Bah, bah, bah, ik ben er nog steeds zo vreselijk klaar mee 2

boro_ schreef: ↑

13-02-2021 21:59

Wow Sharing,

Das geen kattenpis alles bij elkaar!

Ik zeg het irl regelmatig; ik ben zo blij dat ik werk in een verpleeghuis, en gewoon altijd veel werk heb en dus niet thuis voor van alles en iedereen hoef te rennen.

Sterkte, het zou fijn zijn als je een dag weet te claimen voor jezelf.
Ik gun het je !!

Wat lief van je, doet me echt goed.
Ik ken jou als een kanjer, van vroeger, dankjewel

Sharing* schreef: ↑

13-02-2021 22:05

Hoe doe ik dat, alle ballen in de lucht houden en die dan ineens laten stuiteren?
Lig ik er midden in: koelkast moeder is leeg en geen Appie of Jumbo die bezorgd in het dorp (voor mij 2 uur met OV).
Schoonzus GGZ crisisdienst op de SEH en ik ben contactpersoon.
Kleinkind in huis is zelf al een stuiterbal, want mama verdrietig en papa weg.
Me time? Waar en hoe? Op een yogamatje liggen tussen stuiterende ballen? Kan niet even heerlijk met een vriendin alle ballen evalueren.
Gelukkig wel hier even luchten

Maak er pingpongballen van. Sla ze keihard weg of sla ze plat. (Ja, dat mag. Het zijn denkbeeldige ballen en het doet dus geen pijn. En als het lekker is sla je ze dus ook gewoon tig keer plat.)

Ben even beduusd, dacht gewoon even te zeuren. En, hé ik kan pingpongen, oefenen om ze weg te slaan. Plat staan, nee, dat doet zeer. Pingbolballen ipv zorgen is top.

Dat is teveel op je bord Sharing
Misschien kan je moeder (tijdelijk) gebruik maken van thuishulp of van een maatje die boodschappen voor haar doet en een praatje met haar maakt? Kan je man een dag ergens anders werken; in het huis van familie of vrienden? Schoonzus is in goede handen op/bij de SEH/crisisdienst; kan/wil je man contactpersoon worden? Al zou je maar beginnen met een halve dag voor jezelf pakken, wandeling op een rustige plek of zo?
Echt heel zorgelijk dat jij al deze sores op jouw schouders draagt en geen moment voor jezelf hebt. Weet/snapt je man dat dit teveel is voor jou om alleen op te pakken en dat het je bijna niet meer lukt om alle ballen hoog te houden?

Calamitycat schreef: ↑

13-02-2021 20:25

Bijna alles wordt hier vervangen ja, behalve de dakkapel in mijn slaapkamer, die is nog prima en heeft gelukkig passende horren.
Sommigen vinden het vloeken in de kerk, maar ik ga voor kunststof. Super isolerend/energiebesparend en triple glas. In de achtergevel (waar ook de keuken is) luxaflex tussen de ramen. Het is stervensduur maar lijkt godzijdank niet op de goedkope kunststof kozijnen die ik vaak zie en die dan ook aan de binnenkant heel lelijk zijn, dat wilde ik absoluut niet en past ook niet bij mijn meer dan 100 jaar oude huis.

Was echt klaar met schilderen. Aan de achterkant van het huis (op het zuiden) bladderde verf van 80 euro per blikje wat minstens 8 jaar goed zou moeten blijven na 2-3 jaar alweer af. Aan de voorkant nooit zon, waardoor het hout heel snel gaat rotten. Ik wil al dat soort onderhoud niet meer. Het was ook wel echt nodig hoor, want de kozijnen en deuren die erin zitten zijn respectievelijk 30 en 40 jaar oud en sluiten niet meer goed en de dubbele ramen lekken.

Over ongedierte en vriezen gesproken.... ik las vandaag iemand op het forum die al een koninginnewesp had gezien

Een paar jaar geleden hier aan de zonkant van het huis ook kunststof kozijnen gekregen. Mijn oude kozijnen klemden altijd zo door werking van het hout, ze kregen het vol te verduren. De nieuwe kozijnen lijken van hout, net echt. Nu pakken we de voorkant aan, daar zit een uitbouwtje, en altijd tocht het aan die kant. Dus volgende winter hebben we daar geen last meer van. Aan de achterkant wil ik een uitbouw met schuifpui, en boven zeker een slaapkamer uitbouwen. Door wat te mijmeren over dit soort plannen kom ik de dagen nog wat door. Een beetje spannende vooruitzichten maken. En ik wil een nieuwe keuken. Een mooie landelijke keuken met een zo'n schouw.

