Coronavirus COVID-19 alle pijlers

Corona en angststoornis

24-03-2020 11:35 8 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hey allemaal,

Iedereen zit over het coronavirus in natuurlijk. Ik merk alleen dat ik door mijn angststoornis 24/7 aan het piekeren ben over Corona en hoe verder.

Ik werk in de zorg (en ben verplicht door te gaan), mijn ouders vallen onder de risicogroep (vader 68 jaar met boezemfibrilleren/pacemaker, moeder 65 jaar). Ik ben echt als de dood om mijn naasten te verliezen en ik ben er werkelijk iedere seconde van de dag in mijn hoofd mee bezig. Kan steeds huilen, merk dat mijn angststoornis flink opspeelt.

Ik heb van september tot januari gezien de gezondheid van mijn ouders onder spanning gestaan. Deze periode afgesloten met een bijzondere fotoshoot en 2 maand later... Bam, daar gaan we weer.

Wat ik met dit topic wil: hoe houden jullie je hoofd boven water? Hoe laten jullie je niet leiden door angst/negatieve gedachten?
schatkaart wijzigde dit bericht op 24-03-2020 13:11
20.90% gewijzigd
Ik hou regelmatiger contact met mijn omgeving en buurt. Ook hou ik van sporten - binnen en buiten - en ga ook regelmatig naar buiten (alleen en in stille straatjes). Verder probeer ik om niet permanent het nieuws te volgen, hoewel dat niet gemakkelijk is. Elk praatprogramma en elk nieuwsbericht is corona gerelateerd en daar wordt je niet bepaald vrolijk van ... .

sterkte ...
Als eerste: wat ontzettend rot voor je :there:

Helaas herken ik je probleem deels. Ook ik heb een angststoornis en ouders die tot de risicogroep behoren. Ook werk ik in de zorg (kinderopvang), maar ben uitzendkracht dus heb nu weinig werk. Gelukkig wel een urencontract dus ik word uitbetaald.

De tip die ik voor je heb: maak voor elke dag een dagroutine. Hoe laat je opstaat, schrijf er ook op wat je zoal op een dag wilt doen. Zoek afleiding, houd jezelf bezig. Probeer een meditatie of yoga, dat werkt wel ontspannend. Probeer bijvoorbeeld yogaplaza op YouTube. Plan tijd in voor dingen die je graag doet, videochat met je ouders.

En, wat ik doe met angststoornis en laag zelfbeeld: schrijf dagelijks op waar je trots op bent en waarvan je hebt genoten in een boekje. Ik ga vandaag beginnen met het schrijven van brieven aan mensen in verzorgingshuizen, dat geeft me een goed gevoel.

Heel veel sterkte! :heart:
Alle reacties Link kopieren
Hoi, hier hetzelfde. Ik werk ook in de zorg en heb last van gegeneraliseerde angststoornis. Daarnaast een partner met zwakke gezondheid.
Sta werkelijk doodsangsten uit. Wij moeten onbeschermd van klant naar klant, afstand houden kan niet.
Echt als ik het geld niet nodig had nam ik nu ontslag. Verveel me totaal niet thuis, vind dat juist heerlijk. Zou wel willen dat ik thuis moest blijven maar helaas.
Ik kan je dus geen goede rAad geven maar begrijp jou wel helemaal.
Alle reacties Link kopieren
Hier ook iemand met een GAS. Ook ik merk dat alles wat er gaande is triggert. Liefst sluit ik me op, maar dat gaat niet want kinderen in huis. Ik wil het liefste alles blocken, maar dat is niet hoe het werkt. Ik mag niet werken, want snotneus en werk in de kinderopvang. Dus thuiszitten... ik probeer afleiding te zoeken door te kleuren, wandelen (ik woon op de ruimte dus kom geen kip geven) en mezelf over te geven aan het feit dat ik dit niet kan controleren. Heel. Erg. Moeilijk.
Alle reacties Link kopieren
woesjje schreef:
24-03-2020 12:35
Hoi, hier hetzelfde. Ik werk ook in de zorg en heb last van gegeneraliseerde angststoornis. Daarnaast een partner met zwakke gezondheid.
Sta werkelijk doodsangsten uit. Wij moeten onbeschermd van klant naar klant, afstand houden kan niet.
Echt als ik het geld niet nodig had nam ik nu ontslag. Verveel me totaal niet thuis, vind dat juist heerlijk. Zou wel willen dat ik thuis moest blijven maar helaas.
Ik kan je dus geen goede rAad geven maar begrijp jou wel helemaal.
Het voelt in de zorg ook alsof we ons moeten opofferen, terwijl wij in onze direct omgeving net zo goed risicogroepen hebben. Vind je niet? Ergens doe ik het met alle liefde, maar ik ben daardoor wel extra bang...
Alle reacties Link kopieren
Precies schatkaart, zo voel ik het ook. Alsof wij soort van kanonnenvlees zijn.
Ik sta als helpende toch al als laagste in rang dus voor mij 10 anderen. Zo voelt het voor mij tenminste. Ik heb fijn werk maar doe het toch echt voor het geld. Ben Florence nightingale toch niet?
Alle reacties Link kopieren
woesjje schreef:
24-03-2020 14:59
Precies schatkaart, zo voel ik het ook. Alsof wij soort van kanonnenvlees zijn.
Ik sta als helpende toch al als laagste in rang dus voor mij 10 anderen. Zo voelt het voor mij tenminste. Ik heb fijn werk maar doe het toch echt voor het geld. Ben Florence nightingale toch niet?
Ja, zo zie ik het ook hoor. Alsof ik met mijn naasten als eerste om mogen vallen, want het beroep is toch al ondergewaardeerd. Ben echt bang. Kan ook nu zo weer huilen, pff...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven