Geslaagd en gaan studeren in coronatijden

Je zou maar geslaagd zijn en gaan studeren en 18 geworden zijn in de corona crisis. OP staat hieronder:

Ik heb het al eerder aan de kaak gesteld maar toen was het dat het leven nu eenmaal vol teleurstellingen zat en je vooral moest kijken naar wat er wel was. Laat je kind maar een bijbaan zoeken (uh waar?) en zich een beetje vermannen. Deze hele crisis is voor iedereen verliezen. Hoe denk je dat het voor de dementerenden is of voor die mensen die nu hun baan kwijt raken. En echt ik geloof met heel mijn hart dat dat ook erg is. Maar daar mee gaan we voorbij aan wat leed er achter een hele verloren generatie schuil gaat.

De corona generatie vol jongeren die de boeken in gaan met hun corona diploma en teleurstelling op teleurstelling te verhapstukken hebben gekregen (en dan heb ik het niet over het gemis van een feestje). Ik denk dat we vooral niet moeten onderschatten wat dit met ze doet. En ook niet wat dit voor gevolgen heeft voor de langere termijn. Ik hoor nu wel dat mensen vinden dat jongeren niet mogen zeuren want ze hebben lekker makkelijk hun diploma gehaald, waren lekker lang vrij en je bent jong en flexibel dus who cares right?. Wij hebben behoorlijk flexibele kinderen en gelukkig hebben zij van de nood een deugd gemaakt Zo zijn er prachtige dingen gecreeerd door deze crisis. En heeft ze van alles op poten gezet of zich bij aangesloten. Maar dat geldt zeker niet voor alle jongvolwassene. Voor wie dit vele thuiszitten echt niet oke is. Voor wie er geen perspectief is en waarvan we niet weten hoe lang dit nog allemaal gaat dure. We zien elke dag van dichtbij wat er hier allemaal misgaat en dat dit een tijd is die je echt niet meer over kunt doen. Even een 'examenreisje 'verzetten dat lukt vaak niet (en daar gaat het ook niet om) want volgend jaar is iedereen uitgewaaierd en heeft andere roosters op de uni. Het is geen luxe probleem want al die mijlpalen zijn afsluiters van een hele belangrijker periode. Geen keiweek (deze keiweek met een avondklok en alles online is natuurlijk geen keiweek) geen online les of introductie zoals voorgaande jaren.. Natuurlijk zijn er alternatieven op poten gezet en is het wat het is. Maar er is zo ontzettend veel anders dan voorgaande jaren en we hebben nog geen benul van hoe dit zich verder gaat ontwikkelen. Je diplomering alleen vieren waarbij je als ouders thuis via een live verbinding mag kijken was al vervelend maar hey we maken er maar het beste van. Maar er zijn ook een aantal vrij bijzondere dingen die mijn kind heeft gedaan afgelopen jaren. Die zouden feestelijk worden afgesloten met een speciale diplomering. Dat hoort er traditiegetrouw bij. Nu werden bepaalde certificaten toegestuurd. Alsjeblieft en dankjewel. Dat is gewoon zonde. Jammer. En die tijd komt ook nooit meer terug.
Natuurlijk kan er veel ingehaald worden. Maar sommige dingen kan je niet meer over doen. Daarvan is het wat het is. Je hoort nauwelijks iets over de impact van deze tijd voor deze jongere generatie. Behalve dan dat Rutte ze persoonlijk toespreekt dat het over en sluiten is met de feestjes. Dat zet een hele grote groep jammerlijk in een hoek. Want de meeste studenten die ik ken die willen echt wel. En houden ook aan alle kanten rekening met andere. Maar de verveling en het gebrek aan perspectief slaat ook toe. Het vinden van een bijbaan is vaak zo gemakkelijk nog niet (ook hier in de supers niet. Hier zijn ze echt niet te beroerd om hun handen uit de mouwen te steken. En hebben ze van alles aangepakt dezer maanden. Maar het houdt niet over zou mijn oma zeggen. En dat klopt. Het houdt niet over.

De genaaide generatie is verbazend veerkrachtig en vol vertrouwen. Laat dat over een paar jaar een speciale, eervolle aanbeveling worden op hun duurbetaalde bullen: begonnen in 2020, het jaar van corona.

Veerkrachtig: Ja! Maar er is wel heel veel van ze gevraagd en dat is behoorlijk gebagatelliseerd al die tijd. Want ze mogen eigenlijk niet klagen vindt men. Ze hebben namelijk alles mee deze verwende jongelui. Hebben ze ook eens een traumaatje. Nou nou en poeh poeh. Ik denk dat deze generatie het meeste verloren heeft in een hele korte tijd in een relatief kort mensenleven. De fundamenten waren nog niet zo stevig en toch is het vanaf maart tot einde-onbekend een en al aanpassen, bijstellen en incasseren. Voor een ieder die vanuit een ander perspectief hier naar kijkt die heeft werkelijk geen idee wat voor een impact dit heeft.
Het gaat niet om het missen van dat ene feestje. Het is het totaal pakket. En dat komt nooit, nooit meer terug.Voor alles is wel een oplossing en een alternatief maar dat wil je niet keer op keer en zonder perspectief. Deze jongelui zijn echt het ondergeschoven kindje. En nu zijn ze nog schuldig aan de verspreiding van corona ook.

https://www.nrc.nl/nieuws/2020/08/19/de ... er-9489197

.
Iets bespreekbaar maken is kennelijk gelijk aan janken.
Laten we dit hele forum dan maar opdoeken. Alleen maar gejank

Maar goed dit is precies wat ik 'aan de kaak wilde stellen' of bespreekbaar wilde maken of gewoon even kwijt wilde. Mensen hebben enorm de neiging het als aanstelleritis weg te zetten en in herhalingen te blijven vallen als: het is voor ons allemaal zwaar. En dat is ook zo. Maar er is wel 1 groep die het best wel een beetje extra zwaar heeft en best wel een beetje extra zwaar wordt geacht altijd maar weer de schouders eronder te zetten want alles is erger dan hun leed en ze zijn verwend en ze zijn jong en dus flexibel bladiebla. Het is maar goed dat er een grote actiegroep zich achter de schermen omhoog aan het werken is. Want ik denk echt dat zij eens goed gehoord en gezien mogen worden. Het laatste is hier zeker nog niet over gezegd dat is 1 ding dat zeker is.
Mijn steun hebben ze alvast.

Er zijn altijd jongelui die het allemaal wel prima vinden. Maar het gros vindt het helemaal niet allemaal maar prima. Uitzonderingen bepalen nog niet het algehele prima-gevoel bij de meerderheid. Lees die link nou maar eens en zoek er eens wat over op. Mensen hebben serieus de neiging dit probleem enorm te onderschatten.