@Sharing, heftig om zoveel op je bordje te hebben. Ik heb dat ook een periode gehad, al is dat nu veel minder.

Een praktische tip; als er wel een super in de buurt zit, kun je hen bellen en vragen of ze willen bezorgen. Kleine dorpswinkels doen dat soms ook. En daarbij zijn Jumbo en de AH niet de enigen. Wij hebben hier bijvoorbeeld een Poiesz en die bezorgt ook.
Qua contact of hulp kan Humanitas misschien ook iets betekenen?

Blegh ik word echt zo tering chagrijnig van die constant aanwezige zeurende pijn in mijn rib. Hoesten, niezen lachen alles doet zeer in die regionen. Dacht dat het minder werd, werd het ook vergeleken met de eerste dag, maar het lijkt nu te blijven hangen op dit punt.

Ben die kou en de ijsbaan in mijn tuin ook spuugzat, dat al die zooi maar zo snel mogelijk weggaat en de lente als een malle komt.

Another day in paradise for you and me.

RockOla schreef: ↑

14-02-2021 08:08

Een paar jaar geleden hier aan de zonkant van het huis ook kunststof kozijnen gekregen. Mijn oude kozijnen klemden altijd zo door werking van het hout, ze kregen het vol te verduren. De nieuwe kozijnen lijken van hout, net echt. Nu pakken we de voorkant aan, daar zit een uitbouwtje, en altijd tocht het aan die kant. Dus volgende winter hebben we daar geen last meer van. Aan de achterkant wil ik een uitbouw met schuifpui, en boven zeker een slaapkamer uitbouwen. Door wat te mijmeren over dit soort plannen kom ik de dagen nog wat door. Een beetje spannende vooruitzichten maken. En ik wil een nieuwe keuken. Een mooie landelijke keuken met een zo'n schouw.

O, dat doe ik ook veel! Wij gaan nu voor een nieuwe tuin maar de rest van het huis is ook al verbouwd hoor, in mijn hoofd Ik zit tegenwoordig veel op Pinterest en ik probeer er nu gewoon van te genieten ipv mezelf steeds af te straffen dat ik er veel op zit.
Nog een paar weken en dan komt het goede weer er aan en gaan de winkels gewoon weer open. Tot die tijd lekker dagdromen

Oh de tuin gaat ook overhoop hier
Er staan struiken die stokkerig zijn geworden, daar komt wat nieuws voor terug. De vijver moet waarschijnlijk verplaatst ivm de verbouwing achter. En ons tuinhuis is verrot, die moet weg. Het kippenhok komt aan de andere kant, en nieuwe schuttingen. Bovendien ligt er nog asbest op onze garage, dus dat moet ook nog weg. Jezus. Ik mag er wel een paar jaar voor uittrekken..

Sharing* schreef: ↑

13-02-2021 22:05

Hoe doe ik dat, alle ballen in de lucht houden en die dan ineens laten stuiteren?
Lig ik er midden in: koelkast moeder is leeg en geen Appie of Jumbo die bezorgd in het dorp (voor mij 2 uur met OV).
Schoonzus GGZ crisisdienst op de SEH en ik ben contactpersoon.
Kleinkind in huis is zelf al een stuiterbal, want mama verdrietig en papa weg.
Me time? Waar en hoe? Op een yogamatje liggen tussen stuiterende ballen? Kan niet even heerlijk met een vriendin alle ballen evalueren.
Gelukkig wel hier even luchten

Is er geen thuiszorg geregeld voor je moeder? Geen hulpdienst vanuit de gemeente die kan inspringen? Bij onze gemeente staat op de site een hulpnummer nu met Corona.
Hoe dan zou ik er zelf niet heen gaan.
Je zus is opgenomen dus dat is even rust.
Waarom zijn papa en mama van je kleinkind weg? Waarom passen die niet zelf op hun kind?
En met stuiterballen moet je naar buiten en van de winter genieten.

Voor de toekomst:
-Iemand in haar woonplaats verantwoordelijk maken voor je moeders dagelijkse bedoening, thuiszorg, een casemanager via de gemeente of Humanitas. Als dat niet kan dan verpleeghuis.

Je kleinkinderen zijn voor de leuk maar niet jouw eindverantwoordelijkheid, dit neem je zelf op je. Dat zou ik alleen doen als je energie over hebt om er van te genieten.

