, heeft men een oordeel over mij waarbij het vooral leuk is als meerdere mensen die mening delen of wordt mijn partner er ongevraagd in betrokken.

Wees daar maar eerlijk in: Fora zijn niet de plek waar je veilig om een mening kan vragen. Er zal altijd wel iemand een opmerking willen maken die je juist niet nodig hebt.

Over mijn partner: ik deel met haar alles zoals iedereen dat doet in het leven met zijn of haar partner. Maar mijn vriendenkring is anders dan die van haar. En daar zit misschien de crux, ik heb geen vriendenkring waar ik even kan ontluchten. Zeker niet zonder dat het backfired.
Stel, ik ben van plan om haar te verrassen voor haar verjaardag en ik ben er niet uit wat ik moet doen, moet ik haar dan om advies vragen over haar eigen cadeau?
Of ik maak mij zorgen om de gezondheid van mijn ex waar zij een hekel aan heeft, moet ik dit dan met haar gaan bespreken?
Ik heb liever quality-time met haar en natuurlijk bespreek ik lief en leed. Maar niet alles en niet altijd.

Diepgang. Dat mis ik een beetje in fora. Vandaar mijn oproep naar een e-mailmaatje. Zwaaien met meningen en ten gunste van de eigen populariteit reageren waarbij het niet uitmaakt of het kwetsend kan zijn, daar heb ik geen behoefte aan.

Zo dus. Ik weet zeker dat er ook hier mensen zijn die daar ook zo over denken.