Je zus is lastiger, die kán blijkbaar niet voor zichzelf zorgen en voor psychiatrisch patiënten is helaas minder dan voor ouderen en ze zijn onvoorspelbaarder in hun zorgvraag. Toch kijken of je die zorg kan delen, met andere familieleden of mensen uit haar omgeving rouleren bijvoorbeeld.

Hoe dan ook: het is niet allemaal jouw verantwoordelijkheid. Jij hebt deze mensen niet op de wereld gezet. Jij bent minstens zo belangrijk.

Ik heb deze les moeten leren nadat ik na zo'n periode als steunpilaar overspannen werd en alles uit mijn handen moest laten vallen omdat het gewoon niet meer ging. Het is verrassend hoe alles dan toch gewoon door gaat en mensen niet omvallen als jij er niet meer bent. Mensen gaan ineens toch meer verantwoordelijkheid voor zichzelf nemen of er komen uit andere hoeken oplossingen.

Hetismogelijk schreef: ↑

14-02-2021 08:21

@Sharing, heftig om zoveel op je bordje te hebben. Ik heb dat ook een periode gehad, al is dat nu veel minder.

Dank voor alle onder de riem berichtjes, doet goed.
Thuishulp is er voor moeders en de lokale bakker brengt broodjes en een tompouce aan huis.
Het is gewoon genoeg: corona perikels en winter. En ik kan hier even bah, bah, bah roepen.

Sharing* schreef: ↑

14-02-2021 09:37

Dank voor alle onder de riem berichtjes, doet goed.
Thuishulp is er voor moeders en de lokale bakker brengt broodjes en een tompouce aan huis.
Het is gewoon genoeg: corona perikels en winter. En ik kan hier even bah, bah, bah roepen.

Gelijk heb je, het is ook bah bah bah!!
Ik ben ook zooo toe aan de lente!

Tuurlijk mag je hier bah roepen Sharing en we luisteren naar je

Zou Julus nog aan het telefoneren zijn?

LadyLola schreef: ↑

14-02-2021 08:34

Blegh ik word echt zo tering chagrijnig van die constant aanwezige zeurende pijn in mijn rib. Hoesten, niezen lachen alles doet zeer in die regionen. Dacht dat het minder werd, werd het ook vergeleken met de eerste dag, maar het lijkt nu te blijven hangen op dit punt.

Ben die kou en de ijsbaan in mijn tuin ook spuugzat, dat al die zooi maar zo snel mogelijk weggaat en de lente als een malle komt.

Another day in paradise for you and me.

Het wordt snel warmer weer en hopelijk helpt dat voor je herstel
Zelfs ik als wintermens ben nu aan de lente toe.

Nee, dat was na 1,5 uur klaar. Gezellig gekletst en op het einde stelde hij voor om volgende week nog eens te bellen of af te spreken. We zullen zien.

Het is nog stervenskoud en spekglad. Blijf binnen! ( en was je handen)

Another lazy Sunday . En Monday, Tuesday etc.. pffff

RockOla schreef: ↑

14-02-2021 08:08

Een paar jaar geleden hier aan de zonkant van het huis ook kunststof kozijnen gekregen. Mijn oude kozijnen klemden altijd zo door werking van het hout, ze kregen het vol te verduren. De nieuwe kozijnen lijken van hout, net echt. Nu pakken we de voorkant aan, daar zit een uitbouwtje, en altijd tocht het aan die kant. Dus volgende winter hebben we daar geen last meer van. Aan de achterkant wil ik een uitbouw met schuifpui, en boven zeker een slaapkamer uitbouwen. Door wat te mijmeren over dit soort plannen kom ik de dagen nog wat door. Een beetje spannende vooruitzichten maken. En ik wil een nieuwe keuken. Een mooie landelijke keuken met een zo'n schouw.

Fijn he dit soort verbeteringen aan je huis Hier klemmen ook alle houten kozijnen continue, echt strontvervelend. Kan je wel weer bijschaven maar dat moet dan ook weer geschilderd, pfff. Ik besteed mijn tijd liever in de tuin dan dat ik met dat soort klussen bezig ben.
En ik ben zo blij dat ik straks een goede zonwering heb aan de zuidkant van mijn woning en nooit meer de luxaflex hoef schoon te maken

Keuken ben ik ook al lang mee bezig, eerste ontwerp is al gemaakt (online) maar de afspraak in de showroom wordt nu steeds uitgesteld vanwege de lockdown. Dus steeds maar weer geduld terwijl ik zo graag verder wil, word ik wel goed zat. Maar ja, ondertussen mijmer ik dus maar van mijn prachtige grijsblauwe landelijke keuken

Julus schreef: ↑

14-02-2021 10:54

Nee, dat was na 1,5 uur klaar. Gezellig gekletst en op het einde stelde hij voor om volgende week nog eens te bellen of af te spreken. We zullen zien.

Het is nog stervenskoud en spekglad. Blijf binnen! ( en was je handen)

Klinkt leuk en relaxed. Fijn dat het een gezellig gesprek was.

Calamitycat schreef: ↑

14-02-2021 10:56

Fijn he dit soort verbeteringen aan je huis Hier klemmen ook alle houten kozijnen continue, echt strontvervelend. Kan je wel weer bijschaven maar dat moet dan ook weer geschilderd, pfff. Ik besteed mijn tijd liever in de tuin dan dat ik met dat soort klussen bezig ben.
En ik ben zo blij dat ik straks een goede zonwering heb aan de zuidkant van mijn woning en nooit meer de luxaflex hoef schoon te maken

Keuken ben ik ook al lang mee bezig, eerste ontwerp is al gemaakt (online) maar de afspraak in de showroom wordt nu steeds uitgesteld vanwege de lockdown. Dus steeds maar weer geduld terwijl ik zo graag verder wil, word ik wel goed zat. Maar ja, ondertussen mijmer ik dus maar van mijn prachtige grijsblauwe landelijke keuken

Irritant dat het al zo lang duurt. Wat zul jij genieten straks , en lekker uitgebreid kokkerellen.

Calamitycat schreef: ↑

14-02-2021 10:58

Klinkt leuk en relaxed. Fijn dat het een gezellig gesprek was.

Yes, in the pocket.

Calamitycat schreef: ↑

14-02-2021 10:56

Fijn he dit soort verbeteringen aan je huis Hier klemmen ook alle houten kozijnen continue, echt strontvervelend. Kan je wel weer bijschaven maar dat moet dan ook weer geschilderd, pfff. Ik besteed mijn tijd liever in de tuin dan dat ik met dat soort klussen bezig ben.
En ik ben zo blij dat ik straks een goede zonwering heb aan de zuidkant van mijn woning en nooit meer de luxaflex hoef schoon te maken

Keuken ben ik ook al lang mee bezig, eerste ontwerp is al gemaakt (online) maar de afspraak in de showroom wordt nu steeds uitgesteld vanwege de lockdown. Dus steeds maar weer geduld terwijl ik zo graag verder wil, word ik wel goed zat. Maar ja, ondertussen mijmer ik dus maar van mijn prachtige grijsblauwe landelijke keuken

ik wil ook een grijsblauwe landelijke keuken! Ik heb al helemaal een beeld voor ogen.

Julus schreef: ↑

14-02-2021 11:04

Irritant dat het al zo lang duurt. Wat zul jij genieten straks , en lekker uitgebreid kokkerellen.

Zeker irritant maar hopelijk komt het dit jaar nog goed
Het is een heel gedoe omdat de aannemer die de oude keuken gaat slopen en het podium waar de huidige keuken op staat gaat weghalen ook steeds zijn planning aan moet passen.

RockOla schreef: ↑

14-02-2021 11:14

ik wil ook een grijsblauwe landelijke keuken! Ik heb al helemaal een beeld voor ogen.

Wat leuk!

Parella schreef: ↑

14-02-2021 09:13

Ik heb deze les moeten leren nadat ik na zo'n periode als steunpilaar overspannen werd en alles uit mijn handen moest laten vallen omdat het gewoon niet meer ging. Het is verrassend hoe alles dan toch gewoon door gaat en mensen niet omvallen als jij er niet meer bent. Mensen gaan ineens toch meer verantwoordelijkheid voor zichzelf nemen of er komen uit andere hoeken oplossingen.

Hier net zo.
En was het vaak niet eens de hoeveelheid tijd die ik daadwerkelijk aan anderen helpen besteedde, maar vooral het altijd klaarstaan, altijd op "aan" staan "op afroep" (als de ander het nodig had of vond) en dus eao overmatig verantwoordelijkheidsgevoel bij mezelf dat het op eoa manier mijn taak was om andermans leven minder zwaar te maken, of idd oppakken wat anderen laten vallen als het om een kind (bij mij zoontje van alleenstaande zus) gaat, wat veel tekort komt omdat de ouder(s) zelf -al dan niet tijdelijk- geen oog hebben daarvoor omdat ze al moeite genoeg hebben met zichzelf.

Zo ook snap ik de zorg voor een oudere alleenwonende moeder, ook jaren gedaan (anderhalf uur van mij vandaan, maar wel met de auto).
Tegen sommige dingen zeg je geen nee.

Tegen andere dingen kun je wel nee zeggen of proberen te beperken hoe vaak en wanneer, want oorzaak nr 1 van burnout raken is als je het gevoel hebt zelf geen zeggenschap/ controle over je agenda te hebben.
En als helper heb je dat vaak ook niet en laat je je tijd/aandacht in dat opzicht bepalen door de ander: die ander is afhankelijk van jou en jij "wordt geleefd" door wat en wanneer zij (van) jou nodig hebben/vinden.

Dat is een mij ook bekende valkuil en daar zelf paal en perk aan (kunnen) stellen is lastig, zeker als je eenmaal ja hebt gezegd en iets op je genomen hebt, om dat dan alsnog te minderen of mee te stoppen, als de ander daar eenmaal op rekent (en er vaak ook niet 1,2,3 iemand anders voor is of een andere oplossing).

Als je overbelast raakt zijn er vaak 2 oorzaken: je wordt constant teveel belast (het gewicht is te groot) en dat gaat alsmaar een stukje af van je eigen belastbaarheid. Hoe goed je eigen gezonde weerstand en energiepeil ook is, als daar continu een beroep op wordt gedaan door anderen (of elk moment nodig kan zijn) gaat je eigen energie gewoon omlaag, als je ook nog eens niet toekomt door waar je dat mee kunt opladen.

En net als Parella heb ik zelf ondervonden hoe dat werkt als je die signalen niet tijdig serieus neemt bij jezelf en het helemaal niet meer gaat.
Die pandemie wakkert dat zorgelijke nog verder aan, of je wil of niet, het heeft op iedereen invloed op eoa vlak, alleen al zo dicht op elkaar hele dagen als je dat niet gewend bent en langere tijd duurt.

En het gevoel hebt dat je gevangen zit in je omstandigheden en dat dat alles geen eigen vrijwillige keuze is, maar dat het je gebeurt, dus geen invloed op hebt.
En dat is bijv al zo met allerlei maatregelen vandaag de dag, maar op sommige dingen waar je wel zelf grenzen aan kunt stellen of misschien andere oplossingen mogelijk zijn zodat het niet allemaal op jóu (meer) aankomt, kun je de mensen/dingen waar je écht niet onderuit kunt/wilt beter handellen.

De kans dat je jezelf uitput is het grootst bij júist sterke, verantwoordelijke en zorgzame mensen die altijd klaarstaan.
Zodat andere mensen weten bij wie ze kunnen aankloppen.
Ik blijf dat zelf heel lastig vinden om zelf voor mij gezonde grenzen aan te houden tegenover de hulpvraag/hulpbehoevendheid van anderen.
Zeker als het je alles bij elkaar boven het hoofd groeit.

Ik ben niet iemand die makkelijk praten heeft van de zijlijn, been there (en soms nog).
Dat hele coronagebeuren is confronterend, omdat energielevels onder druk staan en jezelf "opladen" met wat je normaal gesproken kan doen aan leuks/fijns er nauwelijks bij is, niet mag, niet kan nu.

Ik denk dat bijna iedereen inmiddels sowieso daardoor minder kan hebben en ik merk dat ik (wederom) zelf ook voor bepaalde keuzes maken sta, wat energie geeft versus waar ik in zal moeten snijden, omdat er teveel weglekt.
Anderen (moeten) teleurstellen vind ik vreselijk, maar als ik het niet doe, stel ik mezelf vreselijk teleur (in goed voor mezelf zorgen).

Als je altijd liever anderen laat voorgaan op jezelf en wat je zélf hard nodig hebt, put je jezelf uit.

En zo te lezen ben je gewoon een mooi mens die altijd klaarstaat, en heb je genoeg op je bord om je frustraties ff kwijt te willen, natuurlijk!
Dat lucht al aardig op.
Toch zijn het voor jezelf belangrijke signalen, leert de ervaring, om de druk op jezelf te moeten verminderen, linksom of rechtsom, waar dat kan.

Sterkte iig!